Τον περασμένο χειμώνα είχα μία ίωση. Είπα λοιπόν να κάνω ένα διαλογισμό, να εξετάσω αν υπάρχει κάποιο σοβαρότερο ψυχολογικό πρόβλημα που την προκάλεσε.
Αρχίζω το διαλογισμό και σε κάποια στιγμή ρωτάω την Άνιμα (θηλυκή-συναισθηματική πλευρά του εαυτού μου) που μπορεί να οφείλεται η ίωση. Τότε εμφανίζεται η πρώην κοπέλα μου. Η Άνιμα μου λέει να γυρίσω σε αυτήν αφού την αγαπάω. Σκέφτομαι ότι χρειάζομαι επιβεβαίωση για μία τέτοια σημαντική απόφαση. Διότι αυτή η σχέση ίσως οδηγήσει σε γάμο.
Στο μυαλό μου έρχεται το τραπουλόχαρτο 8-Σπαθί. Βγάζω την τράπουλα από το συρτάρι και ζητώντας επιβεβαίωση ότι η συμβουλή είναι σωστή, τραβάω το πάνω φύλο. Είναι 8-Μπαστούνι! Έπεσα αρκετά κοντά σκέφτηκα, αλλά δεν το βρήκα ακριβώς.
Αποφασίζω να ξαναδοκιμάσω. Αν το βρω τώρα, μέχρι που πάω να τη ζητήσω σε γάμο. Μου έρχεται στο μυαλό το Άσσο-Καρό. Τραβάω το πάνω φίλο: Άσσο-Σπαθί. Χμ, σκέφτομαι.... μα και πάλι δεν το βρήκα ΑΚΡΙΒΩΣ.
Αποφασίζω να ξαναδοκιμάσω. Μου έρχεται στο μυαλό το 7-Σπαθί. Τραβάω το πάνω φίλο: 2-Κούπα. Ε, αυτό ήταν, ανακούφιση. Απόδειξη ότι οι προβλέψεις ήταν τυχαίες και δε χρειάζεται να ξαναγυρίσω στην πρώην κοπέλα μου.
Μου μπαίνει η ιδέα να δοκιμάσω για τελευταία φορά. Μου έρχεται στο μυαλό το Ντάμα-Μπαστούνι. Τραβάω το πάνω φίλο: Ντάμα-Μπαστούνι! «Ε, Άι γ........σου» σκέφτομαι και πετάω την τράπουλα.
Αμφιβάλω. Απλά μπορεί να έχω ανοίξει το κανάλι επικοινωνίας με το ασυνείδητο και να βρίσκω τα χαρτιά. Όχι όμως ότι είναι επιβεβαίωση ορθής συμβουλής.
Η Άνιμα αγανακτεί. Με χτυπάει στο κεφάλι με ένα τεράστιο τηγάνι και φεύγει συγχυσμένη.
