"....Αν ένας άνθρωπος έλεγε στο θείο
πως θα ήθελε πάνω απ' όλα
να βοηθήει τον βασανισμένος κόσμο,
άσχετα πόσο θα κόστιζε,
κι η θεότητα απαντούσε
και του έλεγε τι να κάνει,
θα έπρεπε να υπακούσει;"
"Και βέβαια Κύριε", φώναξε
ο κόσμος. "Χαρά γι' αυτόν
να υποφέρει ακόμα και
της κόλασης τα βασανιστήρια,
αφού του το ζήτησε η θεότητα".
"Άσχετα πόσο σκληρά
είναι τα βασανιστήρια
και πόσο δύσκολος ο στόχος;"
"Τιμή του να κρεμαστεί,
δόξα να κατρφωθεί στο δέντρο και να καεί,
αφού του το ζήτησε η θεότητα", είπαν.
"Και τι θα κάνατε", ρώτησε
ο Μεσσίας τον όχλο, "αν το θείο
σας μιλούσε πρόσωπο με πρόσωπο
και σας έλεγε: "ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΕΝΤΟΛΗ
ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟΝ
ΚΟΣΜΟ ΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΖΗΣΕΙΣ",
τι θα κάνατε τότε;"
Σιγή επικράτησε ανάμεσα στα
πλήθη, κι ούτε ψίθυρος δεν
ακούστηκε στις βουνοπλαγιές
και τις κοιλάδες.
Και ο Μεσσίας διέκοψε την σιγή.
"Στο μονοπάτι της ευτυχίας μας
θα βρούμε την γνώση για την οποία επιλέξαμε
αυτήν την ζωή...."
Richard Bach, "ψευδαισθήσεις", εκδόσεις "διόπτρα".