ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα
Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού => Μυστικισμός - Αποκρυφισμός => Μήνυμα ξεκίνησε από: klearxos33 στις Μαρτίου 15, 2007, 01:36:37
-
Η σκεψη ειναι ο κοινοs παραγονταs οληs τηs τηs ανθρωποτηταs.Δεν υπαρχει ανατολικη σκεψη η δυτικη σκεψη,υπαρχει μονο η ικανοτητα να σκεφτομαστε ειτε ειναι κανειs τελειοs φτωχοs,ειτε πολυ κοσμικοs,ζωνταs σε μια κοινωνια αφθονιαs.Ειτε ειναι κανειs χειρουργοs,ξυλουργοs,εργατηs γηs η μεγαλοs ποιητηs,η σκεψη ειναι ο κοινοs παραγονταs ολων μαs.Δε φαινεται να εχουμε αντιληφθει οτι η σκεψη ειναι κοινοs παραγονταs που μαs συνδεει ολουs.Εσυ σκεφτεσαι με τη δικη σου ικανοτητα ενεργεια ,πειρα και γνωση.Καποιs αλλοs σκεφτεται διαφορετικα συμφωνα με τη δικη του πειρα και διαμορφωση.Ειμαστε ολοι πιασμενοι μεσα σ,αυτο το διχτυ τηs σκεψηs.Αυτο ειναι γεγονοs αδιαφιλονικητο και πραγματικο.Ειμαστε προγραμματισμενοι βιολογικα,σωματικα,αλλα προγραμματισμενοι και ψυχικα και διανοητικα.Πρεπει να εχουμε επιγνωση για το οτι ειμαστε προγραμματισμενοι οπωs το κομπιουτερ.Τα κομπιουτερ προγραμματιζονται απο τουs ειδικουs για να παραγουν το αποτελεσματα που αυτοι θελουν.
απο το βιβλιο το διχτυ τηs σκεψηs
12 Ιουλιου1981
ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΟΙ
-
Καλησπέρα και... καλώς σας βρίσκω ;)
Το κείμενο του Κρισναμούρτι μου δίνει να καταλάβω πως τελικά ο άνθρωπος, ως εξατομικευμένη συνείδηση και προσωπικότητα, υφίσταται και δρα μέσα σε πολύ αυστηρά πλαίσια, τα οποία κατά μία έννοια έχουν προκαθορίσει την πορεία του.
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, ο Κρισναμούρτι υποστηρίζει πως ο κάθε άνθρωπος διάγεται από ένα "κοσμικό πρόγραμμα", το οποίο θέλοντας και μη, θα το εκτελέσει ως έχει και χωρίς παρεκτροπές και προσωπικές επιλογές. Στο κείμενό του διαφαίνεται ένας "άβολος" ορισμός της κυβερνητικής και νομοταξίας που διέπουν το σύμπαν. Μιλά για "διανοητικούς προγραμματιστές", κατά μία έννοια τους καθοδηγητές του κόσμου μας, οι οποίοι έχουν εκ των προτέρων ορίσει κάθε πτυχή της δράσης και συμπερισφοράς μας. Άλλωστε οι πραγματικοί Η/Υ, μπορεί μεν να είναι σε θέση να επιτελέσουν εκατομμύρια εργασίες αλλά τίποτε δεν ξεφεύγει από τις εντολές του δημιουργού τους, του προγραμματιστή τους δηλαδή.
Δεν νομίζω αυτή η σχέση προγραμματιστή και Η/Υ να έχει το αντίστοιχό της στη σχέση δημιουργού και ανθρώπου. Πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να διάγει τη ζωή που έχει επιλέξει. Χρέος του βέβαια είναι να αναγνωρίσει και να κατανοήσει τους κοσμικούς νόμους, έτσι ώστε να μάθει ποιές είναι οι πιθανές οδοί της εξέλιξής του. Έτσι, μέσα από το προσωπικό βίωμα, θα βρει τους τρόπους και τα μέσα για να εξελιχθεί και να φτάσει στη "θέωση".
Μέσα σε όλα αυτά, ικανή και αναγκαία συνθήκη προς την επίτευξη του στόχου, αποτελεί και η άσκηση της ελεύθερης βούλησης. Νομίζω πως το κείμενο που μας παρέθεσε ο φίλος klearxos33, έχει να κάνει ακριβώς με αυτό. Ναι μεν οι σκέψεις μας έχουν λόγο ύπαρξης, όμως αυτό δεν σημαίνει πως καθοδηγούνται και ορίζονται από κάποια ανώτερη δύναμη. Κάθε άνθρωπος όπως αναφέρει και το κείμενο, είναι μοναδικός και αντιλαμβάνεται τον κόσμο εντελώς ξεχωριστά από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Κατά συνέπεια σκέπτεται διαφορετικά από τους υπολοίπους. Άρα λοιπόν, η πορεία εξέλιξης του κάθε ανθρώπου ορίζεται από διαφορετικές συνιστώσες. Αυτή η "κβαντικότητα" σκέψεων και εμπειριών είναι που ορίζει και τη μοναδικότητά μας.
Σαφώς και υφίσταται αυτό το δίχτυ σκέψεων, όμως δεν συμφωνώ με τον "προγραμματισμό" μας όπως το όρισα πιο πάνω ::)
-
Η σκεψη ειναι ο κοινοs παραγονταs οληs τηs τηs ανθρωποτηταs.Δεν υπαρχει ανατολικη σκεψη η δυτικη σκεψη,υπαρχει μονο η ικανοτητα να σκεφτομαστε ειτε ειναι κανειs τελειοs φτωχοs,ειτε πολυ κοσμικοs,ζωνταs σε μια κοινωνια αφθονιαs.Ειτε ειναι κανειs χειρουργοs,ξυλουργοs,εργατηs γηs η μεγαλοs ποιητηs,η σκεψη ειναι ο κοινοs παραγονταs ολων μαs.Δε φαινεται να εχουμε αντιληφθει οτι η σκεψη ειναι κοινοs παραγονταs που μαs συνδεει ολουs.Εσυ σκεφτεσαι με τη δικη σου ικανοτητα ενεργεια ,πειρα και γνωση.Καποιs αλλοs σκεφτεται διαφορετικα συμφωνα με τη δικη του πειρα και διαμορφωση.Ειμαστε ολοι πιασμενοι μεσα σ,αυτο το διχτυ τηs σκεψηs.Αυτο ειναι γεγονοs αδιαφιλονικητο και πραγματικο.Ειμαστε <<προγραμματισμενοι>>βιολογικα,σωματικα,αλλα<<προγραμματισμενοι>>και ψυχικα και διανοητικα.Πρεπει να εχουμε επιγνωση για το οτι ειμαστε προγραμματισμενοι οπωs το κομπιουτερ.Τα κομπιουτερ προγραμματιζονται απο τουs ειδικουs για να παραγουν το αποτελεσματα που αυτοι θελουν.
Καλησπέρα σε όλους.
Θα ήθελα να κάνω μια αποπειρα να αναλύσω το κείμενο του Κρισναμούτρι όπως εγώ τον αισθάνομαι βασιζόμενη όμως και σε άλλα του ιδίου που έχω δεί και που νομίζω οτι εξηγούν το παραπάνω απόσπασμα.
Ο λόγος....είναι η αγάπη μου γι΄αυτόν...
Κατα την γνώμη μου αγαπητέ Chastity λέει ακριβώς το αντίθετο μια ιδέα περί αυστηρού κοσμικού πλαισίου.
Θεωρεί οτι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι και είτε το θέλουμε είτε όχι κατεχόμεθα απο την ίδια θεϊκή ουσία. Ο Κρισναμούρτι ρίχνει τα σύνορα, καταργεί τις φυλές, τις εθνικότητες , τις θρησκείες και τα φύλα λέγοντας οτι όλα αυτά είναι ιδέες που ΜΑΣ έχουν ποτίσει άνα τούς αιώνες, σε τέτοιο βαθμό που είναι πια ένα με την σκέψη μας.
Σε όλες τις ομιλίες του τονίζει το παιχνίδι της σκέψεως και την δύναμη αυτής επάνω στο συναίσθημα και ακολούθως τις πράξεις.
Αν κατανούσαμε οτι το οικοδόμημα της σκέψης μας προέρχεται απ 'εξω ....[ απο διδασκαλίες, μέσα μαζικής ενημέρωσης...απο τις αρχές και τις απόψεις της οικογένειας μας , της πατρίδας μας κλπ] και όχι απο εμας τούς ίδιους τότε θα μπορούσαμε να αρχίσουμε να παρατηρούμε και να διακρίνουμε τι είναι και τι δεν είναι πραγματικά δικό μας.
Ο τρόπος που εκείνος προτείνει γι αυτό είναι ο στοχασμός η ο διαλογισμός επάνω στην ιδέα που μας ενδιαφέρει και οχι η διανόηση μέσω της λογικής επειδή η σκέψη που έχουμε την εκάστοτε στιγμή είναι και το περιεχόμενο της συνείδησης μας...όχι όμως και το εσωτερικό δικό μας αληθινό αίσθημα γι αυτό.
Οταν όμως φτάσουμε σε αυτη την αλήθεια, ισως νιώσουμε το γεγονός οτι αυτή είναι καθολική για όλους και μια , μοναδική.
Γι αυτό λέει οτι << έιμαστε προγραμματισμένοι>> αφού το ''πρόγραμμα'' στον δίσκο του μυαλού μας τέθηκε απο έξω.
Επίσης αναφέρει οτι εκτός απο τον νοητικό και ιδεολογικό προγραμματισμό, έχουμε δεχθεί και ψυχικό και σωματικό.
Αν δούμε πως κατασκευάζονται οι επιθυμίες μας, τα πρότυπα μας, η αντίληψη μας για το ωραίο, ακόμα κα για τις προτιμήσεις περί τροφής, αρωμάτων κλπ θα παρατηρήσουμε οτι έχουμε οι περισσότεροι τα ίδια, τα οποία ανταποκρίνονται στις εντυπώσεις που προσλαμβάνουμε απο το χώρο.
Γι αυτό και αν κάποιος ''ξεφυγει'' και σπάσει το κατεστημένο με μια ιδιαίτερη ύποκειμενική ιδέα που διαφέρει απο το απολύτως κοντινό του περιβάλλον, θεωρείται ιδιο-ρυθμος.
Ο στόχος του ήταν να ελευθερώσει τούς ανθρώπους απο αυτον τον προγραμματισμό που υφιστάμεθα συνέχεια.
Φιλικά
-
Ναι όμως φίλη μου, το τελευταίο κομμάτι από το κείμενο που μας παραθέτει ο φίλος λέει τα εξής:
Ειμαστε <<προγραμματισμενοι>>βιολογικα,σωματικα,αλλα<<προγραμματισμενοι>>και ψυχικα και διανοητικα.Πρεπει να εχουμε επιγνωση για το οτι ειμαστε προγραμματισμενοι οπωs το κομπιουτερ.Τα κομπιουτερ προγραμματιζονται απο τουs ειδικουs για να παραγουν το αποτελεσματα που αυτοι θελουν.
Εμένα πάντως, αυτή η δήλωση μου δίνει την εντύπωση πως οι άνθρωποι αποτελούν ένα μέσο υλοποίησης κάποιων κοσμικών νόμων, με τη διαφορά όμως πως κάθε ενέργεια και σκέψη του ατόμου είναι προκαθορισμένη. Εσένα τι εντύπωση σου προκαλεί αυτή η φράση που τόνισα πιο πάνω;
-
Νομίζω οτι το απάντησα, οπως το καταλαβαίνω
<<Γι αυτό λέει οτι << έιμαστε προγραμματισμένοι>> αφού το ''πρόγραμμα'' στον δίσκο του μυαλού μας τέθηκε απο έξω.
Επίσης αναφέρει οτι εκτός απο τον νοητικό και ιδεολογικό προγραμματισμό, έχουμε δεχθεί και ψυχικό και σωματικό.
Αν δούμε πως κατασκευάζονται οι επιθυμίες μας, τα πρότυπα μας, η αντίληψη μας για το ωραίο, ακόμα κα για τις προτιμήσεις περί τροφής, αρωμάτων κλπ θα παρατηρήσουμε οτι έχουμε οι περισσότεροι τα ίδια, τα οποία ανταποκρίνονται στις εντυπώσεις που προσλαμβάνουμε απο το χώρο.
Γι αυτό και αν κάποιος ''ξεφυγει'' και σπάσει το κατεστημένο με μια ιδιαίτερη ύποκειμενική ιδέα που διαφέρει απο το απολύτως κοντινό του περιβάλλον, θεωρείται ιδιο-ρυθμος.
Ο στόχος του ήταν να ελευθερώσει τούς ανθρώπους απο αυτον τον προγραμματισμό που υφιστάμεθα συνέχεια.>>
Στην παραπάνω φράση δεν μπορώ να βρώ που είναι η σύνδεση με τον ρόλο μας στο κοσμικό σχέδιο.
Ανεξάρτητα όμως απο την δική μου αδυναμία, πρέπει να υπάρχει ένα τέτοιο σχέδιο προκαθορισμένο που όμως εμεις με την βούληση μας πιθανώς επαναπροσδιορίσαμε....
-
Η συνειδηση μαs περιλαμβανει,στα πιο βαθεια στρωματα τηs,τουs φοβουs μαs.Οανθρωποs εχει ζησει απο γενια σε γενια με το φοβο.Εχει ζησει με την ιδεα του ευχαριστου,το φθονο,με ολα τα βασανα τηs μοναξιαs,την καταθλιψη και τη συγχυση,με πολυ μεγαλο πονο και μ,αυτο που ονομαζει αγαπη,και με τον αδιακοπο φοβο του θανατου.Ολα αυτα ειναι η συνειδηση του που ειναι κοινη σε ολη την ανθρωποτητα.Αντιληφθειτε τι σημαινει αυτο!σημαινει οτι εσειs δεν ειστε πια ενα ατομο.Αυτο ειναι πολυ δυσκολο να το δεχτουμε διοτι ειμαστε προγραμματισμενοι,οπωs το κομπιουτερ,να πιστευουμε οτι ειμαστε ατομα.Ειμαστε προγραμματισμενοι θρησκευτικα να πιστευουμε οτι εχουμε ψυχεs ξεχωριστεs απ,ολεs τιs αλλεs ψυχεs.ΟΝΤΑΣ ΕΤΣΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ,Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΜΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΕΠΙ ΑΙΩΝΕΣ.
Απο το ιδιο βιβλιο.
-
Αγαπητέ klearxos33 αν προκαλώ κάποια αντίθεση με τις παρεμβολές μου θα ήθελα να το ξέρω..
Γράφω επειδή ο Κρισναμούρτι είναι κάτι σαν άγγελος στη σκέψη μου...και προσπαθώ να τον κατανοήσω και με το μυαλό εκτός απ την καρδιά
<<Οι σχέσεις μας όπως τις ξέρουμε τώρα, είναι η συνέχιση της διαίρεσης ανάμεσα στα ΑΤΟΜΑ.
Η λέξη ΑΤΟΜΟ σημαίνει << αδιαίρετο>>. Το ανθρώπινο πλάσμα που μεσα του δεν είναι διαιρεμένο, που δεν είναι κομματιασμένο, είναι πραγματικά ένα άτομο.
Αλλά οι περισσότεροι απο εμάς δεν είμαστε άτομα[αδιαίρετα = ολόκληρα], νομίζουμε οτι είμαστε κι έτσι υπάρχει η αντίθεση του ατόμου με την κοινότητα.
Πρέπει κανείς οχι μόνο να κατανοήσει τη λεξικογραφική σημασία της λέξης ατομικότητα, αλλά και την βαθύτερη σημασία της, στην οποία δεν υπάρχει κανένα κομμάτιασμα.
Αυτό σημαίνει τέλεια αρμονία ανάμεσα στο νου, στην καρδιά και στο σώμα. Τότε μόνο μπορεί να υπάρξει ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑ.
Οι σχέσεις μας είναι κομματιασμένες, αφού ο καθένας ζεί μέσα στις δικές του φιλοφοξίες, στις προσωπικές και εγωιστικές του επιδιώξεις, μέσα στο κουκούλι του...>>.
Απο το << Ξύπνημα της νοημοσύνης >> πρώτος τόμος.
-
αγαπητη Try,αs αφησουμε την καρδια και το μυαλο να αποφασηση ειναι μεροs τηs ΚΟΙΝΗΣ ΓΝΩΜΗΣ η οχι.
-
Αγαπητοί Fraters και Soror,
ο Fr. Klearxos33, έθιξε ένα θέμα (μέσω του Κρισναμούρτι) που νομίζω πως αγγίζει βαθειά όλους μας.
Η διπολικότητα στον άνθρωπο είναι χαρακτηριστικό της φύσης του.
Είμαστε διαχωρισμένοι σε άντρες και γυναίκες, σε συναισθηματικούς και διανοητικούς, σε εσωστρεφής και εξωστρεφής ανθρώπους αλλά πάνω από όλα, μέσα μας συναντιέται το ζώο (πρόγραμμα) και ο Θεός (προγραμματιστής)
Το ζώο είναι το αποτέλεσμα της εξέλιξης μέσω των νόμων της φύσεως, είναι η μηχανή, το όχημά μας, που εκτός από το βιολογικό DNA που κουβαλάει μέσω της γενετικής, κουβαλάει και ένα "συναισθηματικό/ψυχικό DNA" τα χαρακτηριστικά συμπεριφοράς των γονέων μας συν τις μνήμες και συμπεράσματα της ψυχικής μας προσωπικότητας που ενσαρκώνεται.
Παλεύει ο Θεός με το θηρίο, παλεύει ο προγραμματιστής να αλλάξει το πρόγραμμα... και αυτή είναι η οδός της εξέλιξης...
Το κλειδί είναι η συνεργασία των δύο... Του δημιουργήματος και του Δημιουργού. Η αποδοχή του Δημιουργού πως όταν βρίσκεται μέσα στην δημιουργία περιορίζεται, αλλά και η κατανόηση της δύναμης Του να επέμβει στην δημιουργία σύμφωνα με την βούλησή του...
Πόσο αναγνωρίζεται ο Θεός μέσα μας, και πόσο ανασταίνεται η ψυχική δύναμη μέσω της κατανοήσεως αυτής, είναι η προσωπική επιλογή κάθε ατόμου...
Σε τοίχο στους Δελφούς βρέθηκε σκαλισμένη η παρακάτω εξίσωση, η οποία λέγεται ότι καταγράφηκε από τον Βία τον Πριηνεύς γύρω στο 600π.Χ.
0 (δημιουργία) + oo (θεός) = 1 (άνθρωπος) ή ατομική ψυχική συνείδηση
άρα oo (θεός) = 1 (άνθρωπος) - 0 (δημιουργία)
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
-
Ο εξωτερικοs κοσμοs ειναι η εκφραση του εσωτερικου κοσμου,δεν υπαρχει διαιρεση αναμεσα στο εξωτερικο και το εσωτερικο
-
Αγαπητέ μου Κλέαρχε,
Όλα είναι Ενα, και πολλά ταυτόχρονα. Ο νους τα αναλύει, όπως τα παιδιά που χαλάν τα παιχνίδια τους για να τα κατανοήσουν... και ο νους τα ανασυνθέτει για να τα απλοποιήσει και να τα αρχειοθετήσει...
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
-
Ο εξωτερικοs κοσμοs ειναι η εκφραση του εσωτερικου κοσμου,δεν υπαρχει διαιρεση αναμεσα στο εξωτερικο και το εσωτερικο
Προσπαθώ να κατανοήσω το νόημα εδώ αλλά δεν μπορώ η μάλλον αμφιβάλλω αν είναι αυτό που φαντάζομαι.
Γίνεται να το αναλύσης λίγο Κλέαρχε, με ενα παράδειγμα?
Ευχαριστώ.
-
Ισως φιλε try, μας δυσκολευη το γεγονος οτι για να κατανοησουμε και να αντιληφθουμε τον εξωτερικο κοσμο χρησιμοποιουμε τις γνωστες μας αισθησεις ,αλλα για να αντιληφθουμε τον εσωτερικο κοσμο πρεπει να μαθουμε να εξασκουμε τις αντιστοιχες εσωτερικες αισθησεις.Επειδη λοιπον ειναι διαφορετικη η δικη μας αντιληπτικοτητα ,δεν σημαινει οτι και οι κοσμοι διαιρουνται.
Ισως καλυτερα αν το διατυπωνα , θα ελεγα οτι οπως ειναι αδιαιρετες οι εσωτερικες απο τις εξωτερικες αισθησεις μιας και ανηκουν σε ενα συνολο ,τον ανθρωπο , ετσι αντιστοιχα αδιαιρετα ειναι και τα αντικειμενα της αντιληψης τους ,δηλαδη οι κοσμοι.
-
Ειναι τόσο απλό,δεν πιστεύουμε στων εαυτό μας, αλλά σε βιβλία και φωτισμένους δασκάλους.?
-
Αγαπητέ Κλέαρχε, αγαπητοί Fr.s και Sr.,
διαβάζοντας το βιβλίο του Κρισναμούρτι "το δίχτυ της σκέψης", θέλω να καταθέσω πως συμφωνώ με την επανάσταση του Κρινσαμούρτι ενάντια σε κάθε είδους αυθεντία και δόγμα... Όμως η σημαντικότερη εργασία για τον εσωτεριστή δεν παύει να είναι, το καθρέφτισμα του εαυτού του σε μία ομάδα, είτε αυτή είναι οικογένειά του, η κοινωνία του ή μία σχολή εσωτερισμού...
Η σχολή εσωτερισμού είναι σημαντική, εφόσον η ομάδα λειτουργεί καταλυτικά στην αυτογνωσία των μελών της και στην ελευθερία σκέψης τους, ειδάλλως συμφωνώντας με τον Κρισναμούρτι, απλά προσθέτει επιπλέον δίχτυα σκέψης και φυλακίζει τον φιλόδοξο εσωτεριστή ενώ προσδοκά την ελευθερία του...
Είναι μέσω των ανθρώπινων σχέσεων, που ζυγίζουμε κάθε φορά πόσο κοντά έχουμε φτάσει τον στόχο μας, την ψυχική μας αρμονία, την κατανόησή μας, την αυτοκυριαρχία μας, και την Ελευθερία μας.
Το αυθεντικό κίνημα του Ροδοσταυρισμού σέβεται την ελευθερία σκέψης του κάθε αναζητητή, και προτρέπει να μάθουμε να σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας, και όχι απλά να επαναλαμβάνουμε λόγια άλλων δίχως την κατάλληλη κατανόηση.
Όταν παρουσιάζουμε μία θεωρία, να είμαστε σίγουροι ότι την έχουμε κατανοήσει, και έχουμε τα κατάλληλα επιχειρήματα για να την αποδείξουμε. Μόνο τότε μπορούμε να πείσουμε πραγματικά, ότι πρόκειται για προσωπική εμπειρία και κατανόηση... και σίγουρα η πιο πολύτιμη γνώση είναι η βιωματική...
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
-
Fr klearxos33, πολλές φορές έχω ακούσει τη γνωστή φράση "no guru, no method, no teacher" κι έχω προβληματιστεί αρκετά πάνω στην εγκυρότητά της αλλά και στο πόσο συμβατή είναι στη σύγχρονη εποχή.
Ίσως ως φράση αποτελεί ένα σκεπτικό, ίσως μία στάση ζωής κάποιων έναντι στη "μεθοδευμένη" παροχή γνώσεων. Η αναγνώριση ενός ατόμου ως καθοδηγητή ενός συστήματος πίστης, ιδίως όταν αυτή γίνεται εν μία νυκτί, σίγουρα μου προκαλεί αρκετά ερωτηματικά.
Πιστεύω πως τελικά καλούμαστε να αποφασίσουμε αν αυτό που ζητάμε είναι να προχωρήσουμε εντελώς μόνοι μας στον εσωτερισμό ή αν θέλουμε τελικά να ασπαστούμε τις απόψεις κάποιου "συνοδοιπόρου" μας ή να ενταχθούμε σε ένα οργανωμένο σύνολο ανθρώπων που τους διακρίνει αυτή η ίδια κοινή ανάγκη. Προσωπικά θεωρώ πως η πρώτη επιλογή δεν με εκφράζει.
Βέβαια, η ανάγνωση βιβλίων εσωτερισμού δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Πιο πριν αναφέρθηκες (και σωστά κατά τη γνώμη μου) στο ότι κάποιοι προτιμούν να πιστέψουν μόνον σε βιβλία και "φωτισμένους" δασκάλους, παρά στον εαυτό τους. Θα έλεγα πως αυτά τα άτομα ίσως τελικά βιάζονται να βιώσουν καταστάσεις για τις οποίες ακόμα δεν είναι έτοιμοι. Αν κάποιος έχει απορρίψει την αξία του εαυτού του, είναι γιατί δεν τον έχει γνωρίσει ακόμα, έστω κι εν μέρει. Ταυτόχρονα, επειδή ακριβώς η επιθυμία του να έρθει σε επαφή με τον μυστικισμό τον κυριεύει, βιάζεται και προσπαθεί να γίνει ένα αντίγραφο όποιας διδασκαλίας τον βολεύει.
To θετικό με τον Ροδοσταυρισμό, είναι ότι σου δίνει την ελευθερία να επιλέξεις και να εφαρμόσεις αυτές τις διδασκαλίες που πιστεύεις ότι σε εκφράζουν. Ταυτόχρονα θεωρώ πως είναι αποδεκτή η όποια "ώσμωση" ιδεών και θεωριών σε ένα εσωτερικό τάγμα. Αν κάτι πρέπει να χαρακτηρίζει ένα τέτοιο τάγμα είναι το να αποδέχεται πως δεν υπάρχουν "θέσφατα" του όποιου μεγάλου διδασκάλου ή κλειστές και δεδομένες απόψεις που τυπώνονται στο βιβλίο "Το εγκόλπιο του καλού εσωτεριστή". Τα πάντα τίθενται υπό έρευνα και ενδελεχή μελέτη. Κάτι που μέχρι σήμερα θεωρείται πως έχει αναλυθεί πλήρως, ίσως αύριο γεννήσει άλλα 10 ερωτηματικά. Αυτό πρέπει να αποτελεί κανόνα όχι μόνο για ένα τάγμα αλλά και για τον καθένα που ασχολείται με τον εσωτερισμό.
Πιστεύω πως η "χρυσή συνταγή" σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ένας συνδυασμός συμμετοχής σε ένα εσωτερικό τάγμα (για να μην ανακαλύπτουμε τον τροχό από την αρχή) και μίας προσωπικής συμμετοχής και διάκρισης στις όποιες διδασκαλίες. Ο εσωτερισμός ζει από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος και εξελίσσεται μαζί του. Ανά τους αιώνες σαφώς κι έχουν εμφανιστεί στο χώρο πραγματικά φωτισμένοι άνθρωποι αλλά και απίστευτοι απατεώνες. μέγιστο σφάλμα είναι το να εστιάζουμε στα πρόσωπα γιατί η προσωπολατρεία μας κάνει να χάνουμε τον στόχο μας, που είναι όχι το να γίνουμε κλώνοι του κάθε διδασκάλου αλλά το να ζήσουμε στο μέγιστο βαθμό την πνευματική αλχημεία, να βιώσουμε το δυνατόν πληρέστερα αυτή την πολυπόθητη πνευματική μεταστοιχείωση από "κάρβουνο" σε "χρυσό".
Τον δρόμο αυτό, θα τον χαρακτήριζα σαν έναν περίπατο σε ένα μοναχικό μονοπάτι, όπου σε διάφορα σημεία του και όσο "περπατάμε", ξεπροβάλλουν διάφορα "πνευματικά εδέσματα". Ο οδοιπόρος θέλει να ικανοποιήσει την πνευματική του πείνα και δοκιμάζει από τα διάφορα πνευματικά αγαθά που του προσφέρονται. Κάτι τέτοιο μπορεί να κρύβει μια ριζική αναμόρφωση ή μια ανεπανάληπτη καταστροφή. Σίγουρο όμως είναι πως τίποτε απ' όλα αυτά δεν είναι ικανό να σφραγίσει και να καθορίσει το μέλλον μας. Ούτε ένα (εκ του αποτελέσματος) θετικό φτάνει για να βιώσουμε την επιθυμητή μεταστοιχείωση αλλά ούτε και κάτι αρνητικό φτάνει για να μας καθηλώσει αιωνίως στο "nigredo".
Προσωπικά θα με απωθούσε όποιο τάγμα διατείνονταν πως μόνον αυτό κατέχει την πραγματική γνώση. Είναι κάτι σαν τις θρησκείες, στις οποίες η κάθεμιά αξιώνει την κατοχή και προάσπιση της μοναδικής αλήθειας, σε συνδυασμό με την λατρεία προς τον (δικό τους) μοναδικό αληθινό θεό. Έτσι, αυτό που ζητάω είναι να ζήσω έναν επιτυχή συνδυασμό εσωτερισμού, πνευματικής εξέλιξης και αυτογνωσίας που ταυτόχρονα θα είναι συμβατά με την καθημερινότητά μου. Το να βιώσω έναν "hard core" εσωτερισμό που προϋποθέτει αναχωρητισμό και αποχή από κάθετί εγκόσμιο, δε νομίζω πως τελικά θα με βοηθήσει. Αυτός ο εσωτερισμός είναι η εκ του ασφαλούς πρακτική του, ενώ ο συνδυασμός της καθημερινότητας με τον εσωτερισμό είναι πιστεύω η πιο ιδανική κατάσταση. Αν αυτή η κατάσταση υλοποιηθεί υπό τη συνθήκη του μέτρου κι όχι της ακρότητας σε κάποια πλευρά του, τότε νομίζω πως το μονοπάτι που διαλέξαμε να διαβούμε είναι το σωστό.
Κλείνοντας αυτή την απάντηση, θέλω να τονίσω την πεποίθησή μου πως τίποτε που εκφράζεται από ένα εσωτερικό τάγμα δεν είναι αμιγώς επιτυχές ή ανεπιτυχές. Όλα βιώνονται μέσα από την ατομικότητά μας και κατά συνέπεια, αν κάτι δρα 100% επιτυχώς σ' εσένα φίλε μου, μπορεί για εμένα να είναι επουσιώδες και το αντίστροφο. Τίποτα δεν μπορεί να είναι για εμάς προσωπικά εντελώς άχρηστο ή εντελώς χρήσιμο. Συμμετέχουμε λοιπόν σε ένα τάγμα, διαβάζουμε το δυνατόν περισσότερα σχετικά βιβλία (ακόμα και αυτά των "φωτισμένων" δασκάλων), συζητούμε τους προβληματισμούς και τις απορίες μας σε σχετικά fora και απ' όλα αυτά κρατάμε ό,τι θεωρούμε "συμβατό" με την ατομικότητά μας.
Όμως το συμβατό, δεν είναι απαραίτητα κι εύκολο ή ευχάριστο να το βιώσουμε. Εκεί είναι που πρέπει να έχουμε συνεχή και υγιή επαφή με κάποιον περισσότερο εξελιγμένο από εμάς, έτσι ώστε να μάθουμε να αποδεχόμαστε πως ακόμη κι αν κάτι τώρα μας φαίνεται άχρηστο, πάραυτα μελλοντικά μπορεί να μας φανεί χρήσιμο. Η επιτυχής αυτή διάκριση είναι κάτι πολύ σημαντικό. Όλα αυτά, σε συνδυασμό με μια διαρκή συζήτηση με άλλους "μαθητές της γνώσης" πιστεύω πως θα μας αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Καλησπέρα σε όλους και συγγνώμη για την (αναγκαία) μακροσκελή απάντησή μου :)
-
Το πρόβλημα με τούς φωτισμένους διδασκάλους και τα βιβλία τούς,είναι η διάφορες ασκήσεις που διδάσκουν στους μαθητές τούς,μέχρι εδώ ωραια.ΤΙ γίνεται όμως όταν παράλληλα εκτελούμε ασκήσεις και άλλων φωτισμένων.Ειναι σκληρό,ίσως και οδυνηρό σας το λέω από εμπειρία έχω χάσει φίλους αγαπημένους έδωσαν τα πάντα,ακόμα και διαθήκες έγιναν. αλήθεια που είναι τα χρήματα αυτά?
-
Το οικονομικό τίμημα είναι κάτι πολύ διαφορετικό από τη σπουδή σε ένα εσωτερικό τάγμα. Όταν η οικονομική σου συμβολή γίνεται σε λογικά πλαίσια κι εξυπηρετεί τις οικονομικές υποχρεώσεις του τάγματος, τότε δεν βλέπω κάτι κακό σε αυτό. Αν όμως ο διδάσκαλος απαιτεί να δώσεις υπέρογκα ποσά στο τάγμα και να γράφεις διαθήκες που το συμπεριλαμβάνουν, τότε κοίτα λίγο πιο πάνω και θα δεις μια φωτεινή ταμπέλα που γράφει ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ!
Πάντως πρέπει πάντοτε να έχεις στο μυαλό σου πως οι διδασκαλίες ενός δοκιμασμένου σε ποιότητα και αποτελεσματικότητα τάγματος δεν θα σε απογοητεύσουν ποτέ, κάποια μέλη του ίσως. Ελπίζω να καταλαβαίνεις τη διαφορά.
-
Διατηρώ επιφύλαξη απέναντι σε όλες τις τοποθετήσεις μια και ακόμα δεν εχω δική μου άποψη για τα γεγονότα και για τις αιτίες που μπορεί να οδηγουν σε ενέργειες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως παρορμητικές η παράλογες.
Για να σκεφτεί ένας συνανθρωπος μας έτσι, οι λόγοι θα πρέπει να είναι αρκετά για εκείνον ...δεν ξέρουμε πως και γιατί έφτασε ως εκεί...
Θίγεται εδώ ένα θέμα που για μένα είναι το πλέον βασικό σε όλη αυτή τη διαδρομή που πάμε να ανεβούμε, το θέμα της αυτογνωσίας.
Η άποψη μου είναι οτι όσο και αυτοεκτίμηση και αυτοπεπόιθηση να εχει κανείς αν δεν κατέχεται απο υπέρμετρο εγωισμό, θα αναγνωρίζει οτι ούτε όλα τα γνωρίζει, ούτε σε όλα είναι αντικειμενικά σωστός, ούτε τέλειος.
Πάντα θα υπάρχουν άλλοι πίσω και μπροστά απο εμάς που χρησιμεύουν ως σταθμοί ενδεικτικοί του σχετικά με τον δρόμο μας. Δεν νομίζω οτι ο σεβασμός η η αγάπη πρός μια διδασκαλία που μας φαίνεται αρμονική με εμάς, είναι σημείο τάυτίσης η φανατικής προσήλωσης. Ακολουθούμε μια θεωρία που ταιριάζει στην καρδιά μας, που συμβαδίζει με την λογική μας μέσα απο τις εξηγήσεις που περιέχει με σκοπό την ατομική μας εξέλιξη.
Ο δάσκαλος μεταδίδει... την έμπνευση που του δίδεται.
Αναφέρομαι ομως σε ελάχιστες οντότητες που δεν ξέρω αν είναι ορατές και που κατάφεραν να εναρμονίσουν την ζωή τους με την διδασκαλία τους.
-
Αγαπητέ Κλέαρχε33,
Ειναι σκληρό,ίσως και οδυνηρό σας το λέω από εμπειρία έχω χάσει φίλους αγαπημένους - έδωσαν τα πάντα,ακόμα και διαθήκες έγιναν - αλήθεια που είναι τα χρήματα αυτά?
ποιος φταιει τελικά, ο θύτης ή το θύμα; Το θύμα δεν φέρει καθόλου ευθύνη, που ακολουθεί τυφλά και γίνεται οπαδός ενός φωτισμένου απατεώνα όπως στο παράδειγμα που αναφέρεις;...
Ο μόνος τρόπος διαφύλαξης των αρετών του εσωτερισμού είναι η συλλογικότητα και η δημοκρατικότητα... Η εποχή των Μοναρχών τελείωσε... Ομως αυτή η εποχή επίσης απαιτεί ωρίμανση και υπευθυνότητα, προσφορά μέσα στο σύνολο...
Η ενηλικίωση του ατόμου έρχεται όταν δεν απαιτούμε (ως παιδιά) από τους άλλους (γονείς) να μας τα παρέχουν όλα έτοιμα... αλλά όταν παίζουμε ενεργό ρόλο μέσα σε μία ομάδα, οικογένεια, ή κοινωνία προσδοκώντας το κοινό όφελος...
Με αυτόν τον τρόπο κερδίζουμε την Ελευθερία μας, (ελαχιστοποιώντας την δημιουργία θεοκρατικών ή πολιτικών εξουσιαστών) και συνδημιουργούμε ένα υγιή μέλλον για την κοινωνία μας μέσω της συνεργασίας και του επικοδομητικού διαλόγου...
Σίγουρα οι "ηγέτες" φέρουν μεγάλη ευθύνη ως οδηγοί ανθρώπων, και χρειάζεται να είναι πολύ προσεκτικοί στις κινήσεις τους, μια και μπορεί να πάρουν άλλους στο λαιμό τους, με τις "φωτισμένες διδασκαλίες" τους, αλλά και οι εσωτεριστές χρειάζεται να έχουν κάνει την έρευνα αγορά τους πριν αποφασίσουν να συμμετέχουν σε μία ομάδα εσωτερισμού... αλλιώς απλά θα πρέπει να είναι παρατηρητές μέχρι να αποκτήσουν επίγνωση της κατάστασης...
Οσον αφορά τις δωρεές, κανόνας για μένα είναι πριν κάποιος κάνει μία δωρεά οπουδήποτε, θα πρέπει να γνωρίζει ποιος/ποιοι, με ποιο τρόπο και για ποιο σκοπό διαχειρίζονται τα χρήματα. Τότε εφόσον η καρδιά του και η λογική του, του το υποδείξει μπορεί να προχωρήσει στην δωρεά...
Η ατομική συμβολή στην κοινή δαπάνη, αλλά και η προσφορά εργασίας μας, εφόσον το επιθυμούμε, μας εκπαιδεύει στην συλλογικότητα και στην συνδημιουργία, γιατί μόνο ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε να πετύχουμε τον αρχικό μας στόχο... Την φώτιση...
Κανένας δεν φωτίστηκε εργαζόμενος για την "πάρτη του"... Απεναντίας, τα ονόματα των Διδασκάλων που άφησαν εποχή με τα μηνύματά τους εργαζόταν ανιδιοτελώς, και δίδασκαν την αγάπη και την προσφορά προς τους συνανθρώπους μας...
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
-
Δεν είμαι παρορμητικός,αλλά ένας απλώς αναζητητής.
-
Δεν είμαι παρορμητικός,αλλά ένας απλώς αναζητητής.
Όλοι το ίδιο είμαστε φίλε μου, είτε το ξέρουμε/θέλουμε, είτε όχι. Αλλοίμονο σε αυτόν που θα αξιώσει την κατοχή της απόλυτης γνώσης και αλήθειας...
-
Το πρόβλημα με τούς "φωτισμένους" διδασκάλους και τα βιβλία τούς,είναι η διάφορες ασκήσεις που διδάσκουν στους μαθητές τούς,μέχρι εδώ ωραια.ΤΙ γίνεται όμως όταν παράλληλα εκτελούμε ασκήσεις και άλλων "φωτισμένων".
Χρησιμοποπιούμε πάντα την κρίση μας και δεν ακολουθούμε κανένα τυφλά. Δοκιμάζουμε τις ασκήσεις και αν βλέπουμε θετικό αποτέλεσμα, συνεχίζουμε και δίνουμε περισσότερη εμπιστοσύνη.
Αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε/ακολουθήσουμε περισσότερες από μια πηγές με αρκετές διαφορές μεταξύ τους: Πάλι χρησιμοποιούμε την κρίση μας. Ρωτάμε τους ίδιους τους "δάσκαλους" εν ανάγκη. Κατά πόσο η πρακτικές είναι συμβατές μεταξύ τους; Κατά πόσο η συνδιασμένη προσπάθεια μπορεί να είναι υπερβολική;
έδωσαν τα πάντα,ακόμα και διαθήκες έγιναν - αλήθεια που είναι τα χρήματα αυτά?
Το οικονομικό είναι άσχετο με το παραπάνω. Γενικά είμαι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ επιφυλακτικός από πηγές που ζητάνε σημαντικά ποσά για να προσφέρουνε τη γνώση. Μάλον πρόκειται για απατεώνες. Κλείνω σε αυτούς που προσφέρουν τη γνώση τσάμπα ή με ελάχιστη επιβάρυνση, για την κάλυψη κάποιων λειτουργικών εξόδων. Διότι αν κάποιος το κάνει αφιλοκερδώς, υπάρχουν δύο περιπτώσεις: Ή είναι άσχετος/ψόνιο (οπότε γρήγορα τον καταλαβαίνεις), ή είναι πραγματικός φορέας γνώσης.
Αυτός που έχει τη γνώση, έχει δύναμη. Κι αυτός που έχει δύναμη, δε χρειάζεται τις δικές μας δωρεές.
-
Αγαπητέ Fr. Κανένα,
Αυτός που έχει τη γνώση, έχει δύναμη. Κι αυτός που έχει δύναμη, δε χρειάζεται τις δικές μας δωρεές.
θέλω να πιστεύω πως ένας "φωτισμένος οδηγός", όταν προσφέρεται ανιδιοτελώς... επειδή νοιάζεται η κοινωνία του να προοδεύσει, δεν σημαίνει ότι απαραιτήτως ανέχεται την αχαριστία... Μπορεί να μην τον σταματά να επιτελέσει τον σκοπό του... αλλά σίγουρα τον λυπεί αφάνταστα...
Μπορεί να δείχνει ανοχή στην ανωριμότητα, αλλά δεν ανέχεται την ιδιοτέλεια... Μοναδική του ικανοποίηση είναι η υποστήριξη και η ενδυνάμωση ατόμων που με την σειρά τους θα συμβάλλουν ανιδιοτελώς στην κοινωνία τους...
Η αλληλοβοήθεια και η αλληλοϋποστήριξη είναι κανόνας της φύσης...
Ο άνθρωπος επιβιώνει μέσω της συνεργασίας...
Ο άνθρωπος αισθάνεται συναισθηματικά ασφαλής μέσα στην οικογένεια...
Ο άνθρωπος κατανοεί μέσω του διαλόγου...
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
-
Δυστυχώς βρισκόμαστε σε μια εποχή που "οι περιπλανώμενοι μάγοι" και οι "αυτόκλητοι διδάσκαλοι", ψευδοδιδάσκαλοι στην ουσία, λυμαίνονται τον χώρο του υγιούς εσωτερισμού και εκμεταλλεύονται ασύστολα τους ανυποψίαστους αφελείς αναζητητές.
Κριτήριο ασφαλές για την αξία μιας διδασκαλίας, η αντιστρόφως ανάλογη τιμή κτήσης της.
Οι αληθείς διδασκαλίες, οι ανεκτίμητες διδασκαλίες, κοστίζουν ελάχιστα.
Αυτά που πραγματικά έχουμε ανάγκη, κοστίζουν ελάχιστα,
τα ακριβά προϊόντα δεν μας προσφέρουν σχεδόν τίποτα, μάλλον μας είναι επιζήμια.
Τα απαραίτητα -όπως το αλάτι- η φύση το προσφέρει απλόχερα και με μηδαμινό σχεδόν κόστος κτήσης...
Μιλάμε όμως για γνώση και για δύναμη...
Κατά πρώτον, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να μας πουλήσει, να μας μεταβιβάσει ή ακόμα και να μας χαρίσει την γνώση.
ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να μας πουλήσει, να μας παρέξει ή να μας δωρήσει την δύναμη...
Η υπόσχεση τέτοιων παροχών (με το ανάλογο τίμημα βέβαια) είναι χαρακτηριστικό των ψευδοδιδασκάλων, κοινώς των ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ...
Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει το μονοπάτι που έχουν χαρτογραφήσει τα βήματα των μυστών, προτρέποντας τον ζηλωτή να τον βαδίσει ΜΟΝΟΣ του, προσέχοντας μόνον να βοηθήσει αυτόν σε στιγμές που πιθανά να μην μπορεί να διακρίνει τα ίχνη των μυστών που πρωτοβάδισαν την ατραπό.
Κριτήριο της ορθότητας του δρόμου, τα σημάδια που άφησαν οι προηγούμενοι διαβάτες - μύστες και η κλίση και στενότητα της ατραπού.
Οι λεωφόροι και οι εύκολες κατηφορικές διαδρομές, αποτελούν σαφή ένδειξη του παραστρατήματος.
Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει μόνον τα εργαλεία που χρειάζεται να προμηθευτεί ο ζηλωτής για να επιτελέσει ΜΟΝΟΣ του την εργασία της αυτοεξέλιξής του, διδάσκοντας μόνον και συμβουλεύοντας για την τεχνική και ορθή χρήση των εργαλείων, γιατί ακόμα και η αξίνα σκαψιματος, μπορεί να αποβεί επικίνδυνο εργαλείο στα χέρια του ανεπιτήδευτου και εγκυμονεί κινδύνους ατυχήματος, αλλά και φοβερό όπλο στα χέρια του ασυνείδητου...
Ο αληθινός διδάσκαλος, οδηγός μόνον για τον ένθερμο αναζητητή, υποδεικνύει μόνο τα βάρη που χρειάζεται σε κάθε χρονική στιγμή να προμηθευτεί ο ζηλωτής, για να επιτελέσει ΜΟΝΟΣ του τις επίπονες ασκήσεις που θα τον κάνουν κάτοχο της δύναμης, συμβουλεύοντάς τον και καθοδηγώντας τον μόνο στις ορθές τεχνικές άσκησης, επιτηρώντας ενίοτε για πρόληψη πιθανών κινδύνων, όταν χάνεται το "μέτρο", εξαιτίας συνήθως του υπερβάλλοντος ζήλου του ασκούμενου.
Τα μέσα και τα εργαλεία άσκησης -και μόνον αυτά- βαρύνουν για την απόκτησή τους τον ένθερμο αναζητητή.
Η εργασία και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης και απόκτησης της γνώσης, βαρύνουν τον ένθερμο αναζητητή.
Η επίγνωση και η ενδυνάμωση που είναι τα έπαθλα, ανήκουν αποκλειστικά στον ένθερμο αναζητητή.
Το έργο που θα παράγει στη συνέχεια, διδάσκαλος και δυνατός πλέον, ανήκει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα...
Έρρωσθε και ευδαιμονείτε...