Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Γενικά θέματα προβληματισμού
Όλη η αλήθεια
Ορφέας:
....συνέχεια....
Η ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΟΡΩΝ
Από την παραπάνω μικρή ανάλυση συμπεράναμε, μεταξύ άλλων ότι, ουσιαστικά «μεταφέρθηκαν» οικονομικοί πόροι από τους ιδιώτες στις τράπεζες, αυξάνοντας προφανώς το συνολικό ιδιωτικό χρέος.
Όσον αφορά την Ελλάδα τώρα, επειδή η «αρρώστια» εμφανίσθηκε κατ’ αρχήν στο δημόσιο τομέα της, επιλέχθηκε η μεταφορά περιουσιακών στοιχείων από τους ιδιώτες, στα ταμεία του κράτους. Επειδή όμως οι Έλληνες Πολίτες μάλλον δεν «συναίνεσαν» (μειωμένα φορολογικά έσοδα), ενώ τόσο η κυβέρνηση τους, όσο και η υπόλοιπη Ευρώπη (κυρίως η Γερμανία) ήταν πεπεισμένοι ότι δεν επρόκειτο να αποδεχθούν την «αιμοδοσία», όπως οι «συμπολίτες» τους σε άλλες δυτικές οικονομίες (Η.Π.Α. κλπ), θεωρήθηκε απαραίτητος ο εξαναγκασμός τους - με τη βοήθεια του ΔΝΤ.
Άλλωστε, ήταν γνωστές οι υψηλές «φοροδοτικές» ικανότητες των Ελλήνων Πολιτών, όπως πολύ εύκολα συμπεραίνεται από τον Πίνακα Ι που ακολουθεί (ας σημειωθεί εδώ ότι, το αυξημένο ιδιωτικό χρέος υποδουλώνει τους Πολίτες στο κράτος τους, αφού τους καθιστά απόλυτα εξαρτημένους από τις «υπηρεσίες» του):
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Συνολικό χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό
Χώρα Συνολικό Χρέος* Δημόσιο Χρέος** Ιδιωτικό Χρέος
Ελλάδα 248% 124,90 123,1%
Γερμανία 285% 76,70 208,3%
Ιταλία 315% 116,70 198,3%
Γαλλία 323% 82,50 240,5%
Πορτογαλία 323% 84,60 238,4%
Μ. Βρετανία 466% 80,00 386,0%
Πηγή: Συνδυασμός στοιχείων από Κομισιόν, McKinsey Global Institute και μελέτη της Deutsche Bank, σύμφωνα με την οποία το ιδιωτικό χρέος της Ελλάδας είναι 123% του ΑΕΠ, ενώ της Πορτογαλίας 239%
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
* Δημόσιο και ιδιωτικό, εσωτερικό και εξωτερικό
** Πρόβλεψη 2010
Όπως φαίνεται καθαρά από τον Πίνακα Ι, το συνολικό ιδιωτικό χρέος των Ελλήνων Πολιτών (νοικοκυριά) είναι πολύ χαμηλότερο, από το αντίστοιχο των υπολοίπων επιλεγμένων κρατών. Μία από τις αιτίες είναι η περιορισμένη «μεταφορά πόρων» εκ μέρους τους στο δημόσιο - πιθανότατα σαν αποτέλεσμα των κατά πολύ χαμηλότερων «υπηρεσιών» που τους προσφέρονται, σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη. Εκτός αυτού, οι Έλληνες αναρωτιούνται (εννοούμε αυτούς που διαθέτουν πράγματι φορολογική συνείδηση), εάν τα χρήματα τους διαχειρίζονται σωστά από το δημόσιο – ότι δεν «αναλώνονται» δηλαδή στη διαφθορά, στο χρηματισμό, στις υπερβολικές δαπάνες ή στην «κάλυψη» των «εισπρακτικών» κενών που προέρχονται από τη φοροαποφυγή των πολυεθνικών (οι οποίες έχουν «αλώσει» τη χώρα τα τελευταία έτη, επιδεινώνοντας το πρόβλημα των δημοσίων εσόδων).
Στα πλαίσια λοιπόν της ενεργοποίησης του ΔΝΤ, αποφασίσθηκε η καταναγκαστική «μετάγγιση», μέσω της αύξησης των εμμέσων φόρων, σε συνδυασμό με τη μείωση των αμοιβών (συντάξεων κλπ) –ανεξάρτητα από την τεράστια ύφεση (Stagflation), την οποία θα προκαλέσει η «θανατηφόρα» αυτή μέθοδος.
Στην προκειμένη περίπτωση οι Έλληνες, αντιμετωπίζοντας μελλοντικά έναν πληθωρισμό της τάξης του 5% (λόγω της επίδρασης των εμμέσων φόρων – τα τρομακτικά αποτελέσματα του «στασιμοπληθωρισμού», στα επιτόκια και αλλού, θα ακολουθήσουν πολύ σύντομα), με μειωμένες ή «παγωμένες» αμοιβές, θα αναγκασθούν να ρευστοποιήσουν τα περιουσιακά τους στοιχεία (να δανεισθούν κλπ), έτσι ώστε να αποφύγουν μία δραματική, απότομη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου.
Επομένως, θα μεταφερθούν έμμεσα τα δικά τους περιουσιακά στοιχεία στο δημόσιο, για την εξόφληση των χρεών του – ανεξάρτητα από το εάν έχουν οι ίδιοι την ευθύνη ή όχι, όπως ακριβώς συνέβη και με τους πολίτες των υπολοίπων χωρών. Δυστυχώς, την ίδια «πορεία» θα ακολουθήσουν και τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία, συμπεριλαμβανομένης της ακίνητης περιουσίας του, υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 350 δις € - από τα οποία όμως ένα μικρό μόνο μέρος θα συμβάλλει στην πληρωμή του χρέους.
Ολοκληρώνοντας, επειδή αναφέρεται ευρύτατα η «οικονομική ενίσχυση» της χώρας μας από την ΕΕ και το ΔΝΤ, σαν κάποιο «δώρο» που μας προσφέρθηκε, παραθέτουμε εν πρώτοις τον Πίνακα ΙΙ.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙ: Λήξη Ομολόγων, με ημερομηνία καταγραφής 29.04.2010*, σε δις €
Έτος Ελλάδα Ιταλία Ισπανία Πορτογαλία Ιρλανδία
2010* 15,80 251,50 76,50 17,90 8,60
2011 31,30 192,20 84,00 15,90 4,60
2012 31,70 168,20 61,20 8,60 6,00
2013 24,90 100,40 51,50 8,20 6,00
2014 31,60 89,10 46,80 13,60 10,00
2015 21,10 85,40 24,70 9,90 0,20
2016 15,10 51,10 16,10 5,60 8,60
2017 22,10 64,40 29,80 6,20 0,00
2018 9,80 46,20 16,50 6,50 8,20
2019 24,70 86,50 28,70 7,90 14,50
2020 5,30 52,70 8,30 5,00 16,70
Σύνολο 233,40 1.187,70 444,10 105,30 83,40
Πηγή: Bloomberg
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
Σύμφωνα με τον Πίνακα ΙΙ, η χώρα μας θα χρειασθεί, απλά για την εξυπηρέτηση του υφιστάμενου δανεισμού της έως το 2013, το ποσόν των 103,7 δις €. Στο ποσόν αυτό, θα προστεθούν οι τόκοι και τα μέχρι τότε ελλείμματα των προϋπολογισμών της, τα οποία υπολογίζουμε αισιόδοξα (με ετήσιο μέσον όρο το 6% επί ΑΕΠ 240 δις € για τέσσερα έτη), στα 14,4 δις € Χ 4 = 57,6 δις €. Συνολικά λοιπόν θα απαιτηθούν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, 161,3 δις € δάνεια, από τα οποία έχουν εξασφαλισθεί τα 110 δις € (με βάση την ανακοίνωση του Eurogroup).
Προφανώς, τα 110 δις € δόθηκαν επειδή αποφασίσθηκε η «απομάκρυνση» της Ελλάδας από το διεθνές πιστωτικό σύστημα, λόγω των τεράστιων κινδύνων που προβλεπόταν για ολόκληρο τον πλανήτη – μεταξύ άλλων, σαν αποτέλεσμα των επιθέσεων των κερδοσκόπων εναντίον της, τις οποίες ουσιαστικά προκάλεσε η ανεύθυνη (αν όχι σκόπιμη) στάση της Γερμανίας, αλλά και η έμμονη ιδέα της κυβέρνησης μας να αναζητάει παντού δανεικά, αντί να ασχοληθεί με τη λήψη ουσιαστικών «μέτρων» στο εσωτερικό της.
Δηλαδή, αντί να δανεισθεί αυτό το ποσόν η χώρα μας από τις διεθνείς αγορές, όπως συνέβαινε ανέκαθεν, θα το δανεισθεί από την ομάδα ΕΕ-ΔΝΤ. Εάν βέβαια αργότερα τα καταφέρει, τότε δεν θα χρησιμοποιήσει το δηλητηριώδες «πακέτο» που της προσφέρθηκε. Φυσικά, τα 110 δις € οφείλουν να επιστραφούν στους δανειστές με τόκους – ενώ δεν είναι καθόλου σίγουρη η «επάνοδος» της Ελλάδας στο διεθνές πιστωτικό σύστημα, από το οποίο θα χρειαστεί σύντομα τα υπόλοιπα 51,3 δις €(161,3 – 110,0).
Ακόμη λιγότερο σίγουρη είναι η επίλυση των προβλημάτων της, αφού κατέφυγε αναγκαστικά στη μείωση των ονομαστικών αμοιβών (σχεδόν ποτέ στην Ιστορία δεν έχει γίνει αποδεκτή από τους εργαζομένους) και στην αύξηση των φόρων, εν μέσω παγκόσμιας και εγχώριας ύφεσης – μη έχοντας τη δυνατότητα μίας «ανταγωνιστικής» υποτίμησης του νομίσματος της.
Πολύ περισσότερο, επειδή η μείωση των αμοιβών αφορά μόνο το δημόσιο τομέα, ο οποίος δεν ανταγωνίζεται τις υπόλοιπες χώρες - ενώ ο ιδιωτικός τομέας θα πρέπει να ανταπεξέλθει με τεράστιες πληθωριστικές πιέσεις, οι οποίες πολύ πιθανόν θα «αποδεκατίσουν» έναν μεγάλο αριθμό μικρομεσαίων επιχειρήσεων της χώρας, αποβιομηχανοποιώντας την ολοσχερώς.
Επομένως, η «αντιστροφή της τάσης» μέσω των «κλασσικών» ΔΝΤ-μεθόδων είναι εξαιρετικά αμφίβολη - με αποτέλεσμα τα «μέτρα» που λήφθηκαν να αποβούν στην κυριολεξία καταστροφικά, «εγκληματικά» ίσως για τη χώρα μας.
....συνεχίζεται....
Ορφέας:
....συνέχεια....
ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Το βασικότερο πλεονέκτημα μας, είναι αναμφίβολα το μεγαλύτερο πρόβλημα μας: το διογκωμένο δημόσιο δηλαδή, το οποίο είναι η πηγή των περισσοτέρων «δεινών» μας. Ειδικότερα, από τον Πίνακα ΙΙΙ που ακολουθεί, φαίνεται καθαρά ότι, όλες οι χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου (αλλά και οι Η.Π.Α., η Μ. Βρετανία, η Ιαπωνία κα), έχουν αντίστοιχα προβλήματα με την Ελλάδα. Εν τούτοις, καμία από αυτές δεν έχει τόσο μεγάλα περιθώρια διορθωτικών κινήσεων, όσο η χώρα μας, ενώ από καμία χώρα δεν ζητήθηκε να αυτοκτονήσει – με την κυβέρνηση της να το αποδέχεται άνευ όρων.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΙΙΙ: Δημόσιο χρέος 2007 - Πρόβλεψη δημοσίων χρεών προς ΑΕΠ το 2010 στην Ευρωζώνη – Έλλειμμα 2009
Χώρα Δ. Χρέος 2007 / % Δ. Χρέος 2010 / % Έλλειμμα / %
Ελλάδα 81,70 124,90 -12,20
Ιταλία 105,60 116,70 -5,30
Βέλγιο 86,10 101,20 -5,80
Πορτογαλία 65,80 84,60 -8,00
Ιρλανδία 21,10 82,90 -14,70
Γαλλία 66,60 82,50 -8,20
Γερμανία 65,30 76,70 -5,00
Αυστρία 61,00 73,90 -5,70
Μάλτα 60,00 70,90 -4,40
Ισπανία 35,70 66,30 -10,10
Ολλανδία 47,70 65,60 -6,10
Κύπρος 61,50 58,60 -5,70
Φιλανδία 32,90 47,40 -4,50
Σλοβενία 25,70 42,80 -7,00
Σλοβακία 34,80 39,20 -6,00
Λουξ/ούργο 2,60 16,40 -4,20
Μέσος Ευρωζώνης 53,38 84,00 -6,90
Πηγή: ΕΕ – Κομισιόν - IQ
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
Για παράδειγμα, η Πορτογαλία, αποβιομηχανοποιημένη πολύ περισσότερο από την Ελλάδα (ουσιαστικά, η βιομηχανία της περιορίζεται στα τσιμέντα, καθώς επίσης στην παραγωγή ξύλου και χαρτιού), έχει ελάχιστες δυνατότητες περιορισμού των δημοσίων δαπανών της, καθώς επίσης μηδαμινή δημόσια περιουσία. Εκτός αυτού, τα χρέη του ιδιωτικού τομέα της είναι ύψους 239% επί του ΑΕΠ της - ενώ τα αντίστοιχα των Ελλήνων είναι περί το 123% του ΑΕΠ. Όσον αφορά δε το κόστος εργασίας, αυξήθηκε 5% από την είσοδο της στην Ευρωζώνη – της Ελλάδας παρέμεινε σταθερό, ενώ της Γερμανίας μειώθηκε κατά 15%.
Επομένως, η Ελλάδα μπορεί πολύ πιο εύκολα να διορθώσει τα λάθη της, χωρίς να υποχρεωθεί στον τεράστιο στασιμοπληθωρισμό (πληθωριστικός αποπληθωρισμός), με τον οποίο «απειλείται» από το ΔΝΤ - απλά περιορίζοντας τις δαπάνες. Εάν όμως «υποκύψει» στις «ΔΝΤ-μεθοδεύσεις», τότε οι δυνατότητες της μηδενίζονται - αφού το ΑΕΠ θα υποχωρήσει κάτω από τα 200 δις €, με το χρέος να εκτοξεύεται στα 400 δις € (200% του ΑΕΠ). Κατά την άποψη μας, μία λογική ηγεσία είναι αδύνατον να ακολουθήσει αυτό το δρόμο – εκτός εάν υπηρετεί άλλες σκοπιμότητες ή γνωρίζει πληροφορίες που εμάς μας διαφεύγουν.
Στο ίδιο παράδειγμα, η Πορτογαλία, με εξαγωγές περίπου 50 δις $, είναι πολύ δύσκολο να τις αυξήσει – πόσο μάλλον με κύριο αποδέκτη των προϊόντων της την Ισπανία, η οποία πλήττεται σε τεράστιο βαθμό από την ανεργία (άνω του 20%). Η Ελλάδα όμως, με εξαγωγές περί τα 17 δις $ (τρείς φορές λιγότερες από την Πορτογαλία), είναι πολύ πιο εύκολο να τις αυξήσει – ειδικά επειδή έχει τη δυνατότητα να επεκταθεί στη Ρωσία, καθώς επίσης στις Αραβικές και λοιπές χώρες της «Ανατολής».
Ένα επόμενο πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι ο τραπεζικός τομέας της, ο οποίος έχει πληγεί ελάχιστα από την κρίση – σε σύγκριση τουλάχιστον με την Ιρλανδία, η οποία υποχρεώθηκε να αναλάβει χρέη 80 δις € των τραπεζών της, ή με την Ισπανία, η οποία ήδη «φοβάται» την κατάρρευση κάποιων τραπεζών της (λόγω της «υπερτιμολόγησης» των κατασκευαστικών δανείων κλπ). Επίσης οι εισηγμένες εταιρείες της οι οποίες, κάτω από ομαλές συνθήκες, θα αξιολογούνταν τουλάχιστον δύο φορές παραπάνω (ποσόν που υπερβαίνει τα 70 δις €, σε σχέση με τη σημερινή τους κεφαλαιοποίηση ).
Τρίτο πλεονέκτημα είναι η οικοδομική δραστηριότητα και οι σχετικά ομαλές τιμές των ακινήτων στην Ελλάδα – σε σύγκριση με την αντίστοιχη κατάσταση της Ισπανίας, η οποία έχει υποχρεωθεί σε τεράστια ανεργία λόγω της, στηριγμένης στα ακίνητα, ανάπτυξης της οικονομίας της.
Τέταρτο πλεονέκτημα είναι οι καταθέσεις των Πολιτών της, οι οποίες υπερβαίνουν τα 200 δις € - οπότε θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν εσωτερικά το δημόσιο χρέος, κατά το παράδειγμα της Ιαπωνίας (δημόσιο χρέος 200% του ΑΕΠ). Ειδικά όσον αφορά αυτό το σημείο,αδυνατούμε να καταλάβουμε την άρνηση της κυβέρνησης μας να εκδώσει Εθνικά Ομόλογα – κάτι που είχαμε προτείνει τόσο εμείς, όσο και πολλοί άλλοι, έγκαιρα στο παρελθόν. Ελπίζουμε κάποια στιγμή να εξηγήσει η κυβέρνηση μας τη στάση της, η οποία έχει «προβληματίσει» τους Έλληνες σε μεγάλο βαθμό.
Πέμπτο πλεονέκτημα είναι η συνειδητοποίηση της Γερμανίας ότι, τυχόν χρεοκοπία χωρών της ΕΕ, θα έχει δυσμενή αποτελέσματα, όχι μόνο για το χρηματοπιστωτικό της σύστημα, αλλά και για τις επιχειρήσεις – μείωση των γερμανικών εξαγωγών και απώλεια πιστώσεων. Ήδη η χώρα κατακλύζεται από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της, οι οποίες αναζητούν εξασφάλιση των εξαγωγικών τους πιστώσεων από το κράτος τους (Πίνακας IV):
ΠΙΝΑΚΑΣ IV: Γερμανικές εξαγωγές 2009 και ασφάλειες στις 28.02.10
Χώρα Εξαγωγές σε δις € Ασφάλειες σε δις € Ποσοστό Ασφάλισης
Ελλάδα 6,65 1,30 19,55%
Πορτογαλία 6,17 1,30 21,06%
Ισπανία 31,30 7,10 22,68%
Ιταλία 51,05 12,10 23,70%
Σύνολα 95,18 21,80 22,90%
Πηγή: Σύνδεσμος Ασφαλιστών Γερμανίας (GDV)
Πίνακας: Β. Βιλιάρδος
Σημείωση: Οι συνολικές εξαγωγές της Γερμανίας το 2009 ήταν 803,9 δις € - επομένως, οι εξαγωγές στις τέσσερις παραπάνω χώρες αποτελούν το 11,84% του συνόλου
Χωρίς να επεκταθούμε περισσότερο, φαίνεται καθαρά ότι η χώρα μας έχει αρκετά πλεονεκτήματα - εάν αποφάσιζε να λύσει μόνη της τα προβλήματα της, χωρίς τη βοήθεια «εξωθεσμικών» οργανισμών. Επομένως, η προσφυγή της στο ΔΝΤ είναι αναμφίβολα ένα τεράστιο λάθος, αν όχι μία εγκληματική ενέργεια, η οποία θα έπρεπε να εμποδιστεί με κάθε τρόπο – ενδεχομένως ακόμη και με την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων εναντίον της προσφυγής στο ΔΝΤ από τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα τα οποία, όπως τουλάχιστον ανακοινώνουν, δεν συμφωνούν, στο σύνολο τους, με μία τέτοια ενέργεια της κυβέρνησης μας.
Ολοκληρώνοντας, οι Έλληνες Πολίτες δεν έχουν εκλέξει το ΔΝΤ για να τους κυβερνήσει ενώ, εάν η σημερινή πολιτική ηγεσία αδυνατούσε να ανταπεξέλθει με τις απαιτήσεις μίας χρηστής, ορθολογικής και ανεξάρτητης διοίκησης ενός κράτους, τότε δεν είχε κανένα λόγο να θέσει υποψηφιότητα στις εκλογές. Η «άγνοια» των πραγματικών μεγεθών της Ελληνικής Οικονομίας που «ισχυρίζεται» (αν και αμφιβάλλουμε τεκμηριωμένα, αφού ήταν σε όλους γνωστές οι Εκθέσεις της ΤτΕ και του ΔΝΤ από τον Αύγουστο του 2009), δεν αποτελεί προφανώς καμία δικαιολογία, αφού είναι υποχρεωμένη να ανταπεξέλθει με τα πραγματικά δεδομένα – ενώ δεν επιτρέπεται καν να σκέφτεται μία νέα, πρόωρη προσφυγή στους εκλογείς, υπό τις σημερινές, αντίξοες συνθήκες (όπως δυστυχώς έπραξε η προηγούμενη κυβέρνηση μας, οδηγώντας την Ελλάδα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας)
Βασίλης Βιλιάρδος (copyright)
Αθήνα, 04. Μαΐου 2010
viliardos@kbanalysis.com
Κανένας:
--- Παράθεση από: Κανένας στις Μαΐου 02, 2010, 22:15:19 ---Ίσως «διαπραγματεύτηκαν» κάτω από το τραπέζι να πουλήσουν κοψοχρονιάς τη Μακεδονία, ίσως τα πετρέλαια του Αιγαίου.
--- Τέλος παράθεσης ---
Αρχίζει ο «πόλεμος» για τα πετρέλαια του Αιγαίου
Ανοίγει το πετρελαϊκό παιχνίδι στο Αιγαίο, με την κυβέρνηση να προχωρά στην ίδρυση Φορέα Υδρογονανθράκων, με σκοπό βεβαίως σε χρόνο – ρεκόρ ( 6 μήνες) να νοικιάσει 42 θαλάσσια οικόπεδα που, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν δημιουργηθεί, ώστε να ξεκινήσουν οι εξορύξεις για το «δώρο του Θεού», τη στιγμή που η Τουρκία κάνει λόγο για συνδιαχείριση στο Αιγαίο.
Πηγή: http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/-lr--2010091227316/
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση