Σχόλια > Κοινωνικοί Προβληματισμοί

«ΌΧΙ» δασκάλων στις μαθητικές παρελάσεις

(1/13) > >>

etidorhpa:
Δημοσίευση: 24-10-2009 19:37 από Ομάδα TVXS

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης αντιτίθεται στη συμμετοχή των μαθητών του στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου εκφράζοντας τις παιδαγωγικές αντιρρήσεις στο θεσμό της μαθητικής παρέλασης. Του Aρίστου Αναγνώστου.

«Η ολοκληρωτική νοοτροπία, ο αποκλεισμός και οι διακρίσεις, ο μιλιταρισμός, η ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας και η αφομοίωση δεν έχουν προφανώς καμιά σχέση με την κατάκτηση της ιστορικής γνώσης και την κριτική προσέγγιση της συλλογικής μνήμης από τους μαθητές Αν κάτι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο είναι αυτό που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους με τη λήξη του πολέμου: “Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός στη γη” Κι αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει μέσα από την παρέλαση, το αντίθετο μάλιστα», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος των δασκάλων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού.

Παρέλαση με το ζόρι

Ωστόσο, παρά την άρνηση των δασκάλων, οι μαθητές του 1ου Πειραματικού θα παρελάσουν με …άνωθεν επιβολή. Αυτή είναι η απόφαση του Διευθυντή του 1ου Γραφείου της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης.

Η απόφαση αυτή προκάλεσε την αντίδραση του Εποπτικού Συμβουλίου των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ, το οποίο απαρτίζουν ο επίκουρος καθηγητής, Αθανάσιος Αϊδίνης και οι λέκτορες Τάσος Λιάμπας και Έφη Παπαδημητρίου. Με ομόφωνη απόφασή του το εποπτικό Συμβούλιο εκφράζει την υποστήριξή του στο Σύλλογο Διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου για τις παρελάσεις, θεωρώντας τις «ως συντηρητικά ιδεολογικά σύμβολα και αναχρονιστικές πρακτικές που αντιτίθενται στην υπόσχεση της Παιδαγωγικής ως Επιστήμης της Εκπαίδευσης για ένα ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο για όλα τα παιδιά, που προετοιμάζει το δημιουργικό, κοινωνικό, ικανό για συνεργασία και ολόπλευρα ολοκληρωμένο άνθρωπο».

Δάσκαλοι: Η Ιστορία μιλά από μόνη της

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ. Σ. Θεσσαλονίκης του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ θυμίζει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ότι: «Το μαθητικό συμπλήρωμα στις στρατιωτικές παρελάσεις ξεκίνησε στα χρόνια του Μεταξά, όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη, ενώ η στρατιωτικοποίηση της νεολαίας ( Ε.Ο.Ν.) ήταν βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε οι μαθητικές παρελάσεις συνεχίζονται αδιάλειπτα καθοριζόμενες από ένα θολό νομοθετικό πλαίσιο -«προαιρετικά και με το ζόρι», παρά την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα της υποχρεωτικότητας της συμμετοχής μαθητών και εκπαιδευτικών σ΄ αυτές. Η μόνη περίοδος που τέθηκε ουσιαστικά ζήτημα κατάργησής τους ήταν αμέσως μετά τη χούντα. Όμως οι παρελάσεις έμειναν ανέγγιχτες από οποιαδήποτε απόπειρα «εκσυγχρονισμού» ακολούθησε και έτσι μέχρι σήμερα μαθητές και μαθήτριες συνεχίζουν να παίζουν τα στρατιωτάκια με τους εκπαιδευτικούς (και ιδίως τους/τις γυμναστές/τριες) σε ρόλο «επιλοχία».

Από τη σκοπιά της παιδαγωγικής

«Προφανώς, η μαθητική παρέλαση (και μάλιστα στρατιωτικού τύπου) δεν αντέχει ούτε τη στοιχειώδη κριτική προσέγγιση από οποιαδήποτε σύγχρονη παιδαγωγική σκοπιά. Αφού όλα στην παρέλαση παραπέμπουν σε παιδαγωγικούς αρχαϊσμούς στρατιωτικού τύπου. Γι’ αυτό και όλη η προετοιμασία είναι μια ξεκομμένη δράση στο χώρο του σχολείου. Συναντά τη χαρούμενη αποδοχή των μαθητών/τριών, μόνο γιατί γίνεται «έξω» και αντιμετωπίζεται με την ιλαρότητα ενός παιχνιδιού ρόλων. Έτσι όμως η «εγχάραξη» επιτυγχάνεται πολύ ευκολότερα, αφού οι «συνθήκες πρόσληψης» είναι σχεδόν ιδανικές (πολύ θα θέλαμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας να γίνεται «έξω» και με «παιχνιώδη» διδακτική προσέγγιση).

Όμως τι ακριβώς «εγχαράσσεται»;

α) Διαχωρισμός-διακρίσεις: αγόρια μπροστά, κορίτσια πίσω (ολοφάνερα σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα ακατανόητο). Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της σημαίας-πληβείοι πίσω. Μάλιστα η εξάδα μόνο πηγαίνει συνήθως στη Δοξολογία και πάντα μπροστά- ξεκομμένη από τον υπόλοιπο μαθητικό όχλο. Εδώ, συναντάμε και το μεγάλο θέμα της απόρριψης των παιδιών με αναπηρίες. Η εγκύκλιος που επιτρέπει και τη συμμετοχή ανάπηρων στην πράξη περιορίζεται στους/ις σημαιοφόρους και αποτελεί καταφανώς επικοινωνιακό τρικ, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γενικευτεί, αφού οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή στα «παρελαύνοντα τμήματα» δεν σέβονται διόλου τις ιδιαίτερες δυσκολίες και ανάγκες αυτών των παιδιών.

β) Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός: Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση, που μετατρέπει το σχολείο σε τσίρκο. Για να μπορούμε να «στοιχιζόμαστε» βλέποντας μόνο το κεφάλι του μπροστινού μας και να «ζυγιζόμαστε» ρίχνοντας ματιές στο πλάι στο/στη διπλανό/ή μας και εντέλει να κινούμαστε σαν ρομποτάκια με το ρυθμό που επιβάλλει -παβλοφικά-η σφυρίχτρα ή το «ένα στο αριστερό».

γ) Αγελισμός - ομοιομορφία: συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τώρα τελευταία, μάλιστα, έχουμε σύνδεση του εθνικοσοσιαλιστικού αυτού κατάλοιπου με το θεσμό της χορηγίας. Συνήθως φροντιστήρια «χορηγούν» μέρος (φουλάρια, γιλέκα, μπερέδες κ.λ.π.) της ενδυμασίας.

δ) Υποβιβασμός του ελεύθερου πολίτη σε υποταγμένο «υπήκοο»: Από ποιο φεουδαρχικό χρονοντούλαπο άραγε βγαίνουν αυτοί οι «επίσημοι» που στέκονται κάθε φορά στην εξέδρα (δεσπότης, στρατηγός, νομάρχης -οι αρχές και εξουσίες του τόπου) επιθεωρώντας με βλοσυρό βλέμμα τους υπηκόους τους, καθώς αυτοί τους «αποδίδουν τιμές» (γιατί άραγε;) στρέφοντας την κεφαλή δεξιά (ενώ ταυτόχρονα κοιτάνε λοξά τη «στοίχισή» τους και ακόμα πιο λοξά τη «ζύγισή» τους);

ε) Κιτς και αισθητική κακογουστιά: Εκτός από τον τρόπο που κινούμαστε και τα ρούχα που φοράμε στην παρέλαση ακούμε και μουσική (δεν υπάρχει τελετουργία χωρίς μουσική υπόκρουση άλλωστε, εκτός από αυτές που απαιτούν πλήρη σιωπή). Και τι μουσική! Στρατιωτικά εμβατήρια (την κακοποίηση, δηλαδή, της όποιας συμφωνικής παράδοσης της Δύσης) που επενδύουν μουσικά κάποια άτεχνα στιχάκια εθνικιστικού κρεσέντου.

στ) Eθνικιστική μονοπολιτισμικότητα: Παρά τα ρητορικά φληναφήματα περί «σεβασμού των πολιτισμικών διαφορών» οι παρελάσεις αποτελούν έναν ακόμη μηχανισμό (τον πιο χοντροκομμένο, ίσως) για την επιβολή είτε της αφομοίωσης είτε της ρατσιστικής απόρριψης και του αποκλεισμού του «διαφορετικού» από την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι «καθιερωμένες» πλέον αντιπαραθέσεις γύρω από το ζήτημα των αλλοδαπών σημαιοφόρων το αποδεικνύουν περίτρανα.




+n-

Kαζαντζακικός:
http://www.youtube.com/watch?v=QAW9WcqtUYI

 >:(

Κανένας:
Στην ΑΜΡΑ υπερασπίζουμε την ελευθερία και τα δικαιώματα του ανθρώπου.  Στο πλαίσιο αυτό, θα έπρεπε να υποστηρίζουμε την άποψη να μη γίνονται μαθητικές παρελάσεις.  Και οι λόγοι αναφέρθηκαν εύστοχα πιο πάνω.

Ειλικρινά δεν ξέρω και ρωτάω.  Να καταργηθούνε οι μαθητικές απουσίες σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση?  Να καταργηθεί η εξέταση και τα διαγωνίσματα?

Γιατί να μη καταργηθούνε και οι στολές στο στρατό?  Δηλαδή από το στρατιωτικό παντελόνι καθορίζεται το αξιόμαχο του οπλίτη?  Αν εγώ φοράω ένα πράσινο τζήν παντελόνι, στραβά θα πυροβολώ?

Μέχρι που εκτίνεται η ατομική ελευθερία?  Μέχρι εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου?  Μέχρι εκεί που αρχίζουν οι υποχρεώσεις μας?


--- Παράθεση από: etidorhpa στις Οκτωβρίου 26, 2009, 10:33:25 --- «Το μαθητικό συμπλήρωμα στις στρατιωτικές παρελάσεις ξεκίνησε στα χρόνια του Μεταξά, όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη, ενώ η στρατιωτικοποίηση της νεολαίας ( Ε.Ο.Ν.) ήταν βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε οι μαθητικές παρελάσεις συνεχίζονται αδιάλειπτα καθοριζόμενες από ένα θολό νομοθετικό πλαίσιο ...
--- Τέλος παράθεσης ---

Ναι, ο Μεταξάς το ξεκίνησε.  Το έκανε για να ράβουν οι ράφτες στολές?  Μήπως βοήθησε έστω και λίγο να ισχυροποιηθεί το εθνικό φρόνημα? Μήπως βοήθησε έστω και λίγο που αντιμετωπίσαμε τους Ιταλούς το ’40 και τους πήραμε και τα σώβρακα?  Και πόσο παιδαγωγικό ήταν αυτό?

Ναι, χάνουμε ελευθερία και εκπαιδεύουμε τα μυαλά σε μία στρατιωτικοποίηση με τις παρελάσεις και τις στολές.  Κερδίζουμε κάτι, ή μόνο χάνουμε? 

Να μην έχουμε στρατιοτικοποίηση.  Και ποιος θα φυλάει τα σύνορα? Ποιος θα υπερασπίζεται την ελευθερία που θέλουμε να έχουμε?  Οι οικονομικοί μετανάστες?  Εμένα δε μου άρεσε που πήγα φαντάρος και δε θέλω ούτε τα παιδιά μου να πάνε. Αλλά θέλω όμως να ζω και «ελεύθερα».  Πως λύνουμε το πρόβλημα και που είναι η ισορροπία?

Και πως κάνεις αξιόμαχο στρατό?  Με καλοραμένες στολές?  Με όπλα υψηλής τεχνολογίας που ελέγχει ο προμηθευτής?  Το υψηλό φρόνημα που βρίσκεται?  Και πως το καλλιεργείς?  Με πρωινάδικα, με reality-shows, με προβολή ανορεξικών μοντέλων?  Μήπως βοηθάει κάπου η στρατιοτικοποίηση των νέων?  Ξέρω ‘γω?  Μήπως οι αρχαίοι Σπαρτιάτες με τη εξαιρετικά στρατιωτική εκπαίδευση που έδιναν στους νέους, να είχαν κάποια μειονεκτήματα ΑΛΛΑ και πλεονεκτήματα σαν κράτος?  Υπάρχουν πολλοί λαοί που έδωσαν παραδείγματα ανάλογα με τους 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα, και που να οφείλεται αυτό άραγες?

Να ίσως ένας μικρός αντίλογος: Κάτω τα ξερά σας από το «Όχι»

Μακάρι να ήξερα που βρίσκεται η ισορροπία.

etidorhpa:
αδ.Κανενα,για μενα δεν ειναι θεμα ισορροπιας (η ισως παρα-ειναι)...
Οι μαθητικες παρελασεις δεν εχουν να κανουνμε την τονωση του εθνικου φρονηματος..νομιζω πως κανεις μας δεν ενοιωσε κατι το 'Εθνικο',περα απο την ατελειωτη βαρεμαρα περιμενοντας κατω απο τον ηλιο για να ξεκινησουμε και αυτο με ανταλλαγμα μια εκδρομη...
Η καταργηση των απουσιων και τα λοιπα,δεν εχουν σχεση και φυσικα δεν πρεπει να καταργηθουν..γιατι εχουν να κανουν με την ουσια της υλης που διδασκεται..

Βλεπουμε πραγματι ποσο λειτουργησε το μετρο του Μεταξα-να κολλησει δηλαδη και τους μαθητες στις στρατιωτικες παρελασεις-..τοσα χρονια μετα,το φρονημα των Ελληνων παραμενει Υψηλοτατο...ειδικα στο μηκος της φουστας...

Σχετικα με το 'αξιομαχο' του στρατου,[το οποιο δεν μεταβαλλεται απο τις παρελασεις],νομιζω πως το να λεμε πως κατα βαθος θελουμε να μην εχουμε στρατους και τα παιδια μας να μην ζησουν στιγμες ασχημες,αλλα πρεπει προσωρινα να τονιζεται η 'στρατικοποιηση' μεσω παιδειας,παρελασεων και γενικα εθνικιστικοτερων δρασεων...οδηγει σε αδιεξοδο...


τι αλλο πρεπει να γινει για να καταννοησουμε πως οι εχθροι μας ειναι εσωτερικοι??

Γιατι δηλαδη τα παιδια και ο στρατος να παρελαυνουν 'τονιζοντας΄την ετοιμοτητα μας σε περιπτωση εξωτερικης απειλης (οοοοταν γινει) για 2 μερες τον χρονο και τις υπολοιπες 363 δεν κανουμε ουτε βημα προς την κατευθυνση του να γινουμε μια στοιχειωδως Ευρωπαικων προδιαγραφων χωρα?


Η επιφανειακη πολιτιστικη ζωη της χωρας,με τα reality και τα ανορεξικα μοντελα ειναι στον ιδιο αξονα με την επιφανειακη ποδοσφαιρικη αντιμετωπιση ολων των θεματων...και των λεγομενων 'εθνικων'


Πρεπει καποτε νομιζω να συμφωνησουμε τι εννοουμε οι Ελληνες,οταν λεμε Ελλαδα...ψυχραιμα και χωρις συναισθηματισμους,γιατι αυτοι ειναι που σπερνουν το μικροβιο του Δυισμου....(εμεις/οι αλλοι)....

+n-

Kαζαντζακικός:

--- Παράθεση από: etidorhpa στις Οκτωβρίου 26, 2009, 14:18:24 ---αδ.Κανενα,για μενα δεν ειναι θεμα ισορροπιας (η ισως παρα-ειναι)...
Οι μαθητικες παρελασεις δεν εχουν να κανουνμε την τονωση του εθνικου φρονηματος..νομιζω πως κανεις μας δεν ενοιωσε κατι το 'Εθνικο',περα απο την ατελειωτη βαρεμαρα περιμενοντας κατω απο τον ηλιο για να ξεκινησουμε και αυτο με ανταλλαγμα μια εκδρομη...
Η καταργηση των απουσιων και τα λοιπα,δεν εχουν σχεση και φυσικα δεν πρεπει να καταργηθουν..γιατι εχουν να κανουν με την ουσια της υλης που διδασκεται..

Βλεπουμε πραγματι ποσο λειτουργησε το μετρο του Μεταξα-να κολλησει δηλαδη και τους μαθητες στις στρατιωτικες παρελασεις-..τοσα χρονια μετα,το φρονημα των Ελληνων παραμενει Υψηλοτατο...ειδικα στο μηκος της φουστας...

Σχετικα με το 'αξιομαχο' του στρατου,[το οποιο δεν μεταβαλλεται απο τις παρελασεις],νομιζω πως το να λεμε πως κατα βαθος θελουμε να μην εχουμε στρατους και τα παιδια μας να μην ζησουν στιγμες ασχημες,αλλα πρεπει προσωρινα να τονιζεται η 'στρατικοποιηση' μεσω παιδειας,παρελασεων και γενικα εθνικιστικοτερων δρασεων...οδηγει σε αδιεξοδο...


τι αλλο πρεπει να γινει για να καταννοησουμε πως οι εχθροι μας ειναι εσωτερικοι??

Γιατι δηλαδη τα παιδια και ο στρατος να παρελαυνουν 'τονιζοντας΄την ετοιμοτητα μας σε περιπτωση εξωτερικης απειλης (οοοοταν γινει) για 2 μερες τον χρονο και τις υπολοιπες 363 δεν κανουμε ουτε βημα προς την κατευθυνση του να γινουμε μια στοιχειωδως Ευρωπαικων προδιαγραφων χωρα?


Η επιφανειακη πολιτιστικη ζωη της χωρας,με τα reality και τα ανορεξικα μοντελα ειναι στον ιδιο αξονα με την επιφανειακη ποδοσφαιρικη αντιμετωπιση ολων των θεματων...και των λεγομενων 'εθνικων'


Πρεπει καποτε νομιζω να συμφωνησουμε τι εννοουμε οι Ελληνες,οταν λεμε Ελλαδα...ψυχραιμα και χωρις συναισθηματισμους,γιατι αυτοι ειναι που σπερνουν το μικροβιο του Δυισμου....(εμεις/οι αλλοι)....

+n-



--- Τέλος παράθεσης ---

συμφωνω με τις παραπανω αποψεις...
και φανταρος πηγα και παρελαση εκανα... ολα αυτα τα ωραια του ΚΡΑΤΟΥΣ τα βιωσα και εγω οπως ολοι μας...
ολες αυτες τις μηχανες των εξαρτημενων αντανακλαστικων, που θα ξυπνησουν μεσα σου οταν θα κατορθωσεις καποια στιγμη να κανεις μια σκεψη ελευθερη..
η ελευθερια μας δεν κερδιζει ουτε απο παρελασεις ουτε απο εφ οπλου λογχη αρμ...
ας φανταστουμε την εικονα μας απο ψηλα.. ας φανταστουμε χαμστερακια δηλαδη στο κλουβι τους να παρελαυνουν να σηκωνουν σημαιες, να μαλωνουν στα καναλια για το αν το γκρι χαμστερακι μπορει να σηκωσει την σημαια, να καβαλανε τανκ και ολα αυτα μεσα στο ΚΛΟΥΒΙ...
αντιλαμβανεστε πιστευω τι θελω να πω...
Κρατος απο το κρατεω-ω.. ΚΛΟΥΒΙ για το μυαλο και το σωμα...
το κρατος γνψριζει και απο μεταμφιεσεις.. ντυνεται πατριδα και καθηκον...

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα