Απ΄αρχής δηλώνουμε ότι ο χώρος αυτός διατίθεται για κατάθεση απόψεων και θέσεων που θα προάγουν τον εποικοδομητικό διάλογο. Από νωρίς στο θέμα αυτό διεφάνη ότι θα επικρατούσε ο καταγγελτικός λόγος και έτσι περιμέναμε να ολοκληρωθεί . Ενδιάμεσα τέθηκαν και επιπλέον απόψεις στις οποίες θεωρήσαμε ότι θα ήταν για το καλό του διαλόγου να συμμετέχουμε. Μάλλον όμως ο θεματογράφος δεν είχε ιδιαίτερη ζέση για διάλογο και ειδικά για κατάθεση άλλων απόψεων αντίθετων των δικών του πεποιθήσεων. Αφού το αντιληφθήκαμε και παραβλέποντας κάποιους χαρακτηρισμούς και κάποια «ατυχή» ποιηματάκια, διείδαμε ότι δεν είχε πλέον σημασία η συμμετοχή μας στο παρών θέμα, αφήνοντας χώρο στον θεματογράφο να αποφορτισθεί και να απελευθερωθεί από τα συναισθήματα και τον αρνητισμό που τον διακατείχαν για κάθε τι που άμεσα ή έμμεσα σχετίζονταν με αυτό που αποκαλούμε εσωτερισμό και μυήσεις.
Από τα λίγα που γνωρίζουμε για την Ν.Α. αλλά περισσότερο από τις καταθέσεις του θεματογράφου που κατακρίνει την Ν.Α. αν και στο παρελθόν λέει ότι ηγήθηκε τμήματος αυτής, συμπεραίνουμε ότι αυτά που εκεί αποκαλούν μυήσεις και αυτό που παρουσιάζουν ως εσωτερισμό, απέχει μακράν από την αληθινή μύηση και ελάχιστη σχέση έχει με τον πραγματικό εσωτερισμό. Έτσι κατανοούμε την αντίθεση του θεματογράφου σε έναν κίβδηλο εσωτερισμό και την απαξίωσή του απέναντι σε δήθεν μυήσεις τύπου κολεγιακών αδελφοτήτων.
Κατανοούμε ακόμη και την πολεμική του διάθεση ενάντια σε κάθε αναφορά σχετική με εσωτερισμό και μύηση, όμως δεν δυνάμεθα να κατανοήσουμε αν η διαστρέβλωση των διαφορετικών παραθέσεων γίνονταν από παρορμητική αντιπολιτευτική διάθεση ή από στείρα άρνηση ή από αδυναμία αντίληψης του διαφορετικού ή από ευτελή σκοπιμότητα. Ενίοτε και οι – στα όρια της προσβολής – απαντήσεις μας έβαζαν να σκεφτούμε το καλοπροαίρετο των καταθέσεων και ανταπαντήσεων….
Σταχυολογούμε κάποια παραδείγματα, πρώτον ως στήριγμα των όσων προαναφέραμε και δεύτερον για το μάταιο του διαλόγου απέναντι σε τέτοιες θέσεις και εμμονές θέσεων.
......μία Σχολή Φιλοσοφίας, με έναν υγιή και εποικοδομητικό τρόπο, χρειάζονται κανόνες, και αρχές, χρειάζεται ένα σύνταγμα, όπως και στη Δημοκρατία.
Καθόλου έντιμο αυτό αγαπητή Rose. Το σύνταγμα είναι ένα για όλους μας, και εκεί πρέπει να γίνονται η εργασίες μας για το κάλο τον συμπολιτών μας και όχι ύπουλα να γεννάμε σχήμα λόγου συντάγματα μέσα στο υπάρχον υποσκάπτοντας τα θεμέλια της κοινωνίας μας. Ύστερα απορούμε γιατί πάει κατά διαόλου ο κόσμο μας.
Αν κάποιος δεν είναι ευχαριστημένος με τον κόσμο μας να προσπαθήσει να γίνει σωστός πολίτης με κοινή συνισταμένη το σύνταγμα μας. Αυτοί που φτιάχνουν μέσα σε σχόλες καινούρια τελειότερα συστήματα υπάρχει χαρακτηρισμός για αυτό που κάνουν "Προδότες". Να σου το πω και αλλιώς. Εσύ μου λες ότι μπορεί κάποιος να φτιάξει καινούριο σύνταγμα σχήμα λόγου μέσα σε μια σχολή ενώ ταυτόχρονα ότι το προσπαθεί σημαίνει ότι απέτυχε παντελώς σαν έντιμος πολίτης για την κοινωνίας μας.
Άκαρποι και πενιχροί ρομαντισμοί αγαπητή Rose που μπορούν να γεννήσουν Χιτρλερισούς, με το κατάλληλο υπόβαθρο.
...
Εδώ είτε από παντελή άγνοια είτε από σκοπιμότητα, κατακρίνεται η αναφορά στο σύνταγμα, αναφορά όχι βέβαια στο κοινώς νοούμενο Σύνταγμα αλλά απευθυνόμενη η Rose σε αυτοπροβαλλόμενους γνώστες του εσωτερισμού, καταφάνερα αναφέρεται αναλογικά σε σύνταγμα, όπως τα Τεκτονικά Συντάγματα τα οποία – όπως γνωρίζει ο κάθε καλοπροαίρετος – σε καμιά περίπτωση δεν έχουν σχέση με τα Συντάγματα των κρατών ούτε φυσικά τίθενται για να τα υποκαταστήσουν.
Διαβάζουμε παρακάτω την απάντηση,
Τι πρόβλημα υπάρχει όταν μία Σχολή εκπαιδεύει Συμβούλους Φιλοσοφίας, ή Lifecoachers, ας πούμε? Τώρα αν η Ν.Α. πετυχαίνει αυτό τον στόχο, είναι ένα ερώτημα...
Το πρόβλημα υπάρχει όταν μια σχολή εκπαιδεύει ανθρώπους για μυημένους και δεν είδαμε ποτέ κάποιον. Αυτό που το πας!
Τα καράβια του Κολόμβου πλησίαζαν στις ακτές αλλά οι Ιθαγενείς αδυνατούσαν να τα δουν γιατί δεν είχαν καμία αντίστοιχη εμπειρία….
Παρακάτω γίνεται αντιστοίχηση του σωτήρα με τον γονέα και έτσι υποστηρίζεται η αναγκαιότητά του,
Δυστυχώς, ο κόσμος χρειάζεται σωτήρες, όπως τα παιδιά, χρειάζονται μαμά και μπαμπά μέχρι να ενηλικιωθούν. Το θέμα είναι όλοι εμείς που αισθανόμαστε μεγάλα παιδιά, και θέλουμε ίσως να ασχολούμαστε με τα κοινά, έχουμε χρέος να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας, σε αδυναμία, ή ακόμα να τους οδηγήσουμε κάπως σε μία πνευματική ενηλικίωση?
Όλο αυτό που περιγράφεις δεν χρειάζεται μυήσεις. Παράδειγμα εγώ δεν χρειάζομαι μύηση για να καταλάβω και ξέρεις τι άλλο καταλαβαίνω όταν συζητάω με ανθρώπους, ότι ούτε οι άλλοι το χρειάζονται. Το να χρειάζεται κάποιος σωτήρα στην ουσία εκείνη την στιγμή υποτιμούμε την νοημοσύνη και την δύναμη αυτού του ανθρώπου. Tον θεωρούμε ανίκανο να προχωρήσει προς πάσα κατεύθυνση. Έξαλλου δεν είναι κακό το να μην θέλει να προχωρήσει προς πάσα κατεύθυνση rose, δικαίωμά του. Έτσι δεν είναι; Δεν πιστεύω να πιστεύεις ότι όλοι πάσα θυσία πρέπει να εξελιχθούμε σε κάτι που φαντασιώνεσαι εσύ ή οποιοσδήποτε;
,και η απάντηση με λίγα λόγια μας λέει ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται γονέα για να τα μυήσει στα μυστικά και στα μυστήρια της ζωής και να τα προετοιμάσει ώστε με την σειρά τους και αυτά να αναλάβουν την ευθύνη να γίνουν γονείς….
Παρακάτω αρχίζουν οι αφορισμοί,
Είναι όντως ενδιαφέρον, αλλά και ο Ναζισμός και η Ν.Α. είχαν κάποια σχέση με τον εσωτερισμό, αλλά και με μία Εξελικτική Ιδεολογία.
Δυστυχώς όμως λόγω ακραίου δογματισμού, εκδηλώθηκε ο φασισμός και έτσι απέτυχαν, χάνοντας το δίκαιό τους...
Δεν είχαν κανένα δίκιο στην Νέα Ακρόπολη για να το χάσουν Rose. Aπό μιαν αρχή βρομάει το πράμα. Ο εσωτερισμός σε οδηγεί σε μια σχέση δάσκαλου μαθητή προς μια αόρατη μυστική γνώσης που δεν επιβεβαιώνεται με τίποτα πρακτικό. Είδη σου το ρώτησα αυτό παραπάνω αλλά δεν μου απάντησε κάνεις σε τίποτα.
Στο σχολειό ο δάσκαλος σου μαθαίνει πολλά πρακτικά ζητήματα, ενώ στον εσωτερισμό σου πλασάρει κάτι που δεν επιβεβαιώνετε πουθενά. Ακριβώς σαν την πίστη σε μια θρησκεία. Αν την πιστεύεις τότε ισχύει.
Ο εσωτερισμός είναι ένα σύστημα πιστής που δεν έχει Παπά και εκκλησιαζόμενο αλλά έχει ιερέα-Δάσκαλο και πιστό-μαθητή.
Στην ουσία τους είναι ίδια συστήματα απλά αλλάζει η βιτρίνα…..
,εδώ αφαιρείται καταρχήν το δικαίωμα σε μία οργάνωση δίκην ετυμηγορίας αδέκαστου δικαστή και στην συνέχεια παρουσιάζεται η παντελώς λαθεμένη αντίληψη περί εσωτερισμού, πιθανότατα λόγω ενασχόλησης με οργανώσεις όπου ο προβαλλόμενος εσωτερισμός τους έχει τόση σχέση με τον πραγματικό εσωτερισμό, όση σχέση έχουν τα ….γαριδάκια με τις γαρίδες! Ο αφορισμός του αντιδρώντα περί μη πρακτικότητας του εσωτερισμού, προφανώς είναι καρπός παντελούς άγνοιας του πρακτικού εσωτερισμού, αλλά και του τμήματος εκείνου της εσωτερικής φιλοσοφίας που σήμερα πλέον είναι επιστήμη….
Εμείς που περάσαμε από την Ν.Α Rose μην νομίζεις ότι επειδή επιλέξαμε την Ν.Α σημαίνει ότι δεν καταλάβαμε τι είναι ο εσωτερισμός. Διαβάσαμε πολλά βιβλία και πριν και ποιο μετά από αυτήν. Πήγαμε και σε πολλά σεμινάρια άλλων ομάδων. Δεν είμαστε αφελείς. Μα ακριβώς και γι' αυτό την απορρίψαμε, γιατί μόνο αφελείς δεν ήμασταν.
Σίγουρα μομφή για αφέλεια δεν τίθεται, αλλά για άγνοια και ασχετοσύνη, πολλά στοιχεία συνηγορούν.
Οπότε δεν είναι το πρόβλημα η Ν.Α. Είναι ότι οποιοσδήποτε ελιτιστής βοηθιέται από της διδασκαλίες τους εσωτερισμού ώστε να βρει πάτημα και έτσι ανθίνσει μια οργάνωση τέτοιου τύπου. Διότι μέσα στου μύθους του εσωτερισμού πουθενά μα πουθενά δεν διαπρέπει η δημοκρατία. Πάντα έχουνε παραδείγματα ολιγαρχισμου και απολυταρχισμού.
Από τους εσωτεριστές κάποιοι επέβαλαν δικτατορίες και κάποιοι εδραίωσαν δημοκρατίες. Μερική γνώση ιστορίας αρκεί για να το γνωρίζουμε. Όσο για τους μύθους, μάλλον αγνοείται η Ιλιάδα και η Οδύσσεια – τα πιο εσωτερικά μυθολογήματα της αρχαιότητας – όπου ακόμα και ο θεός δεν κάνει ότι θέλει, αλλά υπακούει στην Ανάγκη, ελέγχεται από την Νέμεση και για να αποφασίσει χρειάζεται συναπόφαση μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες, από το συμβούλιο των θεών.
Μήπως ο ιπποτιμός δεν στηρίζετε ακριβώς σε αριστοκρατικό απολυταρχισμό. Από την μπακαβατ γκιτα μέχρι τον Βουδισμό και τους χριστιανούς οι οποίοι αγαπούν τον δεσποτισμό. Ο εσωτερισμός είναι αυτής αντίληψης, δεν είναι οι οργανώσεις που παρεκτρέπονται αγαπητή Rose. Από το κεφαλή βρομά το ψάρι και τα μήλα κάτω από την μηλιά πέφτουν.
Η Rose αναφέρεται στο Αρχέτυπο του Ιππότη, του προστάτη και υποστηρικτή των αδυνάτων με το οποίο συντάσσεται ο αληθινός εσωτεριστής. Αν δεν είναι αντιληπτή η άσπιλη έννοια του ευγενούς Αρχετύπου, είναι πιο έντιμο να σιωπούμε από το να το βεβηλώνουμε με την ποταπή εικόνα του άξεστου, απάνθρωπου και αιμοχαρή αριστοκράτη του μεσαίωνα που αυτοπροβάλλονταν ως Ιππότης….
Το "σβήνουμε" κάρμα, είναι μία χαζή έκφραση, που θέλει μετάφραση. Ουσιαστικά, όταν ο Ανθρωπος αφυπνίζεται, απλά ηρεμεί περισσότερο ψυχικά, λύνει τα ψυχολογικά και ιδεολογικά του αδιέξοδα, και κάνει λιγότερα λάθη. Ετσι κατά μία έννοια πληρώνει λιγότερο "κάρμα" - λάθη...
Εξήγησέ μου τότε γιατί εγώ νιώθω ποιο αφυπνισμένος όταν απομακρύνθηκα από τον εσωτερισμό! προσεξε τι λέω, όχι μακριά από την Ν.Α αλλά μακριά από τον εσωτερισμό. Έχω ασχοληθεί ουκ ολίγον χρόνο με τον εσωτερισμό. Αντιφάσεις μεγάλες τον διακατέχουν.
Για το παραπάνω είναι βέβαιο ότι ουδέποτε υπήρξε απομάκρυνση από τον εσωτερισμό για τον απλούστατο λόγο ότι ουδέποτε επετεύχθη το πλησίασμά του. Η αξίωση μάλιστα για «ουκ ολίγο χρόνο» ενασχόληση με τον εσωτερισμό και ο αφορισμός ότι ο εσωτερισμός διακατέχεται από αντιφάσεις, αποδεικνύει περίτρανα την ολοκληρωτική άγνοια στοιχείων εσωτερισμού.
Δυστυχώς, υπάρχουν πολλοί συνάνθρωποί μας, σε αδυναμία που χρειάζονται βοήθεια, και έχουμε Καθήκον να τους βοηθήσουμε, να σηκωθούν στα πόδια τους, να δυναμώσουν, και με την σειρά τους, να βοηθήσουν και εκείνοι άλλους συνανθρώπους τους, και αυτό ονομάζεται Ανθρωπιά. Το να αντιδρούμε στην Ανθρωπιά, και στην Ανιδιοτελή Προσφορά, υποκρύπτει μία Απάνθρωπη Ιδιοτέλεια.
Μην τα ερμηνεύεις έτσι απλά τα πράγματα αγαπητή Rose, κάνεις δεν αντιδρά στην ανθρωπιά.
Με την ανθρωπιά της αφρικανικής Ηπείρου τι σκοπό έχετε να κάνετε. Γιατί από ότι φαίνεται, εκεί έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από ανθρωπιά, και δεν βλέπω να γίνετε κάτι εκεί από εσάς.
Μήπως εγώ είμαι που αντιδρώ και γι αυτό; Ενώ εδώ μιλούμε για πνευματικές εξελίξεις, εκεί πεθαίνουν. Μήπως αυτοί που πηγαίνουν σε αποστολές στην Αφρική, ξεπερνούν κατά πολύ την ανθρωπιά που μου περιγράφεις; και τελικά μηπως δεν υπάρχει καμιά ανιδιοτέλεια σε αυτά που περιγραφείς; Μήπως αυτοί εκεί κάτω, επέλεξαν την πραγματικά δύσκολη αποστολή; Eνώ εσύ μου μιλάς για τα αόρατα εξυψώνοντας την προσωπική σου ιδιοτέλεια.
Είναι κάποιες φράσεις που επιπόλαια παρατίθενται, φράσεις ενδεικτικές της αντιδραστικής αντιλογίας, όπως αυτή, «Με την ανθρωπιά της αφρικανικής Ηπείρου τι σκοπό έχετε να κάνετε. Γιατί από ότι φαίνεται, εκεί έχουν ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη από ανθρωπιά, και δεν βλέπω να γίνετε κάτι εκεί από εσάς», το «….και δεν βλέπω να γίνετε κάτι εκεί από εσάς», είναι η αφελής παραδοχή του ότι «αφού δεν το βλέπω να γίνεται άρα δεν γίνεται».
Επειδή ο σκοπός από τους ιθύνοντες της ΑΜΡΑ ΔΕΝ είναι η εξύψωση της προσωπικής ιδιοτέλειας, όμως απέναντι στην ισοπέδωση και στον μηδενισμό, είμαστε υποχρεωμένοι να αποκαλύψουμε (παρά την άρνηση της Rose) ότι, ειδικά για την Ανθρωπιά σε σχέση με την Αφρική, η Rose ως αντιπρόεδρος της Μ.Κ.Ο. «Οι φίλοι της Αφρικής» έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει πάρα πολλά και έξοχα, γεννώντας χαμόγελα σε πάρα πολλά παιδάκια του Κονγκό και του Καμερούν.
Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε με πολλές παραθέσεις παραδείγματα, δεν θα είχε όμως νόημα, καθότι ο καλοπροαίρετος αρκείται σε λίγα για να παραδεχθεί το λάθος, ενώ ο κακοπροαίρετος ουδέποτε θα αποδεχθεί την πιθανότητα ότι σφάλλει όσα και να κατατεθούν. Όταν μάλιστα μετά από τόσες καταθέσεις και διευκρινίσεις συνεχίζονται οι ίδιες εμμονές στην περιγραφή του εσωτερισμού ότι,
«Ο εσωτερισμός αγαπητή Rose ως οργάνωση γεννήθηκε από του θεοσοφιστές και οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι η θεοσοφία είναι ένα σύστημα πίστης με δογματικές αρχές»
, παραγνωρίζοντας ετσιθελικά ότι ο εσωτερισμός ούτε οργάνωση είναι, ούτε βέβαια γεννήθηκε από τους θεοσοφιστές, κάθε συνέχιση του διαλόγου καθίσταται μάταια. Δεν παραλείπουμε όμως να αναγνωρίσουμε ότι έχουν κατατεθεί και αξιόλογες απόψεις και αναλύσεις, οι οποίες δεν απαξιώνονται από τις λοιπές «ατυχείς» καταθέσεις….
