Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές

"Διαχείριση Συναισθημάτων"

(1/6) > >>

Avaris:
Ποιός δεν έχει νοιώσει το αίμα να του ανεβαίνει στο κεφάλι απο το θυμό?

Και ποιός δεν έχει ακούσει για την Ολύμπια Γαλήνη του Μύστη?

Ποιός δεν εζήλεψε αυτή την μακαριότητα ?

Να ξέρεις πως καταρρέει το σύμπαν γύρω σου και όμως να μην σου έχει ανεβεί ο σφυγμός ούτε κατά έναν παλμό. Να συνεχίζεις να χαμογελάς, να σκέφτεσαι γαλήνια και ψύχραιμα, να σκορπάς σιγουριά, ασφάλεια και γαλήνη γύρω σου και στο τέλος να έχει βρεθεί η βέλτιστη λύση χωρίς να χάσεις ούτε κατά χιλιοστό την νηφαλιότητά σου.....

Πόσο όμορφος και ζηλευτός στόχος, αλήθεια!....

Πως πραγματοποιείται όμως? (εκτός απο τα ηρεμιστικά, έτσι? να μην "κλέβουμε")..... Απο ποιά βήματα περνάει η κατάκτησή του?

Και φυσικά, πως συνδέεται αυτή η "κατάκτηση" με την Ατραπό?

Τι λέτε, να το αναλύσουμε λίγο?

Avaris:
Ο Μαθητής ρώτησε το Δάσκαλο:

"Τι να κάνω με το Θυμό μου Δάσκαλε? πως να τον υπερνικήσω?"

Ο Δάσκαλος άρχισε να τον ρωτάει τότε:


Τι σημαίνει άραγε η φράση "Υπό εξέλιξη"?

Λογικά, σημαίνει "Βαθμίδες Εξέλιξης".

Και "Βαθμίδες" τι σημαίνει?

Βαθμός κατάκτησης της Γνώσης.

Δηλαδή?

Επίπεδο Συνειδητότητας.

Που σημαίνει?

Βλέπω, νοιώθω, αισθάνομαι, αντιλαμβάνομαι, διαισθάνομαι, καταννοώ "χροιές των πραγμάτων" που δεν "έβλεπα" πριν.

Δάσκαλε,  γιατί δεν μπορώ να "σηκώσω μία κι έξω το πέπλο της Ίσιδας"?

Διότι θα τρομάξεις μέχρι θανάτου απο «αυτά» που θα δεις απο κάτω.

Γιατί δεν μπορώ να ζητήσω απο το Δία να εμφανιστεί μπροστά μου με όλη τη λαμπρότητά του?

Γιατί θα καείς απο το σοκ της τρομερής Λάμψης Συνειδητοποιήσεων.

Άρα, πρέπει να εκπαιδευτώ για να αντέξω εκείνο το τελικό σοκ.

"Ακριβώς", είπε ο Δάσκαλος. Και εκπαίδευση τι σημαίνει?

Βίωση.

Και Βίωση?

Χείμαρρος Συναισθημάτων, Αισθήσεων, Διοράσεων κι Ενέργειας.

Και η κάθε μια Βίωση θα μου τα δώσει όλα αυτά μαζί?

Όταν μαθαίνεις μια γλώσσα, κατευθείαν μαθαίνεις πολύπλοκες εκφράσεις?

Όχι. Πρώτα μαθαίνω τα γράμματα, μετά λέξεις, μετά απλές εκφράσεις και στο τέλος πολύπλοκες.

Άρα, εδώ πως θα βιώσεις όλα αυτά μαζί? Πως θα τα αντέξεις εάν σου τα πετάξει στο κεφάλι κάποιος όλα μαζί σε μια Διαδικασία Βίωσης?

Όλα αυτά βασίζονται στα «συναισθήματα». Χωρίς «έλεγχο» επί των συναισθημάτων σου, δεν θʼ αντέξεις το σοκ των υπολοίπων χαρακτηριστικών των βιώσεων.

Δεν το καταλαβαίνω.

Κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου σε κάθε λεπτομέρεια ένα απέραντο πεδίο μάχης με 1,000,000 νεκρούς. Πως νοιώθεις?

Φριχτά.

Φαντάσου αυτό το συναίσθημα επί 1000 όταν φτάσεις σε κάποιες «Ανώτερες Βιώσεις». Άρα, οφείλεις να «εξοικειωθείς» με τα συναισθήματα πχ αυτής της εικόνας εάν δεν θέλεις να πεθάνεις από το σοκ μια μέρα σε μια «απόπειρα ανώτερης βίωσης».

Κάθε φορά θα «μαθαίνεις», θα «βιώνεις» κι από ένα συναίσθημα. Το κάθε συναίσθημα έχει μια ιεραρχική θέση. Υπάρχουν «αδύναμα» και «ισχυρά» συναισθήματα. Υπάρχουν «κατώτερα» και «ανώτερα» συναισθήματα. Και ενδιάμεσα μια πληθώρα συναισθημάτων. Το κάθε ένα σου προσφέρει κι έναν διαφορετικό «τρόπο ζωής». Είναι κι ένα διαφορετικό πρίσμα «αποσυμβολισμού» των πραγμάτων.

Το κάθε συναίσθημα είναι κι ένα «Όχημα» για να σε πάει «παραπάνω» στην «Κλίμακα της Εξέλιξής» σου.

Το καθένα έχει την «αξία» του, την «ενέργειά» του, το «δυναμικό» του. Και πάνω απʼ όλα την ώρα του.

Εσύ πρέπει να "κυριαρχήσεις" σε όλα.

Εάν «σνομπάρεις» ένα, το οποιοδήποτε, όσο κατώτερο ή ανίσχυρο ή ποταπό κι αν σου φαίνεται, τότε σε κάποια «Μελλοντική Ανώτερη Βίωση» θα το βρεις μπροστά σου και θα «βραχυκυκλώσεις». Και θάναι «οδυνηρό» το «βραχυκύκλωμα». Και πιθανότατα θα «κατρακυλήσεις» πίσω. Εάν δεν πάθεις τίποτα χειρότερο.

«Βίωσε» λοιπόν το καθένα από αυτά όσο πιο έντονα και συνειδητά μπορείς, ζήσε μαζί του, ανάπνευσε μαζί του, δούλεψε μαζί του, κυριάρχησε πάνω του, μέχρι να νοιώσεις «έτοιμος» για το «επόμενο στάδιο».

Το καθένα από αυτά, θα σου προσφέρει κι ένα κομματάκι της Σοφίας.

Και ο "Θυμός"? Και η «Αλαζονεία»? Και η «Ματαιοδοξία»? Και η «Επιθυμία»?

Όλα. Τα πάντα.

Avaris:
Το θέμα τελικά, μάλλον θα έπρεπε να έχει τίτλο το "Διαχείριση Συναισθημάτων".

( Εαν θέλει, ας το "ρυθμίσει" η Διαχείριση του Φόρουμ).


Και αναρωτιέμαι όντως τι έννοια θα έπρεπε να πάρει αυτή η λέξη: Διαχείριση

Δηλαδή?

"Κυριαρχία επι των συναισθημάτων"?

"Εξαφάνιση συναισθημάτων"?

"Αναδιαμόρφωση συναισθημάτων"?

"Αναβάθμιση Συναισθημάτων"?

"Μεταστοιχείωση συναισθημάτων"?

"Μετατροπή συναισθημάτων απο το ένα στο άλλο"?

ή τί άλλο?

Τα  παραπάνω είναι απλώς μερικές "ενδεικτικές" και όχι "δεσμευτικές" πιθανές "εννοιοδοσίες" στη φράση " Διαχείριση Συναισθημάτων".

Το ερώτημα όμως παραμένει αμείλικτο:

"Τι κάνουμε εν τέλλει με τα συναισθήματα? Ποιά είναι η θέση τους στην Ατραπό"?

livelove:
Καλησπέρα σε όλους...
Θα έλεγα μάλλον οτι πρόκειται για αναγνώριση των συναισθημάτων...

Avaris:
Κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και σχετικό με το εδώ θέμα (περί "Συναισθημάτων") παρέθεσε ο  Ορφέας στο θέμα περί Διαλογισμού ( http://www.amorc.gr/forum/index.php/topic,15.msg532.html#msg532 )

Το παρακάτω:


--- Παράθεση ---3.Στη σφαίρα της Αφροδίτης θα αναγνωρίσει την κυριαρχία που ασκούν πάνω μας οι ίδιες μας οι επιθυμίες, όταν έχουν γίνει πάθη. Η λαγνεία πρός κάθε ομορφιά της φύσης δεν φέρνει πλέον ευφορία αλλά καταντά πλέον αφόρητη παθολογία, δυνάστης στην ίδια μας την ύπαρξη.
Τα συναισθήματα, ως αυτόνομες οντότητες, μας δυναστεύουν και μας τυρρανούν κυριολεκτικά...
Η εγκράτεια είναι η πρώτη άμυνά μας, προετοιμάζοντάς μας για την τελική αναμέτρηση και την ηρωική ΝΙΚΗ.
--- Τέλος παράθεσης ---

Θα ήταν επίσης εκπληκτικά ενδιαφέρον, εαν το ανέλυες περισσότερο φίλε Ορφέα.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα