ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα
Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού => Αλχημεία => Μήνυμα ξεκίνησε από: Frater Immortal στις Ιουνίου 06, 2007, 18:35:14
-
Ο Κόμης Σαιν Ζερμαίν (Rackoczi), γεννήθηκετο πιθανόν το 1696, στο Leutmeritz της Βοημίας. Ήταν τέλειος αλχημιστής, πολύγλωσσος, καλλιτέχνης, χημικός, μουσικός και εξαιρετικά μορφωμένος. Ο ίδιος ισχυριζόταν πως είχε βρει το ελιξίριο της αθανασίας και κατείχε το μυστικό της διαρκούς νεότητας.
΄Έδινε την εντύπωση πως έμεινε στάσιμος στα σαράντα του χρόνια, η κατασκευή χρυσού γι΄ αυτόν, είχε γίνει ρουτίνα. Έλεγε ιστορίες που είχαν πρωταγωνιστή τον εαυτό του πριν από χίλια και δυο χιλιάδες χρόνια αφήνοντας άναυδους τους ανθρώπους. Έζησε μια πολυτάραχη ζωή υπηρετώντας την νομιμότητα και την δικαιοσύνη και βοηθώντας φτωχούς και αναξιοπαθούντες. Ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη, στην Αφρική και πήγε δύο φορές στη Ινδία εργαζόμενος πάντα για την εκπλήρωση ενός συγκεκριμένου σχεδίου. Είναι βέβαιο ότι ο Κόμης Σαιν Ζερμαίν ήταν κάτοχος κάποιου μυστηριώδους ελιξιρίου που παρέτεινε απεριόριστα τη ζωή του « Ήταν κάτοχος του ελιξιρίου της μακροζωίας, το οποίο χρησιμοποιούσε και κατά συνέπεια ήταν πολύ μεγαλύτερος απ’ ότι φαινόταν, αυτά είναι γεγονότα βεβαιωμένα… αν έτσι είχαν τα πράγματα, ο Σαίν-Ζερμαίν σίγουρα θα κατείχε και το ελιξίριο της μακροζωίας, πράγμα που δικαιολογεί τα όσα διέδιδαν για την υπερηλικία του…», (« Ο θησαυρός των Αλχημιστών», J. Sadoul, εκδ. «Νέος σταθμός»).
Για την βοήθεια μάλιστα των ανθρώπων που ήταν φτωχοί και είχαν ανάγκη ιατρικής περίθαλψης είχε συνθέσει μάλιστα ένα ελιξίριο της υγείας το οποίο μοίραζε δωρεάν στους φτωχούς και χάρη στο οποίο κατά την μαρτυρία του πρίγκιπα Charles Hesse παρέτεινε και την δική του ζωή. Ο κόμης φυσικά δεν έδινε το ελιξίριο της αθανασίας, αλλά κάποιο σκεύασμα που θεράπευε τις ασθένειες και παρέτεινε πιθανόν την ζωή κάποιων ανθρώπων. Ειδικά για το ελιξίριο της αθανασίας γράφει το βιβλίο των Πάουελς-Μπερζιέ «Η αυγή των Μάγων»: «Αυτό το νερό θα έχει καταπληκτικές χημικές και ιατρικές ιδιότητες. Θα είναι ένα διαλυτικό για τα πάντα, και το ελιξίριο της ζωής, το αθάνατο νερό του Φάουστ…», το πραγματικό αυτό σκεύασμα θα το είχε για προσωπική του χρήση. Ο Σαιν Ζερμαίν λόγω της φήμης που είχε, είχε αποκτήσει την εμπιστοσύνη όλων των ηγετών της Ευρώπης αλλά και το μίσος ορισμένων που τον θεωρούσαν εμπόδια στα σκοτεινά τους σχέδια.
Δεν υπάρχει επιβεβαιωμένη ημερομηνία θανάτου του, αλλά με το παρακάτω ιδιόχειρο γράμμα του ο Βολτέρος μας λύνει την απορία απευθυνόμενος προς τον Βασιλιά Φρειδερίκο ΙΙ, στις 22 Νοεμβρίου 1745, η επιστολή αυτή βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο: «O Δούκας του Σουα σέλ ο Κόμης Κούνιτζ και ο Μίστερ Πιτ δεν μου αποκαλύπτουν το μυστικό τους. Υποτίθεται ότι είναι γνωστό μονάχα σε ένα κύριο Σαιν Ζερμαίν ο οποίος έχει γευματίσει με τους Πατέρες του Συμβουλίου του Τρέντ τον πολύ παλιό καιρό και πιθανόν θα έχει την τιμή να συναντήσει την Μεγαλειότητά Σας σε περίπου πενήντα χρόνια από τώρα. Ο άνθρωπος είναι αθάνατος και πάνσοφος….»
Τον συναντούμε το 1790 στην Αίγυπτο κατά την διάρκεια της εκστρατείας του Ναπολέοντα. Το 1835 εμφανίζεται ξανά στο Παρίσι. Υπάρχει ακόμη μια « Ιστορική αναφορά στον Κόμη του Σαιν Ζερμαίν, έγινε το 1822, την παραμονή πιθανόν της αναχώρησής του για την Ινδία. Ο συγγραφέας Τ. Ληντμήτερ ισχυρίστηκε ότι συνάντησε τον κόμη στο Παρίσι το 1926 και ο Γκάι Μπάλαρντ στην Καλιφόρνια το 1930. Ο Κόμης συνέχισε να εμφανίζεται σποραδικά στο Παρίσι τις δεκαετίες του ΄30 και του ΄40, ενώ εμφανίστηκε ακόμη και στη γαλλική τηλεόραση το 1972(!), μεταμφιεσμένος ως παρτιζάνος με το ψευδώνυμο Ρισάρ Σανφραί. Η εσωτερική παράδοση μας μεταφέρει ότι επισκέφθηκε το Ανατολικό Θιβέτ και επέστρεψε στην Ευρώπη το 1999. Η Ε. Π. Μπλαμβάσκυ αναφέρεται στον Σαιν Ζερμαίν στο βιβλίο της «Θεοσοφικό Γλωσσάριο» και «Έχει σχέση με την επανεμφάνισιν επί της σκηνής του Κόμητος του Αγίου Γερμανού, του ανθρώπου που δεν πεθαίνει, εις το προσεχές μέλλον. Η προφητεία αυτή δεν εξετελέσθη ακόμη…», (Α. Φ. Χαλά, «Αποκρυφισμός-Θεοσοφία, τα επτά γένη της ανθρωπότητος», εκδ. «Βιβλιοθήκη νέας εποχής»).
-
Aν και η παρουσίασή σου για τον κόμη είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα, μιλώντας από προσωπική άποψη, θα έλεγα ότι δεν πείθομαι από τα δρώμενα που αναφέρονται στον κόμη. Μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο το ότι από τόσους και τόσους που προσπάθησαν να φτιάξουν το ελιξίριο της αθανασίας, μόνον ένας και μοναδικός κατάφερε να το παρασκευάσει.
Μου προκαλεί επίσης εντύπωση η μεθοδολογία της ανακοίνωσης-διακύρηξης της ζωής αυτού του κόμη. Θέλω να πω ότι αν τελικά όντως φτιάχτηκε αυτό το ελιξίριο, τότε γιατί να μην προτατευθεί αυτή η "ανακάλυψη" από το ευρύ κοινό, γιατί να μην μετατραπεί πλέον σε κρυφή πληροφορία που θα γίνεται γνωστή μόνον σε μερικούς μυημένους, αντί να αρχίσουν όλοι να το αναζητούν; Και αν τελικά υπάρχουν μόνον ελάχιστοι που γνωρίζουν την (υποτιθέμενη) ύπαρξή του, τότε θεωρώ σίγουρο πως ο κόμης αυτός δεν θα είναι ο μόνος αθάνατος.
Άρα, από τη μια μεριά δεν μου κάθεται καλά η μοναδικότητα του γεγονότος και από την άλλη δεν μου κάθεται καλά η τόσο ευρεία ανακοίνωση ενός τόσο σημαντικού θέματος. Επίσης, ακόμα με βασανίζει το ερώτημα αν για εμένα είναι τόσο σημαντική η αθανασία του σώματος. Αν θα επέλεγα δηλαδή την υλοποίηση της αθανασίας της ψυχής μέσα από μια σειρά συνειδησιακών καταστάσεων ή αποκλειστικά μέσα από την αιώνια "στολή" του ανθρώπινου σώματος. Μάλλον για το πρώτο με βλέπω ::)
-
Καλώς ήλθες στο Forum Frater Immortal.
Άκρως γοητευτική η ιστορία του Κόμητα Σαιν Ζερμαίν.
Προσωπικά, το βλέπω ως εξής:
εαν με 80 χρόνια σαρκικής ζωής κάποιος μπορεί να αγγίξει χ επίπεδο Εσωτερικής Ανάπτυξης, τότε πχ με 500 χρόνια ζωής, σαφώς και θα έχει πολύ υψηλότερη Εσωτερική Ανάπτυξη....και μάλιστα με Γεωμετρική και όχι Αριθμητική πρόοδο αυξανόμενη ανάπτυξη....
Είναι πολύ λογικό λοιπόν να αναζητείται το ελιξήριο....
Μάλιστα θυμάμαι μια περυσινή αναφορά των media στην δουλειά ενός Βρετανού Γενετιστή Ερευνητή που ισχυρίζεται πως εντός των δύο επόμενων δεκαετιών θα δούμε "θαύματα" να συντελούνται στον χώρο της "παράτασης της ανθρώπινης ζωής"....
Κάποιοι απο τους ανθρώπους (γενικά), σαφώς και δεν θα "αντέξουν" αυτήν την "παράταση"....
Οι γνήσιοι Εσωτεριστές όμως θα βρουν εκεί έναν "παράδεισο"....γιατί επιτέλους θα μπορούν να κάνουν "μεγαλύτερα βήματα" στην Εσωτερική τους Πρόοδο....
Προσωπικά με έλκει θετικά αυτή η προοπτική....
Μόλις εντοπίσω εκείνο το άρθρο στο αρχείο μου θα το παραθέσω....
-
Το εντόπισα το άρθρο.....
***********************************
Επιστήμονας στοιχηματίζει ότι θα ζούμε 1.000 χρόνια
"....Μπορεί οι απόψεις του να αγγίζουν τα όρια της επιστημονικής φαντασίας, αλλά πολλά μέλη της επιστημονικής κοινότητας παρακολουθούν τις διαλέξεις του και οι εργασίες του δημοσιεύονται σε επιστημονικά περιοδικά.
Ο Ομπρεϊ Γκρέι, επιστήμονας στους υπολογιστές στο Κέμπριτζ, αλλά και γεροντολόγος, υποστήριξε σε μια διάσκεψη στο Βασιλικό Κολέγιο ότι οι άνθρωποι θα μπορούν να ζουν μέχρι την ηλικία των 1.000 ετών.
Ο Γκρέι υποστηρίζει ότι είναι θέμα χρόνου να αξιοποιηθούν οι θεραπείες της βιοτεχνολογίας οι οποίες θα αντιστρέψουν τις φθορές των ιστών που επέρχονται με την Τρίτη ηλικία. Μάλιστα, είναι τόσο πεπεισμένος γι’ αυτό που προσφέρει το ποσό των 20.000 δολαρίων σε εκείνον τον επιστήμονα που θα μπορέσει να αντικρούσει τις απόψεις του με ένα σοβαρό επιχείρημα.
Ο ίδιος έχει προσδιορίσει επτά θανάσιμες πτυχές της γήρανσης στις οποίες περιλαμβάνονται τα φθαρμένα μόρια του DNA και οι περιπλεγμένες πρωτεΐνες που παρεμποδίζουν τους νευρώνες προκαλώντας νόσους όπως Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ, έως τις ατέλειες στα μιτοχόνδρια, τις ενδοκυτταρικές δομές που τροφοδοτούν τα κύτταρα και είναι ζωτικής σημασίας για των έλεγχο λειτουργιών από τις οποίες καθορίζονται νευρομυϊκές και άλλες ασθένειες.
Μερικές από τις λύσεις που προτείνει ο Δρ Γκρέι, όπως η χρησιμοποίηση βλαστικών κυττάρων για τη δημιουργία νέων ιστών, οργάνων και νευρικών κυττάρων έχουν ήδη προταθεί και από άλλους επιστήμονες. Όμως, προχωρώντας ακόμη περισσότερο προτείνει ακόμη πιο ριζοσπαστικές λύσεις.
Μια από αυτές αφορά την εμφύτευση στο ανθρώπινο σώμα γονιδίων από βακτήρια που βρίσκονται στο έδαφος τα οποία έχουν τη δυνατότητα να μεταβολίζουν απόβλητα. Τα συγκεκριμένα γονίδια θα μπορούσαν να αφαιρέσουν τα "σκουπίδια" από το ανθρώπινο σώμα, καθαρίζοντας ότι "άχρηστο" τείνουν να συσσωρεύουν τα ανθρώπινα κύτταρα.
Ο Δρ Γκρέι προσφέρει και το βραβείο των 160.000 δολαρίων στον πρώτο επιστήμονα που θα επιμηκύνει τη ζωή ενός ποντικιού κατά δύο έως πέντε χρόνια, κάτι που στον άνθρωπο θα αντιστοιχούσε από 80 έως 150 χρόνια.
Οσο ακραίες κι αν ακούγονται οι απόψεις του βρετανού επιστήμονα, κάποιες ανακοινώσεις που έγιναν στην ίδια διάσκεψη δείχνουν ότι η επιστήμη στοχεύει στην αντιμετώπιση της γήρανσης. Ο Μισέλ Ουέστ, προϊστάμενος της αμερικανικής εταιρείας βιοτεχνολογίας Advanced Cell Technology παρουσίασε μια εργασία για το πως στο μέλλον τα ανθρώπινα κύτταρα θα μπορούν να επαναπρογραμματιστούν για να διαχειρίζονται τις νευρογενετικές διαταραχές που συνδέονται με τις νόσους Αλτσχάιμερ και Πάρκινσον.
Αλλά και ο Ρόναλντ Καν, καθηγητή Ιατρικής στο Χάρβαρντ και διευθυντής του ερευνητικού κέντρου για τον διαβήτη Joslin, ανακοίνωσε ότι η ομάδα του "ξεκλείδωσε" τα μυστικά ενός αντιγηραντικού γονιδίου που παρατείνει κατά 30% τη ζωή των ποντικών...."
του Τάσου ΣΑΡΑΝΤΗ, από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ (13/9/05)
πηγή: www.chiosnews.com/cn1392005334460.asp
-
Λυπάμαι αν ποσγειώσω την συζήτηση στην ωμή ιστορική πραγματικότητα, συμβάλλοντας έτσι να καταλυθεί ο κατά τάλλα όμορφος μύθος που υφάνθηκε γύρω από τον Saint Germain.
Πρωτότοκος υιός του Fransois II Rackoczi, διαδόχου των κυβερνητών της Τρανσυλβανίας και της πριγκίπισσας
Charlotte - Amelie de Hesse - Rheinfels, γεννήθηκε στις 28 Μαϊου το 1696.
Δηλώθηκε ότι πέθανε, για να προφυλαχθεί από τις διώξεις που υφίστατο η οικογένειά του από τον αντίπαλο αυτοκράτορα Κάρολο 6ο, ο οποίος είχε στερήσει τον θρόνο της Τρανσυλβανίας από τον πατέρα του Saint Germain και τον είχε εξορίσει.
Φυγαδεύτηκε, μικρό παιδί ακόμα, κρυφά στην Ιταλία, και ανατράφηκε κάτω από την φροντίδα του τελευταίου των Μεδίκων.
Αυτό το γεγονός, έγινε και η αιτία να γεννηθεί ο μύθος γύρω από την χρονολογία γέννησης και την καταγωγή του, καθώς ο ίδιος είχε μάθει να αποκρύπτει, κατ' ανάγκη, την γεννέθλια καταγωγή του.
Εμφανίστηκε στα σαλόνια της αριστοκρατίας ως πολύγλωσσος και πολυμαθέστατος και γρήγορα άρχισε να γίνεται μύθος, πρώτον, για την πολυμάθειά του και την εξαιρετική του ικανότητα να διηγείται ιστορικά γεγονότα με τέτοια λεπτομέρεια και αναπαράσταση, σαν να τα είχε ζήσει !!!!
Διακρίθηκε ιδιαίτερα στις χημικές ουσίες,
ιδιαίτερα στις χημικές βαφές -ιδρύοντας και δύο εργοστάσια βαφής νημάτων.
Με την εφεύρεσή του της βαφής μαλλιών -που την συνταγή κρατούσε κρυφή- αλλά και μια άλλη ανακάλυψή του,
την παρασκευή μιας αλοιφής από φυτά, η οποία εξαφάνιζε τις ρυτίδες,
έγινε περιζήτητος ανάμεσα στις αριστοκράτισσες -και δη, τις γηραιότερες.
Φαίνεται ότι τα σκευάσματα ομορφιάς τα χρησιμοποιούσε και πάνω του και έτσι,
δεν άργησε να διαφημιστεί και σαν διατηρητής της νεότητας, γεγονός που θα συμβάλλει στον γενικό προσωπικό του μύθο.
Στις ανακαλύψεις του συγκαταλέγεται και μια συνταγή που έδινε ισχυρή λάμψη στις πολύτιμες πέτρες, αλλά και επιδιόρθωσης αυτών, γεγονός που η λαϊκή φαντασία αργότερα γέννησε τον θρύλο, ότι κατάφερνε να παρασκευάζει κιόλας πολύτιμους λίθους από αγενή υλικά και να συναρμολογεί μικρούς και μικρής αξίας λίθους, σε έναν μεγάλο πολύτιμο λίθο πολύ μεγάλης αξίας.
Το γεγονός βέβαια ότι κυκλοφορούσε με δαχτυλίδι σε κάθε δάχτυλο και με ρουμπινένιες αγκράφες στα παπούτσια του, γέννησε τον θρύλο ότι ο πλούτος του οφείλονταν στο ότι τα παρασκεύαζε με μεθόδους όπως η Αλχημεία.
Εκείνο το γεγονός όμως που ιδιαίτερα αύξησε το μυστήριο γύρω από το άτομό του, ήταν η σχέση του με τον αυτοκράτορα της Γαλλίας Λουδοβίκο XV.
Απετέλεσε έμπιστος του Λουδοβίκου σε μυστικές διπλωματικές αποστολές,
δηλαδή, διετέλεσε κατάσκοπος του αυτοκράτορα.
Γνωρίζουμε βέβαια τι θρύλοι γεννώνται γύρω από τέτοια άτομα και με τι μύθους περιβάλλεται αυτή τους η μυστικότητα.
Φαίνεται βέβαια ότι, από τα χρόνια που ζούσε, οι φήμες οργίαζαν για αυτόν, αφού ακόμα και ο Βολταίρος είχε γράψει σε άνα γράμμα του στον Φρειδερίκο τον ΙΙ, "είναι ένας άνθρωπος που δεν πεθαίνει ποτέ και που γνωρίζει τα πάντα".
Οι φήμες που κυκλοφούσαν, λέγανε ότι είχε ηλικία πολλών αιώνων, και όταν ο Λουδοβίκος τον ρώτησε πάνω σ' αυτό το θέμα, η απάντηση του Saint Germain ήταν, "συχνά διασκεδάζω μεγαλειότατε, όχι να κάνω να πιστεύουν, αλλά να αφήνω να πιστεύουν ότι έζησα στους αρχαίους χρόνους".
Φυσικά ολάκερη η μυθολογία γύρω από το πρόσωπό του, δεν θα του στερούσε και την ιδιότητα του Αλχημιστή που παρασκεύαζε συχνά χρυσό.
Άλλωστε για τον πολύ κόσμο, είναι πιο εύκολο να δεχθεί ότι κατέχει κάποιος πλούτο με μαγικό ή άνομο ή με κάποιο τρόπο ευρεθέντα, από το να παραδεχθεί ότι με τις ικανότητες και τις δυνατότητές του και την εργασία του τον αποκτά.
Διέπρεψε στην μυστική διπλωματία -αν και κόντεψε να φυλακιστεί γιαυτό και γιαυτό τελικά φυγαδεύτηκε-
διέπρεψε στην χημεία, αλλά παρασεύαζε παράλληλα και πόσιμα φυτικά σκευάσματα που είχαν φαρμακευτικές επιδράσεις, ελιξίρια στην ουσία για κάποιες παθήσεις αλλά και για ευεξία -γεγονός που συνέβαλε στον μύθο ότι είχε βρει το ελιξίριο της νεότητας, ακόμα και της αθανασίας- διέπρεψε στον εσωτερισμό -ήταν σεβαστός και αξιόλογος Ροδόσταυρος και Τέκτονας -διέπρεψε και στην μουσική, αν και ελάχιστες συνθέσεις αποδίδονται στον ίδιο και όχι ιδιαίτερης ΄μουσική αξίας, παρότι οι φήμες θέλαν να έχει δώσε συνθέσεις του στον Παγκανίνι και στον Τσαϊκόφσκι.
Εκεί που ήταν μέτριος, ήταν το συγκραφικό του έργο και από τα λίγα που έχω προσωπικά μελετήσει, είναι πολύ κάτω του μετρίου τα έργα του.
Πέθανε στο Schleswick το 1784, στο ανάκτορο του μαθητή και προστάτη του Charles de Hesse, όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του.
Ο Touchard Lafosse και ο de Gleichen διηγούνται τις συνθήκες του θανάτου του την 27 Φεβρουαρίου του 1784, γεγονός που επιβεβαιώνει και ο οικοδεσπότης του Charles de Hesse στα απομνημονεύματά του.
Οι δυσοίωνες προβλέψεις που είχε κάνει για το μέλλον του βασιλικού οίκου της Γαλλίας, επιβεβαιώθηκαν λίγα χρόνια μετά, κατά την Γαλλική επανάσταση του 1789.
Στα επαναστατικά χρόνια, οι κυρίες της αριστοκρατίας θυμόνταν τις προβλέψεις του για την τύχη της αυτοκρατορικής οικογένειας και ειδικά της Μαρίας Αντουανέττας, με αποτέλεσμα, νέοι μύθοι να γεννηθούν για τον Saint Germain, παρουσιάζοντάς τον ότι δήθεν ξαναεμφανιζόταν και προειδοποιούσε τους ευγενείς και τους συμβούλευε τι να πράξουν για να αποφύγουν το μοιραίο και ατιμωτικό τους τέλος.
Αργότερα, η ευκολία της Μπλαβάτσκι να ανακαλύπτει "Adept", αναβάθμισε τον φημισμένο Saint Germain σε ενσαρκωμένο κοσμικό διδάσκαλο και έδωσε καινούρια τροπή στην μυθοπλασία του.
Δυστυχώς δεν λείψαν οι ευκολόπιστοι και οι αφελείς που διεύρυναν τον θρύλο και τον διαιώνισαν, όπως π.χ. ο Λεντμήτερ.
Η ευκολοπιστία ή η σκοπιμότητα δυστυχώς περιλαμβάνει και τον ιδρυτή του AMORC, ο οποίος έδωσε νέα διάσταση στον μύθο -του Ροδόσταυρου βέβαια - Saint Germain, με αποτέλεσμα η παραμυθολογία γύρω από το όνομά του, να έχει την αυθεντική επικύρωση κι ενός ιδρυτή εσωτερικού τάγματος και έτσι,
φήμες και αναλήθειες να προάγονται δυστυχώς ως δογματικές πραγματικότητες από έναν μυστικιστικό οργανισμό,
παραπλανώντας και άλλους αδαείς....
-
Aν και η παρουσίασή σου για τον κόμη είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα, μιλώντας από προσωπική άποψη, θα έλεγα ότι δεν πείθομαι από τα δρώμενα που αναφέρονται στον κόμη. Μου φαίνεται εξαιρετικά περίεργο το ότι από τόσους και τόσους που προσπάθησαν να φτιάξουν το ελιξίριο της αθανασίας, μόνον ένας και μοναδικός κατάφερε να το παρασκευάσει.
Μου προκαλεί επίσης εντύπωση η μεθοδολογία της ανακοίνωσης-διακύρηξης της ζωής αυτού του κόμη. Θέλω να πω ότι αν τελικά όντως φτιάχτηκε αυτό το ελιξίριο, τότε γιατί να μην προτατευθεί αυτή η "ανακάλυψη" από το ευρύ κοινό, γιατί να μην μετατραπεί πλέον σε κρυφή πληροφορία που θα γίνεται γνωστή μόνον σε μερικούς μυημένους, αντί να αρχίσουν όλοι να το αναζητούν; Και αν τελικά υπάρχουν μόνον ελάχιστοι που γνωρίζουν την (υποτιθέμενη) ύπαρξή του, τότε θεωρώ σίγουρο πως ο κόμης αυτός δεν θα είναι ο μόνος αθάνατος.
Άρα, από τη μια μεριά δεν μου κάθεται καλά η μοναδικότητα του γεγονότος και από την άλλη δεν μου κάθεται καλά η τόσο ευρεία ανακοίνωση ενός τόσο σημαντικού θέματος. Επίσης, ακόμα με βασανίζει το ερώτημα αν για εμένα είναι τόσο σημαντική η αθανασία του σώματος. Αν θα επέλεγα δηλαδή την υλοποίηση της αθανασίας της ψυχής μέσα από μια σειρά συνειδησιακών καταστάσεων ή αποκλειστικά μέσα από την αιώνια "στολή" του ανθρώπινου σώματος. Μάλλον για το πρώτο με βλέπω ::)
«Θα σκύψουμε με ευλάβεια πάνω από το εργαστήριό μας και θα επικαλεστούμε τη βοήθεια της Μητέρας Φύσης… θα αρχίσουμε το Έργο μας και η φύση θα μας αποκαλυφθεί σ΄ όλο το μεγαλείο της. η πεμπτουσία της ίδιας της Ζωής θα μας φανερωθεί και η ουσία του Νου θα μετουσιωθεί και θα γίνει το Ελιξίριο της Αθανασίας…και τότε μέσα μας θα προβάλει ο Αθάνατος Άνθρωπος…θα γνωρίσουμε τη μέρα που η ζωή δεν θα έχει τέλος…».
-
«Θα σκύψουμε με ευλάβεια πάνω από το εργαστήριό μας και θα επικαλεστούμε τη βοήθεια της Μητέρας Φύσης… θα αρχίσουμε το Έργο μας και η φύση θα μας αποκαλυφθεί σ΄ όλο το μεγαλείο της. η πεμπτουσία της ίδιας της Ζωής θα μας φανερωθεί και η ουσία του Νου θα μετουσιωθεί και θα γίνει το Ελιξίριο της Αθανασίας…και τότε μέσα μας θα προβάλει ο Αθάνατος Άνθρωπος…θα γνωρίσουμε τη μέρα που η ζωή δεν θα έχει τέλος…».
Εμένα για αλληγορικά μου ακούγονται αυτά.
-
Μάλλον κάποιος φοβάται τον θάνατο του θανατά...
-
Ή του τη δίνουν τα "ημίμετρα".....και τα "μέτρια".....
Ή θα "απολαμβάνω όσο θέλω" , σου λέει, "ή καθόλου"............
Ή θα ζούμε για τα καλά (άντε, 1000 χρονάκια έστω) να το ευχαριστηθούμε και να προλάβουμε να κάνουμε πράγματα - κάτι σαν τα Ξωτικά του Tolkien ένα πράγμα ρε παιδί μου - ή άντε γειά, φεύγω για τον άλλο κόσμο.....
Πως το λέμε αυτό?
Ή όλα ή τίποτα? :D
-
«Θα σκύψουμε με ευλάβεια πάνω από το εργαστήριό μας και θα επικαλεστούμε τη βοήθεια της Μητέρας Φύσης… θα αρχίσουμε το Έργο μας και η φύση θα μας αποκαλυφθεί σ΄ όλο το μεγαλείο της. η πεμπτουσία της ίδιας της Ζωής θα μας φανερωθεί και η ουσία του Νου θα μετουσιωθεί και θα γίνει το Ελιξίριο της Αθανασίας…και τότε μέσα μας θα προβάλει ο Αθάνατος Άνθρωπος…θα γνωρίσουμε τη μέρα που η ζωή δεν θα έχει τέλος…».
Εμένα για αλληγορικά μου ακούγονται αυτά.
Eίμαι της άποψης ότι είναι υλική και παράλληλα νοητική (η εξέλιξη)...
-
Αγαπητέ Frater Immortal,
καταρχήν θα ήθελα να σε καλωσορίσω και εγώ με την σειρά μου, και εύχομαι να βρεις αυτό που επιθυμείς ανάμεσά μας. Το θέμα της υλικής αθανασίας που έθιξες με αγγίζει ιδιαίτερα, μια και εγώ είχα πέσει θύμα τέτοιων θεωριών στο παρελθόν, και έφερα σε κίνδυνο την ζωή μου.
Το συμπέρασμά μου, μετά από επίπονη και επικίνδυνη έρευνα, είναι πως δεν υπάρχει υλική αθανασία, οι Ροδόσταυροι ποτέ δεν πρέσβευαν κάτι τέτοιο, και αν απλώνονται τέτοιες φήμες, είναι λόγω άγνοιας, εντυπωσιασμού, ή καθαρά απάτης.
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
-
Διαλέγω από τη γνωστή λίστα των αποφθεγμάτων ένα που πιστεύω ταιριάζει απόλυτα στην πραγματική υπόσταση της αθανασίας:
Ο μόνος τρόπος για να παραμείνεις αθάνατος είναι να διαιωνίσεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου, να τις δεις να ζουν μέσα στο μυαλό, τις σκέψεις και τις πράξεις κάποιων άλλων ανθρώπων. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να παραμείνει αιώνιο. Τα υλικά αγαθά χάνονται και μαζί τους κι εσύ!
-
Αγαπητέ Frater Immortal,
καταρχήν θα ήθελα να σε καλωσορίσω και εγώ με την σειρά μου, και εύχομαι να βρεις αυτό που επιθυμείς ανάμεσά μας. Το θέμα της υλικής αθανασίας που έθιξες με αγγίζει ιδιαίτερα, μια και εγώ είχα πέσει θύμα τέτοιων θεωριών στο παρελθόν, και έφερα σε κίνδυνο την ζωή μου.
Το συμπέρασμά μου, μετά από επίπονη και επικίνδυνη έρευνα, είναι πως δεν υπάρχει υλική αθανασία, οι Ροδόσταυροι ποτέ δεν πρέσβευαν κάτι τέτοιο, και αν απλώνονται τέτοιες φήμες, είναι λόγω άγνοιας, εντυπωσιασμού, ή καθαρά απάτης.
Με τις καλύτερες ευχές για Βαθειά Γαλήνη
Aγαπητή μου φίλη σου εύχομαι κάθε ευτυχία.
Εχω ασχοληθεί πολλά -πολλά χρόνια με πολλά θέματα επάνω στον εσωτερισμό κλπ ΑΠΛΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑ ΟΤΙ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΖΩΗ (ΦΥΣΙΚΑ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΓΗΡΑΤΕΙΩΝ), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΗΤΙΚΗ ΜΑΣ ΕΞΕΛΙΞΗ...
Δεν μπορώ να ξερω που έπεσες θύμα κάποων θεωρειών επάνω στο θέμα της υλικής αθανασίας και φυσικά χαίρομαι που υπάρχεις και τωρα μιλάμε μαζί.
Αν θες να σου μιλήσω προσωπικά ακολουθώ ένα πρόγραμμα καθημερινών ασκήσεων που ο ίδιος έχω προσαρμόσει και εφαρμόζω στη ζωή μου. Φυσικά δεν τις κρατώ για τον εαυτό μου και μόνο.
Δεν αποζητώ να εντυπωσιάσω ή να προτίθεμαι να εξαπατήσω κάποιον ή κάποιους.
Με ανέλιξη και χαρά
-
Διαλέγω από τη γνωστή λίστα των αποφθεγμάτων ένα που πιστεύω ταιριάζει απόλυτα στην πραγματική υπόσταση της αθανασίας:
Ο μόνος τρόπος για να παραμείνεις αθάνατος είναι να διαιωνίσεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου, να τις δεις να ζουν μέσα στο μυαλό, τις σκέψεις και τις πράξεις κάποιων άλλων ανθρώπων. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να παραμείνει αιώνιο. Τα υλικά αγαθά χάνονται και μαζί τους κι εσύ!
Μα και αυτά θα παραποιηθούν και θα αλλοιωθούν με το περασμα του χρόνου.
-
Διαλέγω από τη γνωστή λίστα των αποφθεγμάτων ένα που πιστεύω ταιριάζει απόλυτα στην πραγματική υπόσταση της αθανασίας:
Ο μόνος τρόπος για να παραμείνεις αθάνατος είναι να διαιωνίσεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου, να τις δεις να ζουν μέσα στο μυαλό, τις σκέψεις και τις πράξεις κάποιων άλλων ανθρώπων. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να παραμείνει αιώνιο. Τα υλικά αγαθά χάνονται και μαζί τους κι εσύ!
Μα και αυτά θα παραποιηθούν και θα αλλοιωθούν με το περασμα του χρόνου.
Μπορεί όμως και να βελτιωθούν! Ίσως εσύ αποτελέσεις αύριο-μεθαύριο μία πνευματική βάση πάνω στην οποία κάποιοι άλλοι θα στηριχτούν και θα βελτιωθούν. Όλα εξαρτώνται από τον άνθρωπο-φορέα πάνω στην πνευματική ποιότητα του οποίου θα καλλιεργηθεί η δική σου πνευματικότητα. Μπορεί όπως σωστά λες να εκφυλλιστεί, μπορεί όμως και να ανθίσει. Μέσα σε όλα αυτά όμως, ως προς την ανθρώπινη αθανασία, ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές ::)
-
Διαλέγω από τη γνωστή λίστα των αποφθεγμάτων ένα που πιστεύω ταιριάζει απόλυτα στην πραγματική υπόσταση της αθανασίας:
Ο μόνος τρόπος για να παραμείνεις αθάνατος είναι να διαιωνίσεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου, να τις δεις να ζουν μέσα στο μυαλό, τις σκέψεις και τις πράξεις κάποιων άλλων ανθρώπων. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να παραμείνει αιώνιο. Τα υλικά αγαθά χάνονται και μαζί τους κι εσύ!
Μα και αυτά θα παραποιηθούν και θα αλλοιωθούν με το περασμα του χρόνου.
Μπορεί όμως και να βελτιωθούν! Ίσως εσύ αποτελέσεις αύριο-μεθαύριο μία πνευματική βάση πάνω στην οποία κάποιοι άλλοι θα στηριχτούν και θα βελτιωθούν. Όλα εξαρτώνται από τον άνθρωπο-φορέα πάνω στην πνευματική ποιότητα του οποίου θα καλλιεργηθεί η δική σου πνευματικότητα. Μπορεί όπως σωστά λες να εκφυλλιστεί, μπορεί όμως και να ανθίσει. Μέσα σε όλα αυτά όμως, ως προς την ανθρώπινη αθανασία, ας είμαστε και λίγο ρεαλιστές ::)
Μια διεισδυτική ματιά στις θέσεις του πρωτοπόρου της ιατρικής του νου /σώματος Ντήπακ Τσόπρα. Η αθανασία είναι καθαρά ζήτημα αντίληψης. Με τη διαφορά ότι η αντίληψη πρέπει να είναι άχρονη. Για να συμβεί αυτό πρέπει να αλλάξουμε δραστικά τον τρόπο που σκεπτόμαστε, κι από το Εγώ να κινηθούμε στην απειροσύνη…Ο δρ. Τσόπρα είναι ένας από τους ολοένα και περισσότερους σήμερα γιατρούς που ασκούν την ιατρική νου / σώματος, δηλαδή αυτούς που ζητούν να θεραπεύσουν όχι μόνο το σώμα ενός ασθενή, αλλά και το νου και τα αισθήματά του…
Στο τελευταίο βιβλίο του Αγέραστο Σώμα, Άχρονος Νους: Η Κβαντική Εναλλακτική Λύση για το Γήρας (Ageless Body, Timeless Mind: The Quantum Alternative of Growing Old) o Tσόπρα θέτει για πρώτη φορά σε επιστημονική βάση το θέμα της αθανασίας, μεταφέροντας έτσι τις ιδέες του για υγεία και ζωτικότητα στο βασίλειο της μακροζωίας. Από το βιβλίο αυτό παραθέτω ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα. Όταν αρχίσετε να νιώθετε τον χρόνο σαν αιωνιότητα, τότε, επειδή ο νους και το σώμα είναι αδιαχώριστα, το σώμα θα γίνει άφθαρτο, θα σταματήσει δηλαδή η διαδικασία της φθοράς, της γήρανσης. Γιατί όταν σταματάει ο χρόνος, σταματάει και το βιολογικό ρολόι…
Σήμερα ως είδος, βρισκόμαστε σε μια ενδιαφέρουσα φάση της εξέλιξής μας. Ο Τζόνας Σαλκ την ονομάζει ‘’ μεταβιολογική εξέλιξη’’ , δηλαδή μια φάση που είναι πέρα από τη βιολογία. Τι είναι η μεταβιολογική εξέλιξη; Είναι η εξέλιξη της συνείδησης. Αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε ότι αντιλαμβανόμαστε. Κανένα άλλο είδος δεν έχει την ιδιότητα της επίγνωσης, αν και στην πραγματικότητα οι περισσότεροι άνθρωποι δεν την έχουν, παρά μόνο λίγοι υψηλά εξελιγμένοι. Πάντως πριν μπορέσουμε να αλλάξουμε το σώμα μας, πρέπει να το γνωρίσουμε. Θεωρητικά είμαστε το μόνο είδος που μπορεί να επηρεάσει συνειδητά τους μηχανισμούς γήρανσης.
Έχουμε φτάσει σ’ ένα στάδιο της εξέλιξής μας, όπου πρέπει να είμαστε αρκετά τολμηροί ώστε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τη σωματική μας αθανασία, πράγμα που σημαίνει ότι πρέπει να μπει στη λίστα των επιλογών μας. Χρειάζεται να δούμε το σώμα μας σαν μια συνεχιζόμενη φυσική διαδικασία την οποία μπορούμε να ελέγξουμε. Πρέπει να αλλάξουμε την ιδέα που έχουμε για το τι είναι γήρας. Αν γνωρίζω ότι το βιολογικό μου δυναμικό είναι 130 χρόνια, τότε δεν θεωρώ τον εαυτό μου μεσήλικα παρά μετά τα 65, και θεωρώ ότι τώρα βρίσκομαι στα πρώτα χρόνια της νιότης. Μια από τις σημαντικότερες αρχές της ιατρικής νου / σώματος είναι ότι οι προσδοκίες ότι θα είσαι γερός και δυνατός σε μεγάλη ηλικία, τότε θα είσαι…
Το να πιστεύουμε ότι τα γηρατειά είναι κάτι το αναπόφευκτο είναι ένας μύθος. Κανείς δεν πεθαίνει από γηρατειά. Οι άνθρωποι πεθαίνουν από τις ασθένειες που συνοδεύουν τα γηρατειά και τις οποίες μπορούν να αποφύγουν. Επίσης το να λέμε ότι το γήρας είναι αμετάκλητο είναι ένας άλλος μύθος… Στους ανθρώπους, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η άσκηση και ο διαλογισμός μπορούν να γυρίσουν προς τα πίσω τους δείκτες του βιολογικού ρολογιού-την πυκνότητα των οστών, τη δύναμη των μυών, την πίεση του αίματος, την αεροβική ικανότητα και άλλα… Το βιολογικό γήρας μπορεί να επηρεαστεί μόνο από αλλαγές στην διατροφή. Αν πάρει κανείς βότανα που έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικούς παράγοντες, θα δει σημάδια καθυστέρησης του γήρατος.
Το ίδιο θα συμβεί αν επηρεάσει το περιβάλλον του. Λέγεται ότι οι άνθρωποι μεγαλώνουν, γερνάνε και πεθαίνουν επειδή βλέπουν άλλους ανθρώπους να γερνάνε και να πεθαίνουν. Γινόμαστε ότι βλέπουμε. Το γήρας δεν είναι κάτι φυσιολογικό. Πώς ορίζετε εσείς το φυσιολογικό; Υπάρχουν άνθρωποι που είναι βιολογικά 40 χρονών και χρονολογικά 80. Υπάρχουν άλλοι άνθρωποι που είναι 20 χρονών και η βιολογία τους δείχνει ότι είναι 50 ή 60. Έτσι λοιπόν τι είναι φυσιολογικό; Αυτό που ονομάζουμε φυσιολογικό γήρας είναι η ψυχοπαθολογία του μέσου όρου. Δεν πρέπει όμως να συγχέουμε τον μέσο όρο με το φυσιολογικό γιατί υπάρχουν τόσες εξαιρέσεις…
Πρέπει να ελευθερωθούμε από την κοινωνική ύπνωση. Δεχόμαστε πολλά πράγματα χωρίς να αναρωτιόμαστε αν είναι σωστά. Βλέποντας τους ανθρώπους γύρω μας να γερνούν, πιστεύουμε ότι η φθορά είναι μία μοιραία ή μια φυσική διαδικασία. Αυτή όμως είναι ανθρώπινη επιλογή και όχι νόμος της φύσης. Αλλάζοντας τις επιλογές μας, μεταβάλλουμε και το αποτέλεσμα..
Μήπως έχουμε ξεχάσει ότι είμαστε αθάνατοι;
Το ερώτημα που θέτει ο Τσόπρα δεν είναι καθόλου ρητορικό. Οι γενιές καθώς διαδέχονται η μια την άλλη, μεταβιβάζουν ορισμένα κλισέ που γίνονται αποδεκτά χωρίς να εξεταστούν σε βάθος. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πλύση εγκεφάλου, για μια στρέβλωση της φύσης, για έναν μοιραίο εφησυχασμό της συνείδησης που μας οδηγεί στο θάνατο. Ωστόσο, επαναπρογραμματίζοντας τον νου και αλλάζοντας την αντίληψη μας για τα γηρατειά, επηρεάζουμε αντιστρεπτικά το βιολογικό μας ρολόι..»
Επέμβαση - τροποποίηση, για χωρισμό και μόνον παραγράφων...
-
Το κείμενο που μας παρέθεσες είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Όμως!
Πρώτον, θα σε παρακαλούσα να γράφεις χωρίζοντας τα κείμενά σου σε παραγράφους. Έτσι, διευκολύνεις στην ανάγνωση τόσο εσένα, όσο κι εμάς που διαβάζουμε τα μηνύματά σου :)
Σχετικά με τις θέσεις που εκφράζονται στο κείμενο, ήθελα να σχολιάσω τα εξής:
1. Αναφέρει πως οι παράγοντες που μας οδηγούν στο γήρας και τελικά στον θάνατο είναι α) οι διάφορες ασθένειες και β) σε ψυχολογικά αίτια, καθώς το γήρας και ο θάνατος αποτελούν κατά τον συγγραφέα διάφορες "οπτικές" της ζωής. Θέλω όμως να ρωτήσω το εξής: Αν υποθέσουμε πως δέχομαι τα αίτια αυτά (το α και το β) για τον άνθρωπο. Μπορείς να μας πεις τι τελικά συμβαίνει σε κάθε άλλο πλάσμα της φύσης; Αναφέρομαι τόσο στή χλωρίδα, όσο και στην πανίδα. Υπάρχει κάτι στη φύση που δεν πεθαίνει; Φίλε μου από τη στιγμή που υπάρχει μία αρχή, υπάρχει κι ένα τέλος. Υπάρχει λοιπόν κάτι που μπόρεσε να ξεφύγει από αυτόν τον κοσμικό νόμο;
2. Ως θεμελιώδεις βάσεις και προϋποθέσεις της ανωτέρω θεωρίας, ορίζονται α) η κατάργηση της έννοιας του χρόνου (που ούτως ή άλλως αποτελεί "ψευδαίσθηση") και β) η καταστολή παραγόντων όπως οι ασθένειες που σταδιακά προκαλούν τον θάνατο των κυττάρων κι εν τέλει τον θάνατο του σώματος.
Εμένα προσωπικά, η συσχέτιση της ακύρωσης της έννοιας του χρόνου με τη μακροζωΐα δεν νε καλύπτει καθόλου. Πρόκειται για καθαρά "εγκεφαλική" προσέγγιση στο θέμα, που είτε τη δέχεσαι είτε όχι. Περισσότερο μου μοιάζει ρομαντική προσέγγιση στην έννοια της μακροζωίας.
Σχετικά με τη δεύτερη άποψη που αφορά στην καταστολή ενεργοποίησης παραγόντων γήρανσης όπως οι ασθένειες, αν και δεν είμαι ιατρός και από τα λίγα που έμαθα-θυμάμαι από τη σχολή μου, θέλω να πω τα εξής:
* Ο θάνατος των κυττάρων (απόπτωση), συμβαίνει εξ αιτίας δύο περιπτώσεων:
- Εξωτερικοί παράγοντες όπως οι "τραυματισμοί" προκαλούν τον θάνατο. Οι τραυματισμοί αυτοί μπορεί να είναι μηχανικοί, δηλαδή πραγματική μηχανική καταστροφή των κυττάρων. Μπορεί επίσης οι τραυματισμοί αυτοί να αναφέρονται σε είσοδο βλαβερών χημικών ουσιών στα κύτταρα. Αυτές οι αιτίες προκαλούν τον θάνατο των κυττάρων είτε μέσω της διόγνωσης αυτών, είτε μέσω της έκλυσης του κυτταρικού περιεχομένου έξω από αυτό.
- Ο θάνατος των κυττάρων προκαλείται από "αυτοκτονία" του κυττάρου. Δηλαδή κάποιοι παράγοντες που δεν είναι άμεσα εμφανείς, αναγκάζουν το κύτταρο να αυτοκτονήσει. Επίσης ας μην ξεχνάμε πως σε κάποιες περιπτώσεις, η απόπτωση είναι προγραμματισμένη μέσα στο DNA μας και είναι απαραίτητο να συμβεί, όπως για παράδειγμα κατά την εμβρυακή κατάσταση, στην καταστροφή της ενδιάμεσης μεμβράνης μεταξύ των δακτύλων ή στις γυναίκες, στην αποβολή του εσωτερικού υμένα του ενδομητρίου κατά την έναρξη της εμμήνου ρήσης. Επίσης, κατά τη δημιουργία των συνάψεων μεταξύ των νευρώνων του εγκεφάλου, η απόπτωση είναι απαραίτητη για την καταστροφή της περίσσειας κυττάρων που βρίσκονται ανάμεσα στους νευρώνες.
Φυσικά, εκτός από τις απαραίτητες και εκ γεννετής προγραμματισμένες περιπτώσεις απόπτωσης, υπάρχουν και περιπτώσεις που η απόπτωση συμβαίνει πάλι εκ γεννετής αλλά αυτή τη φορά πρόκειται για "εντολή αυτοκτονίας" που εγγράφεται εξ αρχής στο DNA του ανθρώπου. Δηλαδή, κάποια μέλη του ανθρωπίνου σώματος, έχουν προγραμματιστεί εκ γεννετής να εκδηλώσουν κάποια στιγμή καρκίνο και ο άνθρωπος να πεθάνει.
Επίσης, η κυτταρική αυτοκτονία μπορεί να επέλθει ως επίκτητη εκδήλωση. Δηλαδή να δοθεί αυτή η εντολή σε ένα μέχρι πρώτινος υγιές κύτταρο κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επειδή δεν έχω εξειδικευμένες αλλά μόνον περριορισμένες γνώσεις πάνω στο θέμα, θέλω μόνο να πως ότι η απόφαση που παίρνει το κύτταρο για να συνεχίσει να ζει κανονικά ή για να πεθάνει με αυτοκτονία, έχουν να κάνουν με το ισοζύγιο θετικών-αρνητικών σημάτων που δείχνουν στο κύτταρο αν θα πρέπει να συνεχίσει να ζει ή αν θα πρέπει να πεθάνει.
Παραθέτωντας όλα αυτά, θέλω να καταλήξω στο ότι μπορεί μεν να μιλάμε για αθανασία του σώματος αλλά καλό είναι να δούμε και την άποψη (αλλά τελικά απόφαση) της φύσης για τα πλάσματά της. Βλέπουμε λοιπόν πως υπάρχουν πάρα πολλοί παράγοντες που μας οδηγούν στον θάνατο. Ο άνθρωπος πρέπει να περάσει από χιλιετίες ερευνών για να καταφέρει να ακυρώσει τις παραπάνω αιτίες που προκαλούν τον κυτταρικό θάνατο. Επίσης, ας μην ξεχνάμε και τις κοινωνικές-πολιτισμικές-οικονομικές προεκτάσεις του θέματος, καθώς φανταστείτε τι πρόκειται σταδιακά να συμβεί σε έναν τόσο μικρό πλανήτη όπου διαρκώς γεννιούνται κάθε λογής οργανισμοί αλλά κανείς δεν πεθαίνει...
Όλα αυτά πιστεύω αποδεικνύουν το γιατί είμαι αντίθετος της άποψης πως ο θάνατος είναι δική μας επιλογή κι όχι νόμος της φύσης. Επίσης, πάνω σ' αυτό, ας μην ξεχνάμε πως ο θάνατος υπήρχε και πριν από τον άνθρωπο επί της γης. Άλλωσε υπήρχε πάντοτε ως αναφαίρετος νόμος του σύμπαντος στα πλαίσια της γέννησης και δημιουργίας ουράνιων σωμάτων. Είναι νόμος η γέννηση, όπως νόμος είναι και ο θάνατος, γιατί ακριβώς οδηγεί σε μια νέα γέννηση.
Επίσης, πάνω στην έκφραση-θέση πως επαναπρογραμματίζοντας τον νου και αλλάζοντας την αντίληψη μας για τα γηρατειά, επηρεάζουμε αντιστρεπτικά το βιολογικό μας ρολόι, θέλω να πω ότι πρόκειται περισσότερο για ευχή, παρά για βάσιμη απόδειξη αιτίας της αθανασίας του σώματος. Για να μην συμπληρώσω πως κάτι τέτοιο, αν όντως είχε αποτέλεσμα, θα το επιτύγχαναν μόνον τα δυνατά μυαλά. Φίλε μου ένα παιδάκι που πεθαίνει από ασιτία και καθημερινά βλέπει γύρω του τον θάνατο, ΠΟΤΕ δεν πρόκειται να τον προσεγγίσει θεωρητικά-φιλοσοφικά-εγκεφαλικά...
Αλλά όλα αυτά είναι απλώς προσωπικές απόψεις ::)