Το "ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ" του Χίλωνα, παραμένει σχεδόν απραγματοποίητη παραίνεση, καθότι ο άνθρωπος ετεροπροσδιορίζεται.
Ο ετεροπροσδιορισμός του όμως, ως ανάγκη, ίσως να μην είναι κάτι αρνητικό, καθότι αποτελεί την βασική δύναμη που μας ωθεί σε συνεργασία....
Εξαρτάται φίλε Ορφέα τι εννοούμε ως
"ετεροπροσδιορισμό"...
Προσωπικά δεν έχω ανάγκη απο κανέναν να με προσδιορίσει... Θέλω να γνωρίσω αυτό που ΕΙΜΑΙ... είτε καλό είτε κακό
Σίγουρα κανένας άνθρωπος δεν είναι μόνο ένα πράγμα.
Αναμφισβήτητα ζούμε στην πολλαπλότητα, μέσα σε κάθε έναν απο εμάς... υπάρχουν πολλοί "εμας" ή με άλλο λόγια, είμαστε διαχωρισμένοι εσωτερικά...
Αν είμαστε μέσα μας διαχωρισμένοι, πώς να μην είμαστε διαχωρισμένοι με τους άλλους;
Βιώνουμε εσωτερικό διχασμό...
Μια δεδομένη στιγμη, επιθυμούμε 50 διαφορετικά και αλληλοαναιρούμενα πράγματα... δεν έχουμε ενιαία
βούληση...
Λένε
"Κάνε το θέλημά σου"...
Ναι... αλλά ποιο απ' όλα;
Πόσα "θελήματα" έχει ο άνθρωπος μέσα του;
Ποια είναι η πηγή του καθενός;
Αν δεν εξετάσουμε κατ'αρχήν αυτό, πώς λέμε οτι
εγώ θέλω να πετύχω αυτό ή
εγώ θέλω να πετύχω το άλλο;
Ποιος είναι αυτός ο "εγώ" που θέλει να τα πετύχει όλα; Τον γνωρίζουμε αυτόν τον "εγώ";
Είναι ο εαυτός μας, ή είναι κάποιος άλλος;