Το Όραμα της Ψυχής
Rose_777
Ένα πρώτο ξάφνιασμα, μία πρώτη αναπνοή, ένα πρώτο κλάμα και μία νέα ζωή αρχίζει. «‘Ενα θαύμα» λένε πολλοί. «Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα. Πως μπορούμε να κατανοήσουμε την φύση;» λένε άλλοι. «Τι είναι ζωή;» ρωτάς έναν απλό άνθρωπο που δεν το έχει φιλοσοφήσει και πολύ, και σου απαντά. «Αυτό που ζούμε, τι άλλο να είναι», ή «που θες να ξέρω εγώ Θεός είμαι;»
Η κάθε ζωή είναι ένα όραμα, μία φαντασία, ένα σχέδιο, ένα σενάριο, μία δημιουργία. Παρέχει εμπειρίες, απολαύσεις αλλά και πόνο, απογοήτευση. Αν είχαμε μία κάμερα και μαγνητοσκοπούσαμε την ζωή ενός ανθρώπου, θα βλέπαμε πως η συναισθηματική του διάθεση αλλάζει κυκλικά. «Ρόδα είναι και γυρίζει», έχει αποτυπώσει η Σοφία του λαού.
Με το που γεννιέται ο άνθρωπος προσπαθεί να αντιληφθεί και να κατανοήσει τον κόσμο στον οποίο ζει. Στην αρχή αντιγράφει κινήσεις, ύστερα πειραματίζεται στο να δοκιμάσει διαφορετικές συμπεριφορές και αρχίζει να αποθηκεύει τα δικά του συμπεράσματα τα οποία θα χρησιμοποιηθούν ως εργαλεία στην εξελισσόμενη πορεία του μέσα από τους λαβύρινθους της ζωής. Στα πρώτα βήματά του ο άνθρωπος παρουσιάζεται αφελής, εγωιστής, ενθουσιώδης, προσπαθεί να κατακτήσει τον κόσμο. ‘Εχει πελώρια λαχτάρα να γνωρίσει, να μαζέψει εμπειρίες, είναι περίεργος και ριψοκίνδυνος, λόγω απειρίας. Καθώς παθαίνει σιγά-σιγά μαθαίνει και έτσι δομεί μέσα του έναν οδηγό επιβίωσης ή χάρτη κινήσεων στο ανθρώπινο επίπεδο.
Ασυνείδητα προχωρεί ανάμεσα στα όνειρα, τις φαντασιώσεις του που συνεχόμενα συνθέτονται στο νου του καθώς ζει, και στις πράξεις της καθημερινότητάς του. Παρατηρεί σιγά-σιγά πως όταν εστιάζει την προσοχή του σε κάτι, το καλεί και στην ζωή του. ‘Οταν οραματίζεται ένα ποδήλατο το αποκτά, ένα ταξίδι στο εξωτερικό , δημιουργούνται οι συνθήκες να το βιώσει. ‘Ετσι παραξενεύεται και αναρωτιέται. Η ζωή συμβαίνει σε εμένα, η δημιουργείται από εμένα; Εκείνη είναι η στιγμή που αρχίζει το ταξίδι του φιλόσοφου. Κάθε ερώτησή του, προκαλεί αρκετές άλλες απορίες που τον πυροδοτούν για να ψάξει το κρυφό, το ασυνείδητο, τον σκηνοθέτη των σεναρίων, αλλά κυρίως την ίδια του την ψυχή.
Αν ρωτήσεις έναν άνθρωπο τι είναι εκείνο που τον κάνει ευτυχισμένο θα σου απαντήσει «’Οταν ζω αυτό που θέλει η ψυχή μου». Τι είναι η ψυχή τον ρωτάς, και σου απαντά «Αυτό που σκέφτεται και αισθάνεται μέσα μου.» Αυτό που σκέφτεται και αισθάνεται μέσα μας είναι και η αιτία ύπαρξης της ζωής. ‘Εχει την ανάγκη να παίξει έναν ρόλο, να νιώσει συναισθήματα, να απολαύσει, αλλά και να κατανοήσει. «Η ζωή είναι μαθήματα», λένε κάποιοι. Και τι γίνεται όταν τελειώσουν τα μαθήματα της ψυχής; ‘Η μήπως δεν τελειώνουν ποτέ; «Θα βγούμε από τον κύκλο των ενσαρκώσεων», λένε κάποιοι άλλοι. «Θα ζούμε πιο άνετα σε όλα τα επίπεδα και θα έχουμε ψυχική γαλήνη» λέει ο εσωτερισμός.
Ψυχική γαλήνη; Εδώ ίσως έχουμε βρει μία κεντρική ιδέα που επιδιώκουν όλοι οι πνευματικοί οργανισμοί. Πότε όμως έχουμε νιώσει ψυχική γαλήνη; Από την παρατήρηση μέσα από την ζωή μας θα δούμε ότι νιώσαμε ψυχική γαλήνη όταν ικανοποιήσαμε μία ανάγκη μας, (φαγητό, σεξ, ξεκούραση, συναίσθημα, κατανόηση) ή όταν δράσαμε κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα. ‘Οταν επιτέλους αποφασίσουμε να διεκπεραιώσουμε κάποιες εκκρεμότητες που μας κυνηγούν σαν φαντάσματα και μας βαραίνουν σίγουρα θα νιώσαμε ψυχική γαλήνη. ‘Η όταν πραγματοποιήσουμε μία βαθιά «ψυχική» επιθυμία, η ψυχή μας θα σταματήσει να μας γκρινιάζει και θα χαλαρώσει που επιτέλους κατάφερε να καθοδηγήσει το όχημά της για να εκτελέσει την επιθυμία της.
Πολλοί λένε ότι ο κόσμος μας είναι μία ψευδαίσθηση, ένα όνειρο. Πως δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Μία αντίληψη που δημιουργήθηκε λόγω της ημερομηνίας λήξεως του οχήματός μας, το αποκαλούμενο φυσικό σώμα. ‘Ομως αν ρωτήσεις αυτούς τους ανθρώπους αν δύνονται να αφαιρέσουν την ζωή τους ή κάποιου άλλου ανθρώπου, η απάντηση τους θα είναι αρνητική. Ο εσωτερισμός σέβεται το φυσικό επίπεδο γιατί γνωρίζει ότι μέσω αυτού η ψυχή μπορεί να βιώσει, και ότι είναι εξίσου σημαντικό αν και εφήμερο.
Ο ρόλος της ψυχής είναι να οραματίζεται και να βιώνει σενάρια που επιλέγει ή περιορίζεται να βιώσει λόγω προηγούμενων επιλογών. Χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία είτε υλικά (καλή υγεία, οικονομική αυτάρκεια) είτε πνευματικά (γνώση, συναισθηματική καλλιέργεια, εμπειρίες) δεν θα έχει την ανάλογη επιτυχία διεκπεραίωσης του ρόλου της δηλαδή δεν θα μπορεί να είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού της ζωής της. Επειδή η φύση της ψυχής είναι να είναι ελεύθερη, απογοητεύεται και υποφέρει όταν εγκλωβίζεται σε καταστάσεις που την αιχμαλωτίζουν. Το μόνο που την ικανοποιεί είναι να διεκπεραιώσει τον σκοπό της, να υλοποιηθεί το όραμά της, που υπάρχει μέσα μας, σαν κεντρική ιδέα και καθοδηγεί όλη την πορεία μας στην ζωή.
Ο άνθρωπος αισθάνεται ελεύθερος όταν αναγνωρίσει την φύση της ψυχής του, και εκτελεί την επιθυμία της. Τότε η ζωή γίνεται ένα πραγματικό όνειρο, ένα απίστευτο παραμύθι, και η χαρά της ψυχής είναι απερίγραπτη. Το μεγαλύτερο κέρδος μέσα από το μονοπάτι του εσωτερισμού είναι η επαφή με την ψυχή μας, η αναγνώριση της φύσης της και η συνεργασία μαζί της για την εκτέλεση του σκοπού της. Τότε το εσωτερικό όραμα εξωτερικεύεται και η ζωή μοιάζει με επίγειο παράδεισο μια και η ψυχή προσπαθεί να αντιγράψει στο φυσικό επίπεδο ή να υλοποιήσει τις μνήμες της από το πνευματικό «θεϊκό επίπεδο», το επίπεδο της απόλυτης ομορφιάς, ικανοποίησης, αρμονίας, υψηλών ιδεών, και ψυχικής γαλήνης.