Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές
"Ανάπτυξη Συνειδητότητας"
Avaris:
(Κ.Καστανέντα, "Μια Ξεχωριστή Πραγματικότητα", σ. 233)
ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ: "..Αυτό μας φέρνει στο τελευταίο σημείο που πρέπει να γνωρίζεις για τον πολεμιστή", είπε, " Ο πολεμιστής εκλέγει τα πράγματα που αποτελούν τον κόσμο του...."
.........
...."Τα διαλέγει προσεκτικά, γιατί καθένα απο αυτά που διαλέγει είναι μια ασπίδα που τον προστατεύει απο τις άγριες επιθέσεις των δυνάμεων που πασχίζει να χρησιμοποιήσει. πχ Ο πολεμιστής θα χρησιμοποιήσει την ασπίδα του για να προστατέψει τον εαυτό του απο το σύμμαχό του (σημ. προσωπική του μαθητή Φιλική οντότητα - στην Σαμανική Κοσμογονία - που όμως εαν αντιληφθεί "αδυναμία" του Μαθητή γίνεται "εχθρική" και "καταστροφική").
...." Ο μέσος άνθρωπος που τριγυρίζεται κι αυτός απο ανεξήγητες δυνάμεις, τις ξεχνάει συνήθως γιατί έχει άλλα είδη ειδικών ασπίδων για να υπερασπίσει τον εαυτό του".
Κ.ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ:" Ποιές είναι αυτές οι ασπίδες?", επέμενα.
Δ.Χ.: " Αυτά που κάνουν οι άνθρωποι", είπε.
Κ.Κ.: " Τι κάνουν οι άνθρωποι?"
Δ.Χ.: "Ρίξε μια ματιά γύρω σου και θα δεις. Οι άνθρωποι ασχολούνται μ' αυτά που απασχολούν τους ανθρώπους. Αυτές είναι οι ασπίδες τους. Όταν ένας μάγος έχει ν' αντιμετωπίσει μια απ' αυτές τις μυστηριώδεις κι αδυσώπητες δυνάμεις για τις οποίες μιλούσαμε, η ρωγμή στην κοιλιά του ανοίγει κάνοντάς τον περισσότερο επιδεκτικό στο θάνατο απο όσο είναι κανονικά.
...Σου έχω πει ότι πεθαίνουμε εξαιτίας αυτής της ρωγμής....κατά συνέπεια, εαν ξαφνικά ανοίξει, θα πρέπει κανείς να έχει προετοιμάσει τη θέλησή του για να καλύψει αυτή τη ρωγμή - αν δηλαδή είναι πολεμιστής. Αν δεν είναι πολεμιστής, όπως εσύ λόγου χάρη, τότε δεν έχει άλλη διέξοδο απο το να χρησιμοποιήσει τις δραστηριότητες της καθημερινής του ζωής για ν' απομακρύνει τη σκέψη του απο την τρομάρα αυτής της αντιμετώπισης και μ' αυτό τον τρόπο να δώσει την ευκαιρία στη ρωγμή να κλείσει.
...Θύμωσες μαζί μου εκείνη τη μέρα που συνάντησες το σύμμαχο. Σ' έκανα να θυμώσεις τη μέρα που ακινητοποίησα το αυτοκίνητό σου (σημ. ο Δον Χουάν "παρενέβη" με τη "θέλησή" του στο ηλεκτρικό κύκλωμα του αυτοκινήτου και δεν το άφηνε να πάρει μπροστά) και σ' έκανα να κρυώσεις όταν σε βύθισα στο νερό. Με το να φοράς τα ρούχα σου μάλιστα κρύωσες περισσότερο.
...Ο Θυμός και το κρύο που ένοιωσες, σε βοήθησαν να κλείσεις τη ρωγμή σου και σε προστάτεψαν. Τώρα, όμως, στο παρόν στάδιο της ζωής σου, δε μπορείς πλέον να χρησιμοποιείς αυτές τις ασπίδες το ίδιο αποτελεσματικά όσο ο μέσος άνθρωπος.
...Ξέρεις πάρα πολλά για τις δυνάμεις αυτές και είσαι τελικά έτοιμος να αισθανθείς και να δράσεις σαν πολεμιστής.
...Οι παλιές σου ασπίδες δεν είναι πια σίγουρες...."
Κ.Κ.: "Και τι θα πρέπει να κάνω"?
Δ.Χ.: "Να φερθείς σαν πολεμιστής και να διαλέξεις τα πράγματα που θα αποτελέσουν τον κόσμο σου. Δεν μπορείς πλέον να τριγυρίζεσαι απο πράγματα φύρδην μύγδην. Σου μιλώ πολύ σοβαρά αυτή τη στιγμή. Για πρώτη φορά στη ζωή σου, δεν είσαι πια ασφαλής μέσα στον παλιό σου τρόπο ζωής".
Avaris:
(Κ.Καστανέντα, "Μια Ξεχωριστή Πραγματικότητα", σ. 264)
*********************************************
Κ.Κ.:" Τι εννοείς λέγοντας να εκλέξω τα πράγματα του δικού μου κόσμου"?
Δ.Χ.:" Ο πολεμιστής συναντάει τις ανεξήγητες και αδυσώπητες εκείνες δυνάμεις γιατί ψάχνει επίτηδες να τις βρει....
....κατά συνέπεια, πρέπει να είναι προετοιμασμένος για τη συνάντηση. Εσύ όμως ποτέ δεν είσαι προετοιμασμένος γι' αυτή. Αν οι δυνάμεις αυτές έρθουν πραγματικά να σε συναντήσουν, εσύ θα αιφνιδιαστείς....
...Ο φόβος που θα νοιώσεις θ' ανοίξει τη ρωγμή σου και η ζωή σου θα γλιστρήσει απο μέσα σου και θα φύγει....Το πρώτο πράγμα λοιπόν που πρέπει να κάνεις είναι να προετοιμαστείς. Σκέψου ότι ο Σύμμαχος μπορεί κάθε στιγμή να ξεφυτρώσει μπροστά σου και ότι πρέπει να είσαι έτοιμος.
Η συνάντηση με το σύμμαχο δεν είναι πάρτυ ή εκδρομή το σαββατοκύριακο, κι όταν είσαι πολεμιστής αναλαμβάνεις την ευθύνη να προστατέψεις τον εαυτό σου.
Ύστερα απ' αυτό, αν κάποια απο τις δυνάμεις αυτές σε χτυπήσει και κάνει τη ρωγμή σου ν' ανοίξει, εσύ πρέπει να καταβάλλεις κάθε προσπάθεια για να την κλείσεις μόνος σου. Και για το σκοπό αυτό πρέπει να έχεις διαλέξει έναν ορισμένο αριθμό πραγμάτων που σ' ευχαριστούν πολύ και σου χαρίζουν γαλήνη, πράγματα που να μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις συνειδητά για να διώξεις απο τις σκέψεις σου το φόβο, να κλείσεις τη ρωγμή και να γίνεις ισχυρός".
Κ.Κ.:" Τι είδους πράγματα"?
Δ.Χ.: " Σου έχω πει απο χρόνια ότι ο πολεμιστής διαλέγει το δρόμο που θ' ακολουθήσει με την καρδιά. Είναι ακριβώς αυτή η εκλογή με την καρδιά που κάνει τον πολεμιστή να διαφέρει απο τον μέσο άνθρωπο.
Ο πολεμιστής ξέρει ότι ο δρόμος έχει καρδιά όταν γίνεται ένα μαζί του, όταν νιώθει μεγάλη γαλήνη και ηρεμία διατρέχοντας το μάκρος του. Τα πράγματα που διαλέγει ο πολεμιστής για να τα κάνει ασπίδες του, είναι τα πράγματα ενός δρόμου με καρδιά."
Κ.Κ.:" Μα εσύ είπες πως δεν είμαι πολεμιστής. Πως μπορώ να διαλέξω έναν δρόμο με καρδιά"?
Δ.Χ.:" Αυτό είναι το αποφασιστικό σημείο για σένα. Πριν δεν είχες πραγματική ανάγκη να ζεις σαν πολεμιστής. Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, τώρα πρέπει να κάνεις γύρω σου ένα κύκλο απο πράγματα του δρόμου της καρδιάς και ν' αρνηθείς τα υπόλοιπα, διαφορετικά θα πας χαμένος στην άλλη συνάντηση.
Μπορώ μάλιστα να προσθέσω πως δεν χρειάζεται να επιδιώκεις συνάντηση. Ο Σύμμαχος μπορεί τώρα νάρθει σ'εσένα την ώρα που θα κοιμάσαι, την ώρα που συζητάς με φίλους σου ή την ώρα που γράφεις".
Avaris:
Αν και τόσο "διαφορετικά" μεταξύ τους μονοπάτια, δεν μπορώ να μην επισημάνω την παρακάτω ομοιότητα όσον αφορά την μη χρησιμότητα πλέον των κλασσικών μεθόδων "γείωσης" απο ένα σημείο κι έπειτα :
--- Παράθεση από: Avaris στις Μαΐου 24, 2007, 19:00:50 ---(Κ.Καστανέντα, "Μια Ξεχωριστή Πραγματικότητα", σ. 233)
ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ:..Ο Θυμός και το κρύο που ένοιωσες, σε βοήθησαν να κλείσεις τη ρωγμή σου και σε προστάτεψαν. Τώρα, όμως, στο παρόν στάδιο της ζωής σου, δε μπορείς πλέον να χρησιμοποιείς αυτές τις ασπίδες το ίδιο αποτελεσματικά όσο ο μέσος άνθρωπος.
...Ξέρεις πάρα πολλά για τις δυνάμεις αυτές και είσαι τελικά έτοιμος να αισθανθείς και να δράσεις σαν πολεμιστής.
...Οι παλιές σου ασπίδες δεν είναι πια σίγουρες...."
Κ.ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ.: "Και τι θα πρέπει να κάνω"?
Δ.Χ.: "Να φερθείς σαν πολεμιστής και να διαλέξεις τα πράγματα που θα αποτελέσουν τον κόσμο σου. Δεν μπορείς πλέον να τριγυρίζεσαι απο πράγματα φύρδην μύγδην. Σου μιλώ πολύ σοβαρά αυτή τη στιγμή. Για πρώτη φορά στη ζωή σου, δεν είσαι πια ασφαλής μέσα στον παλιό σου τρόπο ζωής".
--- Τέλος παράθεσης ---
και το παρακάτω απόσπασμα (απο κείμενο του S.Johanson) που παρατέθηκε απο την αγαπητή Rose_777 στο topic περί "Νύχτας της Απελπισίας".
--- Παράθεση ---Κατά την διάρκεια της Μαύρης Νύχτας, κομματιαζόμαστε, από όλες εκείνες τις ιδιότητες που τυπικά θα αποδίδαμε στο σκοτάδι, δηλαδή, απογοητεύσεις που μας φτάνουν σε απόγνωση, σταδιακή πτώση της ικανότητας συγκέντρωσης, παρακμάζουσα υγεία, αυξανόμενο χάος, αυξανόμενη έλλειψη ενός συγκεκριμένου σκοπού, σύγχυση, αδυναμία εν όψει πειρασμού και αισθήματα ολοκληρωτικής απόγνωσης, αδυναμίας και ανεπάρκειας. Αυτή η εσωτερική κατάσταση διαποτίζει το είναι μας, κηλιδώνοντας και μολύνοντας τις πιο ιερές εσωτερικές μας πτυχές. Δεν υπάρχει διαφυγή, γιατί αναδύεται από μέσα μας και είναι απόκρυφο κομμάτι της ύπαρξής μας.
Οι παλιές και δοκιμασμένες μέθοδοι ενασχόλησης του νου με πιο ελαφριά θέματα για ανακούφιση, δεν δουλεύουν πλέον, στην πραγματικότητα μοιάζουν ολοένα και πιο άκαρπες και μάταιες.
Δεν υπάρχει καταφύγιο και ανεξαρτήτως από τις, εξωτερικής φύσεως, κινήσεις μας, τα προβλήματα επιμένουν και σταδιακά επιδεινώνονται.
--- Τέλος παράθεσης ---
Avaris:
Πριν είκοσι χρόνια περίπου, στον χώρο των πολεμικών τεχνών κυριαρχούσε μια φήμη-πραγματικότητα:
Σε ένα συγκεκριμένο - κυρίαρχο τότε - Σύστημα πολεμικών τεχνών, έβγαιναν όλο και περισσότεροι εκπαιδευτές με πολλά πολλά "Dan" στην ζώνη τους.
(Dan στο χώρο των Ιαπωνικών Πολεμικών τεχνών είναι βαθμός ανώτερης κατοχής της τέχνης)
Αυτή ήταν η "Πραγματικότητα"....
Η αμείλικτη φήμη όμως ήταν πως οι "ενδιαφερόμενοι" απλώς πήγαιναν στην διπλανή Ιταλία και "αγόραζαν" τα Dan.
Κι έτσι έβλεπες ξαφνικά εδώ στην Ελλάδα στα ριγκ "Μαχητές" με 15 Dan την στιγμή που οι αντίστοιχοι Ιάπωνες αθλητές δεν είχαν κατά μέσον όρο πάνω απο τέσσερα.
Μέχρι που έγιναν ρεζίλι, εκεί κάπου στα τέλη του '90, και κατέρρευσε η παντοκρατορία του συγκεκριμένου συστήματος.....
Τώρα, είκοσι χρόνια μετά, γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές....με την διαφορά όμως πως συμβαίνει στον χώρο που θα έπρεπε εκ προοιμίου να είναι ο πλέον καθαρός και ηθικός.....
Στον χώρο του Εσωτερισμού....
Το πως και σε ποιούς "απονέμονται" οι Βαθμοί, ίσως θα έπρεπε να τύχει περισσότερης προσοχής απο τους "αρμόδιους" ορισμένων Εσωτερικών Σχημάτων.....
Δεν μπορεί "ανίκανοι κι επικίνδυνοι ψυχικά άνθρωποι" να "ανυψώνονται τυπικά " μέσω Βαθμών απο τα Σχήματά τους.....
Αυτοί οι "Βαθμοί" αντί να πιστοποιούν "ανάπτυξη Συνειδητότητας" αντιθέτως κάνουν ακόμη πιο επικίνδυνο τον Ψυχισμό τους για τους άλλους.....διότι πολύ απλά θρέφουν την "αλαζονεία" τους και ότι πιο "ποταπό" μέσα τους.....
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση