Σχόλια > Θρησκεία και Κοινωνία
Η πνευματική χειραγώγηση της Εκκλησίας
Rose:
Μεγάλωσα Ορθόδοξη Χριστιανή, και το ίδιο και οι γονείς μου. Ήμουν τυχερή όμως που ο πατέρας μου, ήταν διαφορετικός από την κοινωνία του, έβλεπε πράγματα που οι άλλοι δεν έβλεπαν, και έτσι σιγά-σιγά αποστασιοποιήθηκε και δήλωνε "άθεος", από αντίδραση στην χειραγώγηση που διαπίστωνε πως ασκούσε η εκκλησία πάνω στον κόσμο. Στην πραγματικότητα θεωρούσε πως ο άνθρωπος είναι θεός, και η Φύση μας γέννησε, ιδεολογία την οποία συνάντησα πολύ αργότερα, στην "πανθεϊστική" φιλοσοφία της Αρχαίας Ελλάδας.
Ο πατέρας μου ήταν η αιτία να είμαι και εγώ διαφορετική από την κοινωνία μου, να γίνω ένας επιστήμονας, να ψάχνω για αποδείξεις, να βλέπω πίσω από τα πράγματα, και όχι να τα αποδέχομαι όπως μας τα σέρβιραν, να ερευνώ για την Αλήθεια.
Μετά από 15 χρόνια ασχολούμενη με δρόμους αυτογνωσίας, και 8 χρόνια με τάγματα, κατέληξα απλά να επιβεβαιώσω την σοφία που ο πατέρας μου, μου είχε διδάξει.
"Μπαμπά", τον ρώτησα πρόσφατα καθώς συμπλήρωνε τα 82 του χρόνια, "γιατί ήσουν εσύ διαφορετικός, υπήρχε άλλος κόσμος που σκεφτόταν σαν και σένα, σου είχε μιλήσει ποτέ κανένας άλλος και σκεφτόσουν έτσι?»
Ο πατέρας μου δεν είχε ασχοληθεί ούτε με τάγματα ούτε με κανενός είδους άλλη φιλοσοφική ενασχόληση. Ήταν αριστούχος στο σχολείο μέχρι το γυμνάσιο όπου τον διέκοψαν για να δουλέψει και να ταΐσει την υπόλοιπη οικογένεια. Από τα 4 αδέρφια, μόνο ένας τους κατάφερε να σπουδάσει και να γίνει Γεωπόνος, μια και σε εκείνα τα χρόνια της φτώχειας, η εκπαίδευση δεν ήταν προτεραιότητα.
Μόνος του όμως έψαχνε διάφορα βιβλία επιστημονικά, και ερευνούσε την φύση. Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, πως μου έδειχνε τα άστρα, τους πλανήτες, πως διαμορφωνόταν, μου δίδασκε για λευκούς νάνους και μαύρες τρύπες, και πάντα έμενε με το στόμα ανοιχτό, μπροστά στο θαύμα της φύσης.
Εξαιτίας του, έπαιρνα πάντα άριστα και στα θρησκευτικά, γιατί έκανα τις πιο ακραίες ερωτήσεις, και έφερνα πάντα σε δύσκολη θέση τον δάσκαλο.
«Σπάνια σκεφτόταν ο κόσμος σαν εμένα, ο περισσότερος κόσμος φοβάται, και απλά ακολουθεί το σύστημα» μου έλεγε, «όμως έγινα αιτία, να αρχίζουν να προβληματίζονται πολλοί, αλλά πάλι δύσκολα να τολμούσαν να διαμαρτυρηθούν, απλά παραξενεύονταν με αυτά που τους έλεγα».
Ο πατέρας μου, είναι ένα σπάνιο παράδειγμα, ανθρώπου που αφυπνίστηκε από την ίδια την ζωή, χωρίς δάσκαλο, χωρίς σχολές και τάγματα, και κατάλαβε από όλες τις όψεις της ζωής, την χειραγώγηση που ασκείται πάνω στους πολίτες αυτής της χώρας. Εκείνα τα χρόνια ακόμα και να εκφράσεις διαφορετική άποψη ήταν πολύ σπάνιο, και ο φόβος κυριαρχούσε.
Έκανα αυτό τον πρόλογο, γιατί θέλω να εκθέσω προσωπικά και δημόσια την διαμαρτυρία μου, προς την χειραγώγηση που υφίσταται ακόμα ο Ελληνικός λαός, εδώ και τόσες εκατοντάδες χρόνια από την Χριστιανική Εκκλησία.
Πριν κάποια χρόνια είχα συμμετάσχει στα Προμήθεια, μία Αρχαιοελληνική εκδήλωση, και είχα ακούσει να αναφέρεται «Χριστιανισμός και Ελληνισμός είναι εχθροί».
Θυμάμαι τότε πως ήμουν πολύ στεναχωρημένη, για τον φανατισμό, κάποιων εναντίον του Χριστιανισμού, και μάλιστα ήμουν πολύ αντιδραστική απέναντί τους. Τώρα πλέον κατανοώ την αγανάκτησή τους, γιατί ενημερώθηκα και αγανάκτησα με την σειρά μου.
Εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι Έλληνες είναι πνευματικά υπόδουλοι. Τους απαγόρευσαν να σκέφτονται, παρά το γεγονός ότι δημιούργησαν την φιλοσοφία, σκλάβωσαν το νου και το πνεύμα τους, κατεύθυναν την ζωή τους.
Αυτή είναι μία ιστορική πραγματικότητα, και το αντι-χριστιανικό κίνημα δυναμώνει στις μέρες μας όλο και πιο πολύ, όσο περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν την αλήθεια.
Βιβλία όπως «Μία ιστορία αγάπης» - Ρασιάς, ή «Δεκαπέντε εσταυρωμένοι και αναστημένοι σωτήρες» - Γρηγορομιχελάκης, λένε τα πράγματα με το όνομά τους, και ο άνθρωπος δεν ξαναείναι ποτέ ίδιος.
Η Αρχαία Ελλάδα πρέσβευε την Ανεξιθρησκεία, την οποία χάρη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω του Διαφωτισμού της Γαλλίας, την επανακτήσαμε.
Ο σπόρος της Αρχαίας Ελληνικής νοοτροπίας, διασώθηκε μέσα από τα αρχαία φιλοσοφικά κείμενα, και μέσω των Αράβων, η Ιερή Γνώση μεταφέρθηκε στην Γαλλία όπου τα τελευταία χίλια χρόνια την κυοφόρησε, και ξαναέφερε πίσω το Φως και τον Πολιτισμό στην Γη μας.
Είναι αξιοσημείωτο, πως οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν επιστήμονες, αλλά όλες τις φιλοσοφικές και τις επιστημονικές σχολές ο Χριστιανισμός τις είχε κλείσει, μια και η Γνώση ήταν επικίνδυνη. Φυσικά, σωστά έδρασαν, μια και αν ξυπνούσε ο κόσμος, πως θα τον εκμεταλλεύονταν. Μετά τον σκοταδισμό, η πρώτη επιστημονική ακαδημία δημιουργήθηκε στην Ευρώπη από την Ροδοσταυρική κοινότητα γύρω στο 1600, και έτσι ο δρόμος προς την Ελευθερία και τον Πολιτισμό ξανάνοιξε.
Τι γίνεται όμως στην Ελλάδα του σήμερα? Υπάρχει ακόμα Πνευματική υποδούλωση και χειραγώγηση από την πλευρά της Εκκλησίας? Αν υπάρχει, σίγουρα είναι αντισυνταγματική, χάριν της προστασίας της Ευρώπης και όχι του Ελληνικού κράτους γιατί εκεί καταντήσαμε την Ελλάδα μας.
Όταν γεννήθηκε η κόρη μας αποφασίσαμε με τον σύζυγο μου, να μην την βαφτίσουμε, έτσι ώστε να συμβάλουμε με την διαμαρτυρία μας στην επί αιώνων χειραγώγηση του Χριστιανισμού πάνω στην κοινωνία μας, αλλά και γιατί θέλαμε να συμβάλουμε στην ελεύθερη πνευματική ανάπτυξη του παιδιού. Σύμφωνα επίσης με τον ορθό χριστιανισμό, το παιδί βαφτίζεται εφόσον έχει δεχτεί κατήχηση, και συμφωνήσει να γίνει μέλος της συγκεκριμένης θρησκείας.
Η βάφτιση ενός παιδιού χωρίς την θέληση του, σε μία συγκεκριμένη θρησκεία, είναι ηθικά απαράδεκτο και κανονικά θα πρέπει να είναι παράνομο. Σύμφωνα και με τον Χριστιανισμό, πότε βαφτίστηκε ο Χριστός? Μήπως στα 30 του χρόνια, μια και η εβραϊκή παράδοση, προέβλεπε την κατήχηση και την κατανόηση του δόγματος πριν της βάφτισης?
Φυσικά αυτή η τακτική δεν σύμφερε την εκκλησία, και με το ζόρι επέβαλε και στρατολογούσε οπαδούς, πριν ακόμα έχουν την κρίση να επιλέξουν.
Δυστυχώς είχα την ατυχία ή την τύχη να ενημερωθώ και να αγανακτήσω, να επαναστατήσω, και να φωνάξω, «Αφήστε μας επιτέλους ήσυχους να πιστεύουμε ότι θέλουμε, και σταματήστε να βρωμίζετε το μυαλό μας.»
Είναι δικαίωμα του καθενός να πιστεύει ότι θέλει, όπως θέλει αρκεί να μην προκαλεί πρόβλημα μέσα στην κοινωνία του. Έχουμε κουραστεί να βλέπουμε αδικίες και υποκρισίες, να κυνηγάνε αιρέσεις, όπως ο τεκτονισμός, και από την άλλη πολλοί υψηλόβαθμοι κληρικοί να συμμετέχουν. Ο Χριστόδουλος και ο Βαρθολομαίος συνήθιζαν τον τριπλό ασπασμό, αλλά όχι με όλους. Αυτό δεν μας λέει κάτι? Πότε θα σταματήσει αυτή η κοροϊδία? Μάλλον η απάντηση είναι απλή. Όταν ενημερωθεί και μορφωθεί ο κόσμος.
Η Αλήθεια λοιπόν είθε να μας ελευθερώσει, μια και ακόμα στις μέρες μας η Ελλάδα είναι πνευματικά υπόδουλη.
Επιστρέφοντας στο θέμα της μη βάφτισης της κόρης μας, θέλω να δηλώσω δημόσια πως υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις, όπως και το σχόλιο που δέχτηκα πριν λίγες μέρες.
«Φρόντισε να βαφτίσεις το παιδάκι, ανόητη. Και μην το πας πάλι στο θρησκευτικό ζήτημα, στο λέω απλά επειδή αργότερα το παιδάκι θα έχει πρόβλημα, όχι τίποτα άλλο».
Το συγκεκριμένο άτομο, επιστήμονας, μη φανατικός χριστιανός, κατέκρινε κάποιον που είχε το θάρρος να προστατέψει την Πνευματική Ελευθερία του παιδιού του, και συμβούλευε να σκύψουμε κεφάλι, και αν δεν το καταλάβαμε καλά, βρισκόμαστε ακόμα κάτω από την Πνευματική Χούντα της Εκκλησίας.
Αυτό όμως που με έκανε να αγανακτήσω πιο πολύ, και να γράψω αυτό το κείμενο σήμερα, είναι το εξής περιστατικό που θέλω να καταγγείλω δημόσια, και στο οποίο θα κινηθώ πλέον δικαστικά.
Ενώ δεν βαφτίσαμε το παιδί μας, σε ένα πιστοποιητικό οικογενειακής κατάστασης που ζητήσαμε από τον Δήμο, την είχαν δηλώσει ήδη Ορθόδοξη Χριστιανή.
Η επιβαλλόμενη στρατολόγηση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, και η σύμπραξη του Ελληνικού κράτους να συνεχίζεται αυτή η εξαπάτηση εις βάρος των Ελλήνων πολιτών είναι απαράδεκτη και ΠΡΕΠΕΙ κάποια στιγμή να σταματήσει.
Ας το καταλάβουν επιτέλους και η Εκκλησία και το Κράτος και όσοι φοβούνται και θέλουν να προσκυνούν το σύστημα.
ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ.
suida:
Ο ΚΑΛΟΣ ανθρωπος ΕΙΝΑΙ ο Κ Τ Ι Σ Τ Η Σ, Α Ν το ΚΑΛΟ κ τ ι ζ ε ι....
α κ ο υ σ τ ε , την Ε Ρ Γ Α Σ Ι Α του Τ Α Π Ε Ι Ν Ο Υ πετεινου....Α Κ Ο Υ Σ Τ Ε !!!!
Στους αδειους Τ Ο Π Ο Υ Σ
Θα κτισουμε με ΝΕΑ τουβλα
Χερια υπαρχουν και Μηχανες
Και πηλος για νεα Τουβλα...
Κι Ασβεστης για ΝΕΟ κονιαμα
Οπου τα τουβλα πεφτουν
Θα κτισουμε με ΝΕΑ πετρα
Οπου οι δοκοι ΣΑΠΙΖΟΥΝ
Με νεα ξυλεια
Οπου ο Λ Ο Γ Ο Σ ειναι αμιλητος
Με Ν Ε Α ομιλια...
Υπαρχει .... Ε Ρ Γ Ο ...
Μια εκκλησια για ολους...
Και μια δουλεια για καθε....
ΚΑΘΕΙΣ... στο Ε Ρ Γ Ο του
Υπαρχει.... Ε Ρ Γ Ο...
Trithemius:
Αν και λόγω έλλειψης χρόνου δεν μπορώ να απαντήσω τώρα σε αυτό το τόσο σοβαρό θέμα (θα επανέλθω όμως σύντομα και λεπτομερώς!), θα αρκεστώ να προεκτείνω λίγο την τελευταία φράση της τοποθέτησης της αγαπητής Rose_777:
--- Παράθεση ---ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ
--- Τέλος παράθεσης ---
Προσθέτω λοιπόν σε αυτή την πολύ σωστή φράση, ένα σόφισμα από τη γνωστή λίστα:
Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν τις δυνατότητές τους. Είναι σαν μια πεταλούδα που πάντοτε ζούσε μέσα σε ένα κλειστό βάζο. Όταν το βάζο ανοίξει, η πεταλούδα παραμένει μέσα γιατί κανείς δεν της είπε ότι μπορεί να πετάξει.
Η μαθητεία στον εσωτερισμό αλλά και άλλες τεχνικές, ονομάζονται αλλιώς "άνοιγμα του βάζου". Όσοι αισθάνονται πεταλούδες που μπορούν να πετάξουν, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Όσοι αισθάνονται πως δεν μπορούν ή δεν θέλουν να γίνουν πεταλούδες που θα πετάξουν, τουλάχιστον ας δουν πως είναι να "πετάς"... Ποτέ δεν έβλαψε το να έχουμε ανοιχτό μυαλό, άλλωστε, όπως το αλεξίπτωτο, μόνον ανοιχτό λειτουργεί σωστά ;)
livelove:
Η απορία που μου δημιουργήθηκε διαβάζοντας όλα αυτά όμως είναι η εξής:
1. Το να μην βαφτίσω το παιδί μου σημαίνει οτι εναντιώνομαι στην χειραγώγηση του Χριστιανισμού πάνω στην κοινωνία.
2. Το να μην βαφτίσω το παιδί μου σημαίνει οτι συμβάλλω στην ελεύθερη πνευματική ανάπτυξη του παιδιού.
άρα....
1.Το να βαφτίσω το παιδί μου σημαίνει οτι σκύβω το κεφάλι στη χειραγώγηση του Χριστιανισμού πάνω στην κοινωνία.
2. Το να βαφτίσω το παιδί μου σημαίνει οτι του στερώ την ελεύθερη πνευματική του ανάπτυξη.
Δεν καταλαβαίνω....
Τί έιναι τελικά αυτή η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ελευθερία για την οποία μιλάμε;
Και πώς μπορεί να επιλύσει ένα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ένα ζήτημα που αφορά αυτήν την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ελευθερία;
Και δεν μπορώ να καταλάβω επίσης πώς μπορεί ένα θρήσκευμα που πολύ γνωρίζουν αλλά λίγοι κατανοούν επείδη υπάρχει και το ασπάζονται κάποιοι ή έστω οι περισσότερο μπορει να μου στερήσει εμένα ή του οποιουδήποτε την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Αν είμαι πνευματικά ελεύθερος κανένα σύστημα, δημοσία υπηρεσία, Εκκλησία, θρησκεία ή .........καιρικό φαινόμενο εν πάσει περιπτώσει... δεν περιορίζει αυτήν την ελευθερία.
Αν νιώθω οτι ΜΠΟΡΕΙ και ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ να συμβεί κάτι τέτοιο...τότε μάλλον μόνο πνευματικά ελεύθερος δεν είμαι.
Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δεν έχει ανάγκη να αποδεικνύεται, δεν μπαίνει σε νόμους, σε έγγραφα, δεν έχει ανάγκη να εναντιωθεί σε κάτι. Απλά είναι.
Το να διδάξω το παιδί μου να έχει ορθή κρίση ώστε να μην χειραγωγείται
Το να προσφέρω έργο και να κάνω ό,τι μπορώ για τους συνανθρώπους μου, ώστε να μην χειραγωγούνται
Το να ζω -ως πνευματικά ελέύθερος- πνευματικά ελεύθερα και η ζωή μου να φανερώνει αυτό ακριβώς
δεν έχει καμιά σχέση
με το να διεκδικήσω ''πνευματική ελευθερία'' στα δικαστήρια
να εναντιωθώ στον χριστιανισμό ή σε όποια άλλη θρησκεία
Trithemius:
Αγαπητέ/ή clarion, σωστά αυτά που γράφεις αλλά μην ξεχνάς πως ζεις στην Ελλάδα. Όλα όσα αναφέρεις περί πνευματικής ελευθερίας είναι πολύ σωστά όμως η πραγματικότητα στην Ελλάδα είναι πολύ διαφορετική από αυτό που θα "θέλαμε" να ισχύει.
Ας μην ξεχνάμε πως όποιος δηλώσει άθεος, ή ακόμα κι ένθεος αλλά μη ορθόδοξος χριστιανός, αυτόματα βιώνει τον κοινωνικό αποκλεισμό που το επικρατούν θρήσκευμα δημιούργησε. Θυμάμαι πολύ καλά το πως εγώ και άλλοι συνομήλικοί μου στο δημοτικό και μετά στο γυμνάσιο συμπεριφερόμασταν σε παιδιά μαρτύρων του Ιεχωβά. Δεν εξετάζω την ορθότητα του ιρησκεύματός του, εξετάζω τη συμπεριφορά της μάζας απέναντί τους.
Θέλουμε δεν θέλουμε, όποιος στην Ελλάδα δηλώσει μη χριστιανός, γίνεται ο απόκληρος της κοινωνίας. Σε πληροφορώ πως ακόμα η Ελλάδα δεν έχει ωριμάσει σε αυτά τα θέματα, δεν είναι έτοιμη να δεχτεί πως υπάρχουν κι άλλα δόγματα ή συστήματα πίστης που όχι μόνον διεκδικούν τη μοναδικότητα της αλήθειας αλλά ταυτοχρονα φέρνουν τον χριστιανισμό σε πολύ δύσκολη θέση σχετικά με τα πιστεύω του.
Εδώ δεν πρόκειται μόνον περί ικανοποίησης μιας να ανάγκης να ανήκουμε κάπου. Ο χριστιανός, διακατέχεται από αυτή την υπέρμετρη αλαζονεία πως αυτός είναι που φέρει την ορθή πίστη και φτάνει μάλιστα σε σημείο να λυπάται και να ειρωνεύεται τους αλλόθρησκους ή τους άθεους (ταπεινός γαρ ::)). Όταν οι "πατέρες" της εκκλησίας και κάποιοι ψαλμοί καταφέρονται εναντίον κάθε αλλότριας σκέψης κι έκφρασης, όταν ο χριστιανός πιστός αισθάνεται ότι απειλείται από κάθε εκδήλωση διαφορετικής θρησκείας, όταν νοιώθει πως του τρώνε μερίδιο από την "αγορά", τότε επαναστατεί, εναντιώνεται και τα αποτελέσματα δυστυχώς είναι πολύ αρνητικά αλλά μόνον για τον αλλόθρησκο.
Εσύ μπορεί να θέλεις να αφήσεις το παιδί σου αβάπτιστο και ως πολίτης της Ελλάδος που πληρώνει τους φόρους του, έχεις κάθε δικαίωμα να εκφραστείς όπως σου αρέσει γιατί συνταγματικά υπάρχει ανεξιθρησκεία. Για πήγαινε όμως το παιδί σου στο σχολείο την πρώτη μέρα των μαθημάτων και μέσα στους γονείς των άλλων παιδιών, πες πως είσαι πχ άθεος και πως απαιτείς το παιδί σου να έχει την αποδοχή που συνταγματικά του αξίζει. Αφού τελειώσεις την πρότασή σου, γύρισε το κεφάλι σου και δες πόσοι από τους γονείς θα σε κοιτούν άλλοι τρομαγμένοι, άλλοι γελώντας, άλλοι με μηδίαμα, άλλοι απορημένοι και άλλοι με μια αρρωστημένη συμπόνοια γιατί σε λυπούνται που είσαι μακριά από τον δρόμο του θεού, έναν δρόμο που ούτε κι αυτοί γνωρίζουν που θα τους βγάλει, μιας και (το βασικότερο όλων) δεν έχουν αποσαφηνίσει στο μυαλό τους την έννοια του θεού.
Επί δεκαετίες στα σχολεία (τον κύριο τόπο ζύμωσης σκέψεων, τάσεων και συμπεριφορών), ψάλονταν η χριστιανική προσευχή και ο κάθε μαθητής, είτε ήταν χριστιανός, είτε όχι, την άκουγε υποχρεωτικά. Στις διάφορες τάξεις δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου διδάσκονται τα θρησκευτικά που κάθε άλλο παρά θρησκευτικά είναι. Θα έπρεπε να λέγονται "χριστιανικά" γιατί εκείνες οι ώρες αποτελούν μια freeware έκδοση χριστιανικού κατηχητικού. Το Ελληνόπουλο δεν μαθαίνει ολοκληρωμένα τα διάφορα δόγματα και συστήματα πίστης αλλά ποτίζεται κατά 95% με τις χριστιανικές διδαχές και κατά 5% με κάτι τρίτο. Περιττό βέβαια να σχολιάσουμε πως μέσα στην ανάλυση αυτού του 5% των τρίτων δογμάτων, υπάρχουν αμέτρητα σχόλια περί πλάνης και ατυχούς επιλογής των ακολούθων αυτών των δογμάτων, κάτι που όπως γνωρίζουμε είναι ηθικά παράνομο και αντισυνταγματικό. Μήπως μπορούμε να βρούμε λύση για τον δάσκαλο του δημοτικού ο οποίος καλείται να διδάξει το μάθημα των θρησκευτικών αλλά τυγχάνει να είναι άθεος; Καταλαβαίνουμε πως αυτός ο επικίνδυνος εναγκαλισμός κι εμπλοκή της εκκλησίας σε κάθε θεσμό και κάθε δρώμενο στην Ελλάδα καταντά πλέον δυσβάσταχτος.
Η Ελλάδα δεν έχει ούτε τις δικλείδες ασφαλείας για να προστατέψει ηθικά και κοινωνικά τους αλλόθρησκους, αλλά ούτε και τη διάθεση να το κάνει. Όταν το κάθε επίδοξο κυβερνών κόμμα κάνει "πλάτες" στην εκκλησία για ψηφοθηρικούς λόγους, όταν σε κάθε κοινωνική εκδήλωση το πρωτόκολλο προβλέπει και την παρουσία του παπά και μάλιστα στους επισήμους, όταν ο κάθε πιστός γλύφει το χέρι του παπά μόλις τον βλέπει, νομίζοντας πως εκείνη την ώρα πιάνει τον θεό, όταν ο ίδιος ο πολίτης δεν θέλει να ασχοληθεί και αισθάνεται ανίκανος να αναλάβει την ευθύνη της δικής του επιλογής για πνευματική αναζήτηση αλλά και τόσα άλλα, πως μπορούμε να μιλήσουμε για υποδομές που μας επιτρέπουν να ζήσουμε αυτή την πνευματική ελευθερία που μας αξίζει; Η πραγματικότητα στην Ελλάδα, μας δείχνει πως δεν έχουμε επιλογές, πως η πνευματική ελευθερία είναι ακόμα στο στάδιο του ιδεατού, χωρίς την αντίστοιχη υλοποίηση στην καθημερινότητά μας. Όμως αυτή η κατάσταση θεωρώ πως σταδιακά είναι δυνατό να αλλάξει.
Όλα είναι θέμα παιδείας. Όλα ξεκινούν από το αν θα γίνει κάποτε ένα μεγάλο βήμα στην Ελλάδα που θα καταργήσει αυτούς τους άγραφους νόμους και το αρρωστημένο de jure υπερφίαλο θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων χριστιανών. Το 2030 υπολογίζεται πως η Ελλάδα θα αποτελείται από μουσουλμάνους περίπου στο 28-30%. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε το πως θα προχωρήσει το θέμα της θρησκευτικότητας.
Όσο λοιπόν και να θέλουμε να λέμε πως μέσα μας και στο μυαλό μας αισθανόμαστε πως δεν μπορούν να μας αγγίξουν και πως όντως είμεθα πνευματικά ελεύθεροι ανεξάρτητα του τι συμβαίνει γύρω μας, καταλαβαίννουμε πως οδηγούμαστε σε αδιέξοδο γιατί η πραγματικότητα είναι διαφορετική και πολύ οδυνηρή. Δεν τίθεται θέμα του τι αισθανόμαστε και αν μας επηρεάζει αυτή η κατάσταση, είναι θέμα το ότι η πραγματικότητα μας καλεί να πάρουμε μέτρα για την εξυγίανσή της. Θεωρώ πως επειδή η δύναμη της εκκλησίας είναι η μάζα των λαϊκών, από εκεί μπορεί τελικά να αρχίσει η αλλαγή. Η εκκλησία απέκτησε τη δύναμη που έχει γιατί πλέον την ασκεί παραδοσιακά-τυπολατρικά. Αρχικά επένδυσε πάνω στην ανασφάλεια του πιστού, πάνω στην ελπίδα του για έναν καλύτερο επίγειο βίο και όταν απέτυχε σε αυτό του υποσχέθηκε καλύτερο μεταθανάτιο βίο. Οι πόλεμοι, οι φυσικές κατάστροφές, η πνευματικά ευνουχισμένη καθημερινότητα του ανθρώπου, η απειλή με θάνατο όσων δεν γινόντουσαν χριστιανοί και τόσα άλλα, έδωσαν τροφή και λόγο ύπαρξης στην εκκλησία. Αυτή η κατάσταση ξεκίνησε πριν αιώνες βασισμένη στην πνευματική κατάσταση και επιδιώξεις των τότε ανθρώπων. Σαφώς και υπήρχαν φωτεινά μυαλά και υπαρασπιστές της αλήθειας και του πνεύματος αλλά η ροή, το "ποτάμι" είχε άλλη φορά και γι' αυτό επικράτησε. Μπορεί για μερικούς να είμαι υπερβολικός αλλά θεωρώ πως στην Ελλάδα του 2008, εκτός από την κατάργηση της θανατικής ποινής των αλλόθρησκων, πολύ λίγα έχουν αλλάξει από το μεσαίωνα έως τώρα.
Σήμερα όμως, με τόσους επιστήμονες, τέτοιο εξελιγμένο πνευματικό επίπεδο που πλέον το συναντάς και σε μικρές ηλικίες, είναι απαράδεκτο να τηρούμε σιγή ιχθύος για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Θεωρώ πως η λύση για την ανατροπή του σκηνικού στην Ελλάδα δεν είναι το να ακολουθήσουμε τα "γιούρια" της εκκλησίας, η οποία πάντα ενδιαφερόταν για τον αριθμό των πιστών κι όχι για την ποιότητα της πίστης αυτών. Ας μη γίνει πάλι το ίδιο λάθος. Η εισβολή στα σχολεία και σε δημόσιους χώρους με πανώ και μεγάφωνα κατά της εκκλησίας, δεν είναι η λύση στο πρόβλημα. Θεωρώ πως αυτό που πρέπει να γίνει, είναι αρχικά η σταδιακή κατάργηση δικαιωμάτων και εξουσιών που παράνομα και αντισυνταγματικά κατέχει ο κλήρος και η θεσμοθέτηση νέων κανόνων που θα προστατεύουν πραγματικά κι όχι θεωρητικά όλους τους πολίτες της Ελλάδος. Σαφώς και υπάρχουν άτομα σε θέσεις-κλειδιά τόσο στη δημόσια διοίκηση, όσο και στα πανεπιστήμια. Πιστεύω πως η δύναμή τους είναι μεγάλη και σταδιακά έχουν τη δυνατότητα να αλλάξουν πολλά θεσμικά λάθη.
Από εκεί και μετά, έγκειται στον κάθε έναν από εμάς να προσεγγίσουμε με ποιοτικό τρόπο το συγκεκριμένο θέμα και να θέσουμε σε συζήτηση όπου μας δοθεί η ευκαιρία τα συγκεκριμένα ζητήματα. Θεωρώ πως είναι χάσιμο χρόνου να προσπαθούμε να μιλήσουμε για τέτοια ζητήματα σε ανθρώπους που αισθάνονται στρατιώτες της πίστεώς τους. Η αρχή πρέπει να γίνει σε άτομα που μπορεί μεν να μην κατέχουν κάποια εξουσία στο χώρο του, πλην όμως είναι σκεπτόμενοι νόες και έχουν μέσα τους μεγάλες δυνατότητες επεξεργασίας και εκλογίκευσης τέτοιων ζητημάτων.
Σίγουρα θα πάρει πολύ περισσότερο χρόνο αυτή η διαδικασία σε σχέση με τη μέθοδο που χρησιμοποίησε η εκκλησία αλλά πιστεύω πως θα αποκτήσει μόνη της τα στεγανά που θα δόσουν στην Ελλάδα μας ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις σε όλους τους πολίτες, χριστιανούς και μη. Πρέπει να απαλαχθούμε από τη λογική του κακού δασκάλου, ο οποίος λέει στον "μαθητή" του: Πίστεψε αυτό γιατί έτσι είναι, γιατί το λέει ο Θεός, γιατί σου το λέω εγώ ή γιατί αν δεν το πιστέψεις θα τιμωρηθείς κλπ. Αντίθετα, πρέπει να ακολουθήσουμε τη λογική του καλού δασκάλου, ο οποίος απαλαγμένος από θρησκευτικούς ενθουσιασμούς, λέει στον "μαθητή" του: Πίστεψε αυτό γιατί μόλις τώρα σου απέδειξα το ότι ισχύει.
Αν τώρα μιλήσουμε στα παιδιά μας για τέτοια ζητήματα, ίσως ένα 8χρονο παιδί αρχίσει να επεξεργάζεται αυτά τα ζητήματα στα 16 του. Σταδιακά, όταν αυτό το παιδί γίνει γονέας, θα κάνει το ίδιο και στο δικό του παιδί και σιγά-σιγά θα αρχίσει να αλλάζει η κατεύθυνση της "ροής" του πνευματικού-θρησκευτικού ποταμού. Η εκκλησία θα είναι στο απυρόβλητο όσο οι πιστοί συντηρούν αυτή την κατάσταση. Αν αλλάξει η στάση των πιστών, θα αλλάξει και η στάση της εκκλησίας. Μέχρι τότε, θα είναι ανενόχλητη να βασιλεύει και να κυριαρχεί. Σίγουρα είναι δύσκολο να απεκδυθείς τους αιώνες εξουσίας αλλά κάποια στιγμή θα συμβεί σε όλους μας. Τίποτε δεν κρατά για πάντα και μέσα σε αυτά, ούτε η παράνομη εξουσία κάποιων.
Είμαι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον της Ελλάδας γιατί τόσο πνευματικά, όσο και ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είμαστε υποχρεωμένοι να αλλάξουμε πολλά ζητήματα που αφορούν στο θρησκευτικό γίγνεσθαι. Θεωρώ πως σύντομα η εκκλησία θα "μετρήσει τα κουκιά της", και θα κληθεί να αποδείξει την (μοναδικότητα της) αληθοφάνειάς της. Είναι δεδομένο πως σήμερα, ένα μεγάλο ποσοστό των πιστών καλούνται χριστιανοί καθαρά παραδοσιακά (έτσι το βρήκαν από τους γονείς τους) και τυπολατρικά. Ακολουθούν τον χριστιανισμό γιατί δεν θέλουν να γίνουν "παράπλευρες απώλειες" μιας ενδεχόμενης αντίστασης στο σύστημα. Βλέπουμε πως τελικά το οικοδόμημα που λέγεται χριστιανισμός εν Ελλάδι, πλέον δεν έχει τις βάσεις για εξουσία που είχε παλαιότερα αλλά και τους λόγους για να συντηρηθεί αυτή η κατάσταση. Το ζητούμενο δεν είναι να καταργηθεί ο χριστιανισμός (πραγματικά θα ήταν παράνομο και ανήθικο) αλλά να περιοριστεί στον πραγματικό του ρόλο και να γίνει πλέον κατανοητό πως ο ήλιος βγαίνει για όλους και πως δεν υπάρχουν εκλεκτοί και απόκληροι.
Σε όλο αυτό το σκεπτικό, είναι πιστεύω χρήσιμο να διαβάσουμε όλοι το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου "Αντιγνώση - Τα δεκανίκια του χριστιανισμού". Το θεωρώ σημαντική επένδυση στην πνευματικότητά μας.
Έσσεται ήμαρ λοιπόν... ;)
*θέλω να σημειώσω και κάτι τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό. Την ίδια στάση που τηρώ απέναντι στη δράση της εκκλησίας, θα τηρούσα και απέναντι στην οποιοδήποτε άλλη θρησκεία απειλούσε με υπερεξουσίες την κοινωνική και πνευματική ελευθερία της χώρας μου. Θέλω να γίνει κατανοητή αυτή η διάκριση...
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση