Οι Χριστιανοί ή οι μελετητές του χριστιανισμού έχουν ακούσει ασφαλώς για τον Σίμωνα τον επονομαζόμενο Μάγο, τον οποίο ο απόστολος Πέτρος επέπληξε, και μάλιστα τον ανάγκασε να πεθάνει, όταν ο αιρετικός αυτός "μάγος" προσπάθησε να πετάξει με τη βοήθεια... των δαιμόνων! Έχουν διατυπωθεί πολλές απίθανες θεωρίες, μία εκ των οποίων υποστηρίζει ότι το όνομα "Σίμων" αποτελούσε ψευδώνυμο του Παύλου... Γεγονός πάντως είναι ότι ο Σίμων υπήρξε ένα μυστηριώδες πρόσωπο που κάθε άλλο παρά δαιμονικό ήταν. Δίδαξε ένα σύστημα θεοσοφίας και γνωστικισμού που ακόμη και σήμερα προκαλεί το ενδιαφέρον...
Ο Σίμων ο Μάγος, αποτέλεσε μια ξεχωριστή προσωπικότητα αντάξια των νέων φιλοσόφων της απαρχής της Ελληνορωμαϊκής εποχής και δικαιολογημένα για πολλούς αιώνες θεωρούνταν πρωτεργάτης του Γνωστικισμού. Μπορεί για τον Γερμανό Baur να ταυτίζεται με τον απόστολο Παύλο, το όνομά του όμως και ο τόπος δράσης του δείχνουν να αποτελούν το πρόσωπο πάνω στο οποίο υφάνθηκε μεγάλο μέρος της μυθολογίας του ιουδαιοχριστιανισμού και κύρια του επονομαζόμενου Πέτρου. Αυτός ο μεγάλος δάσκαλος, από πολύ νωρίς συγκέντρωσε τα πυρά της νεοεμφανιζόμενης σέκτας του ιουδαιοχριστιανισμού, αυτής της εβραϊκής Γνωστικής αίρεσης που πρόδωσε την Γνώση για χάρη της δεσποτικής κυριαρχίας που στηρίζεται στην αμάθεια.
Στο απόκρυφο βιβλίο «οι πράξεις του Πέτρου», διαγωνίζονται στην θαυματοποιία ο Σίμωνας και ο Πέτρος, με έπαθλο την αποδοχή από τον λαό της πόλης. Στην διακήρυξη δήθεν του Πέτρου ότι ο Γεχοσουά αναλήφθηκε, ο Σίμωνας ισχυρίστηκε ότι μπορεί να το κάνει και ο ίδιος, πράγμα που πράγματι το έκανε, όταν άρχισε να ανυψώνεται μπροστά στα έκπληκτα μάτια του λαού. Κατά τον Πέτρο μάλιστα, δαίμονες δήθεν σήκωναν τον Σίμωνα. Τότε, λέει, ο Πέτρος κάτι ψιθύρισε και ο Σίμωνας έπεσε και έσπασε το πόδι του και στη συνέχεια τον λιθοβόλησε ο κόσμος, ακολουθώντας τον Πέτρο.
Για τον Ιππόλυτο, τον μαθητή του Ειρηναίου, ο Σίμωνας, λέει, για να μιμηθεί τον δήθεν θάνατο και την ανάσταση του Γεχοσουά, θάφτηκε ζωντανός υποσχόμενος ότι σε τρεις μέρες θα αναστηθεί, αλλά έκτοτε αγνοείται η τύχη του. Την πιο ωραία και «βέρα» ιουδαιοχριστιανική εκδοχή μας την διασώζει ο Μαλάλας στην χρονογραφία του, όπου έγραψε: «Ζούσαν στη Ρώμη (όπου υποτίθεται τους είχε φέρει ο Νέρωνας, τον Πέτρο και τον Σίμωνα τον Μάγο) και έκαναν θαύματα ο ένας απέναντι στον άλλον. Ο Σίμωνας ο Μάγος έφερε έναν μεγάλο ταύρο και αφού κάτι είπε στο αυτί του, ο Ταύρος πέθανε. Τότε ο Πέτρος αμέσως ευχόμενος για όλα, έκανε τον ταύρο να ξαναζήσει, λέγοντας ότι το να αναστήσεις πεθαμένο είναι το μέγιστο θαύμα. Και άλλα πολλά θαύματα κάναν ο ένας απέναντι στον άλλο, τα οποία είναι γραμμένα στις πράξεις των Αποστόλων. Και ο Πέτρος τότε με μια ευχή που έκανε, σκότωσε τον Σίμωνα που ήθελε να αναληφθεί γιατί, όταν είπε ο Πέτρος ότι ο Γεχοσουά αναλήφθηκε, και ο ίδιος ο Σίμωνας ισχυρίστηκε ότι θα το κάνε και ανέλαβε να το πραγματοποιήσει. Τον είδε τότε ο Πέτρος να μεταχειρίζεται μαγεία και να αιωρείται στο μέσον της πόλης της Ρώμης. Και ευχήθηκε ο τότε ο Πέτρος και γκρεμίστηκε ο Σίμωνας στο έδαφος, στ μέσο της πλατείας και ψόφησε. Και το λείψανό του κείτεται εκεί όπου έπεσε και έχει γύρω του λίθινο κάγκελο. Κι από τότε ο τόπος εκείνος λέγεται σιμώνειο».
Εντύπωση προκαλεί ο καλός ιουδαιοχριστιανός Ιωάννης Μαλάλας, ο οποίος για τον ταύρο λέει ότι ΠΕΘΑΝΕ, ενώ για τον Σίμωνα γράφει χαιρέκακα ότι «ΨΟΦΗΣΕ».
