Το Ερμητικό Κυμβάλειον

[Trithemius]

"Τα χείλη της Σοφίας είναι κλειστά προς όλους, εκτός από τα αυτιά της Κατανόησης...", Κυμβάλειον

Το Ερμητικό Κυμβάλειον αποτελεί ένα σύγγραμμα που σε έντυπη μορφή εμφανίστηκε πολύ πρόσφατα (το 1908) από μία ομάδα ατόμων που αποκαλούνται "οι 3 μύστες". Είναι πολύ πιθανό αυτό το έργο να αποτελεί μέρος των Ερμητικών Κειμένων που αποδίδονται στον μεγάλο μύστη της αρχαιότητας, τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, ο οποίος ονομάστηκε έτσι λόγω του ότι κατείχε τα τρία μέρη της κοσμικής σοφίας, δηλαδή της Αστρολογίας (εργασία της Σελήνης), της Αλχημείας (εργασία του Ήλιου) και της Θεουργίας (εργασία των Άστρων). Θεωρείται πως το Κυμβάλειον (ή ο Κυμβαλίωνας όπως ονομαζόταν από τους αρχαίους Έλληνες) είναι το μόνο από τα ερμητικά κείμενα που σώθηκε αυτούσιο μετά την πυρκαγιά στη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και φαίνεται πως αποδίδει με ολοκληρωμένο τρόπο το σύνολο της ερμητικής φιλοσοφίας.

"Οι Αρχές της Αλήθειας είναι 7. Εκείνος που τις γνωρίζει, μέσω της κατανόησης έχει στην κατοχή του το μαγικό κλειδί, στο άγγιγμα του οποίου, όλες οι Πύλες του Ναού ανοίγουν διάπλατα...", Κυμβάλειον

Το Κυμβάλειον αποτελεί την ανάλυση των 7 βασικών συμπαντικών νόμων ή Αρχών που ήδη έχουν ενσωματωθεί στα υπόλοιπα ερμητικά κείμενα και αποτελούν τη βάση της ερμητικής φιλοσοφίας. Αυτοί οι Συμπαντικοί Νόμοι ή Αρχές είναι οι εξής:

1. Η Αρχή της Νοητικότητας

2. Η Αρχή της Αντιστοιχίας (Αναλογίας)

3. Η Αρχή της Δόνησης

4. Η Αρχή της Πολικότητας

5. Η Αρχή του Ρυθμού

6. Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος (Αιτιοκρατία)

7. Η Αρχή της Γέννησης


Συνοπτικά, οι 7 Αρχές ορίζουν τα εξής:

1. Αρχή της Νοητικότητας: "Το Ένα είναι νόηση, το Σύμπαν είναι νοητικό"
Η Αρχή αυτή ορίζει πως τα πάντα στο σύμπαν δημιουργήθηκαν ως αντανάκλαση της παγκόσμιας και άπειρης Θείας Νόησης, πως το σύμπαν δηλαδή είναι στη βάση του Νοητικό. Η Αρχή αυτή, μέσω της ενσωμάτωσης της νοητικής φύσης του σύμπαντος, δίνει εξήγηση κι αιτία στα κάθε είδους πνευματικά και ψυχικά φαινόμενα που εκδηλώνονται στους ανθρώπους. Τέλος, αυτή η Αρχή, αναλύει την πραγματική φύση και υπόσταση της ύλης, της ενέργειας και της δύναμης που στο σύνολό τους αποτελούν διαβαθμισμένες μορφοποιήσεις της Θείας Νόησης.

2. Αρχή της Αντιστοιχίας (Αναλογίας): "Αυτό που βρίσκεται κάτω, είναι όμοιο με το πάνω και αυτό που βρίσκεται πάνω είναι όμοιο με το κάτω προς επιτέλεσιν των θαυμαστών του Ενός και Μοναδικού πράγματος"
Αποτελεί μία από τις πιο γνωστές αλλά και πιο σημαντικές Αρχές της Ερμητικής φιλοσοφίας και αναγράφεται στον Σμαράγδινο Πίνακα (κατά πολλούς το ευαγγέλιο της Αλχημείας). Στην ουσία η Αρχή αυτή σχετίζεται με τη σχέση του Μακρόκοσμου (σύμπαν) με τον Μικρόκοσμο (άνθρωπος) και πως όσα συμβαίνουν στο σύμπαν, αναλογικά συμβαίνουν και στον άνθρωπο ως κοσμικές αντανακλάσεις.

3. Η Αρχή της Δόνησης: "Τίποτα δεν είναι σταθερό, όλα κινούνται, όλα δονούν"
Σύμφωνα με αυτή την αρχή, που ομοιάζει με το "τα πάντα ρει" του Ηράκλειτου, κάθε κοσμική εκδήλωση βρίσκεται σε διαρκή κίνηση, άρα σε διαρκή αλλαγή και μεταβολή. Όλη αυτή η εκδηλωμένη κίνηση, στο σύνολό της αποδίδει την κοσμική Αρμονία που φτάνει να ταυτιστεί με την απόλυτη ισορροπία. Η ύλη, η ενέργεια, η νόηση, δεν είναι τίποτε άλλο από διαφορετικές κλιμακώσεις κοσμικών δονήσεων, ενώ τα 4 βασικά κοσμικά πεδία (φυσικό, αιθερικό, αστρικό, νοητικό) αποτελούν δονητικές διαβαθμίσεις με πιο έντονη δονητικά αυτή του νοητικού.

4. Η Αρχή της Πολικότητας: "Τα πάντα είναι διπλά. Κάθετί έχει το αντίθετό του. Στα άκρα συναντώνται όλες οι αλήθειες..."
Αποτελεί άλλη μία βασική ερμητική Αρχή, η οποία θα λέγαμε πως απαντάται σε μεγάλη έκταση στην καθημερινότητά μας. Συνηθίζουμε να λέμε πως "κάθε νόμισμα έχει 2 όψεις", πως "χωρίς τον διάβολο δεν υπάρχει θεός" κλπ και όλα αυτά αποτελούν δίπολα ως συνήθεις εκδηλώσεις του αρχετυπικού διπόλου "Καλό - Κακό". Αποτελεί βασικό εργαλείο στην κατανόηση του κόσμου μας, καθώς τα πάντα ορίζονται και κατανοούνται ολοκληρωμένα μόνον μέσω της σύνδεσης με το αντίθετό τους (concidentia oppositorum). Κατανοούμε λοιπόν πως κάθε εκδήλωση αποτελείται από δύο αντίθετες υποστάσεις.

5. Η Αρχή του Ρυθμού: "Όλα ρέουν, όλα δρουν με έναν ρυθμό έντονης εκδήλωσης και απόσυρσης..."
Η Αρχή αυτή αφορά στη ρυθμική εκδήλωση διαφόρων πραγμάτων, που σαν κοσμικό εκκρεμές ορίζονται από εντάσεις και υποχωρήσεις. Απαντάται στα φυτά, τα ζώα, τους ανθρώπους, τους πολιτισμούς με τις περιόδους άνθησης και παρακμής, στους γαλαξίες κλπ. Είναι ο νόμος της Ζωής, η εισπνοή και η εκπνοή του σύμπαντος...

6. Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος (Αιτιοκρατία): Κάθε αποτέλεσμα, έχει και μια αιτία. Κάθε αιτία, έχει κι ένα αποτέλεσμα"
Ως Αρχή θα λέγαμε πως δεν χρειάζεται μεγάλη εξήγηση, καθώς κι αυτή απαντάται σε μεγάλη έκταση στην καθημερινότητά μας ως το αποτέλεσμα που θα έχει μία πράξη ή εκδήλωση, κάθε δράση (αιτία) φέρνει και μία αντίδραση (αποτέλεσμα). Αποτελεί δε βασικό χαρακτηριστικό του νόμου του κάρμα που φυσικά τυγχάνει ευρείας αποδοχής, ενώ σε γενικευμένη μορφή απαντάται στην επιστημονική αρχή που ονομάζεται "φαινόμενο της πεταλούδας" (το πέταγμα μιας πεταλούδας στο Τόκιο, σταδιακά μπορεί να προκαλέσει τυφώνα στη Νέα Υόρκη)...

7. Η Αρχή του Γένους και της Γέννησης: "Η γέννηση υπάρχει παντού. Όλα έχουν τη δική τους αρσενική και θηλυκή αρχή. Η γέννηση εκδηλώνεται σ' όλα τα επίπεδα ύπαρξης"
Αποτελεί μία βασικότατη ερμητική Αρχή, καθώς αναφέρεται στην ενσωμάτωση της αρσενικής αρχής μέσα στη θηλυκή εκδήλωση και την ενσωμάτωση της θηλυκής αρχής μέσα στην αρσενική εκδήλωση. Μας δείχνει πως κάθετί στο σύμπαν γεννάται, εκδηλώνεται και ιδίως μικροκοσμικά (άνθρωπος) έχει μέσα του αρσενικά και θηλυκά στοιχεία με παραλλακτικότητα ως προς την ένταση της εκδήλωσής τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που στον εσωτερισμό γίνεται αναφορά στο σημαντικό αυτό "δίπολο" που ως ολοκλήρωση υλοποιείται με την ισόποση κατανομή των δύο αυτών αρχών. Μάλιστα, στην αλχημεία, ο Ερμαφρόδιτος λέγεται πως συμβολίζει αυτήν ακριβώς την ολοκλήρωση, όπως άλλωστε και οι άγγελοι, οι οποίοι θεωρείται πως δεν έχουν φύλο... Πρόκειται για τον Ιερό Γάμο, την αρμονική ένωση του Animus με την Anima...

Αυτές είναι σε γενικές γραμμές οι 7 ερμητικές Αρχές, όπως έχουν ενσωματωθεί στο Κυμβάλειον. Στο σύνολό τους αποδίδουν με πληρότητα την ερμηνεία της δομής του σύμπαντος και των κοσμικών νόμων που αν και σε μια γενικότερη (μακροκοσμική) οπτική μπορεί να είναι δύσκολο να οριστούν, να ταυτοποιηθούν και να κατανοηθούν, πάραυτα, σε μικροκοσμικό επίπεδο (άνθρωπος), όλες αυτές οι Αρχές μπορούν να αποτελέσουν σημαντικά βοηθήματα και εργαλεία προς την αυτοβελίωσή μας και την υλοποίηση αυτού που ονομάζουμε γνώθι σεαυτόν...

[Ορφέας]

    Το "Κυμβάλειον" ανήκει στα Νεοπλατωνικά κείμενα των Ελληνιστικών και Ελληνορωμαϊκών χρόνων με τον γενικό τίτλο "Ερμητικά" ή "Ερμητική φιλοσοφία", τα οποία κορυφώθηκαν από την συμβολή των Νεοπλατωνικών φιλοσόφων, Ιάμβλιχου, Πλωτίνου και Πρόκλου. Παρότι αποδόθηκαν σε ένα μυθολογικό πρόσωπο, τον Ερμή τον τρισμέγιστο, για τον οποίο η εξαπτόμενη φαντασία τον τοποθετεί έως και 9.000 χρόνια πριν την κοινή χρονολόγηση και για πολλούς άλλους μυθοπλάστες, τα κείμενα αυτά είναι η παρουσίαση των μυστικών των πυραμίδων ή προϊόντα της δήθεν Αιγυπτιακής σοφίας, η επιστημονική μελέτη τα κατατάσσει στα Νεοπλατωνικά κείμενα, σίγουρα αργότερα τουλάχιστον του Πλάτωνα, όπως αποδεικνύει η γλώσσα και οι ιδέες που βρίσκονται διάσπαρτες στα παραπάνω κείμενα.

    Το Κυμβάλειον, όπως και ολόκληρη η Ερμητική φιλολογία - φιλοσοφία, εντάσονται στον γενικό κορμό των Γνωστικών κειμένων και η μεγάλη τους συνεισφορά και αξία είναι ότι, στηρίζουν τις ιδέες τους στην σκέψη και όχι στην πίστη.

    Ο "Κυμβαλείων" όμως δε σταματά εκεί που τελειώνει η τελευταία Αρχή, οι Ερμητικές Διδασκαλίες μας μεταδίδουν ακόμα φοβερά βαθιές γνώσεις και διδάγματα, των οποίων η πράξη και η εφαρμογή επιτρέπει στον άνθρωπο να πλησιάσει πραγματικά το μυστικό του Όντος, τόσο του δικού του σαν εαυτού όσο και του Σύμπαντος. (Το ίδιο είναι !!!!)   

    Όταν ο άνθρωπος αρχίζει να βιώνει  αυτές τις διδασκαλίες μέσα και έξω του, τότε και όχι πριν, μπορεί να πει ότι βαδίζει το Δρόμο που οδηγεί στη Σοφία. Σαν επίλογο παραθέτουμε μερικά αποσπάσματα του ιερού Κειμένου του "Κυμβαλείωνα", των οποίων η εξήγηση και κατανόηση επαφίεται στην επεξεργασία του ίδιου του αναγνώστη.   

"Πιο πέρα από τον Κόσμο, από το Χρόνο και το Χώρο, απ'όλα όσα κινούνται και αλλάζουν βρίσκεται η Ουσιώδης πραγματικότητα, η Θεμελιώδης Αλήθεια".

"Είναι αλήθεια ότι τα πάντα βρίσκονται στο ΠΑΝ, αλλά είναι και αλήθεια ότι το ΠΑΝ βρίσκεται παντού στα πάντα. Αυτός που καταλαβαίνει αυτό σωστά, έχει αποκτήσει μεγάλη σοφία".

"Ο Ρυθμός μπορεί να εξουδετερώνεται ανάμεσα στην Τέχνη της Πολικότητας".   

"Ο ατελής σοφός, αναγνωρίζοντας τη σχετική μη πραγματικότητα του Σύμπαντος, φαντάζεται ότι μπορεί να προκαλεί τους νόμους του. Αυτός δεν είναι παρά ένας ματαιόδοξος και παράτολμος ηλίθιος που θα συντριφθεί στα βράχια και θα ισοπεδωθεί από τα στοιχεία, λόγω της τρέλας του. Ο αληθινός Σοφός που γνωρίζει τη Φύση του Σύμπαντος, χρησιμοποιεί τον ΝΟΜΟ ενάντια στους Νόμους: τους ανώτερους ενάντια στους κατώτερους Νόμους, και ανάμεσα στην Αλχημεία μετατρέπει ότι δεν είναι επιθυμητό σε πολύτιμο και μ' αυτό τον τρόπο νικάει. Η Μύηση είναι όχι φαντασίες, ανώμαλα όνειρα ή φαντασμαγορικά οράματα, αλλά η σοφή χρήση των Ανωτέρων Δυνάμεων ενάντια στις κατώτερες, ξεφεύγοντας έτσι από τον πόνο στα κατώτερα επίπεδα ανάμεσα στην συνειδητική δόνηση στα Ανώτερα. Η μετατροπή (όχι η παράτολμη άρνηση) είναι το Όπλο του Δασκάλου".

[Trithemius]

Πέραν της δεδομένης εσωτερικής αξίας των ερμητικών κειμένων, είναι σαφώς χρήσιμο να ορίσουμε και την προέλευση των κειμένων αυτών. Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος (αν όντως αποτελεί "μυθολογικό" πρόσωπο), ενσωματώνει στο προφίλ του ένα εξαιρετικό σύμπλεγμα από ιδεώδη, αξίες, διδαχές και νόμους του εσωτερισμού που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Κατά τη γνώμη μου, πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο στο περιεχόμενο των κειμένων αυτών, παρά στην προέλευσή τους, καθώς αν υπάρχει κάτι σε αυτά τα κείμενα που θα μας βοηθήσει στην κατανόηση ορισμένων κοσμικών νόμων, αυτό θα το βρούμε στο περιεχόμενό των ερμητικών κειμένων κι όχι στην ιστορικότητα του (των) συγγραφέα τους.

Θέλω επίσης, με αφορμή τις σημειώσεις του Ορφέα, να εκφράσω το ενδιαφέρον μου σχετικά με την ιστορικότητα και συγγραφική προέλευση των κειμένων αυτών. Αν όντως αποτελούν έργα Νεοπλατωνικών ή Γνωστικών, έχουμε πληροφορίες περί ποίων πρόκειται; Υπενθυμίζω πως για εμένα προσωπικά, η αναζήτηση αυτή έχει καθαρά ιστορικούς-πληροφοριακούς λόγους αλλά εστιάζοντας στο περιεχόμενο των κειμένων (όλων των ερμητικών κειμενων), το βρίσκω πραγματικά βαθύ...

Στην αναζήτηση της ιστορικότητας των ερμητικών κειμένων αλλά και της φιλοσοφίας που ορίζουν (Ερμητισμός), είναι πιστεύω χρήσιμο να εξετάσουμε την προέλευση του χαρακτηρισμού "Ερμητικά". Ονομάστηκαν έτσι λόγω του ονόματος του (πιθανού) συγγραφέα τους ή μήπως λόγω της περιορισμένης "προσβασιμότητας" και του βαθμού κοινοποίησής τους στο ευρύ κοινό;

[suida]

αγαπητε ,   σε  χαιρω....επετρεψε   μου ,  σε  παρακαλω...
                    Κυμ βαλα ,   ειναι    ενα   απλο   ζευγος   Δ Ι Σ Κ Ω Ν     απο   κ α π ο ι ο    υλικο.....που    κρουομενοι
                                     Π α ρ α γ ο υ ν     Η χ ο ....
                                     Ο   Η χ ο ς    ομως   Αυτος   " Ε τ υ χ ε "  να   ειναι    Ρ Υ Θ Μ Ι Κ Α    Σ Τ Α Θ Ε Ρ Ο Σ .....
                                     "Δ Ε Τ Ι Κ Ο Σ   Περιφεριακα"   ως   προς    τους   Α Λ Λ Ο Υ Σ    Συμφωνικους   Η χους....
                                                                 του    Σ Υ Ν Ο Λ Ο Υ    των   Ο Ρ Γ Α Ν Ω Ν ....

                                     Η    Μοναδικη   Αυτη   Ιδιαιτεροτητα   του    το   κατεστησε   Α ν α γ κ α ι ο    στην 
                                                                    Α Κ Ο Υ Σ Τ Ι Κ Η .... ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ.!!
                                     Αυτο ,   παρατηρηται    ιδιαιτερα    στις    Υ Ψ Ι Λ Ε Σ ....Συμφωνικες   της   Κλασικης.....!!

                                    Η   εβρα ι κη ,   ονομασια   του   ειναι   Σ ε λ σ ε λ ι μ .....στην   Παλαια   Διαθηκη.. και   στη   Ν ε α ....
                                    Κυμβαλο ,   " Α  λα  λα ζον"    αναφερει   ο   Π Α Υ Λ Ο Σ     σε   Λ Α Θ Ο Σ    μεταφραση .....γιατι
                                                    η   Αγαπη     ειναι   Σ ΤΑ Θ Ε Ρ Ο Τ Η Τ Α    ατομικη....  οχι    Σ Υ Ν Ο Λ Ι Κ Η ....

                                    "Ε ρ μ η  τικη "    λοιπον    Δ ι δ α σ κ α λ ι α ...  Μεσω   της   "Παγανιστικης"   Εκστασης   της    ΜΟΥΣΙΚΗΣ.....
                                     ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ..... των    Ε λληνικων ,   που   ετοποθετουντο    εις   τα   Δακτυλα   των   Χεριων...  και 
                                     Α κ ο υ γ ο ν τ α ν     στα    Θεσμοφορια.....

                                    ΑΙ    Αρχαι    ησαν    8    και    οχι   7....Λειπει   της    Περσεφονης....φιλτατε.....
   
                                    Η   διαφορα   μεταξυ    των   Ε λληνων   και  των  Ε ΒΡΑΙΩΝ   ΕΙΝΑΙ   το   "ΔΕ Ξ Ι "    ΚΑΙ   το  "ΑΡΙΣΤΕΡΟ"
                                    το   λευκο   και  το  Μαυρο   η   Ζ ω η     και   ο   Θ Α Ν Α Τ Ο ς ....ΤΟ    Φως    και   το   Σκοταδι...κλπ

                                    Γ Ι"   Αυτο   ο   Ε λληνας    Φωτιζει   την   Ζωη  του   με  την   Εκσταση   του   Θανατου....
                                    Ενω   ο  Ε βραιος  ,   Εκστασιαζει  ...την   Ζωη  του     με  την   τυφλωση   του   Θανατου....

                                    Η   Σκεπτικη    δυνοτητα     ειναι    Α ρ κ ε τ η ....Πραγματι...αν   Υπολογισουμε   το  Ε ξ η ς ...
                                    η   σκεψη   ειναι   η  Φ Ω Ν Η    του   "Α Σ Τ Ρ Ι Κ Ο Υ "  ο   Η Χ Ο Σ ....
                                    Κ ΑΘΕ   Ηχος   ομως    εχει   και   το  Χ Ρ Ω Μ Α    του....
                                    Εχουμε   λοιπον    Ε Ι Κ Ο Ν Α     " Η Χ Ο Υ -ΧΡΩΜΑΤΟΣ '   Αλλα   δεν   εχουμε   Μ Ο Ρ Φ Η ....
                                    Ερχεται   ομως    η   "Ν Ο Η Σ Η "   και   με  την    "Α Ρ Μ Ο Ν Ι Κ Η "  της    δινει   Μ Ο Ρ Φ Η ....
                                    Ετσι   εχουμε   την   Φ Α Ν Τ Α Σ Ι Α     ΣΕ   ΕΙΚΟΝΟ ΠΛΑΣΤΙΚΗ....."σ τ ο ι χ ε ι α κ ο "....
                                    Χ Ω Ρ Ι Σ    ομως    το   Π Ν Ε Υ Μ Α    δεν   υπαρχει   το   Αυτο Βουλητικο    η   Αυτο  εκφραστικη
                                                                                 Ι Κ Α Ν Ο Τ Η Τ Α....
 
                                    Το   Πνευμα ,   ο   Σμαραγδινος   Πινακας   της    ψυχης   ειναι   ο  Σπορος   της   Θ Ε Λ Η Σ Η Σ...
                                    Η  Ικανοτητα    προς    κινηση     και   εκφραση    της    ΑΤΟΜΙΚΗς    Ψυχης....
                                    ΑΝ     δεχθουμε   Ο,ΤΙ   η    ατομικοτητα     ΤΗς   ΨΥΧΗΣ   δημιουργειται    Ως    "ΣΚΕΠΤΟΜΟΡΦΙΚΗ
                                                               ΑΠΟΡΡΟΙΑ    της    ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ    ΥΠΑΡΞΗΣ"....!!!

                                    ΕΤΣΙ,   υπαρχει    το   Αυτοδημιουργικο    της    Π Ι Σ Τ Η Σ ....Ως    Εννοια    στο   συναισθημα   της
                                               αισθησις...    της    ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ     Ε Ξ Α Τ Ο Μ Ι Κ Ε Υ Σ Η Σ......

                                    Η   Καταγωγη    λοιπον   του    Γ Ν Ω Σ Τ Ι Κ Ι Σ Μ Ο Υ     ειναι    απο  την   Β Ο Η Θ Η Τ Ι Κ Η ..
                                               ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ     στην   Σ Κ Ε Ψ Η ....   ΤΗΣ     Πνευματικης    Εικονας.....!!

                        αρα,    ΚΥΜΒΑΛΕΙΟΝ ,   πιστωνεται    η   Κ Α Τ Α Σ Τ Α Σ Η    της    Α Ι Σ Θ Η Σ Η Σ    για   την   ε π ε ρ χ ο μ ε ν η
                                                        Αρμονικη     Μετατροπη     της   Α Τ Ο Μ Ι Κ Ο Τ Η Τ Α Σ .....
                                                                   
                                                                                                                    ΓΝΩΣΤΙΚΑ,  τα   ΡΟΔΑ...  ΤΗς    Π ι σ τ η ς ...

[suida]

NAI.... ΣΕΒΑΣΤΕ   Ο Ρ Φ Ε Α ....ΝΑΙ.....

                                                        Η   Μ Ε Τ Α Τ Ρ Ο Π Η ....ΕΙΝΑΙ   ΤΟ    "Ο Π Λ Ο '....ΤΟΥ   ε σ ω τ ε ρ ι σ τ η .....

               
                                         ΓΙΑ   ΝΑ   ΤΟ  Ε Π Ι Τ Υ Χ Ε Ι ....Ο Μ Ω Σ ....Κ Α Π Ο Ι Ο Σ    Α Υ Τ Ο ....ΘΑ   Π Ρ Ε Π Ε Ι ...

                                       
                                                 ΝΑ   Γ Ε Ν Ν Η Θ Ε Ι ....ΜΕ   ΕΝΑ   ΠΟΛΥ....ΕΙΔΙΚΟ....ΝΕΥΡΙΚΟ   Σ Υ Σ Τ Η Μ Α....

                                   
                                                                        Α Δ Ε Λ Φ Ε    ΜΟΥ.....


                         Α Τ Ο Μ Α .....Ο Π Ω Σ    Ε Σ Υ ....     

                                                                       Ε Σ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Α  .....Α Δ Ε Λ Φ Ε    ΜΟΥ....



                 ΟΙ    Γ Ι Ο Ι   ,   ΤΩΝ   Α Ν Θ Ρ Ω Π Ω Ν ....Κ Υ Ν Η Γ Ο Υ Ν ....Α Θ Ω Ε Σ     Ζ Ω Ε Σ ....

                                                     Δ Ε Ι Χ Ν Ο Υ Ν .....Α Λ Α Ζ Ο Ν Ε Ι Α.....ΩΣ   ΠΡΟΣ   ΤΟ   Θ Ε Ι Ο .....


                                       ΕΙΝΑΙ,   Π Ε Ρ Η Φ Α Ν Ο Ι .....ΓΙ"   Α Υ Τ Ο ....


                    ΤΑ   Ζ Ω Α .....Σ Κ Ο Τ Ω Ν Ο Υ Ν .....ΟΤΑΝ    ΠΕΙΝΑΝΕ.....

                         
                                     ΟΙ   Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Ι .....""Σ Κ Ο Τ Ω Ν Ο Υ Ν .""....ΓΙΑ   ΝΑ   ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΟΥΝ....ΤΟ   Φ Ο Ν Ι Κ Ο  ....

                                                                              Π Α Θ Ο Σ     ΤΟΥΣ.....ΚΑΙ    ΝΑ   Ε Κ Φ Ρ Α Σ Ο Υ Ν ....

                                                  ΤΗΝ    Υ Π Ο Τ Ι Θ Ε Μ Ε Ν Η .....  "Δ Υ Ν Α Μ Η "   ΤΟΥΣ.....

                        Θ Α Π Ρ Ε Π Ε ......ΝΑ    Ν Τ Ρ Ε Π Ο Ν Τ Α Ι .....!!!


             Ν Ι Ω Θ Ω ....ΝΑ   Ε Ι Μ Α Ι ....Α Ν Α Μ Ε Σ Α    ΣΕ   Ν Ε Κ Ρ Ο Υ Σ ....  φιλε   μου....

[Ορφέας]

             Ν Ι Ω Θ Ω ....ΝΑ   Ε Ι Μ Α Ι ....Α Ν Α Μ Ε Σ Α    ΣΕ   Ν Ε Κ Ρ Ο Υ Σ ....  φιλε   μου....

    Όσοι δεν έχουν αναγεννηθεί, είναι νεκροί φίλε μου.... Κι είναι δυστυχώς σπάνιοι οι διπλογεννημένοι.... Ζούμε στον Άδη, μα δεν πασχίζουμε να ξεφύγουμε άκαιρα από αυτόν.... Όχι.... Είναι καθήκον ιερό να προσπαθήσουμε ώστε να γίνουνε πολλοί οι αναστημένοι....Κι αν παραφέρονται κι αν αυθαδιάζουν ακόμα και προς τον ουρανό τα παιδιά των ανθρώπων, ας μη ξεχνάμε, είναι παιδιά, τα αδέλφια μας.... Είναι αυτά που αύριο τα ίδια αυτά θα σκύβουνε να βοηθήσουν τάλλα....

[suida]

               ΔΕΝ   ΘΑ   ΗΤΑΝ .....ΚΑΘΟΛΟΥ    Α Λ Α Ζ Ο Ν Ι Κ Ο   .....ΕΑΝ   ΕΛΕΓΑ....


                           "ΝΑΙ....  Υ Π Ο Κ Λ Ι Ν Ο Μ Α Ι ......ΣΤΗΝ    Ε Κ Λ Ο Γ Η    ΣΟΥ.... αδελφε   μου..."......

[Ορφέας]

Η χρονολόγηση συγγραφής των Ερμητικών κειμένων, παρά τις φήμες που καλλιεργούνταν περί ηλικίας χιλιάδων ετών, τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν έργα της Ρωμαϊκής εποχής. Πρώτος που προσδιόρισε την εποχή συγγραφής των και απέδειξε ότι τελικά ήταν έργα της ύστερης Ελληνιστικής εποχής της Αλεξάνδρειας, ήταν ο Γάλλος  Isaac Casaubon που έζησε τον 16ο αιώνα, καθηγητής των Ελληνικών στην Γαλλία και Αγγλία. Γύρω στο 1600 της κοινής χρονολογίας, έδειξε ότι τα πρώτα Ερμητικά κείμενα συντάχθηκαν όχι νωρίτερα από το 200 κ.χ. και όχι πολύ αργότερα από το 300 κ.χ.

Ερμητικά στην εποχή τους ονομάζονταν τα κείμενα που σήμερα αποκαλούμε «απόκρυφα». Ήταν τα μυστικά κείμενα της απόκρυφης γνώσης, τα οποία αναπτύχθηκαν ως εκλαϊκευμένη φιλοσοφία των Πλατωνικών κειμένων στην πλειοψηφία τους, εμπεριέχοντας και απόψεις των μετά τον Πλάτωνα κλασσικών Φιλοσόφων (όπως π.χ. του Παρμενίδη – στους «Λόγους» είναι καταφάνερη η Παρμενίδεια προέλευση).

Μετά την κατάκτηση της Αιγύπτου από τον Αλέξανδρο και το χτίσιμο της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου, η Μακεδονική δυναστεία των Πτολεμαίων κατάφερε να κάνει κέντρο φιλοσοφίας την Αλεξάνδρεια, επισκιάζοντας ακόμη και αυτήν την Αθήνα. Οι ευγενείς κάτοικοι της Αλεξάνδρειας που απαρτίζαν την άρχουσα τάξη, ήταν Έλληνες, Μακεδόνες στην πλειοψηφία τους. Τα επόμενα χρόνια η πόλη προσέλκυσε Έλληνες από όλες σχεδόν τις Ελληνικές περιοχές, οι οποίοι μετέφεραν στην Αίγυπτο τις εορτές τους αλλά και τα άγνωστα για τον υπόλοιπο κόσμο μυητικά τους μυστήρια. Έτσι, στις 6 Ιανουαρίου, τελούνταν στην Αλεξάνδρεια της Ελληνιστικής Αιγύπτου τα «Κόρεια», μια παραλλαγή των Ελευσινίων μυστηρίων, τα οποία όμως ήταν απαγορευμένα για τους μη Έλληνες. Τα μυστήρια αυτά συνεχίστηκαν και στα Ρωμαϊκά χρόνια, μέχρι σχεδόν τον 5ο αιώνα της κοινής χρονολόγησης, όταν τα κυνήγησε μανιωδώς η ιουδαιοχριστιανική μισαλλοδοξία.

Από την Γνώση της εποχής εκείνης ελάχιστα σώθηκαν εξαιτίας του σκοταδισμού της απάνθρωπα επιβληθείσας θρησκείας των αποκαλούμενων χριστιανών. Από τα λίγα Ερμητικά κείμενα που διασώθηκαν από τον εμπρησμό της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ήταν ο «Ποιμάνδρης», βιβλίο το οποίο μετέφρασε πρώτη φορά στα Λατινικά, κάνοντάς το γνωστό στην Ευρώπη, ο Μαρσίλιο Φιτσίνο. Η προέλευση των Ερμητικών από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, γέννησε την παρανόηση στους ημιμαθείς ότι επρόκειτο για Αιγυπτιακά συγγράματα, άσχετα αν το περιεχόμενό τους ελάχιστα στοιχεία είχε που ταίριαζαν κάπως με τις Αιγυπτιακές αντιλήψεις και παραδόσεις. Παρότι ακόμη η σύγχρονη έρευνα έχει αναμφισβήτητα αποδείξει ότι τα Ερμητικά κείμενα είναι κείμενα που συγκαταλέγονται στην νεοπλατωνική γραμματεία και είναι ύστερα κείμενα της Ελληνικής φιλοσοφίας, οι ημιμαθείς που παπαγαλίζουν τις δήθεν παραδόσεις που αναμασώνται ακόμη στις λεγόμενες εσωτερικές σχολές, έχουν γεμίσει το διαδίκτυο με σελίδες που συνεχίζουν να παρουσιάζουν πλάνες και ψεύδη, όπως π.χ. οι διαδικτυακές σελίδες της νέας ακρόπολης.

Τα ίδια αντιεπιστημονικά ψεύδη που διασπείρονται για τα Ερμητικά, τα ίδια διασπείρονται από τα γνωστά δήθεν εσωτερικά κέντρα και για την Αλχημεία, η οποία στα Ελληνιστικά χρόνια άνθισε ιδιαίτερα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, παρότι ο πρώτος γνωστός Αλχημιστής ήταν ο Ζώσιμος ο Πανωπολίτης. Αγνοούνε οι δήθεν εσωτεριστές ότι το πρώτο βιβλίο που εισήχθηκε στην Ευρώπη, ήταν η «Τurba Filosophorum” η «Τύρβη των Φιλοσόφων»  που μεταφράστηκε από τα Αραβικά στα Λατινικά και έκανε γνωστή την «Τέχνη των Σοφών», την «Αλχημεία» στον Δυτικό κόσμο. Αγνοούν φυσικά οι ημιμαθείς ότι ήταν το έργο του Ροζίνους, η Τύρβη των Φιλοσόφων, ο οποίος «Ροζίνους» δεν είναι άλλος από τον Έλληνα Ζώσιμο, το έργο του οποίου διέσωσαν οι Άραβες, όπως οι ίδιοι μας πληροφορούν. Αγνοούν ακόμη οι ψευδομυημένοι ότι πατέρας της Αλχημείας για τον κάθε «Σοφό της Τέχνης», θεωρούνταν και τιμώνταν ο μεγάλος Έλληνας Φιλόσοφος Δημόκριτος.

Δυστυχώς τέτοιες παρανοήσεις και σκόπιμες παραποιήσεις δεν είναι σπάνιες και αισθανόμαστε ότι πολύ σύντομα, θα λέγεται ότι η αρχή, η γέννηση της Φιλοσοφίας παγκόσμια, έγινε όχι στην Ελληνική Ιωνία, αλλά στην ….Τουρκία και οι πρώτοι Φυσικοί Φιλόσοφοι του κόσμου ήταν….Τούρκοι! Όσο ακραίο και αν ακούθγεται, δυστυχώς είναι πλέον μία πραγματικότητα. Εδώ και πολλές δεκαετίες, οι Τούρκοι ξεναγοί των τουριστών στις Ιωνικές αρχαιότητες, αποκρύπτουν εντέχνως την εθνικότητα των δημιουργών και κατοίκων της αρχαίας Ιωνίας, αναφέροντας ευθαρσώς ότι είναι έργα των αρχαίων κατοίκων της Ανατολίας, των προγόνων των σημερινών Τούρκων….

[Isis]

     Παρότι αποδόθηκαν σε ένα μυθολογικό πρόσωπο, τον Ερμή τον τρισμέγιστο, για τον οποίο η εξαπτόμενη φαντασία τον τοποθετεί έως και 9.000 χρόνια πριν την κοινή χρονολόγηση και για πολλούς άλλους μυθοπλάστες [/i]

Θα με ενδιεφερε να μαθω γιατι ο Ερμης ο Τρισμεγιστος ειναι μυθολογικο προσωπο, καθως σε αυτον εχουν αποδωθει πολλα σπουδαια και πολυτιμα κειμενα.

[Ορφέας]

Θα με ενδιεφερε να μαθω γιατι ο Ερμης ο Τρισμεγιστος ειναι μυθολογικο προσωπο, καθως σε αυτον εχουν αποδωθει πολλα σπουδαια και πολυτιμα κειμενα.

«Χαίρετε τέκνα του Δία και δώστε το μαγευτικό τραγούδι. Δοξάστε την ιερή γενιά των αιώνιων αθανάτων που γεννήθηκαν απ’ τη Γη και τον γεμάτο αστέρια Ουρανό και τη Νύχτα τη σκοτεινή….», έτσι ξεκινά την θεογονία του ο Ησίοδος, απευθυνόμενος στα «τέκνα του Δία» που είναι οι Μούσες. Όπως και ο Όμηρος όταν έγραφε τα έπη του, όπου καλούσε την Μούσα. Π.χ. στην Οδύσσεια όπου έγραφε, «Άνδρα μοι έννεπε Μούσα πολύτροπον κλπ κλπ». Κατά τα ειωθότα, ο ποιητής κελεύει στην Μούσα να τραγουδήσει – εξιστορήσει, υποδηλώνοντας ότι τα ποιήματά του, του τα εμπνέουν οι Μούσες, γεγονός που και σήμερα λέγεται για κάθε μας δημιουργία που γίνεται συνήθως κατόπιν έμπνευσης.

Τα Ερμητικά κείμενα ακολουθούν την ίδια πρακτική και αποδίδονται σε έμπνευση από τον Ερμή, κυριολεκτικά από τον ίδιο τον θεό της Γνώσης και της Μάθησης, τον θεό της Επικοινωνίας, του λόγου και της λογικής διεργασίας εν γένει. Δυστυχώς στα χρόνια του ξεπεσμού, η έμπνευση παρανοείται και εκλαμβάνεται ως Αποκάλυψη, εξήγηση που δυστυχώς δόθηκε και για τα Ερμητικά έργα.

Ο Ερμής ως παγκόσμιο Αρχέτυπο, είναι κοινός σε ολόκληρο τον κόσμο της εποχής και τον συναντάμε, είτε ως Αιγυπτιακό Θωθ – Ιβις, είτε ως Ινδικό θεό Γκανέσα – Ελέφαντα, είτε ως τον φτεροπόδαρο Αγγελιοφόρο των θεών Ερμή των Ελλήνων, θεό – Αρχέτυπο δωρητή και προστάτη των γραμμάτων, με ιδιότητες που στο σύνολό τους περιγράφονται στην κλασσική μυθολογία και περιλαμβάνονται αυτούσιες σήμερα στην σύγχρονη Αστρολογία.

Ενώ όμως τον Έλληνα ποιητή και φιλόσοφο τον εμπνέουν οι Μούσες ή το δαιμόνιο μέσα τους, στους Ανατολικούς λαούς η παράδοση θέλει κάθε γνώση να τους αποκαλύπτεται από τον ίδιο τον θεό ή τουλάχιστον από έναν μεσολαβητή – πνεύμα του θεού. Έτσι και για να χαίρουν μεγαλύτερου κύρους κάποια έργα, αποδίδεται η προέλευσή τους σε θεούς, σε πνεύματα και Αρχαγγέλους, παράδοση που συνεχίστηκε και για τους Μωαμεθανούς αλλά και μέχρι σήμερα για τα ιερά λόγια των Ραέλιανς, της Ουράντια κλπ.

Ερμής φυσικά ουδέποτε υπήρξε ως ξεχωριστό Ον, εκτός βέβαια από την υπόσταση που είχε και έχει στην Πλατωνική αντίληψη και στην σύγχρονη Αστρολογία. Είναι γνωστό ότι για τον Πλάτωνα, οι θεοί είναι αυτοί που «τρέχουν» ψηλά στον ουρανό και «θεώνται αφ’ υψηλού» τον κόσμο, τους οποίους ταυτίζει – σύμφωνα με την πανάρχαια Ορφική αντίληψη – με τους Πλανήτες, όπως τους αναγνωρίζουμε και σήμερα. Να σημειώσουμε μόνον ότι, για την γνήσια Αστρολογία, οι Πλανήτες είναι κατά κάποιο τρόπο οι δείκτες κάποιων Αρχέτυπων κοσμικών ρυθμών και όχι αυτοί που δημιουργούν τις κοσμικές επιρροές, καθότι και οι ίδιοι «χορεύουν» στον παγκόσμιο ρυθμό.

Στα χρόνια τα ρωμαϊκά –όταν η αμορφωσιά θα εξαπλωθεί ως επιδημία – οι τερατολογίες θα κυριαρχήσουν παντελώς. Τότε οι θεοί θα γίνουν κάποιοι δήθεν ιστορικοί ήρωες ή παλαιοί βασιλιάδες (διαβάστε το «Περί δεισιδαιμονίας» του Πλούταρχου) ή θα μορφοποιηθούν σε οντότητες πνευματικού και ενίοτε κατώτερης υπόστασης. Παράλληλα, η λήθη των ιερογλυφικών, παράλληλα με την παράξενη όψη τους, θα διεγείρει την φαντασία των ανθρώπων εκείνης της εποχής και θα δημιουργηθεί η αντίληψη περί μίας μαγικής – απόκρυφης γραφής η οποία εμπεριέχει όλα τα απόρρητα μυστικά που αποκάλυψαν οι θεοί (ή ο θεός) στους εκλεκτούς των.

Για κακή τύχη όλων των σύγχρονων φαντασιόπληκτων, η ιερογλυφική γραφή διαβάστηκε και τα ιερογλυφικά Αιγυπτιακά κείμενα αναγνώσθηκαν. Το αποτέλεσμα; Ούτε ίχνος φιλοσοφίας ή μυητικών μυστηρίων, πλούσια όμως σε θεολογικές μυθολογίες και θρησκευτικούς ύμνους και τελετουργίες. Τα Ερμητικά έτσι απογυμνώθηκαν από κάθε τι μυστηριακό – μαγικό και αποκαλυπτικό και οι μελετητές προχωρώντας στην μελέτη αυτών, μας κατέδειξαν πως στο σύνολό τους είναι σχεδόν Πλατωνική προέλευσης, υποδεικνύοντας παράλληλα και κάποια λίγα σημεία όπου υπεισήλθαν στοιχεία από Περσικές ή Εβραϊκές ή Αιγυπτιακές καταβολές, σε έναν σύγχρονο της εποχής εκείνης Γνωστικό συγκερασμό.

Φράσεις όπως, «Ο Ερμής ο τρισμέγιστος ήταν Ελληνικής καταγωγής». ( Artemi Passio, Migne Patrologia greca XCVI ). ( Ψευδό - Μανέθωνος από Γ. Σύγκελλο ), ή όπως «Ο Ερμής έζησε γύρω στο 25.000 π.Χ. και υπήρξε αντιβασιλέας του Κρόνου στην Αίγυπτο, δάσκαλος του Οσίριδος και της Ισιδος», μάλλον είναι κενές νοήματος και απουσίας σοβαρότητας. Θα υπάρξουν στη συνέχεια και άλλοι ευφάνταστοι, καθότι,
«Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του γραμματολόγου Ιωάννη Στοβαίου τα κείμενα των έργων του Ερμή, γραμμένα στην ιερογλυφική γραφή και κρυμμένα στους αιγυπτιακούς ναούς και στις πυραμίδες, βρέθηκαν από τον αρχιερέα των ναών της Αθηνάς και του Ποσειδώνα στην αρχαία Αθήνα, Βούτη. Ο Βούτης που υπήρξε γενάρχης της ιερατικής κάστας των Ετεοβουτάδων, ήταν γιος του βασιλιά της Αττικής, Πανδίονα και όταν διαμοιράστηκε η εξουσία του πατέρα του, αυτός πήρε την ιερατική εξουσία και ο αδελφός του, Ερεχθέας, την πολιτική. Στην Αίγυπτο όπου ακολούθησε τον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, βρήκε τα κείμενα αυτά και τα μετέφρασε στην ιερατική γραφή». Και των φαντασιοπλήκτων η παρέλαση τελειωμό δεν έχει, καθώς εμπλουτίζεται μέχρι σήμερα από σύγχρονους μυθοπλάστες, πολλοί από τους οποίους «καναλιώνονται» και λαμβάνουν τις «υψηλές» αποκαλύψεις.

Ο Ερμής και δη ο Τρισμέγιστος, ήταν είναι και θα είναι υπαρκτός ως ζωντανό και διαρκές ενεργό Αρχέτυπο. Κάθε όμως προσπάθεια αντικειμενικής οντοποίησής του, ξεπερνά τα όρια της μυθοπλασίας και βουλιάζει στα νερά της παραμυθολογίας και της φαντασιοπληξίας, βγαίνοντας ουσιαστικά έξω από τα όρια της επιστημονικότητας, της λογικής και της σοβαρότητας.

[sunxronis]

 Συμπαντικοί Νόμοι ή Αρχές ...
 ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ & ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ, τι ειναι εκεινο που παραμενει αναλειωτο ανα την κινηση της Διεγερσης & αναιρει τα προυπαρχων ? 

[Ορφέας]

    Τα Ερμητικά κείμενα για αιώνες απετέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν ένα πρόβλημα προσδιορισμού της προέλευσης και της πατρότητάς των. Επειδή αναπτύχθηκαν στο Ελληνιστικό βασίλειο της Αιγύπτου, την εποχή που βασίλεψαν οι Μακεδόνες Πτολεμαίοι, για τον πολύ κόσμο που δεν έχει εντρυφήσει λεπτομερώς στην ιστορία της εποχής εκείνης λογικό είναι να θεωρεί ότι είναι κείμενα Αιγυπτιακής προέλευσης. Την παρανόηση αυτήν επέτειναν δυστυχώς διάφοροι ημιμαθείς των λεγόμενων «εσωτερικών ταγμάτων», χωρίς βέβαια να λείπουν και οι ερευνητές της επιστήμης που έμεναν εγκλωβισμένοι σε ξεπερασμένες αντιλήψεις.

    Τα τελευταία χρόνια όμως η πληθώρα των νέων στοιχείων που έφερε στο φως η αρχαιολογία, επιβάλουν πλέον μία εκ βάθρων αναθεώρηση της ιστορίας. Στο συγκεκριμένο θέμα των Ερμητικών κειμένων, ένας σύγχρονος σεβαστός επιστήμων – ο Θαδαίος Ζελίνσκι – με το τεκμηριωμένο δοκίμιό του «Ερμής ο Τρισμέγιστος και οι Αρκαδικές απαρχές του» που εκδόθηκε το 2001 στην Ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις «Εκάτη», ήρθε να βάλει τέλος σε για πολλούς αιώνες αναληθείς εικασίες και να παρουσιάσει αντικειμενικά μιαν αλήθεια κρυμμένη, κτίζοντας με αδιάσειστα στοιχεία την σύγχρονη επιστημονική και αποδεδειγμένη πραγματικότητα.

    Στο προαναφερθέν βιβλίο, γράφει στον Πρόλογο: «….Η αναθεώρηση του ζητήματος περί των ανταγωνιστών του χριστιανισμού είναι ένα από τα πιο επίκαιρα ζητήματα της ιστορικής επιστήμης του καιρού μας, η οποία διαθέτει επιπλέον για την λύση του πολύ πληρέστερο υλικό σε σχέση με προηγούμενες εποχές. Οι πάπυροι που βρέθηκαν τον τελευταίο καιρό σε τόσο σημαντικό αριθμό, καθώς και άλλα συγγενικά τους τεκμήρια, μας επιτρέπουν να βγάλουμε συμπεράσματα για ένα άγνωστο ή ελάχιστα γνωστό στους προγενεστέρους μας πεδίο – την θρησκευτική ζωή των λαϊκών στρωμάτων.

    Οι έρευνες παράπλευρων επιστημών – της αιγυπτιολογίας, της ασσυριολογίας και άλλων – παρέχουν την δυνατότητα να καθορίσουμε την συμβολή που οι ξένες θρησκευτικές δοξασίες έφεραν στα ανταγωνιστικά για τον χριστιανισμό δόγματα. Τέλος, εν μέρει υπό την επίδραση αυτού του καινούριου υλικού και τα ήδη γνωστά μας κείμενα παρουσιάστηκαν με καινούριο φως και πέρασαν από λιγότερο ή περισσότερο ριζικές αναθεωρήσεις.

    Τα παραπάνω ισχύουν ιδιαίτερα για την διδασκαλία, στην οποία είναι αφιερωμένο το παρόν δοκίμιο – στον Ερμητισμό….»

    Και συνεχίζει παρακάτω: «Δεν θέλω να αποκρύψω ότι αφορμή για αυτό το δοκίμιο στάθηκαν οι έρευνες των δυτικοευρωπαίων επιστημόνων και ιδιαίτερα το έργο «Ποιμάνδρης» του Reitzenstein (Λειψία 1904). Διαβάζοντάς το αισθάνθηκα βαθύτατη ευγνωμοσύνη προς τον συγγραφέα του για το αναφερόμενο υλικό, αλλά και πλήρη διαφωνία μαζί του για τα πιο ουσιαστικά προβλήματα της προέλευσης και της σημασίας των ερμητικών διδασκαλιών, εξαιτίς της υπερβολικής του, όπως μου φάνηκε, αιγυπτιομανίας. Από αυτήν την διαφωνία προέκυψε προέκυψε και η ανάγκη να παρουσιάσω την εξέλιξη και την ουσία του ερμητισμού σε μορφή που μου φαίνεται ότι ανταποκρίνεται στα τελευταία δεδομένα της επιστήμης – με άλλα λόγια, να γράψω το παρόν δοκίμιο».

    Στην περιληπτική παρουσίαση του βιβλίου, (βλέπε  http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2285.0.html), αναγράφεται: «Δεν συμφωνεί με άλλους μελετητές των αρχαίων θρησκειών ο Πολωνο-ρώσος καθηγητής Θαδαίος Ζελίνσκι (1859-1944) σχετικά με την προέλευση και τη σημασία των ερμητικών διδασκαλιών. Δεν δέχεται ότι η πηγή τους είναι από το λατρευτικό χώρο του αιγυπτιακού θεού Θωδ, που με το συρμό του συγκρητισμού είχε εισαχθεί στον ελληνικό κόσμο ως Ερμής Τρισμέγιστος. Το έμβρυο του ερμητισμού, λέει ο Ζελίνσκι, πρέπει να το αναζητήσουμε στην πατρίδα του Ερμή, την Αρκαδία. Χώρα όχι ειδυλλιακή, όπως την ήξεραν οι ρομαντικοί του 18ου αιώνα, αλλά σκληρή και αφιλόξενη για τους κατοίκους της, οι οποίοι τρέφονταν με βελανίδια. Εκεί άρχισε να διαμορφώνεται η ιδέα της κατάβασης στον Αδη -μέσω των νερών και της καταβόθρας της Στυμφαλίας λίμνης- και της επανάκαμψης. Εκεί λειτουργούσε ως ψυχοπομπός ο Ερμής. Δεν αρνείται την επαφή του ερμητισμού με την Αίγυπτο ο Ζελίνσκι, αλλά ισχυρίζεται ότι η αμφίδρομη επιρροή ξεκίνησε από την Ελλάδα. Ταξιδευτές και κυνηγημένοι από τη σκληρή χώρα τους καθώς ήταν οι Αρκάδες, διέδωσαν παντού τις δικές τους δοξασίες, οι οποίες στάθηκαν απέναντι στο χριστιανισμό, αλλά τελικά νικήθηκαν από αυτόν. Μια μελέτη που αξίζει την προσοχή μας, αφού διαφέρει τόσο πολύ από τις κυριαρχούσες απόψεις».

    Μία πολύ ενδιαφέρουσα πλευρά της εξαίρετης εργασίας του Θ. Ζελίνσκι, είναι η πλούσια σε ιδιότητες περιγραφή του Ερμή. Από τον συγγραφέα δεν έχουμε βέβαια απαίτηση να επεκταθεί σε περεταίρω μελέτη και εμβάθυνση εσωτερική και ειδικά αστρολογική, όμως από αυτοπροβαλλόμενους ως αστρολόγους και αυτοπαρουσιαζόμενους εσωτεριστές, έχουμε προσμονές και με δυσκολία μπορούμε να παραβλέψουμε την απλουστευτική και ρηχά επιφανειακή τους προσέγγιση του ερμητισμού. Οι ιδιότητες του Ερμή, όπως αυτές αποτυπώνονται στην μυθολογία και στην ποίηση της αρχαίας Ελλάδας, αρχίζοντας από τα Ορφικά ακόμη, είναι αυτές οι ίδιες που η αστρολογία αποδίδει σήμερα στον Ερμή (πλανήτη), καθότι θεός και πλανήτης ταυτίζονται. Αυτές όμως οι ιδιότητες που στα Ελληνιστικά χρόνια χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο της εποχής εκείνης Ερμή τον Τρισμέγιστο, σχεδόν καμιά σχέση δεν έχουν με τον Αιγύπτιο θεό Θωθ, παρότι ο Ελληνικός συγκρητισμός των Ελληνιστικών χρόνων με μεγάλη ευκολία συνταίριαζε και αναλογούσε τους Έλληνες θεούς στις τοπικές θεότητες, όπου επεκτάθηκε.

    Κλείνοντας το πολύ καλό δοκίμιό του ο Θ. Ζελίνσκι, μας πληροφορεί ότι: «….Ο σκοπός του ιστορικού είναι να καθορίζει την προέλευση και να παρακολουθεί την εξέλιξη της ιδέας που μελετάει. Έχω ήδη παρατηρήσει στο πρώτο κεφάλαιο ότι η λύση αυτού του σύγχρονου προβλήματος από τον πρώτο σύγχρονο «ερμητιστή» Reitzenstein που εξάγει αυτήν την φιλοσοφία από την Αίγυπτο των Φαραώ δεν μου φαίνεται σωστή. Αντιθέτως, προσπαθώ να επιστρέψω στην Ελλάδα αυτό το τέκνο που γεννήθηκε από αυτήν και παρ’ όλα τα αιγυπτιακά σπάργανα δεν έπαψε να έχει το πρόσωπό της μέχρι το τέλος του. Αυτός ήταν ο πρώτος στόχος της πραγματείας μου, ενώ ο δεύτερος ήταν να γνωρίσω στο κοινό μας που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της θρησκευτικής ιστορίας την ιδέα που δύο φορές, και στις δύο αποφασιστικές εποχές της παγκόσμιας ιστορίας, έγινε σωτήριο λιμάνι για την βασανισμένη από αμφιβολίες ψυχή του ανθρώπου».

    Ολόκληρο το βιβλίο, http://www.scribd.com/doc/14085460/-

[NAYTILOS]

Ορφέας:

Απ: Τάγμα του Κρίνου και του Αετού: Οι βασικές διδασκαλίες του....
« Απάντηση #8 στις: Μάιος 14, 2010, 16:06:08 »
Απάντηση με παράθεσηΠαράθεση

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΘΕΩΡΗΜΑΤΟΣ
 
 
Γι' αυτό ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, μέγας Μύστης της αρχαιότητας, μιλώντας στους μαθητές του προ 6000 ετών περίπου, έλεγε:

«Ό,τι είναι επάνω είναι όπως ό,τι είναι κάτω και ό,τι είναι κάτω είναι όπως ό,τι είναι επάνω. Ο Μυστικός Λόγος των Αιτίων και αποτελεσμάτων εκείνου που είναι επάνω είναι όπως ο Μυστικός Λόγος των Αιτίων και αποτελεσμάτων εκείνου που είναι κάτω.
Το αισθητο - ορατο είναι παρόμοιο προς το μη αισθητο - αόρατο. Αυτή είναι η Κλείδα του Μυστικού Λόγου των Αιτίων και των αποτελεσμάτων, η δε προσπάθεια του μαθητού έγκειται στο ν' ανεύρει δια της Κλειδος αυτής το άγνωστο, έχοντας ως αφετηρία το γνωστό».

Προσέχοντας τί υπάρχει και τί συμβαίνει γύρω μας και βρίσκοντας την σκοπιμότητά τους, ανακαλύπτουμε τον Λόγο που συνδέει την Μορφή ως αποτέλεσμα και τον Θεό ως Δημιουργό.

Το μυστικό της Κλειδος που έδωσε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος είναι η Αγνότητα. Την δε Αγνότητα πραγματοποιεί η Αγάπη. Αγνότητα σημαίνει κατάσταση αμιγή από κάθε κακό· σημαίνει απελευθέρωση από όλες τις υποδουλώσεις μας. Εάν δεν απελευθερωθούμε από όλα τα βάρη, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανεύρεση του Μυστικού Λόγου, δεν μπορούμε να βρούμε τον Θεό δια μέσου των μορφών της Δημιουργίας.

Μόνον η Αγνότητα, μόνον η Αγάπη η οποία πραγματοποιεί την Αγνότητα, μάς απελευθερώνει από τον εχθρο και μάς μεταφέρει στο Θείον. Και τότε εισερχόμαστε σε μίαν άλλη κατάσταση: μπαίνουμε ενσυνειδήτως στο πλέγμα των Νόμων οι οποίοι διέπουν την Δημιουργία.


Αναλόγως της θεματολογίας τα μυθικά πρόσωπα/θεότητες; αποκτούν ανθρώπινη υπόσταση; Η ύπαρξη του Ερμή του Τρισμέγιστου ως φυσικής οντότητας ή όχι είναι ελάσσων ζήτημα (για εμένα, τώρα), πρώτο θεωρώ την αξιοπιστία αναφορικά με τους ''τόνους'' γνώσης (γνώση νομίζω είναι η κατανόηση (και κατόπιν κτημοσύνη της) της χρήσιμης πληροφορίας) που εκχωρήσατε προς κάποιον ''επισκέπτη'' σας... ζητώ συγγνώμη αν είναι κάτι που πρόδηλο που δεν κατάλαβα.