author=Ορφέας link=topic=144.msg1175#msg1175 date=1179991907]
Προτού προχωρήσουμε, θάταν χρήσιμο να διαχωρίσουμε από την αρχή τα φαινόμενα - συμβάντα, στα αντικειμενικά συμβαίνοντα και στα μή αντικειμενικά, όπως υποκειμενικές παραισθήσεις ή ιστορίες "θαυμάτων" που αναφέρονται από τα δόγματα και αξιώνουν, δίκην δακτύλου θεού την ύπαρξή τους.
Σίγουρα, εκεί βρίσκεται όντως η πρώτη μεγάλη παγίδα.
Η τάδε θρησκεία για να ισχυροποιηθεί χρειάζεται "αποθήκη θαυμάτων".....φροντίζει λοιπόν, εαν δεν τα έχει όντως, τουλάχιστον να τα "δημιουργήσει" εικονικά.
Πρώτη μεγάλη δυσκολία λοιπόν.
Συνεπώς, θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να μείνουμε σε "συμβάντα" που μπορούν να πιστοποιηθούν απο μαρτυρίες....οπότε, πάμε αναγκαστικά σε "σύγχρονα τεκταινόμενα"....και όχι "ιστορικά"....
Δεύτερος δύσκολος διαχωρισμός όμως που θα προκύψει είναι ακριβώς το "Υποκειμενικό - αντικειμενικό".....
πχ η "προσωπική βίωση" ενός "αστρικού ταξιδιού" απο ποιόν θα "πιστοποιηθεί"?
Φυσικά, η ιστορία των "Πιστοποιήσεων του Εσωτερισμού" έχει αρχείο ολόκληρο απο τέτοιες "έρευνες".....
Λόγου χάρη, στο συγκεκριμένο παράδειγμα, έβαζαν κάποιον να "ταξιδέψει" σε "συγκεκριμένο σημείο" και να "παρατηρήσει ή να πράξει συγκεκριμένα πράγματα".
Ανεξάρτητοι παρατηρητές επιβεβαίωναν το "καλώς έχειν" κι έτσι πιστοποιούνταν (εξωτερικά, δηλαδή "αντικειμενικά") το "γεγονός".....
Δεν παύει όμως να είναι μια "προσωπική βίωση" ένα τέτοιο γεγονός....
Και φυσικά τα περισσότερα "Εσωτερικά Γεγονότα" .....
Και ως τέτοια, ούτε μεταφέρονται με λόγια προς τα έξω, συνεπώς ούτε και αποδεικνύονται εργαστηριακά....
Θα πρέπει συνεπώς, να προσδιορίσουμε το "πρίσμα" υπο το οποίο θα τα "διερευνήσουμε" χωρίς να πέσουμε στην παγίδα της απόλυτης "απάρνησης" ή της "απόλυτης αποδοχής"....
Π.χ., το να ξεκινάμε με την θέση, ότι ο Λάζαρος αναστήθηκε και πάνω σ' αυτήν την αντίληψη να επιζητούμε φυσική λιγική εξήγηση, είναι μάλλον μάταιο, αφού ξεκινάμε με την παράλογη αποδοχή του αφύσικου.
Αυτό βέβαια δεν μας αποτρέπει να ερευνήσουμε ΚΑΙ αυτές τις περιπτώσεις θαυμάτων, επεκτείνοντας όμως την αναζήτηση ερμηνειών στην εσωτερική παράδοση.
Αναμένουμε λοιπόν συμβάντα από όλες της κατηγορίες, ως άσκηση για διερεύνηση....
Δεν ξέρω τι έγινε με τον Λάζαρο και αν έδωσε σε "πτώμα" ζωή ο Ιησούς, αλλά αδημονώ για τα "ερμηνευτικά σχόλια" του Ορφέα....
Καλό θα ήταν να έχουμε φυσικά και την αντίθετη (την "Χριστιανική Εκκλησιαστική Ιερατική Εσωτεριστική") άποψη, αλλά δυστυχώς, δεν θα "ευτυχήσουμε" για κάτι τέτοιο καθώς φαίνεται.....
Αυτό όμως που ξέρω, είναι πως κάθε "Μυστική Παράδοση" έχει την "Μύηση του Τάφου και της Ανάστασης". Και πως ο "Μυούμενος" πρέπει να περάσει "κάποιο χ χρονικό διάστημα κλεισμένος σε τάφο" προκειμένου να "βιώσει κάποια συγκεκριμένα πράγματα".....Εαν το καταφέρει, έχει καλώς...παει παραπέρα....εαν όχι.....μπορεί και να πεθάνει, ή να τρελλαθεί, ή στην καλύτερη των περιπτώσεων να επιβιώσει και να μείνει ολοκληρωτικά στάσιμος για τούτη την ζωή.....
Θυμάμαι επίσης, μια ιστοριούλα που διάβαζα πριν είκοσι χρόνια περίπου. Ήταν μια απο τις "Ιστορίες του Δρ Τάβερνερ" της D.Fortune.
Σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ο οδηγός τραυματίζεται θανάσιμα. Η σύντροφός του τον παίρνει στα χέρια της και είναι τέτοια η αγάπη της γι' αυτόν και η θέλησή της να τον πείσει να ζήσει που ο Δρ Τάβερνερ βεβαιώνει πως είδε το Αιθερικό του ανδρός να "φεύγει" , να "ίπταται" έτοιμο να "πετάξει οριστικά μακριά απο το υλικό σώμα του" και χάρη στην σύντροφό του, "επέστρεψε" ξανά μέσα στο σώμα του δίνοντάς του φυσικά και πάλι ζωή.
Αυτό φυσικά, θυμίζει και "εξηγεί" εν πολλοίς τα περιστατικά "επιστρεψάντων στην ζωή"....
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν "ερμηνεύεται φυσικά"....Η ίδια η Ιατρική ομολογεί σε τέτοια περιστατικά πως "τώρα είναι στα χέρια του θεού"....
Παρόμοιους ισχυρισμούς θέτει όταν κάποιος επιστρέφει απο πολυετές κώμα επίσης....
Ας αρχίσουμε λοιπόν με αυτές τις διευκρινήσεις και αυτά τα περιστατικά τον διάλογό μας και στην πορεία, σίγουρα θα προστίθενται διαρκώς κι άλλα περιστατικά.
