Νέα Ακρόπολη

[Fallen Angel]

Έχω ψαξει στο φορουμ αλλά δεν βρήκα κάτι σχετικό (αν υπάρχει, αμελεια μου), αλλά θα ηθελα να ακούσω τις θεσεις σας για τον οργανισμό Νεα Ακρόπολη (http://www.nea-acropoli-athens.gr/).
Ειχα πάει την Ανοιξη σε ενα σεμινάριο και εδειξαν ότι εχουν και μερακι και ανιδιοτελη κινητρα σε αυτό που κάνουν.
Γνωρίζεται κάτι επι τουτου?
 

[Rose]

Αγαπητέ Fallen Angel,

υπάρχουν πολλές σχολές εσωτερισμού ή φιλοσοφίας, που παρότι διατυμπανίζουν τα κοινωνικά τους κίνητρα, και την παρουσίαση της Αλήθειας, παρουσιάζουν μία αντιεπιστημονική παραφιλολογία, κοινώς παραδόσεις, προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες, ανατολικές θρησκειολογίες ανάμικτες με στοιχεία Δυτικής Φιλοσοφίας.

‘Όταν πριν κάποια χρόνια επισκέφθηκα τη Νέα Ακρόπολη και αγόρασα αφελέστατα, κάποιο βιβλίο τους, που είχε γράψει ο ‘Αγιος Γερμανός, τους ρώτησα, αν μπορούσαν να πιστοποιήσουν αν πραγματικά το έγραψε εκείνος, και φυσικά η απάντηση τους ήταν αρνητική.

Είναι όμως πολύτιμο να ερευνάμε και να μελετάμε διάφορους χώρους εσωτερισμού και φιλοσοφίας, έτσι ώστε να αποκτάμε σιγά σιγά την εμπειρία, να διακρίνουμε και να αναγνωρίζουμε το κάλπικο από το αυθεντικό.  Και αυτή είναι η κύρια ικανότητα που αποκτά ένας αφυπνισμένος.

Ο κύριος γνώμονας, για να διακρίνουμε μία Αυθεντική Σχολή εσωτερισμού ή φιλοσοφίας, είναι η αναζήτηση στοιχείων που πιστοποιούν μία θέση της σχολής, είτε μέσω επιχειρημάτων, είτε μέσω ιστορικής και επιστημονικής τεκμηρίωσης της αλήθειας.

Το κύριο πρόβλημα σε όλες αυτές τις ψευτοφιλοσοφικές κινήσεις, είναι πως δεν υπάρχει ξεκάθαρη διάκριση, ανάμεσα στις θρησκευτικές και θρησκευτικού τύπου δοξασίες, και στην Φιλοσοφία, ή οποία δεν στηρίζεται σε (εξ’ αποκαλύψεως αλήθειες) αλλά σε επαληθεύσιμες πραγματικότητες.

[γαραντζώτης γιάννης]

Γεια σας. Ας κάνω μια προσπάθεια να νεκραναστήσω αυτό το θέμα.

Είμαι ο Γιάννης Γαραντζώτης και ήμουν αρχηγός, μέχρι το 1991, στην Νέα ακρόπολη Θεσσαλονίκης.

Όπως καταλαβαίνετε γνωρίζω πολλά και από μέσα και από έξω για το θέμα μας.

Είμαι πρόθυμος να απαντήσω σε κάθε ερώτησή σας που είναι σχετική με το θέμα.

Ελπίζω να έχουμε έναν όμορφο διάλογο που θα αποβεί για την ωφέλεια όλων μας.

Αυτό που πρέπει να σας πληροφορήσω, είναι πως έχω πάψει να είμαι μέλος της Ν.Α. από τότε που παραιτήθηκα  από αρχηγός αν και ήμουν ένας από τους τέσσερις ανώτερους ανθρώπους της κίνησης στην Ελλάδα και πως τώρα είμαι ο πλέον αντίθετος, όχι στη ύπαρξή της, γιατί όπως πιστεύω καλύπτει κοινωνικές παθογένειες, αλλά σε όλες τις επιδιώξεις της κίνησης στον κόσμο.

Όπως θα αντιληφθήκατε, από τα λίγα λόγια που σας είπα πιο πάνω, έχει υπάρξει μια βαθύτατη μεταστροφή μέσα μου, την οποία θεωρώ χρήσιμη για να την κάνω κοινό κτήμα όλων σας.

Αυτό βέβαια, δεν σημαίνει πως το θέμα είμαι εγώ, αυτό σας παρακαλώ μην το ξεχάσετε, αλλά η Νέα Ακρόπολη και οι δράσεις της στον κόσμο.

[Rose]

Αγαπητέ Γιάννη,

ευχαριστούμε καταρχήν για την συμμετοχή σου, στο φόρουμ μας, και ειλικρινά, θα χαρούμε πολύ να μας καταθέσεις την άποψή σου, και ότι θα ήθελες να μας αναφέρεις δημόσια για την Νέα Ακρόπολη, έτσι ώστε όλοι μας να γνωρίσουμε καλύτερα, και ειδικά, από ανθρώπους, που γνωρίζουν εκ΄των έσω.  

Αυτό που μου έκανε εντύπωση στην Νέα Ακρόπολη, ήταν κάποια βιβλία του "Αγίου Γερμανού", που όταν ρώτησα, από που τα βρήκανε, δεν υπήρχε απάντηση.  Αυτό δείχνει πως η Νέα Ακρόπολη μπορεί να είχε μία καλή διάθεση για ενημέρωση στον εσωτερισμό, αλλά δυστυχώς υπήρχαν και πολλές παραφιλολογίες που δεν ήταν Αλήθειες.

Θα χαρούμε να ακούσουμε την εμπειρία σου, στην Νέα Ακρόπολη, και στα συμπεράσματα που έχεις καταλήξει, διότι αυτές οι εμπειρίες, είναι πολύτιμες για όλους μας, έτσι ώστε να γνωρίσουμε την Αλήθεια.

Καλωσόρισες λοιπόν στην παρέα μας, και είμαστε πάντα στην διάθεσή σου, για διάλογο.

[γαραντζώτης γιάννης]

Αγαπητή Rose σε ευχαριστώ για το καλωσόρισμά σου.

Σε αυτό που παρατήρησες για το βιβλίο αυτό, έχεις απόλυτο δίκιο.
Δυστυχώς, αυτό το πρόβλημα δεν θα το συναντήσεις μόνο σε αυτή τη περίπτωση.
Τα περισσότερα από όσα θα μάθει κάποιος μέσα στη Νέα Ακρόπολη δεν προσδιορίζουν τις πηγές τους.
Η λέξη «βιβλιογραφία» τους είναι άγνωστη.
Όταν παρακολουθεί κάποιος το εισαγωγικό σεμινάριο, το οποίο κρατάει περίπου τρεις μήνες, θα πάρει ένα μεγάλο όγκο σημειώσεων με πάρα πολλές γνώσεις αλλά με καμία παρουσίαση βιβλιογραφίας που να αποδεικνύει το αληθές των γνώσεων.
Έτσι, όσοι τους πλησιάσουν και είναι λίγο ψαγμένοι θα διαπιστώσουν την ύπαρξη ενός μεγάλου αριθμού ιστορικών μυθοπλασιών, οι οποίες όπως είναι φυσικό οδηγούν και σε λάθος συμπεράσματα, ή καλύτερα σε ψευτοαποδείξεις αυτών που διδάσκουν.

[γαραντζώτης γιάννης]

Aς πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...

Την Νέα ακρόπολη την ίδρυσε ( σύμφωνα με τα λεγόμενά του ) ο Λιβράγκα για τον οποίο θα σας παρουσιάσω μια δικιά του εκδοχή της βιογραφίας του, έτσι όπως μας την άδωσε στους στενώτερους μαθητές του, όπως ήμουν και εγώ τότε.

Όπως μας είχε πει...
στα 6 χρόνια του θυμάται πως στο κήπο του σπιτιού του υπήρχε μια λεμονιά και η γιαγιά του του έδωσε ένα καλάθι και ένα μακρύ ξύλο για να προσπαθήσει να κατεβάσει όσα περισσότερα μπορούσε. Τον άφησε μονάχο του και τότε του δημιουργήθηκε το πρόβλημα πως να το κάνει ακριβώς, γιατί οι καρποί ήταν πολλοί και ήταν ψηλά γι αυτόν. Πήγε κάτω από το δένδρο και επιθύμησε πολύ να πέσουν οι καρποί στο έδαφος. Σήκωσε τα μπράτσα για να τα μαζέψει και τότε μεγάλος αριθμός λεμονιών ήλθε ξαφνικά στα πόδια του. Δεν έδωσε μεγάλη σημασία, σκεπτόμενος πως αυτά που έμειναν ακόμα στο δένδρο θα τα κατέβαζε με το αεροβόλο του.
Στα 17 του έγινε μέλος της θεοσοφικής εταιρείας και στα 20 εσωτερικός γραμματέας. Από τα 18 έως τα 20 ασχολήθηκε πολύ έντονα με τα εσωτερικά θέματα και διάβασε χιλιάδες βιβλία (που απ ότι λέει ο ίδιος δεν είναι υπερβολή) και κυρίως τα έργα της Μπλαβάτσκυ ίσιδα  αποκεκαλυμμένη και μυστική διδασκαλία τα οποία καταβρόχθιζε την μια μετά την άλλη φορά. Στο ίδιο διάστημα αντέγραψε με το χέρι ολόκληρο το θεοσοφικό γλωσσάριο που ήταν εξαντλημένο την εποχή εκείνη και αυτό του έφαγε πολλές νύχτες.
Είχε αλληλογραφία με τον JINA RAJADASA τότε πρόεδρο της θεοσοφικής Εταιρείας. και έδινε ομιλίες για διάφορα θέματα ανατολικού εσωτερισμού και άρχισε να γράφει ποιήματα, θεατρικά και πεζά. Επίσης διοργάνωσε θεατρικές παραστάσεις στη θεοσοφική βιβλιοθήκη και μερικές βραδιές απαγγελίας θεάτρου των κλασσικών ελλήνων.
Από την Αδυάρ τον συμβούλευσαν ενώ ήταν 20 χρονών να βρει ένα χώρο πολύ ιδιαίτερο για τις μελέτες του.
Αυτός έγινε το υπόγειο του σπιτιού του που αφού το άδειασε είδε με έκπληξη πως τα σιδερένια καδρόνια του ταβανιού διαιρούσαν τον χώρο σε επτά μέρη και ότι το ορθογώνιο πάτωμα πλησίαζε πολύ τις αυρικές αναλογίες της χρυσής τομής και ότι ήταν προσανατολισμένο σύμφωνα με τις τέσσερις κατευθύνσεις του χώρου.
Βέβαια η έκπληξή του κράτησε λίγο γιατί όπως λέει εκείνη την εποχή είχε την εσωτερική ασφάλεια πως εργαζότανε για την ιεραρχία και για τους Διδασκάλους Σοφίας.
Κατόπιν πήγε στρατιώτης κανονικά, αν και προσπάθησε να παρουσιάσει μεγαλύτερη τη μυωπία του για να μην υπηρετήσει σε ενεργητική υπηρεσία.
Συγχρόνως με τη στρατιωτική θητεία του, έδινε ομιλίες κάθε βδομάδα και οργάνωνε μια αρκετά μεγάλη ομάδα νεαρών θεοσοφιστών. Πράγμα που του κόστιζε πολλές ώρες απομόνωση για τιμωρία.
Όταν τελείωσε το στρατιωτικό αποφάσισε να φτιάξει μια κρύπτη που θα έμοιαζε όσο περισσότερο με Αιγυπτιακή και όταν θα κατάφερνε να αποκτήσει τις γνώσεις και τις δυνάμεις τις απαραίτητες θα πήγαινε στο θιβέτ να ειδικευτεί σε μαγική ιατρική και στα 40 του χρόνια θα γύρναγε στη δύση για να ασχοληθεί με θαυματουργικές θεραπείες.
Ο Λιβράγκα ζωγράφισε μόνος του σύμβολα μέσα στη κρύπτη του υπογείου του. Ενα της θ.ε. πάνω στη πόρτα της εισόδου και πάνω σε μια άλλη πόρτα ένα άλλο εσωτερικό σύμβολο που παρίστανε τον Φοίνικα, την λύρα του Πύθειου Απόλλωνα και από κάτω μια αναπαράσταση της ζυγαριάς της καρδιάς σύμφωνα με το βιβλίο της απόκρυφης εστίας, την λεγόμενη βίβλο των νεκρών της Αιγύπτου. Στις πλευρές έτρεχαν δύο φίδια που περιτυλίγονταν, το ένα μαύρο και το άλλο άσπρο, επίσης στον αιγυπτιακό τρόπο. Μερικά ήταν ζωγραφισμένα με τέμπερα και άλλα, που δεν ανέφερε, με φωσφορούχα μπογιά αόρατη σε κανονικό φως και που γινόταν ορατή στο σκοτάδι. Ετσι είχε δύο κρύπτες, μια που έβλεπε κανείς στο σκοτάδι και μια που έβλεπε ανάβοντας φως.
Διακόσμησε το ταβάνι στον τρόπο ενός αιγυπτιακού τάφου με άστρα με πέντε χρυσές άκρες πάνω σε ένα μπλε σκούρο χρώμα. Επίσης υπήρχαν άλλα άστρα ζωγραφισμένα με την φωσφορούχα μπογιά και φαινόντουσαν μόνο όταν έσβηνε το φως. Κάλυψε το τσιμεντένιο πάτωμα με πέντε τόνους αγνής θαλασσινής άμμου, την πιο λεπτή που μπορούσε να βρεί.
Εγκατέστησε αντίβαρα για να μπορεί να ανοίγει την πολύ βαριά σιδερένια πόρτα-καταπακτή από μέσα και που όταν ξεκρέμαγε κανείς τα αντίβαρα να μην υπάρχει τρόπος να ανοίξει από έξω, εκτός με τη δύναμη σιδερένιων μοχλών και τη δύναμη μερικών ανδρών αν τραβούσαν συντονισμένα απ τους μπρούτζινους κρίκους.
ζωγράφισε φράσεις στο εξωτερικό μέρος της πόρτας-καταπακτής.
Στο κατώφλι που οδηγούσε στη ξύλινη σκάλα έγραφε την φράση που ίσχυε επί χιλιετηρίδες στη ζωή των μαθητών που είχαν ασχοληθεί με πνευματικές απομονώσεις. Ας είσαι άξιος να ξαναμπείς.
¨οταν κατέβαινε κανείς τη σκάλα που ήταν βαμμένη εντελώς άσπρη, πολύ κατηφορική και κατέβαινε περίπου πέντε μέτρα κάτω από το χώμα, βρισκόταν ένας τοίχος στον οποίο ήταν ζωγραφισμένο το πενταγράμματο. Για να μπει κανείς στη κρύπτη έστριβε προς τα δεξιά περνώντας από μια μικρή πορτούλα με μια κουρτίνα πολύ βαριά από μπλέ σκούρο βελούδο όπου είχε ζωγραφίσει με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια και δουλειά ένα κοχλία σαν σύμβολο του χρόνου μέσα απ τον οποίο έπρεπε να περάσει κανείς για να μπει στη νέα διάσταση που ήταν η κρύπτη.
Στο κύριο μέρος ζωγράφισε με φωσφορική μπογιά το σύμβολο των αναξ και πάνω απ αυτό εγκατέστησε ένα πελώριο οσιρι που έφτανε μέχρι το ταβάνι και τον οποίο είχε χαράξει πάνω σε ένα ογκόλιθο από πέτρα-γύψο. Αυτό το μεγάλο γεωμετρικό σύμβολο βρισκόταν αντιμέτωπο με το ανάγραμμά του που στεφάνωνε την πόρτα.
Η κρύπτη είχε ένα παράθυρο άμεσης αγωγής που έβγαινε στο δρόμο και που είχε δυνατά κάγκελα.
Ηταν ένα είδος αγωγού αέρα στον οποίο έβαλε ένα παντζούρι φτιαγμένο από ξύλο και ίνες γυαλιού με τρόπο ώστε να απομονώσει εντελώς από οποιοδήποτε εξωτερικό θόρυβο την κρύπτη.
Με την βοήθεια ενός εγχειριδίου εγκατέστησε ένα ηλεκτρικό σύστημα που τροφοδοτούσε κρυμμένες λάμπες και επίσης ένα σωλήνα καθοδικών ακτινών που του είχαν συστήσει για την διευκόλυνση του ενοραματισμού των διπλών ομοιομάτων.
Στο κέντρο ένα παλιό τραπέζι τραπεζαρίας της γιαγιάς του μετατράπηκε σε τελετουργικό τραπέζι, βαμμένο χρυσό και άσπρο με ένα μπλέ ζωδιακό κύκλο γύρω-γύρω.
επίσης έκανε ένα είδος τραπεζιού προσφορών που μπορούσε να γλιστρήσει πάνω στα ζωδιακά σύμβολα αν και συνήθως βρισκόταν στον υδροχόο.

όπως του είχαν διδάξει δεν μπορούσε να κατέβει στην κρύπτη με συνηθισμένα ρούχα και έτσι έκανε την μάνα του να του φτιάξει ένα χιτώνα από αιγυπτιακό λινό με κουκούλα που τον κάλυπτε από τα πόδια ως το κεφάλι.
Επίσης φόραγε πολύ ελαφριά παπούτσια και ένα σχοινί με λεπτούς κόμπους που του έζωνε τη μέση. Αργότερα σε μερικές πρακτικές ασκήσεις έζωνε λουρίδες από διάφορα χρώματα με μαγικά σύμβολα όπως τρίγωνα, σβάστικες και άλλα φωσφορικά σύμβολα που μπορούσε να τα δει κάποιος μόνο στο σκοτάδι.
Μια από τις πρώτες ασκήσεις του, ήταν να ζωγραφίσει στον τοίχο πολύ υπομονετικά την εικόνα ενός ψαριού και ύστερα να τη σβήσει, σύμβολο της παλιάς εποχής από την οποία βγαίναμε. Το ψάρι σιγά σιγά αντικαταστάθηκε από ένα μαγικό βουνό με τριγωνικό περίβλημα που αναδυόταν από τα νερά ρίχνοντας έξω δέσμες φωτεινών ακτινών, δηλ. με το σύμβολο του υδροχόου.
Έτσι άρχισε να ζει στη κρύπτη το μεγαλύτερο μέρος των ωρών της ημέρας. Όταν ανέτελλε έβγαινε στη ταράτσα του σπιτιού ντυμένος μονάχα με τον λευκό χιτώνα χειμώνα-καλοκαίρι, για να χαιρετίσει σε στάση προσευχής την Αφροδίτη, τον πλανήτη που σχετίζεται εσωτερικά με το άστρο Σείριος.
Οι πειθαρχίες αυτές σκληραγώγησαν όπως λέει τη βούλησή του, ενώ το σώμα του διαρκώς αδυνάτιζε και κρύωνε κάθε στιγμή.
με τη ζωή της κρύπτης κατάφερε να αποκτήσει ικανότητες όπως το να διαβάζει γρήγορα μια φορά πολλά βιβλία και να τα φωτογραφίζει στη συνείδησή του και να ξέρει εκ των προτέρων ποιο θα ήταν το θέμα πάνω στο οποίο θα τον εξέταζαν έστω και αν περιστρεφόταν μπροστά του η κληρωτίδα με τα θέματα οπότε σε αυτή τη περίπτωση έφτιαχνε μια δυνατή σκεπτομορφή με το θέμα που ήθελε να του τύχει και που τελικά του τύχαινε.
Για να κερδίσει χρόνο είχε αναπτύξει ένα διπλό νου, δηλαδή μια διεστίαση της προσοχής, που του επέτρεπε να κάνει μια περίπλοκη νοητική άσκηση ταυτόχρονα ενώ οδηγούσε σε μια καθορισμένη πορεία, αλλά από την οποία ύστερα δεν θυμόταν τίποτα.
στη συνέχεια άρχισε να ριψοκινδυνεύει ασκήσεις πολύ σκληρές που έφταναν να τον αφήσουν πολλές ώρες εντελώς εξαντλημένο πάνω στην άμμο της κρύπτης.
Άλλες ασκήσεις οδηγούσαν την συνείδησή του στον κόσμο των διπλών ομοιωμάτων των πραγμάτων της φυσικής γης, σε αυτό που συνήθως λέγεται αναδίπλωση και που όταν χάρη στο δυνατό κουδούνισμα ενός ξυπνητηριού ξαναέμπαινε στο σώμα του, ένιωθε το στόμα του γεμάτο αίματα, τα μέλη του παγωμένα και ένα τρομερό κρύο από το οποίο στην αρχή ήταν δύσκολο να συνέλθει.
Θυμάται πως την πρώτη φορά που θέλησε να περάσει ένα τοίχο αφού ήταν αναδιπλωμένος, δεν μπόρεσε να το κάνει παρά μονάχα όταν κατάφερε να πεισθεί πως μπορούσε να το καταφέρει.
Κοιμόταν πολύ λίγο και σε παράξενες ώρες. Βέβαια η ζωή του μέσα στη κρύπτη δεν ήταν αποκλειστική χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο.
Συνέχισε να εργάζεται στη Θ.Ε. κάνοντας διαλέξεις και μελετώντας πρώτα στο πανεπιστήμιο ιατρικής και ύστερα στο αντίστοιχο φιλοσοφίας και γραμμάτων.
ταυτόχρονα επέβαλλε στον εαυτό του δοκιμασίες γιατί δίχως να έχει οικονομική ανάγκη εργαζόταν στα πιο διαφορετικά επαγγέλματα. Από τις γεωργικές εργασίες μέχρι πλασιέ εσωρούχων, γυναικείων και αντρικών.
Φόρτωνε σάκους ζάχαρης 50 κιλών σηκώνοντάς τους από ξύλινες ράμπες και καταπολέμησε ακρίδες οδηγώντας βαριά φορτηγά.
Σιγά-σιγά κατάφερε με τις ασκήσεις να βλέπει και να ακούει άυλα πράγματα όπως σαλαμάνδρες(στοιχειά της φωτιάς)

από τις σαλαμάνδρες ο Λιβράγκα έμαθε να μεταμορφώνει τις φλόγες και από τις συλφίδες να καταλαβαίνει την χρησιμότητα και τα μηνύματα των ανέμων, χωρίς τους οποίους δεν θα υπήρχαν φερ ειπείν τα δένδρα.
Στη συνάντησή του με τον Σρι-ραμ (τότε πρόεδρο της Θ.Ε.) ο τελευταίος του είπε πως η εσωτερική σχολή της Θ.Ε είχε κλείσει από το 1950 αλλά πως θα έκανε ένα πείραμα σε 8 μέρη του κόσμου και ότι εκείνος που θα επιζούσε ή καλύτερα που θα προεξείχε θα ξαναέπαιρνε την πεσμένη σημαία με άλλο όνομα και με μεταλλαγμένα σύμβολα.
Στη συνέχεια μεταξύ άλλων ασχολήθηκε με την εσωτερική ιατρική του διδασκάλου Σ.
Από τον δάσκαλο Α έμαθε τις αρμονικές σχέσεις όλων εκείνων που θέλουν να εκδηλωθούν αρμονικά. Από τον διδάσκαλο Αα έμαθε να βυθίζεται στις περασμένες μετενσαρκώσεις με ένα ελάχιστο βαθμό παραμόρφωσης λόγω παρασιτικών εικόνων και βιωμάτων . Από τον διδ. Μ να αναζητάει την αλήθεια χωρίς άχρηστους γύρους και να επιβάλλει τη βούλησή του πάνω στα πάθη. Από τον διδ. ΚΗ να καταλάβει την αποστολή του νέου ανθρώπου και της έκτης υποφυλής της πέμπτης φυλής στην οποία ανήκει η ανθρωπότης σήμερα.
Τότε ήταν που τέλειωσε το βιβλίο του "Ανκόρ ο μαθητής " και είχε αρχίσει να σκέπτεται να γράψει το σήμερα ονομαζόμενο "Αλχημιστής", αλλά που εκείνη την εποχή το όνομά του ήταν "Εκκλησία δολοφόνος".
Το 1956 έμαθε πως ο Σρι-Ραμ θα ερχόταν στην Αργεντινή. Τότε διεύθυνε διαδοχικά τις στοές της Θ.Ε Λαουτάρου, Ειρήνη-Αρμονία και Αργεντινή.
Φυλακίστηκε πολλές φορές για παράνομη αφισοκόλληση και το 1957 συναντιέται με τον Σρι-Ραμ, ο οποίος του λέει πως από το πείραμα πέτυχε μόνο αυτός και του ζήτησε να παντρευτεί, να κλείσει την κρύπτη, να αρχίσει να πίνει και να καπνίζει, να τρώει απ όλα τα φαγητά και του έδωσε γραμμές γι αυτό που αργότερα ονομάστηκε Νέα Ακρόπολη.
Το 1959 ο Σρι-Ραμ ξαναεπισκεύτηκε την Αργεντινή και επιθεώρησε τους μαθητές και τα δεδομένα της νέας κίνησης.Σε ένα στιγμιότυπο που μας μεταφέρει ο Λιβράγκα, την ώρα του τσαγιού ζήτησαν από τον σρι-Ραμ να τους δείξει το περίφημο δαχτυλίδι, που σύμφωνα με την παράδοση υλοποιήθηκε στο χέρι της Μπλαβάτσκυ την ημέρα που ίδρυσε την Θ.Ε.
Έτσι αυτός τους έδειξε την παράξενη πέτρα που άλλαζε χρώματα και που όπως τους άφησε να καταλάβουν, ήταν μετεωρικής προέλευσης και δεν υπήρχε στον πλανήτη μας αυτό το είδος.
Το τελευταίο αυτό γεγονός μου θυμίζει ένα άλλο δαχτυλίδι, αυτό που φορούσε ο Λιβράγκα και που όπως έλεγε αναγνώρισε πως ήταν του Ιουλιανού, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί πως ο ίδιος ήταν μετενσάρκωσή του.
Στο σημείο αυτό τελείωσα την βιογραφία του Λιβράγκα. Σας την παρουσίασα γιατί πιστεύω πως θα αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για να κατανοήσουμε το τι πραγματικά είναι η Νέα Ακρόπολη.

[Rose]

Αγαπητέ Γιάννη,

ειλικρινά είμαστε ευγνώμονες για αυτήν την κατάθεση, γιατί πραγματικά, μας δίνει την ευκαιρία να μελετήσουμε σε βάθος την πηγή και την ουσία της Νέας Ακρόπολης.  Πραγματικά, μέσα από την ανάλυση, που με τόσο υπομονή και καλοσύνη μας κατέθεσες, βγαίνει για μένα αυτό το συμπέρασμα, πως ο ιδρυτής ήταν καλοπροαίρετος, αισθανόταν πως είχε μία Κοσμική Αποστολή, ήθελε να φέρει κάτι θείο στην κοινωνία, όμως δυστυχώς σε πολλά, παραμυθιάστηκε από τα βιβλία που διάβαζε της εποχής του, την Θεοσοφική Εταιρεία, και τους "Δασκάλους", που βόλταραν εκείνη την εποχή, διότι θέλει πολύ μεγάλη προσοχή, να ξεχωρίσουμε την Αλήθεια από τις μυθοπλασίες, και από παραμυθατζήδες.

Στον έξω κόσμο, η ιστορία του, φαντάζει ως ψύχωση, στους εσωτεριστές, είναι ακόμα ένας Αδελφός, που τόλμησε, να αναλάβει μία Αποστολή, και πραγματικά η Νέα Ακρόπολη αναπτύχθηκε σε μία σημαντική οργάνωση, με μοναδικό πρόβλημα όπως επισήμανα, τις μυθοπλασίες που παρουσιαζόταν ως Αλήθειες...

Παρόλα αυτά, όμως, υπήρχε μία παραφιλολογία πως η Νέα Ακρόπολη, είχε στοιχεία επικίνδυνης "σέκτας". Νομίζω πως αυτό το κομμάτι θα μας ενδιέφερε, αν τελικά, ξέφυγε η κατάσταση, και ειλικρινά, για ποιο λόγο αποχώρησες, από την οργάνωση.  Τι ήταν αυτό που σε έκανε να απομακρυνθείς?

[γαραντζώτης γιάννης]

Rose, χαίρομαι για το καλοπροαίρετο του χαρακτήρα σου, αλλά περίμενε σε παρακαλώ για να ακούσεις και την άλλη άποψη.

Για να μην μιλάμε όμως, για τον ιδρυτή της Νέας Ακρόπολης χωρίς να έχουμε στον νου μας την εικόνα του προσώπου του, σας παραθέτω και μερικές φωτογραφίες του για να μπούμε καλύτερα στο θέμα.

[γαραντζώτης γιάννης]

Στη συνέχεια θα σας παρουσιάσω και την άλλη άποψη...

Να τι λέει η ίδια η Θεοσοφική Εταιρεία σε ερώτημα που της τέθηκε για την σχέση της με τον Λιβράγκα και την Νέα Ακρόπολη.

http://www.google.gr/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=blogsearch&cd=12&ved=0CD4Q7gEwATgK&url=http%3A%2F%2Ftranslate.google.gr%2Ftranslate%3Fhl%3Del%26sl%3Des%26u%3Dhttp%3A%2F%2Fteosofia-una.blogspot.com%2F2010%2F10%2Fcarta-de-la-sociedad-teosofica.html%26prev%3D%2Fsearch%253Fq%253Dada%252Bdolores%252Bhastinapura%2526start%253D10%2526safe%253Doff%2526sa%253DN%2526hl%253Del%2526gbv%253D2%2526biw%253D1280%2526bih%253D637%2526tbm%253Dblg&ei=Fs9FUrO4HMav4QTZrYG4AQ&usg=AFQjCNG3KEDy_a1umSKf3VT-AK0I50ExTA&sig2=T1TgI5XuFoXmybCuaLLixQ&bvm=bv.53217764,d.Yms&cad=rja

Παρασκευή, 15 του Οκτωβρίου, 2010
ΕΠΙΣΤΟΛΗ Θεοσοφικής Εταιρείας;
Σε απάντηση στα αιτήματα για να αποσαφηνιστεί η σχέση τους με τη Νέα Ακρόπολη και μερικά από τα αιτήματα που έκαναν ορισμένοι από τους ηγέτες αυτής της οργάνωσης.


Επιστολή δημοσιεύθηκε αρχικά στο: http://www.kelebekler.com/cesnur/txt/theosophy.htm


ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:


Τετάρτη, 9 Ιουνίου, 2004


Σήμερα στέλνουμε την απάντηση μας στο μήνυμά σας ζητώντας ορισμένες διευκρινίσεις σχετικά με το όργανο που ονομάζεται Νέα Ακρόπολη.
Σήμερα λάβαμε επίσης μια άλλη αίτηση για το ίδιο ζήτημα κατ 'επανάληψη.
Ελπίζουμε ότι το μήνυμά μας θα φτάσει πρώτος με ασφάλεια.
Εκτιμώ ότι ο λογαριασμός που έλαβε. Με εκτίμηση,
Διεθνές Γραφείο Γραμματείας
Η Θεοσοφική Εταιρεία
Adyar - 600020 Chennai - Ινδία

Τετάρτη, 9 Ιουνίου, 2004

Αναφερόμαστε στο μήνυμά σας ημερομηνίας 30 Μαΐου, ζητώντας κάποιες διευκρινίσεις σχετικά με τη σύνδεση μεταξύ της Θεοσοφικής Εταιρείας και του φορέα που ονομάζεται Νέα Ακρόπολη. Η Θεοσοφική Εταιρεία δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το ΕΓ ή Hastinapura, ή οποιοσδήποτε άλλος οργανισμός που προωθεί αυτό που αποκαλούν Θεοσοφικής διδασκαλίας.
Ο κ. Jorge Άγγελος Livraga, ιδρυτικό κεφάλαιο, της Νέας Ακρόπολης, ήταν μέλος της Θεοσοφικής Εταιρείας στην Αργεντινή. Όμως, λόγω της κακής συμπεριφοράς του - επιβεβαιώνεται από τις δικαστικές αρχές της χώρας (Αργεντινή) - νομίμως απελαθεί από τη Θεοσοφική Εταιρεία. Μετά από αυτό το περιστατικό, μαζί με κάποιους άλλους, δημιούργησε το ίδρυμα NA διακηρύσσοντας ακριβώς τους ίδιους στόχους της Θεοσοφικής Εταιρείας. Κλήθηκε να επανεξετάσει τη χρήση των ίδιων στόχων, στην οποία ποτέ δεν έδινε προσοχή.
Η δήλωση που αναφέρεται στην ανάρτησή σας: "Λένε ότι είναι οι κληρονόμοι των αρχικών στόχων της Θεοσοφικής Εταιρείας κατά τις πρώτες ημέρες" είναι εντελώς ψευδή. Η κληρονομικότητα είναι ό, τι απομένει μετά από ένα σώμα που υπήρχε προηγουμένως εξαφανίζεται.
Η Θεοσοφική Εταιρεία ιδρύθηκε το 1875 και έχει μια επαληθεύσιμη και αδιάλειπτη ύπαρξη: ως εκ τούτου είναι αρκετά θρασείς ισχυρίζονται ότι έχουν παύσει να υφίστανται. Κατά τη στιγμή της απόφασης του κ. Livraga, ο κ. Ν. Σρι Ραμ, ήταν η διεθνής πρόεδρος της Θεοσοφικής Εταιρείας. Μετά την πολιτική της ελευθερίας της σκέψης, μία από τις αρχές της Θεοσοφικής Εταιρείας, ο ίδιος ποτέ δεν συμφώνησε να δημιουργήσει μια ελίτ κύκλο των μαθητών.
Έτσι, το όνομα του Ν. Sri Ram δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως ένα είδος αρχής. Σε μια επίσημη δήλωση του Γενικού Συμβουλίου της Θεοσοφικής Εταιρείας μπορείτε να διαβάσετε: "Δεν υπάρχει δάσκαλος ή συγγραφέας, από την Ε.Π.Μπλαβάτσκυ κάτω, δεν έχει την εξουσία να επιβάλει τις διδασκαλίες ή τις απόψεις της σχετικά με τα μέλη της."
Κα Ada Albrecht με έδρα το Μοντεβιδέο, Ουρουγουάη, μια οργάνωση γνωστή ως Hastinapura, περισσότερο ως ένα μέσο για να κερδίσουν τα προς το ζην από ό, τι ως μέσο διάδοσης της espititualidad. Τα γραπτά της Ε.Π.Μπλαβάτσκυ διάσπαρτα σε όλο τον κόσμο σε πολλές γλώσσες, έτσι ώστε να είναι ήδη μέρος της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Ελπίζουμε ότι τα παραπάνω θα σας βοηθήσει να βρείτε τον εαυτό σας για τον τρόπο


Με εκτίμηση,


Διεθνές Γραφείο Γραμματείας της Θεοσοφικής Εταιρείας
Αντυάρ Chennai 600 020 Ινδία

[γαραντζώτης γιάννης]

Στην επιστολή αυτή θα είδατε και το όνομα μιας άλλης κίνησης, της Hastinapura

Αυτή είναι η οργάνωση που προήλθε από την διάσπαση της Νέας Ακρόπολης.

http://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=el&prev=/search%3Fq%3Dada%2Bdolores%2Bhastinapura%26start%3D10%26safe%3Doff%26sa%3DN%26hl%3Del%26gbv%3D2%26biw%3D1280%26bih%3D637%26tbm%3Dblg&rurl=translate.google.gr&sl=ru&u=http://ru.wikipedia.org/wiki/%25D0%2590%25D0%25BB%25D1%258C%25D0%25B1%25D1%2580%25D0%25B5%25D1%2585%25D1%2582,_%25D0%2590%25D0%25B4%25D0%25B0_%25D0%2594%25D0%25BE%25D0%25BB%25D0%25BE%25D1%2580%25D0%25B5%25D1%2581&usg=ALkJrhjUoeQHQzYTUAaqOtpVBCMz9-gM7w

Από τα παραπάνω γίνεται ολοφάνερο πως την Νέα Ακρόπολη δεν την ίδρυσε μόνος του ο Λιβράγκα, αλλά ήταν ο ένας από τους δύο συνιδρυτές.

Αυτό το τελευταίο το έμαθα αφού έφυγα από την Νέα Ακρόπολη.

Πριν συνεχίσω Rose και βάλω και πολλά άλλα δεδομένα στο θέμα μας, θα ήθελα να ακούσω την νέα εκτίμησή σου για το θέμα, κάτω από το φως και το βάρος των επιπλέον αυτών πληροφοριών.

[Ορφέας]

Τελικά δύσκολα θα βρούμε κάτι με μία όψη μόνο.
Δυστυχώς όταν παρουσιάζονται και αναλύονται οι απόψεις - ειδικά όσες αναφέρονται σε εσωτερικές οργανώσεις - οι πλειονότητα των αναγνωστών σπεύδει να κατατάξει αυτούς που τις παρουσιάζουν, είτε ως "οπαδούς", είτε ως "πολέμιους", άρα εκ των πραγμάτων μη αντικειμενικούς.

Από τις μέχρι τώρα καταθέσεις που έγιναν από το μέλος "γαραντζώτης γιάννης", διακρίνουμε με ευχαρίστηση ότι κατατίθενται στοιχεία και αντικειμενικά τεκμήρια, γεγονός που δίδει μεγάλη αξία στα όσα κατατίθενται.

Καλωσόρισες αγαπητέ γαραντζώτη γιάννη.

Φρονώ ότι επιτέλους θα γίνουμε κοινωνοί μιας αντικειμενικής παρουσίασης της Ν. Ακρόπολης. Επειδή η προσωπική μας εμπειρία περιορίζεται σε παρακολούθηση κάποιων λίγων ανοικτών παρουσιάσεων της Ν. Ακρόπολης, επίσης στα λίγα που ως ενημέρωση μας είπαν κάποιοι "πελεκηφόροι", ακόμη στα ελάχιστα λόγια αλλά πιο πολλά υπονοούμενα που αντιληφθήκαμε από άλλο αρχηγικό "πρώην" στέλεχος της οργάνωσης στην Θεσσαλονίκη, τον Γ. Σ. της προηγούμενης δεκαετίας, αλλά και των ελαχίστων μικρών διαλόγων που τύχαμε πριν το '90 στο Ηράκλειο με τον Γ. Πλανα, γιαυτό θα αναμένουμε να αναγνώσουμε πρώτα τις καταθέσεις, προτού τοποθετηθούμε.

[Rose]

Αγαπητέ Γιάννη,

πραγματικά αυτή η επικοινωνία είναι μία ευχάριστη έκπληξη. 'Οπως ανέφερε και ο Αδελφός Ορφέας, παρακολουθήσαμε κάποιες ομιλίες, στην Ν.Α., αλλά δεν είχαμε την ευκαιρία να ερευνήσουμε σε βάθος την Οργάνωση, αν και έχουμε ήδη ερευνήσει πάρα πολλές εσωτερικές σχολές, και μυητικά συστήματα, στην προσπάθειά μας, να εισάγουμε μία Νέα Πρόταση στον χώρο του Εσωτερισμού.

Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα, να κάνω μία μικρή παρένθεση, και να εξηγήσω κάποια πράγματα και για την ΑΜΡΑ, την Μυητική Σχολή Μικρών Μυστηρίων, που χτίσαμε μαζί με τον Αδελφό Ορφέα, που τυχαίνει να είναι ο σύντροφός μου, καθώς και έχουμε μαζί και 3 όμορφα κοριτσάκια, τα οποία τα μυούμε σιγά σιγά στο έργο μας, μια και το υπόλοιπο της ζωής μας, δεν αρκεί για την Ολοκλήρωση του Οράματός μας, και ευχόμαστε να υπάρχει συνέχεια και μετά που εμείς θα φύγουμε με την σειρά μας...

Ο δικός μου δρόμος, αρκετά χρόνια τώρα, περνώντας μέσα από διάφορα "παραμύθια", μου έδειξε το εξής.  Κανείς δεν είναι τέλειος, και κανένας "Δάσκαλος", εκτός αν είναι απατεώνας, δεν χρειάζεται να παρουσιάζεται ως γκουρού, δημιουργώντας οπαδούς.  Αν κάποιος αισθάνεται ένα ψυχικό κάλεσμα, να προσφέρει, ένα Πνευματικό και Κοινωνικό έργο, είναι ευπρόσδεκτος να το παρουσιάσει στην κοινωνία του, και από την ίδια την Κοινωνία την οποία υπηρετεί, από αυτήν την κοινωνία και θα κριθεί.

Στην ΑΜΡΑ, λοιπόν, είμαστε λίγο επαναστατικοί.  Δεν δεχόμαστε γκουρού, αλλά από την άλλη σεβόμαστε κάθε προγενέστερο αδελφό, που κατέθεσε το δικό του έργο, όπως και την Μπλαβάτσκυ, ή την Φόρτσουν, ή τον Σωκράτη, Πυθαγόρα, Πλάτωνα, Αριστοτέλη... κτλ.. αναγνωρίζοντας παράλληλα και πιθανά ατοπήματα, ή λάθη, τα οποία, είναι αναπόφευκτα, μια και όλοι βρισκόμαστε στην διαδικασία της τελειοποίησης.

'Αλλωστε σύμφωνα και με τον Αδελφό Καζαντζάκη, δεν μας σώζει κανείς Θεός, αλλά απεναντίας, όλοι μαζί με την πνευματική μας πρόοδο σώζουμε τον Θεό, ή την Θεία Ουσία.

Διαβλέπω, λοιπόν, κάποια κοινά ανάμεσα στην ΑΜΡΑ, και στην Ν.Α., από την άποψη πως δημιουργήθηκε από ένα ζευγάρι, και το πρόγραμμα είναι επταετές.  Είναι Αλήθεια, πως αν μελετήσουμε την Ουσία, του Εσωτερισμού, στα ίδια, καταλήγουμε όλοι οι ερευνητές, μια και πέρα από τα υποκειμενικά συμπεράσματα, υπάρχει και μία Αντικειμενική Αλήθεια.

'Οπως έχουμε παρουσιάσει και στο παρελθόν, αυτό που θεωρούμε Αυθεντική Εσωτερική Οργάνωση, καθορίζεται από το ποσοστό Αλήθειας, που "διδάσκει" ή προάγει, από το ποσοστό Πνευματικής Εξέλιξης που επιτυγχάνεται στην Κοινωνία, καθώς και από το Κοινωνικό της Εργο.

'Οσον αφορά τον Ροδόκηπο, και την ΑΜΡΑ, προσπαθήσαμε, ως αρχή, με τον Αδελφό Ορφέα, όταν γνωριστήκαμε το 2002, να Καθαρίσουμε πάνω από όλα τον Πνευματικό δρόμο, διότι υπήρχαν τόσες πολλές οργανώσεις, που η κάθε μία, είχε και την δική της προσέγγιση, αλλά παρόλα αυτά, ο Κόσμος μας, χανόταν, και η Κατηφόρα ήταν Ολοφάνερη.

Προσπαθώντας λοιπόν, να σταματήσουμε αυτή την επικίνδυνη Κάθοδο, με εσωτερικό κάλεσμα, για μία Κοινωνική Αποστολή, αναλάβαμε και εμείς τον σταυρό μας, να καθαρίσουμε τον δρόμο, να καθαρίσουμε πάνω από όλα το Διανοητικό και το Πνευματικό χάος, και κατόπιν, να στήσουμε ένα ασφαλές σύστημα, και στην παιδεία, και στον χώρο της υγείας και της κοινωνίας, φέρνοντας μία Ολιστική Θεραπευτική λύση για όλους μας.

Ο λόγος που καταθέτω για την ΑΜΡΑ, και την δική μας προσπάθεια, είναι για να ξεκαθαρίσω, πως πολλοί στον κόσμο, ένιωσαν αυτό το Κάλεσμα ψυχής, να κάνουν κάτι, να βοηθήσουν. 'Ολη όμως αυτή η παραφιλολογία, με τους Κοσμικούς Δασκάλους, με Υπεργήινα όντα, που τους πλησιάζουν, κτλ... κτλ... αλλά και όταν ξεφεύγει η κατάσταση στην Απάτη, και στην Εκμετάλλευση, είναι τα δύο μεγάλα αγκάθια στον χώρο του Εσωτερισμού.

Με άλλα λόγια αγαπητέ Γιάννη, όντως, είναι σημαντικό σε κάθε οργάνωση, να καταλαβαίνουμε την Πηγή, τον ιδρυτή (ιδρυτές), ποιός (ποιοί) είναι γιατί κάνουν αυτό που κάνουν, τι θέλουν να πετύχουν, αν είναι "καθαροί" άνθρωποι, και όχι απατεώνες, και πάλι ξανατονίζω όχι τέλειοι άνθρωποι, διότι ουδείς τέλειος, απλά πως δεν έχουν στήσει ακόμα μία "κομπίνα" εκμετάλλευσης, όπως όλες οι θρησκείες του κόσμου, ή δεν στέλνουν τους "μαθητές" ή "εκπαιδευόμενους" σε ψυχώσεις.

Η Εποχή μας, είναι τέτοια, που απαιτεί πλέον πάρα πολύ σκέψη και ανάλυση, πολλών παραγόντων, έτσι ώστε να κατανοούμε σε βάθος, τα πράγματα, διότι την παθαίνουμε από παντού, και λέμε συνέχεια... "δεν το πιστεύω, έκανα ακόμα ένα λάθος, και την επόμενη φορά θα είμαι πιο προσεκτικός"...

[Rose]

λόγω της κακής συμπεριφοράς του - επιβεβαιώνεται από τις δικαστικές αρχές της χώρας (Αργεντινή) - νομίμως απελαθεί από τη Θεοσοφική Εταιρεία.

Αν υπάρχουν περισσότερα στοιχεία, όσον αφορά το παραπάνω θέμα, θα μας βοηθούσε να ρίξουμε περισσότερο φως στην υπόθεση.

Προχωρώντας θα ήθελα να ρωτήσω, αγαπητέ Γιάννη, ποιός ήταν ο λόγος της αποχώρησής σου?  Τι ήταν αυτό που σε δυσαρέστησε?  Υπάρχει κάποια "απάτη" που θεωρείς πως συσχετίζεται με την Ν.Α.?

[Rose]

'Ολη όμως αυτή η παραφιλολογία, με τους Κοσμικούς Δασκάλους, με Υπεργήινα όντα, που τους πλησιάζουν, κτλ... κτλ... αλλά και όταν ξεφεύγει η κατάσταση στην Απάτη, και στην Εκμετάλλευση, είναι τα δύο μεγάλα αγκάθια στον χώρο του Εσωτερισμού.

Θα ήθελα να προσθέσω, πως όταν ένας άνθρωπος βιώνει κάποιο όραμα, που τον οδηγεί να ξεκινήσει μία Αποστολή, την Αυτοπραγμάτωση του 'Εργου του, βιώνει διάφορες εσωτερικές καταστάσεις, που είναι μέρος της διαδικασίας της "αφύπνισης".  Μπορεί λοιπόν, να νιώθει πως επικοινωνεί με αγγέλους, κοσμικούς δασκάλους, χριστό, παναγιά, αγίους κτλ, ανάλογα την "Πνευματική" του παιδεία.  Μπορεί να νιώθει πως δέχεται τηλεπαθητικά μηνύματα, και πως του μιλάνε, ή ακόμα να βλέπει διάφορα και να ακούει φωνές.  'Ολα αυτά αν δεν καταφέρουμε να τα ερμηνεύσουμε ψυχολογικά, και επιστημονικά, χωρίς να χάσουμε το βαθύτερο εσωτερικό νόημα, και την μυητική διαδικασία, δυστυχώς, μπορούν να αποβούν μοιραία, και για την ίδια μας την ζωή, αλλά και να οδηγήσουμε και άλλους, σε ένα ψυχικό γκρεμό, απλώνοντας φαντασιώσεις και ψεύδη, όπως τόσες μαρτυρίες, "δογματισμένων" θρησκόληπτων που φαντάζονται διάφορα.

Υπάρχει τεράστια διαφορά, το να προσεγγίζουμε την Πνευματικότητα, φιλοσοφικά, αρχετυπικά, να επικοινωνούμε σε ένα βαθύτερο επίπεδο, με την Κοσμική Συνείδηση, την Συμπαντική Συνείδηση, ή το Συλλογικό Ασυνείδητο, από το να φαντασιωνόμαστε πως επικοινωνούμε με "ανύπαρκτες οντότητες".  Δυστυχώς η Θ.Ε., ενώ από την μια βοήθησε να απεγκλωβιστούμε από την ψύχωση της εβραιοχριστιανικής αίρεσης, από την άλλη, εισήγαγε μια άλλη ψύχωση, αυτή των "Κοσμικών Δασκάλων", αντί των Αγίων του χριστιανισμού.  Οι "Κοσμικοί Διδάσκαλοι", είναι το αρχέτυπο της Συλλογικής Συνείδησης του Κόσμου μας, και δεν είναι πραγματικοί.  Δεν υπάρχουν πουθενά, Κοσμικοί Διδάσκαλοι¹, ούτε καμία Λευκή Αδελφότητα, όπως δεν υπάρχει Χιονάτη και Κοκκινοσκουφίτσα.  Αυτό που υπάρχει είναι μόνο συν-οδοιπόροι Αδελφοί, που μπορεί να βρίσκονται λίγο πιο μπροστά από εμάς, σε κάποια πράγματα, και μας βοηθάνε, να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας, δίνοντάς μας, κάποια μυστικά ή μυητικά κλειδιά, που δεν έχουν δοθεί με το "παραδοσιακό" σύστημα παιδείας, που μας τυφλώνει επίτηδες, μια και το βαμπιριστικό μας σύστημα, χρειάζεται "δούλους" και όχι "Αφυπνισμένους - Ελεύθερους".

Χωρίς αυτά τα "μυστικά" κλειδιά, χωρίς αυτά τα ιδιαίτερα "γυαλά", δυστυχώς προχωράμε τυφλοί και χαμένοι, χωρίς να γνωρίζουμε, που πάμε, ποιοί είμαστε, ποιος είναι ο σκοπός της ύπαρξής μας, και πως θα πετύχουμε την Αποστολή μας...

Υπάρχουν τόσες πολλές σχολές, από ακαδημίες, μέχρι μυητικά συστήματα, που προσπαθούν να διδάξουν και κάτι, όμως, ποιό σχολείο, μας βοηθάει πραγματικά, να αναγνωρίσουμε ποιοί είμαστε, και ποιό σχολείο πραγματικά μας υποστηρίζει να πραγματώσουμε το όραμα της ψυχής μας, που υπάρχει μέσα στον καθένα μας?  Αν υπήρχε ένα τέτοιο σχολείο, πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος μας?
_______________________________________________________________________________________________________

¹ Είναι σημαντικό να ξεκαθαριστεί, πως οι "Κοσμικοί Διδάσκαλοι" που επικοινώνησαν με την Μπλαβάτσκυ, ήταν απλά κάποιοι απατεώνες, που μάλιστα της έφαγαν αρκετά, όπως παραδέχτηκε η ίδια στο τέλος της ζωής της, όπου το παραμύθι άρχισε να ξεφουσκώνει και επιτέλους κατανόησε την πραγματικότητα...

[Rose]

Αγαπητέ Γιάννη,

για να μην σε κουράζουμε και τα λες από την Αρχή, αν έχεις κάποια λίνκς να προσθέσεις, όπου έχεις γράψει στο παρελθόν, η κατάθεσή σου, αυτή είναι πολύτιμη, για την έρευνα, και την κατανόησή μας...

http://www.filosofia.gr/forum/viewtopic.php?t=2309&postdays=0&postorder=asc&start=0

Θα ήθελα να ρωτήσω, αν έφτιαχνες μία Σχολή πως θα την έφτιαχνες, που δεν θα είχε τα αρνητικά της Ν.Α.?
Τι θεωρείς πως λείπει από την Κοινωνία, και χρειάζονται οι άνθρωποι, έτσι ώστε να βοηθηθούν?