To AMORC έχει αλλάξει... και προάγει τις Ελληνικές ΑΡΧΕΣ της ΑΜΡΑ!!!

[Rose]

Πριν λίγες μέρες μας ενημέρωσε Αδελφός που ερευνά το Amorc, πως το Amorc έχει αλλάξει πορεία, και προάγει πλέον τις ιδέες και αντιλήψεις της ΑΜΡΑ.
Μάλιστα έχει αλλάξει το Μανιφέστο σε Ελληνικές - Δημοκρατικές και πιο Κοινωνικές Αρχές, από Ελιτίστικες και Αιγυπτιο - Θεοκρατικές.

Εχουν επίσης μιλήσει για αλλαγές στις διδασκαλίες τους... τις οποίες έχουν ανακοινώσει πως θα τις αλλάξουν σιγά σιγά...

Χαιρόμαστε ιδιαίτερα για αυτή την στροφή... και θα παρακολουθούμε τις εξελίξεις...

Παλιό Μανιφέστο
http://www.rosicrucian.org/publications/positio.pdf
http://amra.gr/AMORC/egxeiridio_pliroforion.pdf

Νέο Μανιφέστο
http://amorc.org.au/qlfs/Manifesto_2014.pdf

[Rose]

Αγαπητέ Αναγνώστη,

Το 1614, τετρακόσια χρόνια πριν, μια μυστηριώδης αδελφότητα αναγγέλθηκε σχεδόν ταυτόχρονα στη Γερμανία, στη Γαλλία και στην Αγγλία, δημοσιεύοντας ένα μανιφέστο με τίτλο "Fama Fraternitatis Rosae Crucis". Εκείνη την εποχή, το κείμενο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις, ιδίως από στοχαστές, φιλοσόφους και ηγέτες των θρησκειών της εποχής, και ιδίως αντέδρασε η καθολική εκκλησία. Σε γενικές γραμμές, αυτό μανιφέστο κάλεσε για μια καθολική μεταρρύθμιση, σε θρησκευτικούς, καθώς και σε πολιτικούς, φιλοσοφικούς επιστημονικούς και οικονομικούς τομείς. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η κατάσταση, εκείνη τη εποχή, ήταν πολύ χαοτική, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, σε τέτοιο βαθμό, που ανοιχτά κανείς μιλούσε για μια "Ευρωπαϊκή κρίση".

Tο “Fama Fraternitatis” ακολούθησαν άλλα δύο Μανιφέστα: το “Confessio Fraternitatis” και ο “Χημικός Γάμος του Κρίστιαν Ροσενκρόϊτς”, δημοσιευμένα αντίστοιχα το 1615 και 1616. Οι συγγραφείς αυτών των Manifestos ισχυρίστηκαν ότι ανήκαν στην Ροδοσταυρική Αδελφότητα και σε ένα κύκλο μυστικιστών γνωστό σαν «Κύκλο Τούμπινγκεν». Όλοι ήταν ένθερμοι οπαδοί του ερμητισμού, της αλχημείας και της Καμπαλά. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1623, η Αδελφότητα έγινε γνωστή ακόμη μια φορά αναρτώντας μυστηριώδεις αφίσες στους δρόμους του Παρισιού: «Εμείς οι Εντεταλμένοι του Ανωτάτου Κολεγίου του Ρόδινου Σταυρού, διαμένουμε ορατώς και αοράτως σε αυτή την πόλη, με τη χάρη του Υψίστου…»

Σκοπός αυτού του Appellatio δεν είναι η ιστορία των Ροδοσταύρων, ούτε οι διδασκαλίες τους. Μέσα από αυτή την Έκκληση, επιθυμούμε να εορτάσουμε την τετρακοσιοστή επέτειο της δημοσίευσης της Fama Fraternitatis, της ιδρυτικής Διακήρυξης του Τάγματός μας από ιστορικής απόψεως. Λέμε «ιστορικής» επειδή, παραδοσιακά, αυτό το Τάγμα ανάγει την προέλευσή του στις μυστηριακές σχολές της 18ης δυναστείας της Αρχαίας Αιγύπτου. Όπως αναφέρει σε ένα βιβλίο του ο διάσημος Ροδόσταυρος του 17ου αιώνα Μίκαελ Μάιερ: «Η προέλευσή μας είναι Αιγυπτιακή, Βραχμανική, προερχόμενη από τα Μυστήρια της Ελευσίνας και της Σαμοθράκης¹, τους Μάγους της Περσίας, τους Πυθαγόρειους και τους Άραβες».

Πιστοί στην Παράδοσή μας λοιπόν, δημοσιεύσαμε το 2001 μια Διακήρυξη με τίτλο Positio Fraternitatis Rosae Crusis, στην οποία δώσαμε τη θέση μας σχετικά με την κατάσταση της ανθρωπότητας, ειδικά μέσα από τους κύριους τομείς δραστηριότητάς της: οικονομία, πολιτική, τεχνολογία, επιστήμη, θρησκεία, ηθική, τέχνη, κτλ., χωρίς να ξεχνάμε την κατάστασή της από οικολογική άποψη. Η σημερινή Διακήρυξη, την οποία κάποιοι ιστορικοί τοποθετούν στην ίδια σειρά με τις τρεις προηγούμενες, αναγνώστηκε σε όλο τον κόσμο από εκατομμύρια ανθρώπους και ήδη, για πολλούς από αυτούς, αποτέλεσε βάση περισυλλογής και διαλογισμού. Σε κάποιες χώρες, ενημερώθηκαν γι’ αυτήν σπουδαστές, σε άλλες διατέθηκε στο κοινό μέσα από δημοτικές και εθνικές βιβλιοθήκες, χωρίς να υπολογίζουμε όλους εκείνους που τη ανάρτησαν στο Internet.

Τέσσερις αιώνες μετά τη Fama και δέκα τρία χρόνια μετά το Positio, αισθανόμαστε την ανάγκη να επαναλάβουμε άλλη μια φορά τις δικές μας συγκεκριμένες ανησυχίες για την ανθρωπότητα. Καθώς περνάει ο καιρός, το μέλλον που διαφαίνεται δεκαετία με τη δεκαετία, χρόνο με το χρόνο, μας δημιουργεί μεγάλη ανησυχία. Η «κρίση», όπως κοινά αποκαλείται, φαίνεται να έχει εδραιωθεί σταθερά σε πολλές χώρες. Πάντως δεν είμαστε απαισιόδοξοι για το μέλλον. Στο δοκίμιο Ροδοσταυρικές Προφητείες, που δημοσιεύθηκε τον Δεκέμβριο 2011, γράψαμε γι’ αυτό το θέμα: «Είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον… Κάτω από την επιφάνεια, οι ανήσυχοι καιροί που διασχίζουμε αποτελούν μια ’αναγκαία μετάβαση’, η οποία θα πρέπει να δώσει στην ανθρωπότητα τη δυνατότητα να υπερβεί τον εαυτό της και να ξαναγεννηθεί».

Όπως και το Positio, το Appellatio δεν απευθύνεται σε μια ελίτ, αλλά σε όλους εκείνους που θα ενημερωθούν για την έκδοσή του και θα διαθέσουν το χρόνο να το διαβάσουν. Κάποιοι ίσως το θεωρήσουν ανησυχητικό και άλλοι πολύ ουτοπικό. Όμως σίγουρα δεν είναι δογματικό ή ιδεολογικό. Μέσα από αυτό, απλά θέλουμε να εκφράσουμε ιδέες που δεν είναι αυτές καθαυτές ούτε νέες ούτε πρωτότυπες, ιδίως για τους Ροδόσταυρους, αλλά που κατά την άποψή μας, καλούν, περισσότερο από ποτέ, για προσεκτική σκέψη. Στην ουσία, επιθυμούμε να απευθύνουμε έκκληση για πνευματικότητα, ανθρωπισμό και οικολογία, που για εμάς αποτελούν τις προϋποθέσεις για να ανανεωθεί η ανθρωπότητα σε όλα τα πεδία και να βρει την ευτυχία που επιθυμεί.

Το Ύπατο Συμβούλιο του AMORC

'Εκκληση για πνευματικοτητα

Κατά τη γνώμη μας, η κρίση που μαστίζει πολλές, αν όχι όλες τις χώρες, δεν είναι απλά κοινωνική, οικονομική ή χρηματοπιστωτική. Αυτές είναι οι συνέπειες μιας κρίσης του πολιτισμού με την ευρύτερη έννοιά του. Με άλλα λόγια, η ίδια η ανθρωπότητα βρίσκεται σε κρίση. Σε τί είδους κρίση όμως; Παρόλο που απαντήσαμε ένας μέρος αυτής της ερώτησης στο Positio, θεωρούμε τώρα απαραίτητο να επαναλάβουμε το ζήτημα ώστε να το αναπτύξουμε λεπτομερέστερα. Η φιλοσοφία και τα ιδεώδη μας μάς οδηγούν να σκεφτούμε ότι είναι ένα καθήκον που μας αφορά και ως Ροδόσταυρους αλλά και ως πολίτες. Αντίθετα με αυτό που ίσως λέγεται για εμάς, η σπουδαιότητα που αποδίδουμε στην πνευματικότητα δεν υποβάθμισε ποτέ το ενδιαφέρον μας για την υλική υπόσταση, πέραν των άλλων επειδή ο τελικός σκοπός της αναζήτησής μας ήταν πάντα να αποκτήσουμε τον έλεγχο της ζωής.

Πρώτα, πιστεύουμε ότι η ανθρωπότητα βρίσκεται σε πνευματική κρίση. Κατά την άποψή μας, αυτό το αδιάψευστο γεγονός έχει δύο κύριες αιτίες: οι μεγάλες θρησκείες που ιδρύθηκαν πριν από πολλούς αιώνες δεν απαντούν πλέον στα υπαρξιακά ερωτήματα που απασχολούν σήμερα τους άνδρες και τις γυναίκες. Τα θρησκευτικά δόγματα και τα ήθη δεν ταιριάζουν πια με την εποχή μας, κάτι που εξηγεί γιατί εγκαταλείπονται όλο και περισσότερο, δημιουργώντας έτσι ένα πνευματικό κενό που πολλοί άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται πλέον να γεμίσουν. Ταυτόχρονα, στις λεγόμενες «αναπτυγμένες χώρες», η κοινωνία γίνεται όλο και περισσότερο υλιστική, παρακινώντας τους ανθρώπους να αναζητήσουν την ευτυχία στα υλικά αγαθά και στην υπερβολική κατανάλωση. Αυτή η μόδα έχει αυξήσει σημαντικά τη δύναμη του χρήματος και έχει διαστρεβλώσει τη χρήση του. Από μέσο, έχει γίνει αυτοσκοπός, κάτι που επιδιώκουμε να αποκτήσουμε όταν στην πραγματικότητα αυτό καθαυτό δεν είναι τίποτα.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι σημερινές θρησκείες δεν έχουν μέλλον; Πριν απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, θέλουμε να επαναλάβουμε ότι σεβόμαστε τις θρησκείες για όλα τα ευγενή πράγματα που πρέπει να προσφέρουν στους οπαδούς τους για να τους δίνουν τη δυνατότητα να εξασκούν την καθημερινή πίστη τους. Όμως, όπως είπαμε πριν, οι συνειδήσεις και οι νοοτροπίες έχουν εξελιχθεί σημαντικά από τότε που εμφανίσθηκαν αυτές οι θρησκείες και επομένως και τα πιστεύω τους είναι απαρχαιωμένα στα μάτια πολλών ανθρώπων, ιδίως των νέων. Καθώς δεν μπόρεσαν ούτε έμαθαν πώς, ούτε καν να θέλησαν να εκσυγχρονίσουν τις διδασκαλίες τους, πιστεύουμε ότι πολλές θρησκείες προορίζονται να εξαφανιστούν μεσοπρόθεσμα. Σαν αποτέλεσμα, αυτό που θα απομείνει είναι τα φυσικά μνημεία που δημιουργήθηκαν γι’ αυτές μέσα στους αιώνες και τα διάφορα γραπτά τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που θεωρούν τα πιο ιερά, όπως η Βίβλος, το Κοράνι, οι Ουπανισάδες, η Τριπιτάκα, κτλ.

Όσο για το χρήμα, δεν είναι θέμα χλευασμού ή δημαγωγίας. Ως μέσο συναλλαγής, είναι ουσιώδες για τη ζωή σε κάθε κοινωνία. Το έχουμε ανάγκη για να αποκτήσουμε όσα χρειάζονται για την υλική μας ευημερία και για να ικανοποιήσουμε τις θεμιτές απολαύσεις που μπορεί να προσφέρει η ύπαρξή μας. Όμως με τον καιρό έχει προσλάβει τόση σπουδαιότητα, σε σημείο να ρυθμίζει και να κυβερνά πρακτικά όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Το χρήμα σήμερα έχει αποκτήσει μια θέση λατρείας, λειτουργώντας όπως η «θρησκεία» με πιθανόν το μεγαλύτερο αριθμό οπαδών στον κόσμο. Δυστυχώς, κάθε μέρα θυσιάζουμε στο βωμό του τις πιο στοιχειώδεις από τις ηθικές αξίες όπως εντιμότητα, ακεραιότητα, δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, κτλ, έτσι ώστε να αποτελεί περισσότερο από ποτέ ένα όχημα υποβάθμισης.

Μη νομίσετε από τα παραπάνω ότι οι Ροδόσταυροι ευνοούν τον λεγόμενο «όρκο πενίας» και ότι πιστεύουν πως ο υλικός πλούτος δεν συμβιβάζεται με την πνευματικότητα. Από τότε που εμφανίσθηκαν στη Γη οι σύγχρονοι άνθρωποι, επιδίωκαν να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους και να είναι ευτυχισμένοι. Αυτή η τάση υπάρχει μέσα στη βαθύτερη φύση τους και είναι μέρος της διαδικασίας που αποκαλούμε «εξέλιξη». Αυτό δεν σημαίνει ότι ο σκοπός της ύπαρξης είναι να γίνουμε πλούσιοι, ούτε όμως είναι φυσικό ή σωστό να επιδιώκουμε να είμαστε φτωχοί. Εκτός αυτού, το να είναι κάποιος υλικά ή οικονομικά ενδεής δεν τον κάνει καλύτερο άτομο, από ανθρώπινη άποψη και δεν αποτελεί κριτήριο επίτευξης πνευματικής ανωτερότητας περισσότερο από το αν είναι πλούσιος.

Θεωρούμε ότι η ευτυχία που επιζητούν οι άνθρωποι περισσότερο ή λιγότερο συνειδητά, έγκειται στο να βρουν μια ισορροπία μεταξύ του υλικού και του πνευματικού και όχι αποκλείοντας το ένα ή το άλλο. Αυτός είναι ο λόγος που οι άνθρωποι οι οποίοι αφιερώνονται μόνο στην πνευματικότητα σε σημείο που να στερούνται όλες τις θεμιτές απολαύσεις της ζωής, δεν μπορούν να ευτυχήσουν. Το ίδιο ισχύει και για ανθρώπους οι οποίοι βασίζουν την ύπαρξή τους μόνο στα υλικά αποκτήματα και αυτό εξηγεί γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι, τους οποίους διαφορετικά θα θεωρούσαμε ευκατάστατους, είναι τόσο βαθιά δυστυχισμένοι. Υποφέρουν από ένα εσωτερικό κενό που ούτε όλο το χρυσάφι του κόσμου δεν θα μπορούσε να γεμίσει. Όλοι γνωρίζουμε ότι «το χρήμα δεν μπορεί να αγοράσει την ευτυχία», αλλά μπορεί φυσικά να γίνει ένας παράγοντας που συμβάλλει σε αυτήν.

Αν υποθέσουμε ότι δεν είμαστε απλά ένα υλικό σώμα που διατηρείται ζωντανό μέσω της λειτουργίας μιας σειράς βιοχημικών διαδικασιών, αλλά κατέχουμε και μια ψυχή, μπορούμε εύκολα να κατανοήσουμε ότι έχουμε επίσης ανάγκη από μια ειδική μορφή τροφής: την πνευματικότητα. Και τί είναι η πνευματικότητα; Όπως είπαμε πριν, η πνευματικότητα υπερβαίνει τη θρησκευτικότητα. Με άλλα λόγια, δεν περιορίζεται στο να πιστεύουμε στον Θεό και να ακολουθούμε ένα θρησκευτικό πιστεύω, ανεξάρτητα από το πόσο αξιοσέβαστο μπορεί να είναι αυτό. Αντίθετα, συνίσταται στην αναζήτηση της βαθύτερης έννοιας της ύπαρξης και στη σταδιακή αφύπνιση των πιο καλών ιδιοτήτων μέσα μας. Όμως σήμερα υπάρχει τρομερή έλλειψη αυτής της έρευνας για νόημα και βελτίωση, που εξηγεί τη χαοτική κατάσταση του κόσμου και την απελπισία στην οποία έχει βυθιστεί κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Η πλειονότητα των ανθρώπων από όλες τις χώρες και έθνη αισθάνονται ότι βρίσκονται σε ένα σκοτεινό τούνελ, από το οποίο κανείς δεν βλέπει έξοδο, ούτε ακόμη και εκείνοι που τους κατευθύνουν ή τους κυβερνούν. Επιπλέον, δεν αντιλαμβάνονται ότι το φως που ελπίζουν να δουν να φανεί μια μέρα στο βάθος μπορεί να έλθει μόνο από τους ίδιους και όχι από εξωτερική πηγή. Αυτό μας φέρνει πάλι στην πνευματικότητα και στην ανάγκη να στραφούμε προς κάτι άλλο εκτός από την ύλη για να λύσουμε τα προβλήματα με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη η ανθρωπότητα. Μπορεί όμως να ανήκετε σε εκείνους που δεν δέχονται την ύπαρξη της ψυχής και φυσικά έχετε κάθε δικαίωμα να το κάνετε. Αν όμως συμβαίνει αυτό, επιτρέψτε μας να σας θέσουμε τα ακόλουθα ερωτήματα και παρακαλούμε να αφιερώσετε το χρόνο να τα απαντήσετε:

Σε τί αποδίδετε την κοινά γνωστή «φωνή της συνείδησης»;

Πώς μπορείτε να εξηγήσετε την κλίση του ανθρώπου για αρετές όπως η καλοσύνη, η μεγαλοψυχία, η ευσπλαχνία και η αγάπη;

Πιστεύετε αληθινά ότι τα πιο όμορφα έργα τέχνης, είτε ζωγραφικής, γλυπτικής, μουσικής είτε άλλης μορφής, προέρχονται μόνο από τον νου εκείνων που τα δημιούργησαν;

Πώς εξηγείτε το ότι εκατομμύρια ανδρών, γυναικών και παιδιών σε όλο τον κόσμο βίωσαν τον κλινικό θάνατο, πριν τους επαναφέρουν στη ζωή, με μια ανάμνηση αυτού που «είδαν» και «άκουσαν» σε αυτό που γενικά αποκαλούμε «υπερπέραν»;

Πιστεύετε αληθινά ότι η ύπαρξη της ψυχής ήταν απλά μια ψευδαίσθηση, την ύπαρξή της οποίας οι μεγάλοι στοχαστές και φιλόσοφοι του παρελθόντος έφθασαν σε σημείο να αποδεχτούν ως φανερή και αληθινή;

Πιστεύουμε ότι κάθε ανθρώπινο ον κατέχει μια ψυχή και κατά την άποψή μας, αυτή η ψυχή είναι που κάνει τον καθένα μας ενσυνείδητο, ζωντανό πλάσμα, ικανό για σκέψεις και συναισθήματα. Το καλύτερο μέρος της ανθρώπινης φύσης κατοικεί στην ψυχή μας και ζούμε σε αυτή τη Γη ακριβώς για να ανυψώσουμε τη επίγνωσή μας για τις αρετές της και να τις εκφράσουμε με την κρίση μας και τη συμπεριφορά μας. Δυστυχώς, πολύ λίγοι άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και πιστοί, το εφαρμόζουν αυτό, γεγονός που εξηγεί την παρουσία στον κόσμο εχθρότητας, αδιαλλαξίας, εγωισμού, φθόνου, υπεροψίας και μίσους, και όλων όσων προέρχονται από αυτά όσον αφορά τη δικαιοσύνη, τις συγκρούσεις, την ανισότητα και τη δυστυχία. Το κακό υπάρχει μόνον όπου απουσιάζει το καλό και είναι ριζωμένο μόνο στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Επομένως, δεν είναι ούτε έργο του Θεού ούτε του «διαβόλου», ο οποίος στην πραγματικότητα δεν υπήρξε ποτέ, ούτε μάλιστα υπήρξαν ποτέ οι αποκαλούμενοι «δαίμονες» που υποτίθεται ότι υπηρετούν τον διάβολο.²

Αλλά τί γίνεται με τον Θεό; Επί αιώνες, οι πιστοί Τον έβλεπαν σαν ένα ανθρωπομορφικό, αρσενικό ον, καθισμένο στους ουρανούς, που διαχειρίζεται το πεπρωμένο της ανθρωπότητας. Σε μια προσπάθεια να ευχαριστήσουν τον Θεό τους και να κερδίσουν την εύνοιά Του, ακολουθούσαν και συνεχίζουν να ακολουθούν τις αντιλήψεις των θρησκειών τις οποίες βασίζουν στα ιερά βιβλία τους. Η πίστη στον Θεό ή η προσχώρηση σε ένα δόγμα που λέγεται ότι είναι εμπνευσμένο από τον Θεό, δεν είναι αρκετή για να φέρει την ευτυχία. Διαφορετικά, δισεκατομμύρια πιστών σε όλο τον κόσμο θα ήταν ευτυχισμένοι, με την εξαίρεση των άθεων. Φυσικά δεν συμβαίνει αυτό και σημαίνει ότι η ευτυχία την οποία προσδοκά κάθε άτομο βρίσκεται πέρα από τη θρησκευτικότητα. Σαφώς λοιπόν πρέπει να κατοικεί στην πνευματικότητα όπως εξηγήθηκε παραπάνω.

Πριν σας δώσουμε τη δική μας έννοια του Θεού, επιτρέψτε μας να σας πούμε γιατί νομίζουμε πως υπάρχει Θεός και γιατί ο αθεϊσμός, ενώ είναι σεβαστός αυτός καθαυτός, είναι ένα γνήσιο λάθος κρίσης. Είτε είμαστε «πιστοί» είτε όχι, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι το σύμπαν υπάρχει και, από ορθολογική αντίληψη, πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιας δημιουργικής αιτίας. Και αφού το σύμπαν διέπεται από νόμους που οι ίδιοι οι επιστήμονες θαυμάζουν, προκύπτει ότι αυτή η αιτία διαθέτει μια εξαιρετικά υψηλή ευφυΐα. Κατά συνέπεια, γιατί να μην παρομοιάσουμε αυτή την «αιτία» με τον Θεό και να δούμε σε αυτόν τον Θεό την απόλυτη και απρόσωπη ευφυΐα που είναι η προέλευση όλης της δημιουργίας; Θυμηθείτε ότι το σύμπαν αρχικά ήταν απλά ένα κέντρο ενέργειας στο μέγεθος ενός ατόμου ή και μικρότερο, το οποίο περιείχε σε δυναμικό όλους τους γαλαξίες, τα άστρα, τους πλανήτες και τα ουράνια σώματα που υπάρχουν σήμερα, περιλαμβάνοντας και την ίδια τη Γη.

Το αληθινό ερώτημα που μπορούμε και θα έπρεπε να θέσουμε είναι όχι αν υπάρχει ο Θεός, αλλά με ποιο τρόπο αυτός ο Θεός παρεμβαίνει στις ζωές των απλών ανθρώπων. Κατά τη γνώμη μας, αυτή η παρέμβαση γίνεται σύμφωνα με το βαθμό στο οποίο σεβόμαστε αυτούς τους νόμους μέσω των οποίων εκδηλώνεται ο Θεός στο σύμπαν, στη φύση και στην ίδια την ανθρωπότητα. Και αυτό σημαίνει τη μελέτη αυτών των νόμων τους οποίους πίστευαν πάντα οι Ροδόσταυροι. Θα παρατηρήσετε ότι με αυτή την προσέγγιση ο ρόλος που παίζει ο Θεός στην ύπαρξή μας έχει επιστημονική μάλλον παρά θρησκευτική έννοια. Το Ροδοσταυρικό Τάγμα δεν ήταν ποτέ αντίθετο με την επιστήμη, το αντίθετο μάλιστα. Και γι’ αυτό το Διεθνές Πανεπιστήμιο του Ρόδινου Σταυρού για παράδειγμα, το οποίο χρηματοδοτεί το Τάγμα από τις αρχές του 20ου αιώνα, περιλαμβάνει ένα τμήμα φυσικών επιστημών.

Είναι ώρα πια, περισσότερο από ποτέ, να μετακινηθούμε από τη θρησκευτικότητα στην πνευματικότητα και αυτό σημαίνει να αντικαταστήσουμε οριστικά την πίστη σε ένα μοναδικό Θεό με τη γνώση των αποκαλούμενων «θείων νόμων» που αποτελούνται από παγκόσμιους, φυσικούς και πνευματικούς νόμους. Η ευημερία που αναζητούμε, συμπεριλαμβάνοντας και την υλική, θα βρεθεί σε αυτή τη γνώση και σοφία που αναδύεται από την πνευματικότητα. Όπως λέει ένα αρχαίο Ροδοσταυρικό απόφθεγμα: «το μόνο από το οποίο πρέπει να ελευθερωθεί ο άνθρωπος είναι η άγνοια», γιατί στην πραγματικότητα από την άγνοια προέρχονται τα χειρότερα πράγματα που κάνει ο άνθρωπος στον εαυτό του, στους άλλους και στο περιβάλλον. Από αυτήν πηγάζουν οι διάφορες προκαταλήψεις που υποβιβάζουν την ανθρωπότητα και την εμποδίζουν να φθάσει στην πλήρη ολοκλήρωσή της. Δώστε λοιπόν πνευματική κατεύθυνση στη ζωή σας για να γίνετε κάτι περισσότερο από απλά ένα ζωντανό πλάσμα: γίνετε μια «ζωντανή ψυχή».

Ίσως αναρωτιέστε ποιες είναι οι θέσεις μας για το διαχωρισμό θρησκείας και κράτους. Γιατί όσο οι παλαιές και οι νέες θρησκείες, ανατολικές και δυτικές, βασίζονται σε δόγματα και δομούνται πάνω σε αυταρχικά συστήματα, πιστεύουμε ότι ο διαχωρισμός είναι απόλυτα αναγκαίος², για να διαφυλαχτεί η κοινωνία από κάθε είδους αποκλίνουσα θεοκρατική κυριαρχία. Ως εκ τούτου, ελπίζουμε ότι θα έλθει κάποια ώρα που η πνευματικότητα, ως αναζήτηση γνώσης και σοφίας, θα καταστεί συνήθης πρακτική και θα επηρεάσει και την αστική ζωή. Από εκείνη τη στιγμή η πολιτική θα συγχωνευθεί με τη φιλοσοφία και επομένως θα εμπνέεται από «αγάπη και σοφία», όπως ήταν στην ακμή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Ας θυμηθούμε ότι η κλασική Ελλάδα υπήρξε το λίκνο της δημοκρατίας και, μεταξύ άλλων, η αρχή της ιδέας ενός δημοκρατικού πολιτεύματος. Και ας θυμηθούμε ακόμη ότι οι περισσότεροι από τους φιλοσόφους της ήταν βαθιά πνευματικοί άνθρωποι.³

Εκκληση για ανθρωπισμό

Αν δεν ανταποκρίνεστε θετικά στο κάλεσμά μας για πνευματικότητα, τότε θα σας ζητούσαμε να εκφράζετε τον ανθρωπισμό στην καθημερινή ζωή σας. Το Άρθρο 10 της Ροδοσταυρικής διακήρυξης των ανθρωπίνων καθηκόντων που δημοσιεύτηκε από το AMORC τον Σεπτέμβριο 2005, λέει: «Είναι καθήκον κάθε ατόμου να θεωρεί το σύνολο της ανθρωπότητας σαν οικογένειά του και να συμπεριφέρεται σε κάθε περίσταση και παντού ως πολίτης του κόσμου. Αυτό σημαίνει να καταστήσει τον ανθρωπισμό θεμέλιο της συμπεριφοράς και της φιλοσοφίας του». Προφανώς, αν όλοι οι άνθρωποι εκτελούσαν αυτό το καθήκον προς τους άλλους, η λέξη «ανθρωπισμός» θα έπαιρνε το πλήρες νόημά της, ώστε να γίνει η ζωντανή εκδήλωση πάνω στη Γη της «αδελφικότητας», με την πιο ευγενή και παγκόσμια έννοιά της. Τότε θα μπορούσαμε να δούμε ότι βασιλεύει η ειρήνη μεταξύ λαών και ανθρώπων.

Όμως τί σημαίνει το «να είμαστε ανθρωπιστές»; Πρώτα απ’ όλα, περιλαμβάνει το να θεωρούμε όλους τους ανθρώπους αδελφούς και αδελφές εξ αίματος και ότι οι μεταξύ μας διαφορές είναι καθαρά επιφανειακές. Μετά από αυτή τη σκέψη, δεν συμφωνούμε με την πεποίθηση ότι η ανθρωπότητα πηγάζει από «ένα ζευγάρι» μόνο, το οποίο, για όσους πιστεύουν στην Παλαιά Διαθήκη, ήταν ο Αδάμ και η Εύα. Είτε από οντολογική είτε από επιστημονική άποψη, αυτός ο ισχυρισμός είναι αβάσιμος.² Μάλιστα, σαν αποτέλεσμα αιμομιξίας, αυτή η γενεαλογία θα οδηγούσε γρήγορα σε φυσικό και νοητικό εκφυλισμό. Κατά τη γνώμη μας, οι άνθρωποι εμφανίσθηκαν από το ζωικό βασίλειο, που και το ίδιο υπέστη μια εξαιρετικά εκτεταμένη και αργή εξελικτική διαδικασία από την πρώτη εμφάνιση ζωής πάνω στη Γη. Και εκτός αυτού, όλοι μοιραζόμαστε τα ίδια γονίδια και το αίμα που ρέει στις φλέβες μας είναι βασικά το ίδιο από άτομο σε άτομο. Είμαστε κάτι περισσότερο από μια αδελφότητα, είμαστε η ίδια η ανθρωπότητα.

Όπως γνωρίζετε, κάποιοι ανθρωπολόγοι αναφέρονται σε τέσσερεις ή και περισσότερες φυλές: καυκάσια, ασιατική, αφρικανική και ερυθρόδερμη, για να πούμε μόνο τις κυριότερες. Πριν από αρκετά χρόνια, αυτή η διάκριση εγκαταλείφθηκε από τους περισσότερους επιστήμονες, οι οποίοι σήμερα προτιμούν να χρησιμοποιούν την παγκόσμια ιδέα της μιας «ανθρώπινης φυλής». Με αυτό ίσως ελπίζουν να εξαφανίσουν όλα τα επιχειρήματα των ρατσιστών για ένα «φυσιολογικό» είδος.

Δεν είναι απαραίτητα ρατσιστική η αναγνώριση της ύπαρξης διαφορετικών φυλών, ιδίως επειδή δεν μπορεί να αμφισβητηθεί το ότι οι Ευρωπαίοι, οι Ασιάτες και οι Αφρικανοί είναι όλοι ανθρωπίδες πολύ ευκρινώς διακριτοί μεταξύ των από μορφολογική άποψη. Θα ήταν όμως ρατσιστικό να σκεφτούμε και να πούμε ότι μια φυλή είναι ανώτερη από όλες τις άλλες, ιδιαίτερα εκείνη στην οποία ανήκουμε. Παραμένει το γεγονός ότι ένας αληθινός ανθρωπιστής θεωρεί όλα τα ανθρώπινα όντα σαν πολλά κύτταρα του ενός και μοναδικού σώματος, του ανθρώπινου γένους.

Πολλοί άνθρωποι έχουν την τάση να προτιμούν όσους ανήκουν στην ίδια «φυλή», έχουν την ίδια εθνικότητα, μοιράζονται τις ίδιες πολιτικές απόψεις ή ακολουθούν την ίδια θρησκεία, γιατί αυτό τους καθησυχάζει και τους κάνει να νιώθουν ασφαλείς. Πάντως, δεν είναι αιτία απόρριψης ανθρώπων άλλων φυλών, ή ακόμη χειρότερο, μίσους. Οι ανθρωπιστές που είναι αντάξιοι αυτού του ονόματος, σέβονται όλες τις διαφορές, με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν υπονομεύουν τη μεταξύ τους αξιοπρέπεια ή ακεραιότητα. Με άλλα λόγια, δείχνουν ανεκτικότητα και δεν συμπεριφέρονται ως ανώτεροι. Αυτό είναι σημάδι ευφυΐας, γιατί η αδιαλλαξία οποιασδήποτε μορφής είναι γενικά χαρακτηριστικό άγνοιας και/ή υπεροψίας. Δυστυχώς, αυτή η αδυναμία, ή μειονέκτημα για την ακρίβεια, είναι ένα από τα πιο κοινά στους ανθρώπους και εξηγεί το γιατί υπάρχουν τόσες πολλές συγκρούσεις μεταξύ τους.

Στο θέμα της ανεκτικότητας, θα θυμίζαμε το σύνθημα του AMORC: «Η πιο μεγάλη ανοχή μέσα στην πιο αυστηρή ανεξαρτησία». Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί άνθρωποι διαφορετικών πεποιθήσεων στο χώρο μας συνυπάρχουν ευτυχισμένα με ανθρώπους που δεν ακολουθούν καμιά απολύτως θρησκεία. Κάποιοι μάλιστα είναι άθεοι και όμως σέβονται τις αρχές και την αδελφική φύση του Τάγματός μας. Επιπλέον, οι Ροδόσταυροι πάντα περιλάμβαναν άνδρες και γυναίκες όλων των κοινωνικών κατηγοριών και διαφορετικών, ακόμη και αντίθετων, πολιτικών απόψεων. Αν πέρα από τις διαφορές τους, μπορούν οι Ροδόσταυροι να δείχνουν αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ τους και να διατηρούν αρμονικές σχέσεις, γιατί να μη μπορεί να κάνει το ίδιο και η υπόλοιπη ανθρωπότητα;

Μάλλον γνωρίζετε την εντολή του Ιησού «Αγαπάτε αλλήλους!», την οποία εξήγησε λέγοντας ότι δεν πρέπει να κάνουμε στους άλλους αυτό που δεν θα θέλαμε να κάνουν οι άλλοι σε εμάς. Είτε άθεοι είτε θρήσκοι, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι αυτή η εντολή από μόνη της συνοψίζει την ιδεώδη συμπεριφορά που κάθε άνθρωπος θα πρέπει να υιοθετήσει στις σχέσεις του με τους άλλους. Και παρόλο που είμαστε ελεύθεροι να μη θεωρούμε τον Ιησού ούτε θρησκευτικό ηγέτη, ούτε μεσσία, ούτε ευλαβικό λυτρωτή του Χριστιανισμού, ο καθένας μας θα πρέπει τουλάχιστον να αναγνωρίσει ότι ήταν ένας εξαίρετος ανθρωπιστής και ότι έφερε επανάσταση στα ήθη και έθιμα της εποχής του υποστηρίζοντας την αλληλεγγύη και την ειρήνη σε βαθμό που να παροτρύνει τους ανθρώπους να αγαπούν ακόμη και τους εχθρούς τους.

Η σημερινή κοινωνία έχει γίνει τόσο υπερβολικά ατομικιστική, που ακόμη και το «καθένας για τον εαυτό του» έχει γίνει πολιτιστικός κανόνας. Κάτω από τα συνδυασμένα αποτελέσματα του υλισμού και της κοινωνικοοικονομικής κρίσης που βιώνει ο κόσμος επί δεκαετίες, όλο και περισσότεροι άνθρωποι νοιάζονται μόνο για την προσωπική τους ευημερία αδιαφορώντας για τους άλλους. Αυτή η στάση απομακρύνει τους ανθρώπους μεταξύ τους και συμβάλλει στον απανθρωπισμό της κοινωνίας. Σε αυτό προστίθεται το γεγονός ότι τα μέσα επικοινωνίας έχουν αντικατασταθεί από τις άμεσες συναλλαγές, έτσι ώστε δεν αφιερώνουμε πια χρόνο να μιλήσουμε στους στενούς συγγενείς ή τους γείτονές μας· ωστόσο καμαρώνουμε γιατί έχουμε πολλούς «εικονικούς» φίλους στο αγαπημένο μας κοινωνικό δίκτυο. Πόσο παράδοξο! Ας μάθουμε λοιπόν, από την αρχή και πάλι, να συνομιλούμε με τους άλλους με φυσική επαφή, καρδιά με καρδιά, αν όχι ψυχή με ψυχή.

Στο Positio αναφέρεται: Παρατηρούμε ότι το χάσμα δεν παύει ποτέ να μεγαλώνει ανάμεσα στα πιο εύπορα και τα πιο φτωχά έθνη. Παρατηρούμε το ίδιο φαινόμενο μέσα σε κάθε χώρα, ανάμεσα στις πιο στερημένες και τις πιο τυχερές τάξεις». Η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται από τότε που γράφτηκαν αυτές οι λέξεις. Οι ανθρωπιστές δεν μπορούν να συμβιβαστούν με αυτή την κατάσταση, ιδιαίτερα όταν η φτώχεια και η δυστυχία δεν είναι «μοιραίο» να συμβεί, αλλά είναι αποτέλεσμα κακής διαχείρισης των φυσικών πόρων και προϊόντων της τοπικής, περιφερειακής, εθνικής και διεθνούς οικονομίας. Με άλλα λόγια, οφείλονται κατά πολύ στον ανθρώπινο εγωισμό και στην έλλειψη αλληλεγγύης. Και ακόμη, είτε το αντιλαμβάνονται είτε όχι, η επιβίωσή τους εξαρτάται περισσότερο από ποτέ από την ικανότητά τους να μοιράζονται και να συνεργάζονται μεταξύ τους, όχι μόνο σαν πολίτες μιας χώρας αλλά και σαν χώρες. Με μυστικιστικούς όρους θα λέγαμε ότι εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης, τα αντίστοιχα κάρμα τους ενώνονται με τέτοιο τρόπο που κανένα έθνος δεν θα μπορεί τώρα να ευδοκιμήσει μακροπρόθεσμα χωρίς αν αδιαφορεί για εκείνα που βρίσκονται ακόμη σε ανάγκη.

Επειδή μόλις αναφερθήκαμε στην παγκοσμιοποίηση, πιστεύουμε ότι είναι αμετάκλητο και ως εκ τούτου μάταιο να εναντιωνόμαστε σε αυτήν. Από τότε που εμφανίσθηκαν οι άνθρωποι πάνω στη Γη, επέκτειναν όλο και περισσότερο τους τομείς της δράσης και των σχέσεών τους, πρώτα από τη μια φυλή στην άλλη, μετά από το ένα χωριό στο άλλο, από τη μια χώρα στην άλλη και τελικά από τη μια ήπειρο στην άλλη. Με την ανάπτυξη των μεταφορών και της επικοινωνίας, ο κόσμος έχει γίνει στην πραγματικότητα «μια χώρα». Αυτό το αποτέλεσμα είναι φυσικό και θα έπρεπε να μας ευχαριστεί, γιατί είναι μια αιτία για αμοιβαία κατανόηση και ειρήνη μεταξύ των λαών. Η παγκοσμιοποίηση ωστόσο βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα και έχει να αντιμετωπίσει μια μεγάλη ποικιλία πολιτισμών, νοοτροπιών και πολιτικοοικονομικών συστημάτων, που είναι τόσα πολλά ώστε συνεχίζουν να επιδεινώνουν την ανισότητα. Αυτός είναι ο λόγος που πιστεύουμε ότι η παγκοσμιοποίηση πρέπει να επιταχυνθεί και πρέπει να της δοθεί μια ανθρωπιστική κατεύθυνση, ώστε να είναι επωφελής για την ευημερία όλων.⁴

Ας στραφούμε τώρα σε ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Ο ατομικισμός δεν είναι το μόνο εμπόδιο στον ανθρωπισμό, όπως τον φαντάζονται και τον επιθυμούν οι Ροδόσταυροι. Είναι και η σπουδαιότητα που έχουν αποκτήσει οι μηχανές μετά την αυτοματοποίηση των βιομηχανικών διαδικασιών. Ενώ θα έπρεπε αυτές να έχουν περιοριστεί στο να βοηθούν τους ανθρώπους στα πιο κοπιαστικά τους καθήκοντα, έχουν φθάσει στο σημείο να τους αντικαταστήσουν για λόγους αποδοτικότητας και κέρδους. Αυτή η υπερβολική χρήση των μηχανών μέσα στην κοινωνία έχει συμβάλει όχι μόνο σε μια ορισμένη έλλειψη ανθρωπισμού, αλλά και στην επιδείνωση του κοινωνικού προβλήματος της ανεργίας. Επομένως έχει προκύψει επείγουσα ανάγκη αποκατάστασης των ανθρώπων στη θέση των μηχανών όπου είναι δυνατό και απομάκρυνσης από το υλιστικό δόγμα σκέψης και πράξης: «ο χρόνος είναι χρήμα».

Όμως οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αδέλφια ανεξαρτήτως «φυλής», αλλά είναι επίσης αδελφές ψυχές που εκπορεύονται από την ίδια πνευματική πηγή, την Παγκόσμια Ψυχή. Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ τους είναι το επίπεδο της εσωτερικής τους εξέλιξης, ή ο βαθμός στον οποίο έχουν επιτύχει τη συνειδητοποίηση της δικής τους θείας φύσης. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ότι αγκαλιάζομε την ιδέα ότι κάθε άτομο μετενσαρκώνεται όσες φορές είναι αναγκαίο για να επιτύχει αυτό το επίπεδο συνειδητότητας και να φθάσει στην πιο υψηλή κατάσταση ανθρώπινης σοφίας που μπορεί να εμφανιστεί στη Γη. Αν αποδέχεστε αυτή την αρχή, ή μάλλον αυτό το νόμο, θα κατανοήσετε ότι οι διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των ατόμων από άποψη ωριμότητας, βάθους νου, αίσθησης ευθύνης και ανθρωπισμού, οφείλονται κυρίως στο γεγονός ότι κάποιοι έχουν ζήσει σε περισσότερες ενσαρκώσεις από άλλους. Από αυτή την άποψη, κανένα ανθρώπινο ον δεν είναι ανώτερο από το άλλο, απλά κάποια είναι πιο εξελιγμένα πνευματικά.

Οι ανθρωπιστές που δεν πιστεύουν στον Θεό πρέπει τουλάχιστον να έχουν πίστη στους ανθρώπους και στην ικανότητά τους να υπερβαίνουν τον εαυτό τους και να αποκαλύπτουν την καλύτερη φύση τους. Ανατρέχοντας στην ιστορία του ανθρώπου και στην παρούσα κατάστασή του, ίσως δικαιολογείται να πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι είναι βασικά ατομικιστές και προορισμένοι να βλάψουν ο ένας τον άλλο εξαιτίας των αδυναμιών και των ελαττωμάτων τους. Όμως παρά τα φαινόμενα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι ξεσηκώνονται κατά της αδικίας και της ανισότητας, διαδηλώνοντας εναντίον των πολέμων και υπέρ της ειρήνης, καταδικάζοντας δικτατορίες και άλλα ολοκληρωτικά καθεστώτα, κάνοντας έκκληση για αυξημένη αδελφικότητα, βοηθώντας τους ενδεείς, συμμετέχοντας στην προστασία της φύσης, κτλ. Αυτό συμβαίνει επειδή κάθε άνθρωπος, υπό την ώθηση της ψυχής, επιθυμεί, όπως είπε ο Πλάτων, «το καλό, το ωραίο και το αληθινό». Ο καθένας μας πρέπει απλά να το αντιληφθεί αυτό και να ενεργήσει ανάλογα.

Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας, οι άνθρωποι έχουν δείξει την ικανότητά τους να επιτυγχάνουν εκπληκτικά πράγματα όταν επικαλούνται την πιο ευγενή και εφευρετική πλευρά της φύσης τους. Είτε στους τομείς της αρχιτεκτονικής, της τεχνολογίας, της λογοτεχνίας, των επιστημών, των τεχνών, είτε στις σχέσεις μεταξύ των πολιτών μιας χώρας, οι άνθρωποι έχουν δείξει εξαιρετική νοημοσύνη, δημιουργικότητα, ευαισθησία, αλληλεγγύη και αδελφικότητα. Αυτή η παρατήρηση είναι παρηγορητική, γιατί επιβεβαιώνει ότι οι άνθρωποι έχουν την ενδόμυχη τάση να πράττουν το καλό και να ενεργούν για την ευτυχία όλων. Ειδικά γι’ αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε ανθρωπιστές και να πιστεύουμε στον εαυτό μας.
_______________________________________________________________________________________________________________________________________

¹ Παραδέχονται επιτέλους πως οι βάσεις των Αιγυπτιακών Μυστηρίων, είναι από τα Ελληνικά Μυστήρια, και όχι αντίθετα...  
² Για πρώτη φορά, παίρνουν ξεκάθαρη θέση κατά των θρησκειών, και ειδικά του χριστιανισμού, ακολουθώντας το παράδειγμα της ΑΜΡΑ!!!!  
³ Η Αιγυπτιακή Θεοκρατία, αντικαταστάθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία!!!!!!!!!  

Η ΑΜΡΑ ΝΙΚΗΣΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

⁴ "Οσον αφορά την Παγκοσμιοποίηση, είναι ακόμα σε διανοητική σύγχυση... Ας διαβάσουν ΑΜΡΑ, για τις λύσεις που ήδη προτείνουμε  

[Rose]

Eκκληση για Οικολογία

Η άποψή μας είναι ότι δεν μπορούμε να είμαστε ανθρωπιστές χωρίς να είμαστε οικολόγοι ¹. Πράγματι, πώς μπορούμε να θέλουμε να είναι όλοι οι άνθρωποι ευτυχισμένοι, χωρίς να μας ενδιαφέρει η προστασία του πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε; Όλοι γνωρίζουμε ότι ο κόσμος βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο και ότι οι άνθρωποι είναι κατά μεγάλο μέρος υπεύθυνοι γι’ αυτό: οι διάφορες μορφές μόλυνσης, η καταστροφή των οικοσυστημάτων, η υπερβολική εκδάσωση, ο ευρύτατος αφανισμός ζωικών ειδών, κτλ. Όσον αφορά στην υπερθέρμανση του πλανήτη, η τεράστια πλειονότητα των επιστημόνων συμφωνούν ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι κατά μεγάλο μέρος υπεύθυνη γι’ αυτό· αν δεν την προκαλεί, τουλάχιστον συμβάλλει σε αυτήν, ιδιαίτερα με τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, πολλοί από αυτούς έχουν συνδέσει την υπερθέρμανση του πλανήτη με την αύξηση του αριθμού και τη σοβαρότητα των κάθε είδους βίαιων καιρικών μεταβολών, με αποτέλεσμα απώλειες ζωής και υλικές καταστροφές. Είναι προφανές ότι αν δεν γίνουν οι κατάλληλες και επείγουσες ενέργειες σε παγκόσμιο επίπεδο για να δώσουν τέλος στα πλήγματα που καταφέρουμε στον πλανήτη μας, ο κόσμος μας θα γίνει μη κατοικήσιμος για δισεκατομμύρια ανθρώπους και ίσως και για όλη την ανθρωπότητα.

Πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί θεωρούσαν τη Γη μητέρα όλων των έμβιων όντων και την τιμούσαν σε αρκετές λατρείες της «μητέρας γης». Σήμερα μόνο αυτόχθονες λαοί όπως οι Αβοριγίνες της Αυστραλίας, οι Ινδιάνοι του Αμαζονίου και οι πυγμαίοι της Αφρικής, για να ονομάσουμε τους πιο γνωστούς, έχουν διατηρήσει αυτή τη νοοτροπία. Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων όμως βλέπουν τη γενναιοδωρία του πλανήτη μας απλά σαν πηγή κέρδους, σε σημείο να εκμεταλλεύονται τους πόρους του χωρίς να ενδιαφέρονται για τη βιωσιμότητά του και την καταστροφή της «υγείας» του. Χρησιμοποιούμε τον όρο «υγεία» για τον πλανήτη μας, γιατί είναι φανερό ότι ο κόσμος μας είναι ένα ζωντανό, ακόμη και ενσυνείδητο «πράγμα». Αρκεί μόνο να σκεφτόμαστε τη ζωτική δύναμη που εκδηλώνεται από άκρη σε άκρη στη φύση και τη νοημοσύνη που εκφράζεται μέσα από τα πολλά της βασίλεια, για να μην αναφέρουμε την απέραντη ομορφιά της. Αυτό είναι τόσο αληθινό που ακόμη και ένας άθεος θα μπορούσε εύκολα να θεοποιήσει τη φύση και να τη θεωρήσει αριστούργημα της δημιουργίας.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Γη εμφανίσθηκε πριν σχεδόν τεσσεράμισι δισεκατομμύρια χρόνια, η ζωή εμφανίσθηκε πριν περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια και η ανθρώπινη καταγωγή πριν περίπου τρία εκατομμύρια χρόνια. Αλλά μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα της έχουμε επιτεθεί τόσο πολύ ώστε το μέλλον της, όπως και το μέλλον μας, βρίσκονται κάτω από μια απειλή τέτοιας έκτασης, που έχει γίνει θέμα διεθνών συνόδων κορυφής. Δυστυχώς αυτές οι συναντήσεις κορυφής παραμένουν θεωρητικές και καταλήγουν σε συναινετικές αποφάσεις, κάθε άλλο παρά επαρκείς, για να αναστρέψουν την κατάσταση. Ανήσυχο για την ευαισθητοποίηση στο θέμα της οικολογίας, το Ροδοσταυρικό Τάγμα δημοσίευσε μια Έκκληση για πνευματική οικολογία, η οποία αναγνώσθηκε μεγαλόφωνα στη Βραζιλιανή γερουσία κατά τη διάρκεια της «Διάσκεψης κορυφής της Γης» στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Έχουν γίνει και άλλα σεμινάρια αυτού του είδους σε διάφορες χώρες, αλλά οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν παραμένουν ασήμαντες υπό το φως της κατάστασης και συνεχίζουν να αποτελούν πηγές σύγκρουσης μεταξύ των διαφορετικών κοινωνικοοικονομικών ενδιαφερόντων.

Οι περισσότερες από τις ανεπτυγμένες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των πλουσιότερων του κόσμου, έφθασαν στην προοδευμένη τους κατάσταση ευνοώντας τις οικονομίες τους εις βάρος της οικολογίας. Είναι φανερό ότι αν οι αναπτυσσόμενες χώρες ακολουθήσουν το ίδιο οικονομικό πρότυπο που είναι βασισμένο στην υπερπαραγωγή και στην υπερβολική κατανάλωση, τα περιβαλλοντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε θα επιδεινωθούν δραματικά. Δυστυχώς, αυτή είναι η κατεύθυνση που έχουν πάρει σήμερα πολλές αναδυόμενες χώρες· αν και αναγνωρίζουν τα κακά παραδείγματα που έχουν δώσει τα λεγόμενα «προοδευμένα έθνη», λίγες τα κατηγορούν γι’ αυτό. Δεδομένης της τρέχουσας κατάστασης των πραγμάτων, μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι, παρ’ όλα αυτά, θα μπορέσουν να ξεφύγουν από αυτό το μοντέλο και να το αντικαταστήσουν με ένα σύστημα που θα συνδέει την οικονομία με την οικολογία. Αυτό θα ήταν ένα σημαντικό και χρήσιμο μάθημα για όλη την ανθρωπότητα.

Οι Ροδόσταυροι δεν είναι απλά «ονειροπόλοι» με μόνη τους απασχόληση την πνευματική πλευρά της ύπαρξης. Είναι μυστικιστές με την ετυμολογική έννοια της λέξης, που σημαίνει ότι ενδιαφέρονται να μελετήσουν τα λεγόμενα «μυστήρια της ζωής», αλλά γνωρίζουν ότι στο εδώ και τώρα πρέπει να θεμελιώσουν τον παράδεισο που οι θρησκείες τόσο συχνά τοποθετούν στο υπερπέραν. Για να δημιουργήσουν αυτόν τον «επίγειο παράδεισο», οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν να διαχειρίζονται σοφά τους πόρους και τα προϊόντα που δημιουργούν, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να εξασφαλίσουν ότι κάθε επίπεδο και κάθε πλευρά της οικονομίας θα ωφελεί όλο το λαό και όλα τα έθνη, με σεβασμό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και για τη φύση.¹

Τί θα μπορούσε να οδηγήσει τους ανθρώπους να αναπτύξουν μια οικολογική οικονομία; Μήπως ο φόβος ότι θα πέσουν θύματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και των φυσικών καταστροφών που συνδέονται με αυτή; Προφανώς όχι, γιατί το μέσο άτομο τείνει να πιστεύει ότι αυτό συμβαίνει μόνο στους άλλους. Όσο οι άνθρωποι δεν επηρεάζονται προσωπικά ή δεν βλάπτονται από αυτά τα πράγματα, απλά θα συμπαθούν τα θύματα, ίσως θα συμβάλλουν στους αγαπημένους τους φιλανθρωπικούς σκοπούς, αλλά γενικά θα συνεχίζουν τη ζωή τους ελπίζοντας ότι θα γλυτώσουν από αυτό το είδος καταστροφής. Πρέπει στ’ αλήθεια να περιμένουμε μέχρι να θιγούν πολλοί περισσότεροι άνθρωποι, ακόμη και στα ανεπτυγμένα, πλούσια έθνη, για να αντιμετωπίσουμε τελικά τα γεγονότα; Η Γη, η Μητέρα μας, νοσεί σοβαρά και κινδυνεύει να γίνει μη κατοικήσιμη για ένα τεράστιο αριθμό λαών.

Πέρα από τον αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων που έχουν επηρεαστεί από τις φυσικές καταστροφές οι οποίες πολλαπλασιάζονται σε όλα τα μέρη του κόσμου, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, το προσδόκιμο της ζωής το οποίο ανέβηκε σταθερά κατά τις λίγες τελευταίες δεκαετίες στις περισσότερες χώρες, αρχίζει τώρα να πέφτει. Ταυτόχρονα, ο αριθμός των περιστατικών καρκίνου ανεβαίνει κατακόρυφα. Γιατί; Αναμφίβολα επειδή ο αέρας που αναπνέουμε είναι μολυσμένος με νιτρικά και φωσφορικά άλατα, εντομοκτόνα, χρώματα, συντηρητικά, κτλ., τα οποία αναπόφευκτα οδηγούν σε οργανικές, κυτταρικές, ακόμη και γενετικές αλλαγές. Αν συνδυάσουμε αυτό με το γεγονός ότι η κατανάλωση αλκοόλ, καπνού και άλλων φαρμακευτικών ουσιών αυξάνεται με μαθηματικό ρυθμό, δεν είναι περίεργο το ότι η ανθρώπινη υγεία θα αντιμετωπίσει βραχυπρόθεσμα αυτή την απειλή.

Ένας άλλος κίνδυνος και μάλιστα μεγαλύτερος επειδή απειλεί την υγεία πολλών ανθρώπων: τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα που εκπέμπονται από το πλήθος των υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων και άλλων ηλεκτρονικών συσκευών. Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμήσουμε την αληθινή επίπτωση της ηλεκτρομαγνητικής μόλυνσης, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ευθύνεται για κάποιες ασθένειες. Δεν τίθεται θέμα αμφισβήτησης της χρησιμότητας αυτών των συσκευών, αλλά θα πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να εξασφαλιστεί ότι η χρήση τους δεν οδηγεί σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις και πρέπει να επιδειχθεί υπευθυνότητα από εκείνους που τις κατασκευάζουν και τις πωλούν. Επιπλέον, πολλοί χρήστες χρησιμοποιούν απερίσκεπτα αυτό τον εξοπλισμό, κάνοντας κατάχρηση εις βάρος της υγείας τους. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι ο αριθμός των εγκεφαλικών όγκων έχει αυξηθεί από τη χρήση του κινητού τηλεφώνου, κυρίως σε νέα άτομα.

Ωστόσο, μια πιο μεταφυσική μόλυνση επηρεάζει την ανθρωπότητα με τη μορφή των αρνητικών σκέψεων μίσους, δυσαρέσκειας, αγανάκτησης, αδιαλλαξίας, θυμού, ζήλιας, κτλ. Πρώτα απ’ όλα, αυτές οι σκέψεις έχουν αρνητικό αποτέλεσμα στους ανθρώπους που τις τρέφουν ή αθέλητα τις μεταδίδουν στους άλλους. Με τον καιρό, αυτές οι σκέψεις τελικά τους προκαλούν φυσικά ή ψυχολογικά προβλήματα που μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές ασθένειες. Κατά δεύτερον, οι σκέψεις επηρεάζουν αρνητικά τη λεγόμενη «συλλογική συνείδηση» της ανθρωπότητας και τη γεμίζουν με αρνητικά συναισθήματα που με τη σειρά τους τρέφουν καταστάσεις μίσους, δυσαρέσκειας, αγανάκτησης, κτλ. Αντίθετα, κάθε θετική σκέψη ωφελεί όχι μόνο το άτομο που την παράγει αλλά και τη συλλογική συνείδηση της ανθρωπότητας. Υπό το πρίσμα αυτό, οι Ροδόσταυροι έχουν αφιερωθεί επί αιώνες σε αυτό που αναφέρουν ως «πνευματική αλχημεία».

Όταν προκύψει μια ασθένεια, υπάρχει κάποια μορφή φαρμακευτικής αγωγής για να την αντιμετωπίσει! Αν και πρέπει να αναγνωριστεί ότι η ιατρική, συμπεριλαμβάνοντας και τη χειρουργική, έχει κάνει μεγάλη πρόοδο και έχει συμβάλει τα μέγιστα στη βελτίωση της υγείας σε όλο τον κόσμο, ωστόσο δεν είναι αλάνθαστη. Όπως συμβαίνει στους περισσότερους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, η σύγχρονη ιατρική επηρεάζεται από το χρήμα, σε βαθμό μάλιστα που να μπορούμε να πούμε ότι η ασθένεια είναι η αληθινή «χρηματική πηγή» για τις μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες. Είναι γνωστό σήμερα το γεγονός ότι πολλά φάρμακα είναι λίγο καλύτερα από τα εικονικά, με λίγα από τα ευεργετικά αποτελέσματα που ισχυρίζονται ότι έχουν. Και από αυτά που έχουν αποδειχτεί ότι έχουν θεραπευτικές ιδιότητες, κάποια έχουν σοβαρές παρενέργειες. Το ίδιο ισχύει για τα πολλά εμβόλια, κάποια από τα οποία έχουν συμβάλει στην εξασθένηση του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος. Για να είμαστε σαφείς, δεν απορρίπτουμε ούτε τη ιατρική ούτε τη χειρουργική· αλλά για να πούμε ότι ο μοναδικός σκοπός της μιας ή της άλλης είναι καθαρά να προστατέψει και να θεραπεύσει, είναι καθαρή υποκρισία².

Είτε στον ιατρικό είτε σε κάθε άλλο τομέα, θα πρέπει να παραμένουμε όσο γίνεται πιο κοντά στη φύση. Μόλις απομακρυνθούμε από αυτήν, σπάζουμε τους δεσμούς μας με τους φυσικούς νόμους και ερχόμαστε σε αντίθεση με την ίδια την ευημερία μας. Λόγω της άγνοιας, της υπεροψίας ή της πλεονεξίας, οι άνθρωποι έχουν καταναλώσει πολύ χρόνο προσπαθώντας να κυριαρχήσουν στη φύση, όταν, αντίθετα, θα έπρεπε να είχαν αναζητήσει τρόπους συνεργασίας με αυτήν. Τυφλωμένοι από την αλαζονεία τους, έχουν ξεχάσει ότι η νοημοσύνη της φύσης είναι απέραντα ανώτερη από εκείνη των ανθρώπων και η δύναμή της δεν έχει ουσιαστικά όρια εκτός από εκείνα που επιβάλλουν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Ο homo sapiens sapiens, το όνομα που έδωσαν οι επιστήμονες στο είδος μας και που η κυριολεκτική σημασία είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει ότι γνωρίζει, σίγουρα κάθε άλλο παρά γνωρίζει το ουσιαστικό γεγονός ότι οι άνθρωποι οφείλουν τα πάντα στη φύση και δεν είναι τίποτε χωρίς αυτήν.

Για εμάς, η Γη δεν είναι απλά ένας πλανήτης πάνω στον οποίο ζουν οι άνθρωποι, αλλά είναι επίσης το «σκηνικό» της πνευματικής τους εξέλιξης που τους επιτρέπει να ολοκληρωθούν ως «ζωντανές ψυχές». Έχει επομένως δύο προορισμούς, γήινο και ουράνιο και είναι αυτό που οι πιο σοφοί από τους στοχαστές και φιλοσόφους έχουν διδάξει μέσα σε όλες τις εποχές σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέχρι να αναγνωρίσουν οι άνθρωποι αυτή την αλήθεια και να ενεργήσουν ανάλογα, ο υλισμός και ο ατομικισμός που υπερισχύει σήμερα, θα αυξάνεται σταδιακά, με όλες τις επακόλουθες αρνητικές συνέπειες για τους ίδιους και για τη φύση. Περισσότερο από ποτέ, είναι επείγουσα η ανάγκη να αποκαταστήσουμε την τριλογία Άνθρωπος-Φύση-Θείο, που είναι η βάση όλων των παραδόσεων εσωτερισμού, την οποία θα πρέπει να υιοθετήσει ο ίδιος ο πολιτισμός. Για όσο διάστημα δεν γίνεται αυτό, θα παραμένουμε στην παρούσα οδυνηρή κατάσταση και θα είμαστε ανίκανοι να φθάσουμε στο αρμονικό επίπεδο για το οποίο είμαστε προορισμένοι.

Όπως γνωρίζουμε όλοι, η Γη είναι επίσης σπίτι του πλήθους των ζώων, κάποιων άγριων, άλλων εξημερωμένων. Και αυτά έχουν ψυχές που είναι μοναδικές και ατομικές για τα πιο εξελιγμένα από αυτά και συλλογικές για τα λιγότερο εξελιγμένα είδη. Μάλιστα, όλα τα έμβια πλάσματα ζωογονούνται από την «Παγκόσμια Ψυχή» και τη συνειδητότητά της. Κάθε πλάσμα εκδηλώνει όψεις αυτής της Ψυχής και η συνειδητότητά του εμφανίζει μεγαλύτερα ή μικρότερα επίπεδα συνθετότητας και εκλέπτυνσης, ανάλογα με τη θέση που κατέχει στη ζωική αλυσίδα και τα χαρακτηριστικά του οργανισμού του. Για το λόγο αυτό δεν διαθέτουν όλα τα πλάσματα το ίδιο επίπεδο νοημοσύνης και ευαισθησίας.

Σε κάθε περίπτωση, δεν υπάρχουν ούτε κενά ούτε όρια ανάμεσα στα βασίλεια της φύσης, γιατί το καθένα ζωογονείται από την ίδια Ζωτική Ζωική Δύναμη και αποτελεί μέρος της ίδιας εξελικτικής διαδικασίας που συντελείται στον πλανήτη μας. Σε αυτή τη διαδικασία, οι άνθρωποι είναι το πιο πολυσύνθετο και εξελιγμένο από όλα τα είδη, παρόλο που αυτό δεν τους δίνει περισσότερα δικαιώματα πάνω στα άλλα είδη, αλλά στην πραγματικότητα, σημαντικότερα καθήκοντα προς αυτά.

Συμπέρασμα

Αυτές είναι λοιπόν οι σκέψεις που θέλαμε να μοιραστούμε μαζί σας σε αυτό το Appellatio. Πιστεύουμε ότι επείγει να κινηθούμε προς μια πνευματική, ανθρωπιστική και οικολογική κατεύθυνση σε ότι αφορά την ατομική και τη συλλογική συμπεριφορά μας.¹ Αλλά αν πρέπει να δοθεί μια σειρά προτεραιοτήτων, η οικολογία είναι η μεγαλύτερη ανησυχία μας. Αν ακόμη και αν οι άνθρωποι κατόρθωναν να βρουν μια μακροπρόθεσμη λύση στα κοινωνικοοικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, αλλά ταυτόχρονα η Γη γινόταν μη κατοικήσιμη ή αν η τεράστια πλειονότητα των κατοίκων της αδυνατούσε να ζήσει σε αυτήν, ποιο νόημα και ποια χαρά θα μπορούσε να έχει η ζωή εδώ; Σχετικά με αυτό το θέμα, εκείνοι που κυβερνούν χώρες και έθνη έχουν τεράστια ευθύνη γιατί έχουν τη δύναμη να πάρουν αποφάσεις και να εξασφαλίσουν ότι αυτές θα εφαρμοστούν. Αν οι άνθρωποι χάσουν το ενδιαφέρον τους για την οικολογία και δεν κάνουν τίποτε στο δικό τους επίπεδο για να προστατεύσουν τη φύση, είναι σαφές ότι η κατάσταση θα συνεχίσει να επιδεινώνεται και οι μελλοντικές γενεές θα κληρονομήσουν ένα πλανήτη που θα είναι μόνο η σκιά του προηγούμενου εαυτού του.

Επιπλέον, ίσως σας εκπλήξουμε λέγοντας ότι θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στον ανθρωπισμό και όχι στην πνευματικότητα. Η θέση του ανθρώπου στην καρδιά της κοινωνικής ζωής και ταυτόχρονα ο σεβασμός στη φύση, δεν μπορούν παρά να φέρουν ευημερία και ευτυχία σε όλους αδιάκριτα. Αυτό προϋποθέτει να βλέπουμε κάθε άτομο σαν προέκταση του εαυτού μας, παρά τις διαφορές ή ακόμη και τις αποστάσεις μεταξύ μας. Δεν θα είναι εύκολο, γιατί όλοι έχουμε τα εγώ μας που μας κάνουν ιδιαίτερα ατομικιστές, τοποθετώντας πάνω από τους άλλους το δικό μας συμφέρον ή εκείνο της οικογένειάς μας και των ανθρώπων με τους οποίους σχετιζόμαστε. Στις ακραίες περιπτώσεις, κάτω από αυτή την εγωκεντρική, ακόμη και ιδιοτελή στάση βρίσκεται η βασική αιτία των διακρίσεων, των φυλετικών διαχωρισμών, της διαίρεσης, της αντίθεσης, του αποκλεισμού και άλλων μορφών απόρριψης μεταξύ των ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά της πλάστιγγας ο ανθρωπισμός είναι συνώνυμος της ανεκτικότητας, της συμμετοχής, της μεγαλοψυχίας, της συμπόνιας, με μια λέξη: της αδελφικότητας, γιατί βασίζεται στην ιδέα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πολίτες του κόσμου.

Η ανάγκη να είμαστε οικολογικά φιλικοί είναι σχετικά προφανής αν σκεφτούμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο πλανήτης. Με τον ίδιο τρόπο, όλοι οι αρκετά ευαισθητοποιημένοι, νοήμονες άνθρωποι, ακόμη και χωρίς να είναι οι ίδιοι ανθρωπιστές, μπορούν να κατανοήσουν γιατί ο ανθρωπισμός είναι σημαντικός. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει γενικά κανένας αντικειμενικός σκοπός για να είμαστε πνευματικά άτομα, ιδιαίτερα επειδή είναι αδύνατο να αποδειχτεί η ύπαρξη της ψυχής και του Θεού, ακόμη και με την έννοια που δίνουν σε αυτές τις λέξεις οι Ροδόσταυροι. Έτσι, παρόλο που η πνευματικότητα φαίνεται ουσιώδης για την απόκτηση της ευτυχίας και την ολοκλήρωση της ζωής, είναι κατανοητό το ότι μπορεί κάποιος να είναι άθεος. Κατόπιν τούτου, είναι φανερό για εμάς ότι το σύμπαν, η Γη και οι άνθρωποι δεν βρίσκονται εδώ τυχαία, αλλά αποτελούν ένα μέρος ενός υπερβατικού, αν όχι θεϊκού σχεδίου. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έχουμε την ικανότητα να μελετήσουμε τη Δημιουργία και να αναρωτηθούμε για το βαθύτερο νόημα της ύπαρξης. Είμαστε λοιπόν ταυτόχρονα ηθοποιοί και θεατές της Κοσμικής Εξέλιξης, όπως αυτή συντελείται στο σύμπαν και στον πλανήτη μας.

Μήπως είστε ίσως οικολόγοι και ανθρωπιστές, αλλά όχι πνευματικά άτομα; Εκτός και αν είστε ουσιαστικά υλιστές, τότε παρόλο που μπορεί να μην πιστεύετε στον Θεό, τουλάχιστον πιστεύετε στη φύση και στην ανθρωπότητα και αυτό είναι ταυτόχρονα σεβαστό και αξιέπαινο. Επομένως, κάνουμε μια διάκριση μεταξύ του υλιστή και του άθεου. Κατά κανόνα, ο υλιστής θεωρεί ότι η συσσώρευση υλικών αγαθών είναι η βασική επιδίωξή του, συχνά εις βάρος της φύσης και χωρίς σεβασμό για τους άλλους. Ο άθεος όμως είναι γενικά πιστός χωρίς να το αντιλαμβάνεται, ή έχει χάσει την πίστη του με τη θρησκευτική έννοια. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύουμε ότι η πνευματικότητα και όχι η θρησκευτικότητα, είναι από μόνη της παράγοντας ανθρωπισμού και οικολογικής συνείδησης, γιατί, όπως εξηγήσαμε πριν, βασίζεται σε μια γνώση θείων νόμων, με την έννοια των φυσικών, παγκόσμιων και πνευματικών νόμων. Όποιος αναζητά αυτή τη γνώση, ακόμη και αν δεν την έχει αποκτήσει ακόμη, είναι εκ φύσεως ιδεαλιστής.

Οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι εμφανίστηκαν πριν από περίπου διακόσιες χιλιάδες χρόνια. Σε σύγκριση με τη διάρκεια μιας ανθρώπινης ζωής, ίσως αυτό να φαίνεται μεγάλο. Αλλά με όρους εξελικτικού χρόνου, η ανθρωπότητα βρίσκεται μόνο στην εφηβεία της και δείχνει όλα τα χαρακτηριστικά γι’ αυτό, εφόσον ερευνά την ταυτότητα και το πεπρωμένο της, είναι ανέμελη ακόμη και απερίσκεπτη, θεωρώντας ότι είναι αθάνατη, υποκύπτοντας στην υπερβολή, αψηφώντας τον ορθολογισμό και αδιαφορώντας για την κοινή λογική. Αυτό το εξελικτικό στάδιο, με το μερίδιό του σε δυσκολίες, δοκιμασίες και αποτυχίες, αλλά και εξίσου σε ικανοποιήσεις, επιτυχίες και ελπίδες, είναι μια αναγκαία μετάβαση που θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να αναπτυχθεί, να ωριμάσει, να ανθίσει και τελικά να φθάσει στην ολοκλήρωση. Όμως για να γίνουν αυτά πρέπει πρώτα να ενηλικιωθεί.

Καταλήγοντας και έχοντας υπόψη όλα τα παραπάνω, πιστεύουμε περισσότερο από ποτέ ότι όλοι οι άνθρωποι θα αρχίσουν να κινούνται προς μια πιο πνευματική, ανθρωπιστική και οικολογική κατεύθυνση, ώστε να μπορέσουν να ξαναγεννηθούν και να δώσουν τόπο στη "νέα ανθρωπότητα", που δημιουργείται σε κάθε πεδίο.¹ Οι Ροδόσταυροι του 17ου αιώνα ήδη καλούσαν γι' αυτή την αναγέννηση στη Fama Fraternitatis, αλλά επειδή απορρίφθηκαν από τους θρησκευτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συντηρητικούς της εποχής, η έκκλησή τους αναγνωρίστηκε μόνο από ελεύθερους στοχαστές. Εν όψει της τρέχουσας κατάστασης του κόσμου, νιώσαμε λοιπόν ότι είναι αναγκαίο και θα ήταν χρήσιμο να ανανεώσουμε ανοικτά αυτή την έκκληση, με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα τύχει μιας πιο ευνοϊκής ανταπόκρισης.

Γένοιτο!
_______________________________________________________________________________________________________________________________________________

¹ Στροφή 180 μοίρες προς ΑΜΡΑ!!!!!  
² 'Οπως ακριβώς και στην ΑΜΡΑ, για πρώτη φορά το Αμορκ, τα βάζει και με τις Φαρμακοβιομηχανίες Τυχαίο? Δεν νομίζω...

[Rose]

Μάλλον γνωρίζετε την εντολή του Ιησού «Αγαπάτε αλλήλους!», την οποία εξήγησε λέγοντας ότι δεν πρέπει να κάνουμε στους άλλους αυτό που δεν θα θέλαμε να κάνουν οι άλλοι σε εμάς. Είτε άθεοι είτε θρήσκοι, δεν μπορούμε να αρνηθούμε ότι αυτή η εντολή από μόνη της συνοψίζει την ιδεώδη συμπεριφορά που κάθε άνθρωπος θα πρέπει να υιοθετήσει στις σχέσεις του με τους άλλους. Και παρόλο που είμαστε ελεύθεροι να μη θεωρούμε τον Ιησού ούτε θρησκευτικό ηγέτη, ούτε μεσσία, ούτε ευλαβικό λυτρωτή του Χριστιανισμού, ο καθένας μας θα πρέπει τουλάχιστον να αναγνωρίσει ότι ήταν ένας εξαίρετος ανθρωπιστής και ότι έφερε επανάσταση στα ήθη και έθιμα της εποχής του υποστηρίζοντας την αλληλεγγύη και την ειρήνη σε βαθμό που να παροτρύνει τους ανθρώπους να αγαπούν ακόμη και τους εχθρούς τους.

Εντάξει δεν τα κατανόησαν και όλα...   Εχουν ακόμα πολύ δρόμο μπροστά τους... 'Οπως για παράδειγμα, δεν υπήρξε κανείς Ιησούς, και το καλό κομμάτι της Βίβλου, είναι μόνο ο Απόηχος του Ελληνισμού, που κατέστρεψε ο εβραιο-χριστιανισμός... Πάντως η αλλαγή είναι ολοφάνερη... Λίγο ακόμα και θα τα καταφέρουν, να κατανοήσουν και να εκφράσουν όλη την Αλήθεια...   Τουλάχιστον τόλμησαν να αλλάξουν...

[ΜΥΘΗΡΑ]

.........
............
oοσες  διακηρυξεις και να  γινουν απο τη στιγμη που δεν αναγνωριζεται επισημως απο τους οργανωμενους  εσωτεριστες οτι η συγκετρωση του πλουτου στα χερια ολιγων οικων ,,ειναι η διαχρονικη κοινωνικη και οικολογικη πανουκλα που τυρραναει τον κοσμο μας ...απλα θα αποτελουν χαμηλης πνευματικης σταθμης παιδαριωδεις εκθεσεις  ιδεων που δεν  αγγιζουν τα σοβαρα θεματα του κοσμου μας με επαναστατικη προοδευτικη τολμη  αλλα αποτελουν κειμενα  ατσαλακωτα κια ραφιναρισμενα που δεν θελουν με τιποτε να θιξουν οι  κυριαρχες  δομες πανω στις οποιες στρογγυλοκαθονται καταχρηστικα μια φραξια πλουσιων οικων  του πλανητη που λυμαινεται καθετι ζωνταο πανω σε αυτον ...

...μονο η οργανωση που θα καταγγειλει την ανισοκατανομη του πλουτου και το συνολο του τεχνολογικου πολιτισμου μας ως ψυχοφθορο  και εκποιητικο της ζωης ,κι ως παραγοντες αναστολης  της ανελιξης μας,,, μονο αυτη η οργανωση θα εχει κανει ενα αληθινα πρωτοποριακο βημα προς το μελλον ...οσο οι δικαηρυξεις αναφερονται στα προβληματα με το γαντι για να μην θιχτουν τα συμφεροντα μεγαλων οικων καταχραστων ,,,απλα θα αποτελουν νεκρο γραμμα ,,,εκθεσεις ιδεων χωρις τσαγανο επαναστατικο για μαζικη καταναλωση και εντυπωσιασμο ...


...εν ειμαστε ολοι οι ανθρωποι υπευθυνοι για την καταστροφη που συντελειται ,,κι ειναι μεγαλη απατη κι  αισχροτητα να φορτωνομαστε ολοι οι ανθρωποι την καταντια των κοινωνιων και του οικου μας ..αυτη εινα η θρασυτητα την οποια αποσιωπουν ακομη κι οι αποκρυφιστες .. ολα αυτα που εχει κανει μια φραξια πλουσιων οικων .. τα φορτωνομαστε ως ηθικη ευθνη ολη η ανθρωποτητα !Φευ!!

[Rose]

...μονο η οργανωση που θα καταγγειλει την ανισοκατανομη του πλουτου και το συνολο του τεχνολογικου πολιτισμου μας ως ψυχοφθορο  και εκποιητικο της ζωης ,κι ως παραγοντες αναστολης  της ανελιξης μας,,, μονο αυτη η οργανωση θα εχει κανει ενα αληθινα πρωτοποριακο βημα προς το μελλον ...

Δεν θα μείνουμε μόνο στην καταγγελία που έχει γίνει ήδη, αλλά θα προχωρήσουμε με γοργά βήματα, και στην υλοποίηση της Συν-εργατικής Κοινωνίας... διεθνώς.
Ο Καπιταλισμός πέθανε!
Ο Κομουνισμός πέθανε!
Ζήτω ο Κοινοτισμός!

http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,3106.msg17114.html#msg17114

[ΜΥΘΗΡΑ]

...χωρις ξεκαθαρη διακηρυξη της  αναγκης αναδιανομης του πλουτου της γνωσης κια της  εξουσιας ,,,ολα  τα κοινοβιστικα ονειρα δεν ειναι παρα εναλλακτικες μορφες διαχειρισης του καπιταλισμου...και μαλιστα με επιδοτησεις χμμ ...κοιταχτε εδω τη νεα μοδα που λεγεται κοινωνικη επιχειρησηη και μαλιστα επιχορηγειται απο ειδικο κρατικο ταμειο ..

...διαβαστε  για τις φορολογικες επιβαρυνσεις  και τη κατανομη των κερδων ..ηδη μεγαλες συμβουλευτικες εταιριες εχουν αρχισει να δημιουργουνται για να ελεγξουν τη κινητικοτητα στο νεο αυτο πεδιο ..κια πολλες εταιρειες σχεδιαζουν να αλλαξουν ταυτοτηα και να γινουν κοινωνικες εξαιτιας των πολυ ευνοικων χειρισμων στα κερδη ...μοο το 60% φορλογειται και με μικρο συνετλεστη ..αναμενεται παντως οργιο παρατυπιων και διαφθορας ...

http://www.startupgreece.gov.gr/el/content/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%AF%CE%B4%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%83%CE%B5%CF%80


..τωρα,, αν  μια τετοια επιχειρηση βγαλμενη απο τα σπλαχνα των αναγκων του καπιταλισμου μπορει να προαγει το κοινοβιστικο πνευμα..χμμ αυτο μαλλον εινια ονειρο απατηλο ..

...το 2011 γενικα υπηρξε μια χρονια διαφορων αμεσοδημοκρατικων κινησεων με πακετα πολιτειακων και κοινωνικων αλλαγων ...χμμ,, με κεντρο αναφορα τα γεγονοτα στο Συνταγμα ...υπηρξα σε ενα φορουμ μαρτυρας τετοιων κινησεων ενθουσιαμενη αρχικα μεχρι βεβαια να ανακαλυψω οτι .. εκεινη την χρονια η ΕΕ μεσω της ΓραμματειαςΝεας Γεννιας επιχορηγουσε  τετοιες αμεσοδημοκρατικες κινησεις ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕς ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ και που κανεις βεβαιως  δε τους εκτοπιζε απο εκει .. .. φευ ,, ο καπιταλισμος ειναι παντου ..και το χειροτερο μεσα στα κοινωνικα κινηματα χωμενος διαχειριζεται  την επαναστατικοτητα τους και τα σερνει απο την μυτη...


εδω διαβαστε για το ευρωπαικο  προγραμμα Νεα Γεννια σε Δραση 

http://www.neagenia.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=node&cnode=45

[ΜΥΘΗΡΑ]

......Ροζ,,,πες μου αυτον τον κοινοβισμο εννοεις???τον επιδοτουμενο απο το κρατος μεσω ειδικου κοινωνικου ταμειου αν εννοεις αυτον τοτε παω πασο ...οι ξεκαθαρες θεσεις της αναδιανομης του πλουτου δνε χουν καμμια απολυτως  σημασια ..μαλλον ειναι επικινδυνες ........

...να εδω καποιες δικες μου σκεψεις για το τι πρεπει να γινει σε επιπεδο κοινωνιας ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ και την εξαλειψη της βασικης αιτιας της κοινωνικης κακοδαιμονιας ..διαβασε εγερματα 23, 24 25 κια γενικα αν βρεις χρονο ολο το θεματακι ..

http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=80&t=238787&start=45

[Rose]

Αγαπητή Μύθηρα,

αναφερόμαστε σε κοινοτισμό και όχι κοινοβισμό... Με άλλα λόγια συνεταιρισμό.

http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2557.0.html

'Oσον αφορά τους απατεώνες που εκμεταλλεύτηκαν τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, δυστυχώς οι ευκαιρίες δίνονται, χρήματα, χορηγούνται να ανακάμψουμε, αλλά η βλακεία του ανθρώπου, να τα "αρπάξει", χωρίς να νοιάζεται να προσφέρει κοινωνικό έργο, μας έχει καταστρέψει όλους...

Για να μπορέσει να στηθεί ένας υγιής συνεταιρισμός, χρειάζεται πάνω από όλα, ένα υγιής σύστημα αρχών, αξιών, Ιερής Ιδεολογίας, πάνω στο οποίο θα βασιστούμε.
Είναι σημαντικό να διαλογιστούμε πάνω σε παρελθόντα συστήματα, είτε για τα θετικά είτε για τα αρνητικά, και να προσπαθήσουμε μία Νέα Γέννηση Κοινωνικού Συστήματος, που θα θεραπεύσει την Κοινωνία ως Σύνολο.

[Ορφέας]

......Ροζ,,,πες μου αυτον τον κοινοβισμο εννοεις???τον επιδοτουμενο απο το κρατος μεσω ειδικου κοινωνικου ταμειου αν εννοεις αυτον τοτε παω πασο ...οι ξεκαθαρες θεσεις της αναδιανομης του πλουτου δνε χουν καμμια απολυτως  σημασια ..μαλλον ειναι επικινδυνες ........

...να εδω καποιες δικες μου σκεψεις για το τι πρεπει να γινει σε επιπεδο κοινωνιας ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ και την εξαλειψη της βασικης αιτιας της κοινωνικης κακοδαιμονιας ..διαβασε εγερματα 23, 24 25 κια γενικα αν βρεις χρονο ολο το θεματακι ..

http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=80&t=238787&start=45

Φαινομενικά καλά δείχνουν, όμως.....
υπάρχει ένα "όμως" που δείχνει το άτοπο της εφαρμογής των επιχειρημάτων.

1. Τα μεγάλα κεφάλαια των δις που διαχειρίζονται οι γνωστές εταιρείες των χρηματαγορών που κάνουν τα γνωστά παιχνίδια και δημιουργούν τις οικονομικές κρίσεις, δεν ανήκουν σε κάποιον ή κάποιους δισεκατομμυριούχους, αλλά
στο "πόπολο", καθώς απαρτίζονται κύρια από τα συνταξιοδοτικά αποθεματικά τα οποία τζογάρονται απάνθρωπα και ανήθικα. Να κάνουμε αναδιανομή από ποιον και σε ποιους;

2. Ο πλούτος των μεγαλοβιομηχάνων, εφοπλιστών κλπ, υπολείπεται κατά δεκάδες φορές των δανεικών προς τις τράπεζες - οι οποίες δανείζουν τα χρήματα του "πόπολο" στους "πλούσιους" - οπότε τι θα αναδιανέμουν οι τυχόν αναδιανομείς;

3. Για να αλλάξει ριζικά ένα σύστημα, απαιτούνται άνθρωποι με διαφορετική νοοτροπία. Δυστυχώς όμως τέτοιοι δεν υπάρχουν με αποτέλεσμα και το ιδανικό σύστημα όταν δεν κατανοείται από τους πολλούς και κατ' ανάγκη επιβάλλεται, αποβαίνει κακοδαιμονία....


    Φυσικά σκέψεις κάνουμε για μια μελλοντική ανθρώπινη κοινωνία, τις οποίες επιγραμματικά παρουσιάσαμε και σύντομα θα αναπτύξουμε αναλυτικά. Πρώτη μας μέριμνα όμως είναι η αλλαγή νοοτροπίας και αυτό θα επιτευχθεί όταν εφαρμόσουμε μιαν ολοκληρωμένη διδασκαλία που θα συνοδεύεται με μιαν έμπρακτη εφαρμογή από εμάς που την προάγουμε.

[ΜΥΘΗΡΑ]

...υπαρχει μια  αναγκη το κοινωνικο οραμα να συνδεθει με την τη εσωτερικη διδασκαλια ....

..απο τη αλλη οσοι ειναι αμυητοι στα εσωτερικα  και αποκρυφιστικα πραγματα αυτο το βλεπουν ως καταρα και τρομαζουν στην ιδεα ...

..βεβαια  ο κοινοβισμος κοινοτισμο δεν αφορα  ολους ,,,ποσο μαλλον αν στην βαση του υπαρχει  εσωτερικη εσωτερικη φιλοσοφια .. τελικα  σε κοινοτητες αναδιανεμητικες και δικαιονομικες μονα οι εκλεκτοι μπορουν προς το απαρον να μεινουν ...γιατι οι υπολοιποι δεν εινα συμβατοι ω ςφυσεις με την ιδεα της συλλογικης ζωης  ,,,η εγωικη τους συνειδηση εινι ακομη ακατεργαστη ..χμμ ..

...αρα μιλαμε για δημιουργια οασεων  αναδιανεμητικων κοινοτητων μεσα στην ερημο της καπιταλιστικης ασυδωσιας της συνεργουμενης απο τον ιστορικα πραγματωμένο κουμμουνιστικο ολοκληρωτισμο ...