Μηνύματα

1

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Πόλεμος, Βία και Εσωτερισμός

« στις: Μαΐου 15, 2007, 20:53:39 »

Τότε άν το δούμε έτσι θα αναιρέσουμε και την χρήση του ηλεκτρικού ρεύματος αφού μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στην ηλεκτρική καρέκλα, το νερό αφού μπορούμε να πνιγούμε η να πνίξουμε, τα γλυκά αφού μπορεί να πάθουμε διαβήτη, και σχεδόν οτι υπάρχει γύρω μας αφού σε όλα φαίνεται ο δυισμός...

Συμφωνώ, το ίδιο ίσως πάμε να κάνουμε και με την...επιθετικότητα! 

2

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Ανθρώπινη Εξέλιξη

« στις: Μαΐου 15, 2007, 20:48:45 »

Όπως πολύ σωστά παρατήρησε η φίλη Sr. Clarion αυτά που έγραψα ήταν μια παρουσίαση της κατάστασης ώς έχει. Επίσης η φίλη Sr. Try ανάφερε ότι βλέπουμε αυτό που θέλουμε να δούμε. Άρα έχωντας αυτές τις πολύ εύστοχες παρατηρήσεις κατά νού προχωρώ.

Είδατε σε μια άγνωστη για σας διαδυκτιακή φιγούρα ένα τέρας που διασκεδάζει με τη βία και που πιστεύει ότι για να εξελικτεί «πρέπει» να βιαστεί. Αυτά ήταν τα «φωτισμένα» συμπεράσματα σας (και ίσως άλλα πολλά, που ίσως απο «πολιτισμένη ευγένεια» να μην γράψατε). Δεν καταφέρατε να βγάλετε τις παρωπίδες του εσωτερισμού (προγραμματισμός—εκπαίδευση—μηχανικές αυτόματες αντιδράσεις) και αυτομάτως είδατε αυτό που θέλατε να δείτε (εκπαιδευτήκατε). Αυτό με προβληματίζει και με ανησυχεί ιδιαίτερα. Υπάρχει περίπτωση αυτό που είδατε να είναι απλώς αυτό που κρύβεται βαθιά μέσα σας (και που νομίζετε ότι «διαγράψατε» απωθώντας στο ασυνείδητο) και τώρα μέσω προβολής «ξαλαφρώνετε» πετάγοντας το σε έναν βολικό στόχο που «δεν δικός μας» είναι «με τους άλλους» είναι «κατώτερος» και «μη-εξελιγμένος»; Ξεχνώντας ίσως ότι και αυτός είναι μέρος της ίδιας αλυσίδας...

Δεν ξέρω και δεν κρίνω, απορίες κάνω, ο καθένας γνωρίζει μονάχα για τον εαυτό του και μόνο σε αυτόν έχουμε να λογοδοτήσουμε στο τέλος της ημέρας.

Ίσως τελικά ο εσωτεριστής να χρησιμοποιήσει το εργαλείο που λέγεται διαλογισμός, όταν θα σταματήσει να «πετάει πέτρες».

3

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Πόλεμος, Βία και Εσωτερισμός

« στις: Μαΐου 15, 2007, 08:04:50 »

Εγώ δεν είμαι εσωτεριστής. Η τεχνική αυτή που περιγράφει η φίλη Sr. Try μου θυμίζει λιγάκι Αστρική Επίθεση όμως. Γιατί δυναμώνει άραγε;

Αυτό που λές αγαπητή Sr Rose777 ότι "διαγράφουμε το γεγονός σαν να μην υπήρξε ποτέ" στην ψυχολογία ονομάζεται Repression. Δηλαδή αποστολή υλικού στο ασυνείδητο επειδή δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε/αντικρύσουμε. Αυτή η καταπίεση με τον καιρό οδηγεί σε νευρωτικές συμπεριφορές. Τίποτα δεν διαγράφεται, που να πάει άλλωστε; Κάπου πρέπει να πάει...

4

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Ανθρώπινη Εξέλιξη

« στις: Μαΐου 15, 2007, 06:43:37 »

Ένας εσωτεριστής έτρεχε κουνώντας μανιασμένα τα χέρια του πάνω-κάτω. Πίστευε πραγματικά πώς μπορούσε να πετάξει. Ξαφνικά σταμάτησε νιώθωντας κάτι ζεστό στο μέτωπο του. Αγγίζοντας το σημείο με την παλάμη του, είδε με αηδία ότι δεν ήταν το τρίτο του μάτι, αλλά ότι ήταν μια κουτσουλιά. Νευριασμένος σήκωσε το κεφάλι του και είδε ένα αετό να διασχίζει αδιάφορα τον γαλανό ουρανό. Θύμωσε και άρχισε να πετάει πέτρες, αλλά ο αετός συνέχισε την πορεία του πιο ανάλαφρος απο πρίν. Σε κάποια φάση ο εσωτεριστής σταμάτησε, κάθισε και διαλογίστηκε...φωτίστηκε!

Ηθικό Δίδαγμα: Θάνατος σε κάθε ηθικό δίδαγμα!

Αγαπητέ Fr. Κανένα

Ένστικτο [Βία (επιθετικότητα και έμφυτες ορμές γενικότερα) + Σεξ (Διασκέδαση, pleasure principle)] -----> Επιβίωση -----> Εξέλιξη

Αγαπητή Sr. Try

Ο Λαβύρινθος των λέξεων. Ο Μινώταυρος και η Αριάδνη με το νήμα της.

Χτές το σώμα μου επιτέθηκε («τοποθετήθηκε απο πάνω» για να είμαστε και politicaly correct) στο σώμα μιας κοπέλας και περάσαμε και οι δύο μια αξέχαστη βραδιά. Σε καμιά πραγματική μάχη δεν υπαρχει νικητής.

Τις προάλλες επισκέφτηκα το κλαμπ “Tranquility”, όπου όλοι ήταν γαλήνιοι, μέχρι και ο DJ κοιμότανε. Ήτανε πραγματικά μια Πεθαμένη κατάσταση, μέχρι που τα ένστικτα μου δεν αντέξανε και επιτέθηκα σε μια κοπέλα και αρχίσαμε να χορεύουμε. Οι άλλοι ζήλεψαν και έκαναν το ίδιο. Ξαφνικά το κλάμπ Ζωντάνεψε!

Ήταν ένας ιός που μπήκε σε ένα σώμα. Σημάδεψε ένα όργανο και κινήθηκε εναντίον του. Ξαφνικά τον πήρε χαμπάρι ένα λευκό αιμοσφαίριο. Επιτέθηκε το λευκό αιμοσφαίριο (αυτή η άρτια εξοπλισμένη, δολοφονική μηχανή, ενας πραγματικός πολέμαρχος, αφού το μόνο μεσο άμυνας που εχει ειναι η επίθεση) στον ιό, αμυνόμενο το όργανο. Ότι έκανα και εγώ δηλαδή, δεν ήταν αυτοάμυνα, ήταν καθαρή επίθεση, ζωώδης και χωρίς έλεος για να σώσω την κόρη μου. Μας αρέσει να παίζουμε με τις λεξούλες και στο τέλος αυτές μόνο μας μένουν.

Ο «Δρόμος της καρδιάς» (λές να εννοεί το γνωστό όργανο ο ποιητής; Μπα...). Έτσι τον λέμε τώρα στη «φλωροποιημένη» κοινωνία μας; Κάποιοι όμως τον γνωρίζουν σαν το δρόμο του ενστίκτου, του πολεμιστή, της βροντής και της Καταιγίδας. Ο Δρόμος της Ζωής.

Κάποια ανθρώπινα λευκά αιμοσφαίρια πήραν χαμπάρι τον ιό και ξεσπάθωσαν. Οι «300» βρίσκονται ήδη στις «Θερμοπύλες». Η βουλή έμεινε πίσω στη «Σπάρτη» να αναρωτιέται και να συζητά αν «πρέπει» ή αν «δεν πρέπει»...

Αγαπητή Sr. Rose777

Υπάρχει και μια... «νέα» φυσική εφεύρεση εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια που ονομάζεται επιθετικότητα. Αν δεν ήταν χρήσιμη τότε η ίδια η φύση θα απαλλασόταν απο αυτή. Καλή η παιδεία, κάπου εκεί μέσα άκουσα και για το...natural selection...

Αν διάβαζες πιο προσεκτικά αυτά που έγραψα θα έβλεπες ότι πιο πάνω, πρότεινα να αλλάξουμε την λέξη «βία» με την πιο γενική της «επιθετικότητας»...

Ο Συνωμοσιολόγος φοράει "κόκκινα γυαλιά" και τα βλέπει όλα "κόκκινα"
Ο εσωτεριστής το ίδιο, όπου γυρίσει βλέπει..."εσωτερισμό".

"When I obeyed my Ids - totally entrapped...Now my Ids obey me...and I obey only heaven's call for copulations. My limitations are my only laws" A.O.S

5

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Ανθρώπινη Εξέλιξη

« στις: Μαΐου 13, 2007, 16:49:56 »

Φίλε Κανένα. Αφού εξήγησα τη θέση μου αρκετά κατανοητά πιστεύω. Το ξανακάνω. Για να εξελικτούμε πρέπει πρώτα να επιβιώσουμε, για να επιβιώσουμε, ανάμεσα σε πολλά άλλα χρειάζεται και η σωματική βία. Αν η κόρη μου και η γυναίκα μου πεθάνουν, ΠΩΣ θα εξελιχθούν;

Βία (εδώ μπαίνει και το σεξ και όλα τα..."κακά" ένστικτα) ---------->Επιβίωση----------->Εξέλιξη

Πολύ χονδρικά αλλά καταλαμβαίνεις την όλη ιδέα.

Όλα αυτά δεν συμβαίνουν γραμμικά, αλλά συμβαίνουν ταυτόχρονα, δηλαδή ταυτόχρονα επιβιώνεις και εξελίσεσαι, κάθε δευτερόλεπτο που περνά, απλά τα σόκ είναι ανεπαίσθητα (όταν γίνουν αισθητά απλά τους βάζουμε τη ταμπελίτσα "μύηση"). Αν αφαιρέσουμε αυθαίρετα κάτι επειδή δεν μας "αρέσει" (αλήθεια τα "αρέσει" μας "βγαίνουν απο μέσα" ή μας τα επιβάλλουν; ) στην αλυσίδα τότε αυτή θα σπάσει, η Ζωή θα γίνει Θάνατος και το "σχολείο" Ζωή θα καταρρεύσει. Αυτό είναι που επιδιώκουν ασυνείδητα πολλοί προσπαθώντας να αφαιρέσουν ζωτικής σημασίας πράγματα, κάτω απο τον ύπουλο μανδύα της "αγάπης" και της "ειρήνης"...

6

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Ανθρώπινη Εξέλιξη

« στις: Μαΐου 13, 2007, 04:25:52 »

Κατά κάποιον τρόπο συμφωνείς με την άποψη μου. Ότι δηλαδή η βία είναι απαραίτητη για την εξέλιξη. Απλά το κάνεις λιγάκι πιο διπλωματικό, λες «δικαιολογείται». Για να υπάρξει εξέλιξη, πρέπει πρώτα να υπάρξει επιβίωση έτσι; Διότι αν κάτι δεν επιβιώσει πώς θα εξελιχτεί; Για να υπάρξει επιβίωση χρειάζεται και η βία, είναι νόμος της φύσης, δεν τον έφτιαξα εγώ. Όλα αυτά είναι αλληλένδετα δεν μπορούμε να τα διαχωρίσουμε και να πάρουμε αυτό που "προτιμάμε". Το Ρόδο είναι πράγματι ένα ωραίο λουλούδι, δηλαδή το μέρος που βλέπουμε. Έχει όμως και ένα μέρος που δεν βλέπουμε, είναι οι ρίζες του, που είναι χωμένες βαθιά σε σκοτεινά ανήλιακα μέρη. Σκέφτηκες αν το αποκόψουμε απο αυτές επειδή μας είναι «αντιαισθητικές» και όχι τόσο «όμορφες» όπως το πάνω μέρος τι θα πάθει το Ρόδο;

Όσο για την «πλύση εγκεφάλου» πίστεψε με είναι πολύ πιο ύπουλη και πολύ πιο βλαβερή μακροχρόνια, κάτι σαν τον καρκίνο που δεν τον αντιλαμβάνεσαι μέχρι να είναι πλέον αργά. Τουλάχιστον στη σωματική επίθεση υπάρχει ειλικρίνεια και βλέπεις καθαρά τον εχθρό.

7

Αποσυμβολισμός / Απ: "Καλό και Κακό"!

« στις: Μαΐου 13, 2007, 04:20:21 »

Ευχαριστώ για το καλοσώρισμα αγαπητή Sr. Rose777. Δεν επιθυμώ τίποτα, απλά απολαμβάνω τον διάλογο, έτσι "without lust for result" 

Νομίζω συμφωνούμε ως πρός τη διπολικότητα, το "καλό" και το "κακό", απλά αντιλαμβάνεσαι και εσύ την δυσκολία έκφρασης μέσω του γραπτού λόγου τέτοιων θεμάτων. Η διπολικότητα είναι απαραίτητη για τη Ζωή. 

Πολύ σωστά ανέφερες ότι μπορούμε να διαισθανθούμε το "μέλλον", πράγμα που μπορεί να γίνει όχι μέσω  του συνειδητού εαυτού φυσικά, αλλά μέσω του ασυνειδήτου. Άρα δεν θα μπορούσαμε να επιβάλουμε μια γενικευμένη (απευθυνόμενοι στο συνειδητό μέρος) "εντολή"/"οδηγία", τύπου "Βοηθάτε αλλήλους" σε όλους ανεξαιρέτως, διότι πολύ απλά δεν ξέρουμε πώς θα την εκλάβουν, πώς θα την χρησιμοποιήσουν και πώς θα εξελικτεί η "αλυσίδα των γεγονότων". Το τι θεωρώ ωφέλιμο για μένα ίσως να μην είναι ωφέλιμο για κάποιον άλλον έτσι; Ο Μπούς για παράδειγμα πιστεύει ότι αυτά που κάνει βοηθούν τον Ιρακινό λαό και ότι προστατεύει έτσι την Εθνική Ασφάλεια της χώρας του (και πιστεύω πώς δεν υποκρίνεται, πραγματικά αυτός ο άνθρωπος νομίζει ότι βοηθά, το ίδιο και αρκετοί άλλοι! Και αυτό μου προκαλεί περισσότερο τρόμο απο κάποιον άρρωστο που θα "έβλαπτε για χάρην της βλάβης").

Εδώ είναι και το λεπτό σημείο. Βοηθώ επειδή "βγαίνει απο μέσα μου", ή βοηθώ επειδή μου το επιβάλλει ο οποιοσδήποτε μέσα απο την όποιαδήποτε "εντολή"; Υπάρχει περίπτωση αν επιχειρήσω να βοηθήσω κάποιον "μηχανικά" και χωρίς να το νιώθω (επειδή το διδάκτικα/μου επιβλήθηκε) να βλάψω αντί να ωφελέσω; Λές τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα να έχουν λίγο-πολύ ώς ρίζα τους το πιο πάνω, όχι και τόσο εύστοχα διατυπωμένο σχόλιο μου;

Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχουν καν (απο)τελέσματα, τέλη δηλαδή σε μια πράξη. Τα πάντα είναι μια συνεχής ροή, κίνηση, ένας αέναος χορός που δεν μπορούμε νοητικά να συλλάβουμε και να κρατήσουμε. Αντί να "χορέψουμε" έχουμε την απαίτηση να σταματήσουν τα πάντα για να τα "μελετήσουμε", να τα "αναλύσουμε". Αν ορίσουμε όμως την Ουσία, τότε αυτομάτως την χάσαμε, ξεγλιστρά σαν χέλι απο τα χέρια μας και αυτό που δημιουργείται είναι ένα καρκίνωμα στο ανθρώπινο σύνολο. Η Ουσία γλιστρά και στα χέρια μας έχουμε αυτό που κάποιοι θα αποκαλούσαν "Dead Letter". Το Ταο δεν μπορεί να οριστεί, ούτε ο Θεός. Νομίζω ότι δεν είναι ο Άνθρωπος που χρειάζεται τον «θεό», αλλά ο «θεός» τον Άνθρωπο. Αν του γυρίσει την πλάτη ο Άνθρωπος σαν σύνολο, τότε δεν θα υπάρχει πλέον, θα σβήσει, λόγω του ότι ο "ορισμένος θεός" (αυτός που ορίσαμε αυθαίρετα, ο καθένας με το δικό του τρόπο, αλλά και ο συλλογικός της όποιας θρησκείας) δεν έχει καμιά σχέση με την Ουσία, είναι απλώς μια...σκεπτομορφή θα μπορούσαμε να πούμε η οποία τρέφεται απο εμάς...μέσω των ενοχών που μας δημιουργούν οι όποιες παραβάσεις εκ μέρους μας, των διάφορων "εντολών" που μας επιβάλλονται...

8

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Επιθυμίες και Ανάγκες

« στις: Μαΐου 11, 2007, 21:25:48 »

Πολύ ενδιαφέρον θέμα Fr Avaris. Το σκέφτομαι εδώ και καιρό. Οι περισσότερες επιθυμίες μας είναι στην ουσία ανάγκες. Δεν επιθυμώ να φάω, έχω ανάγκη να φάω. Υπάρχει όμως ένα οριακό σημείο. Δηλαδή τρώω, χορτάνω, αλλά επιθυμώ να φάω και άλλο (απο λαιμαργία). Έχω ανάγκη να κοιμηθώ αλλά απο τεμπελιά συνεχίζω να κοιμάμαι αντιστρέφοντας έτσι τις θεραπευτικές ιδιότητες του ύπνου και ξυπνώ περισσότερο κουρασμένος. Εφ'όσον φτάσουμε το οριακό σημείο, μετά έχουμε 2 επιλογές/τρόπους αντιμετώπισης αυτού του βλαβερού "θέλω" που ακολουθεί. Ο πρώτος είναι ο κλασσικός, της πειθαρχείας. Ο δεύτερος και αγαπημένος μου (πιο επικίνδυνος, αλλά πιο γρήγορος) είναι η βουτιά με τα μούτρα στο θέλω, η κατα μέτωπο επίθεση. Αφού φάω ένα cheesecake μετά έχω ένα άλλο cheesecake μπροστά μου. Μπορώ να μείνω να το βλέπω και να μου τρέχουν τα σάλια μέχρι κααααποτε να σταματήσω να το "θέλω" ή τρώω 5 cheesecakes μαζί, με πιάνει η αναγούλα και δεν θέλω πλέον να το βλέπω μπροστά μου και απαλλάσομαι απο το επιπλέον "θέλω". Και στις δύο περιπτώσεις μαθαίνεις να μην ξεπερνάς το όριο, στην πρώτη απο πειθαρχία και στην δεύτερη μόλις φτάσεις στο οριακό σημείο θα θυμηθείς την απαίσια αναγούλα και θα σταματήσεις (λίγο πρός Παβλοφ μου φέρνει  )

Υπάρχει και αυτό που ονομάζω Αρχέγονη Επιθυμία (που δεν είναι ακριβώς επιθυμία), κάποιοι άλλοι το λένε Πραγματική Θέληση. Άν κόψεις όλα αυτά τα αγριόχορτα των "θέλω" όπως είπαμε πιο πάνω, θα μείνει χώρος για να φυτρώσει το όμορφο Ρόδο, η Πραγματική/Αρχέγονη Θέληση/Επιθυμία. Πρέπει πρώτα να θυσιάσεις (σταυρός) όμως αυτά τα "θέλω"΄με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Δύσκολο και περίπλοκο θέμα και η γλώσσα δεν με βοηθά να το εκφράσω όπως θα ήθελα. Εξ'άλλου τι να πείς για την Ουσία σ'ένα φόρουμ ή και ακόμη μεσω του προφορικού λόγου. Σαν ένας φέρελπις νεανίας που κάνει καντάδες κάτω απ'το παράθυρο μιας νεαρής καλλονής. Άλλο όμως να βρεθεί κάτω απ'τα στρωσίδια μαζί της 

9

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Χιούμορ ή Δραματοποίηση?

« στις: Μαΐου 11, 2007, 20:30:52 »

Σωστός φίλε μου στη χρησιμοποίηση του χιούμορ σε τέτοια περίπτωση, είναι απο τις πιο αποτελεσματικές "τεχνικές". Εγώ αναφερόμουν σε αυτό κάπως γενικότερα. Δηλαδή καθόλη την πορεία κάποιου το θεωρώ απαραίτητο να διαθέτει ένα "χιουμοριστικο attitude". Αυτό μπορεί να τον γλιτώσει απο πολλούς κινδύνους (παράνοια, τρέλα που ελλοχεύουν σ'αυτά τα μονοπάτια). Όπως ανάφερα και πιο πάνω πολλοί εσωτεριστές καταντούν βασικά "εξωτεριστές" εξυψώνοντας τον εαυτό τους μπροστά στα μάτια των άλλων και γίνονται "βαριοί και σημαντικοί" όπως θα έλεγε και ο Δον Χουάν. Άρα με το να "χλευάσεις" κατά κάποιο τρόπο τον εαυτό σου μπροστά σε άλλους και να γελάσεις με αυτόν, αυτό θα σε "ρίξει" κάπως, θα νιώσεις πιο ανάλαφρος και είναι μια σημαντική δικλείδα ασφαλείας. Επιπλέον δεν χρησιμοποιάς την ενέργεια σου για να διατηρήσεις αυτό το εξωτερικό και ασήμαντο προφίλ, αλλά πλέον την βάζεις σε πιο παραγωγικούς σκοπούς.

Ε δεν νόμίζω να "εκπαιδεύεται" κανείς σε αυτό. Βλέπεις και λιγάκι αυτοσχεδιασμός δεν βλάπτει, αν κάτι δουλεύει για μας ας το χρησιμοποιήσουμε.

10

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Ανθρώπινη Εξέλιξη

« στις: Μαΐου 11, 2007, 20:05:07 »

Μα ακόμα και έτσι, η σωματική βία είναι ένα απαραίτητο εργαλείο. Σκέψου δηλαδή ότι επιστρέφω αύριο απ'τη δουλειά και βρίσκω παραβιασμένη την πόρτα του σπιτιού μου. Με το που μπαίνω, βλέπω τη γυναίκα μου νεκρή και έναν ανώμαλο να προσπαθεί να βιάσει την 12χρονη μου κόρη. Δεν ξερω τι θα έκανε κάποιος άλλος, εγώ πάντως θα τον σκότωνα επι τόπου. Αυτό σημαίνει ότι θα ήμουν "κατώτερης φύσης"; Τι θα "επρεπε" δηλαδή, να κάτσω να το συζητήσω "πολιτισμένα" το θέμα; "Σας παρακαλώ κύριε, μπορείτε να σταματήσετε να βιάζετε την κόρη μου και να το συζητήσουμε;" Ή υπάρχει θεός που θα με "αρνηθεί" γι'αυτό που έκανα;

Όπως βλέπεις αυτά είναι εργαλεία και δεν υπάρχουν "πρέπει". Η κάθε κατάσταση που συναντούμε είναι διαφορετική, αυτό που θέλει εξάσκηση είναι η ικανότητα  μας να αναπροσαρμοζόμαστε σ'αυτή (πραγματική εξέλιξη) και όχι να κτίζουμε απαγορευτικά τείχη μέσω "εντολών" και "κανόνων", διότι πάντα θα υπάρχει πρόβλημα. Οι εντολές είναι κάτι στατικό ενώ γύρω μας τα πάντα ρεί. Άρα όπως το χαλασμένο ρολόι που είναι "σωστό" δύο φορές την ημέρα, έτσι και οι "εντολές", κάποτε θα είναι σωστές σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα και πολλές θα είναι λάθος. Ονομάζεται δυναμική εξισορρόπηση ελέους και δικαιοσύνης (η οποία μπορεί να εμπεριέχει μεταξύ άλλων και την χρησιμοποίηση σωματικής βίας αν παραστεί ανάγκη). Επίσης δεν βλέπω σαν κατώτερη μορφής βίας την σωματική βλάβη απο την ψυχολογική (προπαγάνδα, διαφήμιση κτλ). Προσωπικά θα προτιμούσα κάποιος να με γροθοκοπήσει παρά να πέσω θύμα της όποιας "πλύσης εγκεφάλου", νομίζω οι συνέπειες αυτής θα ήταν πολύ χειρότερες.

Τώρα όσο αφορά τη ανθρώπινη εξέλιξη πιστεύω ότι δεν έχουμε εξελιχτεί καθόλου σαν ανθρωπότητα τις μερικές τελευταίες χιλιάδες χρόνια. Δηλαδή το ότι έχουμε μιξεράκια, 42 ιντζών πλάσμα τηλεοράσεις, και ένα μάτσο πολιτικούς να "συζητούν πολιτισμένα", ή δικαστήρια (αλήθεια τι σχέση έχει η δικαιοσύνη των δικαστηρίων με την πραγματική φυσική δικαιοσύνη; ) σημαίνει ότι εξελιχτήκαμε; Διότι άλλο η τεχνολογική εξέλιξη και άλλο η ανθρώπινη και είναι σοβαρό λάθος να τα συγχέουμε. Το ότι το σπαθί έδωσε την θέση του στον πύραυλο αυτό δεν είναι σημάδι εξέλιξης. Η τεχνολογία έχει "φύγει" πολύ μπροστά και λαχανιασμένη η ανθρωπότητα τρέχει να προφτάσει, αλλά ποτέ δεν φτάνει. Εξ'άλλου ανθρωπότητα δεν είναι ο δυτικός κόσμος, αλλά ολόκληρος ο κόσμος. Το ότι δεν χτυπώ τον άλλο με ρόπαλο στο κεφάλι να του πάρω τις μπανάνες του, αλλά γλείφω το αφεντικό μου και καρφώνω τον συνάδελφο μου για να πάρω τη θέση του τι είναι; Πολύ χειρότερο μάλιστα απο το πρώτο, διότι το δεύτερο εμπεριέχει και υποκρισία μέσα του, το πρώτο είναι λιγάκι πιο ίσιο και ειλικρινές. Ίσως εξελιχτήκαμε στο τομέα της υποκρισίας 

Η επιθετικότητα υπάρχει και καλά κάνει να συνεχίσει να υπάρχει διότι ο διάλογος δεν είναι αρκετός πολλές φορές. Η μαμμά φύση ξέρει πολύ καλύτερα τι "πρέπει" να γίνει και το κάνει χωρίς να χρειάζεται "εντολές". Φανταστήκατε τα λευκά αιμοσφαίρια σας να μην είχαν επιθετικές ικανότητες τι θα παθαίνατε; Σκεφτήκατε αν στο "ανθρώπινο γκεσταλτ" δεν υπήρχαν και κάποιοι άνθρωποι (επιθετικά λευκά αιμοσφαίρια που η παράδοση δυστυχώς δαιμονοποίησε και χρωμάτισε με τα μελανότερα χρώματα) τι θα συνέβαινε στην ανθρωπότητα;

11

Αποσυμβολισμός / Απ: "Καλό και Κακό"!

« στις: Μαΐου 11, 2007, 04:40:10 »

Βλέπω ότι αναφέρθηκαν πράγματα περί Αριστερού και Δεξιού μονοπατιού τα οποία κατά την γνώμη μου δεν ισχύουν, αλλά αυτό είναι εκτός θέματος αν κάποιος επιθυμεί το συζητάμε σε νέα ενότητα.

Προσωπικά δεν νομίζω να υφίσταται καν το δίπολο "Καλό-Κακό" διότι πολύ απλά ούτε το "καλό" ούτε το "κακό" υφίστανται. Ούτε καν σαν "αποτέλεσμα μιας πράξης" όπως ανάφερε η αγαπητή Sr. Rose777. Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε το αποτελέσμα μια πράξης; Αν κάποιος σκότωνε τον Χίτλερ όταν ήταν βρέφος, θα λέγαμε ότι είναι "κακό", αλλά ποτέ δεν θα μαθαίναμε ότι ήταν "καλό", δηλαδή ότι θα γλίτωνε τόσα εκατομμύρια κόσμος. Αν σε δώ κακόμοιρο στο δρόμο και σου δώσω 100 ευρώ είναι "καλό"; Και αν πάς να αγοράσεις με αυτό την δόση σου και πεθάνεις; Όπως βλέπετε αυτές οι έννοιες δεν υφίστανται, δεν μπορείς καν να συζητήσεις γι'αυτές.

Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί τελικά ότι όχι δεν είναι το αποτέλεσμα, αλλά η "πρόθεση" που μετρά. Ωραία, άρα ΕΓΩ θα δώσω τα λεφτά στον φτωχό και μετά ότι θέλει ας τα κάνει (ας του δώσω και συμβουλή για το πώς θα τα χρησιμοποιήσει σαν "καλός" άνθρωπος που είμαι). Άρα ΕΓΩ κανόνισα την πάρτη (καθήκον το λένε) μου (είμαι εντάξει με τη συνείδηση μου/θεό κτλ) και ο άλλος ότι νόμίζει ας κάνει. "ΕΓΩ" λίγο πρός τα... "Αριστερά" δεν τείνει;  Αχ αυτή η γλώσσα... πούσε ρε Κορζύμπσκι να δείς... Γιατί πρέπει να έχουμε "πρέπει";

Ps. Πολλά ΕΓΩ κάνουν το σύνολο (γκεστάλτ).

12

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Ανθρώπινη Εξέλιξη

« στις: Μαΐου 11, 2007, 03:41:14 »

Η άσκηση βίας είναι χαρακτηριστικό κατώτερης φύσης.  Πιστεύω ότι όσο ο κόσμος εξελίσεται, τόσο οι μέθοδοι αλλαγής κοινωνικών καταστάσεων θα γίνεται λιγότερο βίαια και περισσότερο με νοητικές μεθόδους.

Όμως και ο Χριστός χρησιμοποίησε βία έξω απο τον Ναό, αυτό σημαίνει ότι είναι και κατώτερης φύσης;

Εδώ νομίζω θα βοηθούσε αν αλλάζαμε την λέξη "βία" με την λέξη "επιθετικότητα". Για να υπάρξει εξέλιξη πρέπει να υπάρχει επιθετικότητα (όχι απαραίτητα με τη στενή έννοια της σωματικής βλάβης). Είναι ένα απο τα βασικότερα ένστικτα μας που αν δεν υπήρχε θα είχαμε προ πολλού πάψει να υπάρχουμε. Αν εφεύρει κάποιος κάτι νέο και επαναστατικό θα πρέπει να διαθέτει και την ανάλογη επιθετικότητα να το υπερασπιστεί έναντι στο όποιο κατεστημένο (που σχεδόν πάντα αντιδρά επιθετικά σε κάτι νέο). Άρα εργαλείο απαραίτητο η επιθετικότητα για την εξέλιξη, που όμως πρέπει να χρησιμοποιούμε σωστά. Με ένα σφυρί μπορεί να φτιάξουμε κάτι, αλλά μπορούμε να το πετάξουμε και στο κεφάλι κάποιου, φταίει το σφυρί;

13

Γενικά θέματα προβληματισμού / Απ: Χιούμορ ή Δραματοποίηση?

« στις: Μαΐου 11, 2007, 03:21:30 »

Τα πάντα στον Εσωτερισμό αποπνέουν συνήθως κάτι Δραματικό. Κάτι "βαρύ".

Κάτι "σοβαρό".....

Αυτή είναι μια απο τις χειρότερες κατάρες των εσωτεριστών. Διότι τις περισσότερες φορές οδηγεί απλώς στη σοβαροφάνεια, είναι εκεί όπου το "εξωτερικό παρουσιαστικό" του εσωτεριστή αρχίζει να έχει μεγαλύτερη σημασία γι'αυτόν απ'ότιδηποτε άλλο. Μια πολύ καλή θεραπεία αλλά και πρόληψη είναι ο αυτοσαρκασμός. Προσωπικά εγώ βλέπω την ύπαρξη σαν ένα τεράστιο αστείο ή το μαύρο χιούμορ ενός σκανταλιάρη θεού...