Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Αποσυμβολισμός
Λογική Vs Διαίσθησης!
Trithemius:
Πολύ σωστή και δομημένη άποψη. Όντως λέγαμε το ίδιο πράγμα, απλά εσύ το διατύπωσες πιο σωστά και αναλυτικά :)
LordPayens:
Αφού τα βρίσκετε που τα βρίσκετε δεν το προχωράμε το θέμα; :D ;)
Eleni:
LordPayens η σκυτάλη σε εσένα !!!
Πως μπορούμε να κάνουμε την διάκριση μεταξύ αληθούς διαίσθησης και προσωπικής ''λογικής '' αντίληψης με όσο το δυνατόν λιγότερη απόκλειση?
Αρκεί μόνο το συναίσθημα αρμονίας που εμφανίζεται η χρειάζεται και κάτι περισσότερο?
Trithemius:
--- Παράθεση ---Πως μπορούμε να κάνουμε την διάκριση μεταξύ αληθούς διαίσθησης και προσωπικής ''λογικής '' αντίληψης με όσο το δυνατόν λιγότερη απόκλειση?
--- Τέλος παράθεσης ---
Πιστεύω πως δεν είναι απαραίτητο να το "ψάχνουμε" και πολύ. Θεωρώ πως η διάκριση απλά αναδύεται από μέσα μας. Και οι δύο ερμηνείες αποτελούν προϊόντα είτε άμεσης/στιγμιαίας, είτε σχετικά οργανωμένης επεξεργασίας στο μυαλό μας. Φυσικά, το ορθόν της επιλογής μας κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Τώρα θα μου πεις, πως μπορείς να κρίνεις αν τελικά το αποτέλεσμα είναι αυτό που θα ήθελες, αφού κάθε πράξη μας δημιουργεί μια αλυσίδα μεταγενέστερων εκδηλώσεων χωρίς τέλος. Τουλάχιστον σε ένα μέσο χρονικό διάστημα μπορούμε να αξιολογήσουμε την επιλογή μας.
Δεν θεωρώ λοιπόν πως υπάρχει κάποιος κανόνας που ακολουθώντας τον θα μπορέσουμε να διακρίνουμε την (τελικά) σωστή επιλογή. Όσον αφορά την "ποιοτική" διαφορά μεταξύ διαίσθησης και λογικής, όπως έγραψα και πιο πάνω, τα διαχωριστικά όρια μεταξύ των δύο εκδηλώσεων άλλοτε είναι σαφή και άλλοτε όχι, γιατί απλά δεν υπάρχουν (διαίσθηση και λογική μπορεί να ταυτίζονται).
Θα έλεγα πως η διαδικασία διάκρισης του τι μας λέει η καρδιά μας και τι το μυαλό μας έχει να κάνει με ένα είδος "συντονισμού" στο προκείμενο γεγονός. Η εσωτερική γαλήνη είναι πιστεύω η απαραίτητη προϋπόθεση γα να προβούμε σε αυτή τη διάκριση.
LordPayens:
Αγαπητή μου try,
Συμφωνώ με το τελευταίο ποστ του φίλου Anon, αλλά για τον λόγο ότι μ'ενδιαφέρει ιδιαίτερα το θέμα, θα προσπαθήσω να το πω με δικά μου λόγια.
Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, ήμουν ιδιαίτερα πιστός σ'αυτήν την αρμονία. Όσο πιο πιστός γινόμουν, τόσο ανησυχούσα για την σιγουριά που μου προσέφερε. Έφτασα στο σημείο, που σε κάποιο άλλο ποστ μου το περιέγραψα ως το σημείο της απολύτου αρνήσεως, ένα επίπεδο επανεξετάσεως των αρχών που είχα αποδεχτεί ως βασικών για την λειτουργική πρόοδο των συλλογισμών μου.
Κατέληξα λοιπόν σ'αυτό που πιστεύω σήμερα. Καθολική και απόλυτη λογική, να πηγάζει από την απόλυτη αναρχία. Ένα ριζικό και προοδευτικό μονοπάτι χωρίς βάσεις και χωρίς αρχή. Μια και μόνη αποδοχή έχει το συγκεκριμένο μονοπάτι. "Κάτω από τον ουρανό, όλα".
Δεν θεωρώ λοιπόν ότι οφείλουμε την ικανότητα να μπορούμε να διαισθανθούμε την αλυσίδα των γεγονότων. Η βάση του μυστηρίου βρίσκεται στην μοναδική και πρώτη επιλογή. Τα γεγονότα που θα την διαδεχτούν αποτελούν εικόνες της.
Η λογική αντίληψη με την λιγότερη απόκλιση από την καθαρή διαίσθηση για μένα είναι αυτή που δεν γνωρίζει χρονικά όρια. Είναι η λογική που προέρχεται από την ερμηνεία της απόλυτης στιγμής. Όταν αυτή η λογική βασίζεται στο σημείο όπου όλα συγκλίνουν, όλα αναμειγνύονται και όλα παρουσιάζουν το πρώτο τους πρόσωπο, η επιλογή θα έχει και ανάλογο χαρακτήρα.
Φιλικά,
LordPayens
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση