'Αρθρα Εσωτερισμού > Εσωτερισμός
Σύμβολα Εσωτερισμού....
Ορφέας:
Μέσα σε άλλο θέμα «γεννήθηκε» και αναπτύχθηκε ένας επιμέρους διάλογος με στοιχεία που από μόνα τους απαρτίζουν ένα πολύ σημαντικό ξεχωριστό θέμα. Για τον λόγο αυτόν, μεταφέρονται οι καταθέσεις σε αυτό το καινούριο θέμα, για να αποτελέσουν προϊόν διαλογισμού και βάση για επέκταση και συζήτηση επί των όσων σπουδαίων έχουν κατατεθεί.
Κατ’ αρχήν η «Έα» κατέθεσε το παρακάτω:
«Έχω παραθέσει σε άλλο forum το παρακάτω απόσπασμα. Το παραθέτω και εδώ ως σχόλιο στα περί σφαιρών.
"Έχουμε συνεπώς τα κατώτερα τέσσερα, τα ανώτερα τρία και η μεταξύ τους σχέση, την αρχή του νου. Αυτά τα επτά που σχηματίζονται από την ένωση των τριών και των τεσσάρων, με την προσθήκη ενός ακόμη παράγοντα γίνονται οκτώ. Τα απώτερα επτά θα προβάλουν όταν σμίξουν το βούδδι και το μάνας.
Σε μερικά αποκρυφιστικά βιβλία μας δόθηκαν νύξεις για την όγδοη σφαίρα. Θα έλεγα ότι αυτός ο συνδετικός παράγοντας του ευφυούς νου αποτελεί το κλειδί για το μυστήριο. Όταν ο νους αναπτύσσεται ανάρμοστα και παύει να συνδέει το ανώτερο με το κατώτερο σχηματίζει μια δική του σφαίρα. Αυτή είναι η μέγιστη συμφορά που μπορεί να ενσκήψει στην ανθρώπινη μονάδα."
Αλίκη Μπέϊλυ, Κοσμικό Πυρ, σελ. 261 Αγγλ.
Αφήνοντας τα τρία, τέσσερα, και επτά (που αφορούν μία άλλη αρίθμηση των σωμάτων του ανθρώπου), ερχόμαστε στις τελευταίες γραμμές. Ο νους είναι ο πλέον καθοριστικός παράγοντας στην εξέλιξη. Μπορεί είτε να λειτουργήσει συνδετικά, ενώνοντας το "κάτω" -τις "σφαίρες" / σώματα που προηγούνται, με το "πάνω" -τις "σφαίρες" / σώματα που έπονται.
Μπορεί όμως (ελευθερία βούλησης...) να πάψει να συνδέει το οτιδήποτε. Και να λειτουργεί ως διαχωριστικός παράγοντας καταστροφής, εγωπάθειας, εγωμανίας και ποδηγέτησης.
Έως ο Συμπαντικός Νόμος της Ανταπόδοσης, αναπόδραστα λειτουργήσει...
Η παραπάνω είναι και η μοναδική περίπτωση που ένα σώμα /σφαίρα είναι απολύτως ξέχωρο και διακριτό από τα άλλα. Και είναι μία άκρως ανεπιθύμητη και βλαπτική περίπτωση.
Στις συνήθεις ή υγιείς περιπτώσεις τα σώματα (ή σφαίρες, ή πεδία ή φορείς ή καταστάσεις συνειδητότητας) αλληλεπιδρούν ή ζητούμενο είναι να αλληλεπιδρούν. Το να κατοικεί ή να έχει κάποιος αναπτύξει π.χ. τον νοητικό του φορέα δεν σημαίνει ότι το συναισθηματικό είναι ή (τραγικά χειρότερα) πρέπει !! να είναι ανενεργό. Τουναντίον. Ζητούμενο είναι η εκλέπτυνση των συναισθημάτων, όχι η κατάργησή τους -όπως φρικτά λέγεται από εσωτεριστές.
Νοητικός ή Πνευματικός Πόνος ασφαλώς και δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως πόνος που βιώνει ως συναίσθημα κάποιο ον, όντας κάτοικος της Νοητικής ή Πνευματικής Σφαίρας».
Ορφέας:
--- Παράθεση από: ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ ---
....ΕΜΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥΤΟ ΤΟ Μικρο ακομη ΜΕΤΕΡΙΖΙ....
ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΛΥΤΕΡΕΣ ΕΥΧΕΣ ΜΑΣ...
ΤΙς ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ....
--Ο Α Ε Τ Ο Σ , ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ Π Ο Τ Ε ΤΟΥ.... ΤΟΣΟ Χ Ρ Ο Ν Ο , ΟΣΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ
Β Α Λ Θ Η Κ Ε
ΝΑ Μ Α Θ Ε Ι ..... ΑΠΟ ΤΟ Κ Ο Ρ Α Κ Ι .
---ΑΥΤΟ....ΓΙΑΤΙ, Γ Ν Ω Ρ Ι Ζ Ε Ι .....ΟΤΙ Ο, Τ Ι Δ Η Π Ο Τ Ε ΠΙΣΤΕΨΕΙ Ο Ν Ο Υ Σ ......
ΕΙΝΑΙ.... ΜΙΑ Ε Ι Κ Ο Ν Α .... ΑΠΟ ΤΗΝ Α Π Ε Ι Ρ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.
ΕΥΓΝΩΜΩΝ......ως α π ο δ ε κ τ ε ς .
αδελφια μας....
--- Τέλος παράθεσης ---
Ορφέας:
--- Παράθεση από: ΣΕΡΑΠΙΣ ---Ορθό Αδελφέ , τα οποία όμως δεν πραγματώνονται όλα, πρέπει να τηρούν προϋποθέσεις (νόμοι), δεν είναι άναρχα με την έννοια της ακαταστασίας. Και καμία πίστη δεν υλοποιείται (ζωοποιείται) αν δεν αποκτήσει υπόσταση που είναι σύμφωνη με τους παγκόσμιους νόμους του ενός πράγματος, που οι άλλοι αποκαλούν εσφαλμένα θεό, και το αποκαλούν έτσι γιατί είναι κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση των επιθυμιών τους.
Στο συνολικό συλλογικό Ασυνείδητο που είναι ουδέτερο ως προς τη χροιά του συναισθήματος, (Αρχαία τραγωδία, ο ήρωας εναντιώνεται στην αρχή και μετά επέρχεται κάθαρση και συμφιλιώνεται με τη φύση του, η φύση συμπάσχει τότε, ο ήρωας γίνετε ένα με τη φύση), υπάρχει πανσπερμία απόψεων και ιδεών, υπόσταση (συνειδητότητα) αποκτούν μόνο όσα είναι σύμφωνα με τον παγκόσμιο ρυθμό που καθορίζεται από την εξέλιξη ή αλλιώς διεύρυνση τον όντος όντα (πλήρης αντικειμενικότητα). Τα άλλα είναι μόνο παράσιτα , όπως στο ραδιόφωνο, και κατά τη φυσική, σκουπίδια των συχνοτήτων )παλμοί), τα οποία με τον καιρό θολώνουν και ξεθωριάζουν, εγρηγορότα κλπ. Γιατί η παγκόσμια συνείδηση (του οικοσυστήματος) δεν τα έχει πλέον ανάγκη. Γι αυτό και εμείς πεθαίνουμε, ή αλλιώς απορροφούμαστε πάλι από την μνήμη. Σημείον και τάφος. ARDET UT VIVAT.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ορφέας:
--- Παράθεση από: Έα ---
--- Παράθεση --- ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΥΡΕΤΕ......ΟΤΙ
--Ο Α Ε Τ Ο Σ , ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ Π Ο Τ Ε ΤΟΥ.... ΤΟΣΟ Χ Ρ Ο Ν Ο , ΟΣΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ
Β Α Λ Θ Η Κ Ε
ΝΑ Μ Α Θ Ε Ι ..... ΑΠΟ ΤΟ Κ Ο Ρ Α Κ Ι .
--- Τέλος παράθεσης ---
Ο ΑΕΤΟΣ και το ΚΟΡΑΚΙ στην πραγματικότητα δεν έχουν τίποτα να μάθουν ο ένας από τον άλλον, ούτε και χρειάζεται.
Προορισμός τους είναι να ζουν σύμφωνα με την φύση τους. Έτσι απλά.
Το ΚΟΡΑΚΙ γενικά προκαλεί απέχθεια, συχνά και τρόμο, λόγω της πτωματοφαγίας του και του μαύρου χρώματος.
Ψυχολογικά, είναι ο φόβος του αδύναμου και δειλού ανθρώπου απέναντι στα ύψη, στον θάνατο, και στο άγνωστο.
Και αυτό ακριβώς συμβολίζει το ΚΟΡΑΚΙ:
τον θάνατο, αλλά και την αναγέννηση,
τα πνευματικά ύψη και το ΑΓΝΩΣΤΟ.
Ένα ανθρώπινο ον όμως, το οποίο μπορεί μεν να ελκύεται από τη μία ή την άλλη Αρχή /σύμβολα, αλλά σπανίως είναι σε θέση να εκφράσει καθαρά κάποια από Αυτά, έχει να μάθει από παντού.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ορφέας:
--- Παράθεση από: Ορφέας ---
--- Παράθεση από: Έα ---
Ο ΑΕΤΟΣ και το ΚΟΡΑΚΙ στην πραγματικότητα δεν έχουν τίποτα να μάθουν ο ένας από τον άλλον, ούτε και χρειάζεται.
Προορισμός τους είναι να ζουν σύμφωνα με την φύση τους. Έτσι απλά.
--- Τέλος παράθεσης ---
Έξοχα....
--- Τέλος παράθεσης ---
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση