ΑΜΡΑ - Αυθεντική Μυστικιστική Ροδοσταυρική Αδελφότητα
Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού => Γενικά θέματα προβληματισμού => Μήνυμα ξεκίνησε από: Avaris στις Αυγούστου 12, 2007, 18:47:28
-
Επειδή το θέμα Εγκλωβισμός στο θέμα antiesoterica αδυνατεί να συζητηθεί ξεκάθαρα το διαχωρίζω και το μεταφέρω εδώ.
Το γενικό ερώτημα λοιπόν είναι:
"Πότε θεωρείται ότι κάποιο άτομο είναι όντως "εγκλωβισμένο" σε μια Σέκτα ή Ομάδα γενικότερα "?
-
Ας υποθέσουμε πως έχουμε έναν εικοσάχρονο έφηβο που οι "ψυχοπνευματικές του ανησυχίες" τον οδήγησαν σε μια Θρησκευτική Σέκτα.
Ο νεαρός αποκόπτεται συνειδητά απο την οικογένειά του και τους κοινωνικούς του κύκλους, παρατάει τις σπουδές του και αφιερώνεται ολοκληρωτικά στην εσωτερική ζωή της Θρησκευτικής κοινότητας όπου και διαμένει και εργάζεται.
Οι γονείς του διαμαρτύρονται, αλλά αυτός επιμένει πως είναι καλά εκεί που είναι.
Οι γονείς του δεν πείθονται, επιμένουν μέχρι που ο νεαρός πλέον δεν βγαίνει ούτε καν στο τηλέφωνο - για να αποφύγει την "πίεση" των γονιών του.
Μετά και απο αυτό, οι γονείς του θεωρούν πως η "Σέκτα" του απαγορεύει οποιαδήποτε επικοινωνία με τους "εκτός κοινότητας".
Καταγγέλουν το περιστατικό στη δικαιοσύνη, ζητούν τη συνδρομή της και μια μέρα συνοδεία ψυχολόγου, δημοσίου κοινωνικού λειτουργού, δικηγόρου και με εισαγγελικό ένταλμα εισόδου στην κοινότητα πηγαίνουν, μπαίνουν και συναντώνται με το νεαρό.
Στην συνάντηση ο νεαρός συνοδεύεται απο τον δικηγόρο της κοινότητας και απο αντίστοιχα "υποστηρικτικά στελέχη" της Σέκτας.
Ο νεαρός, στις εκκλήσεις των γονέων του να "συνέλθει" και να επιστρέψει στην οικογένειά του και στην κοινωνία του απαντάει πως "νοιώθει μια χαρά μέσα στην κοινότητα" και πως "δεν θέλει να φύγει".
Οι γονείς του έχουν ενημερώσει την δικαιοσύνη πως ο γιός τους προτού πάει στην Σέκτα, είχε κάποια ψυχολογικά προβλήματα. Συνεπώς, η ομάδα των γονέων βαδίζει με το σκεπτικό πως η Σέκτα "πάτησε επάνω σε αυτή την ψυχική βάση του νεαρού", "δούλεψε επάνω σε αυτό" και του "έκανε πλύση εγκεφάλου".
Η Σέκτα απο την άλλη όμως πατάει νομικά επάνω στο γεγονός πως ο νεαρός είναι "ενήλικος" και έχει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.
Και αφού απο μόνος του επιμένει πως "είναι καλά εκεί" και "δεν επιθυμεί να φύγει" , τότε δεν τίθεται νομικό ζήτημα.
Αυτή η ιστορία έχει επαναληφθεί εκατομμύρια φορές σε όλο τον πλανήτη.
Γυρνάμε στο βασικό μας ερώτημα λοιπόν:
Ο νεαρός της ιστορίας μας είναι "εγκλωβισμένος" ή όχι?
Η ιστορία αυτή φυσικά είναι μια απο τις άπειρες παραλλαγές.
Στην ροή της συζήτησης θα ακολουθήσουν πολλές ακόμη.
-
Ο νεαρός της ιστορίας μας είναι "εγκλωβισμένος" ή όχι?
Σχετικά με το αν στη συγκεκριμένη περίπτωση που αναφέρει ο Avaris, ο νέος αυτός είναι εγκλωβισμένος ή όχι, έχω να πω τα εξής:
Κάθε οργανωμένη ομάδα που δεν παρουσιάζει στα μέλη της και την αντίθετη πλευρά των δεδομένων, έχει χαμένο το παιχνίδι της ειλικρίνειας. Από τη στιγμή που η ομάδα αυτή προωθεί μία νοοτροπία πως εκεί μόνον βρίσκεται η αλήθεια ή πως ο κόσμος είναι όμορφος μόνον αν μέσα σε αυτόν ανήκει και η ομάδα αυτή, ε τότε κάτι περίεργο συμβαίνει.
Σε αυτό το ζήτημα, καλό είναι να ακολουθήσουμε τον κανόνα του "τριγώνου", μιας προσέγγισης σε ένα ζήτημα όπου παρατίθεται η μία άποψη-εκδοχή, εκφράζεται και η αντίθετή της και τελικά προκύπτει-γεννάται μία τρίτη οπτική, αυτή της τελικής απόφασης. Ένα άτομο που βρίσκεται σε μία "περιορισμένη" ομάδα, εισέρχεται εκεί για κάποιον λόγο. Πραγματικά είναι πολύ δύσκολο να μπούμε στο μυαλό του "παθόντα" και να διαγνώσουμε το τι και πως σκέφτεται. Kατά συνέπεια, ασφαλή συμπεράσματα για το πως βλέπει εκείνος τα πράγματα μπορούμε να εξάγουμε μόνον αν καθήσουμε μαζί του και μιλήσουμε βαθιά, αναλυτικά και επί μακρόν για τις υπαρξιακές του ανησυχίες. Μόνον τότε θα καταλάβουμε αν εκεί είναι εγκλωβισμένος ή επιτέλους ελεύθερος ;)
Αν εγώ βρεθώ σε μια τέτοια ομάδα, θα ζητήσω, για κάθε ζήτημα και ιδεολογικό σχήμα, να μου παραθεσούν εκτός της ισχύουσας εκδοχής που πρεσβεύει η ομάδα και κάθε άλλη πιθανή εκδοχή και άποψη για το ζήτημα. Μόνον έτσι θα μπορέσω να περάσω όλο αυτό το σύνολο πληροφοριών μέσα από το δικό μου πρίσμα, μόνον έτσι θα μάθω να σκέφτομαι, θα γίνω ενεργός νους και κατά συνέπεια μόνον έτσι θα κατανοήσω και θα συνειδητοποιήσω τη θέση μου μέσα στην ομάδα. Τότε ακριβώς θα είμαι έτοιμος και ικανός να μιλάω για αυτοδιάθεση. Αν λοιπόν η πληροφόρηση είναι μονόπλευρη και επιλεκτική, τότε κάτι περίεργο συμβαίνει εκεί μέσα και την απάντηση για την πανσπερμία απόψεων θα μας την δώσει ο νεαρός της υπόθεσης. Από τα λόγια του θα κρίνουμε αν εκεί μέσα γίνεται πλύση εγκεφάλου ή αν ο ομάδα αυτή προάγει την παραγωγική (άρα και υγιή) σκέψη.
Φυσικά, τίθενται και άλλα ζητήματα πέραν της φιλοσοφικής πλευράς του θέματος, όπως η διαμονή, οι επαφές με τους γύρω του κλπ. Εγώ περιορίζω την απάντησή μου στη θέση που κρατά ο νεαρός για τα φιλοσοφικά-μεταφυσικά ζητήματα και το πως αυτά επηρρεάζουν τη ζωή του.
Αξίζει όμως να σημειώσω και κάτι ακόμα:
Μιλάμε τόση ώρα για σέκτες, μιλάμε για μικρές φιλοσοφικές ομάδες που θεωρητικά καθοδηγούν το κάθε μέλος με επιλεκτική πληροφόρηση που σκοπό έχει να γίνει το μέλος απλό φερρέφωνο της σέκτας. Πως λοιπόν το μέλος καθίσταται πρόθυμο όχι μόνον να αποδεχτεί αλλά και να προωθήσει τις διακυρρήξεις της ομάδας του; Με την τεχνική της ακύρωσης της διαδικασίας σύγκρισης των διδαχών της ομάδας με κάθε άλλη "εξώτερη" πληροφόρηση. Όσο λοιπόν το μέλος δεν έχει μέτρο σύγκρισης και αξιολόγισης με τη βοήθεια της "άλλης άποψης", σαφώς και καθίσταται αυτό που ονομάζω 3Α (αγνώμων, αδαής, αφελής).
Να δώσω και μια εφαρμογή του συγκεκριμένου επί αιώνες τώρα: Λέγε με θρησκεία Αν θέλετε, και για να μην μακρυγορώ, το τελευταίο σας το αναλύω περισσότερο στη συνέχεια :)
-
Άλλο παράδειγμα:
ένας 35άχρονος μετά απο χρόνια στον εσωτερισμό έλκεται απο τον Κρίσνα.
Μπαίνει λοιπόν στην "Κοινότητά" τους, ξυρίζει το κεφάλι του, φοράει το χιτώνιο και βγαίνει στους δρόμους τακτικά υμνώντας "Χάρε Κρίσνα κλπ".
Αυτός νοιώθει υπέροχα εκεί.
Ταυτόχρονα όμως "απομακρύνεται" απο την οικογένειά του, τους φίλους και όλο τον κοινωνικό του περίγυρο.
Αφοσιώνεται ψυχή τε και σώματι στην "Νέα του οικογένεια".
Η οικογένειά του ακολουθεί τις ίδιες διαδικασίες όπως και στο προηγούμενο παράδειγμα με τον "20χρονο".
Αλλά και πάλι ο "ήρωας" της ιστορίας επιμένει πως νοιώθει "υπέροχα εκεί" και δεν θεωρεί τον εαυτό του "εγκλωβισμένο".
Αντιθέτως, η οικογένειά του με τον δικό της "υποστηρικτικό κύκλο" (δικηγόρο, ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό, εκκλησία, κλπ) επιμένουν να τον χαρακτηρίζουν ως "εγκλωβισμένο" και να στρέφονται με κάθε "μέσο" ενάντια στην "θρησκευτική κοινότητα".
Είναι ή όχι "Εγκλωβισμένο" το παραπάνω άτομο?
-
Συνεχίζουμε, όντως...
Το σενάριό μας μεταφέρεται κάπου στην Ελληνική επαρχία.
Χωριό χιλίων κατοίκων.
Μια συνηθισμένη χριστιανική ενορία.
Να όμως που ο νέος/α της ιστορίας μας έχει άλλες ανησυχίες.
Τον έλκει ο Εσωτερισμός.
Μπορεί άραγε να βγει και να πει πως πιστεύει στην Μετενσάρκωση, στο Κάρμα, στην μια πηγή όλων των θρησκειών, στα Ακασικά Αρχεία, στην Μαγεία, κλπ κλπ?
Εαν το κάνει, ο "κλειστός κύκλος" της μικρής αυτής κοινωνίας θα τον απομονώσει (επιεικώς) ή αλλιώς, θα τον "τσακίσει" ψυχολογικά.
Ο "ήρωάς" μας είναι ή όχι "εγκλωβισμένος"?
-
Η τρίτη υπόθεση εργασίας είναι διαφορετική από τις πρώτες δύο. Θα έλεγα πως στις δύο πρώτες το ζήτημα είναι φιλοσοφικών προεκτάσεων ενώ στο τελευταίο παράδειγμα το ζήτημα είναι περισσότερο κοινωνικών προεκτάσεων.
Θέλω να πω ότι στην τρίτη περίπτωση ο νεαρός αντιμετωπίζει το πρόβλημα του κοινωνικού αποκλεισμού. Εδώ λοιπόν, σε περίπτωση που ο νεαρός "τολμήσει" να αποκαλύψει τις μεταφυσικές του ανησυχίες, κινδυνεύει με απίστευτο ψυχολογικό πόλεμο από άτομα που ναι μεν τον αγαπάνε, όμως επειδή είναι υπερπροστατευτικά δεν τον αφήνουν να εκφραστεί όπως θέλει. Σε αυτή την περίπτωση σε εμπλέκεται κάποια μικρή ή μεγάλη φιλοσοφική ομάδα. Ο νεαρός βαδίζει μόνος του την ατραπό του εσωτερισμού.
Γνώμη μου; Όχι, δεν είναι εγκλωβισμένος αν κι εφόσον ορκιστεί να κρατήσει μυστική αυτή την πλευρά του. Είναι προτιμότερο για αυτόν να μείνουν οι ενασχολήσεις του στην αφάνεια γιατί μόνον έτσι θα μπορέσει να τις προστατέψει, άρα και να τις συνεχίσει. Έτσι λοιπόν, το "θύμα" εδώ έχει μια επιλογή δράσης που αν και δεν του δίνει απόλυτη και πλήρη ελευθερία, τουλάχιστον δεν αντιμετωπίζει τον κίνδυνο πλήρους ακύρωσης των ενασχολήσεών του.
Φυσικά, η τελευταία αυτή περίπτωση αποτελεί ίσως το πιο συνηθισμένο φαινόμενο στην Ελλάδα. Πέραν των ανθρώπων που συνειδητά ασχολούνται με τον εσωτερισμο και δεν αποκαλύπτουν δημοσίως αυτές τις ενασχολήσεις, υπάρχουν και άνθρωποι που αν και αρχκά, ως σκεπτόμενοι νόες είχαν σοβαρές αντιρρήσεις και επιφυλάξεις για διάφορα θρησκευτικά ζητήματα, πάραυτα, σκεπτόμενοι τις γνωστές συνέπειες, αφέθηκαν και δεν το "έψαξαν" περισσότερο. Προτίμησαν την οικογενειακή ηρεμία και πρόδωσαν (ίσως) την εσωτερική τους ηρεμία. Σταδιακά βέβαια, όσο δεν ασχολείσαι με κάτι που σε "τρώει", αυτό το κάτι σε αφήνει και τελικά χάνεις πλήρως το ενδιαφέρον σου για ανάλυση τέτοιων ζητημάτων.
Αυτό είναι ένα σοβαρό κοινωνικό φαινόμενο τόσο στον Ελληνικό, όσο και σε κάθε άλλο χώρο όπου ανθούν τα θεοκρατικά καθεστώτα. Κατά τα άλλα βέβαια, μιλάμε για το συνταγματικό δικαίωμα της ανεξιθρησκείας ::)
-
Εχω ακουσει απο πολλους πως αν μπλεξεις σε μια σεκτα η σε μια στοα δυσκολα ξεμπλεκεις.σε εκβιαζουν ακομα και για την ζωη σου.ισχυει αυτο?
-
Εχω ακουσει απο πολλους πως αν μπλεξεις σε μια σεκτα η σε μια στοα δυσκολα ξεμπλεκεις.σε εκβιαζουν ακομα και για την ζωη σου.ισχυει αυτο?
Εγώ έχω προσωπική εμειρία από το AMORC, ΑΜΡΑ και μία Τεκτονική Στοά. Καμία σχέση με τέτοια.
Μου είναι πολύ δύσκολο να πιστέψω ότι θα υπάρχει κάποια στοά η οποία ειληκρινά θα προσπαθεί για την πνευματική εξέλιξη των μελών, η οποία θα καταφεύγει σε τρομοκρατία για να προστατέψει τα μυστικά της και να κρατήσει τα μέλη της.
Σίγουρα όμως θα υπάρχουν άλλες περιπτώσεις οργανώσεων που στοχεύουν να εκμεταλευτούνε τα μέλη τους. Από αυτές να φοβάσαι.
-
Εχω ακουσει απο πολλους πως αν μπλεξεις σε μια σεκτα η σε μια στοα δυσκολα ξεμπλεκεις.σε εκβιαζουν ακομα και για την ζωη σου.ισχυει αυτο?
Δυστυχώς σε κάθε κοινωνία, σε κάθε εποχή και σε κάθε σύστημα υπάρχουν αυτοί που εκβιάζουν και αυτοί που υποκύπτουν στους εκβιασμούς...
Συγκεκριμμένα, στο Amorc, από το οποίο παραιτήθηκα από Διαχειρίστρια Ελλάδος, εκβιάστηκα, ότι το "κοσμικό" θα με κάψει αν τα παρατήσω, και επίσης μου ζητήθηκε να αφιερωθώ παντελώς στην εταιρεία Amorc, και να μην ασχοληθώ με οποιαδήποτε άλλη σχολή... Φυσικά, όταν οι ηγέτικες φιγούρες του Amorc, ξεσκεπάστηκαν, με βαριά την καρδιά, σκεπτόμενη που είχα μπλέξει τόσα χρόνια, αποχώρησα...
Στον Τεκτονισμό, σε προηγούμενη ομάδα που συμμετείχα, εκβιάστηκα, πως αν δεν σταματήσω να διαφωνώ, με κάποια κακώς κείμενα, που έβλεπα, δεν θα έπαιρνα βαθμό. Επίσης μας ζήτησαν πολλές φορές να μην συμμετέχουμε σε άλλη εσωτερική ομάδα, εκτός τον τεκτονισμό...
Στο ακαδημαϊκό σύστημα, πρόσφατα, καθηγήτρια μεταπτυχιακού με εκβίασε, πως αν συνεχίσω να θεωρώ πως έκανε λάθος στην διόρθωση γραπτού, δεν θα πάρω πτυχίο... Αφού την ενημέρωσα για την απρεπή της συμπεριφορά, που προσβάλει κάθε ελεύθερο ακαδημαϊκό πνεύμα, ανέφερα στην διοίκηση της σχολής, πως την επόμενη φορά που θα τολμήσει κάποιος καθηγητής να με ξαναεκβιάσει, θα γίνει επώνυμη και δημόσια καταγγελία.
Στην καθημερινότητά μας, ερχόμαστε αντιμέτωποι, με διάφορους τύπους εκβιασμών, όπως λόγω ασάφειας κάποιων κρατικών νόμων, ή άλλων νομικίστικων συνθηκών, όπου βρισκόμαστε στο έλεος, κάθε δημόσιου υπαλλήλου, που στην καλύτερη περίπτωση να μας εκβιάσει για φακελάκια... Επίσης σε θέματα υγείας, η καιροσκοπία και ο οικονομικός εκβιασμός, είναι απίστευτος...
'Οσον αφορά όμως τις θρησκευτικές ή παραθρησκευτικές οργανώσεις, θεωρώ πως στην χώρα μας τουλάχιστον, ο μεγαλύτερος πνευματικός εκβιαστής, η μεγαλύτερη μορφή σέκτας, είναι ο χριστιανισμός, όπου ο κάθε αδύναμος αμαθής εκβιάζεται πως αν δεν ακολουθεί κάποιους ψευδείς αντιπροσώπους του θείου, θα καταστραφεί η ζωή του, και θα πάει στην κόλαση... Έτσι πολλοί αδύναμοι και ανυπεράσπιστοι άνθρωποι έχουν γίνει υποχείρια, παρέδωσαν περιουσίες στα χέρια καιροσκόπων του θεού, για να σωθεί η ψυχή τους...
Θέματα εκβιασμού λοιπόν, υπάρχουν σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, και το μόνο που μας προστατεύει είναι η ΓΝΩΣΗ, και η ΨΥΧΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ.
-
Ε Κ Ε Ι Ν Ο Σ /Η....ΠΟΥ Α Γ Ω Ν Ι Ζ Ε Τ Α Ι Ε Ν Α Ν Τ Ι Ο Ν ΤΗΣ Π Λ Α Ν Η Σ .....
Β Ρ Ι Σ Κ Ε Τ Α Ι
Π Α Ν Ω Σ Τ Ο Ν Δ Ρ Ο Μ Ο Τ Η Σ Ε Ν Ω Σ Ε Ω Σ ....
ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ Α Γ Α Π Ο Υ Ν ....
ΤΗΝ Α Λ Η Θ Ε Ι Α .......
-
Rose777, Μιλάς για θύτες και θύματα, και τα χθεσινά θύματα είναι οι αυριανοί θύτες. Αυτοί που σε εκβίασαν είναι ήδη βιασμένοι. 'Οσο ανεβαίνει κανείς, επιστρέφει, εμβαθύνει όπως και να το πούμε, γίνονται πιό ισχυρές οι κόντρες από τους άλλους για τον ίδιο βέβαια είναι πιό ξεκάθαρο το φώς, γιατί αντιλαμβάνεται+ τα άλλα, αμέσως με μια ματιά τους δόλιους, και γενικά τις προθέσεις, και τους διαβάζει κλπ, επειδή διευρύνεται η συνειδησή του και η δικιά του παρουσία τους φοβίζει. Νιώθουν γυμνοί. Γι'αυτό ο νόμος είναι η Σιωπή, για τα Μεγάλα μυστήρια.
Για τους Ομίλους που ανέφερες, διότι αυτό είναι πλέον, έχει μείνει μόνο ένας απόηχος των κάποτε μυστηρίων (ιερουργιών), σήμερα είναι χώροι όπου αυξάνεται το εγώ (όχι δημιουργικά, κυριαρχία, αλλά ναρκισιστικά) η ματαιοδοξία και η μαθητεία στην δολοπλοκία (χαρακτηριστικά οπαδών) με αποτέλεσμα να γεμίζουν σάλια τους άλλους, με τους πύρινους λόγους τους κενούς κλπ, και εάν θυμάσαι, προφυλάξου από ................. γιατί σβήνει το φώς. Αυτό τους συνέβει και τους συμβαίνει, γενικά.
Εκεί που μιλάνε πολύ για θεό, ετοιμάσου να δεις το Διάβολο. (μεταφορικά να μην μας παρεξηγήση και κάποιος που δεν αντιλαμβάνεται ακόμα.)
Κυριολεκτικά ζούν στον κόσμο του Matrix μέσα όμως σε ένα άλλο κόσμο Matrix.
Ο κόσμος του καθρέπτη και των ειδώλων.
Όλα είναι ένα παιχνίδι ρόλων που υποδυόμαστε, ή που υποδύεται η ψυχή μας, μεταβάλοντας λίγο την γωνία του καθρέπτη αλλάζει και το είδωλο, όπως και η ίδια η φύση υποδύεται διάφορους ρόλους και όντα. Καθρεπτίζεται δηλαδή μέσα από τα δημιουργηματά της.
-
Τι γνωριζεται για τον ροτοριανο ομιλο αθηνων?ειναι οντως σεκτα εσωτερισμου και αυτογνωσιας?
-
Τι γνωριζεται για τον ροτοριανο ομιλο αθηνων?ειναι οντως σεκτα εσωτερισμου και αυτογνωσιας
Καταρχήν όσες σχολές ή χώροι ασχολούνται με τον εσωτερισμό και την αυτογνωσία δεν είναι σέκτες... Οι σέκτες έχουν κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία βλάπτουν τον άνθρωπο και την κοινωνία. (βλέπε http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,271.0.html)
Οι Ροταριανοί σύλλογοι, δεν είναι σχολές εσωτερισμού. Μπορεί να έχουν ιδρυθεί από Τέκτονες, αλλά ο ρόλος τους είναι καθαρά εξωτερικός, δηλαδή ασχολούνται μόνο με φιλανθρωπίες και ανθρωπιστικές δράσεις.
Η χριστιανική εκκλησία, για λόγους ανταγωνιστικότητας, και καθαρού εμπορίου πίστης, έχει απλώσει συκοφαντικές δυσφημίσεις για όλες τις οργανώσεις που ασχολούνται με εσωτερισμό, μεταφυσική ή απλά εκδηλώνουν φιλανθρωπικές τάσεις.
-
Οι Ροταριανοί σύλλογοι, δεν είναι σχολές εσωτερισμού. Μπορεί να έχουν ιδρυθεί από Τέκτονες, αλλά ο ρόλος τους είναι καθαρά εξωτερικός, δηλαδή ασχολούνται μόνο με φιλανθρωπίες και ανθρωπιστικές δράσεις.[/color]
Αυτό δεν είναι απόλυτο. Για την ίδρυση ενός Ροταριανού ομίλου δεν είναι απαραίτητο τα ιδρυτικά μέλη να είναι Τέκτονες. Έχω προσωπική εμπειρία επί αυτού...
-
Οι Ροταριανοί σύλλογοι έχουν ιδρυθεί αρχικά από Τέκτονες. Μετέπειτα σίγουρα μετέχουν και άλλοι εκτός Τεκτονισμού.
-
τι γνωριζετε για την Αρμονικη ζωη
-
Νομίζω πως αυτό που ρωτάς ανήκει σε άλλο θέμα...
-
τι γνωριζετε για την Αρμονικη ζωη
Συμετείχα σε ένα σεμινάριο πριν πολλά χρόνια. Φαίνονταν καλοπροαίρετοι και ανιδιοτελείς άνθρωποι, αλλά δεν γνωρίζω προσωπικά κάτι παραπάνω...
-
Eimaste oloi eglwvismenoi nomizw mesa stous periorismous pou emeis oi idioi 8etoume stous eautous mas. Gia auto eimaste edw, ws meloi eswterikwn sxolwn, elpizontas oti me eilikrini ethasia, 8a apeglwvistoume.
-
Να και αλλη μια υποθεση εργασιας...
Ολοι μας ζουμε την καθε μερα,κανοντας τον σταυρο μας οταν περναμε απο εκκλησιες,πηγαινουμε τα παιδια μας "να κοινωνησουν",(τις περισσοτερες φορες με το ζορι),κανουμε Χριστουγεννα,Πασχα,βαπτισεις,γαμους...γιατι ετσι τα βρηκαμε-ετσι πρεπει να τα αφησουμε !!...Μηπως ειμαστε εγκλωβισμενοι??
Ναι-για τους Μουσουλμανους,Οχι για εμας που ειμαστε "ευτυχισμενοι και καλοι" Χριστιανοι και πιστευουμε οτι οι αλλοι ειναι εγκλωβισμενοι και εχουμε χρεος να τους "απεγκλωβισουμε"..(βλεπε ιεραποστολες..)
Αρα ανακαιφαλαιωνοντας,εχουμε 3 βασικους διαφορετικους "ορισμους":
1.-Θεωρουμε "εγκλωβισμο",κατι στο οποιο πιστευει η μειοψηφια? Εχει να κανει με ποσοστα?
2.-Θεωρουμε "εγκλωβισμο",κατι το οποιο προβαλλει επανω στη μειοψηφια,η πλειοψηφια?
Δηλ. κοινωνια που θεωρει π.χ.τους "Ιεχωβαδες" εγκλωβισμενους,ενω αυτοι νοιωθουν μια χαρα..
3.-Θεωρουμε "εγκλωβισμο",αυτο που νοιωθει ο οποιοσδηποτε,ο οποιος πιστευοντας οτι θα βρει την απαντηση στις αναζητησεις του,μπλεχτηκε σε οτιδηποτε απο το οποιο δεν μπορει να ξεφυγει..και αυτο συνηθως ερχεται μαζι με την οικονομικη εκμεταλευση..
Προφανως το πιο επικινδυνο για την κοινωνια ειναι το πρωτο(οδηγει σε "βλακωδη μακαριοτητα" και κατ'επεκταση οτιδηποτε ταραζει την μακαριοτητα αυτη διωκεται),
και για το ατομο το τριτο -οποτε τοτε στα ματια του,ο οργανισμος αυτος φαινεται Σεκτα
+n-
-
Αυτό που επισημαίνει και ο telemachus, ναι, έτσι είναι, ΕΜΕΙΣ οι ίδιοι έχουμε κτίσει τα τείχη που μας εγκλωβίζουν, μιμούμενοι (πιθικίζοντες ουσιαστικά) μια πλειοψηφία, η οποία καταφέρεται κάθε στιγμή ενάντια στο άρρωστο κατεστημένο, αλλά θα το υποστηρίξει με νύχια και με δόντια αν κάποιες υγιείς δυνάμεις προσπαθήσουν να το εξανθρωπίσουν.
Εθίζουμε τον εαυτό μας σε στείρες τυπολατρείες, αντιγράφουμε τις ίδιες συμπεριφορές που κατακρίνουμε, συνηθίζουμε τον εαυτό μας να ακολουθεί το ρεύμα της πλειοψηφίας και να σύρεται από την μάζα. Αυτό είναι ο μεγαλύτερος εγκλωβισμός μας, η δύναμη της συνήθειας.... Κι αυτό που λαχταράμε - να ξεχωρίσουμε από τον όχλο και να τραβήξουμε τον δικό μας δρόμο, πέρα από τα τείχη της τυπολατρικής επανάληψης - μόλις αντιληφθούμε ότι το πράττει κάποιος, σπεύδουμε να το κατακρίνουμε και με φθόνο να αφορίσουμε την παρέκλισή του από το κατεστημένο.
Είμαστε εγκλωβισμένοι και οδυρόμαστε γιαυτό, καταφερόμενοι ενάντια στην άρρωστη αυτήν κατάσταση. Όμως, δεν τολμάμε να κάνουμε το παραμικρό για να την αλάξουμε. Κι όμως.... Ο καθένας από εμάς, είναι ο ένας και ο μοναδικός που μπορεί να αλλάξει την μιζέρια σε ευημερία. Είναι ο μοναδικός στον κόσμο που έχει το χρέος να το κάνει. Γιατί αν δεν το κάνει ο ίδιος, ο κόσμος αυτός θα συνεχίσει να παραμένει ανυπόφορος, απάνθρωπος και να μας εγκλωβίζει....
-
Ο καθένας από εμάς, είναι ο ένας και ο μοναδικός που μπορεί να αλλάξει την μιζέρια σε ευημερία. Είναι ο μοναδικός στον κόσμο που έχει το χρέος να το κάνει. Γιατί αν δεν το κάνει ο ίδιος, ο κόσμος αυτός θα συνεχίσει να παραμένει ανυπόφορος, απάνθρωπος και να μας εγκλωβίζει....
Κάθε αγανάκτηση και εγκλωβισμός γεννάει και έναν Ήρωα. Είναι όμως προτιμότερο να εξελισσόμαστε πνευματικά δια της παιδείας, παρά δια της βίας...
-
Αν και είχα καταθέσει τις απόψεις μου περί εγκλωβισμού σε θρησκευτικά συστήματα, σέκτες και τάγματα, θα ήθελα να συμπληρώσω μία γενικότερη οπτική πάνω στο ζήτημα.
Η αλήθεια είναι πως στην ορθή αξιολόγηση τέτοιων καταστάσεων με πολλές πνευματικές και βιοποριστικές προεκτάσεις, τα όρια μεταξύ αντικειμενικής και υποκειμενικής κρίσης συχνά καθίστανται δυσδιάκριτα. Το να εξετάσουμε την περίπτωση ενός ατόμου που θεωρούμε πως σε έναν βαθμό είναι εγκλωβισμένος κάπου, ενέχει και τη συλλογή αρκετών στοιχείων που θα μας δώσουν ένα σωστό συμπέρασμα.
Θεωρώ τον δρόμο του εσωτερισμού ιδιαιτέρως παρεξηγημένο και δεν είναι λίγες οι φορές που ο τάδε ή ο δείνα διατείνεται πως αυτός ανήκει στη σωστή ομάδα και πως όλοι οι υπόλοιποι είναι αφελείς και πλανεμένοι. Θεωρώ πως όλοι μας κρινόμεθα εκ του αποτελέσματος και ας μην ξεχνάμε πως την πνευματική εξέλιξη που κάποιος καρπώνεται ύστερα από μαθητεία, κάποιοι την κατέχουν ήδη εκ γεννετής. Άρα λοιπόν θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα μετρημένοι στο τι συμπεράσματα βγάζουμε και στο πως τα εκφράζουμε γιατί πέραν της πιθανότητας λάθους, υπάρχει και το στοιχείο της ευγένειας και του τάκτ στην έκφραση...
Προσωπικά θεωρώ εγκλωβισμένο κάθε άτομο το οποίο αφήνει να κυβερνούν τη ζωή του παράγοντες που τον αποτρέπουν από μία ανοδική πνευματική πορεία (πλειοτροπικά). Μπορεί το μέσο εγκλωβισμού να λέγετα εσωτερικό τάγμα, μπορεί αθλητική ομάδα (λέγε με θερμόαιμο οπαδό...), μπορεί να είναι ένα πολιτικό κόμμα ή το εργασιακό μας περιβάλλον. Μένοντας καθαρά στο ζήτημα του εσωτερισμού και των μεταφυσικών αναζητήσεων, το να θεωρηθεί κάποιος άνθρωπος εγκλωβισμένος κατά τη γνώμη μου σχετίζεται με συμμετοχή σε ομάδες (μικρές ή μεγάλες) που δρουν ως ανασταλτικοί παράγοντες αρχικά στην ανάδειξη της αξίας της ατομικότητάς μας (δεν είμαστε μέλη ενός κοπαδιού αλλά ισάξιες και λαμπερές ατομικότητες) και στη συνέχεια δρουν ανασταλτικά ή ακυρώνουν μεθόδους και τεχνικές πνευματικής εξέλιξης. Σε κάθε περίπτωση, όπως ανέφερα και πιο πάνω, όλοι μας κρινόμεθα εκ του αποτελέσματος και προσωπικά, αν γνωρίσω κάποιον πραγματικά φωτισμένο άνθρωπο που δηλώνει πως είναι χριστιανός, να είστε σίγουροι πως θα τον ρωτήσω να μου μιλήσει όχι για τον χριστιανισμό αλλά για τον χριστιανισμό του.
Θεωρώ πως στο ζήτημα του εγκλωβισμού, καθοριστικότατος παράγοντας στην ορθή αξιολόγηση ενός ατόμου αποτελεί η ατομικότητά του. Άνθρωποι που έχουν πορευτεί έναν δρόμο υγιούς ενασχόλησης στα πνευματικά ζητήματα, κινούνται σε επίπεδα πέραν των τίτλων και θα έδινα μεγάλη αξία στην προσωπική "μορφοποίηση" μίας θρησκείας ή τάγματος μέσα από τα μάτια και το μυαλό ενός ανθρώπου ε υψηλό πνευματικό επίπεδο. Το να ισχυριζόμεθα πως όλοι πχ οι μουσουλμάνοι είναι πλανεμένοι και εγκλωβισμένοι, είναι τόσο αφελές όσο το να αξιώνουμε την πλήρη ορθότητα στο δικό μας τάγμα ή εσωτερικό σύστημα.
Θεωρώ πως οι πνευματικοί φάροι (μικρής ή μεγάλης εμβέλειας) βρίσκονται παντού, μέσα σε κάθε τάγμα, σε κάθε θρησκεία, σε κάθε ομάδα που ασχολείται με ζητήματα μεταφυσικής. Θεωρώ όμως επίσης πως αυτοί οι άνθρωποι, εξελίχθηκαν σε αυτή την κατάσταση γιατί σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό άλλαξαν τη δογματική γραμμή του τάγματος και την πέρασαν μέσα από τα δικά τους φίλτρα.
Κατά συνέπεια, δεν μπορούμε να μιλάμε για τάγματα και οργανώσεις που εγκλωβίζουν άτομα αλλά μόνον για άτομα που εγκλωβίζονται μέσα σε τάγματα. Έτσι, αν στο Χ τάγμα ένα άτομο θεωρείται εγκλωβισμένο, είναι πολύ πιθανό κάποιο άλλο μέλος του ιδίου τάγματος να επιδείξει λαμπρή πνευματική πορεία. Όλα έχουν να κάνουν με το κατά πόσο το μέλος είναι "συμβατό" με το προφίλ και το γενικότερο εγρηγορός του τάγματος. Θεωρώ πως δεν υπάρχουν τάγματα που μπορούν να εγκλωβίσουν όλα μα όλα τους τα μέλη και ταυτόχρονα δεν υπάρχουν τάγματα που μπορούν να μετατρέψουν όλα μα όλα τους τα μέλη σε μικρούς ή μεγάλους πνευματικούς φάρους.
Ζητάμε από τους εσωτεριστές να προσπαθήσουν να (μετα)δώσουν το Φως γύρω τους αλλά πρέπει πρώτα να εξετάσουμε αν ήδη έχουν "φωτίσει" τον πνευματικό χώρο μέσα τους. Ο εγκλωβισμένος σε ένα τάγμα συνήθως χαρακτηρίζεται από μερικά στοιχεία που θεωρώ πως αναδεικνύουν την ύπαρξη του εγκλωβισμού:
α) διακατέχονται από υπέρμετρη υπερηφάνεια που ανήκουν στο τάδε τάγμα (αυτό μερικές φορές τους ακυρώνει την υποχρέωσή τους απέναντι στον εαυτό τους να αξιολογούν καθημερινά το αν βρίσκονται στον σωστό δρόμο).
β) είναι άτομα που πολύ δύσκολα λαμβάνουν αποφάσεις μόνα τους, δεν παίρνουν σχεδόν ποτέ πρωτοβουλίες και συνήθως είναι ευθυνόφοβα.
γ) είναι άτομα πνευματικώς ετερόφωτα ως προς τις απόψεις και θέσεις τους, δανείζονται δηλαδή τις απόψεις άλλων (συνήθως των αρχηγών των ταγμάτων) και τις υιοθετούν αβίαστα χωρίς πρώτα να τις αξιολογήσουν.
δ) είναι άτομα που θέλουν να περνάνε απαρατήρητα και φοβούνται το να γίνουν κάποια στιγμή δακτυλοδεικτούμενοι. Έτσι αν ανήκουν σε ένα μικρό τάγμα, ποτέ δεν διαφωνούν με τις γενικότερες απόψεις και θέσεις που διακινούνται και προωθούνται σε αυτό και αν ανήκουν σε μία μεγάλη ομάδα (πχ κάποια θρησκεία) εντάσσονται σε αυτή ως λύση για την ενδεχόμενη κοινωνική απόρριψη σε περίπτωση που δηλώσουν δημοσίως πως δεν τους εκφράζει η επικρατούσα θρησκεία.
ε) είναι άτομα που έχουν την ανάγκη να ανήκουν κάπου, είτε ως λύση στη δόμηση ενός αξιοπρεπούς κοινωνικού status, είτε ως λύση προς εκπλήρωση ίδιων συμφερόντων. πχ η υπέρμετρη επαγγελματική ανασφάλειά τους, μπορεί να τους οδηγήσει να γίνουν μέλη μίας εσωτερικής ομάδας, προσδοκώντας νέο πελατολόγιο μέσω των "αδελφών"... (λίγο σπάνια περίπτωση αλλά πάντα διαχρονική...)
ζ) είναι άτομα που δεν είχαν, ούτε θα έχουν ποτέ μεταφυσικές ανησυχίες και ακολουθούν ένα τάγμα επειδή απλώς τους αρέσει το "εγρηγορός" του τάγματος και θέλουν να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους (την οποία συνήθως "πουλάνε") να ανήκουν σε κάποιο μυστικό τάγμα.
η) είναι άτομα που παραμένουν στάσιμα ως προς την εξελιξιμότητά τους σε ζητήματα που πραγματεύεται το τάγμα (άρα είτε εκείνοι είναι "άγονη γη", είτε το σύστημα που ακολουθεί το τάγμα είναι αποτυχημένο). Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη παντός είδους απόπειρας απεγκλωβισμού από κάτι που δεν τους προσφέρει τίποτε σε πνευματικό επίπεδο, είναι ενδεικτικό στοιχείο εγκλωβισμού.
Με βάση όλα τα ανωτέρω, θεωρώ πως είναι πολύ δύσκολο να αξιολογήσουμε ένα άτομο ως εγκλωβισμένο ή όχι σε ένα τάγμα, θρησκεία ή ομάδα αν πρωτίστως δεν έχουμε σαφή καταγραφή του ψυχισμού, του βιοπορισμού και του μεταφυσικού του προφίλ.
-
αν γνωρίσω κάποιον πραγματικά φωτισμένο άνθρωπο που δηλώνει πως είναι χριστιανός, να είστε σίγουροι πως θα τον ρωτήσω να μου μιλήσει όχι για τον χριστιανισμό αλλά για τον χριστιανισμό του.
Αγαπητέ Trithemius,
παρόλο που η πρόθεσή μας, είναι να σεβαστούμε όλες τις απόψεις, δυστυχώς, δεν μπορούμε να θυσιάσουμε την Αλήθεια στον βωμό της προσποιητής ευγένειας. Ένας οπαδός του χριστιανισμού δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ποτέ φωτισμένος, γιατί απλά ένας "φωτισμένος" δεν γίνεται να είναι οπαδός του χριστιανισμού. :)
-
....μάλλον δεν γίνεται ο ''φωτισμένος'' να είναι και ''οπαδός''. ::)
Συμφωνώ..!!
-
Θεωρώ πως οι πνευματικοί φάροι (μικρής ή μεγάλης εμβέλειας) βρίσκονται παντού, μέσα σε κάθε τάγμα, σε κάθε θρησκεία, σε κάθε ομάδα που ασχολείται με ζητήματα μεταφυσικής. Θεωρώ όμως επίσης πως αυτοί οι άνθρωποι, εξελίχθηκαν σε αυτή την κατάσταση γιατί σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό άλλαξαν τη δογματική γραμμή του τάγματος και την πέρασαν μέσα από τα δικά τους φίλτρα.
Πνευματικοί φάροι (μικρής ή μεγάλης εμβέλειας) δεν βρίσκονται δυστυχώς παντού.... Δεν δύναται κάποιος να είναι έστω και "ψυλλιασμένος" εσωτερικά και να ΑΝΗΚΕΙ σε κάποιο τάγμα ή σε κάποια θρησκεία. ΑΝΗΚΕΙ με την έννοια ότι συμφωνεί με την κεντρική "γραμμή", με το κυρίαρχο δόγμα της ομάδας. Άνθρωποι οι οποίοι ανελίχθηκαν κατά ένα σκαλοπάτι, όπως σωστά αναφέρεις, έχουν αλλάξει την όποια "γραμμή" περνώντας την μέσα από προσωπικά φίλτρα και στη συνέχεια, σαν συνέπεια, ήρθαν σε ρήξη με το κυρίαρχο δόγμα της ομάδας, με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν από αυτήν. Άρα δεν δύναται να βρούμε τέτοιους ανθρώπους μέσα στα δόγματα....
Δυστυχώς ο καθένας μας είναι εγκλωβισμένος, όταν σύρεται από "αλήθειες", είτε εξ αποκαλύψεως, είτε διδαχές του διδασκάλου.
Εκεί που συμφωνούν όλες οι υγιείς εσωτερικές παραδόσεις, είναι στο γεγονός ότι, "ο θεός βρίσκεται μέσα μας και εκεί ας τον αναζητήσουμε", ή με διαφορετικά λόγια, "η αλήθεια βρίσκεται μέσα μας και το μόνο που χρειάζεται είναι να ....θυμηθούμε". Όμως ΚΑΙ οι θρησκείες ΚΑΙ τα μη αυθεντικά, δήθεν εσωτερικά τάγματα, μας υπόσχονται ότι θα μας αποκαλύψουν την αλήθεια. Όποιος "μπλέξει" τελικά εκεί μέσα, ναι σίγουρα, αυτός είναι εγκλωβισμένος. Αν βέβαια επιλέγει την ασφάλεια της φυλακής, ναι, αυτός οικειοθελώς επιλέγει τον εγκλωβισμό από ανικανότητα ή ιδιοτέλεια. Η πλειονότητα από εμάς - αν όχι όλοι μας - γεννηθήκαμε μέσα στους φράχτες των κοινωνικών πλαισίων και μέσα στον μαντρότοιχο του δόγματος και η μόνη λύση να γλυτώσουμε τον εγκλωβισμό, είναι να έρθουμε σε ρήξη, να γκρεμίσουμε τους τοίχους που μας κρατάνε φυλακισμένους. Ποιος όμως θυσιάζει την ασφάλειά του και την ιδιοτέλειά του και αποφασίζει να φανερωθεί ότι εναντιώνεται στο κατεστημένο;
Είναι αλήθεια ότι - αν και ελάχιστοι - υπήρχαν πάντα κάποιοι στο πέρασμα της ιστορίας που στράφηκαν ενάντια στους τοίχους που τους κρατούσαν εγκλωβισμένους, με τίμημα πολλές φορές και την ίδια τους την ζωή, δείχνοντάς μας τον δρόμο και τον τρόπο να αγωνιζόμαστε για την ελευθερία, για την αλήθεια. Το ουσιαστικότερο όμως που μας έδειξαν, ήταν ότι, αυτοί που διατείνονται ότι μπορούν να μας ελευθερώσουν, να μας απεγκλωβίσουν άμα τους ακολουθήσουμε, είναι αυτοί που μας προετοιμάζουν μιαν άλλη πιο στέρεα φυλακή.
Μόνον η αλήθεια θα μας ελευθερώσει. Αυτή όμως η αλήθεια, είναι απόλυτα προσωπική και είναι το μοναδικό κλειδί για τα ιδιαίτερα δεσμά που δένουν και εγκλωβίζουν την κάθε μία ξεχωριστή και διαφορετική ατομικότητα.
Στο σημείο αυτό είναι που διαφέρει κάθετα η Α.Μ.Ρ.Α.... Δεν υπόσχεται να μας αποκαλύψει καμιά αλήθεια, κανένα κρυμμένο μυστικό από δήθεν παλιά και αρχαία χειρόγραφα. Δεν υπόσχεται να μας δώσει έτοιμη καμιά λύση. Αυτό που υπόσχεται όμως, είναι ότι θα μεταδόσει μεθόδους άσκησης, ώστε ο καθένας μετά από εξάσκηση να καταστεί δυνατός να επιλύει μόνος του τα προβλήμματα, να ανακαλύψει μόνος του την αλήθεια, την μία και μοναδική, την δική του αλήθεια, την μία κοινή αλήθεια....
Στον κόσμο των κοιμισμένων, οι αλήθειες είναι πολλές.... Στον κόσμο των αφυπνισμένων, η αλήθεια είναι μία !!!!
-
Άνθρωποι οι οποίοι ανελίχθηκαν κατά ένα σκαλοπάτι, όπως σωστά αναφέρεις, έχουν αλλάξει την όποια "γραμμή" περνώντας την μέσα από προσωπικά φίλτρα και στη συνέχεια, σαν συνέπεια, ήρθαν σε ρήξη με το κυρίαρχο δόγμα της ομάδας, με αποτέλεσμα να απομακρυνθούν από αυτήν. Άρα δεν δύναται να βρούμε τέτοιους ανθρώπους μέσα στα δόγματα....
Δυστυχώς ο καθένας μας είναι εγκλωβισμένος, όταν σύρεται από "αλήθειες", είτε εξ αποκαλύψεως, είτε διδαχές του διδασκάλου.
Η διαφορά ανάμεσα σε μία σχολή "σκέψης" που υποδουλώνει και σε μία σχολή "σκέψης" που ελευθερώνει, είναι πως στην πρώτη περίπτωση, ο μαθητής πιστά και ταπεινά προσπαθεί να επαναλάβει επακριβώς τα λόγια και τις διδασκαλίες του εκάστοτε διδασκάλου, ενώ στην δεύτερη περίπτωση ο "διδάσκαλος" δρα ως ένας ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ, ή ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΤΗΣ, προς κάθε μαθητή, έτσι ώστε να κερδίσει τον αγώνα της κατάκτησης της Πνευματικής του Ελευθερίας.
Στην πρώτη περίπτωση ο μαθητής δεν έχει δικαίωμα να υπερβεί τον Δάσκαλο, στην δεύτερη περίπτωση, ο μαθητής ενθαρύνεται να υπερβεί τον "δάσκαλο", και να καταθέσει το δικό του 'Εργο, σύμφωνα με την κατανόησή του. Η πρώτη περίπτωση προάγει την ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ, ενώ η δεύτερη την ΕΞΕΛΙΞΗ.
-
ΕΙΝΑΙ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ.... ΟΤΙ Ο "Ε Γ Κ Λ Ω Β Ι Σ Μ Ο Σ ".....ΠΛΕΟΝ , Α Π Ο Τ Ε Λ Ε Ι ....ΤΗΝ
Ε Κ Φ Ρ Α Σ Τ Ι Κ Ο Τ Η Τ Α ΤΩΝ " Ο Ψ Ε Ω Ν ""
ΤΟΥ Ε Σ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Ο Υ ΜΑΣ Π Ε Ρ Ι Β Α Λ Λ Ο Ν Τ Ο Σ ......ΩΣ "Υ Φ Ο Σ "....
ΣΤΟΝ Χ Α Ρ Α Κ Τ Η Ρ Α ΜΑΣ.
Ε Γ Κ Λ Ω Β Ι Σ Μ Ο Σ .....ΕΙΝΑΙ Π Α Θ Ο Γ Ε Ν Η Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ....
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Δ Υ Σ Μ Ο Ρ Φ Η ΚΑΙ Δ Υ Σ Χ Ε Ρ Η .....
Ε Π Ι Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΝΟΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ....
ΜΕ ΤΟΥΣ " Π Λ Η Σ Ι Ο Ν " Χ Ω Ρ Ο Υ Σ .....
Ε Σ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Ο Υ Σ ......Η" ..... Ε Ξ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Ο Υ Σ .
ΤΟ Υ Φ Ο Σ ....ΠΟΥ Π Ρ Ο Σ Δ Ι Δ Ε Ι ΑΥΤΟΣ....ΣΤΗΝ Σ Κ Ε Π Τ Ι Κ Η Ι Κ Α Ν Ο Τ Η Τ Α ΤΟΥ "Α Τ Ο Μ Ο Υ "..
ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ Ε Μ Π Λ Ο Κ Η Σ ....ΤΗΣ Α Ν Ε Ξ Α Ρ Τ Η Σ Ι Α Σ ....
ΣΤΗ "Ρ Υ Θ Μ Ι Σ Η ".....ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΩΝ "Χ Ρ Ε Ω Ν " Η" "Δ Α Ν Ε Ι Κ Ω Ν "....
ΚΑΙ ΣΤΗΝ "Α Υ Τ Ο Ε Ξ Ο Ν Τ Ω Σ Η "....ΤΗΣ ΤΑΣΗΣ ΓΙΑ Κ Ι Ν Η Σ Η .....
Ο Ε Γ Κ Λ Ω Β Ι Σ Μ Ο Σ .....Δ Η Μ Ι Ο Υ Ρ Γ Η Τ Α Ι ....ΔΕΝ Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι ....ΑΠΟ "Α Τ Ο Μ Α " ΜΕ ΕΙΔΙΚΗ....
Φ Ι Λ Ο Σ Ο Φ Ι Κ Η Σ Τ Α Σ Η ....ΚΑΙ Σ Α Φ Η ..... Σ Κ Ο Π Ο .
ΣΥΝΗΘΗΣ ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ.... Η Ε Ξ Α Ρ Τ Η Σ Η "Α Λ Λ Ω Ν "....ΩΣ Ι Δ Ε Ο Λ Ο Γ Ι Κ Ο ....
ΠΡΟΓΕΦΥΡΩΜΑ..... ΤΩΝ "Ε Π Ο Μ Ε Ν Ω Ν "....ΣΕ "ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ" ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ...
Σ Ε Κ Τ Ε Σ ...η .....Κ Α Τ Ε Υ Θ Υ Ν Σ Ε Ι Σ ....!!!
Ο Μ Ο Ν Ο Σ ΤΡΟΠΟΣ.....ΑΠΕΜΠΛΟΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ....Ο Ε Π Α Ν Α Π Ρ Ο Σ Δ Ι Ο Ρ Ι Σ Μ Ο Σ .....
ΤΗΣ " Θ Ε Σ Η Σ "......ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ....ΤΟΥ Ε Ξ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Ο Υ ΜΑΣ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.....ΣΕ "Σ Υ Γ Κ Ρ Ι Σ Η ".....ΜΕ ΤΟ Ε Σ Ω Τ Ε Ρ Ι Κ Ο ΜΑΣ Γ Ι Γ Ν Ε Σ Θ Α Ι .....!!
Η Σ Υ Ν Ε Ι Δ Η Τ Ο Π Ο Ι Η Σ Η .....ΤΟΥ "Υ Π Α Ρ Χ Ω " Η" Ο Χ Ι .....
Λ Ε Ι Τ Ο Υ Ρ Γ Ω ,,,,,η" Ο Χ Ι .....
ΕΚΦΡΑΖΩΜΑΙ.....η" Ο Χ Ι .....
ΜΕ "Α Ρ Μ Ο Ν Ι Α "
ΚΑΙ " Ε Π Ι Θ Υ Μ Ω ".....ΕΠΙΦΕΡΕΙ Λ Υ Τ Ρ Ω Σ Η ....
-
Ίσως να μην έγινε κατανοητό αυτό που ήθελα να εκφράσω. Η κεντρική ιδέα των σκέψεών μου έχει να κάνει με τη μέγιστη σημασία της ατομικότητας και όπως ήδη έχω εκφραστεί, σταδιακά η ατομικότητα θα οδηγήσει σε έναν προσωπικό-ατομικό-μοναχικό δρόμο όπου ο εσωτεριστής θα διαφοροποιηθεί σε σχέση με τις καταβολές του όπως αυτές εκφράστηκαν μέσα από ένα τάγμα, μία ομάδα ή θρησκεία.
Θα έρθει δηλαδή στο σημείο όπου ο εσωτεριστής θα φτιάξει ένα δικό του σύνολο από πρακτικές, μεθόδους και διδαχές που ανταποκρίνονται στη δική του μεταφυσική οπτική, θα είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα του ας πούμε. Έτσι λοιπόν, ανεξαρτήτως του αν ο Χ εσωτεριστής ξεκίνησε από το Ψ τάγμα, στην πορεία θα διαφοροποιηθεί και θα εξατομικεύσει την πορεία του στον εσωτερισμό. Έτσι, στην τελική φάση διαμόρφωσης των πρακτικών, των μεθόδων και των διδασκαλιών που θα ακολουθήσει, θα φτάσει να δομήσει τη δική του "σκάλα του Ιακώβ" που θα αποτελεί την πιο αποτελεσματική (αλλά μόνον για εκείνον) πορεία σύνδεσης με τον "θεό" μέσα του...
Πιο πριν σωστά γράφτηκε πως η αλήθεια είναι μία και μοναδική. Παράλληλα όμως θεωρώ πως οι μέθοδοι που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή την αλήθεια δεν είναι πεπερασμένες αλλά ποικίλλουν ανάλογα με τον ενδιαφερόμενο. Είναι στην αποκλειστική μας επιλογή το ποιόν δρόμο θα ακολουθήσουμε αλλά πάντοτε το τελικό σημείο είναι κοινό.
Θα έλεγα πως κάθε οργανωμένο σύνολο μεταφυσικών ενασχολήσεων, είτε αυτό ονομάζεται τάγμα, είτε θρησκεία, είτε μικρή ομάδα, αυτό που πρέπει να κάνει είναι να πιστεύει στην αξία της ατομικότητας και αρχικά μέσα από την ομαδική ενασχόληση να "απογαλακτίζει" και να μαθαίνει στο μέλος πως να πορεύεται μόνο του στον εσωτερισμό, δηλαδή στο πως το κάθε μέλος θα δομήσει μόνο του αυτό που πριν ονόμασα "σκάλα του Ιακώβ".
Πορεύεσαι με τους πολλούς για να μάθεις να πορεύεσαι μόνος σου... ::)
-
Ίσως να μην έγινε κατανοητό αυτό που ήθελα να εκφράσω. Η κεντρική ιδέα των σκέψεών μου έχει να κάνει με τη μέγιστη σημασία της ατομικότητας....
Έγινε πλήρως κατανοητό αδελφέ και σε αυτό ακριβώς συνηγόρησα όταν παρέθετα: "Μόνον η αλήθεια θα μας ελευθερώσει. Αυτή όμως η αλήθεια, είναι απόλυτα προσωπική και είναι το μοναδικό κλειδί για τα ιδιαίτερα δεσμά που δένουν και εγκλωβίζουν την κάθε μία ξεχωριστή και διαφορετική ατομικότητα".
Αυτό που προέχει πρώτιστα είναι να καταφέρουμε να προσανατολίσουμε και να προάγουμε την σημασία την ατομικότητας - όπως ορθά το εστίασες - και να επικεντρωθούμε στην κάθε μία ξεχωριστή αυτή οντότητα. Γιατί αυτή η μονάδα είναι το βασικό συστατικό μιας κοινωνίας και καμιά κοινωνία δεν δύναται να είναι ευτυχισμένη όταν έστω και ένας μόνος άνθρωπος - μέλος της δυστυχεί. Ο Διαφωτισμός έβαζε σαν πρώτερο στόχο την ευημερία της κοινωνίας για να ευημερούν τα μέλη της, δημιουργώντας όμως περιθωριακούς και ξεσηκώνοντας αντικοινωνικές αντιδράσεις. Η σύγχρονη άνθρωπιστική φιλοσοφική σκέψη, έχει σαν πρώτερο στόχο την ανάπτυξη, εξυγίανση, εξέλιξη και ευημερία της κάθε ξεχωριστής ατομικότητας και τότε σαν συνέπεια θα ακολουθήσει η ευημερούσα κοινωνία, η οποία θα ενσωματώνει κάθε μοναδική ξεχωριστή ατομικότητα.
Η Α.Μ.Ρ.Α. προάγει και προωθεί μέσα από τις διδασκαλίες της την ανάγκη αλλαγής νοοτροπίας και τον προσανατολισμό στον σεβασμό της ατομικής διαφορετικότητας και στην ανάπτυξη των ατομικών ξεχωριστών ιδιαιτεροτήτων της ατομικότητας, ως βασική προτεραιότητα για την ανάπτυξη και εξέλιξη. Σε δεύτερο βαθμό εστιάζεται στην σύνθεση των ατομικοτήτων σε κοινωνικές ομάδες πλήρως ισότιμων και ενεργών ατομικοτήτων. Τέτοιες ομάδες θα απαρτίζουν υπερομάδες και έτσι κλιμακωτά οραματίζεται να δει δομημένη μια πανανθρώπινη κοινωνία ως έναν ενιαίο υγιή και ευημερούντα οργανισμό.