'Αρθρα Εσωτερισμού > Ψυχολογία και εσωτερισμός
Πηγές σχετικά με Ψυχανάλυση - Ψυχολογία
Ορφέας:
--- Παράθεση από: Ingmar στις Οκτωβρίου 01, 2007, 22:02:19 ---Πάτησε στο google.gr στο ψαχτήρι για τον "Καρλ Γιουνγκ". Βασικά,είναι ο πιο...αρμόδιος περί ψυχολογίας του Εσωτερισμού.Έχει γράψει ερμηνευτικές(από ψυχολογικής/ψυχαναλυτικής πλευράς)προσεγγίσεις πάνω σε Ταρώ και Αλχημικά αρχέτυπα(κυρίως γκραβούρες)...
--- Τέλος παράθεσης ---
"Καρλ Γιουνγκ". Βασικά,είναι ο πιο...αρμόδιος περί ψυχολογίας του Εσωτερισμού.
Είναι σχεδόν απαραίτητη η ενασχόλιση με Γιουνγκ, του κάθε ειλικρινή αναζητητή, του κάθε αληθινού εσωτεριστή....
Rose:
http://www.psychotherapia.gr/
http://web.auth.gr/psy/wPsy%20auth%20gr/Spoudes/Proptixiako/Mathimata.htm
http://www.myworld.gr/print/34962
Κανένας:
Αυτό που ψάχνω είναι να αντιστοιχίσω και να επιβεβαιώσω τις εμπειρίες μου μέσα από τη σύγχρονη και ακαδημαϊκά αποδεκτή ψυχολογία.
Ο Καρλ Γιούνγκ λοιπόν είναι αποδεκτός από την "επίσημη" ψυχολογία?
Rose:
O Κάρλ Γιούνγκ, όντως ο κορυφαίος ψυχολόγος του 20ου αιώνα, και συνάμα εσωτεριστής, είναι ο Δάσκαλος της Ψυχολογίας. Είναι ο μοναδικός ψυχολόγος που εμβάθυνε τόσο στα εσωτερικά της ψυχής, περάν της θεραπευτικής, ενώ οι περισσότερες σημερινές σχολές ψυχολογίας ενδιαφερόνται μόνο για το θεραπευτικό κομμάτι, δηλαδή την προσαρμογή του ατόμου στο κοινωνικό σύστημα.
Ο εσωτερισμός όμως ασχολείται με την αυτοπραγμάτωση του ατόμου, την πνευματική μεταστοιχείωση του, και αυτό απαιτεί βαθύτερη εντρύφηση και ανάλυση των ατομικών και συλλογικών αρχετύπων, γιατί έτσι οδηγείται στην πραγματική αυτογνωσία και αυτοσυνειδητότητα.
http://www.megamarket.gr/wehrg-p-40959.html?ref=pathfinder
Αν το μόνο που γνωρίζει ή έχει συγκρατήσει κανείς για τον Καρλ Γιουνγκ είναι ότι ήταν ένας διάσημος ψυχίατρος, πρώην μαθητής του Φρόυντ και ιδρυτής της Αναλυτικής Ψυχολογίας , σίγουρα θα παρέλειπε να γνωρίσει μια χαρισματική προσωπικότητα, η εμβέλεια της οποίας ξεπερνάει τα όρια της επιστημονικής κοινότητας. Ηταν ένας άνθρωπος που τόλμησε να κατέβει στα ριψοκίνδυνα βάθη της Ψυχής. Σαν ακούραστος ταξιδευτής τόλμησε να εισχωρήσει εμπειρικά και βιωματικά σε περιοχές γνωστές μόνο από κείμενα αρχαίων πολτισιμών και διδασκαλιών.
"Συνάντησε", μέσα απ' την έρευνά του για τα Αρχέτυπα, τον Πλάτωνα. Αγγιξε το σημείο όπου ύλη και πνεύμα διαπλέκονται άρρηκτα και μέσα από την Ανθρώπινη Τριλογία και τη σύλληψή του της Συγχρονότητας πάντρεψε τη Φυσική με την Ψυχολογία. Ανήσυχο πνεύμα, αδύνατον να επαναπαυτεί στα προσωπικά ζητήματα της Ψυχής. Γι' αυτόν η Ψυχή ήταν κάτι πολύ πλατύτερο και συλλογικότερο. Ετσι, περιπλανήθηκε στη γη σαν γνήσιος ανθρωπολόγος για να συρράψει εκείνα τα ψυχικά κομμάτια που γι' αυτόν, από πολύ νωρίς, σχημάτιζαν ένα μεγαλύτερο σύνολο, αυτό του Συλλογικού Ασυνείδητου...
http://www.nea-acropoli.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1414&Itemid=345
Καρλ Γιουγκ, 1875-1961 (Carl Jung)
Ο Κάρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1875 στην Κέσβιλ, ένα μικρό χωριό της Ελβετίας. Ήταν το δεύτερο παιδί της οικογένειας, ενώ το πρώτο είχε πεθάνει λίγο μετά τη γέννησή του και αφού γεννήθηκε ο Καρλ, η οικογένεια απέκτησε ένα κορίτσι, εννέα χρόνια μικρότερο από τον Κάρλ. Ο πατέρας του ήταν ο Γιόχαν Πολ Άχιλς Γιουνγκ, ήταν διδάκτορας φιλοσοφίας και προτεστάντης εφημέριος και είχε μια ιδιαίτερη σχέση με τη θρησκεία. Η οικογένεια χρειάστηκε πολλές φορές να μετακομίσει, λόγω της εργασίας του πατέρα του Κάρλ Γιούνγκ, μέχρι το 1879, όπου εγκαταστάθηκαν στο Κλάιν – Χένιγκεν.
Σημαντικό ρόλο στη ζωή του Κάρλ Γιούνγκ, αν και δεν τον είχε γνωρίσει ποτέ, έπαιξε ο παππούς του από τη μεριά του πατέρα του, που είχε και το όνομά του. Ήταν γιατρός και πρύτανης του Πανεπιστημίου της Βασιλείας, όπως επίσης και επικεφαλής της ελβετικής μασονικής κοινωνίας. Είχε μια βαθιά ανθρωπιστική και αλτρουιστική στάση απέναντι στη ζωή. Είχε κτίσει το «Νοσοκομείο των πολιτών» και ίδρυσε ένα άσυλο για τα παιδιά με νοητική υστέρηση το οποίο ονόμασε «Ίδρυμα της Ελπίδας». Ο Κάρλ Γιούνγκ, συχνά έλεγε ότι ο παππούς του υπήρξε παράδειγμα προς μίμηση για αυτόν. Ο παππούς του από τη μεριά της μητέρας του ονομαζόταν Σάμιουελ Πρίσβεκ και ήταν επίσης μια πολύ σημαντική προσωπικότητα που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Ήταν ιερέας της ενορίας του Λέοναρντ και ηγούμενος του προτεσταντικού κλήρου. Σύμφωνα με διάφορες πληροφορίες της ζωής του, η γιαγιά του Κάρλ Γκούσταβ, από τη μεριά της μητέρας του, αλλά και η μητέρα του, είχαν μια έντονη διαίσθηση, γεγονός που λένε ότι είχε κληρονομήσει και ο ίδιος, ο οποίος, μπορούσε να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα πέρα από την κοινή ανθρώπινη λογική. «Έτσι, ο Gustav Richard Heyer, δικαιολογημένα έλεγε ότι ο δάσκαλός του είχε μια «διορατικότητα που μπορούσε να την αποκαλέσει κανείς υπερφυσική», κάτι που συνιστά απαραίτητη προϋπόθεση για το γιατρό και ψυχοθεραπευτή που αποτολμά να φτάσει στο μύχο της ανθρώπινης ψυχής» (Κάρλ Γιούνγκ, Η Ζωή και το Έργο του, Gerhard Wehr, εκδόσεις Αρχέτυπο, σελ 32).
Η ιστορία της ζωής του, μας λέει ότι ο Γιούνκ ήταν ένα ιδιαίτερα μοναχικό και αντικοινωνικό παιδί. Ο ίδιος κάποια στιγμή ισχυρίστηκε ότι όταν έπαιζε ήταν τόσο πολύ απορροφημένος που δεν ήθελε να έχει κανέναν δίπλα του, διότι αποτελούσε γι’ αυτόν ενόχληση. Αγαπούσε πολύ τις πέτρες και συνήθιζε να τις βάφει, χωρίζοντάς τις στα δυο, ώστε το κάτω μέρος να διαφέρει από το επάνω. Tο 1886 πήγε στο Γυμνάσιο της Βασιλείας. Η οικογένειά του υπήρξε φτωχή και ο Κάρλ Γκούσταβ, μεγάλωσε με αρκετές στερήσεις. Εμφάνισε διάφορες νευρικές διαταραχές που στιγμάτισαν τα παιδικά του χρόνια. Επίσης οι πληροφορίες της ζωής του λένε ότι κάθε φορά που πιεζόταν ψυχολογικά, λιποθυμούσε. Το σχολείο δεν του άρεσε ιδιαίτερα και οι λιποθυμικές κρίσεις αυξάνονταν καθώς ο Κάρλ πήγε στο γυμνάσιο, με αποτέλεσμα οι γονείς του να τον σταματήσουν για ένα διάστημα από το σχολείο. Λέγεται ότι αυτό το πρόβλημα κατάφερε να το ξεπεράσει μόνος του όταν ήταν σε μικρή σχετικά ηλικία, λόγω της βούλησης που διέθετε.
...
Λάτρευε τον Γκαίτε, τον οποίον θεωρούσε πνευματικό πατέρα και εμπνευστή. Είχε έντονη διαφωνία με τον πατέρα του όσον αφορά τα θρησκευτικά ζητήματα για τα οποία είχε διαφορετική άποψη και εναντιωνόταν στη θρησκοληψία. Με τη μητέρα του είχε πολύ καλή σχέση. Έλεγε πως η μητέρα του είχε μια σκοτεινή φύση η οποία ενδεχομένως του είχε δημιουργήσει τους εφιάλτες στην παιδική του ηλικία: «Τη μέρα ήταν μια αξιαγάπητη μητέρα, τη νύχτα όμως, φαινόταν απόκοσμη. Τότε έμοιαζε με μάγισσα, με μυθικό ζώο, με ιέρεια στη σπηλιά της αρκούδας. Αρχαία και άσπλαχνη σαν τη φύση και την αλήθεια» (Κάρλ Γιούνγκ, Η Ζωή και το Έργο του, Gerhard Wehr, εκδόσεις Αρχέτυπο, σελ 73).
Είχε διάφορες ενοράσεις και ήταν ένας πολύ εσωστρεφής άνθρωπος. Όλα αυτά τον οδήγησαν στην αυτό – έρευνα που αποτέλεσε τη βάση της θεωρίας του, αλλά παράλληλα φοβόταν να μην γίνει ψυχωτικός.
...
Απέκτησε μια ιδιαίτερη εκτίμηση για τον πατέρα της ψυχανάλυσης Σίγκμουντ Φρόυντ. Τον θεωρούσε έναν ιδιαίτερα αξιόλογο άνθρωπο αλλά χωρίς τη δυνατότητα να μπορεί να τον ψυχολογήσει. Παρόλη την εκτίμηση που έτρεφε για αυτόν δεν συμφωνούσε μαζί του σε κάποιες βασικές γραμμές και γενικότερα στη σεξουαλική θεωρία του Φρόυντ. Ανάμεσά τους ωστόσο και πριν εκδηλωθεί η έντονη ρήξη, υπήρχε μια συχνή επικοινωνία. Εξάλλου ο Γιουνγκ αντιμετώπιζε διάφορα προβλήματα με τον καθηγητή Bleuler και την υπόλοιπη ομάδα της Ζυρίχης και αντίστοιχα ο Φρόυντ με την ομάδα του Άντλερ στη Βιέννη. Χρόνια αργότερα η ρήξη μεταξύ τους μεγάλωσε και έτσι απομακρύνθηκε από τον Φρόυντ, γεγονός που σημάδεψε τη ζωή του, όπως επίσης και αυτή του Φρόυντ.
Ο Γιούνγκ πίστευε ότι ο ανθρώπινος ψυχισμός αποτελείται από το συνειδητό και το ασυνείδητο και ότι το ασυνείδητο χωρίζεται στο ατομικό και το συλλογικό ασυνείδητο. Μίλησε επίσης για την αντικειμενική ψυχή στην οποία συμπεριέλαβε τις έννοιες σκιά, persona, animus, anima. Θεωρούσε ότι το ασυνείδητο διαμορφώνει 2 βασικούς ψυχολογικούς τύπους: τον εσωστρεφή και τον εξωστρεφή άνθρωπο. Σύμφωνα με τον Γιούνγκ η αιτία της ψυχοπαθολογίας βρίσκεται στο ασυνείδητο. Και οι θεραπείες του συντελούσαν στο να βοηθήσει τους ασθενείς του να βρουν τον τύπο τους και να ζήσουν με βάση αυτόν. Βασική του διαφωνία με τον Φρόυντ αποτέλεσε το γεγονός ότι ο Γιούνγκ πίστευε ότι η σεξουαλικότητα δεν ευθύνεται για όλες τις πράξεις του ανθρώπου. «Η θεωρία του ονομάστηκε από τον ίδιο Αναλυτική Ψυχολογία και Ψυχολογία του Βάθους» (Συνθετική Ψυχοθεραπεία, Ιωάννης Ν. Νέστορος, εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, σελ 240)
....
Ασχολήθηκε με την έννοια του ασυνείδητου, του συμβόλου, του αρχέτυπου κ.λ.π. Ασχολήθηκε επίσης, με τη μελέτη της Αλχημείας και πως αυτή συνδεόταν με την επιστήμη της Ψυχολογίας και συνέλεξε πολλά αλχημικά κείμενα.
Ασχολήθηκε με συζητήσεις, αναλύσεις και συνεδρίες που λάτρευε να τις πραγματοποιεί στον κήπο του σπιτιού του, κοντά στη λίμνη της Ζυρίχης. Έκανε διάφορα ταξίδια με σκοπό να εμπλουτίσει τις γνώσεις και τις εμπειρίες του και γύριζε πίσω πάντα πλούσιος και έτοιμος για εργασία.
....
Πέθανε στις 6 Ιουλίου του 1961. Στον τάφο του γράφτηκε τοπ ρητό που βρισκόταν και μέσα στο σπίτι του: «Επικαλούμενος ή μη, ο Θεός θα είναι παρών». Επίσης είναι χαραγμένο ένα κομμάτι από την Επιστολή προς τους Κορινθίους: "Ο πρώτος άνθρωπος είναι της γης και είναι γήινος. Ο δεύτερος άνθρωπος είναι του ουρανού και είναι ουράνιος».
....
Οι κριτικοί πολλές φορές ήταν αυστηροί μαζί του και έλεγαν ότι ο Γιουνγκ δεν ήταν καλά όταν έγραφε, αλλά όπως είπε ο ίδιος : «Για να κατανοήσει κανείς τη ζούγκλα, δε μπορεί να παραμείνει στη στεριά».
Rose:
Ο Carl Rogers, μαθητής του Γιούνγκ, επίσης έχει καταθέσει μία πολύ καλή και πρωτοποριακή μέθοδο ψυχοθεραπείας, την οποία μάλλιστα την ονόμασε "Ανθρωπιστική".
http://www.icps.edu.gr/
Προσωποκεντρική Προσέγγιση:
Ο Αμερικανός ψυχολόγος Carl Rogers (1902-1987) επηρέασε σημαντικά την ανθρωπιστική ψυχολογία. Στα μέσα του 20ου αιώνα διατύπωσε τις Θεωρίες του της Προσωπικότητας και Θεραπείας που, με βάση την εμπιστοσύνη στο άτομο και τις δυνατότητες του, προτείνει μια ριζικά διαφορετική αντιμετώπιση του πελάτη σε σχέση με τις άλλες προσεγγίσεις.
Θεμελιώδεις είναι οι ιδέες του που προέρχονται από την φαινομενολογική-υπαρξιακή ψυχολογία:
"Αν αποδεχτούμε ως βασικό γεγονός της όλης ανθρώπινης ύπαρξης, ότι ζούμε σε ξεχωριστές πραγματικότητες και δεχτούμε αυτές τις διαφορετικές πραγματικότητες ως την αποδοτικότερη πηγή μάθησης στην ανθρώπινη ιστορία, αν μπορέσουμε συμβιώνοντας να διδαχτούμε ο ένας από τον άλλο χωρίς φόβο, τότε μια καινούργια εποχή μπορεί να ανατέλλει."
Θεμελιώδης είναι επίσης η βασική ιδέα της εμπιστοσύνης στις δυνατότητες του ατόμου:
"Το άτομο έχει μέσα του πλούσιες δυνατότητες να κατανοεί τον εαυτό του και να μεταβάλει την αυτοεικόνα του, τις βασικές στάσεις ζωής και την αυτοκατευθυνόμενη συμπεριφορά του. Αυτές οι δυνατότητες μπορούν να απελευθερωθούν μόνο εάν εξασφαλισθεί ένα συγκεκριμένο κλίμα διευκολυντικών ψυχολογικών στάσεων."
Ανθρωπιστική ψυχολογία
(από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια)
Ολοκληρωμένος άνθρωπος: ένας άνθρωπος που μπορεί να είναι όλο και περισσότερο οι δυνατότητές του". -Καρλ Ρότζερς (Carl Rogers)
Με τον όρο ανθρωπιστική ψυχολογία εννοείται ένα είδος ψυχοθεραπευτικής προσέγγισης που εισήχθη απ' τον Καρλ Ρότζερς (1902-1987). Σε θεραπευτικό επίπεδο, βασικό χαρακτηριστικό της προσέγγισης είναι η μη παρεμβατική/κατευθυντική θεραπεία καθώς και η θεραπεία επικεντρωμένη στον πελάτη. Για το λόγο αυτό η θεραπεία αυτή ονομάζεται και προσωποκεντρική.
Η προσωποκεντρική προσέγγιση δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη δόμηση του εαυτού. Σύμφωνα μ'αυτή, μάλιστα, η ψυχοπαθολογία οφείλεται στη σύγκρουση του ιδεατού εαυτού με τις εμπειρίες της καθημερινότητας. Επίσης, σ'ό,τι αφορά τη θεραπευτική διαδικασία, βασικότερο στοιχείο θεωρείται η σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου. Η σχέση αυτή πρέπει να χαρακτηρίζεται από αυθεντικότητα, αμοιβαία εμπιστοσύνη και άνευ όρων αποδοχή του πελάτη απ' τον θεραπευτή του.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση