Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Γενικά θέματα προβληματισμού
Προσέγγιση στην έννοια της Πραγματικότητας
Avaris:
--- Παράθεση από: Anon στις Απριλίου 01, 2007, 10:26:09 ---Άρα τελικά πιστεύεις πως υπάρχει κάτι μη-πραγματικό; (πρόσεξε το οξύμωρο: υπάρχει κάτι μη-πραγματικό;)
Δε νομίζω πως η πραγματικότητα είναι θέμα στατιστικής. Δηλαδή αν κάτι ισχύει μόνον για έναν (1), αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει. Πάντοτε στο μυαλό μου απέρριπτα τον διαχωρισμό πραγματικότητας και φαντασίας. Για την ακρίβεια, στη δική μου λογική, φαντασία δεν μπορεί να υπάρξει, καθώς κάθετί που μπορεί να επεξεργαστεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος, υλικό ή πνευματικό, έχει μια ατομικότητα και ύπαρξη.
Επίσης, πιστεύω πως υπάρχουν κι άλλα πράγματα στο σύμπαν που εμείς δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, ακριβώς γιατί μας περιορίζει ο εγκέφαλός μας (όπως συμβαίνει πχ με το υπεριώδες φως).
Πάντως δεν θα ήταν άσχημη ιδέα να εφαρμόσουμε τεχνικές αντίληψης νέων υποστάσεων στο σύμπαν ;)
--- Τέλος παράθεσης ---
Εξ απαλών ονύχων, ανοίγεις "Ορύγματα" και "Διαύλους" Anon.....με "άλλες πραγματικότητες"....
Και συμφωνώ....
Δηλαδή, επειδή μόνον "ένας" "βλέπει" αυτά που "βλέπει", σημαίνει πως "δεν υπάρχουν κιόλας"?
Φυσικά αυτό λέει η Καρτεσιανή και η Νευτώνεια Λογική αλλά απο πότε αυτά τα δύο είχαν την ικανότητα να "εξηγήσουν" τα πάντα στο Σύμπαν?
Δηλαδή, οι άνθρωποι είναι οι "μόνες Οντότητες" στο Σύμπαν?
Κι επειδή αυτό δεν μπαίνει στο "πειραματικό εργαστήριο" των Συμβατικών Επιστημών, σημαίνει πως δεν "υφίσταται"?
Αναρωτιέμαι, τότε, όταν επι χιλιάδες χρόνια, εξίσου χιλιάδες "Μυημένοι" - είτε "τελετουργώντας", είτε μη - χρησιμοποιώντας - μεταξύ πολλών άλλων - "Τεχνικές Οραματισμού" , κατορθώνουν να "εισέλθουν σε άλλα πεδία" και να έρθουν σε επαφή με "άλλες Οντότητες" (δηλαδή, "αλληλεπιδρούν" με "άλλες πραγματικότητες" ενίοτε και με "εμφανή, υλικά αποτελέσματα"), λένε "νοσηρά παραμύθια" και "ψευτιές" σε ώτα αφελών ζηλωτών?
Avaris:
ΔΟΝ ΧΟΥΑΝ : "....Το Σούρουπο - εκεί είναι η Σχισμή ανάμεσα στους Κόσμους...".....
(" Η Διδασκαλία του Δον Χουάν", Κ. Καστανέντα, σ. 127)
*****************************
Όλες οι Μυστικές Παραδόσεις, (αλλά ενίοτε και οι Εξωτερικές/Λαϊκές Παραδόσεις - βλ. νεραϊδοιστορίες), σε κάθε σημείο της Γης, κάνουν λόγο για τη Ζώνη του Λυκόφωτος (περίπου 1 1/2 ώρα πριν τη Δύση του Ηλίου).
Ο Λόγος είναι πως, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα "θεωρούν" πως, υπάρχει (ας πούμε) μεγαλύτερη "διαδραστικότητα" και "κινητικότητα" μεταξύ των ......"παράλληλων κόσμων". Ή τουλάχιστον, μεγαλύτερη "δυνατότητα αλληλεπίδρασης" με αυτούς.
Το αν αυτοί οι Κόσμοι υπάρχουν ή δεν υπάρχουν, είναι ένα θέμα που επίσης δεν αποδεικνύεται στο "πειραματικό εργαστήριο" της Καρτεσιανής Λογικής.
Απο την άλλη όμως, γιατί όλες οι Μυστικές Παραδόσεις αναφέρονται σε αυτούς?
Συλλογική (παγκόσμια) ψευδαίσθηση και αγαπημένο διεθνές παραμύθι?
Ή μήπως, όντως "κάτι υπάρχει εκεί έξω" και απλώς η "συνειδητότητά" μας δεν μας επιτρέπει να το "δούμε"?
Μήπως για να το "δούμε" και να "αλληλεπιδράσουμε" με αυτό "εκεί έξω" πρέπει να "αλλάξει λίγο η συνειδητότητά" μας?
Τι "είναι αυτό" άραγε που άλλοι ονόμασαν "Άβαλον", άλλοι "Ηλύσια Πεδία", άλλοι "Βαλχάλα", άλλοι "Μέση Γη", άλλοι "Σαμπάλα", άλλοι "Χώρα των Θαυμάτων", άλλοι "Υφαντόκοσμο" και πάει λέγοντας?
Γιατί τόσα πολλά ονόματα - απο κάθε γωνιά της γης - για "κάτι που δεν υπάρχει"?
Trithemius:
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η ώρα που περιγράφεις (late noon) είναι από τις αγαπημένες μου. Πραγματικά με αγγίζει τα μέγιστα και νοιώθω πολύ υπερβατικά και μυστηριακά όταν το περιβάλλον ευνοεί κάτι τέτοιο. Ιδίως μου αρέσουν τα ζεστά καλοκαιρινά πορφυρά ηλιοβασιλέματα. Τότε πραγματικά "χάνομαι"...
Πάντως αδελφέ μου όλοι αυτοί οι ονειρικοί τόποι που περιγράφεις, μπορεί μεν να αναφέρονται από διάφορες μυστικιστικές παραδόσεις, όμως δεν υπάρχει σαφής, ξεκάθαρη και μονοσήμαντη περιγραφή τους. Δηλαδή, κάθε άποψη-αναφορά πχ στα Ηλύσια Πεδία δεν μας δίνει ξεκάθαρη περιγραφή του τόπου αυτού, απλά ο καθένας που αναφέρεται σε αυτόν τον "ονειρικό" κόσμο τον χρωματίζει και τον μορφοποιεί σύμφωνα με τα δικά του δεδομένα.
Να σου πω όμως αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό ή ελλειπές. Η πραγματικότητα δεν είναι θέμα στατιστικής. Αν κάτι μας παρουσιάζεται άπαξ, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει ή ότι ήταν ψευδαίσθηση. Το σημαντικότερο όλων είναι να δώσεις ζωή και κίνηση σε έναν τέτοιο τόπο, έστω και μέσα από τους δικούς σου οραματισμούς. Οι ονειροχώρες, οι νεραϊδότοποι κλπ, μέχρι στιγμής δεν μπορώ να πω με ασφάλεια αν υπάρχουν ή όχι ως ξεχωριστή και αυτόνομη περιοχή. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι πως έστω μέσα στο μυαλό μου επιζητώ (και αρκετές φορές το καταφέρνω) να βιώσω μια εμπειρία περιήγησης σε έναν τέτοιο τόπο, τον οποίο θεωρώ ως το απόλυτο "πνευματικό spa".
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που με τη βοήθεια συγκεκριμένης μουσικής και κατάλληλου περιβάλλοντος έκανα μερικές ειδικές αποδράσεις από την καθημερινότητα/συνήθη πραγματικότητα και ταξίδεψα νοητά σε αυτά τα πεδία. Εμένα μια τέτοια ενασχόληση μου αρκεί και με γεμίζει. Δεν μπορώ να αποδείξω τη ύπαρξή τους ή μη, όμως νοιώθω πραγματικά γεμάτος όταν μπορώ να βιώσω ένα τέτοιο πνευματικό ταξίδι.
Εν κατακλείδι λοιπόν, δεν με απασχολεί τα μέγιστα το αν όντως αυτές οι ονειροχώρες έχουν συγκεκριμένη και καθορισμένη υπόσταση. Χαίρομαι όμως που έχω τη δυνατότητα-ικανότητα να σχηματοποιώ μια τέτοια ονειροχώρα στο μυαλό μου και να ταξιδεύω κάπου έξω (αλλά τελικά μέσα μου...)
Avaris:
:) ....Κι αν κατά λάθος φέρεις πίσω (μαζί σου - υλοποιημένη) καμιά πανέμορφη Νεράϊδα Κυρά της Λίμνης ? ... ;)
Ορφέας:
--- Παράθεση από: Avaris στις Απριλίου 13, 2007, 16:17:49 --- :) ....Κι αν κατά λάθος φέρεις πίσω (μαζί σου - υλοποιημένη) καμιά πανέμορφη Νεράϊδα Κυρά της Λίμνης ? ... ;)
--- Τέλος παράθεσης ---
Ε, γιαυτό είμαστε εδώ τ' αδέρφια του για να τον απαλλάξουμε από αυτό το βάρος και να επωμιστούμε εμείς το βάρος της φιλοξενίας της Νεράιδας :P :P :P
Άν όμως φέρει κατα λάθος κανέναν τραγοπόδαρο Σάτυρο, ε, τότε χάρισμά του, όλος δικός του ;D ;D ;D
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση