Συζητήσεις: Θέματα Ροδοσταυρισμού, Φιλοσοφίας και Εσωτερισμού > Ροδοσταυρικές Διδασκαλίες και Τεχνικές
Ισχύει τελικά ο νόμος της ανταπόδοσης;
etidorhpa:
Παρακολουθωντας τις ενδιαφερουσες αποψεις που αναπτυχθηκαν πανω στην ερωτηση του φιλου Giannis9,αναρωτηθηκα τα εξης:
Για να γινω πιο πρακτικος,(ελπιζω οχι κυνικος),ας παρουμε την επικαιρη υποθεση της δολοφονιας του μικρου Αλεξη..
Ο ειδικος φρουρος,με το πατημα της σκανδαλης εβαλε σε κινηση μια διαδικασια,οπου η ‘ψυχη’ του ως μερος του συμπαντος θα χρειαστει καποια (αγνωστα ποσα) χρονια και ενσαρκωσεις,για να επανελθει σε μια ισορροπια..Απο την αλλη πλευρα,η πραξη αυτη,επηρρεαζοντας αμμεσα την οικογενεια του Αλεξη,τους κανει πλεον να αντιδρουν διαφορετικα στην καθημερινη τους ζωη,με αποτελεσμα και αυτοι να δημιουργουν τις δικες τους δονησεις στο «συστημα»...
Παραλληλα,η κοινωνια αντιδρα ζητωντας δικαιοσυνη.
Ας υποθεσουμε οτι η οικογενεια του Αλεξη,μεσα στον πονο της,συγχωρει καποια στιγμη τον «ειδικο φρουρο».
Τι θα σημαινε αυτο? Τι σημαινει ‘συγχωρει’??
Νομιζω οτι η εννοια της συγχωρεσης,εχει να κανει κυριως με το να νοιωθουμε εμεις καλα με τον εαυτο μας.
Ισως να προκυπτει απο το γεγονος του οτι κατα βαθος δεχομαστε τον νομο αυτον της ανταποδοτικοτητας.
Και ισως να τον δεχομαστε γιατι καπου μεσα μας,ασυνειδητα «γνωριζουμε» οτι υπαρχει.
Ισως ειναι ‘γραμμενος’ στο συλλογικο μας ασυνειδητο,οπως και η εννοια της Δικαιοσυνης,για αυτο και βλεπουμε τον κοσμο να εχει βγει στους δρομους.
Για να καταληγω,ισως η «συγχωρεση» αποτελει την ασυνειδητη ‘αποδοχη’ αυτου του αιωνιου νομου..(??)
+n-
giannis9:
--- Παράθεση από: etidorhpa στις Δεκεμβρίου 18, 2008, 09:53:31 ---Νομιζω οτι η εννοια της συγχωρεσης,εχει να κανει κυριως με το να νοιωθουμε εμεις καλα με τον εαυτο μας.
--- Τέλος παράθεσης ---
δεν νομιζω οτι οταν συχωρουμε νοιωθουμε μονο εμεις καλα δημιουργουμε πιστευω και καποια αλλα συναισθηματα στον αλλον, που ειναι αναμεικτα απο την μια χαρα και απο την αλλη λυπη και οταν ερθει η στιγμη να πληρωσει αυτο που εχει διαπραξει δεν θα αναρωτιεται το γιατι αντιθετα θα το υπομενει ξερωντας οτι ειναι η τιμωρια του. το βλεπω ειναι σαν του δινοθμε μια ανασα στον αλλων να γινει πιο ελαφρυ το φορτιο του
--- Παράθεση από: Rose_777 στις Δεκεμβρίου 18, 2008, 01:06:17 ---
--- Παράθεση από: giannis9 στις Δεκεμβρίου 17, 2008, 02:58:21 ---αν μας βλαπσει καποιος ποιο ειναι το θεμα ? να το πληρωσει? η τι θα κανουμε εμεις για να σταθουμε στα ποδια μας?Συχωρουμε η περιμενουμε να δουμε αν θα γυρισει πανω του
--- Τέλος παράθεσης ---
Αγαπητέ Giannis9,
καλωσόρισες στην παρέα μας... Οι απαντήσεις που δόθηκαν με κάλυψαν πλήρως... Το μόνο που θα ήθελα να προσθέσω είναι πως όταν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, δεν μας ενδιαφέρει η εκδίκηση, να πάρουμε το αίμα μας πίσω, αλλά η απόδοση Δικαιοσύνης... που είναι τελείως διαφορετικό... 'Εμαθα όμως να μην περιμένω μέχρι το συμπαντικό σύστημα να εκτελέσει τον νόμο της ανταπόδοσης, αλλά να εκτελώ η ίδια τον νόμο... :)
--- Τέλος παράθεσης ---
δεν εχω μεγαλη γνωση πανω σε πολλα πραγματα αλλα δεν θα εκτελουσα ποτε εγω την αποδοση δικαιοσυνης γιατι δεν χερω ποσο θα δικαιος θα μπορουσα να ημουν με την σειρα μου και ισως γιατι κατι που θα μπορεσω να λογιστω εγω δικαιο να μην ειναι τοσο δικαιο τελικα για τον αλλον.επισης αν νοιωθουμε καλα με τον εαυτο μας ουτε αποδοση Δικαιοσυνης ζηταμε γιατι θα ερθει μονη της μεσα απο το πληρωμα του χρονου δινοντας μας και εμας μια επιπλεον γνωση.μα μπορει να μου πεις οτι καθε μερα θα μεγαλωνει η διψα σου για δικαιοσυνη ,υποτιθετε ομως εχεις μπει σε μια διαδικασια στο να καλυτερεψεις σαν ανθρωπος αν δεν περασεις απο αυτην την προσμονη και να βιωσεις και μια και δυο και τρεις αν χρειαστει τα συναισθηματα που θα σε διαδεχοντε καθε φορα και στο τελος να τα ελενχεις ωστε να γινεις καλυτερος?
Rose:
--- Παράθεση από: giannis9 στις Δεκεμβρίου 18, 2008, 15:30:04 ---επισης αν νοιωθουμε καλα με τον εαυτο μας ουτε αποδοση Δικαιοσυνης ζηταμε γιατι θα ερθει μονη της μεσα απο το πληρωμα του χρονου δινοντας μας και εμας μια επιπλεον γνωση.
--- Τέλος παράθεσης ---
Αγαπητέ Giannis9,
δυστυχώς έχουμε εκπαιδευτεί λόγω χριστιανισμού εσκεμμένα, να σκύβουμε κεφάλι, και να γυρίζουμε το άλλο μάγουλο, έτσι ώστε απατεώνες και κάθε εκάστοτε εξουσία πάντα να μας εκμεταλεύονται. Και μια χαρά μας έπεισαν εδώ και εκαντόδες χρόνια, να αφήνουμε στο Θεό, στους Αγίους, στο Κοσμικό, να καθαρίζει για πάρτη μας... μια και ο αντιδραστικός είναι εωσφορικός και δεν θα πάει στον παράδεισο...
Και εκεί βρίσκεται η κύρια Αιτία της Κατάντιας της Κοινωνίας μας... Ο φόβος της Αντίστασης, η αδυναμία της
Ανάληψης των ευθυνών, η μη διεκδίκηση της Δικαιοσύνης...
Χρηστικός δεν είναι εκείνος που σκύβει κεφάλι, και δεν τολμά να διεκδικήσει την δικαιοσύνη... Χρηστικός και χρήσιμος είναι εκείνος που έχει το κουράγιο να διεκδικήσει Δικαιοσύνη για το καλό όλων.
Ο Αυθεντικός Εσωτερισμός είναι χρήσιμος, μόνο για εκείνους που τολμούν να είναι ανθρωπιστές, για εκείνους που τολμούν να διεκδικούν το δίκαιο, για εκείνους που έχουν την ψυχική δύναμη να είναι ΗΡΩΕΣ... Το χρηστικό αρχέτυπο, είναι ηρωϊκό, δεν είναι υποτελής και δουλοπρεπής, όπως προώθησε ο χριστιανισμός, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε ως μέσο σοφρωνισμού και όχι ως μέσο πνευματικής απελευθέρωσης...
Rose:
--- Παράθεση από: etidorhpa στις Δεκεμβρίου 18, 2008, 09:53:31 ---Ας υποθεσουμε οτι η οικογενεια του Αλεξη,μεσα στον πονο της,συγχωρει καποια στιγμη τον «ειδικο φρουρο».
Τι θα σημαινε αυτο? Τι σημαινει ‘συγχωρει’??
--- Τέλος παράθεσης ---
Δεν έχει έννοια η συγχώρεση αν δεν μετανοήσει κανείς, αν δεν κατανοήσει το λάθος ή το έγκλημά του, ειλικρινά και ταπεινά, και όχι ψεύτικα...
Αν όμως κάποιος ειλικρινά μετανοήσει... η συγχώρεση είναι αναγκαία, για να λήξει το γεγονός, για να ελαφρύνει ο πόνος, από όλες τις πλευρές που εμπλέκονται...
Κανένας:
--- Παράθεση από: etidorhpa στις Δεκεμβρίου 18, 2008, 09:53:31 ---Ας υποθεσουμε οτι η οικογενεια του Αλεξη,μεσα στον πονο της,συγχωρει καποια στιγμη τον «ειδικο φρουρο».
Τι θα σημαινε αυτο? Τι σημαινει ‘συγχωρει’??
--- Τέλος παράθεσης ---
Η συγχώρεση είναι αποτέλεσμα εσωτερικής δύναμη και ψυχικής ωριμότητας. Όταν νιώθουμε ότι απειλούμαστε, θυμώνουμε, τότε θέλουμε να εκδικηθούμε. Είναι φυσιολογικό. Όταν μπορέσουμε να νιώσουμε υπεράνω, ότι δε μπορεί να μας αγγίξει ο άλλος, ότι τελικά ο θύτης είναι πιο δυστυχισμένος και αδαής από όλους, τότε τον λυπόμαστε, το συγχωρούμε, φτάνουμε σε σημείο να θέλουμε να το βοηθήσουμε.
Προσοχή όμως. Αυτά που λέω μοιάζουνε Χριστιανικά, αλλά η διαφορά ποια είναι? Αν επιχειρήσουμε αλόγιστα να συγχωρέσουμε (όπως διδάσκει ο Χριστιανισμός), χωρίς να έχουμε τα απαραίτητα που προανέφερα, δηλαδή την εσωτερική δύναμη και την ψυχική ωριμότητα, αν προσπαθήσουμε να καταπιέσουμε το θυμό και το αίσθημα εκδίκησης, τότε απλά θα έρθουμε σε εσωτερική σύγκρουση. Και ανάλογα με την ένταση των περιστάσεων και συναισθημάτων, θα πάθουμε ζημιά. Από συναισθηματική αναστάτωση, μέχρι σωματική αρρώστια, ίσως ακόμα και ατύχημα.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι να προσπαθήσουμε να συγχωρέσουμε. Το θέμα είναι να γίνουμε δυνατοί.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση