Ανθρώπινη Βλακεία και Εσωτερισμός!

[Eleni]

Άλλωστε για να δεχτούμε οτι έχει σημασια η διατηρηση του περιβάλλοντος και της ανθρωπότητας, θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένο νόημα και σκοπός στην δημιουργία και αυτό κανείς δεν μπορεί να το ισχυριστεί. Μπορεί μοναχα να το υποθέτει

Απο την στιγμή που ζούμε και προσπαθούμε να μάθουμε και να γνωρίσουμε δεν μπορούμε να αγνοούμε το νόημα της ύπαρξης μας.
Ισως ο καθένας το εκλαμβάνει διαφορετικά αλλά παραμένει το ίδιο και απαράλλαχτο ανα τούς αιώνες.
Νομίζω οτι σαν ενσυνείδητα όντα που θέλουμε να είμαστε δεν είναι δυνατόν να αφήνουμε τον εαυτό μας στην ''τύχη '' και στην άγνοια.
Ο σκοπός αν δεν είναι γνώριμος, θα πρέπει να εμφανιστεί...αλλιώς η ζωή χάνει την λάμψη και την αξία της.

El Morya εσυ τι ορίζεις σαν σκοπό της ύπαρξης σου και των δημιουργικών ικανοτήτων σου?

Το σύμπαν απλά υπάρχει και λειτουργεί, δεν κάθεται να σκεφτεί αν κάτι αξίζει να παραμείνει ζωντανό. Οι φυσικοί νόμοι είναι εκείνοι που θα το αποφασίσουν και όχι με γνώμωνα τη λογική ή το συναίσθημα, αλλά με βάση την απαράβατη λειτουργία κι εφαρμογή της κυβερνητικής και νομοταξίας στο σύμπαν.

Συμφωνώ, το σύμπαν ισως δεν λαμβάνει το δικό μας συναίσθημα όπως εμείς...αλλά εμείς δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε. Ισως η δικές μας  ικανότητες να διαφέρουν απο εκείνες του σύμπαντος....

Θα ήθελα να θέσω μια ερώτηση
Το σύμπαν μπορεί να είναι νοήμον η όχι και γιατί? Εννοείται οτι υποθέσεις κάνουμε...

[Avaris]

author=try link=topic=153.msg1460#msg1460 date=1180621716]

Θα ήθελα να θέσω μια ερώτηση
Το σύμπαν μπορεί να είναι νοήμον η όχι και γιατί? Εννοείται οτι υποθέσεις κάνουμε...

Εαν δεν είναι νοήμον, τότε "Ο Θεός απλώς παίζει ζάρια"....δηλαδή, τα πάντα είναι "τυχαία" , το ίδιο και εμείς και η ζωή μας.....

συνεπώς,

πρώτον, δεν υπάρχει "Ιερά Επιστήμη" ούτε Ατραπός.....συνεπώς, αδίκως πασχίζουμε "εσωτερικά" και ως Αιθεροβάμονες καλό θάναι να χαρακτηριστούμε ως σχιζοφρενείς....και παρανοϊκοί.....

δεύτερον,

ως ανθρώπινο είδος, είμαστε μόνον ύλη, δεν έχουμε συνέχεια ως Ψυχές, συνεπώς είμαστε ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι ......

και τρίτον,

ως καλοί υλιστές - ηδονιστές,

θα συνεχίσουμε να σφαζόμαστε μέχρι τελικής εξοντώσεως ....όλων μας...

Να ευχόμαστε λοιπόν να υπάρχει όντως μια "Θεία Νοημοσύνη" και να μην είμαστε απλές "φούσκες" σε ένα απέραντο χάος απο άλλες φούσκες όπου απλώς συγκρούονται η μία με την άλλη εντελώς τυχαία και η πιο αδύνατη "σκάει" για να κάνει δρόμο στην "ισχυρότερη"....

Σε μια τέτοια κατάσταση δεν θα είχε νόημα ούτε καν να αφήνεις απογόνους.....θα ήταν εγκληματικό....

Για να μην πω το χειρότερο:

"σε μια τέτοια κατάσταση "εγκληματικού χάους", για ποιόν λόγο να αφεθεί να ζήσει η ανθρωπότητα"?

και ουπς,

να που με το εξαιρετικά νευραλγικό ερώτημα της Sr. Try, οδηγηθήκαμε στο πως μπορεί να "απενοχοποιηθεί" η "εσκεμμένη καταστροφή της ανθρωπότητας"....

αντιθέτως, να ενδυθεί και έναν "Ηθικό Μανδύα" του στυλ, " και γιατί παρακαλώ αφού δεν υπάρχει κανένας Θεός, κανένα Καλό Θείο Σχέδιο, καμία Θεία Καλοσύνη διάχυτη γύρω μας, να αφήσουμε την ανθρωπότητα να υποφέρει"?

Ας την καταστρέψουμε μια ώρα αρχήτερα για να ησυχάσει κι ο πλανήτης απο μας και να μην διαιωνίζουμε και την ανθρώπινη δυστυχία...."

Υπάρχει λοιπόν Θεία Νοημοσύνη και Κάρμα?

Ή όχι?

Απο εκεί ξεκινάνε όλα......

[Trithemius]

Να σας πω τι πιστεύω εγώ σχετικά με τη "νοημοσύνη" του σύμπαντος.

Αν υπάρχει κάτι που στέκεται εμπόδιο ή μας παραπλανά στην ατραπό της εσωτερικής αναζήτησης και κατανόησης του σύμπαντος, είναι η τάση που έχουμε να αποδίδουμε σε κάθετί ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά προκειμένου να το κατανοήσουμε. Από τη στιγμή που διερωτώμαστε αν το σύμπαν είναι νοήμον ή αν ο θεός παίζει ζάρια, για άλλη μια φορά πέφτουμε σε αυτή τη χαρακτηριστική παγίδα. Φυσικά, αν θέλουμε να βλέπουμε το σύμπαν μόνον μέσα από τις 4 (ευρέως) γνωστές διαστάσεις του (χώρος κ' χρόνος), τότε ίσως οι έννοιες νοημοσύνη και διανοητική του θεού να έχουν κάποια βάση.

Όμως, αν υπάρχει κάτι που θέλουμε να καλλιεργήσουμε ως εσωτεριστές, αυτό είναι η σωστή (άρα ολοκληρωμένη) οπτική του περιβάλλοντός μας. Δηλαδή επιθυμούμε να κατανοήσουμε τον κόσμο μας και αναγκαστικά πρέπει να κινηθούμε πέραν και πάνω από τα κλασικά στεγανά των 4 διαστάσεων. Πρέπει να κατανοήσουμε πως το σύμπαν αναλύεται σε περισσότερες των 4 διαστάσεων (αν δεν κάνω λάθος, ο Ροδοσταυρισμός μιλάει για 10 διαστάσεις ) όπου η ανώτερη διάσταση γίνεται "μερικώς" μόνον αντιληπτή μόνον κι εφόσον η ανώτερη διάσταση προβάλλεται στην αμέσως κατώτερή της.

Κατά συνέπεια, αν φτάσουμε στο σημείο του να κατανοήσουμε διαδοχικά περισσότερες συμπαντικές διαστάσεις, τότε αυτόματα θα αντιληφθούμε πως έννοιες όπως η νοημοσύνη, η διανοητική, η λήψη αποφάσεων και άλλα ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά δεν θα έχουν καμία θέση στο νέο σύμπαν που θα αντιλαμβανόμαστε .

Έτσι, θεωρώ πως πρέπει να αρχίσουμε να "εθιζόμαστε" σε τέτοιου είδους "αιρετικές" έννοιες και προσεγγίσεις του κόσμου μας αν θέλουμε να κάνουμε το μεγάλο άλμα, να αρχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα ολοένα και πιο σφαιρικά, κβαντικά και "ολιστικά". Αν αρχίσουμε να υιοθετούμε έναν τέτοιο τρόπο σκέψης για τα πράγματα, πιστεύω πως θα δημιουργήσουμε το κατάλληλο έδαφος για να καρποφορήσουν πολλές σημαντικές διαπιστώσεις και θέσεις μετέπειτα