Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Μυστικισμός - Αποκρυφισμός
Η Επιστήμη της Ομοιοπαθητικής
Κανένας:
Αρχική προγνωστική εκτίμηση
Στην πρώτη ήδη επίσκεψη πρέπει ο γιατρός να κρίνει τη σοβαρότητα της περίπτωσης. Μέσα σε μια ημέρα, ο ομοιοπαθητικός γιατρός βλέπει πολλούς τύπους ασθενών. Δύο ασθενείς μπορεί να έλθουν στο ιατρείο παραπονούμενοι για παρόμοια συμπτώματα - ας πούμε δυσκαμψία των γονάτων. Όταν θα πάρουμε όλη την περίπτωση, βλέπουμε ότι ο ένας από τους δύο δεν είναι σχετικά επηρεασμένος στα άλλα επίπεδα. Ζει μια γεμάτη και δημιουργική ζωή, τελείως ανεπηρέαστος από οποιαδήποτε προβλήματα, εκτός μόνο απ' αυτή την κατά καιρούς δυσκαμψία των γονάτων. Το αναμνηστικό του είναι ασήμαντο, οι γονείς του έζησαν χωρίς προβλήματα μέχρι τα γεράματα και πέθαναν χωρίς σοβαρές αρρώστιες. Γι' αυτό το άτομο μπορούμε να πούμε ότι είναι αρκετά υγιές, ότι η περίπτωση του μάλλον θα εξελιχθεί καλά από ομοιοπαθητικής πλευράς κι ότι γρήγορα θα συνέλθει τελείως.
Από την άλλη μεριά, ο άλλος ασθενής μπορεί να παρουσιάζει την ίδια τοπική κατάσταση, αλλά η λήψη του ιστορικού αποκαλύπτει μια τελείως διαφορετική εικόνα. Παρ' ότι έχει μάθει να ζει μ' αυτά, τελικά αποδεικνύεται ότι έχει πολλά άγχη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, περιοδικές καταθλίψεις και μια προοδευτικά αυξανόμενη εσωστρέφεια εδώ και είκοσι χρόνια. Καθώς μιλά ο ασθενής, γίνεται αντιληπτό ότι η ικανότητα του να εκφράσει τα εσωτερικά του συναισθήματα είναι πολύ μπλοκαρισμένη. Ισχυρίζεται ότι έχει αρκετή δύναμη για την καθημερινή του ζωή, αλλά εξακριβώνεται στη συνέχεια ότι σκοπίμως περιορίζει τις δραστηριότητες του λόγω έλλειψης αντοχής και ότι έχει ανάγκη έναν απογευματινό ύπνο καθημερινά. Από το αναμνηστικό φαίνεται καθαρά ότι ο ασθενής ήταν πολύ ευαίσθητο παιδί και εν συνεχεία υπέστη διάφορες σοβαρές απογοητεύσεις. Με την πάροδο του χρόνου, το καθετί ήταν ένα stress γι' αυτόν: η συνάντηση με καινούριους ανθρώπους, η αναζήτηση δουλειάς, η μετακόμιση από ένα διαμέρισμα σε άλλο - όλα τα αισθανόταν σαν πολύ μεγάλα stress, από τα οποία, για να συνέλθει, χρειαζόταν πολλές ημέρες. Το οικογενειακό αναμνηστικό αποκαλύπτει ιστορικό καρκίνου και σακχαρώδους διαβήτου και μερικοί συγγενείς είχαν νοσηλευτεί για διανοητικές διαταραχές. Παρ' όλο που αυτή τη στιγμή και ο εξονυχιστικότερος εργαστηριακός έλεγχος το μόνο που θα δείξει είναι «οστεοαρθρίτις», ο ομοιοπαθητικός γιατρός ξέρει ότι η πρόγνωση σ' αυτή την περίπτωση είναι πολύ φτωχή και είναι πολύ πιθανόν, σε μερικά χρόνια, αυτός ο ασθενής να παρουσιάσει σοβαρό παθολογικό πρόβλημα.
Απόσπασμα από το βιβλίο "Η Επιστήμη της Ομοιοπαθητικής" του κ. Γιώργου Βυθούλκα. Κεφάλαιο 14: "Ανάλυση ομοιοπαθητικής περίπτωσης και πρώτη συνταγογραφία"
http://www.vithoulkas.com/GR/the_science_of_homeopathy.html
Όλα αυτά με βάζουνε σε σκέψεις. Μήπως η πηγή των ασθενειών βρίσκεται στο μυαλό του δεύτερου ασθενή?
Μήπως αυτός ο ασθενής είναι ψυχοπαθής? (http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,488.0.html)
Κανένας:
Μέρος Ι: Οι Νόμοι και οι Αρχές της Θεραπείας
Εισαγωγή
1: Ο άνθρωπος μέσα στο Περιβάλλον του
2: Τα τρία επίπεδα του ανθρώπινου όντος
Διανοητικό επίπεδο
Συγκινησιακό επίπεδο
Σωματικό επίπεδο
Ο ορισμός και το μέτρο της υγείας
3: Το ανθρώπινο ον λειτουργώντας ως ενιαίο σύνολο
4: Η ζωτική δύναμη από τη σκοπιά της σύγχρονης επιστήμης
5: Η ζωτική δύναμη στην ασθένεια
Βασικές έννοιες της Φυσικής
Ο αμυντικός μηχανισμός
6: Ο βασικός θεραπευτικός νόμος
Samuel Hahnemann
7: Ο θεραπευτικός παράγοντας στο δυναμικό επίπεδο
8: Δυναμική επίδραση της ασθένειας
Επίδραση οξείας ασθένειας
Καταπιεστικές θεραπείες
Εμβολιασμός
9: Προδιάθεση στην αρρώστια
Απόσπασμα από τα Περιεχόμενα του βιβλίου "Η Επιστήμη της Ομοιοπαθητικής" του κ. Γιώργου Βυθούλκα.
http://www.vithoulkas.com/GR/the_science_of_homeopathy.html
Διανοητικό, Συγκινησιακό, Σωματικό επίπεδο. Θυμίζει υπερβολικά την Καμπάλα. Τα διάφορα σώματα του ανθρώπου που μαθαίνουμε στον εσωτερισμό.
Να γιατί η Ομοιοπαθητική θεωρείται "Ολιστική" θεραπευτική. Δεν ασχολείται με τα επιμέρους συμπτώματα της αρρώστιας. Βλέπει τον άνθρωπο σε βάθος, σα σύνολο. Εδώ υστερεί η κλασική ιατρική.
suida:
H ψυχη ειναι ακομη για μας μια ξενη ΧΩΡΑ -απο την οποια περνουμε ΕΜΜΕΣΕΣ
πληροφοριες με την μεσολαβησι λειτουργειων της συνειδησεως που υποκεινται
σε ΑΠΕΙΡΕΣ πιθανοτητες ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ.
Ο ασφαλεστερος δρομος ειναι απο ΕΞΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ.
Απο τοΣΩΜΑ προς την ΨΥΧΗ.
Αυτο ακολουθηται απο την ερευνα μεχρι να διαπιστωσουμε την υπαρξη
στοιχειωδων ΠΝΕΥΜΑΤΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.
ΜΕΤΑ ακολουθειται η αντιστροφη μεθοδος
Και αυτο γιατι τα ψυχικα -πνευματικα γεγονοτα ειναι ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΑ
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ.
ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
ΜΕ ΑΓΑΠΗ suida
Ορφέας:
--- Παράθεση από: suida στις Σεπτεμβρίου 22, 2007, 00:09:59 ---Ο ασφαλεστερος δρομος ειναι απο ΕΞΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ.
Απο τοΣΩΜΑ προς την ΨΥΧΗ.
Αυτο ακολουθηται απο την ερευνα μεχρι να διαπιστωσουμε την υπαρξη
στοιχειωδων ΠΝΕΥΜΑΤΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ.
ΜΕΤΑ ακολουθειται η αντιστροφη μεθοδος
Και αυτο γιατι τα ψυχικα -πνευματικα γεγονοτα ειναι ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΑ
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ.
ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ
ΜΕ ΑΓΑΠΗ suida
--- Τέλος παράθεσης ---
Για το "ασφαλέστερος" συμφωνώ βέβαια, με την προϋπόθεση ότι η προσέγγιση και αντίληψη του "ΕΞΩ ΚΟΣΜΟΥ" δεν γίνεται μόνον εμπειρικά - με τις αισθήσεις και μόνον -αλλά ως αρμονική συλλειτουργία αίσθησης και λογικής.
Παρότι ο Μυστικιστής θα βρισκόταν στην ανάγκη να υπερασπιστεί σθεναρά την αντίθετη ακριβώς διαδρομή, ενώ ο Αποκρυφιστής θα μειδιούσε, νοιώθοντας δικαιωμένος.
Προσωπικά θεωρώ ότι και οι δύο δρόμοι ενέχουν ισότιμους κινδύνους αλλά και ισόποσα αξιόλογα αποτελέσματα.
Βέβαια ο καθένας νομίζω ότι καλά θα κάνει να ακολουθήσει τον δρόμο που του ταιριάζει. Ίσως η μόνη χρήσιμη παραίνεση και άξια προσοχής συμβουλή, είναι η θέση που διατύπωσε η Ντιόν Φόρτσιουν, που συνιστά στον φύσει μυστικιστή να ασχοληθεί για κάποιο διάστημα εντατικά με τον αποκρυφισμό, ενώ στον αποκρυφιστή συνιστά να αφοσιωθεί κατ' αρχήν σε μυστικιστικές τεχνικές, ασκούμενος στην αρχή ουσιαστικά στον από μέσα προς τα έξω δρόμο.
Rose:
--- Παράθεση από: suida στις Σεπτεμβρίου 22, 2007, 00:09:59 ---Και αυτο γιατι τα ψυχικα -πνευματικα γεγονοτα ειναι ΕΠΙΚΥΝΔΙΝΑ
ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ.
--- Τέλος παράθεσης ---
Είναι όντως υποκειμενικά, αλλά η επικινδυνότητα μειώνεται όταν υπάρχει Οδηγός, δηλαδή κάποιος που να έχει προηγούμενη ανάλογη εμπειρία, και όταν υπάρχει ομάδα έρευνας αυτών των φαινομένων, όπου τα μέλη της μοιράζονται τις ανακαλύψεις, τα βιώματά τους, και τα «υποκειμενικά» συμπεράσματά τους.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση