Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Γενικά θέματα προβληματισμού

Ο δρόμος του Εσωτεριστή (ψηφοφορία)

<< < (7/13) > >>

Rose:

--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 18:15:23 ---Σίγουρα τέτοιες καταστάσεις μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα και νοιώθουμε πως είμαστε χρήσιμοι για την κοινωνία μας. Όμως εδώ μου λείπει κάτι. Δεν μπορώ να κατανοήσω το πως αυτή η κατάσταση θα μου δόσει τις απαντήσεις που χρειάζομαι για τα "πίσω από την κουρτίνα", κάτι που ο εσωτερισμός αναλαμβάνει να πράξει επιτυχώς.

Δεν μπορώ παρά να συνδέσω αυτή την κατάσταση με ένα από τα 4 επίπεδα του ολοκληρωμένου ανθρώπου, εκείνο που Ροδοσταυρικά ορίζεται ως "συναισθηματικό" επίπεδο, κατά το οποίο ο άνθρωπος αισθάνεται τη ζωή του γεμάτη και ζει αρμονικά με το κοινωνικό του περιβάλλον, τόσο σε υλικό, όσο και σε πνευματικό επίπεδο ::)
--- Τέλος παράθεσης ---

Εύχομαι αγαπητέ Trithemius μια μέρα να καταφέρεις να συνδέσεις τον ανθρωπισμό με τον εσωτερισμό και να κατανοήσεις πως αν ο εσωτερισμός δεν υπηρετεί τον ανθρωπισμό, είναι παντελώς άχρηστος μέχρι και επικίνδυνος... Το ίδιο ισχύει και για τις επιστήμες, και για οποιαδήποτε άλλη ενασχόληση του ανθρώπου πάνω στην Γη.

Μέχρι τότε ίσως δεν θα καταφέρεις να αντιληφθείς ότι το πιο σημαντικό που θα δεις πίσω από την κουρτίνα είναι "πως όλοι είμαστε ΕΝΑ", καθώς και τις ευθύνες που συνεπάγεται μία τέτοια αποκάλυψη...

Δεν μπορεί κανένας να μας ανοίξει τα μάτια, αλλά μόνο ο εαυτός μας... Ότι και να μας πουν οι άλλοι χρειάζεται να έρθει η κατάλληλη στιγμή που θα χωνέψουμε μία τόσο απλή αλήθεια...

Rose:

--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 18:05:52 ---Θεωρώ πως υπάρχουν κι άλλα είδη ατόμων που προσεγγίζουν τον εσωτερισμό. Εγώ μπορώ να σκεφτώ ένα ακόμα, όπως ο άνθρωπος που ασχολείται με τον εσωτερισμό για να γνωρίσει, άρα για να εναρμονιστεί ολιστικά με τον πολυδιάστατο κόσμο που τον περιβάλει. Πρόκειται για μία διαδικασία προσωπικής "μεταστοιχείωσης" που έχει σκοπό να μετατρέψει τον απλό άνθρωπο σε μία εξελιγμένη διανοητική οντότητα, κάτι που ως όφελος μπορεί να λειτουργήσει πλειοτροπικά (με πολλούς τρόπους).
--- Τέλος παράθεσης ---

Για ποιό λόγο να το κάνει? Αν απαντήσεις στην ερώτηση θα δεις ότι υπάρχουν δύο δρόμοι, για προσωπικό του όφελος, ή για όφελος του συνόλου...


--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 18:05:52 ---Αν ο μόνος στόχος μας για ενασχόληση με τον εσωτερισμό είναι αποκελιστικά και μόνον το να βοηθήσουμε την ανθρωπότητα, τότε σίγουρα υπάρχουν πιο απλά, γρήγορα και βατά συστήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε από το να εμπλακούμε με την Καμπάλα ή κάτι σχετικό και ο πιο απλός τρόπος για έμπρακτη κοινωνική δράση είναι το να αφήσουμε απλώς τον εαυτό μας να δράσει, να εκδηλωθεί, να αλληλεπιδράσει με άτομα και καταστάσεις.
--- Τέλος παράθεσης ---

Ο εσωτερισμός είναι απλά μία πιο βαθιά μόρφωση για τον άνθρωπο, έτσι ώστε να επιτελέσει τον σκοπό της ζωής του.  Επειδή αυτή η ιδιαίτερη μόρφωση, καθιστά τους ανθρώπους Γνώστες στα εσώτερα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης, ξεκαθαρίζουμε πως υπάρχουν δύο δρόμοι μέσω του εσωτερισμού, ο δρόμος που βοηθάει την ανθρωπότητα, και ο δρόμος της Ιδιοτελούς δύναμης.

Η ανθρωπότητα έχει πολλά προβλήματα γιατί ακριβώς βλέπουμε τα πράγματα επιφανειακά.  Αν όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι υγιείς εσωτεριστές, δηλαδή ασκούν τον εσωτερισμό με απώτερο στόχο τον ανθρωπισμό, τότε έχουμε ίσως μία ελπίδα να δούμε το όραμα της Λευκής Αδελφότητας, να γίνεται πραγματικότητα.  Μία απόλυτη αδελφοσύνη ανθρώπων και λαών... Χωρίς τον εσωτερισμό και τα εσώτερα μυστήρια αυτό το όραμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί, γιατί χρειάζεται να έλθει αυτή η βαθύτερη κατανόηση στο άνθρωπο, και να πειστεί ο καθένας μας, γιατί ο ανθρωπισμός δεν αποτελεί επιλογή αλλά την μόνη οδό.  Οποιαδήποτε άλλη οδός, σημαίνει θάνατος.


--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 18:05:52 ---Κλείνω με κάτι που μου ήρθε στο μυαλό ως εκδήλωση του συνδυασμού εσωτερισμού και κοινωνικής προσφοράς και αυτό είναι ο μοναχισμός. Γνωρίζουμε καλά πως ανά τον κόσμο, υπάρχουν μοναχοί που έχουν χάσει παντελώς κάθε επαφή με την κοινωνία, ζούνε επί μακρόν σε απομακρυσμένα μέρη όπου βρίσκονται μόνον αυτοί και ο θεός (τους). Ρωτάω λοιπόν το εξής: Αν τύχει κι ένας από εμάς συναντήσει έναν από αυτούς τους μη "εγκόσμιους" μοναχούς και ζητήσει τη συμβουλή του για ένα πρόβλημα που τον απασχολεί, λέτε να αρνηθεί ο μοναχός να δώσει την άποψή του; Πόσο πιθανό είναι το να απαντήσει ο μοναχός "φύγε από μπροστά μου, δεν με ενδιαφέρει το πρόβλημά σου"; Είναι πραγματικά εξαιρετικά απίθανο και τότε θα μιλάμε για κακέκτυπο μοναχού-εσωτεριστή.

Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν τον μοναχό εσωτεριστή; Ναι, γιατί αποφάσισε να οδηγηθεί στην αυτοκατανόηση με έναν δικό του τρόπο.

Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν τον μοναχό στρατιώτη της κοινωνικής προσφοράς; Όχι απαραίτητα γιατί βοηθά μόνον αν κι εφόσον του ζητηθεί κάτι τέτοιο.

Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν τον μοναχό μη ανθρωπιστή; Όχι γιατί έστω και σε περιορισμένο βαθμό (δηλ. εφόσον του ζητηθεί), πάλι βοηθά τον συνάνθρωπό του και δεν αρνείται να συμβάλλει στην ανακούφισή του.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως ένας εσωτεριστής μπορεί να είναι ανθρωπιστής με το δικό του μέτρο και με τον δικό του τρόπο. Φυσικά, ο εσωτεριστής της δεξιάς ατραπού, είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την κοινωνική προσφορά αλλά δεν ασχολείται με τον εσωτερισμό μόνον για τον ανθρωπισμό καθαυτόν.
--- Τέλος παράθεσης ---

O μοναχισμός δεν είναι ούτε ανθρωπισμός, ούτε εσωτερισμός, εκτός από κάποιες σπάνιες εξαιρέσεις "μοναχών" που είναι πραγματικοί εσωτεριστές και ανθρωπιστές, και που κατα λάθος βρέθηκαν κάτω από την σκέπη κάποιας θρησκείας.

Ο αληθινός εσωτεριστής, είναι ο αδογμάτιστος ερευνητής, και φυσικά δεν μπορεί να ακολουθεί καμία θρησκεία... Επίσης ο υγιής εσωτεριστής είναι ανθρωπιστής.  Αυτός είναι κανόνας, και δεν είναι θέμα υποκειμενικότητας.

Όταν είχα ρωτήσει έναν μοναχό, γιατί ασχολείται με τον μοναχισμό, μου απάντησε.  Γιατί δεν αντέχω να ζω ανάμεσά τους.  Οι μοναχοί δυστυχώς στην πλειοψηφία, εκτός από σπάνιες εξαιρέσεις, επιλέγουν τον μοναχισμό, είτε για λόγους επιβίωσης, είτε για την λύτρωση της ψυχή τους μέσω της απομόνωσης, είτε απλά γιατί δεν αντέχουν τις δυσκολίες της κοσμικής ζωής...  Πολλοί άνθρωποι επίσης στρέφουν στον μοναχισμό, μετά από μία σφοδρή απογοήτευση, πιστεύοντας ότι στην απομόνωση και στις δοκιμασίες δίπλα στον Θεό, θα βρει γαλήνη η ψυχή τους.  Δεν ενδιαφέρονται για κανέναν άλλον άνθρωπο να σωθεί πέραν τον εαυτόν τους.

Ο "δια βίου" ασκητισμός είναι δειλία, φυγή από την πραγματικότητα, και μία από τις μεγαλύτερες μορφές ιδιοτέλειας.  Ο ασκητισμός με στόχο τον ανθρωπισμό, είναι σεβαστός, όπως το παράδειγμα του Βούδα ή του Χριστού, ή διαφόρων αβατάρ, γκουρού, ή ασκητών.  'Οταν ολοκληρώσουν την εκπαίδευση τους, επιστρέφουν πίσω στην κοσμική ζωή για να αναλάβουν ένα έργο υπηρετώντας την Ανθρωπότητα.


--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 18:05:52 ---Νομίζω πως για να θεωρήσουμε πως κάποιος άνθρωπος έχει φτάσει στη θέωση, χρειάζεται πολλά περισσότερα από το να είναι ανθρωπιστής. Θα χαρακτηρίζαμε τη Μητέρα Τερέζα άνθρωπο που έφτασε στη θέωση;
--- Τέλος παράθεσης ---

Στην Θέωση δεν μπορεί να φτάσει κανένας μας, αλλά μόνο να την προσεγγίσει... Στην φώτιση μπορούν να φτάσουν πολλοί από εμάς εφόσον το επιθυμήσουν, αλλά ο φωτισμένος απαραίτητα είναι ανθρωπιστής... Η Μητέρα Τερέζα κατέθεσε πολύ μεγάλο έργο στην ανθρωπότητα, και μακάρι κάποιοι από εμάς να έχουμε την δύναμη να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της... 'Ηταν βαθιά εσωτερίστρια, και εξαιτίας αυτού, είχε πολλά προβλήματα με την εκκλησία της...


--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 18:05:52 ---Οι Ροδόσταυροι του Μεσαίωνα, αναπτύχθηκαν ως κίνημα γιατί ήθελαν να διασώσουν και να προάγουν την αληθινή γνώση και τις επιστήμες γιατί ο σκοταδισμός ήταν κυρίως γνωσιολογικής φύσεως. Σαφώς και ήταν ανθρωπιστές γιατί όχι μόνον πίστευαν στην πνευματική εξέλιξη και απελευθέρωση αλλά ήθελαν να διαφυλάξουν κι ένα ιδεώδες, αυτό της άσπιλης γνώσης. 
--- Τέλος παράθεσης ---

Οι Ροδόσταυροι προώθησαν τις επιστήμες και τον ανθρωπισμό στην κοινωνία τους, και κυριολεκτικά την φιλανθρωπία.  Η εσωτερική επιστήμη, ήταν παντελώς κρυφή, και δινόταν μόνο από δάσκαλο σε έναν μαθητή... Πρώτιστα από όλα λοιπόν αυτό που προήγαγαν προς τα έξω, προς την κοινωνία τους, ήταν ο ανθρωπισμός, ο οποίoς έβρισκε στήριγμα στην βαθιά εσωτερική τους γνώση.


--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 18:05:52 ---
--- Παράθεση ---Ο "μυημένος" κατανοεί, πως αυτός και το σύνολο είναι ΕΝΑ. 'Ετσι γνωρίζει πως υπηρετώντας το σύνολο, εξυπηρετεί και την δική του ευημερία και ευτυχία, καθώς και την ψυχική του εξέλιξη.
--- Τέλος παράθεσης ---

Καμιά φορά οι γραπτές φράσεις δύσκολα αποτυπώνουν αυτό που θέλουμε να εκφράσουμε και μπορεί να παρεξηγηθούν ανεπανόρθωτα (;)). Για παράδειγμα, την πιο πάνω φράση, κάποιος θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει έμμεση ιδιοτέλεια... Το σημειώνω απλά ως ένδειξη πως κάθε φράση μπορεί να κρύβει κάτι άλλο πίσω από ένα "εύκολο" νόημα ;)
--- Τέλος παράθεσης ---

Αυτό που θα πάρουμε φεύγοντας από αυτήν την ζωή θα είναι μόνο η εμπειρία μας.  Στην πραγματικότητα, ο άνθρωπος εργάζεται για την ατομική ψυχική του εμπειρία, αλλά το επίπεδο της ψυχικής εξέλιξης που κατέχουμε, καθορίζεται από το ποσοστό προσφοράς, και χρησιμότητάς μας, στο σύνολο.

Trithemius:
Αγαπητή Rose, ας δούμε τώρα μέσω κάποιων (τυχαίων ίσως) ερωτημάτων, μία άλλη προσέγγιση στη (απαραίτητη) σύνδεση εσωτερισμού και ανθρωπισμού, υπό την έννοια ότι ο ανθρωπισμός "εκπορεύεται" από τον εσωτερισμό:

1. Είναι ανθρωπιστής αυτός που όταν αντιλαμβάνεται κάποια σημαντικά σφάλματα στο προφίλ που προωθεί η εταιρεία του, τα επισημαίνει διαρκώς σε meeting, αν και το αποτέλεσμα θα είναι να χάσει τη δουλειά του;

2. Είναι ανθρωπιστής αυτός που αντιλαμβάνεται πως κάποιο φιλικό του πρόσωπο αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, του τηλεφωνεί και του λέει πως αν θέλει τη βοήθειά του, θα είναι πάντα δίπλα του για να τον βοηθήσει;

3. Είναι ανθρωπιστής αυτός που καταλαβαίνει πως μία οικογένεια αντιμετωπίζει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και χωρίς να γίνει αντιληπτός τους προσφέρει πχ 200 ευρώ μέσα σε έναν φάκελο κάτω από την πόρτα τους;

4. Είναι ανθρωπιστής αυτός που δίνει χέρι βοηθείας σε κάποιον που του έκανε κακό όταν ο τελευταίος βρεθεί σε δυσμενή θέση;

5. Είναι ανθρωπιστής αυτός που χρησιμοποιεί τις γνωριμίες του για να βοηθήσει έναν άγνωστο να βρει θέση για να χειρουργηθεί σε νοσοκομείο;

6. Είναι ανθρωπιστής αυτός που μοιράζεται τις γνώσεις και τις εμπειρίες του γύρω από διάφορα θέματα (από φιλοσοφικά έως γνωσιολογικά), με σκοπό να κάνει πιο εύκολη τη ζωή κάποιων ανθρώπων;

7. Είναι ανθρωπιστής αυτός που αποτελεί ενεργό (αν και ευρέως ανώνυμο) μέλος κάποιου οργανισμού κοινωνικής δράσης και βοήθειας και κάτω από το ρητό "η ισχύς εν τη ενώσει" μετατρέπει 1 ευρώ σε 20 εμβόλια για παιδιά του τρίτου κόσμου;

Τα πιο πάνω είναι μερικά από κάποια συνηθισμένα "σκηνικά" που μπορεί να συμβούν οποτεδήποτε. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι:

α) Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν το άτομο ανθρωπιστή;
β) Ποιά είναι τα στοιχεία εκείνα που βάσει των ανωτέρω δράσεων του ατόμου, αποδεικνύουν πως αυτό το άτομο ασχολείται με τον εσωτερισμό;

Έπεται συνέχεια...

Rose:

--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 19, 2007, 15:49:36 ---Αγαπητή Rose, ας δούμε τώρα μέσω κάποιων (τυχαίων ίσως) ερωτημάτων, μία άλλη προσέγγιση στη (απαραίτητη) σύνδεση εσωτερισμού και ανθρωπισμού, υπό την έννοια ότι ο ανθρωπισμός "εκπορεύεται" από τον εσωτερισμό:

1. Είναι ανθρωπιστής αυτός που όταν αντιλαμβάνεται κάποια σημαντικά σφάλματα στο προφίλ που προωθεί η εταιρεία του, τα επισημαίνει διαρκώς σε meeting, αν και το αποτέλεσμα θα είναι να χάσει τη δουλειά του;

2. Είναι ανθρωπιστής αυτός που αντιλαμβάνεται πως κάποιο φιλικό του πρόσωπο αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα, του τηλεφωνεί και του λέει πως αν θέλει τη βοήθειά του, θα είναι πάντα δίπλα του για να τον βοηθήσει;

3. Είναι ανθρωπιστής αυτός που καταλαβαίνει πως μία οικογένεια αντιμετωπίζει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα και χωρίς να γίνει αντιληπτός τους προσφέρει πχ 200 ευρώ μέσα σε έναν φάκελο κάτω από την πόρτα τους;

4. Είναι ανθρωπιστής αυτός που δίνει χέρι βοηθείας σε κάποιον που του έκανε κακό όταν ο τελευταίος βρεθεί σε δυσμενή θέση;

5. Είναι ανθρωπιστής αυτός που χρησιμοποιεί τις γνωριμίες του για να βοηθήσει έναν άγνωστο να βρει θέση για να χειρουργηθεί σε νοσοκομείο;

6. Είναι ανθρωπιστής αυτός που μοιράζεται τις γνώσεις και τις εμπειρίες του γύρω από διάφορα θέματα (από φιλοσοφικά έως γνωσιολογικά), με σκοπό να κάνει πιο εύκολη τη ζωή κάποιων ανθρώπων;

7. Είναι ανθρωπιστής αυτός που αποτελεί ενεργό (αν και ευρέως ανώνυμο) μέλος κάποιου οργανισμού κοινωνικής δράσης και βοήθειας και κάτω από το ρητό "η ισχύς εν τη ενώσει" μετατρέπει 1 ευρώ σε 20 εμβόλια για παιδιά του τρίτου κόσμου;

Τα πιο πάνω είναι μερικά από κάποια συνηθισμένα "σκηνικά" που μπορεί να συμβούν οποτεδήποτε. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι:

α) Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν το άτομο ανθρωπιστή;
β) Ποιά είναι τα στοιχεία εκείνα που βάσει των ανωτέρω δράσεων του ατόμου, αποδεικνύουν πως αυτό το άτομο ασχολείται με τον εσωτερισμό;

Έπεται συνέχεια...
--- Τέλος παράθεσης ---

Αγαπητέ Trithemius,

όσον αφορά το 1 και το 2, δεν είναι απαραίτητα ανθρωπισμός, αλλά τα υπόλοιπα είναι...

Όσον αφορά το 1, μπορεί απλά να είναι ένας φιλόδοξος καριερίστας, και όσον αφορά το 2, συνήθως βοηθάμε συγγενείς ή φίλους γιατί αποβλέπουμε σε κάποια απολαβή.
Ο ανθρωπισμός και η ανιδιοτέλεια, έχει να κάνει με το να δίνουμε χωρίς να προσδοκούμε απολαβές. Αλλιώς είναι απλά μια συναλλαγή.

'Ενας ανθρωπιστής δεν είναι απαραίτητα εσωτεριστής, από την άποψη ότι ασχολείται με αποκρυφισμό, μυστικισμό, Καμπάλα, Αλχημεία κτλ..., απλά ένας "αληθινός" εσωτεριστής είναι απαραίτητο να είναι ανθρωπιστής...

Ένας ανθρωπιστής όμως έχει πάντα μία ιδιαίτερη "εσωτερική" αίσθηση των πραγμάτων... Είναι πιο ευαισθητοποιημένος από τον μέσο άνθρωπο, και πιθανότατα να είναι και ψυχικός... Ο ανθρωπιστής που δεν ασχολείται με τον εσωτερισμό, είναι κατά κάποιον τρόπο... αυτοδίδακτος εσωτεριστής.  Αυτοί οι άνθρωποι, μπορεί να μην ήρθαν σε επαφή ποτέ στην ζωή τους, με εσωτερικές σχολές ή τάγματα, αλλά τους χαρακτηρίζει μία ιδιαίτερη Σοφία, που είναι απόσταγμα εμπειριών της ζωής τους, αλλά και δείγμα της ψυχικής τους εξέλιξης.

Σίγουρα όμως αν αυτοί οι ανθρωπιστές σπούδαζαν και τις εσωτερικές επιστήμες, οι δυνατότητες και οι ικανότητές τους θα αυξανόταν, και κατ' επέκταση η ψυχική συνείδησή τους θα εξελισσόταν πολύ περισσότερο...  Επίσης οι περισσότεροι ανθρωπιστές που δεν έχουν ασχοληθεί με εσωτερισμό, δρουν "ασυνείδητα" ανθρωπιστικά, και ο εσωτερισμός, θα μπορούσε να συνδράμει στο να απαντήσει τα "γιατί".

Η ενασχόληση με την Εσωτερική επιστήμη, εξελίσσει την συνείδηση, από το σημείο που βρίσκεται ο καθένας μας...

Trithemius:
Rose,

Σχετικά με τις απαντήσεις σου:


--- Παράθεση ---Εύχομαι αγαπητέ Trithemius μια μέρα να καταφέρεις να συνδέσεις τον ανθρωπισμό με τον εσωτερισμό και να κατανοήσεις πως αν ο εσωτερισμός δεν υπηρετεί τον ανθρωπισμό, είναι παντελώς άχρηστος μέχρι και επικίνδυνος...
--- Τέλος παράθεσης ---

Μα ποτέ δεν είπα πως δεν συνδέεται ο εσωτερισμός με τον ανθρωπισμό. Αυτό που επισήμανα είναι πως ο εσωτερισμός συνδέεται ΚΑΙ με τον ανθρωπισμό, χωρίς όμως ο τελευταίος να αποτελεί "παιδί" μόνον του εσωτερισμού. Κοινώς, ο ανθρωπισμός δύναται να υπάρξει και να λειτουργήσει ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ. Ταυτόχρονα, ο εσωτερισμός, εκτός από ανθρωπισμός είναι και άλλα πράγματα, τα μεταφυσικά, που υπερβαίνουν τα γήϊνα δεδομένα και σχετίζονται με τα δρώμενα, τα γενόμενα και τα δεικνυόμενα του κόσμου που μέχρι τώρα δεν έχουμε αντιληφθεί ότι υπάρχει. Στην ουσία Rose, η διαφορα στα σκεπτικά μας δημιουργείται από μία και μοναδική λέξη, το ΚΑΙ. Αυτό είναι που κάνει τη διαφορά. Απλά η δική μου άποψη όπως την έχω διατυπώσει πάμπολλες φορές είναι πως δεν χρειάζεται να είσαι εσωτεριστής για να είσαι ανθρωπιστής και πως κάποιοι άνθρωποι, αν και ασχολούνται με τον εσωτερισμό, τό κάνουν για τη μεταφυσική πλευρά γιατί μπορεί να έχουν ΗΔΗ τακτοποιήσει το θέμα της ανθρωπιστικής δράσης με άλλους τρόπους και αφήνουν στον εσωτερισμό αποκλειστικά τα μεταφυσικά θέματα. Συμφωνείς ή όχι με αυτή μου τη διαπίστωση/εκδοχή;

Άρα λοιπόν που καταλήγουμε;

α) Ο εσωτεριστής είναι ΚΑΙ ανθρωπιστής αλλά δεν εισέρχεται στον εσωτερισμό αποκλειστικά και μόνον για την ανθρωπιστική δράση.
β) Ο ανθρωπιστής ΔΕΝ είναι υποχρεωτικά εσωτεριστής, γιατί ο ανθρωπισμός δύναται να εκπορεύεται από πολλές ενασχολήσεις κι όχι μόνον από την ενασχόληση με τον εσωτερισμό. Άρα τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως αν κάποιος ασχοληθεί με τον εσωτερισμό, δεν το κάνει ΜΟΝΟΝ για να δράσει ανθρωπιστικά. Και ξαναρωτάω: Η Μητέρα Τερέζα ήταν άνθρωπος του εσωτερισμού, ναι ή όχι;


--- Παράθεση ---Για ποιό λόγο να το κάνει? Αν απαντήσεις στην ερώτηση θα δεις ότι υπάρχουν δύο δρόμοι, για προσωπικό του όφελος, ή για όφελος του συνόλου...
--- Τέλος παράθεσης ---

Γιατί του λείπει κάτι από τη ζωή του Rose, και αυτό που του λείπει είναι η ανακάλυψη και καλλιέργεια μίας άλλης πλευράς του εαυτού του, δηλαδή της ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ του πλευράς! Γιατί ΗΔΗ έχει "τακτοποιήσει" τα θέμα του ανθρωπισμού με άλλους τρόπους! Αδύνατο; Εξωπραγματικό;

Τώρα βέβαια θα μου πεις, ο απόλυτος ανθρωπισμός είναι το να βοηθήσεις κάποιον να ολοκληρωθεί ως ατομικότητα, άρα να καλλιεργήσει στο μέγιστο τόσο την επίγεια, όσο και την ουράνια/μεταφυσική ταυτότητά του. Κατά συνέπεια, από Ροδοσταυρικής οπτικής, ο απώτερος στόχος μας είναι το να γίνουμε μέλος της Λευκής Αδελφότητας. Δεν έχω αντίρρηση σε αυτό αλλά λόγω του δεδομένου χαμηλού επιπέδου εξέλιξής μου, μου είναι αδύνατο να κατανοήσω την ανθρωπιστική "σκέψη" και δράση ενός τόσο εξελιγμένου πνευματικά όντος.


--- Παράθεση ---Η ανθρωπότητα έχει πολλά προβλήματα γιατί ακριβώς βλέπουμε τα πράγματα επιφανειακά.  Αν όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι υγιείς εσωτεριστές, δηλαδή ασκούν τον εσωτερισμό με απώτερο στόχο τον ανθρωπισμό, τότε έχουμε ίσως μία ελπίδα να δούμε το όραμα της Λευκής Αδελφότητας πραγματικότητα.  Μία απόλυτη αδελφοσύνη ανθρώπων και λαών... Χωρίς τον εσωτερισμό και τα εσώτερα μυστήρια αυτό το όραμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί, γιατί χρειάζεται να έλθει αυτή η βαθύτερη κατανόηση στο άνθρωπο, και να πειστεί ο καθένας μας, γιατί ο ανθρωπισμός δεν αποτελεί επιλογή αλλά την μόνη οδό.  Οποιαδήποτε άλλη οδός, σημαίνει θάνατος.
--- Τέλος παράθεσης ---

Αγαπητή μου Rose, σαφώς αναφέρεσαι στην έμπρακτη Ροδοσταυρική Ουτοπία. Πιστεύω όμως η ανθρωπότητα ΠΑΝΤΑ θα έχει πολλά προβλήματα, γιατί ΠΑΝΤΑ θα έχει πολλά ευχάριστα. Το δίπολο ευτυχία-δυστυχία είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον άνθρωπο και χωρίς το ένα δεν μπορεί να υπάρξει το άλλο. Αν κάποτε ζούσαμε σε μία ανθρωπότητα όπου θα υπήρχε μόνον η ευτυχισμένη ζωή, τότε καταλαβαίνεις πως δεν θα αναφερόμασταν σε μία γήινη ανθρωπότητα αλλά σε κάτι πολύ διαφορετικό, πολύ πιο "μεταφυσικό".

Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο όταν γράφεις πως ο μη ανθρωπισμός σημαίνει θάνατος. Αλλά ας μην ξεχνάμε πως χωρίς τον (πνευματικό) θάνατο, δεν θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον υγιή ανθρωπισμό. Χωρίς τον πνευματικό θάνατο, καμία ενέργεια προς την καλοσύνη δεν θα χρειαζόταν. Αν αγαπητή Rose δεν υπήρχε ο διάβολος, η ύπαρξη του Ιησού επί της Γης θα ήταν άχρηστη. Θυμίσου: sine diabolo, nullus dominus... ;)


--- Παράθεση ---Ο αληθινός εσωτεριστής, είναι ο αδογμάτιστος ερευνητής, και φυσικά δεν μπορεί να ακολουθεί καμία θρησκεία... Επίσης ο υγιής εσωτεριστής είναι ανθρωπιστής.  Αυτός είναι κανόνας, και δεν είναι θέμα υποκειμενικότητας.
--- Τέλος παράθεσης ---

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο! Το μόνο που θέλω να σου συμπληρώσω είναι πως ο υγιής εσωτεριστής είναι ΚΑΙ ανθρωπιστής ;)


--- Παράθεση ---Ο "δια βίου" ασκητισμός είναι δειλία, φυγή από την πραγματικότητα, και μία από τις μεγαλύτερες μορφές ιδιοτέλειας.  Ο ασκητισμός με στόχο τον ανθρωπισμό, είναι σεβαστός, όπως το παράδειγμα του Βούδα ή του Χριστού, ή διαφόρων αβατάρ, γκουρού, ή ασκητών.  'Οταν ολοκληρώσουν την εκπαίδευση τους, επιστρέφουν πίσω στην κοσμική ζωή για να αναλάβουν ένα έργο υπηρετώντας την Ανθρωπότητα
--- Τέλος παράθεσης ---

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο :) (επιτέλους! ;D)


--- Παράθεση ---όσον αφορά το 1 και το 2, δεν είναι απαραίτητα ανθρωπισμός, αλλά τα υπόλοιπα είναι...

Όσον αφορά το 1, μπορεί απλά να είναι ένας φιλόδοξος καριερίστας, και όσον αφορά το 2, συνήθως βοηθάμε συγγενείς ή φίλους γιατί αποβλέπουμε σε κάποια απολαβή.
Ο ανθρωπισμός και η ανιδιοτέλεια, έχει να κάνει με το να δίνουμε χωρίς να προσδοκούμε απολαβές. Αλλιώς είναι απλά μια συναλλαγή.
--- Τέλος παράθεσης ---

5 καθαρά ανθρωπιστικά στοιχεία... Κι όμως, όπως επισήμανα, στην 1η περίπτωση, ο υπάλληλος που μάχεται για το δίκαιο και επισημαίνει διαρκώς στα meeting τα λάθη του συστήματος της εταιρείας, στο τέλος χάνει τη δουλειά του!. Για ποιόν λοιπόν έκανε τον αγώνα; Για τον εαυτούλη του ή για τους συναδέλφους του, ώστε να τους ενημερώσει για κάποια "κακώς κείμενα" του εργασιακού του χώρου; Άλλωστε, αν πράγματι ήταν μόνον ένας φιλόδοξος καριερίστας, δεν θα πήγαινε κόντρα στους διευθυντές του αλλά θα ακολουθούσε τις ταγές της ηγεσίας και θα βρισκόταν διαρκώς σε υψηλόβαθμες θέσεις ;)

Σχετικά με τη 2η περίπτωση, σαφώς και μπορεί να υπάρχει υστεροβουλία στο ενδιαφέρον αυτό αλλά αν εξετάσουμε την πράξη του καλοπροαίρετα, θα δούμε πως μόνον ανθρωπισμός είναι και τίποτε άλλο. Επίσης, ας μην ξεχνάμε πως η προσφορά συμπαράστασης, ψυχολογικής στήριξης κλπ σε ένα άτομο με προβλήματα, δεν δίδεται με πίεση,  επιτακτικά και χωρίς να το θέλει ο άλλος. Κάνουμε την κίνηση καλής θέλησης και αν ο άλλος ανταποκριθεί αναλαμβάνουμε "δράση", αλλιώς μπορεί να κάνουμε τα πράγματα χειρότερα από πριν. Αυτό μου θυμίζει τον Bush που ήθελε να απελευθερώσει το Ιράκ με το ζόρι, είτε το ήθελαν οι Ιρακινοί, είτε όχι ;D

Και κάτι τελευταίο αλλά πάρα πολύ σημαντικό που αφορά στις 7 ανωτέρω υποθετικές δράσεις μας:

ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ 7 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΡΑΞΗ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ!

Ξαναθυμίζω το παράδειγμα της Μητέρας Τερέζας που αν και ήταν άσχετη με τον εσωτερισμό, πάραυτα ήταν ένας φάρος ανθρωπισμού ;)

Άρα λοιπόν καταλήγουμε στο ότι ο εσωτερισμός δεν είναι η μοναδική λύση για τον έμπρακτο ανθρωπισμό. Σαφώς και τον προάγει αλλά αυτή η δράση αποτελεί μία εκ των πολλών θετικών που μας προσφέρει ο υγιής εσωτερισμός :)

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση