Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Γενικά θέματα προβληματισμού
Ο δρόμος του Εσωτεριστή (ψηφοφορία)
Κανένας:
--- Παράθεση από: Trithemius στις Δεκεμβρίου 17, 2007, 21:18:01 ---Επίσης, μία τέτοια κοινωνική δράση προϋποθέτει κάτι πολύ βασικό και δύσκολο (πραγματικά τον σκοπό της ύπαρξής μας), δηλαδή το να έχουμε πρώτοι εμείς φτάσει στο επίπεδο της θέωσης, έτσι ώστε να είμαστε ικανοί να διδάξουμε και στους άλλους τον τρόπο επίτευξής του.
--- Τέλος παράθεσης ---
1) Αρκεί να έχουμε κατακτήσει ένα επίπεδο, να το εμπεδώσουμε καλά και μετά μπορούμε να το διδάξουμε. Για να διδάξει κάποιος, δε χρειάζεται να έχει 100 διδακτορικά. Αν έχει πολύ απλές γνώσεις, διδάσκει στο νηπιαγωγείο. Πιο προχωρημένες, στο δημοτικό κτλ. Οι πιο προχωρημένοι δάσκαλοι διδάσκουν στο πανεπιστήμιο.
2) Η σφαίρα του ΔΙΑ δεν είναι αυτή του δάσκαλου? Δε μπορείς να φτάσεις στη "θέωση" αν δε περάσεις από το στάδιο του δασκάλου.
3) Όταν θα προσπαθήσεις να διδάξεις αυτά που ξέρεις, θα δεις τις ελείψεις σου. Θα σου κάνουνε ερωτήσεις σε πράγματα που νόμιζες ότι ήξερες και θα μένεις άναυδος από την άγνοιά σου. Μόνο όταν γίνεις πετυχημένος δάσκαλος, θα μπορείς να λές ότι κατέχεις το γνωστικό αντικείμενο. Να μία πρόσφατη σχετική εμπειρία μου: http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,300.msg6146.html#msg6146
Rose:
--- Παράθεση από: Κανένας στις Δεκεμβρίου 18, 2007, 17:22:49 ---3) Όταν θα προσπαθήσεις να διδάξεις αυτά που ξέρεις, θα δεις τις ελείψεις σου. Θα σου κάνουνε ερωτήσεις σε πράγματα που νόμιζες ότι ήξερες και θα μένεις άναυδος από την άγνοιά σου. Μόνο όταν γίνεις πετυχημένος δάσκαλος, θα μπορείς να λές ότι κατέχεις το γνωστικό αντικείμενο.
--- Τέλος παράθεσης ---
Εφόσον προσπαθήσουμε να διδάξουμε αυτά που νομίζουμε ότι ξέρουμε, έχουμε την ευκαιρία να τα κατανοήσουμε ουσιαστικά...
Θα κάνω μία τελευταία προσπάθεια να εξηγήσω γιατί ο ανθρωπισμός είναι το πιο σημαντικό πράγμα πάνω στην Γη, που ο άνθρωπος καλείται να μάθει.
1ο σκηνικό. Μια μέρα αισθανόμαστε πολύ χάλια, και δεν έχουμε διάθεση για κουβέντα... Ξαφνικά μπαίνουμε σε ένα χώρο, όπου άνθρωποι γελούν και κουβεντιάζουν μεταξύ τους πρόσχαρα. Μας ρωτούν αν μπορούν να μας βοηθήσουν σε κάτι, αν χρειαζόμαστε κάτι, κτλ... Σιγά σιγά η κακή μας διάθεση εξαφανίζεται και αισθανόμαστε καλύτερα.
2ο σκηνικό. Μια άλλη μέρα έχουμε ξυπνήσει με μία υπέροχη διάθεση, αλλά δυστυχώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία σειρά γεγονότων, όπου άνθρωποι είναι κατσούφηδες, γκρινιάρηδες, δυστυχισμένοι, και ενώ στην αρχή δεν μας επειρεάζει σιγά σιγά, στο τέλος της μέρας, το ποσοστό της θετικής μας ενέργειας έχει μειωθεί δραστικά...
Αυτό μόνο αποδεικνύει πως εμείς και η κοινωνία μας είμαστε αλληλοεπειρεαζόμενοι... 'Αρα αν στοχεύσουμε στο να ομορφήνει η πόλη μας, και οι άνθρωποι που κατοικούν γύρω μας να είναι ψυχικά πιο ήρεμοι και πιο ευτυχισμένοι, αυτό επιστρέφει πίσω σε εμάς.
Φυσικά κάποιος θα μας συμβουλεύσει να κάνουμε διαλογισμό, και να απομονωθούμε μακριά από τους αρνητικούς ανθρώπους... Δεν γίνεται όμως να τρέχουμε συνεχώς να κρυφτούμε από τα προβλήματα... Χρειάζεται κάποια στιγμή να τα αντιμετωπίσουμε... Ετσι λοιπόν, ο εσωτερισμός, το να βλέπουμε τα πράγματα στην ζωή μας πολύ πιο βαθιά, δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερο στόχο από το να εξελιχθούμε ως ομάδα, κοινωνία και κατ’ επέκταση ως ανθρωπότητα...
3ο σκηνικό. Έχουμε να καθαρίσουμε δύο αποθήκες από διάφορα μπάζα. Δυστυχώς δεν έχουμε κανέναν να μας βοηθήσει. Στο τέλος της μέρας αισθανόμαστε πολύ κουρασμένοι. Την επόμενη μέρα εμφανίζονται 3 φίλοι, και προθυμοποιούντε να μας βοηθήσουν να καθαρίσουμε την 2η αποθήκη. Το έργο έχει τελειώσει στο 1/4 του χρόνου. Αυτό είναι ένα απλό παράδειγμα πως η συνεργασία μας βοηθάει να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα λιγότερο επίπονα, και πιο εύκολα...
Νομίζω πως εξάντλησα όλα τα επιχειρήματά μου... :D
Μετά από αυτήν την πρακτική εξάσκηση νομίζω πως είμαι έτοιμη να διδάξω σε δημοτικό... :D
Trithemius:
Αγαπητή Rose γράφεις:
--- Παράθεση ---Υπάρχουν δύο ειδών άτομα, που προσεγγίζουν τον εσωτερισμό... αυτοί που θέλουν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα και αυτοί που θέλουν την γνώση για να κυριαρχήσουν στους άλλους...
--- Τέλος παράθεσης ---
Θεωρώ πως υπάρχουν κι άλλα είδη ατόμων που προσεγγίζουν τον εσωτερισμό. Εγώ μπορώ να σκεφτώ ένα ακόμα, όπως ο άνθρωπος που ασχολείται με τον εσωτερισμό για να γνωρίσει, άρα για να εναρμονιστεί ολιστικά με τον πολυδιάστατο κόσμο που τον περιβάλει. Πρόκειται για μία διαδικασία προσωπικής "μεταστοιχείωσης" που έχει σκοπό να μετατρέψει τον απλό άνθρωπο σε μία εξελιγμένη διανοητική οντότητα, κάτι που ως όφελος μπορεί να λειτουργήσει πλειοτροπικά (με πολλούς τρόπους). Αν ο μόνος στόχος μας για ενασχόληση με τον εσωτερισμό είναι αποκελιστικά και μόνον το να βοηθήσουμε την ανθρωπότητα, τότε σίγουρα υπάρχουν πιο απλά, γρήγορα και βατά συστήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε από το να εμπλακούμε με την Καμπάλα ή κάτι σχετικό και ο πιο απλός τρόπος για έμπρακτη κοινωνική δράση είναι το να αφήσουμε απλώς τον εαυτό μας να δράσει, να εκδηλωθεί, να αλληλεπιδράσει με άτομα και καταστάσεις. Αν αυτό το άτομο είναι καλοπροαίρετο (κάτι που είναι 99% έμφυτο κι όχι επίκτητο), τότε θα προάγει τη βοήθεια προς την ανθρωπότητα χωρίς να ασχοληθεί με τον εσωτερισμό ούτε καν για 1 λεπτό στη ζωή του, γιατί πολύ απλά δεν του χρειάζεται ο εσωτερισμός. Απλή και ξεκάθαρη απόδειξη το γεγονός πως δεν είναι όλοι οι ανθρωπιστές εσωτεριστές. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν πως κάποιοι άνθρωποι, με απλούς και δοκιμασμένους τρόπους έχουν ΗΔΗ "τακτοποιήσει" το θέμα της κοινωνικής προσφοράς και ασχολούνται με τον εσωτερισμό ως πρόσθετη μέθοδο που θα τους βοηθήσει σε κάτι επιπλέον, στην κατανόηση του σύμπαντος και των δομών του και της θέσης τους μέσα σε αυτό. Μοιάζει εξαιρετικά απίθανο;
Θέλω να πω πως ο αμιγής εσωτερισμός έχει να κάνει με την κατανόηση του ποιός είμαι μέσα μου, πως συνδέομαι με το σύμπαν και τις τόσες εκδηλώσεις κυβερνητικής και νομοταξίας που το διέπουν και πως θα μπορέσω να εξελιχθώ από απλός άνθρωπος/μόλυβδος σε άριστο πνευματικό ον/θεό/χρυσό. Στη διαδικασία αυτή, την προσφορά στον συνάνθρωπο (ποικιλλοτρόπως) δεν χρειάζεται να την προκαλέσουμε γιατί θα επέλθει ως φυσική συνέπεια της "τριβής" μας με κανόνες ηθικής, δικαιοσύνης και ορθής κρίσης που απαραίτητα εμπλέκονται με τον υγιή εσωτερισμό. Πραγματικά δεν χρειάζεται να προσπαθήσουμε να γίνουμε ανθρωπιστές γιατί α) είναι πολύ πιθανό να ενυπάρχει ως έμφυτη ανάγκη και τρόπο ζωής (κατά 99% θα έλεγα) και β) γιατί η ίδια η διαδικασία ενασχόλησης με τον υγιή εσωτερισμό έχει πολλαπλές θετικές επιπτώσεις στην ψυχοσύνθεσή μας και μία από αυτές (αλλά όχι η μοναδική) είναι και η κοινωνική προσφορά.
Με απλά λόγια θέλω να πω ότι ο εσωτερισμός δεν είναι μόνον ανθρωπισμός. Για την ακρίβεια, ο εσωτερισμός είναι και ανθρωπισμός. Αν κάποιος ασχολείται με τον εσωτερισμό και δεν έχει ως απώτερο σκοπό τον ανθρωπισμό, αυτό δεν τον καθιστά απαραίτητα ιδιοτελές άτομο και είναι άδικο να τον κρίνουμε ως τέτοιο (άλλωστε ακόμα και αυτοί που λένε πως μέσω του εσωτερισμού κάνουν πράξη τον ανθρωπισμό, αργά ή γρήγορα θα φανεί το αν όντως αυτό ισχύει). Απλώς επέλεξε να ακολουθήσει μία ατραπό που επικεντρώνεται περισσότερο στην αυτοεξέλιξή του. Γιατί αυτό πρέπει να το δούμε ως ιδιοτέλεια; Στο κάτω κάτω, και έτσι να ήταν, πως θα βοηθήσουμε στα μέγιστα την ανθρωπότητα αν πρώτα δεν αγγίξουμε και δεν γνωρίσουμε τα μέγιστα της δικής μας εξέλιξης; Αν πρώτα δεν μάθουμε ποιοί είμαστε και ποιές δυνατότητες έχουμε (μέσω του εσωτερισμού) πως θα μπορέσουμε να αποδώσουμε το μέγιστο της κοινωνικής μας δράσης; (ως μία και όχι τη μοναδική εκ των ενασχολήσεών μας). Ξαναλέω λοιπόν πως αν κάποιος δεν εμπλέκεται στον εσωτερισμό με μόνο σκοπό την κοινωνική δράση, ίσως ΗΔΗ να έχει "τακτοποιήσει" αυτό το θέμα με άλλους τρόπους και να χρειάζεται τον εσωτερισμό για τη δική του εξέλιξη. Να λοιπόν μια τρίτη αιτία ενασχόλησης με τον εσωτερισμό που δεν είναι απαραίτητα παράλογη και αήθης...
Κλείνω με κάτι που μου ήρθε στο μυαλό ως εκδήλωση του συνδυασμού εσωτερισμού και κοινωνικής προσφοράς και αυτό είναι ο μοναχισμός. Γνωρίζουμε καλά πως ανά τον κόσμο, υπάρχουν μοναχοί που έχουν χάσει παντελώς κάθε επαφή με την κοινωνία, ζούνε επί μακρόν σε απομακρυσμένα μέρη όπου βρίσκονται μόνον αυτοί και ο θεός (τους). Ρωτάω λοιπόν το εξής: Αν τύχει κι ένας από εμάς συναντήσει έναν από αυτούς τους μη "εγκόσμιους" μοναχούς και ζητήσει τη συμβουλή του για ένα πρόβλημα που τον απασχολεί, λέτε να αρνηθεί ο μοναχός να δώσει την άποψή του; Πόσο πιθανό είναι το να απαντήσει ο μοναχός "φύγε από μπροστά μου, δεν με ενδιαφέρει το πρόβλημά σου"; Είναι πραγματικά εξαιρετικά απίθανο και τότε θα μιλάμε για κακέκτυπο μοναχού-εσωτεριστή.
Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν τον μοναχό εσωτεριστή; Ναι, γιατί αποφάσισε να οδηγηθεί στην αυτοκατανόηση με έναν δικό του τρόπο.
Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν τον μοναχό στρατιώτη της κοινωνικής προσφοράς; Όχι απαραίτητα γιατί βοηθά μόνον αν κι εφόσον του ζητηθεί κάτι τέτοιο.
Θα χαρακτηρίζαμε αυτόν τον μοναχό μη ανθρωπιστή; Όχι γιατί έστω και σε περιορισμένο βαθμό (δηλ. εφόσον του ζητηθεί), πάλι βοηθά τον συνάνθρωπό του και δεν αρνείται να συμβάλλει στην ανακούφισή του.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν πως ένας εσωτεριστής μπορεί να είναι ανθρωπιστής με το δικό του μέτρο και με τον δικό του τρόπο. Φυσικά, ο εσωτεριστής της δεξιάς ατραπού, είναι απόλυτα συνδεδεμένος με την κοινωνική προσφορά αλλά δεν ασχολείται με τον εσωτερισμό μόνον για τον ανθρωπισμό καθαυτόν.
--- Παράθεση ---νομίζω πως είναι αυτονόητο πως μια και αναφερόμαστε σε Ροδοσταυρική Αδελφότητα, μιλάμε για Λευκή Αδελφότητα. Η Λευκή Αδελφότητα, δεν έχει στόχο να ικανοποιεί τις περιέργειες κάποιων για να εξουσιάζουν πάνω στους άλλους... Η Λευκή Αδελφότητα έχει ως στόχο την εξέλιξη του ατόμου και κατ΄επέκταση της κοινωνίας του.
--- Τέλος παράθεσης ---
Νομίζω πως ο ρόλος, η ταυτότητα και η υπόσταση της Λευκής Αδελφότητας χρειάζεται περισσότερες διευκρινήσεις. Τουλάχιστον εγώ χρειάζομαι περισσότερες πληροφορίες για να την κατανοήσω ::) Πάντως, μιας και το αναφέρεις, το να θέλει κάποιος "περίεργος" να γνωρίσει την "άλλη" πλευρά, μπορεί να το κάνει όχι για να κυριαρχήσει στους άλλους αλλά μόνον στον εαυτό του (που είναι σαφώς πιο δύσκολο). Θα το απέκλειες ως θετική εκδοχή;
--- Παράθεση ---Η εξέλιξη δεν σημαίνει, ένας άνθρωπος να κατέχει περισσότερες γνώσεις αλλά να παραμένει ένα ιδιοτελές ζώο που θα νοιάζεται μόνο για την πάρτη του... Η εξέλιξη είναι ο ανθρωπισμός.
--- Τέλος παράθεσης ---
Γενικότερα συμφωνώ αλλά θα διόρθωνα με το "η εξέλιξη είναι ΚΑΙ ανθρωπισμός". Θα το θεωρούσες λανθασμένη προσέγγιση; Αν ναι, γιατί;
--- Παράθεση ---Στην ΑΜΡΑ, διαγράφεται μέσω του μυητικού συστήματος, ποιος είναι ο στόχος μας... Το να μεταστοιχειωθεί ο άνθρωπος σε θεό, ακούγεται πολύ ωραία, αλλά τι εννοεί ο καθένας μας πραγματικά; Εμείς ξεκαθαρίζουμε πως εννοούμε να είναι ή να γίνει πρώτα από όλα ανθρωπιστής... υπηρέτης της Ανθρωπότητας, και όχι Κυρίαρχος - Δικτάτορας του Κόσμου...
--- Τέλος παράθεσης ---
Νομίζω πως για να θεωρήσουμε πως κάποιος άνθρωπος έχει φτάσει στη θέωση, χρειάζεται πολλά περισσότερα από το να είναι ανθρωπιστής. Θα χαρακτηρίζαμε τη Μητέρα Τερέζα άνθρωπο που έφτασε στη θέωση;
--- Παράθεση ---Ακριβώς επειδή δεν υπάρχει αυτή η "Πόρτα", και ασχολούνται με τον εσωτερισμό, άνθρωποι που δεν θα έπρεπε, έχουμε και τόσα έκτροπα στον κόσμο μας...
--- Τέλος παράθεσης ---
Εγώ πάντως νομίζω πως τα δεινά του κόσμου δεν έχουν επέλθει μόνον από τον εσωτερισμό της αριστερής ατραπού. Το ίδιο και τα καλά του κόσμου, δεν έχουν προέλθει όλα από τον εσωτερισμό της δεξιάς ατραπού. Γνώμη μου...
--- Παράθεση ---Αν κάποιος μελετήσει το ρεύμα του Ροδοσταυρισμού, θα δει, πως αυτοί οι "μυημένοι" στόχευαν να ξεβαλτώσουν την Ευρώπη από τον σκοταδισμό που έφερε ο θρησκευτικός δογματισμός... Νοιαζόταν για την κοινωνία τους, να αναπτυχθεί και να αναγεννηθεί.
--- Τέλος παράθεσης ---
Οι Ροδόσταυροι του Μεσαίωνα, αναπτύχθηκαν ως κίνημα γιατί ήθελαν να διασώσουν και να προάγουν την αληθινή γνώση και τις επιστήμες γιατί ο σκοταδισμός ήταν κυρίως γνωστιολογικής φύσεως. Σαφώς και ήταν ανθρωπιστές γιατί όχι μόνον πίστευαν στην πνευματική εξέλιξη και απελευθέρωση αλλά ήθελαν να διαφυλάξουν κι ένα ιδεώδες, αυτό της άσπιλης γνώσης.
--- Παράθεση ---Ο "μυημένος" κατανοεί, πως αυτός και το σύνολο είναι ΕΝΑ. 'Ετσι γνωρίζει πως υπηρετώντας το σύνολο, εξυπηρετεί και την δική του ευημερία και ευτυχία, καθώς και την ψυχική του εξέλιξη.
--- Τέλος παράθεσης ---
Καμιά φορά οι γραπτές φράσεις δύσκολα αποτυπώνουν αυτό που θέλουμε να εκφράσουμε και μπορεί να παρεξηγηθούν ανεπανόρθωτα (;)). Για παράδειγμα, την πιο πάνω φράση, κάποιος θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει έμμεση ιδιοτέλεια... Το σημειώνω απλά ως ένδειξη πως κάθε φράση μπορεί να κρύβει κάτι άλλο πίσω από ένα "εύκολο" νόημα ;)
--- Παράθεση ---Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, εφόσον επιλέξουμε τον ΕΣΩΤΕΡΙΣΜΟ, να δούμε πίσω από την κουρτίνα, πίσω από τον φαινομενικό κόσμο...
...ή θα υπηρετήσουμε το ΦΩΣ, ή θα μας κυριαρχήσει το σκοτάδι.
--- Τέλος παράθεσης ---
Συμφωνώ, απλώς πίσω από την κουρτίνα, υπάρχουν στοιχεία τόσο του φωτός, όσο και του σκότους και η πλήρη γνώση επέρχεται μόνον όταν αντικρύσουμε και τα δύο είδη των εκδηλώσεων, ίσως για να μπορέσουμε να τα απομυθοποιήσουμε...
*για να το ορίσουμε με απλά λόγια, άνθρωπος μη ανθρωπιστής είναι αυτός που δεν συγκινείται με τον πόνο του διπλανού του, αυτός που αρνείται τη βοήθεια που θα του ζητήσουν, αυτός που νοιάζεται και προσπαθεί μόνον για τη δική του ευημερία, αυτός που βλέπει το άδικο και δεν θέλει να το αλλάξει, αυτός που χαίρεται με το να κάνει κακό στους άλλους προς ίδιον όφελος, και φυσικά αυτός που (ως αποτέλεσμα), ποτέ δεν θα ομολογήσει πως χρειάζεται τη βοήθεια των άλλων. Και όλα αυτά είναι φυσικά ΑΣΧΕΤΑ με το αν ασχολείται ή όχι με τον εσωτερισμό, γιατί κανείς δεν χρησιμοποιεί τον εσωτερισμό για να γίνει ιδιοτελής γιατί είναι ΗΔΗ ιδιοτελής πριν ασχοληθεί με αυτόν, απλά ο εσωτερισμός συντηρεί την ιδιοτέλειά του. Ομοίως, κανείς δεν εφαρμόζει τον εσωτερισμό για να γίνει ανθρωπιστής. Είναι ήδη (τουλάχιστον εν δυνάμει) ανθρωπιστής και ο εσωτερισμός απλώς εκδηλώνει (μεταξύ άλλων) ή συντηρεί τον ανθρωπισμό του.
Επίσης, ο χαρακτηρισμός τάσεων και απόψεων με απόλυτα μέσα (πχ κάποιος είναι αμιγώς καλός ή αμιγώς κακός) δεν βοηθούν στην παραγωγική προσέγγιση του εσωτερισμού και των αποτελεσμάτων αυτού.
Μερικές ακόμα σκέψεις πάνω στο θέμα μας... ::)
Trithemius:
μέρος 2ο...
Αγαπητή Rose γράφεις:
--- Παράθεση ---Θα κάνω μία τελευταία προσπάθεια να εξηγήσω γιατί ο ανθρωπισμός είναι το πιο σημαντικό πράγμα πάνω στην Γη, που ο άνθρωπος καλείται να μάθει.
1ο σκηνικό. Μια μέρα αισθανόμαστε πολύ χάλια, και δεν έχουμε διάθεση για κουβέντα... Ξαφνικά μπαίνουμε σε ένα χώρο, όπου άνθρωποι γελούν και κουβεντιάζουν μεταξύ τους πρόσχαρα. Μας ρωτούν αν μπορούν να μας βοηθήσουν σε κάτι, αν χρειαζόμαστε κάτι, κτλ... Σιγά σιγά η κακή μας διάθεση εξαφανίζεται και αισθανόμαστε καλύτερα.
2ο σκηνικό. Μια άλλη μέρα έχουμε ξυπνήσει με μία υπέροχη διάθεση, αλλά δυστυχώς ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία σειρά γεγονότων, όπου άνθρωποι είναι κατσούφηδες, γκρινιάρηδες, δυστυχισμένοι, και ενώ στην αρχή δεν μας επειρεάζει σιγά σιγά, στο τέλος της μέρας, το ποσοστό της θετικής μας ενέργειας έχει μειωθεί δραστικά...
Αυτό μόνο αποδεικνύει πως εμείς και η κοινωνία μας είμαστε αλληλοεπειρεαζόμενοι...
--- Τέλος παράθεσης ---
Το 1ο "σκηνικό" είναι πλήρες. Όμως λείπει κάτι από το 2ο: ο Ανθρωπισμός! Δηλαδή, ενώ βλέπουμε γύρω μας το αρνητικό κλίμα, δεν πρέπει να μείνουμε σε αυτό. Πρέπει να βρούμε τρόπους για να το ανατράψουμε! Αυτό είναι μία έκφραση του ανθρωπισμού!
Σίγουρα τέτοιες καταστάσεις μας κάνουν να αισθανόμαστε όμορφα και νοιώθουμε πως είμαστε χρήσιμοι για την κοινωνία μας. Όμως εδώ μου λείπει κάτι. Δεν μπορώ να κατανοήσω το πως αυτή η κατάσταση θα μου δόσει τις απαντήσεις που χρειάζομαι για τα "πίσω από την κουρτίνα", κάτι που ο εσωτερισμός αναλαμβάνει να πράξει επιτυχώς.
Δεν μπορώ παρά να συνδέσω αυτή την κατάσταση με ένα από τα 4 επίπεδα του ολοκληρωμένου ανθρώπου, εκείνο που Ροδοσταυρικά ορίζεται ως "συναισθηματικό" επίπεδο, κατά το οποίο ο άνθρωπος αισθάνεται τη ζωή του γεμάτη και ζει αρμονικά με το κοινωνικό του περιβάλλον, τόσο σε υλικό, όσο και σε πνευματικό επίπεδο ::)
suida:
Φ Ι Λ ΟΙ , σε αυτον τον πλανητη ,και καπου Α Λ ΛΟ Υ
σας χαιρετω!!
ΕΙΜΑΙ εγω που ειμαι ΜΕΣΑ ΣΑΣ
και ΕΣΕΙΣ ειστε ............ΜΕΣΑ ΜΟΥ
οπως ο ΠΑΤΕΡΑΣ ειναι ΜΕΣΑ στην ΑΘΩΟΤΗΤΑ ΣΑΣ!!
ΤΩΡΑ ,αφου ειπωθει οτι ..εισαι ο διδυμος και πραγματικος συντροφος
εξετασε τον ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ωστε να κατανοησεις
Π Ο Ι Ο Σ Ε Ι Σ Α Ι !
με ποιον τροπο Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι Σ !
ΚΑΙ πως προκειται να Γ Ι Ν Ε Ι Σ !
ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ
Θ Α Ν Α Τ Ο
ΔΕΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ !
ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΕΙ!
ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΑΥΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΥΣΕΙ !
ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΧΕΡΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΓΓΙΞΕΙ !
ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΦΘΑΣΕ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΝΟΥ!!!
ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ Μ Ε Σ Α ΣΤΟ ΦΩΣ -
ΕΙΜΑΙ Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ -
ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ-
ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΤΟΥ Α Δ Η .
περπατησες στη λασπη,
και τα ρουχα σου δεν λερωθηκαν,
δεν ενταφιαστηκες ΜΕΣΑ στον ρυπο τους,
και ΔΕΝ σε συνελαβαν .!!!
ΒΓΗΚΕ , ο νεκρος με δεμενα τα ποδια και τα χερια σε πανινες
λουριδες και το προσωπο του περιτυλιγμενο με το σουδαριο
ΤΟΥΣ ΛΕΕΙ ΤΟΤΕ Ο ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΣ
" Λυστε τον και αφηστε τον να περπατησει"
ΑΦΗΣΤΕ ΤΟΝ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ !!!!!!!!
Ο Λ Α Ζ Α Ρ Ο Σ ΗΤΑΝ Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ο Σ !
εγερθητι ω! ΡΟΔΟΣΤΑΥΡΟΙ !!!!!
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση