Σχόλια > Κοινωνικοί Προβληματισμοί

Πως θα σχολιάζατε το φαινόμενο "Λαζόπουλος"?

(1/3) > >>

Rose:
http://www.youtube.com/watch?v=-GG1_8PJDoU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=u6pgKyVW8bE&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=UekXnbu61n4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=46Xeu4pamT0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=998wi9BhMz4&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=ZxzEjtA9dqk&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=lsGiD_A9Lqo&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=PgZQdYWNNzI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=ep7lbtQsWXY&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=O4oty2-9QGg&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=8PECMQMgpVA&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=fdzxpjuF5oI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=jxni5SC6FhA&feature=related

Trithemius:
Αν και δεν ψάχνω να τον παρακολουθήσω, θα έλεγα πως σίγουρα προσφέρει κάτι διαφορετικό στο γίγνεσθαι της Ελληνικής τηλεόρασης. Συνοπτικά θα σας παραθέσω αυτά που μου αρέσουν σε ό,τι κάνει και αυτά που δεν μου αρέσουν:

Τι μου αρέσει στις εκπομπές του:
- Το ότι φέρνει στην κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση το κοινό, έτσι ώστε να περάσει τα κοινωνικά του μηνύματα
- Το ότι καλύπτει μια ευρεία γκάμα σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων
- Το ότι δίνει αξία στον απλό λαό, στον οποίο δείχνει πως νοιάζεται για τη γνώμη του
- Το ότι θέτει προβληματισμούς για τους οποίους ο απλός λαός ποτέ δεν ήταν "έτοιμος"

Τι δεν μου αρέσει στις εκπομπές του:
- Το ότι εν ονόματι της σάτιρας κάποιες φορές ισοπεδώνει ανθρώπους, συμπεριφορές και αρχές
- Το ότι ενώ και ο ίδιος έχει "παραστρατήσει" στο παρελθόν, ουδέποτε έκανε δημοσίως την αυτοκριτική του
- Το ότι δείχνει πως μπορεί να έχει αλάνθαστη γνώμη για όλα

και άλλα που λόγω χρόνου δεν έχω τη δυνατότητα να αναφέρω :)

Κανένας:
Κατά τη γνώμη μου, η συνταγή της επιτυχίας του (και φαντάζομαι κάθε σάτηρας) είναι:

1) Εκφράζει την αγανάκτηση του λαού, τα άμεσα προβλήματά του.  Πχ θα είχε πολύ μικρώτερη επιτυχία αν ασχολιώτανε με την υπερθέρμανση του πλανήτη ή τη μόλυνση του περιβάλοντος. 

2) Τα παρουσιάζει με πολύ απλό τρόπο.  Οι υπεραναλύσεις από ειδικούς θα δε θα προσέλκυαν άτομα κατώτερης μόρφωσης και καλιέργιας.

3) Τα επενδύει με έξυπνο χιούμορ.  Αυτό το κάνει πολύ ευχάριστο.  Αγγίζει όλο τον κόσμο.

livelove:
Ωραίο αυτό...στο  "κοινωνικοί προβληματισμοί" φιλοξενείται κάποιος που σατιρίζει τους κοινωνικούς προβληματισμούς.. ::) Παραξενεύτηκα πολύ όταν είδα το θέμα, διότι την Πέμπτη σκέφτηκα να το βάλω κι εγώ να το συζητήσουμε. Εν τω μεταξύ είναι 10 μέρες τώρα που απείχα από τον υπολογιστή. Και μπαίνω και βλέπω το θέμα..

Το έχω σκεφτεί αρκετά από τότε που για πρώτη φορά είδα μια εκπομπή.Επίσης παρακολούθησα μέρος αυτής την περασμένη Πέμπτη. Σκέφτομαι λοιπόν οτι έχει επιλέξει να υποδύεται τον γύφτο, πράγμα το οποίο αλήθεια δεν μπορώ να κατανοήσω. Γιατί γύφτος; Γιατί αλ τσαντίρι news; Γιατί καρπούζι μες το καταχείμωνο; Και μετά σκέφτομαι τον ρόλο που έχει συνήθως ο Fool πχ στον Shakespeare. Ο Fool λοιπόν...αποκαλύπτει στον βασιλιά αυτά που δεν βλέπει ως βασιλιάς.Και τελικά το ακροατήριο...Ποία είναι η κάθαρσις μέσα από όλο αυτό-αν υπάρχει; (Θα μου πεις, αμα θέλεις καθαρση δες καμια τραγωδία... Αλλά νομίζω οτι τα προβλήματα είναι η τραγωδία μας).Αυτό θεωρώ οτι είναι και το βασικότερο ερώτημα. Και κατά πόσο είναι συνετό να σου λένε την αλήθεια κατάμουτρα, να σου λένε τί συμβαίνει γύρω σου, έστω να σου αποκαλύπτουν κατά τί την αλήθεια αναφορικά με τα προβλήματα και εσύ να γελάς και να τραγουδάς; Αυτό με «ανησυχεί». (τώρα θυμήθηκα έναν φίλο που έλεγε οτι οι Έλληνες κατα την τουρκοκρατία διασκέδαζαν και χόρευαν και γελούσαν και τραγουδούσαν για να βρουν κουράγιο και έλεγαν χαρούμενα τραγούδια, διότι αν τραγουδούσαν λυπητερά δεν θα άντεχαν-μπορεί να 'χει και δίκιο) Την πρώτη φορά που είχα δει αυτην την εκπομπη είχα σκεφτεί δύο πράγματα:

Το πρώτο ήταν οτι εντυπωσιάστηκα με το γεγονός οτι αυτός, ο συγκεκριμένος άνθρωπος κάνει αυτην την εκπομπή και λέει αυτά που λέει. Μου φάνηκε αντιφατικό (εν τω μεταξει μόλις συνειδητοποιήσα οτι το ίδιο αντιφατικά μου είχαν φανεί από την πρώτη στιγμή και τα ντουέτα Στάη-Ευαγγελάτος και Αναστασιάδης-Τριανταφυλλόπουλος--χαχαχ και είδαμε τί συνέβη χαχα ) Και είχα πει οτι δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε οτι αυτός μας δουλεύει κανονικά και απλώς είναι ο πλέον κατάλληλος άνθρωπος να πιάσει τον σφυγμό του κόσμου και να κάνει αυτό που του υποδεικνύεται από άλλους παίζοντας με ψέματα και αλήθειες ή αυτός ο άνθρωπος έχει κάνει στροφή 180 μοιρών, μετανόησε και πράγματικά στέκεται εκεί για να προσφέρει έργο. Και μετά είπα, ελπίζω να ισχύει το δεύτερο. Γι’αυτό το δεύτερο, στις εκπομπές που έχω δει κάνει εμμέσως αναφορές. Θέλω να πώ οτι το εκφράζει με τον τρόπο του οτι τα παλιά είναι παλιά και τα καινούρια είναι καινούρια (λογικό, δεδομένου οτι έχει κάνει πολλούς εχθρούς με την σάτυρα του). Είμαι όμως της άποψης οτι όλοι οι άνθρωποι κάποια στιγμή έχουν το δικαίωμα «να βρουν τον δρόμο τους» όσο κι αν θέλει ένας Κούγιας να τους εμποδίσει χαχα.

Το δεύτερο που είχα σκεφτεί αφορούσε το κοινό, το οποίο παρακολουθεί από ό,τι φαίνεται με μεγάλο ενδιαφέρον. Νομίζω οτι μου άρεσε που είδα όλους αυτούς τους ανθρώπους να αντιλαμβάνονται μια τέτοιου είδους σάτυρα. Θεωρώ οτι εν συγκρίσει με άλλες σάτυρες αυτή του Λαζόπουλου είναι πιο –δεν ξέρω πώς να την χαρακτηρίσω τώρα...χαχα..απίθανο..- πιο...πιο...ουσιαστική ας πούμε και βασίζεται κατά ένα μέρος σε βιβλία σύγχρονων φιλοσόφων πχ σε μια εκπομπή ενώ σατύριζε πέρασε πολύ ωραία και με πολύ απλά λόγια κάποια άποψη του Chomsky. Εκλαϊκευμένος Chomsky μου φάνηκε από το Understanding Power για την ακρίβεια. Και το κοινό μπορεί να το δεχτεί αυτό. Και να το καταλάβει και να γελάσει. Επίσης συχνά το χιούμορ του είναι έξυπνο. Βασικά, διακρίνω πολλών ποιοτήτων χιούμορ χαχα. Και αυτό είναι λογικό, διότι έτσι διευρύνεται το κοινό του. Η αλήθεια είναι οτι δεν αφήνει κανέναν παραπονεμένο. Απευθύνεται σε όλους με τον τρόπο του. Έπειτα, αυτό που μου κάνει πραγματική εντύπωση είναι οτι πρόκειται για μία εναλλαγή κάθε φορά ενός απολύτως σοβαρού θέματος και ενός απολύτως γελοίου κ.ο.κ. Παρακολουθώντας αισθανόμουν σαν να τραντάζομαι με αυτές τις εναλλαγές.Δηλαδή θέλω να πώ
το σοβαρό το κάνει γελοίο
και το γελοίο γελοιότερο.
Και φτου κι απ’την αρχή.
Γιατί;

Αλλά αυτό που επικράτησε μέσα μου είναι το ερώτημα:
«Τελικά είναι καλό το οτι οι άνθρωποι γελάνε με τα προβλήματα; Μήπως οι άνθρωποι δεν έχουν ανάγκη να γελούν με αυτά, αλλά να γελούν με άλλα, αλλά κυρίως να τα επιλύουν;» Θέλω να πώ οτι ένας άνθρωπος ακούγοντας τον Λαζόπουλο αισθάνεται οτι ακούει την αλήθεια του και παίρνει χαρά με αυτό και το διασκεδάζει κιόλας τραγουδώντας. (αυτό ισχύει για όλες τις σάτυρες) Κι έτσι αισθάνεται οτι ακούγεται τελικά και η δική του φωνή μέσα από το στόμα εκείνου που κάνει μια πολύ πετυχημένη σάτιρα. Εκφράζει την αγανάκτηση του κόσμου, όπως είπε και ο Trithemius. Αλλά ποιος είναι ο σωστός τρόπος να εκφραστεί ο κόσμος; Αυτό είναι ένα ζήτημα. Επίσης, κάπου είχα διαβάσει τελευταία και εντυπωσιάστηκα ομολογώ γιατι δεν το ειχα σκεφτει ποτε ετσι οτι το χιούμορ εκφραζει το υποσυνείδητο ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων και απο εκεί αναδύεται. Γελάμε με αυτό που υπάρχει ήδη μέσα μας. Αλλά τί συμβαίνει αφού τελικά γελάσουμε; Συνειδητοποιούμε κιόλας;

Μέσα από αυτόν τον ρόλο του γύφτου λοιπόν εμφανίζεται να σατυρίζει προβλήματα της χώρας μας και ειδικότερα των ΜΜΕ. Διότι τα προβλήματα τελικά φιλτράρονται μία φορά μέσα από τα ΜΜΕ και μια δεύτερη φορά μέσα από την σάτυρα του κ.Λαζόπουλου και φτάνουν τελικά στον εγκέφαλο του θεατή και ας ελπίσουμε οτι φιλτράρονται και μία τρίτη φορά.
Ακόμα, παρακολουθώντας την Πέμπτη διαπίστωσα οτι υπάρχει κάποια «κόντρα» με άλλα πρόσωπα. Αυτη η προσωπική αντιπαράθεση και ο τροπος που την χειρίζεται ιδίως μεταχειριζόμενος την εκπομπή του μου προκάλεσε αποστροφή. Νομίζω οτι δεν είναι καλό να «χρησιμοποιεί» την εκπομπή του με αυτον τον τρόπο ενάντια σε πρόσωπα διαιωνίζοντας αυτόν τον αρνητισμό, ακόμα κι όταν αυτός προκαλέι γέλιο στο κοινό του. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αν θεωρούσε πραγματικά οτι κάνει κάποιο έργο θα έπρεπε να μην επιτρέψει ο ίδιος να αποτελεί φορέα μιας τέτοιας συμπεριφοράς. Αλλά, αυτό είναι μόνο η γνώμη μου. Κι εδώ θα συμφωνήσω με τον Trithemius οτι ισοπεδώνει αρχές... Από την πλευρά μου, σε ολο αυτό θεωρώ οτι απουσιάζει εντελώς ο παράγων ηθική. Βέβαια...είναι απαραίτητο τελικά ή δεν είναι -αυτός που σχολιάζει την ηθική των άλλων και την καυτηριάζει πολλές φορές- να είναι ο ίδιος ηθικός και αυτό να φαίνεται στην συμπεριφορά του; Θέλω να πώ οτι καλή είναι η σάτιρα και φυσικά τον προστατεύει...
Αυτός σατιρίζει, οι άλλοι θίγονται. Και αυτό είναι παράλογο.
Οι άλλοι τον σατιρίζουν. Αυτός θίγεται. Και αυτό είναι λογικό.
Αυτό δεν το πολυκαταλαβαίνω να πω την αλήθεια. Νομίζω οτι αφού κάνει σάτιρα, ξέρει περι τίνος πρόκειται...άρα τί το συνεχίζει;
Αυτό είναι ένα ακόμα πράγμα που με «ανησυχεί»
Αλλά και με στεναχωρεί, μια και "χάνει" έτσι το τελικό αποτέλεσμα.
Η τελική μου θέση είναι όλο αυτό με «ανησυχεί».
Αλλά...ας βγει ό,τι καλύτερο είναι δυνατόν και από όλο αυτό..!!


χαχαχ
και μόλις είδα και τα βίντεο...
εχει δικιο

"που είναι το πνεύμα δεν καταλαβαίνω"
"έρχεται, τώρα"  :o  :o

χαχαχ

Rose:

--- Παράθεση από: clarion στις Μαΐου 12, 2008, 03:34:31 ---Ακόμα, παρακολουθώντας την Πέμπτη διαπίστωσα οτι υπάρχει κάποια «κόντρα» με άλλα πρόσωπα. Αυτη η προσωπική αντιπαράθεση και ο τροπος που την χειρίζεται ιδίως μεταχειριζόμενος την εκπομπή του μου προκάλεσε αποστροφή. Νομίζω οτι δεν είναι καλό να «χρησιμοποιεί» την εκπομπή του με αυτον τον τρόπο ενάντια σε πρόσωπα διαιωνίζοντας αυτόν τον αρνητισμό, ακόμα κι όταν αυτός προκαλέι γέλιο στο κοινό του. Ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Αν θεωρούσε πραγματικά οτι κάνει κάποιο έργο θα έπρεπε να μην επιτρέψει ο ίδιος να αποτελεί φορέα μιας τέτοιας συμπεριφοράς. Αλλά, αυτό είναι μόνο η γνώμη μου. Κι εδώ θα συμφωνήσω με τον Trithemius οτι ισοπεδώνει αρχές... Από την πλευρά μου, σε ολο αυτό θεωρώ οτι απουσιάζει εντελώς ο παράγων ηθική.
--- Τέλος παράθεσης ---

Παρόλο που ο κ. Λαζόπουλος φαίνεται να θίγει κοινωνικά θέματα και να προβληματίζει βαθιά και καταλυτικά την μάζα, προκαλώντας ουσιαστικά μία πνευματική ή κοινωνική επανάσταση, φαίνεται σε αρκετά σημεία της σάτιρας του, να θίγει εξευτελιστικά, προσωπικότητες, και φυσικά αυτό έρχεται σε αντίθεση με την κοινωνική, ηθική, και ενάρετη επανάσταση που προωθεί.

Γιατί ο κ. Λαζόπουλος δίνει αυτή την αντιφατική εικόνα, από την μια ενός ενάρετου αγωνιστή του δικαίου, και από την άλλη χυδαία γελοιοποιεί και ξευτελίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια?

Γιατί κάποιοι έχουν ανάγκη να γελάνε με τον ευτελισμό κάποιων συνανθρώπων τους, και γιατί κάποιοι άλλοι αισθάνονται αποστροφή βλέποντας τέτοιου είδους πράξεις?

Γίνεται να προωθηθούν σημαντικά κοινωνικά μηνύματα, μέσω της σάτιρας, χωρίς να ξευτελίζονται προσωπικότητες?

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα