'Αρθρα και συζητήσεις: 'Εσωτερικές Σχολές και Μυητικά Συστήματα > Ναϊτικά Τάγματα
Πτωχοί Ιππότες του Κυρίου (Ναίτες)
ΣΕΡΑΠΙΣ:
Ακριβώς Rose777, Σημασία όμως δεν έχει τι λένε οι ερευνητές αλλά τι γνωρίζουν οι ίδιοι οι Ιππότες, ορθότατο περί ροδοσταύρων, Σπαρτιατών και Μακεδόνων, οι Μάγιστροι τότε ήταν οι δοιάνειες τις εποχής μελετούσαν προσεκτικά τα πάντα. Πτωχοί Ιππότες ονομάστηκαν επειδή ορκίζονταν να μην έχουν πλούτο, όπως παράδειγμα εάν δείτε κάποιον σήμερα, μέσα σε διάφορους χώρους να αποκαλείται Ναίτης και φοράει χρυσό δακτυλίδι είναι κάλπικος και υβριστής, απαγορευόταν ο προσωπικός πλουτισμός και ήταν αμαρτία η κατοχή χρυσού, όπως και σήμερα, μόνο ασήμι, ο χρυσός πήγαινε στα θησαυροφυλάκια για το τάγμα. Γιαυτό απέκτησαν και τέτοια δύναμη.
Και σήμερα ο Ιππότης έχει ο καθένας από ένα μαθητή που του μεταβιβάζει τα πάντα, σε περίπτωση θανάτου. (Βλέπε διαθήκη των Τεκτόνων) αλλά καμία σχέση, με τους άρπαγες των τίτλων.
Ακόμα κουβαλούσαν μαζί τους το ραβδί,(ράβδος) όπου είχε κρεμασμένο ένα όστρακο που χρησίμευε για πιάτο και ποτήρι, και ένα φλασκί, με υγρό που δεν δύναμαι προς το παρών να αναφέρω για τις πληγές και τους αρώστους, από εκεί βγήκε και το σύμβολο της Shell, βενζίνες, βέβαια καμμιά σχέση με τα υπόλοιπα, μην παρεξηγηθούμε, ακόμα η στρατιωτική τους εκπαίδευση ήταν παράμιλλη των Σπαρτιατών γιαυτό, ένας Ιππότης, ισοδυναμούσε με εκατό θεωρητικά, άλλους πολεμιστές. Η καθημερινοτητά τους ήταν προσευχή, (τελετουργίες), στρατιωτική εκπαίδευση μελέτη και έργα στο εξωτερικό κόσμο, γιαυτό αναπτύχθηκαν τόσοι συμβολισμοί γύρω τους και τους συνέκριναν με τους Αγγέλους. Υπάρχουν και άλλα, αλλά δεν θα φτάσει όλη η βάση να τα αναφέρουμε σε κείμενο.
Όπως για όσους είναι αδελφοί Ελευθεροτέκτονες, ο Στεγαστής, επειδή φρουρούσε στη στέγη των κάστρων.
Για το ξίφος την ασπίδα και το μύθο τους άλλη φορά.
Σημαντικό είναι επίσης ότι υπήρχε και υπάρχει όρκος μη εγκατάλειψης αδελφού στο πεδίο της μάχης ή της ζωής, όπως και σήμερα με τα διάφορα λαμόγια παντού.
Ακόμα είχαν το δικαίωμα να συνχωρούν ακόμα και τον φόνο σε καποιον, αρκεί να άλλαζε ριζικά. κλπ
Πολλά από αυτά περιγράφονται στον κανόνα Ιπποτισμού του Αγίου Βενάρδου του Κλερβό που τον ετοίμασε για το Τάγμα των πτωχών Ιπποτών του Χριστού.
Καθώς επίσης πολλά από σκεύη και ρουχισμό τους μιμούνται σήμερα οι "καλόγεροι" στο Άγιο Όρος, το σκουφάκι με τον κόκκινο σταυρό, είναι από το ένδημα των Μαγίστρων των Ιπποτών κλπ
Διάσημοι Ιππότες του Κυρίου υπήρξαν πολλοί, κατά την Ιστορία, όπως ο Ναπολέων που βοήθησε στην επανίδρυση του τάγματος.
Όσο για την ομοφυλοφιλία, είναι αλήθεια, διότι αγαπούν τον ίσο το όμοιο φύλο, όχι σεξουαλικά. Βλέπουμε πρώτα πρώτα ας μου επιτραπεί, ότι ο λαός πρέπει να μάθει πρώτα Ελληνικά και τις εννοιές τους τα νοούμενα και μετά να εκφράζη απόψη και Φιλοσοφία.
Ας μου επιτραπεί, πολλά είπα.
Ορφέας:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Μαΐου 05, 2008, 15:58:47 ---
Του κυρίου ονομάστηκαν επειδή στην αρχή ήταν υπό την αιγίδα και καθοδήγηση του Πάπα, μετά ανεξαρτητοποιήθηκαν σαν αυτόνομη "Θρησκεία" αργότερα ονομάστηκαν του Ναού του Σολωμόντος, επειδή κατοικούσαν δίπλα στο Ναό, στο όρος Moriah, όπου και πήρε το ονομα του απο το μυητικό κέντρο της Αιγύπτου, λίμνη Moeris,....
--- Τέλος παράθεσης ---
Στο όνομα "Moriah" κρύβεται μια τεράστια και προαιώνια μυστική παράδοση που την πρωτοσυναντάμε από την 3η ακόμα χιλιετία πριν από την κοινή χρονολόγηση. Στους Σουμέριους συναντάται ο όρος "Μερού", τον οποίον ασπάστηκαν αργότερα οι Βαβυλώνιοι, Πέρσες, Ινδοί, Αιγύπτιοι κλπ....
Συμβολικά αναφέρεται σε ένα μυθικό βουνό, το όρος "Μερού" και σχετίζεται με πανάρχαιες τελετουργίες και μυστικά μυητικά δρώμενα όπου διδάσκονταν η πλέον απόρρητη γνώση. Στην Ελλάδα συναντάται με την ονομασία "Μηρός" στα συμβολικά Ομηρικά ήδη έπη και αναφέρεται στον αστερισμό του "μεγάλου κυνός".
Στην μυθολογία μας, ο Διόνυσος γεννιέται από τον "Μηρό" του Δία, ο οποίος βέβαια κατοικεί στην ολόλαμπρη κορυφή ενός ιερού όρους !!!! Το κυρίαρχο άστρο στον αστερισμό του "Μηρού" ή τον αστερισμό του "Τόξου" ή με την αποδεκτή σήμερα ονομασία - αστερισμός του Μεγάλου Κυνός - δεν είναι άλλο από τον ΣΕΙΡΙΟ !!!! Ο Σείριος, το διπλό οκτάκτινο - το δεκαεξάκτινο - άστρο, έμβλημα των Μακεδόνων, σύμβολο της ανώτερης γνώσης, της έλευσης του φωτός, του ΕΩΣΦΟΡΟΥ !!!!
Είναι νομίζω χρήσιμο για τον αληθινό αναζητητή το να ακολουθήσει τον Μίτο που τον ταξιδεύει στον Λαβύρινθο της αρρήτου γνώσης, ξεκινώντας από τον αστερισμό που ορκίζονταν ο Σωκράτης, από τους ιερούς μύθους των Σειρήνων - Γοργόνων -Σειληνών κλπ, από τον Ήλιο της Δικαιοσύνης Σείριο, μέχρι την τσακαλοκέφαλη μορφή του που συναντάμε στην Αιγυπτιακή αναπαράσταση, με τον Άνουβι και πρωτύτερα στο έπος του Γιλγαμές με τους Αννουνάκι. Όλα βέβαια αυτά σχετίζονται με την Ουράνια Αργώ, το Ουράνιο αυτό καράβι που έχει για επιβάτη του το υπέρλαμπρο και βαθιά μυστηριώδες άστρο του Σείριου....
Αυτά όμως θα τα δούμε σε άλλο θέμα που θα αναπτύξουμε.... Εδώ προέχει μόνον να παρουσιάσουμε μια απόκρυφη μυθολογία και να παροτρύνουμε τον κάθε καλοπροαίρετο να εντρυφήσει σε αυτήν, γιατί έχει πολλά να ωφεληθεί στην πνευματική του εξέλιξη....
Ορφέας:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Μαΐου 05, 2008, 15:58:47 ---
.........αργότερα ονομάστηκαν του Ναού του Σολωμόντος, επειδή κατοικούσαν δίπλα στο Ναό, στο όρος Moriah, όπου και πήρε το ονομα του απο το μυητικό κέντρο της Αιγύπτου, λίμνη Moeris, και εκεί ανακάλυψαν, βρήκαν, ήρθαν σε επαφή με Άραβες Έλληνες, μυστικούς του βυζαντίου,και μη, διδασκάλους,......
--- Τέλος παράθεσης ---
Μία άλλη κατεύθυνση που αξίζει να μελετηθεί, είναι η σχέση τριών πρώτων ιπποτών με την εσωτερική σχολή του Μιχαήλ Ψελλού και τις απόκρυφες διδασκαλίες που γνώρισαν από τον μεγάλο αυτόν και πρωτοπόρο"Σοφό Μύστη" του βυζαντίου, αρκετά χρόνια πριν από την ίδρυση του Ναϊτικού τάγματος. Αργότερα με την παράδοση των "Εννέα" ιπποτών - οι οποίοι πρώτα πρώτα σπεύδουν να δώσουν όρκους στον Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης - αρχίζει ουσιαστικά η ιστορία των Ναϊτών ιπποτών. (Οι λεγόμενοι τάφοι των Ναιτών, επιδεικνύοναται σήμερα ως τουριστική ατραξιόν από τους Τούρκους στην Πόλη - έκπληξη μας δημιουργεί η μεγάλη ομοιότητά τους με τους Ναϊτικούς ....τάφους στο περίφημο παρεκλήσι του "Ρόσλιν").
Ορφέας:
--- Παράθεση από: SERAPIS στις Μαΐου 05, 2008, 15:58:47 ---
........ μετά ανεξαρτητοποιήθηκαν σαν αυτόνομη "Θρησκεία" αργότερα ονομάστηκαν του Ναού του Σολωμόντος, επειδή κατοικούσαν δίπλα στο Ναό, στο όρος Moriah, όπου και πήρε το ονομα του απο το μυητικό κέντρο της Αιγύπτου, λίμνη Moeris, και εκεί ανακάλυψαν, βρήκαν, ήρθαν σε επαφή με Άραβες Έλληνες, μυστικούς του βυζαντίου,και μη, διδασκάλους, τους απογόνους των "Μάγων" που επισκέφτηκαν τον Ιησού, που διαφύλασαν την γνώση.......
--- Τέλος παράθεσης ---
Διδάσκαλοι, απόγονοι των "Μάγων" υπήρχαν και συνεχίζουν να υπάρχουν και να διδάσκουν - μυούν τους ειλικρινείς ζηλωτές. Οι βιβλικοί αναφερόμενοι "Μάγοι" που επισκέφθηκαν τον Ιησού, είναι ένας μύθος που οι βιβλικοί συγγραφείς έχουν αντιγράψει επακριβώς από την μυθολογία του Μιθραϊσμού. Ο Υιός του θεού ΜΙΘΡΑ, όταν γεννιέται, τον προσκυνούν οι "Μάγοι", φέρνοντάς του δώρα, οι "Μάγοι" οι οποίοι είναι Πέρσες Σοφοί και μελετητές των άστρων και φυσικά είναι συνδεδεμένοι με την Περσική μυθολογία του Μίθρα. Είναι οφθαλμοφανές το ....αταίριαστο μιας τέτοιας εικόνας, όπως η προσκύνηση των "Μάγων", να αποδίδεται διαστρεβλωμένα σε έναν Εβραίο της γεννιάς Δαυίδ !!!!
Για τις διδασκαλίες της ΑΜΡΑ, οι Υιοί θεών Σωτήρες, όπως ο Μίθρα, ο Κρίσνα, ο Άδωνις, ο Διόνυσος, ο Όσιρις, ο Άττις κλπ κλπ με τελευταίο τον βιβλικό Γεχοσουά, αποτελούν πρωταγωνιστές αρχέγονων αρχετυπικών μύθων και αντιμετωπίζονται ως μυθολογήματα, με τεράστια συμβολλική και εσωτερική αξία, χωρίς όμως καμμία απολύτως κυριολεκτική αξίωση περί δήθεν αληθούς ιστορικής των ύπαρξης, όπως οι δογματικοί δεισιδαίμονες σε όλους τους λαούς και σε όλες τις εποχές, έφτασαν δογματικά να πιστεύουν.
Βέβαια το δικαίωμα που έχει ο καθένας να πρεσβεύει ότι θέλει, είναι αναφαίρετο δικαίωμά του και είμαστε ένθερμοι υποστηρικτές του δικαιώματος αυτού για τον κάθε άνθρωπο, άσχετα με το αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε κάθετα με τα όσα ο καθείς πρεσβεύει. Από την άλλη όμως, θεωρούμε ότι έχουμε καθήκον να διακηρύξουμε κάθε γνώση και διδασκαλία που φρονούμε ότι διαλύει τις πλάνες και τις δεισιδαιμονίες και εξαπλώνει το φως και την αλήθεια....
Rose:
Στην ανθρώπινη ιστορία, διαπλέκονται δύο ρεύμα, της μητριαρχίας, με κεντρικό σύμβολο την Μεγάλη Μητέρα όσον αφορά τον Πανθεϊσμό, και της πατριαρχίας με κεντρικό σύμβολο, τον Πατέρα Θεό, όσον αφορά τον Χριστιανισμό, μέσω των παραδόσεων των Ιουδαίων και της Αιγύπτου.
Μετά την δύση της Μινοϊκής εποχής όπου λατρευόταν η Μεγάλη Μητέρα Φύση, η παράδοση της λατρείας της θυληκής αρχής συνεχίστηκε στην χώρα μας, μέσω του χριστιανισμού με το σύμβολο Παναγία - (Μαρία - Μάρα -> ΑΜΡΑ). Είναι αξιοσημείωτο πως η λέξη "παναγία" υπήρχε στην Αρχαιοελληνική κοινωνία πριν την διάδωση του χριστιανισμού, και σήμαινε "Μεγάλη Ιέρεια", όπου αγία σημαίνει οδηγός από το ρήμα άγω, και παν είναι το όλον, το σύμπαν. Στις Αρχαίες Ελληνικές παραδόσεις γίνεται συχνά αναφορά, για γυναίκες "μούσες", "μυήτριες" , ή "πνευματικούς οδηγούς" αξιόλογων ανδρών που έμειναν στην Ιστορία, όπως η Διοτίμα και ο Σωκράτης, η Καλλιόπη και ο Ορφέας κτλ.
Στην παράδοση των Ναϊτών, είναι αξιοσημείωτο, ότι εκτιμούσαν και προωθούσαν την λατρεία της θυληκής αρχής, μέσω της αναζήτησης του δισκοπότηρου, γκράαλ. Οι Ναϊτες προώθησαν δύο "εσωτερικούς μύθους", του Αρθούρου, και του Χριστού με την Μαγδαληνή, όπου το μυθολόγημα διέδιδε πως η Μαγδαληνή, κατά την σταύρωση του χριστού, ήταν έγκυος στην κόρη τους Σάρα (παρόμοιο του Μάρα που συμβολίζει την έννοια "μητέρα").
Άρα διαπιστώνουμε πως οι Ναϊτες ήταν εσωτεριστές, και υποστηρικτές της μητριαρχικής δομής του πανθεϊσμού, και όχι του πατριαρχικού μοντέλου του χριστιανισμού. Με άλλα λόγια υπήρξαν αληθείς Ροδόσταυροι.
Η θεολογία του χριστιανισμού δαιμονοποίησε την θυληκή αρχή, (διαδίδοντας τον μύθο πως η Εύα φταίει που ο Αδάμ έχασε τον Παράδεισο), προώθησε ότι η φύση, τα υλικά αγαθά, το σέξ, και η σάρκα είναι αμαρτήματα, με αποτέλεσμα την αποξένωση του ανθρώπου από την φύση του, και την γέννηση της οντότητας Σατανά (διαστρέβλωση του συμβόλου Saturn - Κρόνος - Μεγάλη Μητέρα). Παρόλα αυτά ο λαός, εισήγαγε στο δόγμα του χριστιανισμού την λατρεία της Παναγίας, μια και αποδείχθηκε ότι τα "παιδιά της γης", έχουν μέγιστη ανάγκη ψυχολογικής σύνδεσης με το εσωτερικό αρχέτυπο της Μητέρας.