Σχόλια > Η Στοά.΄. της Τέχνης

Αφιέρωμα στο Ρεμπέτικο τραγούδι

<< < (2/3) > >>

Rose:
Φτωχεια που με κουρελιασες - Μαρικα Νινου
http://www.youtube.com/watch?v=g1Hgs0ftLwk&feature=related

Στίχοι: Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου
Μουσική: Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος
Πρώτη εκτέλεση: Στέλλα Χασκίλ, Σαλονικιά & Αθανάσιος Γιαννόπουλος & Βασίλης Τσιτσάνης, Βλάχος ( Τερτσέτο )

Φτώχεια που με κουρέλιασες, με νύχια ματωμένα,
μεσ’ στα πολλά σου θύματα γράψε κι ακόμα ένα.

Φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα.

Φτωχολογιά στον πόνο σου ποτέ σου δε δειλιάζεις
και τα κουρέλια που φοράς, με γέλιο τα σκεπάζεις.

Φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’ αισθήματα.

Μέσα στης φτώχειας το μπαξέ είμαι κι εγώ λουλούδι,
που θρέφομαι με δάκρυα και με πικρό τραγούδι.

Φτώχεια κι αν έχεις θύματα, κρύβεις ψυχές μ’αισθήματα.

Rose:
Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο - Μουφλουζέλης
http://www.youtube.com/watch?v=yJC2UpLxlEE&feature=related

Στίχοι: Γιώργος Μουφλουζέλης
Μουσική: Γιώργος Μουφλουζέλης
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Μουφλουζέλης

Άλλες ερμηνείες:
Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Γιώργος Νταλάρας
Λουκάς Νταράλας

Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο
ούτε και έχω μάθει γράμματα πολλά
ξέρω όμως ένα κι ένα κάνουν δύο
και πως τα φωνήεντα είναι εφτά

Τόσο καιρό κοντά μου και δεν έχεις μάθει
τους δικούς μου τρόπους και τα φυσικά
πως η προπαραλήγουσα ποτέ δεν περισπάται
όταν η λήγουσα είναι μακρά

Εσύ που κάνεις όλα πως τα ξέρεις
κι όλο εξυπνάδες έχεις στο μυαλό
πες μου για να μάθω και εγώ ποιο έχει γίνει
πρώτα η κότα ή τ' αυγό

Τόσο καιρό κοντά μου πρέπει να έχεις μάθει
τους δικούς μου τρόπους και τα φυσικά
εκτός από τον έρωτα, μ΄αρέσει και το μπουζούκι,
μα εσύ στερείσαι καλλιτεχνικά.

Rose:
Γιαννης Παπαιωαννου - Πεντε Ελληνες στον Αδη
http://www.youtube.com/watch?v=4eGhmEMSiaw

Στίχοι: Κώστας Μάνεσης
Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου, Ψηλός, Πατσάς
Πρώτη εκτέλεση: Οδυσσέας Μοσχονάς, Σαμιώτης

Άλλες ερμηνείες:
Δημήτρης Τσαουσάκης
Ελένη Βιτάλη
Μανώλης Αγγελόπουλος

Πέντε Έλληνες στον 'Αδη
ανταμώσαν ένα βράδυ
Και το γλέντι αρχινάνε
κι όλα γύρω τους τα σπάνε

Με μπουζούκια, μπαγλαμάδες
τρέλαναν τους σατανάδες
Κι από κέφι ζαλισμένοι
χόρευαν οι κολασμένοι

Στο ρωμαίικο τραγούδι
κάηκε το πελεκούδι
Και φώναζαν από πάνω
γεια σου Παπαϊωάννου

ΔΙΟς ΑΕΤΟς:
 :) :) :) ΩΡΑΙΑ...ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ.ΤΕΛΕΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ,ΤΕΛΕΙΕς ΣΥΝΘΕΣΕΙς. :)

Rose:
Μέσα από τα τραγούδια του Λαού, αναδεικνύεται η Λαϊκή Ψυχή, πως νιώθει η πλειοψηφία του κόσμου.  Την εποχή που γεννήθηκε το Ρεμπέτικο, ο Ελληνισμός είχε περάσει μία μεγάλη και επώδυνη καταστροφή, την Μικρασιατική καταστροφή και ήταν γονατισμένος, θλιμμένος.  Επί 15 χρόνια πόλεμοι και αρρώστιες εξαθλίωναν τον Ελληνισμό.

Μίας παρόμοιας εμβέλειας καταστροφή, ξανανιώθει ο Ελληνισμός σήμερα, όπου εγκλωβισμένος, και θλιμμένος, αρχίζει και πάλι να κλαίει την μοίρα του.  Μετά το κλάμα όμως έρχεται πάντα και η επανάσταση.  'Ερχεται η αλλαγή, έρχεται η αισιοδοξία, και η ευημερία.

Τους τελευταίους μήνες, λόγω των άθλιων γεγονότων που βιώνουμε, παρατηρείται μία μεγάλη στροφή στο Λαϊκό τραγούδι.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα