Αποστολέας Θέμα: ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΤΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟΥ Η ΟΧΙ  (Αναγνώστηκε 22475 φορές)

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Αγαπητέ Avaris,

"'Οτι θέλεις να κάνεις, κάν' το γρήγορα.
  Μην αναβάλλεις για αύριο,
  ότι μπορείς να κάνεις σήμερα.
  Σε σένα εμπιστεύομαι..."

...σκεπτόμενος άνθρωπος δεν είναι ο προνομιακός, αυτός που έτυχε να ζει κοντά στη φύση και έχει εισόδημα.  Σκεπτόμενος είναι αυτός που παρά τις αντίξοες συνθήκες, σκέφτεται διαφορετικά από το σύνολο και προσπαθεί να βελτιώσει το επίπεδο της ζωής του με διάφορους τρόπους.

Αγαπητέ Κανένα,

με εκπλήσεις κάθε μέρα και πιο πολύ!!!  :D

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 17, 2007, 01:26:33 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

Eleni

  • Μηνύματα: 235
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Παράθεση
Άρα, ο Εσωτερισμός, μήπως δεν είναι για όλους (δυστυχώς)?

Ρωτάει ο Αβαρις... κ< και προσθέτει [ δυστυχώς].
Η αποψη μου είναι οτι δεν είναι για ολους προς το παρόν, αφού αποτελεί μια διδασκαλία και ενα τρόπο ζωής [ αν περάσουμε στο πρακτικό μέρος] που δεν είναι συμβατός με κάθε συνθήκη.
Θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε με την ιδέα της μόρφωσης παλαιότερα. Απο την ιστορία γνωρίζουμε οτι η μόρφωση απο τα αρχάια χρόνια εως τα μέσα του 20 ου αιώνα ήταν προνόμιο των λίγων.[ αναφέρομαι στην χώρα μας γιατι σε κάποιες άλλες είναι ακόμη έτσι και χειρότερα].
Αργότερα ολο και περισσότεροι ένιωθαν την ανάγκη να μάθουν και τώρα η βασική εκπαίδευση [ και οχι μόνο] θεωρείται πλεόν υποχρεωτική.
Κάπως ετσι αναπτύσσονται ολα.
Στο θέμα του εσωτερισμού τώρα, για να γίνει προσεγγίσιμος χρειάζονται συνθηκές όπως μια στοιχειώδης κάλυψη της επιβίωσης, χρόνος για μελέτη, χρήματα για τα βιβλία και ολα οσα προκύπτουν στη διαδρομή και κυρίως μια μορφή ψυχικής ηρεμίας.
Οπότε δεν μπορεί να απευθυνθεί σε ανθρώπους που έχουν να παλέψουν κυριολεκτικά με τα πρός το ζείν η σε διαταραγμένες προσωπικότητες μιας και μια τέτοια ασχολία πιθανώς να τους αποδιωργανώσει τελείως.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ενδιαφέροταν ένας άνθρωπος άστεγος η κατά την διάρκεια πολέμου η άρρωστος για την μεταφυσική και την αυτογνωσία...δεν θα είχε τον χρόνο να σκεφτεί καν.
Προσωπικά λυπάμαι για την δυσκολία επαφής του απο ολους τούς ανθρώπους αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω την αλήθεια.
Υπάρχουν βέβαια και μερικές εξαιρέσεις αλλά είναι σπάνιες.

Παράθεση
Σοφές κουβέντες. Όντως.

Την δουλειά όμως που σε φέρνει η ζωή και οι αναγκαστικές επιλογές σου στο διάβα των ετών δεν είναι πάντα στο χέρι σου να την αλλάξεις.

Ούτε το σπίτι που μένεις είναι πάντα εφικτό ν' αλλάξεις.

Ούτε τους ηχητικούς βομβαρδισμούς μπορείς να τους αλλάξεις. Είναι εκεί έξω κι επιτίθενται αδιάκοπα και ανελέητα.

Ούτε την νοσηρή συμπεριφορά του περίγυρου που λόγω των γρήγορων ρυθμών ισοβαθμεί με ασταμάτητο καταιγισμό, μπορείς να αλλάξεις.

Ούτε την επί μια ώρα αναζήτηση πάρκινγκ μπορείς ν' αλλάξεις.

Ούτε την επι δύο ώρες κάθε μέρα ακινητοποίηση στο μποτιλιάρισμα μπορείς ν' αλλάξεις.

Κι όταν όλα αυτά μαζί, κατασπαταλούν (και με βάρβαρο τρόπο) κάπου 16 ώρες ημερησίως......

Τότε, παραμένεις σε αμυντική θέση, μόνον με τις Τεχνικές Χαλάρωσης και την ελπίδα πως "κάτι θα γίνει".

Δίκιο έχεις αλλά σκέψου κάτι άλλο
Αυτά ισως δεν αλλάζουν αλλά αν μπορεί να αλλάξει ο τρόπος που τα βλέπουμε.
Αναφέρω τι κάνω εγώ σε παρεμφερής συνθήκες [ οσο μπορώ].
Προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τις ώρες αυτές με τέτοιο τρόπο ωστε να παίρνω απαντήσεις, να στοχάζομαι, να κάνω εξάσκηση στα διάφορα πειράματα η στην έννοια της υπομονής και της αυτοκυριαρχίας.
Avaris, μπορούμε να μετετρέψουμε τα πάντα σαν αντικείμενα πρός μελέτη...πχ να παρατηρούμε τις αντιδράσεις των συναδέλφων μας και να ψάχνουμε μέσα απο αυτούς εμάς, να συνδιάζουμε την αλληλουχία των γεγονότων που μας συμβαίνουν καθημερινά ωσπου να βρίσκουμε συνδέσεις, να διαβάζουμε στα φανάρια του μποτιλιαρίσματος ολα αυτά που δεν προλαβαίνουμε, να ακούμε την μουσική που μας αρέσει στο αυτοκίνητο και να '' πετάμε''. [ εντάξει είναι ενας τρόπος διαφυγής αλλά τουλάγχιστον είναι δικός μας και δεν έρχεται απ έξω]...να κυττάς τα σύννεφα και τα σχήματα τους ....κλπ
Ακόμη και με τα άτομα του σπιτιού μας μπορεί να εργαστούμε χωρίς να το ξέρουν.

Εννοείται οτι αυτά δεν είναι πάντα εφικτά αλλά κατα ένα μεγάλο μέρος είναι.
Για το πάρκιν δεν ξέρω να σου πω τίποτα..... ??? υπομονή... :P


Φιλικά




Eleni

  • Μηνύματα: 235
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Παράθεση
Και μια σημαντική αιτία αυτού είναι η Χαώδης Υπερπληροφόρηση.

Χμ! είσαι σίγουρος?
Εργασίες υπάρχουν πολλές, άτομα για να σχετιστούμε πολλά, κανάλια πολλά ...ομως κάποια στιγμή διαλέγουμε μια δουλειά και προσαρμοζόμαστε, ενα σύντροφο και ρισκάρουμε να ζήσουμε μαζί του....
Ισως θα πρέπει να δούμε πρώτα τις ακριβείς επιθυμίες μας. :)

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Ισως θα πρέπει να δούμε πρώτα τις ακριβείς επιθυμίες μας. :)

Την ημέρα που θα καταφέρουμε να "δούμε" (συνειδητοποιήσουμε)  τις "ακριβείς επιθυμίες" μας δεν θα είμαστε πλέον απλοί (εκ)παιδευόμενοι άνθρωποι, φίλε Try.....

....θα είμαστε Βούδες.... :)

Avaris
Veritas Vos Velirabit

Avaris

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 1.254
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Παράθεση
Άρα, ο Εσωτερισμός, μήπως δεν είναι για όλους (δυστυχώς)?

Ρωτάει ο Αβαρις... κ< και προσθέτει [ δυστυχώς].
Η αποψη μου είναι οτι δεν είναι για ολους προς το παρόν, αφού αποτελεί μια διδασκαλία και ενα τρόπο ζωής [ αν περάσουμε στο πρακτικό μέρος] που δεν είναι συμβατός με κάθε συνθήκη.
Θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε με την ιδέα της μόρφωσης παλαιότερα. Απο την ιστορία γνωρίζουμε οτι η μόρφωση απο τα αρχάια χρόνια εως τα μέσα του 20 ου αιώνα ήταν προνόμιο των λίγων.[ αναφέρομαι στην χώρα μας γιατι σε κάποιες άλλες είναι ακόμη έτσι και χειρότερα].
Αργότερα ολο και περισσότεροι ένιωθαν την ανάγκη να μάθουν και τώρα η βασική εκπαίδευση [ και οχι μόνο] θεωρείται πλεόν υποχρεωτική.
Κάπως ετσι αναπτύσσονται ολα.
Στο θέμα του εσωτερισμού τώρα, για να γίνει προσεγγίσιμος χρειάζονται συνθηκές όπως μια στοιχειώδης κάλυψη της επιβίωσης, χρόνος για μελέτη, χρήματα για τα βιβλία και ολα οσα προκύπτουν στη διαδρομή και κυρίως μια μορφή ψυχικής ηρεμίας.
Οπότε δεν μπορεί να απευθυνθεί σε ανθρώπους που έχουν να παλέψουν κυριολεκτικά με τα πρός το ζείν η σε διαταραγμένες προσωπικότητες μιας και μια τέτοια ασχολία πιθανώς να τους αποδιωργανώσει τελείως.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ενδιαφέροταν ένας άνθρωπος άστεγος η κατά την διάρκεια πολέμου η άρρωστος για την μεταφυσική και την αυτογνωσία...δεν θα είχε τον χρόνο να σκεφτεί καν.
Προσωπικά λυπάμαι για την δυσκολία επαφής του απο ολους τούς ανθρώπους αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω την αλήθεια.
Υπάρχουν βέβαια και μερικές εξαιρέσεις αλλά είναι σπάνιες.

Παράθεση
Σοφές κουβέντες. Όντως.

Την δουλειά όμως που σε φέρνει η ζωή και οι αναγκαστικές επιλογές σου στο διάβα των ετών δεν είναι πάντα στο χέρι σου να την αλλάξεις.

Ούτε το σπίτι που μένεις είναι πάντα εφικτό ν' αλλάξεις.

Ούτε τους ηχητικούς βομβαρδισμούς μπορείς να τους αλλάξεις. Είναι εκεί έξω κι επιτίθενται αδιάκοπα και ανελέητα.

Ούτε την νοσηρή συμπεριφορά του περίγυρου που λόγω των γρήγορων ρυθμών ισοβαθμεί με ασταμάτητο καταιγισμό, μπορείς να αλλάξεις.

Ούτε την επί μια ώρα αναζήτηση πάρκινγκ μπορείς ν' αλλάξεις.

Ούτε την επι δύο ώρες κάθε μέρα ακινητοποίηση στο μποτιλιάρισμα μπορείς ν' αλλάξεις.

Κι όταν όλα αυτά μαζί, κατασπαταλούν (και με βάρβαρο τρόπο) κάπου 16 ώρες ημερησίως......

Τότε, παραμένεις σε αμυντική θέση, μόνον με τις Τεχνικές Χαλάρωσης και την ελπίδα πως "κάτι θα γίνει".

Δίκιο έχεις αλλά σκέψου κάτι άλλο
Αυτά ισως δεν αλλάζουν αλλά αν μπορεί να αλλάξει ο τρόπος που τα βλέπουμε.
Αναφέρω τι κάνω εγώ σε παρεμφερής συνθήκες [ οσο μπορώ].
Προσπαθώ να χρησιμοποιήσω τις ώρες αυτές με τέτοιο τρόπο ωστε να παίρνω απαντήσεις, να στοχάζομαι, να κάνω εξάσκηση στα διάφορα πειράματα η στην έννοια της υπομονής και της αυτοκυριαρχίας.
Avaris, μπορούμε να μετετρέψουμε τα πάντα σαν αντικείμενα πρός μελέτη...πχ να παρατηρούμε τις αντιδράσεις των συναδέλφων μας και να ψάχνουμε μέσα απο αυτούς εμάς, να συνδιάζουμε την αλληλουχία των γεγονότων που μας συμβαίνουν καθημερινά ωσπου να βρίσκουμε συνδέσεις, να διαβάζουμε στα φανάρια του μποτιλιαρίσματος ολα αυτά που δεν προλαβαίνουμε, να ακούμε την μουσική που μας αρέσει στο αυτοκίνητο και να '' πετάμε''. [ εντάξει είναι ενας τρόπος διαφυγής αλλά τουλάγχιστον είναι δικός μας και δεν έρχεται απ έξω]...να κυττάς τα σύννεφα και τα σχήματα τους ....κλπ
Ακόμη και με τα άτομα του σπιτιού μας μπορεί να εργαστούμε χωρίς να το ξέρουν.

Εννοείται οτι αυτά δεν είναι πάντα εφικτά αλλά κατα ένα μεγάλο μέρος είναι.
Για το πάρκιν δεν ξέρω να σου πω τίποτα..... ??? υπομονή... :P

Φιλικά


Φίλε Try,

εαν μιλάμε για τον πρώτο καιρό ενός Εσωτεριστή που απλώς χρειάζεται ένα πεντάλεπτο για να "μάθει αυτοσυγκέντρωση", ε ναι τότε είναι απλά τα πράγματα.

Αλλοίμονο, βρίσκεται ο χρόνος.

Όταν όμως για τα "διάφορα είδη Εσωτερικών ασκήσεων " συν το διαλογισμό" στα διάφορα "μοτίβα" του, συν τη μελέτη, συν τις "εξωτερικές ασκήσεις" (που μπορεί να πρέπει να γίνουν στα πιο απίθανα σημεία, στις πιο απίθανες ώρες), συν κάποιες "παρακολουθήσεις", συν, συν, συν,  χρειάζεσαι ώρες ολόκληρες, ε τότε "κάτι αλλάζει". Αρχίζουν να γίνονται "ασφυκτικά" τα πράγματα. Τότε αρχίζει το αδιέξοδο.

Όσο για το να μετατρέπεται κάθε στοιχείο της εξωτερικής ζωής μας σε "Εσωτερική Άσκηση" το τοπίο μοιάζει ως εξής:

πάρε ένα μαθητή της 1ης Δημοτικού και βάλτον στην Γ' Λυκείου.

Αυτό θεωρώ ότι είμαστε Try. Μαθητές της 1ης Δημοτικού (φτιαγμένοι για έναν άλλον πιο ήρεμο κόσμο) που μας πέταξαν σε ανώτερη τάξη (στην Αστική Κόλαση του σήμερα).

Γι' αυτό βλέπω σκεπτικιστικά το όλο θέμα.

Απλώς αναρωτιέμαι....μήπως κάπου κάνουμε λάθος....μήπως πρέπει να "αλλάξει τάξη" κάποιος προτού φιλοδοξήσει να "εφαρμόσει τον Εσωτερισμό στην πράξη".....

Κι όταν δεν είναι εφικτή η "αλλαγή τάξης"?

Εκεί βάζω τον σκεπτικισμό μου, αναζητώντας "φιλοσοφικά λύση"....
Avaris
Veritas Vos Velirabit

Eleni

  • Μηνύματα: 235
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Avaris

δεν ξέρω τι γίνεται αργότερα μια και εγώ στην 1η δημοτικού είμαι ! αλλά δεν βλέπω τον κόσμο γύρω μου απαισιόδοξα, ούτε νομίζω οτι βρίσκομαι στην ''αστική κόλαση''.

Παράθεση
Αρχίζουν να γίνονται "ασφυκτικά" τα πράγματα. Τότε αρχίζει το αδιέξοδο.

Αν όλη αυτή η ενασχόληση αντί να μας ηρεμεί και να μας βοηθάει στη ζωή μας [ σε ολες τις εκφάνσεις της ] καταλήγει να γίνεται αδιέξοδο τότε νομίζω οτι η εμείς χάνουμε το μέτρο η δεν είναι ακόμη η κατάλληλη στιγμή για εμάς....
Αλλά οπως είπα πρίν είναι νωρίς για συμπεράσματα...

Κώδικας: [Επιλογή]
Την ημέρα που θα καταφέρουμε να "δούμε" (συνειδητοποιήσουμε)  τις "ακριβείς επιθυμίες" μας δεν θα είμαστε πλέον απλοί (εκ)παιδευόμενοι άνθρωποι, φίλε Try.....

....θα είμαστε Βούδες....

Χα χα καλό!!!
Εννοούσα οτι  πρέπει να βρούμε το γιατί θέλουμε ολο αυτό....οχι να βρούμε τις απαντήσεις σε κάθε τι στη ζωή μας.

Rose

  • Administrator
  • *****
  • Μηνύματα: 6.610
  • Karma: 7
  • Στο όνομα της Μητέρας Φύσης!
    • Προφίλ
    • E-mail
Αυτό θεωρώ ότι είμαστε Try. Μαθητές της 1ης Δημοτικού (φτιαγμένοι για έναν άλλον πιο ήρεμο κόσμο) που μας πέταξαν σε ανώτερη τάξη (στην Αστική Κόλαση του σήμερα).

Γι' αυτό βλέπω σκεπτικιστικά το όλο θέμα.

Απλώς αναρωτιέμαι....μήπως κάπου κάνουμε λάθος....μήπως πρέπει να "αλλάξει τάξη" κάποιος προτού φιλοδοξήσει να "εφαρμόσει τον Εσωτερισμό στην πράξη".....

Κι όταν δεν είναι εφικτή η "αλλαγή τάξης"?

Αγαπητέ Avaris,

δεν μας πέταξαν σε καμία Αστική κόλαση... Εμείς μετατρέψαμε την ζωή μας σε κόλαση και εμείς έχουμε την δυνατότητα να την ξαναμετατρέψουμε σε παράδεισο εφόσον το επιλέξουμε και εργαστούμε πάνω σε αυτόν τον σημαντικό στόχο συλλογικά...

Η "αλλαγή τάξης" είναι εφικτή... εφόσον πάρουμε συνειδητά την απόφαση, να εργαστούμε για την αυτογνωσία μας, γιατί έτσι και αλλιώς η ζωή θα μας αναγκάσει να το κάνουμε, όταν πλέον έχουμε φτάσει στο τέρμα της καθόδου...

Με τις καλύτερες ευχές για Βαθιά Γαλήνη.
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 18, 2007, 16:52:02 από Rose_777 »
Ο Ροδόκηπος πρωτοπορεί Παγκόσμια έχοντας και πρόληψη και φυσική αντιμετώπιση του Κορονοιού. Ενημερώστε άπαντες να γκουγκλάρουν ΡΟΔΟΚΗΠΟΣ ΚΟΡΟΝΟΙΟΣ. https://www.rodokipos.com/ioseis-loimoxeis/koronoios/

ΛΕΥΤΕΡΗΣ

  • ΑΜΡΑ - Φίλος(Δ)
  • ***
  • Μηνύματα: 29
  • Karma: 0
    • MSN Messenger - lefteris73@hotmail.com
    • Προφίλ
Να πω κι εγω την ταπεινη μου γνωμη και ο καθενας ας βγαλει οτι θελει μιας και κατα τον Dirty Harry οι γνωμες ειναι..κλπ...κλπ....!!!!
Σημερα οι περισοτεροι εχουν λυμενα δυο βασικα προβληματα αυτο της στεγης και της διατροφης.Ακομα και οι πιο αποροι ειδικα στην Ελληνικη πραγματικοτητα οπου ακομα οι οικογενειακοι θεσμοι καλα κρατουν δυσκολα καποιος μενει αστεγος και πειναει πραγματικα.Επισης σημερα εχουμε ενα καθεστως οπου ξερουμε οτι το κεφαλι μας την αλλη μερα θα ειναι στη θεση του(χωρις να θεωρω ιδανικο το πολιτευμα γιαυτο και το χαρακτηριζω καθεστως).Το αγχος και οι σκοτουρες ειναι θεμα του καθενος πως θα τις παρει.Δε λεω να αδιαφορησει αλλα οτιδηποτε το δεις ψυχραιμα και πραγματικα δε θα σου φαει ολο το χρονο πρακτικα η πνευματικα.Οποτε δεν πιστευω οτι η ενασχοληση με καποιους Εσωτερικους δρομους ειναι για καποιους και για καποιους οχι.Ειναι για αυτους που τους χρειαζονται και τους ζητουν κυριως.Γιατι οπως ειπε και ο χριστος "Η βασιλεια των Ουρανων βιαζεται" δηλαδη δεν ζητας απλα την απαιτεις.
Τωρα αν ειμαστε μαθητες 1ης δημοτικου δεν εχει και σημασια να το συζηταμε γιατι αυτη ειναι η θεση μας.Απο αυτη τη θεση ας ψαξουμε καποιο δρομο για κατι καλυτερο
NON SERVIAM

saos

  • Μηνύματα: 1
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Φιλοι και φιλες,

Σας καλησπεριζω για πρωτη φορα απο τον πολυ ομορφο νεο δικτυακο τοπο.Ευχομαι ολοψυχα η προσπαθεια να ευοδωθει και να εχει τα καλυτερα αποτελεσματα για τους συμμετεχοντες εδω.

Σχετικα με το θεμα ,που τεθηκε,η δικη μου αποψη ειναι οτι :

Tα ατομα ,που ασχολουνται με τον εσωτερισμο και τον μυστικισμο ,αλλοι  μεσα απο Ταγματα ,αλλοι παλι με δικη τους προσπαθεια και μεσα απο ενα μοναχικο δρομο(ανεξαρτητως παντα με το ποια διαδικασια ειναι καλυτερη),μονο τυχαια δεν ασχολουνται.

Θελω να πω οτι,ο καθενας μας δρα βασει καποιας βουλησης ,που καποια στιγμη ξυπνησε.Καποια αφυπνιση ,που καποιο λογο εχει η καποιους σκοπους εχει να εξυπηρετησει.Αυτη ενεργοποιηθηκε καποια δεδομενη χρονικη στιγμη.

Η  καθε Ψυχη φιλοι και φιλες ,εχει την δικη της σε αυτο το πεδιο(το φυσικο) <ηλικια>.Αλλες ειναι πιο παληες....αλλες νεοτερες.Το οτι καποτε ασχοληθηκε η συγκεκριμενη Ψυχη με αυτα τα ζητηματα ,ειναι ,που αυτο ,εχει δουλευτει απο παληα....Δεν θα το απεφευγε ουτε και να το ηθελε, γιατι απλα...θα την εψαχνε(την ψυχη), την καταλληλη χρονικη στιγμη αυτο.

Αν καποιος μπορει και διαθετει χρονο...και καποιος αλλος οχι......Ειναι και αυτο μερος του Πεπρωμενου του....

Ισως την επομενη φορα.....να μπορει να διαθεσει περισσοτερο.....


Σαος.
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 24, 2007, 18:49:02 από admin »

akhenaton

  • Μηνύματα: 7
  • Karma: 0
    • Προφίλ
Απο την στιγμη που θα χρησιμοποιησουμε πρακτικα τις οποιες αρχες εχουμε μαθει θα διαμορφωσουμε και την καθημερινοτητα μας προς το ιδανικοτερο,ετσι ωστε να κινουμαστε οσο το δυνατον προς αυτο που ονομαζουμε Βαθεια Γαληνη.Ολες μας οι αισθησεις θα λειτουργουν διαφορετικα προς το καλυτερο χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν θα υποκειπτουμε σε ανθρωπινες καταστασεις,αλλιως δεν θα ειμασταν εδω για να θυμηθουμε αυτα που ηδη ξερουμε βαθεια μεσα μας....
Αρα σκοπος μας ειναι να τεινουμε προς το ιδεατο,αν θελουμε να δωσουμε στους εαυτους μας την δυνατοτητα της εξελιξης...
« Τελευταία τροποποίηση: Φεβρουαρίου 24, 2007, 18:48:41 από admin »

Trithemius

  • L.V.X.
  • Μηνύματα: 1.225
  • Karma: 0
  • Enflame thyself in prayer... Invoke often...
    • Προφίλ
Ας "ζωντανέψουμε" πάλι το θέμα ;D. Στην ουσία, το αρχικό ερώτημα του θέματος έχει να κάνει με το αν η οδός του εσωτερισμού "τέμνεται" με την οδό της στείρας καθημερινότητας.

Πιστεύω πως η πρακτική του εσωτερισμού στην καθημερινότητά μας πρέπει να θεωρείται επιβεβλημένη. Ο λόγος είναι γιατί από τη στιγμή που ως άνθρωποι είμαστε φορείς του δυϊστικού μοντέλου "ύλη + πνεύμα", πρέπει να φροντίζουμε για τη βελτίωση και των δύο πλευρών. Όσο χρήσιμος είναι ο εσωτερισμός και η πνευματική αναζήτηση για την καθημερινοτητά μας, άλλο τόσο χρήσιμη είναι και η καθημερινότητα για τον εσωτερισμό.

Σίγουρα με την πάροδο των αιώνων, η υφή αυτής της αναγκαιότητας έχει αλλάξει αλλά δεν έχει αλλοιωθεί. Ο σύγχρονος άνθρωπος χρειάζεται τον εσωτερισμό τόσο όσο και ο άνθρωπος του 12ου αιώνα. Το ίδιο ισχύει και για την αναγκιότητα της καθημερινότητας. Φυσικά τα μέτρα και οι πρακτικές αλλάζουν συνεχώς, όμως η βάση παραμένει ίδια.

Ας αναλύσουμε τώρα αυτές τις δύο πλευρές του δυϊστικού μοντέλου:

Α) Ο εσωτερισμός:

Είμαι κατά του "hard core" εσωτερισμού που προϋποθέτει τον αναχωρητισμό και την αποχή από κάθετί εγκόσμιο. Ο ανά τον κόσμο μοναχισμός είναι μια μορφή αυτού που εννοώ. Προσωπικά πιστεύω πως ο άνθρωπος που έχει αποφασίσει να εγκαταλείψει τα εγκόσμια και να ζήσει σε έναν "δικό" του κόσμο, κατ' ουσίαν δεν έχει αποδεχτεί την υλική φύση-πλευρά του. Και δεν την έχει αποδεχτεί γιατί δεν την έχει γνωρίσει. Είναι αδύνατο να γνωρίσεις τον υλικό εαυτό σου, το κομμάτι εκείνο που αποζητά την καθημερινότητα και να έχεις αηδιάσει τόσο που να θέλεις να το εξαφανίσεις. Ταυτόχρονα αφού αποφασίζεις να εγκαταλείψεις την καθημερινότητα, μόνος σου αποφασίζεις να απαλλαγείς και από τις όποιες υποχρεώσεις σου στον τόπο όπου μονάζεις. Είναι άδικο να ασχολείσαι αποκλειστικά και μόνον με τη σχέση σου με τον θεό και να αφήνεις στους άλλους την ευθύνη του να σου συντηρήσουν το μοναστήρι, να σου παράσχουν τροφή και καθαρό νερό αλλά και να σε περιθάλψουν όταν αρρωστήσεις. Ποιά είναι τελικά η συνεισφορά του αμιγώς πνευματικού ανθρώπου στο ιδανικό μοντέλο του ανθρώπου που είναι φορέας του υγιούς δυϊσμού;

Ειλικρινά δεν βρίσκω πουθενά τη λογική του να εξαφανιστώ από τα εγκόσμια και να ασχοληθώ μόνον με τα πνευματικά. Αυτή η στάση ζωής κάνει τους ανθρώπους αυτούς να θεωρούν το σώμα τους κάτι κακό, ρυπαρό κι έκφραση της αμαρτίας και γι΄αυτό συστηματικά αρνούνται να το φροντίσουν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που πολλοί μοναχοί πάσχουν από παθήσεις του προστάτη αδένα για ευνόητους λόγους.... Έχουν αναγάγει την αποχή από κάθετί εγκόσμιο σε αρετή, ξεχνώντας πως ο δημιουργός-θεός τον οποίο λατρεύουν τους έδωσε τόσο πνευματική, όσο και υλική υπόσταση. Στην ουσία, όταν κάποιος ζεί μόνον πνευματικά πιστεύω πως βρίσκεται σε πλάνη γιατί έχει αποφασίσει να ζήσει σε μία κατάσταση που είναι ασύμβατη με την υπόστασή του. Η ατομικότητά μας ορίζεται τόσο από τον υλικό εαυτό μας, όσο και από τον πνευματικό. Το να αρνηθούμε τον υλικό είναι σαν να προσπαθούμε να ζήσουμε ως πνεύματα επι της γης. Είναι όμως λογικό κάτι τέτοιο; Πως θα γνωρίσουμε το σύμπαν, τους κοσμικούς νόμους και χαρακτηριστικά αν δεν τα δούμε να λειτουργούν στο υλικό πεδίο και να αλληλεπιδρούν μαζί μας;

Β) Η καθημερινότητα

Κι εδώ λέω όχι στην "hard core" καθημερινότητα. Λέω όχι σε μία κατάσταση που στερείται πλήρως της όποιας πνευματικότητας και δεν μας κάνει να ξεχωρίζουμε σε τίποτε από τα ζώα που απλά ζουν και αναπαράγονται. Γεννηθήκαμε με πνεύμα και συνείδηση του εαυτού μας και κάτι τέτοιο είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μας έχει κάνει ο δημιουργός μας. Αν η ζωή μας σχετίζεται μόνον με το τι θα φάμε, πως θα πληρώσουμε τα δάνεια και αν θα πάρουμε καινούργιο αυτοκίνητο, τότε και πάλι χάσαμε το νόημα της ζωής. Πιστεύω πως σε κάθε άτομο υπάρχει ένα ψύγμα της Πηγής, του δημιουργού των πάντων και αυτό πρέπει να ανακαλύψουμε και να ενδυναμώσουμε. Άνθρωπος χωρίς όραμα, χωρίς πνευματικές προσδοκίες και ανάγκες είναι απλά ένα σύνολο από κύτταρα που κάποια στιγμή πεθαίνουν, ένα κομμάτι κρέας και οστών που απλά καταναλώνει το οξυγόνο της ατμόσφαιρας. Και όπως σωστά λένε οι αρχαίοι μας πρόγονοι, πνεύμα που δεν εξελίσσεται πεθαίνει.

Πολλοί λένε πως στη σύγχρονη εποχή δεν υπάρχει η πολυτέλεια του να ασχοληθούμε με τον εσωτερισμό γιατί οι ρυθμοί της ζωής είναι απαγορευτικοί για κάτι τέτοιο. Εγώ πιστεύω πως όλα έχουν σχέση με την "προδιάθεση" που έχουμε για κάτι τέτοιο. Αν δεν υπάρχει ο "έρωτας" για εσωτερισμό, τότε κάθε δικαιολογία είναι εκ του περισσού. Πριν το δεν μπορώ υπάρχει το δεν θέλω. Κι αν δεν υπάρχει ο έρωτας δεν υπάρχουν μεταφυσικοί προβληματισμοί. Εδώ, ο "έρωτας" στον οποίο αναφέρομαι, ταυτίζεται με τον Έρωτα της Ησιόδειας θεογονίας, όπου αυτός ταυτίζεται με την ανάγκη για δημιουργία και δεν έχει σχέση με το αρχέτυπο της σωματικής έλξης.

Κλείνοντας (προσωρινά) θέλω να τονίσω πως μπορεί να υπάρξει πρακτική του εσωτερισμού στην καθημερινότητά μας αν κι εφόσον καμία από τις δύο φύσεις μας δεν οδηγηθεί στα άκρα. Ο εσωτερισμός είναι καθαρά βιωματικός, άρα για να μπορέσουμε να τον αξιολογήσουμε, πρέπει να τον συνδέσουμε με την καθημερινότητά μας. Δεν έχει σχέση το αν ζούμε στο 2007, στο 936 ή στο 11936. Η βάση είναι ίδια και καθορίζεται από την αλληλεπίδραση της υλικής φύσης μας με την πνευματική. Όσο είμαστε άνθρωποι και ζούμε επί της γης, αυτά τα δεδομένα δεν θα πάψουν να υφίστανται. Όταν έρθει η ώρα κι εγκαταλείψουμε πλέον τα εγκόσμια, τότε τα δεδομένα θα αλλάξουν. Εκεί είναι που πρέπει να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο προετοιμασμένοι, γιατί θα χρειαστούμε την πνευματική μας πλευρά όσο ποτέ άλλοτε.

Κατά τη γνώμη μου πρέπει να τείνουμε περισσότερο (όχι όμως αμιγώς) προς τον εσωτερισμό γιατί πρέπει να δεχθούμε πως η ανθρώπινη κατάστασή μας είναι προσωρινή. Ακολουθεί κάτι άλλο μετά τον φυσικό-υλικό θάνατό μας και στην επόμενη συνειδησιακή μας κατάσταση, το όχημά μας "θα καίει πνευματική βενζίνη". Ας εκμεταλλευτούμε λοιπόν τον επίγειο χρόνο μας όσο γίνεται πιο παραγωγικά προς κάτι τέτοιο ;)
...spes mea in mentem est...