ΤΗς ΑΡΝΗς ΤΟ ΝΕΡΟ

[ΔΙΟς ΑΕΤΟς]

ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΜΕ...ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΜΕΡΕς..ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΜΗΝΕς...ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ...
ΠΟΙΟς ΜΑς ΠΟΤΙΣΕ ΑΠΟ ΤΗς ΛΗΘΗς ΤΗΝ ΠΗΓΗ...ΠΟΙΟς ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΜΑς ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΕΚΕΙ ΚΑΤΩ..
ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΛΙΓΟ ΝΕΡΟ ΣΤΗ ΧΟΥΦΤΑ..ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΝΑ ΜΕΝΟΥΜΕ ΑΣΑΛΕΥΤΟΙ...
ΠΟΙΟς ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΚΑΙ ΤΟ'ΚΑΝΕ ΠΑΡΟΝ,ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ....
ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΙΕΙς ΝΕΡΟ ΑΠΟ ΧΟΥΦΤΕς...ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΙΕΙς ΝΕΡΟ ΤΗς ΛΗΣΜΟΝΙΑς.

http://www.youtube.com/watch?v=JSw6XjJxmAQ&feature=related


Της Άρνης το νερό

Μουσική Στίχοι Ερμηνεία
Σταύρος Σιόλας

Της Άρνης το νερό Της Άρνης το νερό
Της αρνησιάς Της αρνησιάς τη βρύση

Της Άρνης το νερό το ήπιες και...το ήπιες και μ' αρνήθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ

Της λήθης το στενό το πέρασες... το πέρασες κι εχάθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ

στα χείλη στάξε να το πιω
της Άρνης το πικρό νερό,
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα άμα σε δω
κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ
και πάλι εσένα θ' αγαπώ...

[ΔΙΟς ΑΕΤΟς]

"Λήθη"(ποίηση Λορέντζου Μαβίλη)
Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
τὴν πίκρια τῆς ζωῆς.
Ὅντας βυθίσει
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ακλουθήσει,
μὴν τοὺς κλαῖς,
ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι
Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.
Κι ἂν πιοῦν θολὸ νερὸ ξαναθυμοῦνται.
Διαβαίνοντας λιβάδια ἀπὸ ἀσφοδύλι,
πόνους παλιούς, ποὺ μέσα τους κοιμοῦνται.
Ἂ δὲ μπορεῖς παρὰ νὰ κλαῖς τὸ δείλι,
τοὺς ζωντανοὺς τὰ μάτια σου ἂς θρηνήσουν:
Θέλουν μὰ δὲ βολεῖ νὰ λησμονήσουν.

σημ. Άρνη είναι μια πηγή στην Άνδρο αν και στη αρχ. Ελλ. Μυθολ. Άρνη ήταν η πηγή που βρισκόταν στον κάτω κόσμο στη Λήθη από όπου έπιναν οι νεκροί για να ξεχάσουν τι άφηναν στον πάνω κόσμο
Κ