VAMPIRES! (Βρυκόλακες).
Νεο-βαμπιρισμός..... νέα
εναλλακτική των παιδιών μας;
του κ. Ηλία Χατζηνικολάου
Πηγή: «ΔΙΑΛΟΓΟΣ», ΤΕΥΧΟΣ 32, ΑΠΡΙΛΙΟΣ -ΙΟΥΝΙΟΣ 2003.
Θα γελούσατε σε ανησυχία του παιδιού σας, να γίνει σαν μεγαλώσει ένας καλός...... βρυκόλακας; Μήπως θ’ απαντούσατε πως πρόκειται για μύθους και εξωπραγματικές ιστορίες;
Το παρόν πόνημα παρουσιάζει μία πολύ επικίνδυνη σχοινοβασία, μεταξύ λαϊκών θρύλων και σημερινής πραγματικότητας.
Όλα ξεκίνησαν από μία ερώτηση-βόμβα παιδιών του Γυμνασίου, που με ρώτησαν ποια είναι η γνώμη μου για τους βρυκόλακες. Σε συζήτηση που ακολούθησε, μου αποκάλυψαν πως κάποιοι φίλοι τους, «ψάχνονται» και δοκιμάζουν τεχνικές βρυκολάκων!
Η δεύτερη βόμβα ήλθε όταν γνωστός μου, μου αποκάλυψε ότι ενστερνίζεται κάποιες «βαμπίρικες» πεποιθήσεις και μέσω ενός ορισμένου κυκλώματος ιατρών στην Αθήνα, προμηθεύεται αίμα, που το πίνει για να πάρει, καθώς πιστεύει, ενέργεια, σφρίγος, νεότητα και ίσως παραπάνω χρόνια ζωής και τέλος ποιος ξέρει ίσως πετύχει την πολυπόθητη αθανασία[01].
Έτσι, ξεκινώντας την έρευνα, ειλικρινά άνοιξα το κουτί της Πανδώρας. Σωρεία στοιχείων μ’ οδήγησε στο αποτέλεσμα, πως τελικά υπάρχουν άνθρωποι στις ημέρες μας, που πιστεύουν με τον έναν η τον άλλον τρόπο, πως είναι βρυκόλακες κι όχι μόνο. Κάποιοι από αυτούς προχώρησαν στην σύσταση εκκλησίας ("The Vampire Church"[02] ). Την χειροτόνηση των επισκόπων τους καθώς και την αναγνώριση της εκκλησίας τους, την έκανε η "Universal Life Church[03] " (Εκκλησία της Παγκόσμιας Ζωής).
Οι επίσκοποί τους προβαίνουν κανονικά σε διεξαγωγή “μυστηρίων” (γάμων, βαπτίσεων, κηδειών κ.ο.κ.). Εκδίδουν πιστοποιητικά γάμου. Επιπλέον, όπως οι Χριστιανοί κάνουν μπροστά στο σώμα τους, το σημείο του Σταυρού, έτσι κι αυτοί με το δεξί χέρι τους, κάνουν μία κίνηση σαν θηλειά, σαν έναν κύκλο που ξεκινά από το δεξί ώμο περνάει μπροστά από το σώμα τους και καταλήγει στο μέτωπο. Η κίνηση αυτή καθώς υποστηρίζουν, παρέχει την ίδια προστασία με την κίνηση του Σταυρού. Αντί για Σταυρό φορούν το αιγυπτιακό σύμβολο “Άνκχ[04] ”. Κάποιες άλλες ομάδες, έχουν κάνει προσεγγίσεις επαναγραφής της Βίβλου. Κλασικό παράδειγμα, είναι αυτό της πτώσης του Αδάμ και της Εύας. Πιστεύουν δηλαδή, πως η πτώση επήλθε, από την σχέση που συνάφθηκε μεταξύ Εύας και Διαβόλου. Τα παιδιά που προήλθαν από τη σχέση αυτή, είναι οι γνωστοί μας «βαμπίροι» η «βρυκόλακες». Το τελευταίο μάλιστα ήταν η σοβαρή πεποίθηση ενός παιδιού της τρίτης Λυκείου. Πως και πότε έφθασε στ’αυτιά του παιδιού αυτή η θεωρία, με τέτοιο τρόπο μάλιστα που να το πείσει, αφήνει πολλά ερωτηματικά για το πόσο Ορθόδοξα κατηχημένα είναι τα παιδιά μας σήμερα.
Μία βλάσφημη παρωδία της Βίβλου, είναι η λεγόμενη βίβλος των βαμπίρων (The Vampire Bible), η γνωστή κι ως «Βιβλίο του Ύπνου» («Book of the Nod»). Ένας άγγελος που κοιμάται, στολίζει συχνά τους τόπους που συχνάζουν. Πιστεύω ότι σε αυτό το σημείο είναι φρόνιμο να κοιτάξουμε τις θρησκείες και τις λαϊκές παραδόσεις των λαών ανά τον κόσμο και πως κάθε μία περιέβαλε μέσα της, τον «θρύλο» των βαμπίρων.
Στην Ελλάδα έχουμε έναν θρυλικό βαμπίρο, γνωστό με το όνομα "Βρυκόλακας", ο οποίος έβγαινε από τον τάφο του, μόνο για να βρει νύφες και ν’αφήσει απογόνους. Άλλοι γνωστοί βαμπίροι στην ελληνική επικράτεια είναι ο Μπαμπούλας, η Λάμια που έκλεβε τα νεογέννητα και τους έπινε το αίμα και τέλος ο Καλλικάντζαρος που είχε την δύναμη μόνο τις δώδεκα ημέρες των Χριστουγέννων, να μετατρέπει τα νεογέννητα που γεννήθηκαν αυτή την περίοδο, σε βαμπίρους.
Παρατηρώντας και άλλους θρυλικούς βαμπίρους[05], εκείνο που βγαίνει ως συμπέρασμα και “απορία” ταυτόχρονα είναι πως σε τόσους διαφορετικούς πολιτισμούς, θρησκείες, δοξασίες, υπάρχουν τόσο πανομοιότυποι θρύλοι και να σημειωθεί σ’ εποχές που δεν υπήρχαν μέσα μαζικής ενημέρωσης, για να ταξιδέψουν αυτοί οι θρύλοι από τον ένα τόπο στον άλλον.
Δεν θα μπορούσα να κλείσω αυτή την μικρή αναδρομή, χωρίς ν’ αναφερθώ στην μορφή που απετέλεσε το 1897 την έμπνευση του Ιρλανδού συγγραφέα Μπράμ Στόκερ (Bram Stoker), θέμα εκατοντάδων πια ταινιών και αρκετών χιλιάδων τίτλων βιβλίων, που δεν είναι άλλη από τον κόμη Βλάντ ΙΙΙ Τσέπες (Vlad ΙΙΙ Tepes[06] ), γνωστό ως "Δράκουλα".
Βασιλιάς του βασιλείου της Βλαχίας (Wallachia), που κειμένεται νότια των Καρπαθίων όρων, ένα από τα τρία ιστορικά κρατίδια, αυτά της Μολδαβίας και της Τρανσυλβανίας που συνθέτουν το σημερινό κράτος της Ρουμανίας[07]. Ο κόμης Βλάντ βασίλεψε για έξι μόνο χρόνια από το 1456 έως το 1462, οπότε και νικήθηκε από τους Τούρκους. Το 1475 κατάφερε να ξαναγίνει βασιλιάς, για να δολοφονηθεί την ίδια χρονιά, σε μάχη πάλι με τους Τούρκους.
Υπέγραφε ως “Draculea[08] ” Δράκουλας. Στα ρουμάνικα «Ντράκουλ» (Dracul) είναι αυτό που λέμε εμείς «Δράκος» και έτσι αποκαλούν τον διάβολο. "Dracula" σημαίνει «ο γιός του διαβόλου», όνομα που το πήρε από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν ιππότης της «Ιεραρχίας του Δράκου» (The Order of the Dragon), μία αδελφότητα που πιστεύεται πως απετέλεσε τον πρόδρομο κάποιων από τις πεποιθήσεις των σύγχρονων νεοβαμπίρων. Όσοι ανήκαν σε αυτή την αδελφότητα φορούσαν ένα κεντητό δράκο στο μπράτσο τους. Καμμία λοιπόν ονομασία δεν δίνεται τυχαία. Οι φήμες για τον κόμη Βλάντ, πως έπινε το αίμα όσων καταδίκαζε σε θάνατο, προέρχεται από τους Σάξονες Σίμπιου (Sibiu) της περιοχής της Τρανσυλβανίας, τους οποίους αφού τους νίκησε, ανασκολόπησε[09] όλους τους αιχμαλώτους, τα γυναικόπαιδα, αλλά και όλους τους έμπορους Σάξονες που είχαν την ατυχία να βρίσκονται στη Βλαχία[10]. Όσοι Σάξονες ξέφυγαν στην Δύση μετέφεραν την σκληρότητα και τις ενέργειες του κόμη, οι οποίες γράφηκαν σε μικρά βιβλιαράκια της εποχής.
Ο συγγραφέας Μπράμ Στόκερς, εντυπωσιασμένος από αυτά τα κατορθώματα, χρησιμοποίησε μόνο σαν μορφή έμπνευσης τον κόμη Βλάντ, αλλά ο ήρωάς του δεν έχει καμμία σχέση με τον εν λόγω κόμη. Ο μυθιστορηματικός κόμης Δράκουλας τοποθετείται στην περιοχή της Τρανσυλβανίας και όχι της Βλαχίας κι αυτό γιατί Τρανσυλβανία σημαίνει «η περιοχή πέρα από το δάσος», όνομα πιο μυστηριακό από το Βλαχία που σημαίνει «η περιοχή των ξένων». Το μυστηριακό του κάστρο το είχε στην περιοχή της Μπίστριτζα (Bistritza area), κοντά στο πέρασμα Μπάργκαου (Bargau Pass) προς τα Καρπάθια όρη, που σαγήνευε και παρέσυρε τα θύματά του.
Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί ο Μπράμ Στόκερ διάλεξε το συγκεκριμένο πρίγκιπα ως το μοντέλο για το φανταστικό του ήρωα. Ο Στόκερ υπήρξε φίλος με έναν ουγγαρέζο καθηγητή από την Bουδαπέστη ο οποίος μπορεί να ανέφερε το όνομα του Δράκουλα. Tά Bαλκάνια μόλις είχαν αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό όταν ο Στόκερ άρχισε τη νουβέλα του και οι προλήψεις των σκοτεινών χρόνων ήταν ακόμη ζωντανές. Παρά την απάνθρωπη σκληρότητά του, στη Pουμανία ο Κόμης Δράκουλας θεωρείται εθνικός ήρωας ο οποίος αντιστάθηκε στην τουρκική κυριαρχία.
….συνεχίζεται….