Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Μυστικισμός - Αποκρυφισμός
Υπάρχει η Ειμαρμένη; (μοίρα) Υπάρχει κάποιο κοσμικό σχέδιο για τους ανθρώπους;
livelove:
--- Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 28, 2007, 23:32:42 --- Με την θέλησή μας μήπως πεινάμε;
Με την θέλησή μας μήπως θυμώνουμε;
Με την θέλησή μας και με την ΔΙΚΗ μας νόηση μήπως διαπραγματευόμαστε "λογικά" τα οποιαδήποτε θέματα ή μήπως ακόμα και η λειτουργία της σκέψης μας είναι ένα έτοιμο πρόγραμμα το οποίο "τρέχει" στο μυαλό μας, πέρα από την δική μας βούληση;
--- Τέλος παράθεσης ---
Με τη Νόησή μας ελεύθερα αποφασίζουμε αν θέλουμε να φάμε ή όχι.
Με την Νόησή μας ελεύθερα επιλέγουμε αν θα θυμώσουμε ή όχι.
Με την Νόηση μάς θα διαπραγματευτούμε λογικά, σύμφωνα με τον Λόγο (τουτέστιν όχι παράλογα-- Παρα+Λόγος) κάθετι και ελεύθερα θα αποφασίσουμε τί είναι ωφέλιμο και τί όχι.
Αγαπητέ Ορφέα,
Τι εννοείς όταν λες πρόγραμμα; Πάντως ο,τι κι αν εννοείς σημασία έχει οτι αυτό "τρέχει" στο μυαλό μας πέρα απο τη δική μας βούληση.
Νομίζω πάντως αν ζητήσουμε σε έναν αριθμό ανθρώπων-- που έχουν αυτο το "κάτι" που τρέχει στο μυαλό τους χωρίς τη δική τους βούληση-- να θελήσουν ή να σκεφτούν οτιδήποτε και τότε βλέπαμε οτι αυτοί δεν θέλουν και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση (λόγω αυτού του "κάτι") να θελησουν και να σκεφτούν και να πράξουν το αντίθετο απο αυτό που τους έχει ζητηθεί... τότε μάλλον αυτοί άνθρωποι δεν θα ήταν ακριβώς άνθρωποι.. θα ήταν κάτι σαν...ρομπότ.
Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να θελήσουν να σκεφτούν και να πράξουν με ποικίλλους τρόπους.
Αν μου ζητηθεί να φάω, μπορώ και να μην φαω, μπορώ να φάω λιγότερο η περισσότερο, αμέσως η αργότερα, αυτο το φαγητό ή το άλλο, σε αυτόν τον χώρο ή τον άλλον, με αυτούς τους ανθρώπους ή άλλους ...κοκ
Αν υπήρχε αυτο το πρόγραμμα που τρέχει πέρα απο τη δική μας βούληση.... Τότε σίγουρα θα ήταν πολλαπλών επιλογών...!! Αλλα το θέμα έιναι οτι ένα τέτοιο πρόγραμμα πρέπει να δεχτει συγκεκριμένη/ες εντολή/ες. Και αυτές δεν γίνεται παρα να τις δίνει ο άνθρωπος. Το αποτέλεσμα εξαρτάται απο τη Νόηση που θα καθορίσει τί τελικά θα επιλέξει.
Αλλα και πάλι...Δεν ξέρω τι εννοείς όταν λες πρόγραμμα!!
--- Παράθεση ---Είναι πράγματι δεδομένη η ελεύθερη βούληση;
--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτό είναι στην ουσία το ερώτημα.
Η ελεύθερη βούληση έιναι δεδομένη κατα την ταπεινή μου άποψη.
Η try λέει...οτι...
--- Παράθεση ---Νομίζω ότι οι άνθρωποι ‘’αποφασίζουν και θέλουν ‘’ , μηχανικά και εν υπνώσει τις περισσότερες φορές …όχι αυτό που πραγματικά θέλει η ψυχή τους η ο εσωτερικός τους εαυτός αλλά αυτό που ‘’πιστεύουν ‘’ ότι πρέπει να θέλουν σύμφωνα με αυτά που διδάχθηκαν από την οικογένεια τους και το κοινωνικό σύστημα.
--- Τέλος παράθεσης ---
και δεν έχω παρα να συμφωνήσω.
Εμείς οι άνθρωποι κάθε άλλο παρά αξιοποιούμε την δεδομένη κατ' εμέ ελέυθερη βούλησή μας.
livelove:
.
Eleni:
Η δική μου γνώμη, είναι οτι υπάρχει μια τεχνική σκέψεως που λειτουργεί ως πρόγραμμα και που καθορίζει πολύ έντεχνα και υπόγεια τις επιθυμίες μας και τις αποφάσεις μας κλπ.
Αυτό φαίνεται πολύ ξεκάθαρα στα παιδιά.
Οσοι έχουν την δυνατότητα να τα παρατηρούν καθώς μεγαλώνουν, βλέπουν πόσο ''ίδια'' είναι απο την στιγμή που πάνε σχολείο, και πως επηρεάζονται η διάθεση τους και η συμπεριφορά τους απο την ''συλλογική πλήση εγκεφάλου '' απο το τι αρέσει στούς συμμαθητές τους, απο το πόσο τα επικροτεί ο δάσκαλος τους [ θεός γι αυτά] και άλλα που αν τα παραλληλίσουμε με εμάς θα δούμε οτι έχουμε υποστεί τον ίδιο προγραμματισμό.
Πόσα κάνουμε επειδή είναι ωραία και σωστά.....? Αν όμως δούμε πιο μέσα τα κριτήρια της ορθότητας, της ομορφιάς, της επιτυχίας θα αντιληφθούμε οτι είναι εντελώς επιφανειακά και καλύπτουν την εικόνα που έχουμε κατασκευάσει για να προβαλόμαστε στο κοινωνικό σύνολο, μια εικόνα όμως που και αυτή είναι η ''σωστή ,'' που οι γονείς μας η το περιβάλλον κλπ μας ΕΙΠΕ και μας ΔΊΔΑΞΕ οτι είναι η αρμόζουσα.
Νομίζω οτι αν αναλύσουμε τα ενδόμυχα θέλω μας θα δούμε οτι κάποια συμπίπτουν αλλά και κάποια άλλα είναι εντελώς αντίθετα απο οτι κάνουμε και αυτά τα αντίθετα ειναι που νιώθουμε σαν ενοχές [ μερικές φορές].
--- Παράθεση ---Με τη Νόησή μας ελεύθερα αποφασίζουμε να θέλουμε να φάμε ή όχι.
Με την Νόησή μας ελεύθερα επιλέγουμε αν θα θυμώσουμε ή όχι.
--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτό είναι και το ζητούμενο, να αποφασίζουμε με την δική μας νόηση για όλα τα παραπάνω.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά τον εαυτό μας.
Φέρνω ένα παράδειγμα θυμού.....
Ας υποθέσουμε οτι κάποιος αντιλαμβάνεται ενα απο τα αδύνατα μας σημεία που δεν εχουμε καταφέρει να υπερβούμε πρός το παρόν. Με τον κατάλληλο χειρισμό [ τυχαία αναφορά σε κάτι που θα μας πυροδοτήσει το πρόβλημά μας ] καταφέρνει να μας δημιουργήσει ένα δυσάρεστο συναίσθημα.
Ο εκνευρισμός που θα έλθει είναι προϊόν της δικής μας ελέυθερης βούλησης και της κατόπιν απόφασης μας να θυμώσουμε η είναι κατευθυνόμενος απο τον άλλο στα λόγια του οποίου αντιδρούμε ΜΗΧΑΝΙΚΑ?
livelove:
Φίλε/η try όλα όσα λές είναι πραγματικότητα. Μάλλον αυτο εννοεί ο Ορφέας λέγοντας "πρόγραμμα".
Σκέφτομαι οτι τα παιδια δεν έχουν αναπτυγμένη τη Νόηση με αποτέλεσμα η ελεύθερη βούλησή τους να μην αξιοποιείται. Και προφανώς το θέμα είναι οτι απο παιδιά κουβαλάμε όλα αυτά που δεν έχουμε κρίνει ποτε. Η Νόησις όμως εξελίσσεται/αναπτύσσεται έτσι δεν έιναι;
Γι' άυτο και όπως λες...
--- Παράθεση από: try στις Απριλίου 29, 2007, 14:35:19 ---Αυτό είναι και το ζητούμενο, να αποφασίζουμε με την δική μας νόηση για όλα τα παραπάνω.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να γνωρίζουμε πολύ καλά τον εαυτό μας.
Φέρνω ένα παράδειγμα θυμού.....
--- Τέλος παράθεσης ---
Αυτο νομίζω κι εγω είναι το ζητούμενο.
--- Παράθεση ---Ο εκνευρισμός που θα έλθει είναι προϊόν της δικής μας ελέυθερης βούλησης και της κατόπιν απόφασης μας να θυμώσουμε η είναι κατευθυνόμενος απο τον άλλο στα λόγια του οποίου αντιδρούμε ΜΗΧΑΝΙΚΑ?
--- Τέλος παράθεσης ---
Η ανθρώπινη βούληση είναι δεδομένη, υπάρχει απο μόνη της, χωρίς εμείς να κάνουμε κάτι.
1. το ερέθισμα είναι τα λόγια του άλλου που κατευθύνονται προς εμάς
2. ακολουθει η δική μας αντίδραση ή οποία είναι:
α) αντιδρούμε μηχανικά στα λόγια του άλλου και εκνευριζόμαστε
{Αυτο όμως δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχει η ελεύθερη βούληση. Σημαίνει απλά οτι δεν την αξιοποιούμε, διότι δεν χρησιμοποιούμε τη νόηση, αλλα αντιδρούμε μηχανικά}
β) αντιδρούμε και μέσω της νόησις:
-αξιοποιούμε την ελεύθερη βούληση και είτε εκνευριζόμαστε ή παραμένουμε ήρεμοι
Αυτο το μηχανικά προσπαθώ να κατανοήσω...
Μηχανική μπορει να είναι τόσο η αντίδραση να εκνευριστούμε όσο και να παραμείνουμε ήρεμοι....
Αυτο προφανώς εξαρτάται απο το πρόγραμμα...το οποίο τί...Είναι αυτόματο..;;
Αυτό το πρόγραμμα τελικά έιναι αυτο που λέμε ΣΥΝΗΘΕΙΑ, ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ... τί ;;;
Ορφέας:
--- Παράθεση από: clarion στις Απριλίου 29, 2007, 04:41:47 ---
--- Παράθεση από: Ορφέας στις Απριλίου 28, 2007, 23:32:42 --- Με την θέλησή μας μήπως πεινάμε;
Με την θέλησή μας μήπως θυμώνουμε;
Με την θέλησή μας και με την ΔΙΚΗ μας νόηση μήπως διαπραγματευόμαστε "λογικά" τα οποιαδήποτε θέματα ή μήπως ακόμα και η λειτουργία της σκέψης μας είναι ένα έτοιμο πρόγραμμα το οποίο "τρέχει" στο μυαλό μας, πέρα από την δική μας βούληση;
--- Τέλος παράθεσης ---
Με τη Νόησή μας ελεύθερα αποφασίζουμε να θέλουμε να φάμε ή όχι.
Με την Νόησή μας ελεύθερα επιλέγουμε αν θα θυμώσουμε ή όχι.
Με την Νόηση μάς θα διαπραγματευτούμε λογικά, σύμφωνα με τον Λόγο (τουτέστιν όχι παράλογα-- Παρα+Λόγος) κάθετι και ελεύθερα θα αποφασίσουμε τί είναι ωφέλιμο και τί όχι.
--- Τέλος παράθεσης ---
Δυστυχώς (ίσως και ..ευτυχώς !) με την νόησή μας, ΔΕΝ αποφασίζουμε ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ να φάμε. Τα ένστικτα είναι αυτόνομες-αυτόματες αναδυόμενες "θελήσεις" και το μόνο που έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε, είναι να επιλέξουμε το πότε θα τα ικανοποιήσουμε.
Το αν θα θυμώσουμε, σίγουρα δεν το αποφασίζουμε εμείς. Τα συναισθήματά μας, όπως και τα ένστικτα, λειτουργούν αυτόματα και τελείως αυτόνομα και το μόνο που κάνει αυτό που εσύ φίλε μου αποκαλείς νόηση και ελεύθερη βούληση, είναι να εφευρίσκει τρόπους για να τα ικανοποιεί, δημιουργώντας συνθήκες και επαναλαμβανόμενα συμβάντα, όπου θα βρίσκουν ευκαιρία τα συναισθήματα να αναπαράγονται.
Η νόηση, είναι η πρώτη μας ευκαιρία για ανάπτυξη πραγματικής ελεύθερης βούλησης.
Όμως βρίσκεται εγκλωβισμένη και υποχρεωμένη, κάτω από την δύναμη της συνήθειας, να ΥΠΗΡΕΤΕΙ κυριολεκτικά τα ένστικτα και τα συναισθήματα.
Στην πράξη, παγιδεύεται σε μια ακόμα πιο ποταπή λειτουργία.
Δυναστευόμενη από τα ένστικτα και τα συναισθήματα, το μόνο που αναλαμβάνει να κάνει πέρα από το να τα ικανοποιεί, είναι να εφευρίσκει λογικοφανείς δικαιολογίες για να δικαιολογεί εκ των υστέρων τις αυτοματοποιημένες λειτουργίες έκφρασης και δράσης της προσωπικότητας.
Σαν λειτουργία η νόηση, παρότι φαινομενικά δείχνει ως εκφραστής της βούλησής μας, στην πράξη, αναπαράγει ασυνείδητες λειτουργίες, λειτουργώντας και η ίδια με ένα πρόγραμμα το οποίο μας εμφυτεύθηκε.
Το πρόγραμμα αυτό είναι το λειτουργικό που προγραμμάτισε τον τρόπο έκφρασης και δράσης της ύπαρξής μας.
Οι αλγόριθμοί του, εν μέρει οφείλονται στην κληρονομικότητα και εν μέρει στην πρώιμη εκπαίδευσή μας.
Στην πράξη όμως ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ σε μας, όχι μόνον τον τρόπο συμπεριφοράς μας, αλλά ακόμα και τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αναλύουμε τα εσωτερικά ή εξωτερικά ερεθίσματα.
Η try το παραθέτει πολύ εύστοχα
--- Παράθεση ---Η δική μου γνώμη, είναι οτι υπάρχει μια τεχνική σκέψεως που λειτουργεί ως πρόγραμμα και που καθορίζει πολύ έντεχνα και υπόγεια τις επιθυμίες μας και τις αποφάσεις μας κλπ.
Αυτό φαίνεται πολύ ξεκάθαρα στα παιδιά.
--- Τέλος παράθεσης ---
Βλέπουμε λοιπόν ότι, όταν μιλάμε για νόηση, στην ουσία καταλήγουμε να αναφερόμαστε σε τρόπους σκέψης.
Ο τρόπος σκέψης είναι αυτός που αλλάζει και η αλλαγή έχει δύο τρόπους να επιτευχθεί.
α) Να αντιγράψουμε τον τρόπο σκέψης που η κοινωνία θεωρεί αποδεκτό.
β) Να δομήσουμε σιγά σιγά έναν τελείως ατομικό τρόπο σκέψης.
Η πρώτη περίπτωση είναι ότι απλά αντικαθιστούμε το λειτουργικό πρόγραμμα του νού μας με κάποιο άλλο και δρούμε πλέον σύμφωνα με το καινούριο λειτουργικό.
Είναι προφανές βέβαια ότι όλες οι λειτουργίες που επιτελούμε, ελέγχονται και κατευθύνονται από το ΞΕΝΟ λειτουργικό που εγκαταστήσαμε (στην πράξη μας το εγκατέστησαν), οπότε δεν μπορούμε να μιλάμε για ΔΙΚΗ ΜΑΣ ελεύθερη βούληση, αλλά για την βούληση του λειτουργικού προγράμματος, το οποίο φυσικά δεν είμαστε εμείς.
Στην δεύτερη περίπτωση, γίνεται μια σταδιακή προσπάθεια να επαναπρογραμματίσουμε τον εαυτό μας ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.
Για να έχει δυνατότητα να γίνει κάτι τέτοιο, απαιτείται αυτογνωσία και σαν πρώτο βήμα προς την αυτογνωσία, είναι η αυτοπαρατήρηση.
Εδώ ακριβώς έγκειται και η μέγιστη συμβολή των μυητικών διδασκαλιών, γιατί μας παρέχουν μεθόδους εκπαίδευσης που οδηγούν σταδιακά στην αυτογνωσία.
Αυτή είναι ουσιαστικά η γνώση της αλήθειας.
"Όποιος γνωρίσει τον εαυτό του, γνωρίζει τον θεό".
Ακόμη, "γνωρίστε την αλήθεια και η αλήθεια θα σας απελευθερώσει".
Μετά από αυτήν την διαδικασία, μπορούμε να λέμε ότι έχουμε πλέον ελεύθερη βούληση...
Μέχρι τότε,
ετεροπρογραμματισμένα ρομποτάκια
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση