'Αρθρα Εσωτερισμού > Ερμητική
Το Ερμητικό Κυμβάλειον
sunxronis:
Συμπαντικοί Νόμοι ή Αρχές ...
ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ & ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ, τι ειναι εκεινο που παραμενει αναλειωτο ανα την κινηση της Διεγερσης & αναιρει τα προυπαρχων ?
Ορφέας:
Τα Ερμητικά κείμενα για αιώνες απετέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν ένα πρόβλημα προσδιορισμού της προέλευσης και της πατρότητάς των. Επειδή αναπτύχθηκαν στο Ελληνιστικό βασίλειο της Αιγύπτου, την εποχή που βασίλεψαν οι Μακεδόνες Πτολεμαίοι, για τον πολύ κόσμο που δεν έχει εντρυφήσει λεπτομερώς στην ιστορία της εποχής εκείνης λογικό είναι να θεωρεί ότι είναι κείμενα Αιγυπτιακής προέλευσης. Την παρανόηση αυτήν επέτειναν δυστυχώς διάφοροι ημιμαθείς των λεγόμενων «εσωτερικών ταγμάτων», χωρίς βέβαια να λείπουν και οι ερευνητές της επιστήμης που έμεναν εγκλωβισμένοι σε ξεπερασμένες αντιλήψεις.
Τα τελευταία χρόνια όμως η πληθώρα των νέων στοιχείων που έφερε στο φως η αρχαιολογία, επιβάλουν πλέον μία εκ βάθρων αναθεώρηση της ιστορίας. Στο συγκεκριμένο θέμα των Ερμητικών κειμένων, ένας σύγχρονος σεβαστός επιστήμων – ο Θαδαίος Ζελίνσκι – με το τεκμηριωμένο δοκίμιό του «Ερμής ο Τρισμέγιστος και οι Αρκαδικές απαρχές του» που εκδόθηκε το 2001 στην Ελληνική γλώσσα από τις εκδόσεις «Εκάτη», ήρθε να βάλει τέλος σε για πολλούς αιώνες αναληθείς εικασίες και να παρουσιάσει αντικειμενικά μιαν αλήθεια κρυμμένη, κτίζοντας με αδιάσειστα στοιχεία την σύγχρονη επιστημονική και αποδεδειγμένη πραγματικότητα.
Στο προαναφερθέν βιβλίο, γράφει στον Πρόλογο: «….Η αναθεώρηση του ζητήματος περί των ανταγωνιστών του χριστιανισμού είναι ένα από τα πιο επίκαιρα ζητήματα της ιστορικής επιστήμης του καιρού μας, η οποία διαθέτει επιπλέον για την λύση του πολύ πληρέστερο υλικό σε σχέση με προηγούμενες εποχές. Οι πάπυροι που βρέθηκαν τον τελευταίο καιρό σε τόσο σημαντικό αριθμό, καθώς και άλλα συγγενικά τους τεκμήρια, μας επιτρέπουν να βγάλουμε συμπεράσματα για ένα άγνωστο ή ελάχιστα γνωστό στους προγενεστέρους μας πεδίο – την θρησκευτική ζωή των λαϊκών στρωμάτων.
Οι έρευνες παράπλευρων επιστημών – της αιγυπτιολογίας, της ασσυριολογίας και άλλων – παρέχουν την δυνατότητα να καθορίσουμε την συμβολή που οι ξένες θρησκευτικές δοξασίες έφεραν στα ανταγωνιστικά για τον χριστιανισμό δόγματα. Τέλος, εν μέρει υπό την επίδραση αυτού του καινούριου υλικού και τα ήδη γνωστά μας κείμενα παρουσιάστηκαν με καινούριο φως και πέρασαν από λιγότερο ή περισσότερο ριζικές αναθεωρήσεις.
Τα παραπάνω ισχύουν ιδιαίτερα για την διδασκαλία, στην οποία είναι αφιερωμένο το παρόν δοκίμιο – στον Ερμητισμό….»
Και συνεχίζει παρακάτω: «Δεν θέλω να αποκρύψω ότι αφορμή για αυτό το δοκίμιο στάθηκαν οι έρευνες των δυτικοευρωπαίων επιστημόνων και ιδιαίτερα το έργο «Ποιμάνδρης» του Reitzenstein (Λειψία 1904). Διαβάζοντάς το αισθάνθηκα βαθύτατη ευγνωμοσύνη προς τον συγγραφέα του για το αναφερόμενο υλικό, αλλά και πλήρη διαφωνία μαζί του για τα πιο ουσιαστικά προβλήματα της προέλευσης και της σημασίας των ερμητικών διδασκαλιών, εξαιτίς της υπερβολικής του, όπως μου φάνηκε, αιγυπτιομανίας. Από αυτήν την διαφωνία προέκυψε προέκυψε και η ανάγκη να παρουσιάσω την εξέλιξη και την ουσία του ερμητισμού σε μορφή που μου φαίνεται ότι ανταποκρίνεται στα τελευταία δεδομένα της επιστήμης – με άλλα λόγια, να γράψω το παρόν δοκίμιο».
Στην περιληπτική παρουσίαση του βιβλίου, (βλέπε http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2285.0.html), αναγράφεται: «Δεν συμφωνεί με άλλους μελετητές των αρχαίων θρησκειών ο Πολωνο-ρώσος καθηγητής Θαδαίος Ζελίνσκι (1859-1944) σχετικά με την προέλευση και τη σημασία των ερμητικών διδασκαλιών. Δεν δέχεται ότι η πηγή τους είναι από το λατρευτικό χώρο του αιγυπτιακού θεού Θωδ, που με το συρμό του συγκρητισμού είχε εισαχθεί στον ελληνικό κόσμο ως Ερμής Τρισμέγιστος. Το έμβρυο του ερμητισμού, λέει ο Ζελίνσκι, πρέπει να το αναζητήσουμε στην πατρίδα του Ερμή, την Αρκαδία. Χώρα όχι ειδυλλιακή, όπως την ήξεραν οι ρομαντικοί του 18ου αιώνα, αλλά σκληρή και αφιλόξενη για τους κατοίκους της, οι οποίοι τρέφονταν με βελανίδια. Εκεί άρχισε να διαμορφώνεται η ιδέα της κατάβασης στον Αδη -μέσω των νερών και της καταβόθρας της Στυμφαλίας λίμνης- και της επανάκαμψης. Εκεί λειτουργούσε ως ψυχοπομπός ο Ερμής. Δεν αρνείται την επαφή του ερμητισμού με την Αίγυπτο ο Ζελίνσκι, αλλά ισχυρίζεται ότι η αμφίδρομη επιρροή ξεκίνησε από την Ελλάδα. Ταξιδευτές και κυνηγημένοι από τη σκληρή χώρα τους καθώς ήταν οι Αρκάδες, διέδωσαν παντού τις δικές τους δοξασίες, οι οποίες στάθηκαν απέναντι στο χριστιανισμό, αλλά τελικά νικήθηκαν από αυτόν. Μια μελέτη που αξίζει την προσοχή μας, αφού διαφέρει τόσο πολύ από τις κυριαρχούσες απόψεις».
Μία πολύ ενδιαφέρουσα πλευρά της εξαίρετης εργασίας του Θ. Ζελίνσκι, είναι η πλούσια σε ιδιότητες περιγραφή του Ερμή. Από τον συγγραφέα δεν έχουμε βέβαια απαίτηση να επεκταθεί σε περεταίρω μελέτη και εμβάθυνση εσωτερική και ειδικά αστρολογική, όμως από αυτοπροβαλλόμενους ως αστρολόγους και αυτοπαρουσιαζόμενους εσωτεριστές, έχουμε προσμονές και με δυσκολία μπορούμε να παραβλέψουμε την απλουστευτική και ρηχά επιφανειακή τους προσέγγιση του ερμητισμού. Οι ιδιότητες του Ερμή, όπως αυτές αποτυπώνονται στην μυθολογία και στην ποίηση της αρχαίας Ελλάδας, αρχίζοντας από τα Ορφικά ακόμη, είναι αυτές οι ίδιες που η αστρολογία αποδίδει σήμερα στον Ερμή (πλανήτη), καθότι θεός και πλανήτης ταυτίζονται. Αυτές όμως οι ιδιότητες που στα Ελληνιστικά χρόνια χαρακτηρίζουν τον σύγχρονο της εποχής εκείνης Ερμή τον Τρισμέγιστο, σχεδόν καμιά σχέση δεν έχουν με τον Αιγύπτιο θεό Θωθ, παρότι ο Ελληνικός συγκρητισμός των Ελληνιστικών χρόνων με μεγάλη ευκολία συνταίριαζε και αναλογούσε τους Έλληνες θεούς στις τοπικές θεότητες, όπου επεκτάθηκε.
Κλείνοντας το πολύ καλό δοκίμιό του ο Θ. Ζελίνσκι, μας πληροφορεί ότι: «….Ο σκοπός του ιστορικού είναι να καθορίζει την προέλευση και να παρακολουθεί την εξέλιξη της ιδέας που μελετάει. Έχω ήδη παρατηρήσει στο πρώτο κεφάλαιο ότι η λύση αυτού του σύγχρονου προβλήματος από τον πρώτο σύγχρονο «ερμητιστή» Reitzenstein που εξάγει αυτήν την φιλοσοφία από την Αίγυπτο των Φαραώ δεν μου φαίνεται σωστή. Αντιθέτως, προσπαθώ να επιστρέψω στην Ελλάδα αυτό το τέκνο που γεννήθηκε από αυτήν και παρ’ όλα τα αιγυπτιακά σπάργανα δεν έπαψε να έχει το πρόσωπό της μέχρι το τέλος του. Αυτός ήταν ο πρώτος στόχος της πραγματείας μου, ενώ ο δεύτερος ήταν να γνωρίσω στο κοινό μας που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της θρησκευτικής ιστορίας την ιδέα που δύο φορές, και στις δύο αποφασιστικές εποχές της παγκόσμιας ιστορίας, έγινε σωτήριο λιμάνι για την βασανισμένη από αμφιβολίες ψυχή του ανθρώπου».
Ολόκληρο το βιβλίο, http://www.scribd.com/doc/14085460/-
NAYTILOS:
Ορφέας:
Απ: Τάγμα του Κρίνου και του Αετού: Οι βασικές διδασκαλίες του....
« Απάντηση #8 στις: Μάιος 14, 2010, 16:06:08 »
Απάντηση με παράθεσηΠαράθεση
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΘΕΩΡΗΜΑΤΟΣ
Γι' αυτό ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, μέγας Μύστης της αρχαιότητας, μιλώντας στους μαθητές του προ 6000 ετών περίπου, έλεγε:
«Ό,τι είναι επάνω είναι όπως ό,τι είναι κάτω και ό,τι είναι κάτω είναι όπως ό,τι είναι επάνω. Ο Μυστικός Λόγος των Αιτίων και αποτελεσμάτων εκείνου που είναι επάνω είναι όπως ο Μυστικός Λόγος των Αιτίων και αποτελεσμάτων εκείνου που είναι κάτω.
Το αισθητο - ορατο είναι παρόμοιο προς το μη αισθητο - αόρατο. Αυτή είναι η Κλείδα του Μυστικού Λόγου των Αιτίων και των αποτελεσμάτων, η δε προσπάθεια του μαθητού έγκειται στο ν' ανεύρει δια της Κλειδος αυτής το άγνωστο, έχοντας ως αφετηρία το γνωστό».
Προσέχοντας τί υπάρχει και τί συμβαίνει γύρω μας και βρίσκοντας την σκοπιμότητά τους, ανακαλύπτουμε τον Λόγο που συνδέει την Μορφή ως αποτέλεσμα και τον Θεό ως Δημιουργό.
Το μυστικό της Κλειδος που έδωσε ο Ερμής ο Τρισμέγιστος είναι η Αγνότητα. Την δε Αγνότητα πραγματοποιεί η Αγάπη. Αγνότητα σημαίνει κατάσταση αμιγή από κάθε κακό· σημαίνει απελευθέρωση από όλες τις υποδουλώσεις μας. Εάν δεν απελευθερωθούμε από όλα τα βάρη, δεν μπορούμε να μιλάμε για ανεύρεση του Μυστικού Λόγου, δεν μπορούμε να βρούμε τον Θεό δια μέσου των μορφών της Δημιουργίας.
Μόνον η Αγνότητα, μόνον η Αγάπη η οποία πραγματοποιεί την Αγνότητα, μάς απελευθερώνει από τον εχθρο και μάς μεταφέρει στο Θείον. Και τότε εισερχόμαστε σε μίαν άλλη κατάσταση: μπαίνουμε ενσυνειδήτως στο πλέγμα των Νόμων οι οποίοι διέπουν την Δημιουργία.
Αναλόγως της θεματολογίας τα μυθικά πρόσωπα/θεότητες; αποκτούν ανθρώπινη υπόσταση; Η ύπαρξη του Ερμή του Τρισμέγιστου ως φυσικής οντότητας ή όχι είναι ελάσσων ζήτημα (για εμένα, τώρα), πρώτο θεωρώ την αξιοπιστία αναφορικά με τους ''τόνους'' γνώσης (γνώση νομίζω είναι η κατανόηση (και κατόπιν κτημοσύνη της) της χρήσιμης πληροφορίας) που εκχωρήσατε προς κάποιον ''επισκέπτη'' σας... ζητώ συγγνώμη αν είναι κάτι που πρόδηλο που δεν κατάλαβα.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση