9/1/2016 - Ο Ορφέας Λαμπρόφως γράφει...
Πρόταση για επιστροφή στην Δραχμή….
Από την αρχή της Ελληνικής κρίσης, μεγάλη μερίδα σοβαρών οικονομικών αναλυτών, συμβούλευε την έξοδο της Ελλάδος από την ζώνη του Ευρώ και την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα.
Το τι έγινε, τι μας υπόσχονταν τα φερέφωνα των ντόπιων και ξένων συμφερόντων - οι είτε αδαείς είτε πουλημένοι πολιτικοί μας – για λύση μέσα στο Ευρώ, νομίζω ότι ο κάθε σκεπτόμενος μπορεί να διακρίνει τον εμπαιγμό, την εξαπάτηση και την εξαθλίωση, μέσα στα μέχρι τώρα οικτρά αποτελέσματα των δήθεν λύσεων και υποτιθέμενου ξεπεράσματος της κρίσης.
Για να είμαστε βέβαια ειλικρινείς, λύση δόθηκε – και πολύ καλή μάλιστα – για τις τράπεζες και για τους δανειστές μας, σε βάρος φυσικά των πολιτών, όπως βεβαιώνουν τα ολέθρια σήμερα αποτελέσματα.
Από την άλλη, μια άτακτη επιστροφή στην δραχμή, θα ήταν πανωλεθρία, καθότι:
1. Θα επέρχονταν άμεση υποτίμησή της, σε ποσοστό μάλιστα από 40% - 60%, με τραγικές συνέπειες στην κοινωνία και γενικά στην Ελληνική οικονομία.
2. Ελάχιστα θα αυξάνονταν η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, αφού όπως έχουν δείξει οι ιστορικές υποτιμήσεις της δραχμής, το πρόβλημα του ισοζυγίου πληρωμών δεν εξαλείφονταν.
3. Το χρέος θα αύξαινε υπέρογκα – λόγω υποτίμησης – με συνέπεια να καθίσταται δυσβάσταχτη έως αδύνατη η εξυπηρέτησή της, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στην χρεωκοπία.
και 4ον, θα επιβραβεύονταν όλοι όσοι έβγαλαν τα λεφτά τους έξω, αφού θα γίνονταν «μάγκες» και θα έρχονταν να πάρουν «κοψοχρονιά» τις εδώ δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες.
Τελικά λοιπόν η λύση «επιστροφή σε εθνικό νόμισμα» θα ήταν καταστροφή;
Ναι, σίγουρα, αν ακολουθούσαμε το σχέδιο Σόιμπλε που ηθελημένα ή από βλακεία προήγαγε ο Βαρουφάκης και από ανοησία υποστήριζε τα Λαφαζαναίικο μπλοκ.
Κι όμως υπήρχε τρόπος….
Η πρεμούρα των Γερμανογάλλων να μετατρέψουν το χρέος της Ελλάδος από χρέος προς τις τράπεζές τους – άρα επιδεχόμενο αμφισβήτησης – σε χρέος προς τις χώρες τους – άρα μη αμφισβητήσιμο και μη επιδεχόμενο μείωση - σώζοντας τις τράπεζές τους και καταστρέφοντας εμάς ολοκληρωτικά, πάνω στην βιασύνη τους λοιπόν, «ξέχασαν» να βάλουν Ρήτρα συναλλάγματος. Έτσι, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ – είτε αρέσει είτε δεν αρέσει στους πιστωτές – να τους αποπληρώσει με το εθνικό της νόμισμα, αν θελήσει να φύγει από το Ευρώ.
Ως υπόθεση εργασίας λοιπόν, έστω η Ελλάδα αποχωρεί από το Ευρώ και τυπώνει δικό της νόμισμα, π.χ. την Δραχμή.
Για να έχει επιτυχία το εγχείρημα ώστε να μην υπάρξουν οι συνέπειες της υποτίμησης, ορίζει την ισοτιμία της Νέας Δραχμής ίσης με το Ευρώ, κλειδώνοντας την Δραχμή πάνω στο Ευρώ.
Τι επιτυγχάνει με αυτό.
α) Αποφεύγεται η υποτίμηση, οπότε παύουν να ισχύουν οι φόβοι -1,2,3 και 4 - που προαναφέρουμε. Η Ελληνική οικονομία ήδη είναι σε θετικό ισοζύγιο, οπότε εκ των πραγμάτων υποτίμηση δεν χρειάζεται.
β) Το χρέος προς τους δανειστές γίνεται άμεσα απαιτητό, οπότε το εξυπηρετούμε, όπως έχουμε το δικαίωμα, άμεσα και ολόκληρο σε Δραχμές, φορτώνοντας ένα αεροπλάνο με «νωπές» Δραχμές και εξοφλώντας «τοις μετρητοίς» τα κράτη – δανειστές.
Με τον τρόπο αυτό απαλλασσόμαστε δια παντός από τόκους και τοκοχρεωλύσια, δημιουργώντας έτσι μεγαλύτερα πλεονάσματα στο ισοζύγιο πληρωμών. Φυσικά μεριμνούμε να διατηρηθούν τα «Capital’s control’s” ώστε οι δανειστές να μη μπορούν να πάρουν όλο το συνάλλαγμά μας, δίνοντάς τους όμως την ευχέρεια να παίρνουν 420 Ευρώ εβδομαδιαίως – το ίδιο ποσό στο οποίο οδήγησαν τους πολίτες μας με το «τράβηγμα της μπρίζας ρευστότητας». Εξυπακούεται βέβαια ότι, όσα χρήματα επενδυθούν στην Ελλάδα, τα κέρδη ελεύθερα θα μπορούν να τα εξάγουν....
γ) Η κοπή νέου χρήματος φυσικά ακολουθεί τους κανόνες της οικονομίας – οπότε δεν τυπώνεται απεριόριστα - αλλά σε ποσό που είναι απαραίτητο για να απαλειφθεί η «Αναιμία» της εθνικής οικονομίας και μόνο.
Με την κοπή όμως του νέου νομίσματος, μπορεί η Ελλάδα να ξαναγίνει κυρίαρχη της οικονομίας της και να χρηματοδοτήσει παραγωγικές δράσεις, καθιστώντας την χώρα αυτάρκη – τουλάχιστον στα βασικά αγαθά, δυνατότητα που μας αποστέρησαν και συνεχίζουν να μας αποστερούν οι υποτιθέμενοι «σωτήρες» της οικονομίας μας.
Αποτέλεσμα της χρηματοδότησης παραγωγικών δράσεων, καινοτόμων ιδεών, έρευνας και νέων τεχνολογιών – στα οποία σημειωτέον οι νέοι μας διαπρέπουν παγκόσμια – θα είναι η άμεση αναζωπύρωση της αγοράς με κατακόρυφη πτώση της ανεργίας και με επίτευξη ρυθμών ανάπτυξης πολλαπλάσιων του ρυθμού ανάπτυξης των χωρών της δύσης. Το γεγονός αυτό το ομολογούν όλα τα οικονομικά μοντέλα, καθότι η εθνική οικονομία μας, στην χειρότερη περίπτωση θα αποκαταστήσει το μέγεθος του προ κρίσης ΑΕΠ της μέσα σε μια τριετία, άρα μιλάμε για σωρευτική ανάπτυξη στην τριετία, πάνω από 40% του ΑΕΠ.
δ) Η Ελλάδα απαλλαγμένη από τόκους και τοκοχρεολύσια και με δεδομένο ότι έχει θετικό ισοζύγιο πληρωμών, συμψηφιζόμενου μάλιστα και του βέβαιου μεγάλου ρυθμού ανάπτυξης, θα καταστεί δελεαστικός τόπος ξένων επενδύσεων και θα ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες για δανεισμό σε συνάλλαγμα. Ούτως ή άλλως φόβοι να «ξεμείνει» η Ελλάδα από συνάλλαγμα δεν υφίστανται – αφού έχει πλέον πλεονάσματα στο ισοζύγιο πληρωμών – η επιπλέον εισροή κεφαλαίων και η επαναπρόσβαση σε δανειακά κεφάλαια, διασφαλίζει με το παραπάνω την κάλυψη των αναγκών μας σε εισαγόμενα πρώτης ανάγκης προϊόντα.
Σημειωτέον, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων, είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, με αποτέλεσμα οι σπατάλες να έχουν σχεδόν εκμηδενιστεί και έτσι οι ανάγκες για εισαγόμενα προϊόντα έχουν περιοριστεί.
ε) Η ισοτιμία της Δραχμής θα διασφαλιστεί επί πλέον και από τη αναγκαστική στήριξη που θα παρέχουν οι τωρινοί πιστωτές μας, για τον λόγο ότι, δεν θα θελήσουν να χάσει την αξία της η Δραχμή, χάνοντας έτσι και αυτοί εκατοντάδες δις. Μιλώντας με οικονομικούς όρους, λόγω της άμεσης ανάκαμψης και ραγδαίας αύξησης της οικονομίας, πολύ γρήγορα η νέα Δραχμή θα επανέλθει ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ στην ισοτιμία με το Ευρώ και πιθανότατα θα ξεπεράσει την αρχική ισοτιμία που μπήκαμε στο Ευρώ, λόγω φυσικά και της πτώσης του Ευρώ διεθνώς. Οπότε θα καταστεί σύντομα δελεαστική η Δραχμή στο διεθνές σύστημα νομισμάτων και ισοτιμιών, στο οποίο θα επανέλθει θριαμβευτικά.
Ούτως η άλλως όμως, η ισοτιμία Δραχμής – Ευρώ είναι οριζόμενη από εμάς και την κρατάμε για όσο καιρό μας συμφέρει αμετάβλητη.
Υ.Γ.: Επειδή κάποιοι μίλησαν και για μαύρη αγορά, όπου θα είναι περιζήτητα τα Ευρώ και θα προσφέρονται πολλές πολλές δραχμές για λίγα από αυτά. Αυτό γίνεται επίσημα στην παγκόσμια οικονομία – μόνο που δεν το λένε «μαύρη αγορά» αφού το θεωρούν νόμιμο – όπου τα ομόλογα των λεγόμενων αδύναμων χωρών πωλούνται πολύ πιο κάτω από την ονομαστική τους αξία. Νόμιμα λοιπόν και η Ελλάδα – είτε εσωτερικά είτε στο εξωτερικό – θα διαθέτει από το περίσσευμά της συνάλλαγμα, ώστε να εξαγοράζει τις Δραχμές σε πολύ χαμηλότερες τιμές από την επίσημη ισοτιμία της, εξοικονομώντας επιπλέον δις η εθνική οικονομία.
Ας φερθούμε λοιπόν έξυπνα, ας μη γινόμαστε φερέφωνα της προπαγάνδας των εκμεταλλευτών μας, ας μη συνεργούμε στο διαρκές έγκλημα ενάντια στην πατρίδα μας και στους συμπατριώτες μας και τέλος δούμε πρώτα πρώτα το συμφέρον των εντόπιων αδελφών μας και στην συνέχεια και το συμφέρον των εξαδέλφων μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, χωρίς επιτέλους να μας νοιάζει αν είμαστε ή γινόμαστε αρεστοί στα κέντρα εκμετάλλευσης των ανθρώπων γύρω μας και παγκόσμια….
