Ενα μεγαλο σημειο φανηκε στον ουρανο. Μια γυναικα η οποια για ενδυμα ειχε τον ηλιο. Και η σεληνη ηταν κατω απο τα ποδια της και στο κεφαλι της ηταν στεφανι με δωδεκα αστρα….
(http://www.amra.gr/library-contents/k03.gif)
03. Η ΑΥΤΟΚΡΆΤΕΙΡΑ
Ενα μεγαλο σημειο φανηκε στον ουρανο. Μια γυναικα η οποια για ενδυμα ειχε τον ηλιο. Και η σεληνη ηταν κατω απο τα ποδια της και στο κεφαλι της ηταν στεφανι με δωδεκα αστρα. Απο την συμβολικη αποψη του σεφιροθικου Δενδρου, η θηλυκη αρχη, αντιστοιχει στο σεφιροθ Ιεσοντ, τη Σεληνη. Το Ιεσοντ λοιπον ειναι μια περιοχη κοντινη στο Μαλκουτ, τη Γη και αν δεν συνδεεται με το Τιφαρετ, τον Ηλιο, βρισκεται εκτεθημενη μονο στις γηινες επιδρασεις η μαλιστα και στις υπογειες . Διοτι κατω απο την γη κατοικουν τα κλιφοτ, τα μαυρα σεφιροθ, οι δυναμεις του κακου, συμβολισμενες απο το φιδι ή τον δρακοντα.
Η γυναικα που περιγραφει ο Ιωαννης αντιθετα εχει κατορθωσει να εγκαταλειψει το Ιεσοντ -εφοσον εχει τη σεληνη κατω απο τα ποδια της- και εχει ανυψωθει μεχρι το Τιφαρετ, εφοσον ειναι τυλιγμενη με τον ηλιο. Τελος, το κεφαλι της στεφανωνεται απο δωδεκα αστερια για να δειξει ακομα οτι δεχεται το φως των πρωτων σεφιροθ….
Στο σεφιροθικό (καμπαλιστικό) δέντρο ουδέποτε αντιστοιχήθηκε η θηλυκή αρχή στην σεφίρα «Γεσούντ», στην Σελήνη, καθώς είναι πασίγνωστο ακόμα και στους «νεόφυτους» μελετητές της Καμπαλά, ότι η σφαίρα της Σελήνης έχει την μορφή ενός γυμνού και δυνατού νέου άνδρα. Μόνον η σκόπιμη διαστρέβλωση που αποτολμήθηκε από βέβηλους ημιμαθείς του εβραϊκού και εβραιοχριστιανικού δογματικού παραλογισμού έχει μείνει στην ιστορία των εσωτερικών επιστημών, για να θυμίζει στους νεόφυτους τον βαθμό παραποίησης που μπορούν να υποστούν τα «ιερά σύμβολα» της «αγίας εσωτερικής επιστήμης», όταν αυτά ξεπέφτουν σε χέρια βέβηλων και πονηρών εκμεταλλευτών.
Για κάποιον που με στοιχειώδη σεβασμό προσέρχεται στην εσωτερική φιλοσοφία, γίνεται ηλίου φαεινότερη η παραποίηση των αυθεντικών εσωτερικών συμβολισμών που τολμήθηκε ανίερα από τους υβριστές κακοτεχνίτες της Αποκάλυψης, καθώς και η λογοκλοπή και αντιποίηση που αποτολμήθηκε σε βάρος των εβραϊκών γραφών (Δανιήλ και Ιεζεκιήλ).
Δεν είναι ντροπή ούτε κακό για κάποιον ερευνητή να σιωπήσει σε θέματα αποσυμβολισμού των «μαντάλα» του εσωτερισμού, καθότι η κατανόηση είναι επίτευγμα μυστών και όχι απλά νεόφυτων μυημένων. Είναι όμως αισχρή ύβρις ο παπαγαλισμός ανυπόστατων ερμηνειών και ειδικά ερμηνειών προερχόμενων από παρωπιδιστές, παραποιητές και ελεεινούς συκοφάντες της ιερής εσωτερικής διδασκαλίας. Είναι αισχρή ύβρις και δικαιολογημένα εγείρει αντιδράσεις, όπως η πολύ κόσμια και ήπια διαπίστωση, «τα γραφόμενά σας αποδεικνύουν ότι τελείτε σε παντελή σύγχυση»….