Διαβάζοντας τις αρχές της θρησκείας αυτής, κατανόησα πως πολλές από αυτές τις αρχές τελικά δεν προσφέρουν κάτι νέο στον αναζητητή. Κάποιος που μπορεί να θεωρηθεί πνευματικά ισορροπημένο άτομο, άνετα θα μπορούσε να υιοθετήσει όλες αυτές τις αρχές, οι οποίες εν συντομία περιλαμβάνουν την ανθρώπινη ελευθερία σε πολυδιάστατο επίπεδο, την παγκόσμια ειρήνη, την αξία στην ατομικότητα, την ανεξιθρησκεία, την πίστη στη μετενσάρκωση και τον ανθρωπισμό.
Οι θέσεις της Σαϊεντολογίας, ήδη αποτελούν μέρος πολλών καλοπροαίρετων θρησκευτικών συστημάτων ή εσωτερικών ταγμάτων. Θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως ένας Τέκτονας, ένας Ροδόσταυρος, ένας χριστιανός, ένας Wiccan ή ένας Ναΐτης, του οποίου τα πιστεύω ταυτίζονται απόλυτα με τα πιστεύω της Σαϊεντολογίας, ανήκει στη θρησκεία αυτή; Σίγουρα όχι. Χρειάζεται λοιπόν κάποια ειδοποιός διαφορά, κάτι που θα θέτει σαφή όρια διαχωρισμού αλλά και χρησιμότητας της εκκλησίας της Σαϊεντολογίας στη σύγχρονη εποχή. Χρειάζονται κάποιες πρόσθετες διακηρρύξεις που να δείχνουν τη διαφορετικότητα-αναγκαιότητα αυτής της νέας πρότασης, κάτι που να αποδεικνύει τη νέα λύση, το διαφορετικό, το αναγκαίο ως λόγο ύπαρξης και αυτό δεν το διέκρινα.
Από τη στιγμή που υπάρχει πρόθεση για mass market προσέγγιση, πρέπει το μήνυμα της θρησκείας αυτής να είναι ταυτόχρονα σαφές και διακριτά ξεχωριστό-διαφορετικό, κάτι που τουλάχιστον εγώ δεν διέκρινα. Δεν διέκρινα το γιατί θα ήταν μία καλή ιδέα, ένα χρήσιμο βήμα στην εξέλιξή μου το να ενταχθώ στη θρησκεία αυτή. Μιλάμε για τρόπο ζωής και σχέσης με άλλους ανθρώπους, μιλάμε για συνήθειες στη ζωή μας και οδούς προς την αυτοεξέλιξή μας και όλα αυτά ποτέ και κανείς δεν μπορεί να τα διεκδικήσει ως κεκτημένα της θρησκείας του, προστατεύοντάς τα με κάποιου είδους "copyright".
Δεν σας κρύβω πως μου προκαλούν περίεργους συνειρμούς θέσεις κι έντονες "υπενθυμήσεις" που σχετίζονται με το πόσοι αποτελούν τα μέλη αυτής της θρησκείας, με το ότι αποτελεί την ταχύτερα αναπτυσσόμενη θρησκεία του 20ου αιώνα και γενικότερα στοιχεία που, τουλάχιστον στη δική μου λογική, αποτελούν στατιστικά στοιχεία για όσους τα έχουν ανάγκη. Η θρησκεία, η οποιαδήποτε θρησκεία, έχω τη γνώμη πως δεν πρέπει να ασχολείται με νούμερα και στατιστικές μελέτες για να αποδείξει την αποτελεσματικότητά της.
Γενικότερα, δεν έχω ανάγκη να στηριχτώ στα στατιστικά για να επιλέξω ή να απορρίψω ένα θρησκευτικό σύστημα. Δεν έχω την ανάγκη να νοιώσω πως ανήκω σε κάτι μεγάλο, πως σε αυτό που επέλεξα ως πνευματική πορεία έχει επιλεγεί και από εκατομμύρια άλλους ή μόνον 5-6 ανθρώπους. Η πορεία μας προς τη θέωση (=κατανόηση του σύμπαντος και αρμονική πορεία μέσα σε αυτό, με παράλληλη αναγνώριση των οδών που μας συνδέουν με αυτό που ο καθένας μας ορίζει ως "θεό") είναι ίσως ο πιο μοναχικος δρόμος που έχουμε χαράξει στη ζωή μας. Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει την αποτελεσματικότητα μιας πνευματικής οδού και αυτό κυριολεκτικά λείπει από την παρουσίαση που είδα σχετικά με τη θρησκεία της Σαϊεντολογίας. Πουθενά δεν είδα την υπενθύμηση πως το σύστημα που προωθεί η Σαϊεντολογία, τελικά μπορεί να ΜΗΝ έχει αποτέλεσμα σε όλους όσους το ακολουθήσουν...
Φίλοι μου εδώ μιλάμε για ενασχόληση με τη νόηση, με την "τεχνολογία του νου" όπως (σωστά) το ονομάζει αυτή η θρησκεία. Από τη στιγμή που η κάθε ατομικότητα είναι τόσο απρόβλεπτη όσο και μοναδική στις εκδηλώσεις της, είναι αδύνατο να την περιχαρακώσουμε με ασφάλεια σε ένα και μοναδικό θρησκευτικό σύστημα που αδιαφιλονίκητα ορίζεται ως 100% αποτελεσματικό. Η ανάγκη του να "ανήκω κάπου" έχει και τα όριά της και αυτά σχετίζονται με μία κατάσταση όπου η εξέλιξη στη "θέωση" δίνει τη θέση της στην ψυχολογική ασφάλεια της μάζας κι εκεί ακριβώς ξεκινά η αυτοτελμάτωση.
Σαφώς οι θρησκείες του παρελθόντος ως έναν βαθμό προωθούσαν πλειτροπικά την πόλωση ως αναγκαίο εργαλείο για την προάσπιση της διαφορετικότητας αλλά και της επιβίωσής τους. Αυτό το στοιχείο είναι γεγονός πως λείπει από τη θρησκεία της Σαϊεντολογίας, κάτι όμως που δεν την καθιστά απαραίτητα αξιόλογη και χρήσιμη. Μία θρησκεία που θέλει να έχει σαφή όρια αυτοπροσδιορισμού, πρέπει να ορίσει το που κινείται σε σχέση με τις υπόλοιπες θρησκείες. Είναι η Σαϊεντολογία μία ακόμα θρησκεία ανάμεσα στις χιλιάδες άλλες ή μήπως απλώς καλύπτει και αυτή την ανάγκη να ανήκουμε κάπου, εξ ου και η έμφαση-επιμονή στα στατιστικά; Σαφώς παλαιότερα η θρησκευτική πόλωση αποτελούσε και τρόπο ζωής. Κυριολεκτικά ήσουν ένα τίποτα αν δεν ήσουν πχ χριστιανός ή μουσουλμάνος ή εβραίος (ιουδαίος στο θρήσκευμα). Αυτή την τάση την καταπολεμά η εκκλησία της Σαϊεντολογίας και αυτό είναι θετικό, πλην όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΟ!
Η προσέγγιση της κοσμοθέασης μέσω της θεωρίας "Theta-MEST" (περισσότερα επ' αυτών στο σχετικό site) είναι ενδιαφέρουσα αλλά κατά τη γνώμη μου, απέχει πολύ από το να χαρακτηριστεί "καινοτόμος". Αν θέλετε τη γνώμη μου, η Σαϊεντολογία αποτελεί μία mass market εκδοχή κάποιων βασικών αρχών των εσωτερικών μυητικών ταγμάτων που διέπεται από την προώθηση της αξίας στην ατομικότητα και την ελευθερία στις παντός είδους επιλογές μας (ακόμα και της θρησκείας μας!). Σε αυτό το πλαίσιο επικροτώ την προσπάθεια αυτού του νέου (αλλά όχι καινοτόμου) κινήματος γιατί προσπαθεί να αφυπνίσει βασικές αρχές της ατομικότητάς μας, ενώ παράλληλα κινείται μακριά από την πόλωση και τον εθισμό στον τρόμο-απαγόρευση που προωθούσαν παλαιότερα θρησκευτικά συστήματα. Είναι πολύ εύστοχη η προσέγγιση που κάνει η Σαϊεντολογία στο ευρύ κοινό αλλά δεν μπορώ να απεμπλέξω την όλη προσπάθειά της από στοιχεία μαζικής πώλησης...
Υπερφίαλες δηλώσεις του τύπου "αν ενώνατε όλες τις πρωτοχρονιάτικες γιορτές ανά τον κόσμο σε μια, και πάλι δεν θα καλύπτουν ό,τι γιορτάζουμε εμείς σήμερα" ή ότι "η ιστορία μας δεν είναι μόνο η πιο σημαντική του αιώνα, αλλά όλων των εποχών" ή ακόμα και το απίστευτο "Σε τελική ανάλυση, άλλοι δεν έχουν τις απαντήσεις. Εμείς τις έχουμε!", δεν πρέπει να περνάνε απαρατήρητες γιατί ξεπερνούν τα όρια της αυτοεκτίμησης και της υγιούς επιβράβευσης προσπαθειών. Κάποιοι θέλουν να νοιώσουν πως είναι μέλη της ελίτ των θρησκειών αλλά αυτό τελικά δεν αποτελεί το λιγότερο μία νέου τύπου πόλωση;
Η έμφαση στο γεγονός πως η δράση της εκκλησίας της Σαϊεντολογίας σχετίζεται με μια αφύπνιση από τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του κυριολεκτικά δεν με πείθει διότι ενώ αναφέρεται σαφώς στο ότι "κάτι πρέπει να γίνει για αυτό" (την τρομοκρατία και τους πολέμους), τελικά "ξεχνάει" να αποκαλύψει τους υπαίτιους αυτών των δεινών αλλά και του γεγονότος στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης. Αν και κινείται ίσως σε διαφορετικό δρόμο από τον ανθρωπισμό των τηλε-ευαγγελιστών, πάραυτα δεν μπορεί να απεκδυθεί το αμερικανίστικο προφίλ αλλά ούτε και και τη σωρρεία χρημάτων που κρύβονται πίσω από το όλο concept (δεν είναι τυχαίο πως ένας εναλλακτικός τίτλος αυτής της θρησκείας είναι ο "$cientology"...). Αν και περιστατικά αυτοκτονιών, ξυλοδαρμών, εκβιασμών, παράνομου πλουτισμού, οργανωμένων επιχειρηματικών λόμπυ κλπ. αποτελούν δεδομένα στοιχεία της εκκλησίας της Σαϊεντολογίας, κυριολεκτικά αυτό το κίνημα δεν φέρνει τον νεοτερισμό ούτε στα κακώς κείμενά του! (...), χωρίς να αναφερθώ στις προεκτάσεις του κύριου συμβόλου της Σαϊεντολογίας...
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ας μην ξεχνάμε πως κάθε θρησκευτικό σύστημα μπορεί να κριθεί πλήρως μόνον μέσα από τη βιωματική εμπειρία και είναι σαφές πως υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που πραγματικά θα οφεληθούν από την ένταξή τους στη θρησκεία της Σαϊεντολογίας. Άνθρωποι που έχουν "ξεχάσει" τα ΗΔΗ ΔΟΣΜΕΝΑ αρχετυπικά στοιχεία της υγιούς ανθρώπινης υπόστασης, θα βρουν την υπενθύμιση αυτών στην εκκλησία της Σαϊεντολογίας. Μιας και ζούμε στην εποχή της πληροφορίας, προτείνω ο καθένας μας να ψάξει, να ερευνήσει και να αξιολογήσει αυτό το κίνημα, όχι για να το "σταυρώσει" αλλά για να βρει μέσα σε αυτό τυχόν εργαλεία που θα τον βοηθήσουν στην εξέλιξη της ατομικότητάς του.
Έχω αναφέρει και αλλού πως κανένα σύστημα πνευματικής ανόδου δεν μπορεί να είναι απόλυτα αποτυχημένο. Ομοίως, κανένα τέτοιο σύστημα δεν μπορεί να αξιώσει την απόλυτη επιτυχία (αν και οι δηλώσεις υψηλόβαθμων στελεχών της Σαϊεντολογίας ορίζουν το αντίθετο...). Το χρήσιμο για τον καθένα μας είναι πως κάθε σχετικό σύστημα που ασχολείται με την πνευματική μας εξέλιξη, πρέπει να δίνει σαφή εργαλεία προς αυτόν τον σκοπό και πάνω απ' όλα πρέπει να κατανοήσουμε πως η μαζικοποίηση της πνευματικής εξέλιξης και η προσέγγιση του τύπου "fit for all" είναι απορριπτέα, τουλάχιστον στη δική μου οπτική. Από την άλλη πλευρά, και για να ισορροπούμε τις οπτικές μας, η πεποίθηση στο στεγνό "no guru, no method, no teacher" είναι ανεπαρκής. Πρέπει να συμπληρωθεί με το "for all" στο τέλος της...