Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Μυστικισμός - Αποκρυφισμός

Τα 7 θανάσιμα Αμαρτήματα

(1/4) > >>

Avaris:
Το "Seven" - αν και το απεχθάνομαι - κατάφερε να κάνει ευρύτατα γνωστό το "επτάπτυχο των θανάσιμων Αμαρτημάτων".....


Λαιμαργία...

               Λαγνεία...

                            Φθόνος...

                                         Οργή...

                                                   Φιλαργυρία...

                                                                     Υπερηφάνεια...

                                                                                         Οκνηρία...


Την γεννεσιουργό πατρότητα τόσο της "επταμελούς σύνθεσης" όσο και του χαρακτηρισμού ως "Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα" την οφείλουν σε Μεσαιωνικές καταβολές όπως "Η Θεία Κωμωδία" του Δάντη, "Ο Χαμένος Παράδεισος" του Μίλτον, ίσως ίσως και στους Μύθους του Καντέρμπουρι του Chaucer. Και φυσικά, ας είναι καλά και ο ομώνυμος πίνακας του Ιερώνυμου Μπος.


Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι :

                                                                  Γιατί χαρακτηρίστηκαν ως "Αμαρτήματα"?

Είναι όντως και με βάση ποιά Ηθική?

                                                    Την Χριστιανική και μόνον ή μήπως μια ευρύτερη Κοσμική Ηθική?

Και το κυριότερο ερώτημα είναι:


Πως συνδέονται αλήθεια αυτοί οι επτά "Σκόπελοι" με την πορεία του γνήσιου Ζηλωτή στον Εσωτερισμό?


Επίσης, εξίσου σοβαρό ερώτημα προς διευκρίνηση :


Θα μπορούσαμε άραγε να πούμε ότι μιλώντας για τα παραπάνω, είναι το ίδιο σαν να μιλάμε για τον "Σκόπελο των Παθών" του ανθρώπου?


Ή είναι κάτι εντελώς διαφορετικό τα Πάθη ?


Και φυσικά,


πως συνδέονται τα Πάθη (ο χειρισμός τους εννοείται) με την Εσωτερική Ανέλιξη του Ψυχισμού του Ζηλωτή?



Trithemius:

--- Παράθεση ---Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι :

                                                                  Γιατί χαρακτηρίστηκαν ως "Αμαρτήματα"?

Είναι όντως και με βάση ποιά Ηθική?

                                                    Την Χριστιανική και μόνον ή μήπως μια ευρύτερη Κοσμική Ηθική?

--- Τέλος παράθεσης ---
Ίσως η μονομερής χριστιανική προσέγγιση να μας δίνει μόνον ένα μέρος της σφαιρικής αντίληψης για τον όρο "αμάρτημα". Με πολύ απλά λόγια, θα συσχέτιζα την αμαρτία με την πνευματική "αστοχία", δηλαδή την ενασχόληση του πνεύματος με συνήθειες και πρακτικές που καθίστανται εμπόδια στην πνευματική μας εξέλιξη.


--- Παράθεση ---Πως συνδέονται αλήθεια αυτοί οι επτά "Σκόπελοι" με την πορεία του γνήσιου Ζηλωτή στον Εσωτερισμό?
--- Τέλος παράθεσης ---
Είναι όπως ακριβώς το είπες, είναι σκόπελοι. Δηλαδή, θέλουμε δεν θέλουμε, αυτοί υπάρχουν. Έτσι χρέος μας είναι να αναγνωρίσουμε και να αποδεχτούμε την ύπαρξή τους, μετά να αναγνωρίσουμε το πότε μπορεί να εμφανιστούν στη ζωή μας και τελευταία, να βρούμε τρόπους και λύσεις αποφυγής των.


--- Παράθεση ---Θα μπορούσαμε άραγε να πούμε ότι μιλώντας για τα παραπάνω, είναι το ίδιο σαν να μιλάμε για τον "Σκόπελο των Παθών" του ανθρώπου?

--- Τέλος παράθεσης ---
Όταν ένα αμάρτημα επαναλαμβάνεται γίνεται πλέον πάθος. Και όταν τα αποτελέσματα της ενέργειας του πάθους είναι επιζήμια σε υπερθετικό βαθμό, τότε μιλάμε για θανάσιμα αμαρτήματα.


--- Παράθεση ---πως συνδέονται τα Πάθη (ο χειρισμός τους εννοείται) με την την Εσωτερική Ανέλιξη του Ψυχισμού του Ζηλωτή?
--- Τέλος παράθεσης ---
Ο διαρκής σκοπός μας, είναι η απαλλαγή από τα πάθη μας. Μόνον τότε θεωρείται πως μπορεί η ψυχή μας να εξελιχτεί πραγματικά. Αν όμως μιλάμε για μια ψυχή πλήρως απαλλαγμένη από πάθη, τότε δεν μιλάμε πλέον για μια ανθρώπινη ψυχή. Μιλάμε για άλλα συνειδησιακά επίπεδα γιατί αν πλέον η ψυχή δεν "χρωματίζεται" από τα ανθρώπινα πάθη, παύει και να ορίζεται ως ανθρώπινη γιατί ήδη θα έχει εισέλθει σε άλλον "ξενιστή".

Avaris:

Λαιμαργία...

               Λαγνεία...

                            Φθόνος...

                                         Οργή...

                                                   Φιλαργυρία...

                                                                     Υπερηφάνεια...

                                                                                         Οκνηρία...


Επτά μεγάλα Εσωτερικά Αγκάθια στον Ψυχισμό του Ζηλωτή....

Πως τάχα να βαδίσεις την Ατραπό όταν λυγίζεις απο το οδυνηρό βάρος τους?

Και πως καταπολεμούνται άραγε?

Πως εξαφανίζονται?


Υπάρχει άραγε κάποιο "Μαγικό κουμπί" που το πατάς και τα "μεταλάσσει" αυτομάτως σε "δημιουργικά συναισθήματα"?

El Morya:
Να πω και γω την αποψη μου..

Δεν πολεμούνται,δεν εξαφανίζονται. Απλά μαθαίνεις να ζεις μαζί τους..

Avaris:

--- Παράθεση από: El Morya στις Ιουλίου 14, 2007, 13:28:46 ---Να πω και γω την αποψη μου..

Δεν πολεμούνται,δεν εξαφανίζονται. Απλά μαθαίνεις να ζεις μαζί τους..

--- Τέλος παράθεσης ---


Να σου πω την αλήθεια αυτό αδυνατώ να το "κατανοήσω" φίλε El Morya.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση