Σε μια σχεδία...
http://www.youtube.com/watch?v=SGtBc0mkrnIΣκέφτεται κανείς καθώς ταξιδεύει.Πάντα τα ταξίδια μου έφερναν θλίψη...μα και την αίσθηση της αφαίρεσης.
Κάτι δεν χρειάζεται,κάτι περισσεύει.Πήρα μαζί πολλά περιττά.Τι τα κουβαλάω τόσα μαζί δεν μου χρειάζονται μόνο βάρος προσθέτουν και κόπο μάταιο...αποσκευές χωρίς νόημα...κι όλα αυτά από τη λύσσα μου νά'χω και τούτο και κείνο μπορεί να χρειαστεί λες..μπα.
Τζάμπα πράματα κουβαλάς αετός μαζί..μια ζωή ολόκληρη που τελικά σ'όλα σου τα ταξίδια αποδείχτηκε πως δεν χρειάστηκες ποτέ κι εσύ με επιμονή μουλαριού μυαλό δεν έβαλες!
Τελικά,τι φόρεσες?Τι χρησιμοποίησες?Τι χρειάστηκες στ'αλήθεια...λίγα πολύ ελάχιστα και ελαφρά..τόσα που χωρούν στην παλάμη σου ΔΙΟς!Που μετριούνται το πολύ και με τα δέκα δάχτυλα σου ανοιχτά προς τη μούρη σου...
Και το Ταξίδι ξαφνικά!!!ΕΓΕΙΝΕ ΑΝΑΛΑΦΡΟ πάντα με θλίβουν οι σταθμοί των τρένων και τα λιμάνια κι όλα αυτά....μα τουλάχιστον δεν κουβαλώ μαζί μου τίποτε άχρηστο.
Κι αν καμιά φορά ξεχνιέμαι γιατί οι παλιές εξαρτήσεις δύσκολα κόβωντε..
φροντίζω να απορρίψω τις περιττές ''αποσκευές'' στο πυρ το εξώτερον.
Δ.Α.
Στίχοι: Χάρης Ρώμας
Μουσική: Στέλιος Φωτιάδης
Πρώτη εκτέλεση: Γλυκερία
Σε μια σχεδία δίχως σχέδια και πυξίδα,
σκίζω στα δύο τη βαθειά γαλάζια λίμνη.
Μόλις προσπέρασα την ύστατη νησίδα
και ακουμπώ βαριά κατάκοπη στην πρύμνη.
Ίσα που κράτησα νερό σ' ένα δοχείο.
Τ' άλλα φορτία τα κρατάω στην ψυχή μου.
Και τα αυτιά μου βασανίζει σαν ηχείο,
μια βοή που μου μιλάει για τη ζωή μου.
Έτσι πορεύομαι στη λίμνη Αχερουσία.
Σε μια σχεδία μια ζωή, σε ένα σώμα.
Κι αυτό που θα 'θελα μονάχα στην ουσία,
ένα φιλί από της μάνας μου το στόμα.
Γνώρισα πόλεις μονοπάτια και ανθρώπους.
Πρώτα αλλιώς μετά αλλιώς, μέχρι που είδα...
όλα τα λάφυρα βρωμίζουνε τους κόπους
και ο χρυσός, στα χέρια πέτρωσε του Μίδα.
