Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Μυστικισμός - Αποκρυφισμός

Υπάρχει η Ειμαρμένη; (μοίρα) Υπάρχει κάποιο κοσμικό σχέδιο για τους ανθρώπους;

(1/9) > >>

Trithemius:
Πιστεύω πως βασικό γνώρισμα ενός εσωτεριστή είναι η ανάγκη για προσωπική βελτίωση και εξέλιξη. Μια τέτοια τάση γίνεται πράξη μέσα από την προσωπική προσπάθεια και επιμονή. Τελικά όμως υπάρχει μία πλευρά-άποψη που υποστηρίζει πως στη ζωή μας όλα είναι προκαθορισμένα από ανώτερους νόμους και δυνάμεις και πως κάθετί στη ζωή μας έχει ήδη "αποφασιστεί". Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η άποψη πως εμείς είμαστε κυρίαρχοι των πράξεών μας, εμείς είμαστε οι αρχιτέκτονες της ζωής μας, εμείς καθορίζουμε τη "μοίρα" μας και η μετέπειτα πορεία μας αποτελεί υλοποίηση του κάρμα μας, αυτού που εμείς δημιουργήσαμε-προκαλέσαμε ιδία βουλήσει.

Αν θέλετε τη γνώμη μου, τάσσομαι υπέρ της δεύτερης άποψης, καθώς το να αποδεχτώ πως είμαι απλά μια μαριονέττα σε ένα κοσμικό "σχέδιο" δεν με εκφράζει καθόλου. Άλλωστε η όλη εσωτερική ανάγκη για εξέλιξη, ενασχόληση με τη μεταφυσική κλπ δεν θα είχε κανένα νόημα αν κάθετί ήταν ήδη προκαθορισμένο να συμβεί ή όχι. Παράλληλα, με την πρώτη άποψη, χάνω κάθε αίσθημα ευθύνης για τις πράξεις και τα πιστεύω μου. Κατά συνέπεια, θεωρώ πως η ειμαρμένη είναι το ισοδύναμο μιας ατομικής βόμβας στα θεμέλια της μεταφυσικής.

Ακόμα, θέλω να προσθέσω πως το θέμα σχετίζεται άμεσα με την ελεύθερη βούληση και φυσικά, αυτή αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εννοιολογικά προβλήματα-αδιέξοδα των (μονοθεϊστικών κυρίως) θρησκειών. Φυσικά αυτό σχετίζεται άμεσα με την ίδια τη θεώρηση της υπόστασης του θεού και τη σχέση μας μαζί του αλλά φυσικά και με την αστρολογία.

Το περίεργο είναι πως είτε κάποιος αποδεχτεί την ύπαρξη και εφαρμογή της ειμαρμένης, είτε όχι, οποιαδήποτε απόφαση αποτελεί ίσως μία από τις πιο σοβαρές υλοποιήσεις του γνώθι σεαυτόν. Σίγουρα, μία από τις δύο εκδοχές είναι η λανθασμένη. Ποιά όμως κατ' εσάς; ???

Eleni:
Δεν νομίζω οτι υπάρχει μια τελεσίδικη απάντηση στην ερώτηση σου Anon, επειδή η πορεία της ζωής τάσσεται και με τα δύο.
Υπάρχουν φορές στην ζωή μας που ολα τα πράγματα ακολουθούν τις επιθυμίες και το πρόγραμμα που εχουμε θέσει και υπάρχουν άλλες που συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Σου έχει τύχει ποτέ ως τώρα, να έχεις συλλαβει ένα σχέδιο που θεωρούσες  οτι είναι το ιδανικό για σένα εκείνη την στιγμή, που πίστευες οτι ήθελες  και αφού το προσπάθησες και το μελέτησες απο όλες τις τότε απόψεις,τελικά να απέτυχε απο κάτι εντελώς αναπάντεχο η γελοίο σαν να κινιόταν απο κάτι έξω απο έσένα και όχι απο την δική σου βούληση?
Η άλλες φορές οτι ζητάς γίνεται χωρίς την παραμικρή προσπάθεια?

Νομίζω οτι η έννοια της ειμαρμένης είναι οτι αυτό που είναι να συμβεί θα γίνει οτι και να κάνουμε η να μην κάνουμε ...αλλά το πως θα το αντιμετωπίσουμε, το τι θα νιώσουμε και πως θα το εξηγήσουμε αυτό ανάγεται στην ελέυθερη βούληση μας. Τα γεγονότα θεωρω οτι προέρχονται έξω απο εμας αλλα η διαχείρηση τους είναι δική μας.

Avaris:

--- Παράθεση ---author=Anon link=topic=75.msg436#msg436 date=1176668965]
Πιστεύω πως βασικό γνώρισμα ενός εσωτεριστή είναι η ανάγκη για προσωπική βελτίωση και εξέλιξη. Μια τέτοια τάση γίνεται πράξη μέσα από την προσωπική προσπάθεια και επιμονή. Τελικά όμως υπάρχει μία πλευρά-άποψη που υποστηρίζει πως στη ζωή μας όλα είναι προκαθορισμένα από ανώτερους νόμους και δυνάμεις και πως κάθετί στη ζωή μας έχει ήδη "αποφασιστεί".
--- Τέλος παράθεσης ---

Συνεπώς, εαν κάποιος είναι "γραφτό" του να είναι ο "εκλεκτός", ακόμη και να "κοιμάται" απο το πρωί ως το βράδυ, θα "αναπτυχθεί εσωτερικά" εως το "επίπεδο που απαιτεί ο Κοσμικός του ρόλος". Ωραίο ακούγεται.

Αντιθέτως, εαν το "κισμέτ" του είναι να είναι μια ζωή στον "Πάτο"  του Πνεύματος, ότι και να κάνει, δεν θα "εξελιχθεί" εσωτερικά που να "χτυπιέται" απο το πρωί ως το βράδυ. Τι αντίφαση με το Κοσμικό Δόγμα που επιτάσσει την "πνευματική εξέλιξη" των ανθρώπων!


--- Παράθεση --- Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η άποψη πως εμείς είμαστε κυρίαρχοι των πράξεών μας, εμείς είμαστε οι αρχιτέκτονες της ζωής μας, εμείς καθορίζουμε τη "μοίρα" μας και η μετέπειτα πορεία μας αποτελεί υλοποίηση του κάρμα μας, αυτού που εμείς δημιουργήσαμε-προκαλέσαμε ιδία βουλήσει.
--- Τέλος παράθεσης ---

Συνεπώς, βάση αυτής της "θέσεως", μόλις κάποιος κατακτήσει κάποιο "καλό επίπεδο στην Ατραπό" τα "κανονίζει" έτσι, που , στην επόμενη ζωή να γεννηθεί "πλούσιος" (για να μην αγχώνεται και με τα βιοποριστικά, ώστε να ασχολείται απερίσπαστος με τα "Μυστήρια" και μόνον), να επιλέξει για οικογένειά του μια οικογένεια "ήδη Μυστών" ώστε η "εξελιγμένη Εσωτερική Φύση" του να εκδηλωθεί "ταχύτατα" και να κερδίσει έτσι "χρόνο εξέλιξης" στην Υλική του Ενσάρκωση.

Και φυσικά, αφού κατακτήσει ακόμη υψηλότερο βαθμό Εσωτερικής Ανάπτυξης και σε τούτη την ενσάρκωση, θα "κανονίσει" τα "πράγματα" προς "εσωτερικό όφελός του" και στην επόμενη ζωή.

Υπέροχο ακούγεται! Μα και τρομερά "βαριά ευθύνη".....Καλύτερο άλλοθι είναι να μπορούμε να τα ρίχνουμε όλα στην "άτιμη τη Μοίρα".



--- Παράθεση ---Αν θέλετε τη γνώμη μου, τάσσομαι υπέρ της δεύτερης άποψης, καθώς το να αποδεχτώ πως είμαι απλά μια μαριονέττα σε ένα κοσμικό "σχέδιο" δεν με εκφράζει καθόλου.
--- Τέλος παράθεσης ---


Όντως, δεν θα είχε κανένα νόημα να γεννιόμαστε "μαριονέττες"....


--- Παράθεση ---Άλλωστε η όλη εσωτερική ανάγκη για εξέλιξη, ενασχόληση με τη μεταφυσική κλπ δεν θα είχε κανένα νόημα αν κάθετί ήταν ήδη προκαθορισμένο να συμβεί ή όχι.
--- Τέλος παράθεσης ---

Όχι μόνον με τη Μεταφυσική αλλά τα πάντα στη ζωή του ατόμου. Τίποτα δεν θα είχε νόημα. Να οι κυριότερες επιλογές που θα είχε το άτομο:

1) γιατί να προσπαθήσω για οτιδήποτε αφού δεν θα γίνει το "δικό" μου αλλά της "μοίρας" μου το "γραφτό"?
2) γιατί να αφήσω "απογόνους" ? τι νόημα έχει?
3) γιατί να συνεχίσω να ζω αυτή την "κόλαση" ? (σε περίπτωση που κάποιος γεννήθηκε και ζει μέσα στην ανέχεια και την δυστυχία)


--- Παράθεση --- Παράλληλα, με την πρώτη άποψη, χάνω κάθε αίσθημα ευθύνης για τις πράξεις και τα πιστεύω μου. Κατά συνέπεια, θεωρώ πως η ειμαρμένη είναι το ισοδύναμο μιας ατομικής βόμβας στα θεμέλια της μεταφυσικής.
--- Τέλος παράθεσης ---

Σωστό! Η καταστροφικότητα του ανθρώπου θα ήταν πολύ πολύ χειρότερη εαν δεν υπήρχε ο "συσχετισμός" "ελεύθερη βούληση" και "κάρμα" στην Μεταφυσική.



--- Παράθεση ---Το περίεργο είναι πως είτε κάποιος αποδεχτεί την ύπαρξη και εφαρμογή της ειμαρμένης, είτε όχι, οποιαδήποτε απόφαση αποτελεί ίσως μία από τις πιο σοβαρές υλοποιήσεις του γνώθι σεαυτόν.
--- Τέλος παράθεσης ---

Όντως, απο εκεί ξεκινάει η "όλη ατομική πορεία" ενός ανθρώπου. Ή τα ρίχνω στο "Σύμπαν" (και κατ' επέκταση στους άλλους) ή φορτώνομαι τις "ευθύνες" μου και "προχωράω".



--- Παράθεση --- Σίγουρα, μία από τις δύο εκδοχές είναι η λανθασμένη. Ποιά όμως κατ' εσάς; ???
--- Τέλος παράθεσης ---


Μήπως καμία απο τις δύο όμως δεν είναι τελείως λανθασμένη αλλά υφίσταται ένας "συνδυασμός" και των δύο?

Eleni:
Διαβάζοντας την απάντηση του Avaris, μου δημιουργήθηκαν μερικά ‘’ερωτήματα’’ που θεωρώ ότι είναι βασικά σχετικά με τις έννοιες που επεξεργαζόμαστε.

Μιλάμε για την ελεύθερη βούληση θεωρώντας την δεδομένη και την αντιπαραθέτουμε στην ειμαρμένη την οποία θεωρούμε [ έτσι όπως περιγράφεται στο κείμενο] σαν ένα εξωγενή παράγων που πιθανώς καθορίζει την ζωή μας.

Δεν διευκρινίζουμε τι εννοούμε με την λέξη << θέλω>> και κυρίως ποιός είναι αυτός που θέλει.
Θα τολμήσω να παραθέσω μερικές δικές μου σκέψεις όσο πιο απλά γίνεται.

Νομίζω ότι οι άνθρωποι ‘’αποφασίζουν και θέλουν ‘’ , μηχανικά και εν υπνώσει τις περισσότερες φορές …όχι αυτό που πραγματικά θέλει η ψυχή τους η ο εσωτερικός τους εαυτός αλλά αυτό που ‘’πιστεύουν ‘’ ότι πρέπει να θέλουν σύμφωνα με αυτά που διδάχθηκαν από την οικογένεια τους και το κοινωνικό σύστημα.

Η διάκριση και η κατανόηση αυτής της διαφοράς είναι και δύσκολη και αρκετά ενοχλητική μια και πολλές φορές η προσωπικότητα και η ψυχική ιδιοσυγκρασία μας έρχονται σε αντίθεση.
Αυτή η αντίθεση εκφράζεται σαν ένα συναίσθημα πίεσης που είναι [ για μένα ] ειδοποιό , ανεξάρτητα αν είμαστε σε θέση να το εξηγήσουμε και να  βρούμε την αλήθεια.

Συνεπώς τα << Θέλω>> της εσωτερικής μας υποκειμενικής συνειδήσεως μπορεί να είναι εντελώς άλλα από αυτά που << θέλουμε>> και να μην μπορούμε να τα αναγνωρίσουμε.

Κατά την γνώμη μου αυτά που ορίζει η εσωτερική μας φωνή μπορούν να πραγματοποιηθούν επειδή είναι τα θέλω της ψυχής μας η οποία γνωρίζει τι της χρειάζεται , ενώ τα << θέλω >> της προσωπικότητας μας μέσα στα οποία περιλαμβάνονται και όλες οι εγωιστικές μας επιθυμίες, όλες οι ματαιοδοξίες μας και ο εγωισμός μας δεν μπορούν να  συμβούν εκτός κι αν μας είναι απαραίτητα η αν δεν αντιτίθενται , κατά κάποιο τρόπο, στο κοσμικό σχέδιο.


--- Παράθεση ---Και φυσικά, αφού κατακτήσει ακόμη υψηλότερο βαθμό Εσωτερικής Ανάπτυξης και σε τούτη την ενσάρκωση, θα "κανονίσει" τα "πράγματα" προς "εσωτερικό όφελός του" και στην επόμενη ζωή.
--- Τέλος παράθεσης ---

<< Κάθε γνώση που αναζητάς μόνο για να εμπλουτίσεις τα φώτα σου, μόνο για να συσσωρεύσεις μέσα σου θησαυρούς σε αποπλανεί από τον δρόμο σου, όμως κάθε γνώση, που αναζητάς για να γίνεις ωριμότερος στον δρόμο του εξευγενισμού του ανθρώπου και της ανάπτυξης του κόσμου, σε φέρνει ένα βήμα μπροστά.>> Ρούντολφ Στάϊνερ.


--- Παράθεση ---Όντως, δεν θα είχε κανένα νόημα να γεννιόμαστε "μαριονέττες"....
--- Τέλος παράθεσης ---

Μήπως εμείς αποφασίζουμε που και πως θα γεννηθούμε αν και δεν το θυμόμαστε?




--- Παράθεση ---Μήπως καμία απο τις δύο όμως δεν είναι τελείως λανθασμένη αλλά υφίσταται ένας "συνδυασμός" και των δύο?
--- Τέλος παράθεσης ---

Αυτό μου φαίνεται κι εμένα το πιο αληθινό.

Κανένας:

--- Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 16, 2007, 10:53:51 ---Συνεπώς, βάση αυτής της "θέσεως", μόλις κάποιος κατακτήσει κάποιο "καλό επίπεδο στην Ατραπό" τα "κανονίζει" έτσι, που , στην επόμενη ζωή να γεννηθεί "πλούσιος" (για να μην αγχώνεται και με τα βιοποριστικά, ώστε να ασχολείται απερίσπαστος με τα "Μυστήρια" και μόνον), να επιλέξει για οικογένειά του μια οικογένεια "ήδη Μυστών" ώστε η "εξελιγμένη Εσωτερική Φύση" του να εκδηλωθεί "ταχύτατα" και να κερδίσει έτσι "χρόνο εξέλιξης" στην Υλική του Ενσάρκωση.

Και φυσικά, αφού κατακτήσει ακόμη υψηλότερο βαθμό Εσωτερικής Ανάπτυξης και σε τούτη την ενσάρκωση, θα "κανονίσει" τα "πράγματα" προς "εσωτερικό όφελός του" και στην επόμενη ζωή.
--- Τέλος παράθεσης ---

Δεν ξέρω αν υπάρχουν τέτοιες τεχνικές.  Εκτιμώ όμως ότι η φύση έχει προβλέψει ώστε σε κάθε ζωή να γεννιώμαστε με τις κατάλληλες προϋποθέσεις (γονείς, περιβάλλον, οικονομική κατάσταση), για να πάρουμε τα επόμενα μαθήματα.  Δε νομίζω ότι για να μπορέσει κάποιος να γίνει μεγάλος μύστης χρειάζεται να είναι πλούσιος. 

Εκτιμώ ότι δεν υπάρχει ακριβές προκαθορισμένο σενάριο (μοίρα).  Μας επηρεάζουνε βαθιά κάποιες «τάσεις», οι οποίες αποτυπώνονται στο ωροσκόπιο μας.  Αυτές έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα μας αλλά και με τις περιόδους που ζούμε. 

Ένα παράδειγμα είναι η «Μαύρη Νύχτα», που συζητήσαμε και αλλού.  Η περίοδος αυτή, η τάση, θα έρθει σε όλους σε κάποια καθορισμένη στιγμή.  Αυτό δε μπορούμε να το αποφύγουμε.  Έχουμε έλεγχο όμως στον τρόπο που θα αντιδράσουμε.  Κάποιοι απλά μελαγχολούνε και υποτάσοντε.  Άλλοι τελικά το βρίσκουν σαν ευκαιρία να αφυπνιστούνε και να ανέβουν επίπεδο.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα