Σχόλια > Θρησκεία και Κοινωνία
Ο Χριστιανισμός είναι Σιωνισμός!
ΚΛΑΣ:
ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΣΙΩΝΙΣΜΟΥ.
ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΦΑΝΑΤΙΚΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΜΙΣΟΥΝ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΦΤΑΝΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ, ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ.
ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΟΣΟ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΛΛΟΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥΣ, ΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΟΜΕΝΕΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΗΓΕΤΩΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΟΛΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΧΟΥΝ ΑΡΧΗ, ΜΕΣΗ ΚΑΙ... ΤΕΛΟΣ. ΟΛΑ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΪΔΙΑ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΟΥΣΙΑ.
Rose:
--- Παράθεση από: ΚΛΑΣ στις Ιουλίου 07, 2012, 13:02:10 ---ΠΑΝΤΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΦΑΤΙΚΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΦΑΝΑΤΙΚΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΜΙΣΟΥΝ ΘΑΝΑΣΙΜΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΦΤΑΝΕΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ
--- Τέλος παράθεσης ---
Για να κατανοήσει κανείς γιατί οι χριστιανοί αντιμάχονται τους εβραίους, είναι σημαντικό να ανατρέξουμε στην αρχή της δημιουργίας του χριστιανισμού.
'Οπως έχουμε καταθέσει και στο παρελθόν, οι Εσσαίοι υιοθέτησαν κάποιες Πυθαγόρειες διδασκαλίες, (περί χρισμένου δασκάλου - Χριστού-'Ηλιου), αλλά τις έκοψαν και τις έραψαν στα μέτρα τους. 'Εγιναν ασκητές, μοναχοί, αλλά παράλληλα φανατικοί ταλιμπάν εβραίοι, κολλημένοι σφόδρα με τον Νόμο του Μωυσή και ήρθαν σε σφοδρή αντίθεση με τους φαρισαίους εβραίους της εποχής1.
Ουσιαστικά οι Εσσαίοι, ανάμεναν έναν Χρισμένο βασιλιά εβραίο (INRI) να τους φέρει πίσω στον εβραϊκό νόμο, από τον οποίο είχαν αποκλείνει οι φαρισσαίοι μια και συνεργαζόταν στενά με τους ρωμαίους, και κατά μία έννοια εξελληνιζόταν, γεγονός που εξόργιζε τους φανατισμένους Εσσαίους.
'Ηταν λοιπόν μία εσωτερική πολιτική κόντρα ανάμεσα σε δύο ομάδες εβραίων, των συντηρητικών Εσσαίων (από όπου δημιουργήθηκε και εβραϊκός μεσιανισμός-εβραιοχριστιανισμός) και των Φαρισαίων (προοδευτικοί εβραίοι), που σιγά σιγά απομακρυνόταν από την φασιστική εβραϊκή θρησκεία.
Οι Φαρισσαίοι, κυνήγησαν τους εσσαίους, και μάλιστα, σταύρωσαν σε ΤΑΦ, τον Δάσκαλό τους2, (τον αρχηγό της φανατικής σέκτας) τους 12 μαθητές, καθώς και τις οικογένειες τους, λόγω του ότι υπήρχε εσσαϊκό αντάρτικο, εναντίον των φαρισαίων.
Γι΄αυτό και οι χριστιανοί (εσσαίοι) μισούν τους εβραίους (φαρισαίους), λόγω αυτής της παλιάς διχόνοιας μεταξύ τους, και ως μία φανατική εβραϊκή σέκτα, ήταν αφιερωμένοι στον Ιερό Πόλεμο, μετατροπής, μέχρι και του τελευταίου ανθρώπου στην γη, σε εβραιοχριστιανό.
Ας μην ξεγελιόμαστε λοιπόν, ότι ο χριστιανισμός είναι μία Ελληνική θρησκεία.
Δεν είναι!
Είναι καθαρά μία ΕΒΡΑΪΚΗ ΣΕΚΤΑ, και φυσικά, μπορεί να ταιριάζει στον εβραϊκό λαό, αν επιθυμούν, να παραμείνουν αμόρφωτοι και σκλάβοι, αλλά σίγουρα, δεν ταιριάζει στους Μορφωμένους, Φιλοσοφημένους, και Πνευματικά Ελεύθερους Έλληνες.
Το ζήτημα είναι λοιπόν για εμάς τους 'Ελληνες, εφόσον ενημερωθούμε για την τραγική πραγματικότητα, στην οποία εδώ και εκατοντάδες χρόνια μας έμπλεξαν, μας ξεγέλασαν, μας αιχμαλώτισαν, μας έδεσαν μαγικά, και υλικά, να είμαστε εβραίοι, και στην ψυχή και στην ζωή,
το μέγα ζήτημα λοιπόν για την Ελλάδα του 2012 είναι:
Θέλουμε ΕΜΕΙΣ, οι Φιλοσοφημένοι, Μορφωμένοι και Πνευματικά Ελεύθεροι Έλληνες...
να Παραμείνουμε ΕΒΡΑΙΟ-ΓΕΝΗΤΣΑΡΟΙ?
Αν θεωρούμε πως είναι παράδοσή μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, είναι, να είμαστε τούρκοι ή εβραίοι και όχι ΕΛΛΗΝΑΡΑΔΕΣ...
τότε ας μην κλαιγόμαστε, που βρισκόμαστε κάτω από εβραϊκά ή ταλιμπάν καθεστώτα, ήθη και έθιμα...
ας μην κλαιγόμαστε, που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας κάτω από την απάτη και την διαφθορά του εβραϊκού νόμου, που καταφάνερα μας διδάσκει να είμαστε υποτελείς και ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ, πως είναι άκρως φυσιολογικό να νοιαζόμαστε μόνο για την πάρτη μας.
"Ο θάνατός σου, η ζωή μου."
Αυτή η διεφθαρμένη εβραϊκή νοοτροπία, έχει εξαπλωθεί παντού, σαν ίωση, μέσω της σέκτας του εβραιοχριστιανισμού, και μέχρι και σήμερα, τυραννιέται όλη η Δύση, τυραννιέται όλος ο Πλανήτης Γη.
Πως θα ήταν άραγε τα πράγματα σήμερα, αν ο εβραϊσμός δεν είχε καταστρέψει3 τον Ελληνισμό, μέσω της αίρεσης των ταλιμπάν Εσσαίων εβραιοχριστιανών?
Πως θα ήταν άραγε ο κόσμος μας, αν ήταν εμπνευσμένος από Ελληνικά Ιδεώδη, Αξίες και Ιδανικά?
Μέρα με την Νύχτα...
Σήμερα ζούμε σε μία Κόλαση, έναν Δαιμονισμένο Κόσμο...
Θα μπορούσαμε όμως να ζούμε σε έναν Παράδεισο, έναν Ουράνιο Κόσμο...
Στο χέρι μας όμως είναι, να αλλάξουν τα πάντα..
στο χέρι μας, είναι, αυτή τη φορά να νικήσει ο Ελληνισμός, και να σωθεί ο Πλανήτης...
________________________________________________________________________________
1 http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,2032.msg12954.html#msg12954
2 Ο Δάσκαλος της Δικαιοσύνης που αναφέρεται στα χειρόγραφα του Κουμράν, σταυρώθηκε σε τάφ με τους μαθητές του, περίπου το 88πχ. 'Ομως δεν ήταν κανένας κοσμικός δάσκαλος, ή άγιος άνθρωπος. 'Ηταν ένας φανατισμένος αντάρτης, κολλημένος στον νόμο του Μωυσή, μισέλληνας, και εβραιο-εθνικιστής, όπως ακριβώς στοιχεία του χαρακτήρα του συγκεκριμένου "Δασκάλου-Αρχηγού", έχουν περάσει στην περσόνα "Ιησού χριστό" της εβραιοχριστιανικής βίβλου.
3 http://www.youtube.com/watch?v=RbuEhwselE0
http://www.amra.gr/forum/index.php/topic,870.0.html
Rose:
--- Παράθεση από: Rose στις Ιουλίου 08, 2012, 01:11:46 ---Ουσιαστικά οι Εσσαίοι, ανάμεναν έναν Χρισμένο βασιλιά εβραίο (INRI) να τους φέρει πίσω στον εβραϊκό νόμο, από τον οποίο είχαν αποκλείνει οι φαρισσαίοι μια και συνεργαζόταν στενά με τους ρωμαίους, και κατά μία έννοια εξελληνιζόταν, γεγονός που εξόργιζε τους φανατισμένους Εσσαίους.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ποιος ήταν λοιπόν ο "Ιησούς Ναζωραίος Βασιλιάς των Ιουδαίων" (εβραίων)?
Ποιος ήταν λοιπόν ο σουπερστάρ "Ιησούς Χριστός" του εβραιοχριστιανισμού?
Μα φυσικά το σύμβολο μέσω του οποίου εξαπλώθηκε ο Παγκόσμιος Σιωνισμός.
Ο Αρχηγός του Σιωνισμού είναι ο Ιησούς Χριστός της βίβλου, που δοξάζουν τόσοι ανυποψίαστοι 'Έλληνες πολίτες, μέχρι σήμερα.
Ακόμα και σήμερα διδάσκουν τα παιδιά μας, στα εβραιο-ελληνικά σχολειά, να σκύβουν κεφάλι, και να λατρεύουν τον Αρχηγό της Σιών, που σκότωσε τον Ελληνισμό, καθώς και τον πατέρα του, τον εβραίο Γιαχβε, ως τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΟΛΟΥ.
Και το τραγικό της υπόθεσης είναι πως χρησιμοποίησαν Ελληνικά αρχέτυπα, χρησιμοποίησαν τον ρόλο του Ελληνικού Ηλιακού 'Ηρωα Ημίθεου, Χρισμένου, Χριστού, για να ντύσουν μία εβραϊκή περσόνα, που έφερε το σκοτάδι, και την τραγωδία σε ολάκερη την ανθρωπότητα.
Και έτσι γεννήθηκε η τραγωδία του Ελληνο-χριστιανισμού, μία πραγματική σχιζοφρένεια, που έφερε την τραγωδία σε όλο τον κόσμο.
Διότι η Λευκή φυλή ήταν προορισμένη να βοηθήσει τα υπόλοιπα έθνη, που είχαν μείνει πίσω πολιτισμικά, και όχι να γίνει ο πρόδρομος μιας παγκόσμιας καταστροφής ολάκερου του Πλανήτη.
Μυριάδες Ήρωες που γνώρισαν την Αλήθεια, πάλεψαν για την Σωτηρία της Ανθρωπότητας, πάλεψαν να νικήσουν το θηρίο της Ανθρωπότητας, που κρυβόταν πίσω από το ψευδο-σωτήρα της Σιών, που κρυβόταν πίσω από τον "Ιησού Χριστό".
Για αυτό το λόγο, δεν χρειαζόμαστε άλλους ΣΩΤΗΡΕΣ, να μας σώσουν!
Μόνοι μας θα σωθούμε! Γνωρίζοντας την Αλήθεια!
και τέλος παλεύοντας για την σωτηρία των υπολοίπων.
Αυτό είναι το μονοπάτι του 'Ελληνα 'Ηρωα, του Αληθινού Χριστού!
Rose:
--- Παράθεση από: Rose στις Ιουλίου 08, 2012, 03:53:31 ---Μυριάδες Ήρωες που γνώρισαν την Αλήθεια, πάλεψαν για την Σωτηρία της Ανθρωπότητας, πάλεψαν να νικήσουν το θηρίο της Ανθρωπότητας, που κρυβόταν πίσω από το ψευδο-σωτήρα της Σιών, που κρυβόταν πίσω από τον "Ιησού Χριστό".
--- Τέλος παράθεσης ---
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!
'Αλλο ΜΥΣΤΙΚΟ, δεν υπάρχει!
ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ!
...εκτός αν επιλέξουμε την προσωρινή και ψευδή ασφάλεια των ειδώλων, που οδηγεί όμως με μαθηματική ακρίβεια στον θάνατο και της ζωής και της ψυχής...
Rose:
Αδελφός στον αγώνα της Αφύπνισης των Ελλήνων, μας έστειλε το παρακάτω μήνυμα...
_________________________________________________________________________
«Ε κακομοίρη άνθρωπε», είπε δυνατά, «μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις - το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά. Ας ανασκουμπωθούμε εμείς που το ξέρουμε, ας σύρουμε μπορεί να μας ακούσουν!» - Νίκος Καζαντζάκης
Το νου σας, μην ξεχάσετε πως είστε Έλληνες
Μάλιστα. Φτάσαμε το λοιπόν και στο σήμερα, που είναι χειρότερο από το χθες και περιμένουμε μάταια από το αύριο να μην είναι χειρότερο από το σήμερα. Και είμαστε σε αυτό το σημείο, επειδή εμείς το επιλέξαμε. Και το επιλέξαμε επειδή δεν αντέχαμε να αντισταθούμε. Έτσι καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες, θύματα και θύτες μιάς αφόρητης μελαγχολίας, μίας απερίγραπτης μαζικής κατάθλιψης, βλέποντας γνωστούς ή αγνώστους να μην αντέχουν να συνεχίσουν την πορεία μέσα στο ολόγιομο τίποτα, μέσα στο ζωντανό σκοτάδι και μας αποχαιρετούν. Σχεδόν σε κάθε μας στιγμή βιώνουμε την αγωνία μην τυχόν και αρρωστήσουμε εμείς ή κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο, ενώ ταυτόχρονα ελπίζουμε πως θα αντέξουμε μέχρι την επόμενη ημέρα, χωρίς να γίνουμε πρωταγωνιστές μίας ακόμη θλιβερής είδησης.
Ψάχνουμε στα βάθη της καρδιάς μας να βρούμε τη δύναμη να σταθούμε όρθιοι, να μην λυγίσουμε, να αντέξουμε τα χτυπήματα και να συνεχίσουμε να προχωράμε στην ανηφόρα που μας είπαν πως δεν είναι ατελείωτη και πως μπορούμε να την διαβούμε. Ζούμε σε όλα εκείνα που κάποτε κοιτάζαμε σαν θεατές και που ποτέ δεν μας πέρασε από το νου πως θα έρθει η στιγμή να γίνουμε μέρη, θύματα ή θεατές της σχεδιασμένης αθλιότητας, του εξευτελιστικού βιοπορισμού και της συνεχούς ηθικής κατρακύλας. Ζούμε πίσω από ένα τοίχο που έχτισαν για να φυλακίσουν τις ζωές και το μυαλό μας και καθημερινά χάνουμε το κουράγιο να γκρεμίσουμε τον τοίχο ή να σκαρφαλώσουμε επάνω του, για να τον προσπεράσουμε και να πάμε στο μετά. Καθηλωμένοι στέκουμε απαθείς και βλέπουμε το εργοτάξιο που χτίζει την ζωντανή φυλακή μας, με υλικά από τις ζωές μας, με τα κορμιά των απογόνων μας.
Πότε θα ανοίξεις μάνα γη, να μας πάρεις από ετούτο το παράλογο που ζούμε;
Πότε θα τελειώσει αυτός ο ζωντανός εφιάλτης στον οποίο μας χτίζουν, με υλικά φτιαγμένα από το αίμα και από τα κορμιά μας;
Πειραματόζωο γίναμε όλοι μας σε ένα πείραμα χωρίς τέλος, σε ένα τεράστιο εργαστήριο της φρίκης, δεχόμαστε το ένα μετά το άλλο τα «γιατρικά» των νέων ανθρωπόμορφων τεράτων, των γιατρών της ασθένειας που μας φύτεψαν οι ίδιοι οι γιατροί μας. Ζούμε λοιπόν άλλοτε με βούρδουλα κι άλλοτε με ελπίδα, μέσα σε ένα σκηνικό θανάτου, με διαχειριστές της ζωής μας εκείνους που μας έχουν σπρώξει στον δρόμο χωρίς επιστροφή, στον εφιάλτη που έγινε σύντροφός μας.
Και οι δόσεις ελπίδας σου δίνονται είναι για να πιστέψεις στον δήμιό σου. πως μπορεί τάχατες να σε βγάλει από το πηγάδι που ο ίδιος σε έριξε! Κι εσύ θέλεις να πιστέψεις και ελπίζεις πως ο δήμιός σου θα σε λυπηθεί, πως το πείραμα θα τελειώσει, αφού οι αντοχές σου ξεπέρασαν το ανθρώπινο όριο.
Σε φοβίζει το αύριο, μα περισσότερο τρέμεις στην ιδέα πως μπορεί να δεις χειρότερα, πως μπορεί να ζήσεις όσα ούτε για τον εχθρό σου δεν σκέφθηκες ποτέ. Ζεις μέσα στην φρούδα ελπίδα, κομμάτι του πειράματος κι αυτή, που είναι έτοιμη να σε κατασπαράξει και να σε αφήσει σε εκείνο το φοβερό κενό, να αιωρήσαι απολύτως μόνος σου μέσα στο απόλυτο μηδέν!
Θεατής σε ταινία φρίκης, πρωταγωνιστής στην σκηνή του παραλόγου, χειροκροτητής του σκηνοθέτη που σε σπρώχνει στον αφανισμό.
Ζεις, μα εύχεσαι να μην ζούσες, να μην είχες δει πόσο χαμηλά μπορείς να πέσεις επειδή δεν πίστεψες σε σένα, επειδή ξέχασες τις διδαχές των προγόνων σου.
Ζεις και δεν μπορεί να φύγει από το μυαλό σου πως φτιάχτηκες να ζήσεις το χειρότερο. Δεν υπάρχει σωτήρας να σε πάρει, μόνο δήμιοι ξεπροβάλουν στο μοναχικό μονοπάτι του πόνου και του εξευτελισμού.
Ξέρεις πως μπορείς να πας αντίθετα, αλλά δεν πας, επειδή φοβάσαι πως η επιστροφή σου θα είναι χειρότερη από όσα μέχρι τώρα γνώρισες και μένεις να ελπίζεις πως ο δρόμος ετούτος τελειώνει.
Ανοίγεις τα μάτια σου κάθε πρωί και ξέρεις, πως είσαι νεκρός - ζωντανός, επειδή εσύ το επέλεξες, επειδή εσύ φοβήθηκες, επειδή εσύ δεν άντεξες να κοιτάξεις στον καθρέφτη σου, επειδή εσύ δεν μπόρεσες να μιλήσεις ειλικρινά με τον εαυτό σου.
Και ο δρόμος του πόνου στέκει μπροστά σου. Ανηφορικός, δύσκολος, με παγίδες, με θηρία που ξεπετάγονται για να σε καταβροχθίσουν. Αυτή είναι η δική σου καθημερινή ιστορία φρίκης. Και μένεις να ελπίζεις πως θα σε βρει το βράδυ, για να μπορέσεις να συνεχίσεις και αύριο πάλι στην ίδια φρίκη.
Ελεεινός διαβάτης, ανήμπορος τάχατες ασθενής, έτοιμος να δεχθείς να ζήσεις από τις ακαθαρσίες των βασανιστών σου. κι όμως συνεχίζεις την τρελή πορεία σου χωρίς να ξεχνάς πως δεν ήταν επιλογή σου. Δεν ξεχνάς όμως κι εκείνους που έμειναν πίσω, που δεν άντεξαν και προτίμησαν να παραδοθούν, να δώσουν τα κορμιά τους θυσία στον βωμό του παραλόγου, των κτηνοβατών, των παιδεραστών, των ανέντιμων και χωρίς καμία ηθική αναστολή βιαστών της ψυχής σου. Και χάσκουν οι γέροι κλαίγοντας για τα φάρμακα που δεν έχουν, μένουν μικρά παιδιά ατάιστα και πέφτουν τα κορμιά τους επειδή άλλη δύναμη δεν έχουν, ξεφτίσανε τα όνειρα και γίνανε δόσεις πρέζας που παραλογιζόμενοι κάποιοι ελπίζουν πως θα τους βοηθήσει να επιζήσουν σε αυτόν τον εφιάλτη.
Κι εσύ ανόητε άνθρωπε, επιμένεις να κάνεις κάθε μέρα το ίδιο, ελπίζοντας πως κάτι μπορεί να αλλάξει. Και το μόνο που αλλάζει είναι το βασανιστήριο που επιλέγει ο σαδιστής βασανιστής σου.
Σκύβεις, δεν αντέχεις να ακούς τις απελπισμένες κραυγές εκείνων που έπεσαν θύματα του βασανιστή σου.
Σκύβεις και δεν αντέχεις τις εικόνες που γίνονται σταθερή δόση παραφροσύνης στην καθημερινότητά σου.
Σκύβεις και θυμάσαι πως από τη μια στιγμή στην άλλη έγινες σκλάβος χωρίς να αντισταθείς και η περηφάνια σου χάθηκε μέσα στην προσβολή που σε τύλιξε χωρίς εσύ να προσπαθήσεις να την απομακρύνεις.
Ζεις το αδιανόητο, μέσα σε έναν ακήρυχτο πόλεμο με χιλιάδες νεκρούς, αλλά συνεχίζεις να θυμάσαι. Γι αυτό σε βασανίζει ο δήμιός σου, επειδή θυμάσαι. Επειδή πιστεύεις πως το δικό του τέλος θα έρθει πιο γρήγορα από το δικό σου.
Σκυμμένος καθώς είσαι σηκώνεις τα μάτια σου, δεν ικετεύεις, αλλά θυμάσαι πως σε ετούτο τον πόλεμο έγινες στόχος κι έμεινες μόνος. Σε ξέχασαν οι φίλοι, που έγιναν εχθροί, σε ξέχασαν οι εταίροι που ζητάνε να πληρωθούν με το αίμα και με τα κομμάτια του κορμιού σου, για το χρέος που εκείνοι έφτιαξαν για να σε εξοντώσουν.
Κι εσύ συνεχίζεις να θυμάσαι και κάνεις τους περιχαρείς βασανιστές σου να τρέμουν.
Ζεις το χειρότερο κι όμως συνεχίζεις να θυμάσαι ποιος είσαι κι από πού έρχεσαι.
Θυμάσαι το χρέος τιμής που έχεις στην ιστορία.
Θυμάσαι πως είσαι Έλληνας.
Και αυτό είναι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσεις.
Γιατί αν ξεχάσεις και φύγεις από την ρίζα που σε γέννησε, τότε δεν θα σε κρατάει τίποτε από το να γίνεις ένα φύλλο που το πήρε ο άνεμος.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση