(Κ.Καστανέντα, "Μια Ξεχωριστή Πραγματικότητα", σ. 233)
ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ: "..Αυτό μας φέρνει στο τελευταίο σημείο που πρέπει να γνωρίζεις για τον πολεμιστή", είπε, " Ο πολεμιστής εκλέγει τα πράγματα που αποτελούν τον κόσμο του...."
.........
...."Τα διαλέγει προσεκτικά, γιατί καθένα απο αυτά που διαλέγει είναι μια ασπίδα που τον προστατεύει απο τις άγριες επιθέσεις των δυνάμεων που πασχίζει να χρησιμοποιήσει. πχ Ο πολεμιστής θα χρησιμοποιήσει την ασπίδα του για να προστατέψει τον εαυτό του απο το σύμμαχό του (σημ. προσωπική του μαθητή Φιλική οντότητα - στην Σαμανική Κοσμογονία - που όμως εαν αντιληφθεί "αδυναμία" του Μαθητή γίνεται "εχθρική" και "καταστροφική").
...." Ο μέσος άνθρωπος που τριγυρίζεται κι αυτός απο ανεξήγητες δυνάμεις, τις ξεχνάει συνήθως γιατί έχει άλλα είδη ειδικών ασπίδων για να υπερασπίσει τον εαυτό του".
Κ.ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ:" Ποιές είναι αυτές οι ασπίδες?", επέμενα.
Δ.Χ.: " Αυτά που κάνουν οι άνθρωποι", είπε.
Κ.Κ.: " Τι κάνουν οι άνθρωποι?"
Δ.Χ.: "Ρίξε μια ματιά γύρω σου και θα δεις. Οι άνθρωποι ασχολούνται μ' αυτά που απασχολούν τους ανθρώπους. Αυτές είναι οι ασπίδες τους. Όταν ένας μάγος έχει ν' αντιμετωπίσει μια απ' αυτές τις μυστηριώδεις κι αδυσώπητες δυνάμεις για τις οποίες μιλούσαμε, η ρωγμή στην κοιλιά του ανοίγει κάνοντάς τον περισσότερο επιδεκτικό στο θάνατο απο όσο είναι κανονικά.
...Σου έχω πει ότι πεθαίνουμε εξαιτίας αυτής της ρωγμής....κατά συνέπεια, εαν ξαφνικά ανοίξει, θα πρέπει κανείς να έχει προετοιμάσει τη θέλησή του για να καλύψει αυτή τη ρωγμή - αν δηλαδή είναι πολεμιστής. Αν δεν είναι πολεμιστής, όπως εσύ λόγου χάρη, τότε δεν έχει άλλη διέξοδο απο το να χρησιμοποιήσει τις δραστηριότητες της καθημερινής του ζωής για ν' απομακρύνει τη σκέψη του απο την τρομάρα αυτής της αντιμετώπισης και μ' αυτό τον τρόπο να δώσει την ευκαιρία στη ρωγμή να κλείσει.
...Θύμωσες μαζί μου εκείνη τη μέρα που συνάντησες το σύμμαχο. Σ' έκανα να θυμώσεις τη μέρα που ακινητοποίησα το αυτοκίνητό σου (σημ. ο Δον Χουάν "παρενέβη" με τη "θέλησή" του στο ηλεκτρικό κύκλωμα του αυτοκινήτου και δεν το άφηνε να πάρει μπροστά) και σ' έκανα να κρυώσεις όταν σε βύθισα στο νερό. Με το να φοράς τα ρούχα σου μάλιστα κρύωσες περισσότερο.
...Ο Θυμός και το κρύο που ένοιωσες, σε βοήθησαν να κλείσεις τη ρωγμή σου και σε προστάτεψαν. Τώρα, όμως, στο παρόν στάδιο της ζωής σου, δε μπορείς πλέον να χρησιμοποιείς αυτές τις ασπίδες το ίδιο αποτελεσματικά όσο ο μέσος άνθρωπος.
...Ξέρεις πάρα πολλά για τις δυνάμεις αυτές και είσαι τελικά έτοιμος να αισθανθείς και να δράσεις σαν πολεμιστής.
...Οι παλιές σου ασπίδες δεν είναι πια σίγουρες...."
Κ.Κ.: "Και τι θα πρέπει να κάνω"?
Δ.Χ.: "Να φερθείς σαν πολεμιστής και να διαλέξεις τα πράγματα που θα αποτελέσουν τον κόσμο σου. Δεν μπορείς πλέον να τριγυρίζεσαι απο πράγματα φύρδην μύγδην. Σου μιλώ πολύ σοβαρά αυτή τη στιγμή. Για πρώτη φορά στη ζωή σου, δεν είσαι πια ασφαλής μέσα στον παλιό σου τρόπο ζωής".
