Στους αιώνες που ακολούθησαν τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου με την δραματική ενοποίηση του μεσογειακού κόσμου που δημιουργήθηκε, υπήρξε γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη νέων θρησκειών. Ο Χριστιανισμός, για παράδειγμα, ήταν ένα από τα καινούρια θρησκευτικά κινήματα που ανέκυψαν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ωστόσο, ο Χριστιανισμός είχε πολλούς ανταγωνιστές, και ένα από τα πιο αξιόλογα από αυτά ήταν η αρχαία ρωμαϊκή «μυστηριακή θρησκεία» του Μιθραϊσμού.
Όπως και σε άλλες "μυστηριακές λατρείες» της αρχαιότητας, στον Μιθραϊσμό διατηρούνται οι πεποιθήσεις του σε αυστηρά μυστικό μυητικό κύκλο, αποκαλύπτοντας τα μυστικά μόνο στους μυημένους. Ως αποτέλεσμα, οι διδασκαλίες και η λατρεία του δεν είχαν ποτέ καταγραφεί. Ωστόσο, η Μιθραϊστική τέχνη γέμιζε τους ναούς με μια αινιγματική εικονογραφία με μια αξιοζήλευτη αφθονία που έχει βρεθεί από τους αρχαιολόγους. Μέχρι τώρα, όλες οι προσπάθειες να αποκρυπτογραφήσουν αυτήν την εικονογραφία έχουν αποδειχθεί άκαρπες. Σύμφωνα με την κρατούσα αντίληψη, οι περισσότεροι εμπειρογνώμονες τείνουν σε μια αόριστη υπόθεση ότι η εικονογραφία κατά κάποιο τρόπο προέρχεται από την αρχαία θρησκεία του Ιράν.
Σε αυτήν την ρηξικέλευθη εργασία, ο David Ulansey προσφέρει μια ριζικά διαφορετική θεωρία. Ισχυρίζεται ότι η Μιθραϊστική εικονογραφία ήταν ουσιαστικά ένας αστρονομικός κώδικας, καθώς και ότι η λατρεία άρχισε ως μια θρησκευτική απάντηση σε μια εντυπωσιακή επιστημονική ανακάλυψη της εποχής εκείνης. Καθώς προχωράει η έρευνά του, ο Ulansey διεισδύει βήμα προς βήμα στα κρυμμένα μυστήρια της εικονογραφίας του Μιθραϊσμού και τελικά φτάνει να αποκαλύψει το κεντρικό μυστικό της λατρείας: ένα μυστικό που αποτελείται από ένα αρχαίο όραμα για την απόλυτη φύση του σύμπαντος.
Στον αναγνώστη δεν θα λείψει ο ενθουσιασμός της ανακάλυψης κατά την ανάγνωση -το βιβλίο είναι μια συναρπαστική ιστορία πνευματικής αστυνομικής πλοκής- όπου ο Ulansey θα μελετήσει ίντριγκες και θα συναρπάσει τον αναγνώστη που είναι "φίλος" ομοειδών συγγραμμάτων.
Το στοιχείο που ανατρεπτικά θέτει ο συγγραφέας, είναι πρώτον η αμφισβήτηση των παραδεκτών ερμηνειών και πράγματι, η δική του προσέγγιση είναι πολύ πιο κοντά στην αλήθεια, καθότι είναι πλέον κοινό μυστικό ότι οι μεγάλες θρησκείες που επικράτησαν στην ιστορία, ακολουθούν αυστηρά αστρονομικά φαινόμενα και εμπεριέχουν ως μυστικά κύρια αστρονομικές γνώσεις και δεδομένα. Ο ΙΧΘΥΣ ως αρχικά των λέξεων Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ και ως νεοεμφανισθείσα θρησκεία, πράγματι εμφανίστηκε την εποχή εισόδου στον Μεγάλο Μήνα του αστερισμού των Ιχθύων που διαρκεί μιαν ολόκληρη εποχή 2.150 περίπου ετών, διαδεχόμενη την προηγούμενη εποχή του Κριού. Καθόλου τυχαία βέβαια στον χριστιανισμό "θυσιάζεται" ο Αμνός, ο Κριός - σύμβολο της απερχόμενης εποχής του Κριού. Το ίδιο κατά την έναρξη της εποχής του Κριού - περίπου το 1850 πριν την κοινή χρονολόγηση - θυσιάζονταν ο Ταύρος, το σύμβολο της εποχής του Ταύρου. Σημείωση, τα Ζώδια ως ουράνιοι αστερισμοί, διατρέχονται από το Συνέτειο Εαρινό Σημείο (το σημείο όπου έχουμε την Εαρινή ισημερία) αντίστροφα από την σειρά που γνωρίζουμε τα Ζώδια.
Η Μυθολογία βέβαια που καλύπτει όλα τα αστρονομικά δεδομένα και αποκαλύπτει τις μυστικές γνώσεις της αρχαιότητας, είναι κατά κανόνα η αρχαιοελληνική Μυθολογία και αν θέλουμε να δούμε πιο σφαιρικά την εποχή εκείνη, χρειάζεται να αναπαραστήσουμε τον Άρειο πολιτισμό που άνθισε την αυγή της εποχής του Κριού - Ραμ - Μαρς (Μαρδούκ) και εκπόρθησε πυρπολώντας ακμάζουσες πόλεις και αυτοκρατορίες του αρχαίου κόσμου, από την Ινδία μέχρι την Αίγυπτο και από την Υπερβορεία μέχρι την Ιβηρική χερσόνησο. Ο μύθος των εκστρατειών του Διόνυσου δίνει μια μυθολογική προσέγγιση στα ιστορικά δρώμενα της Επικής εκείνης εποχής με την εξάπλωση του πολιτισμού των Αρίων.
