'Αρθρα και συζητήσεις: 'Εσωτερικές Σχολές και Μυητικά Συστήματα > Θεοσοφία

ΘΕΟΣΟΦΙΑ

(1/2) > >>

suida:

          Ερμαφροδιτε.., στα   Χ Ε Ρ Ι Α    μου    α ν θ ι ζ ο υ ν    οι    καλαμιες   σου....
                               στις    χιονισμενες    ΕΛΠΙΔΕΣ   μου   ο   ΗΛΙΟΣ   του   χειμωνα  σου..
                               Την    εποχη    της    ΕΠΙΜΟΝΗΣ   σου    σ τ α μ α τ η σ ε ....

          Η    ΖΩΗ   ΜΟΥ..,  α μ ε ρ ι μ ν η     περιμενει    τον   Α Ν Ε Μ Ο   της   πνοης  σου...
                               σαν    π τ ε ρ ο    στην   π α λ α μ η     του   χεριου  σου...
                               σαν    σ κ ο ν η    στην   α ν α τ ο λ η    της   μνημης   σου...

           Δ Ω Σ Ε    Μ Ο Υ...,   την   ε υ χ η   σου....
                               Χ ι λ ι α δ ε ς    χ ρ ο ν ι α    περπατω   σ'  αυτον  τον   τοπο...
                               Κ ρ α τ η σ α..,την   π ι σ τ η   μου   και   μεριμνησα   για  την  δικη  σου...
                               Ε δ ω σ α    και   ε λ α β α    και   κανεις   δεν   σταθηκε   στην   Π Ο Ρ Τ Α   μου...

           Κ Ρ Α Τ Α   ΤΟΝ   Λ Ο Γ Ο   σου...,
                               ο χ ι    για   μενα...  μα   για   την   σ ω τ η ρ ι α   σου....
                               
           Ο Χ Ι   για   Μ Ε Ν Α ...   το   μ α ρ τ υ ρ ι ο    της   Σ Ο Φ Ι Α Σ....
           Ο Χ Ι    για   Μ Ε Ν Α ...  η   ε κ σ τ α σ η        της   Σ Κ Ε Ψ Η Σ ...και   της   εφαρμογης...
           Ο Χ Ι    για   Μ Ε Ν Α .... η   ε κ θ α μ β ω τ ι κ η     ο π τ α σ ι α   σου...και   η   τυφλωση  μου...
           
           ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ..,   με  την   Ζ Ω Η    μου   και   τις   Α Λ Λ Ε Σ   τις   υ σ τ ε ρ α   μου....
           
            Α Σ Ε   με,   τον   γιο  σου,   να   Φ Υ Γ Ω ....!!!
            Α Σ Ε    με.....
                                                    Ε Χ Ω     ΔΕΙ    ΤΗΝ    Σ Ω Τ Η Ρ Ι Α    ΣΟΥ....ΘΕΕ   ΜΟΥ...!!!

Rose:

--- Παράθεση από: suida στις Απριλίου 05, 2008, 15:43:14 ---
          Ερμαφροδιτε.., στα   Χ Ε Ρ Ι Α    μου    α ν θ ι ζ ο υ ν    οι    καλαμιες   σου....
                               στις    χιονισμενες    ΕΛΠΙΔΕΣ   μου   ο   ΗΛΙΟΣ   του   χειμωνα  σου..
--- Τέλος παράθεσης ---

Η ελπίδα πάντα ανασταίνει την ψυχή στην ζωή...


--- Παράθεση από: suida στις Απριλίου 05, 2008, 15:43:14 ---
            ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ..,   με  την   Ζ Ω Η    μου   και   τις   Α Λ Λ Ε Σ   τις   υ σ τ ε ρ α   μου....
           
            Α Σ Ε   με,   τον   γιο  σου,   να   Φ Υ Γ Ω ....!!!
            Α Σ Ε    με.....
                                                    Ε Χ Ω     ΔΕΙ    ΤΗΝ    Σ Ω Τ Η Ρ Ι Α    ΣΟΥ....ΘΕΕ   ΜΟΥ...!!!
--- Τέλος παράθεσης ---

Ότι οδηγεί στον θάνατο δεν είναι ΦΩΣ!!!
ΦΩΣ είναι ότι δίνει ΖΩΗ!!!

Trithemius:

--- Παράθεση από: Rose_777 στις Απριλίου 06, 2008, 21:28:20 ---Ότι οδηγεί στον θάνατο δεν είναι ΦΩΣ!!!
ΦΩΣ είναι ότι δίνει ΖΩΗ!!![/color]
--- Τέλος παράθεσης ---

Κι όμως, πιστεύω πως αυτό δεν είναι απόλυτο. Υπάρχουν περιπτώσεις που ένας "θάνατος" δεν είναι παρά η αρχή μιας άλλης ζωής. Πολλές φορές, ιδίως σε πνευματικό επίπεδο, όταν μία κατάσταση οδηγεί κάτι μέσα μας στο θάνατο, εκεί ακριβώς γεννάται κάτι νέο, πιο άξιο και δυνατό, κάτι πιο χρήσιμο από το προηγούμενο που πέθανε. Είναι λοιπόν φορές που πρέπει να λέμε "ευχαριστώ" σε αυτό το ΦΩΣ που βρίσκει κάτι μέσα μας και το οδηγεί στον θάνατο...

Rose:

--- Παράθεση από: Trithemius στις Απριλίου 06, 2008, 22:11:44 ---Κι όμως, πιστεύω πως αυτό δεν είναι απόλυτο. Υπάρχουν περιπτώσεις που ένας "θάνατος" δεν είναι παρά η αρχή μιας άλλης ζωής. Πολλές φορές, ιδίως σε πνευματικό επίπεδο, όταν μία κατάσταση οδηγεί κάτι μέσα μας στο θάνατο, εκεί ακριβώς γεννάται κάτι νέο, πιο άξιο και δυνατό, κάτι πιο χρήσιμο από το προηγούμενο που πέθανε. Είναι λοιπόν φορές που πρέπει να λέμε "ευχαριστώ" σε αυτό το ΦΩΣ που βρίσκει κάτι μέσα μας και το οδηγεί στον θάνατο...
--- Τέλος παράθεσης ---

Αδελφέ μου, συμφωνούμε με τον νόμο της μεταστοιχείωσης, εφόσον το αποτέλεσμα είναι η Αναγέννηση.  Αν το τελικό αποτέλεσμα είναι η εξαθλίωση, η άρνηση ζωής, η πτώση αξιών, κτλ., τότε δεν αναφερόμαστε σε μεταστοιχείωση αλλά στην απόλυτη αποσύνθεση και διάλυση.

Ένας θάνατος δεν φέρνει πάντα μία αναγέννηση.  Μπορεί ο σπόρος να έχει σαπίσει και να μην ξαναδώσει νέα ζωή.  Δεν είναι υγιές να ωθούμε τον εαυτό μας, στον θάνατο και στο σκοτάδι, προσπαθώντας να φτάσουμε την φώτιση.   Η φώτιση είναι αποτέλεσμα της εμπειρίωσης της ζωής.  Ο πνευματικός μας εαυτός τρέφεται και αναπτύσσεται, μέσω της ζωής μας, εφόσον επιλέξουμε να εμπειριώσουμε την ζωή με όλη μας την ύπαρξη. Τότε μπορούμε να μιλάμε για πραγματική ψυχική εμπειρία, και όχι για απλή διανοητική θεωρία. 

Χρειάζεται να αφεθούμε να ρισκάρουμε, να ζήσουμε, να αγαπήσουμε, να πληγωθούμε ακόμα, έτσι ώστε να ωριμάσουμε.  Αλλιώς η ψυχική ωρίμανση, αρμονία, κατανόηση, ολοκληρώση θα παραμένει ένα απρόσιτο και ανεκπλήρωτο όνειρο...

Ας μην φοβόμαστε να ζήσουμε... Είναι το μεγαλύτερο αγαθό που μας δώρισε η Μητέρα Φύση... 

Ας εμπιστευτούμε την Ζωή, ας ξαναπιστέψουμε στην Σοφία της... Ας μην αμυνώμαστε στο να αισθανθούμε, και να βιώσουμε... ας ανοίξουμε και πάλι την καρδιά μας, και την αγκαλιά μας, και η ζωή θα ανοιχτεί σε εμάς...

Η θεραπευτική δύναμη της Αγάπης ας φέρει την ίαση στις ψυχές μας, έτσι ώστε να παίρνουμε δύναμη και κουράγιο, να ξεπερνάμε τις σκοτεινές νύχτες της ψυχής, και να ανατέλουμε πάντα τις Χρυσές Αυγές στην ζωή μας... Γένοιτο! 

Trithemius:
Συμφωνώ :)

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση