Σχόλια > Χώρος κατάθεσης απόψεων μελών

33

<< < (8/9) > >>

Οίαγρος:


....    Οι Ναΐτες ιππότες, ήταν λοιπόν μοναχοί που ορκίζονταν πίστη στις αρχές του μοναχισμού, αλλά και ενεργά μέλη της κοσμικής ζωής. ΄Ηταν πολεμιστές σε εξωτερικές και εσωτερικές μάχες, συσσωρευτές κεφαλαίων για πρακτικούς σκοπούς όπως η κατασκευή φρουρίων, γεφυρών, η ανάπτυξη του στόλου, στοιχεία απαραίτητα για την εγκαθίδρυση του Ναϊτικού κράτους που θα συνένωνε όλους τους ανθρώπους όλων των θρησκειών, αλλά και αγωνιστές ενάντια στη λήθη των αρχαίων μυστικών. Στους κόλπους του τάγματος των Ναϊτών ιδρύθηκε το εσωτεριστικό Συνέδριο των Καδώς, το οποίο δίνει στα αρχαία σύμβολα μια τελική ερμηνεία. Οι εξωτερικοί τύποι δεν ενδιαφέρουν τους μύστες επειδή αποτελούν κατασκευάσματα των ανθρώπων. Οι μύστες επιθυμούν να προσεγγίσουν την αιώνια και άπειρη αλήθεια. Πιστεύουν ότι το απόλυτο υπάρχει, αλλά είναι απρόσιτο στα ανθρώπινα βλέμματα που έχουν πεπερασμένη όραση και αντίληψη. Όλα τα μεταφυσικά συστήματα τείνουν προς την απόλυτη αλήθεια, κανένα όμως δε δικαιούται να ισχυρισθεί ότι την κατέχει. Κάθε σύστημα έχει δικαίωμα να μεταχειρίζεται τους εξωτερικούς τύπους της προτίμησής του και κάθε πιστός είναι ελεύθερος να δώσει στα σύμβολα της πίστης του τη σημασία που εκείνος νομίζει. Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα να αμφισβητεί , πόσον μάλλον να προσβάλλει και να καταδικάζει τις αντίστοιχες πεποιθήσεις των άλλων συστημάτων.

    Ο σύγχρονός μας Βραζιλιάνος συγγραφέας Πάουλο Κουέλιο, ο οποίος εκλαϊκεύει με μοναδικό τρόπο αρχαίες σοφίες ώστε να γίνουν κτήμα του μέσου αναγνώστη, παρατηρεί: «Οι πολεμιστές του φωτός συχνά αναρωτιούνται τι δουλειά έχουν σ’ αυτό τον κόσμο. Πολλές φορές σκέφτονται ότι η ζωή τους δεν έχει κανένα νόημα. Γιαυτό είναι πολεμιστές του φωτός. Επειδή κάνουν λάθη. Επειδή αναρωτιούνται. Επειδή επιμένουν να αναζητούν ένα νόημα».

    Η Βιολέτα, βυθισμένη σ’ ένα απολαυστικό αφρόλουτρο με άρωμα πικρής σοκολάτας, αναρωτιόταν για το νόημα αυτών που της συνέβαιναν τον τελευταίο καιρό. Κυρίως την απασχολούσε η σχέση της με το Στέλιο. Που θα την οδηγούσε; Ο Θανάσης; Ποια ήταν τα συναισθήματά της για τον πατέρα του παιδιού της; Τον περίμενε τόσα χρόνια να γυρίσει κοντά της επειδή τον αγαπούσε ή γιατί ήταν προσκολλημένη σ’ αυτόν; Οι σοφοί λένε ότι η προσκόλληση έχει τις ρίζες της στο φόβο και την ανασφάλεια. Η αναζήτηση της ασφάλειας είναι μια χίμαιρα, αφού καμιά ασφάλεια και καμιά βεβαιότητα δεν προσφέρει η ζωή από τη φύση της. ΄Εχει κανείς υπογράψει συμβόλαιο με το Θεό ότι αύριο θα είναι ζωντανός; Όλα τα σχέδια που κάνουμε για το μέλλον έχουν ένα τεράστιο ερωτηματικό.

    Η επισφαλής αίσθηση της ασφάλειας συνιστά μια προσκόλληση σε γνωστές καταστάσεις. Και τι είναι οι γνωστές καταστάσεις; Το παρελθόν μας. Η φυλακή των εθισμών του παρελθόντος. Σε μια τέτοια κατάσταση δεν υπάρχει εξέλιξη, αλλά στασιμότητα και αποσύνθεση. Εδώ και δώδεκα χρόνια η Βιολέτα παρέμεινε προσκολλημένη σ’ έναν άντρα που δεν την ήθελε, γιατί αν την ήθελε θα είχε γυρίσει κοντά της. Η ίδια, στην αρχή, μπορεί να τον αγαπούσε, αλλά με την πάροδο των χρόνων η αγάπη μεταμορφώθηκε απλά σε μια δυνατή προσκόλληση, που την εμπόδιζε να προχωρήσει στη ζωή της, αφού δεν ήταν ανοιχτή στις προκλήσεις που προσφέρει η ζωή σε όλους τους ανθρώπους. Θύμα των δεσμών του παρελθόντος, η Βιολέτα ετοιμάστηκε να βιώσει την πρόκληση που άκουγε στο όνομα Στέλιος και είχε παρουσιασθεί αναπάντεχα στη ζωή της. Η αβεβαιότητα που αισθανόταν για το μέλλον αυτής της σχέσης έδειχνε ότι βρισκόταν στο σωστό δρόμο, αφού άνοιγε μπροστά της το πεδίο των άπειρων δυνατοτήτων και συνδυασμών.

    Η Βιολέτα άνοιξε τη ντουλάπα και έβγαλε ένα υπέροχο μαύρο φόρεμα που είχε χρόνια να φορέσει. Θα της έκανε άραγε; Ευτυχώς το είχε αγοράσει ένα νούμερο μεγαλύτερο και τώρα της εφάρμοζε τέλεια. Η Βιολέτα πάντα αγόραζε τα ρούχα της ένα νούμερο μεγαλύτερο γιατί της άρεσε η άνεση. Κοιτάχθηκε στον καθρέφτη. Μετά από πολλά χρόνια αισθανόταν γυναίκα. Μια γυναίκα επιθυμητή που είχε ραντεβού μ’ ένα πολύ γοητευτικό και καλλιεργημένο άντρα σ’ ένα υπέροχο εστιατόριο κοντά στη θάλασσα.
-Σου αρέσει εδώ; ρώτησε ο Στέλιος τη συνοδό του.
-Είναι υπέροχα! ΄Ερχεσαι συχνά;
-Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις!
Η Βιολέτα κολακεύτηκε που ο Στέλιος τη χαρακτήρισε ως «εξαιρετική περίπτωση». Κοίταξε τον κατάλογο με το μενού. Θα έτρωγε ψάρι, αφού πρόσεχε τη σιλουέτα της. Ο Στέλιος πήρε κι αυτός ψάρι και δοκίμασε το λευκό κρασί με το οποίο θα συνόδευαν το φαγητό τους.
-Πως πάει η ανάγνωση του βιβλίου;
-Πολύ καλά! Τελείωσα τον τριακοστό βαθμό!
-Μα εσύ προχώρησες πολύ σε δύο μόνο μέρες!
-Διαβάζω γρήγορα! ΄Υστερα θα πρέπει ν’ αρχίσω τη μετάφραση! Δε θέλω να με απολύσεις! χαριτολόγησε η Βιολέτα πίνοντας μια γουλιά από το υπέροχο κρασί.
-Δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση και το ξέρεις!
-Αλήθεια δε σε ρώτησα! Είχα πάντα την απορία από πού πήρε τα’ όνομά του ο εκδοτικός σου οίκος. Ποιος είναι ο Αμένοφις Δ’;
-Ο Αμένοφις Δ’ έμεινε γνωστός στην ιστορία με το όνομα Αχενατόν ή Ακενατόν. Στην Αρχαία Αίγυπτο, ο απλός λαός λάτρευε πολλούς θεούς, όπως και οι αρχαίοι Έλληνες. Ο Αχενατόν ήταν ο πρώτος που επέβαλλε μονοθεϊστική θρησκεία, παρόλο που δεν καταδίωξε τους άλλους θεούς εκτός από τον ΄Αμμωνα που είχε ένα ισχυρό ιερατείο. Ο κατ’ εξοχήν θεός του Ακενατόν ήταν ο ΄Ατών, ο ηλιακός δίσκος και για να τον λατρεύουν οι πιστοί δεν χρειάζονταν καθόλου αγάλματα.
-Καθόλου αγάλματα; Μα αυτό ήταν μεγάλη καινοτομία για την Αίγυπτο που έμεινε στην ιστορία για τα κολοσσιαία αγάλματα, απόρησε η Βιολέτα.
-Ακριβώς! Και μάλιστα η λατρεία προς τον Ατών θα γινόταν στο ύπαιθρο και θα απευθυνόταν κατευθείαν στο θεό που λάμπει στον ουρανό.
-Δηλαδή κατάργησε τους ναούς και τους ιερείς!
-Ήταν μια αληθινά επαναστατική πράξη, αφού ο Ακενατόν κατάλαβε ότι δεν χρειάζονται τυπολατρείες και μεσάζοντες για να προσεγγίσει κανείς τον ένα και μοναδικό Θεό!
- Πολύ σωστά!
-Δυστυχώς όμως, το ιερατείο του ΄Αμμωνα είχε βαθιές ρίζες και – φυσικά όπως κάθε κατεστημένο ιερατείο- δεν ήθελε να χάσει τα προνόμια. ΄Ετσι η θρησκευτική επανάσταση του Αχενατόν ή Αμένοφι Δ’ έπεσε στο κενό όσο ακόμα ο ίδιος ήταν εν ζωή.
-Η Αίγυπτος ξαναγύρισε δηλαδή στον πολυθεϊσμό!
- Η αρχαία Αίγυπτος! Όπως ξέρεις τα πράγματα έχουν αλλάξει λιγάκι από τότε!
- Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι μονοθεϊστές, αλλά δίνουν διαφορετικά ονόματα στον ένα και μοναδικό θεό, γι’ αυτό και οι κόντρες συνεχίζονται………….
- Βλέπω ότι εμπέδωσες το δέκατο τρίτο και τον δέκατο τέταρτο βαθμό!
- Το κατά δύναμιν!
-Ο τεκτονισμός δε ζητάει ποτέ από κανέναν άνθρωπο να υπερβεί τα όριά του σε κανένα τομέα!

    Τα όρια της Βιολέτας επρόκειτο να δοκιμαστούν στο μέγιστο βαθμό αντοχής τους δευτερόλεπτα μετά. Η απαστράπτουσα Φαίη, η οποία υποτίθεται ότι έλειπε σε ταξίδι στην Ευρώπη, μπήκε στο εστιατόριο συνοδευόμενη από τον πρώην σύζυγο της Βιολέτας, Θανάση. Ο Θανάσης την αγκάλιασε από τους ώμους και της έδωσε ένα φιλί στο στόμα. Το ποτήρι με το κρασί έπεσε από το χέρι της Βιολέτας και έσπασε με θόρυβο στο πάτωμα προσελκύοντας την προσοχή των θαμώνων, αλλά και του ζευγαριού που είχε λόγους να κρύβει τον έρωτά του. Η Βιολέτα σηκώθηκε όρθια και παραπάτησε, ενώ ο Στέλιος προσπάθησε να τη στηρίξει.
-Τι έπαθες;
Η Φαίη χλώμιασε, αλλά ο Θανάσης δε φάνηκε να πτοήθηκε. Η Βιολέτα πλησίασε το ζευγάρι και ο Στέλιος την ακολούθησε.
- Φαίη, τι έκπληξη! Νόμιζα ότι ήσουνα στην Ευρώπη! Η Βιολέτα προσπάθησε να τηρήσει τα προσχήματα.
- Γύρισα………. Χθες…….σήμερα ήθελα να πω!
-Γιατί δε με πήρες τηλέφωνο; Θα μπορούσαμε να βγούμε όλοι μαζί, μια και είχαμε τη φαεινή ιδέα να δειπνήσουμε στο ίδιο εστιατόριο, δε νομίζεις;
Η Φαίη κράτησε την αναπνοή της περιμένοντας το ξέσπασμα της Βιολέτας.
-Να σας συστήσω! Ο κύριος Στέλιος Καρύδας, ο εκδότης μου. Η κυρία Φαίη Κονταξή, η καλύτερή μου φίλη και ο κύριος Θανάσης Πανούσης, πρώην σύζυγός μου!
-Βιολέτα, ελπίζω ότι δε σκοπεύεις να κάνεις σκηνή, μπροστά στον κόσμο! ανησύχησε ο Θανάσης.
-Σκηνή; Γιατί να κάνω σκηνή; ΄Εχω κανένα λόγο να κάνω σκηνή μπροστά στον κόσμο; σάρκασε η Βιολέτα καρφώνοντας με το βλέμμα τη Φαίη, η οποία χαμήλωσε το βλέμμα.

    Η Βιολέτα πέρασε τη νύχτα στο σπίτι του Στέλιου, ένα υπέροχο διώροφο στην Καστέλα. Η βραδιά δεν εξελίχθηκε ακριβώς όπως την είχαν φαντασθεί. Η Βιολέτα έπινε το κόκκινο κρασί που άνοιξε ο Στέλιος, αφού το άσπρο το είχαν παρατήσει στο εστιατόριο μαζί με τα ψάρια που είχαν παραγγείλει. Η Βιολέτα ανακάλυψε με ανακούφιση ότι δεν την ενδιέφερε πια ο Θανάσης. Πονούσε όμως για την προδοσία της καλύτερής της φίλης. Πως μπόρεσε η Φαίη να τα φτιάξει με το Θανάση όταν ήξερε ότι η Βιολέτα δεν τον είχε ξεπεράσει; Γι’ αυτό εξαφανίσθηκαν και οι δύο τόσες μέρες. Γι’ αυτό κανένας από τους δύο δε θυμήθηκε τα γενέθλια του Μάρκου. Ζούσαν ένα μεγάλο έρωτα!
-Μην πίνεις άλλο! Είσαι νηστική! Θα σε πειράξει!
-Μου κάνει καλό, πίστεψέ με!
- Η προδοσία πονάει, το καταλαβαίνω!
-Όχι δε μπορείς να καταλάβεις! Με τη Φαίη γνωριζόμαστε εικοσι εφτά χρόνια. Από το Πανεπιστήμιο! Εκείνη με πάντρεψε με το Θανάση! Εκείνη βάφτισε το Μάρκο. ΄Ηταν η καλύτερή μου φίλη! Η μοναδική μου φίλη για την ακρίβεια!
-Γιατί λες ήταν; Τι σας εμποδίζει να παραμείνετε φίλες; Αφού δεν είσαι ερωτευμένη με τον πρώην άντρα σου………….(η Βιολέτα ξεσπά σε λυγμούς) ΄Η μήπως είσαι;
-Η Φαίη δεν το ήξερε αυτό! Η Φαίη τα έφτιαξε με το Θανάση ξέροντας ότι εγώ δεν τον είχα ξεπεράσει!
Η Βιολέτα άδειασε μονορούφι το έκτο ποτήρι κρασί. Ζαλίσθηκε. Αναζήτησε την αγκαλιά του Στέλιου. Εκείνος απέφυγε τα χείλη της.
-Καλύτερα να σε βάλω για ύπνο!
Η Βιολέτα του πρόσφερε τα χείλη της.
-Φίλησέ με!
Ο Στέλιος τη φίλησε τρυφερά στο μέτωπο.
-Αύριο, μεθαύριο……όποτε συνέλθεις και ξεκαθαρίσεις τα αισθήματά σου!
Η Βιολέτα ένοιωσε άσχημα. Μόλις που πρόλαβε να γυρίσει το πρόσωπό της και να ξεράσει στο πάτωμα.
Η Βιολέτα ξύπνησε μόνη της στο διπλό κρεβάτι του Στέλιου. Εκείνος κοιμήθηκε σε άλλο δωμάτιο. Το βλέμμα της έπεσε στο χειρόγραφο σημείωμα.
«Η κουζίνα είναι στη διάθεσή σου για πρωινό. Θα γυρίσω στις τρεις.»

    Το κεφάλι της Βιολέτας πονούσε από τη χθεσινό μεθύσι. Πήγε στην κουζίνα και έφτιαξε καφέ. Παρατήρησε ότι ο Στέλιος είχε αφήσει φρέσκα κρουασάν και μια ζεστή τυρόπιτα σε εμφανές σημείο. Προφανώς είχε πάει στο φούρνο της γειτονιάς πριν φύγει για το γραφείο. Η Βιολέτα έφαγε την τυρόπιτα και ύστερα τα δύο κρουασάν, ένα με σοκολάτα και ένα με μαρμελάδα βερίκοκο, αδιαφορώντας πλήρως για τη δίαιτά της. Ήπιε δύο μεγάλα φλιτζάνια γαλλικό καφέ και συνήλθε. Προσπάθησε να βάλει σε τάξη τις σκέψεις της. Η Φαίη τα έφτιαξε με το Θανάση πίσω από την πλάτη της. Ωραία. Κι εκείνη τα είχε φτιάξει με το Στέλιο. Ω, Θεέ μου! Τι θα σκεφτόταν ο Στέλιος γι’ αυτήν ύστερα από τη χθεσινή συμπεριφορά της;
Μέθυσε, έκανε εμετό…………Αλλά το χειρότερο ήταν ότι ο Στέλιος αμφέβαλλε για τα αισθήματά της.

    Ποια ήταν αλήθεια τα αισθήματα της Βιολέτας για το Στέλιο; ΄Ηταν ερωτευμένη μαζί του ή τον έβλεπε σα σανίδα σωτηρίας; Η Βιολέτα δεν άφηνε τον εαυτό της να απαντήσει ειλικρινά σ’ αυτό το κρίσιμο ερώτημα. Δεν της το επέτρεπαν τα δώδεκα χαμένα χρόνια που περίμενε την επιστροφή του Θανάση. ΄Επρεπε να είναι πολύ επιφυλακτική από δω και πέρα. ΄Ετσι πρόσταζε η λογική που ενεργοποιήθηκε μέσα της. Θυμήθηκε τους δύο ιππότες της Αποκάλυψης εκείνον του μαύρου αλόγου και της απόλυτης λογικής και εκείνον του κόκκινου αλόγου και του απόλυτα κυρίαρχου συναισθήματος. Πως μπορούσε να βρει την ισορροπία ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο παραμέτρους;

    Αποφάσισε να περιμένει την επιστροφή του Στέλιου. ‘Ανοιξε τα ράφια των ντουλαπιών της κουζίνας. Θα έφτιαχνε μια νόστιμη μακαρονάδα για να τον αποζημιώσει για το χθεσινό αποτυχημένο δείπνο.
-Σ’ ευχαριστώ που με περίμενες! είπε ο Στέλιος στη Βιολέτα, αφού τελείωσαν το γεύμα τους.
-Θέλεις καφέ;
-Θα πιω ένα καπουτσίνο! Εσύ;
-Κι εμένα μ’ αρέσει ο καπουτσίνο. Αλλά δεν ξέρω να χειρίζομαι τη μηχανή!
-Θα τους φτιάξω εγώ! Ο Στέλιος πλησίασε τη μηχανή εσπρέσο, έβαλε την πρώτη μερίδα ESE, ύστερα τη δεύτερη και στο τέλος χτύπησε το αφρόγαλα.
-Ολόκληρη τέχνη! παρατήρησε η Βιολέτα.
-Μια Ιταλίδα που είχα ερωτευθεί κάποτε, δούλευε barista και μου έδειξε τα μυστικά.
-Ερωτεύθηκες πολλές φορές στη ζωή σου;
- Λίγες και καλές! Εσύ;
- Το Θανάση και………..

    Η Βιολέτα έβαλε φρένο. Αν συνέχιζε θα έλεγε «και σένα», αλλά η λογική κυριαρχούσε ακόμα πάνω στα συναισθήματά της.
-Και;
-……………….και είμαι έτοιμη να ερωτευθώ ξανά!
-Ευχάριστη μου ακούγεται αυτή η προοπτική!
-Σου είπα, το Θανάση τον έχω ξεπεράσει!
-Δε μένει παρά να ξεπεράσεις και την προδοσία της καλύτερή σου φίλης!
-Αυτό δε θα το ξεπεράσω ποτέ!
-Βιολέτα, πότε θα μάθεις να μην είσαι τόσο απόλυτη;
«Ποτέ» σκέφθηκε η Βιολέτα. «Λέων είμαι στο κάτω- κάτω της γραφής», θυμήθηκε τις αστρολογικές αναλύσεις της Φαίη. Πάλι η Φαίη ερχόταν στη σκέψη της. Θα έφευγε ποτέ άραγε; Πόσο εύκολα μπορούν να διαγραφούν είκοσι επτά χρόνια φιλίας για ένα και μοναδικό παράπτωμα;

Οίαγρος:


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 31. ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ – ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΔΙΚΑΣΤΗΣ, ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ
    Η Βιολέτα γύρισε σπίτι της, κοιμήθηκε και το επόμενο πρωί κάλεσε την courier . ΄Εκανε πακέτο την αυθεντική τσάντα Louis Vuitton που της είχε χαρίσει η Φαίη για τα γενέθλιά της για να την επιστρέψει στην πρώην καλύτερή της φίλη. Τόνισε στον υπάλληλο της courier ότι ήθελε να επιδοθεί το δέμα στην παραλήπτρια σήμερα κι ας ήταν το κόστος μεγαλύτερο. Εκείνη θα κρατούσε την τσάντα «μαϊμού» του καινούργιου της φίλου από το Μπουρούντι. Θα επέστρεφε και το φάκελο με τα τρεις χιλιάδες ευρώ που προορίζονταν για τα γενέθλιά του Μάρκου, αλλά η courier δε μετέφερε μετρητά. Αποφάσισε να τα δώσει στον ιερέα για την ανύπαντρη μητέρα με τα δίδυμα. Δεν ήθελε τίποτα από τη Φαίη.
Αφού τελείωσε με το νεαρό από την courier, που ήρθε πολύ γρήγορα και παρέλαβε το πακέτο με την τσάντα, αποφάσισε να συνεχίσει το διάβασμα του βιβλίου για τον Τεκτονισμό. Δε θα έμενε πίσω στη δουλειά της για τα καμώματα της Φαίη.

    NEC PRODITOR NEC PRODITUS INNOCENS FORET (ΟΥΤΕ Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ ΟΥΤΕ Ο ΠΡΟΔΟΘΕΙΣ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ) έκανε σύνδεση ο άγνωστος συγγραφέας με τον τριακοστό βαθμό περνώντας στον τριακοστό πρώτο. Και δε μπορεί να είναι αθώοι γιατί και οι δύο υποστηρίζουν με πάθος τις πεποιθήσεις τους. Κάθε πεποίθηση είναι απολύτως υποκειμενική και κάθε προσπάθεια επιβολής της πάνω σε άλλους ανθρώπους συνιστά σφάλμα εκ προοιμίου.

    Στη Βιολέτα, αρχικά, δεν άρεσε αυτή η ιδέα, αφού θεωρούσε τον εαυτό της προδομένο και αδικημένο από την καλύτερή της φίλη. Από όλους τους άντρες που κυκλοφορούσαν σ’ αυτό τον κόσμο η Φαίη διάλεξε το Θανάση, ενώ ήξερε ότι η Βιολέτα τον περίμενε δώδεκα χρόνια να γυρίσει κοντά της. Η Βιολέτα θεωρούσε τον εαυτό της αθώο για ότι είχε συμβεί και τη Φαίη απολύτως ένοχη και χωρίς κανένα ελαφρυντικό.
Οι βαθμοί μετά τον τριακοστό ονομάζονται διοικητικοί. Στον τριακοστό πρώτο βαθμό, ο Φιλόσοφος Δικαστής, Μεγάλος Άγνωστος Ταξιάρχης αποτελεί ένα είδος μαθητείας για τον ιππότη Καδώς, η επιτυχημένη έκβαση της οποίας θα του επιτρέψει να προχωρήσει στους επόμενους βαθμούς. Ο Φιλόσοφος Δικαστής δεν κυριαρχεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων επειδή τον φοβούνται, αλλά επειδή τον σέβονται. Ο σεβασμός των άλλων για τις αρετές μας είναι κάτι που δύσκολα κερδίζεται. Η αναγνώριση της δικαιοσύνης, της σοφίας, της αλήθειας και του λόγου που οφείλει να κατέχει ο Φιλόσοφος Δικαστής είναι το ζητούμενο.

    Ο Φιλόσοφος Δικαστής οφείλει να αδιαφορεί για την εύνοια των ισχυρών προς το πρόσωπό του και τα ατομικά οφέλη που μπορεί να προσκομίσει και να υπερασπίζει - ακόμα και με κίνδυνο της ζωής του - την αναγέννηση μιας κοινωνίας βασισμένης στην ελευθερία και τα ίσα δικαιώματα όλων των πολιτών. Η καταστροφή της δεισιδαιμονίας που κρατά τον άνθρωπο στο σκοτάδι και η πάλη κατά των σφετεριστών της ελευθερίας του πολίτη βρίσκονται στο στόχαστρο του Φιλόσοφου Δικαστή.

    Ως δικαστής οφείλει να εξετάζει με μεγάλη προσοχή όλες τις υποθέσεις και να λαμβάνει υπ’ όψιν όλα τα επιχειρήματα και των δύο πλευρών πριν εκδώσει οποιαδήποτε απόφαση. Το 1826 κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ ένα φυλλάδιο με τίτλο «Ερμηνεία της Μασονίας». Συντάκτης του ο δημοσιογράφος Ουίλλιαμ Μόργκαν ο οποίος μυήθηκε σε τεκτονική στοά, με σκοπό να μάθει και να αποκαλύψει στο ευρύ κοινό τα μυστικά του Τεκτονισμού. Κάποιοι τέκτονες, μέλη της στοάς του Λότσεστερ, δε συγχώρεσαν αυτή τη συμπεριφορά, τον απήγαγαν και τον σκότωσαν.

    Άξιζε να πληρώσει ο Μόργκαν με τη ζωή του τη φιλοδοξία και την επιορκία του; Όχι, απάντησαν σαράντα πέντε χιλιάδες τέκτονες οι οποίοι αποχώρησαν μαζικά από τις στοές του Νέου Κόσμου περιορίζοντας τον αριθμό των ενεργών τεκτόνων σε πέντε χιλιάδες. Τα αφοσιωμένα στο γράμμα και όχι στην ουσία του τεκτονισμού μέλη της στοάς του Λότσεστερ καταδίκασαν σε θάνατο το δημοσιογράφο, ενώ η περιφρόνηση και η αδιαφορία αποτελούν τη χειρότερη τιμωρία για έναν επίορκο. Βέβαια η ζωή μας δεν αλλάζει με όρκους, όσο έντιμος και ειλικρινής κι αν είναι κάποιος την στιγμή που ορκίζεται. Η ζωή αλλάζει με επίγνωση. ΄Οταν κανείς καταλάβει ότι κάτι είναι λάθος οφείλει να κάνει το σωστό. Καμιά άλλη πειθαρχία ή καταναγκασμός δε χρειάζεται. Ουσιαστικά , αυτός που ορκίζεται, ορκίζεται στον ίδιο του τον εαυτό, στη συνείδησή του. Γι’ αυτό θα δώσουμε δίκιο σε όλους όσους προτείνουν την κατάργηση του όρκου στα δικαστήρια, στη Βουλή ή στο Θεό τον ίδιο. Ο όρκος δεν πρέπει να αποτελεί μια θεατρική παράσταση μπροστά σε άλλους ανθρώπους, αλλά μια προσωπική και εσωτερική διαδικασία εκτέλεσης του καθήκοντος όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας από εμάς. Φυσικά, στη σημερινή εποχή, όλα τα «μυστικά της μασονίας» κυκλοφορούν ελεύθερα και ο καθένας μπορεί να τα πληροφορηθεί. Η εσωτερική ερμηνεία τους όμως και η δυνατότητα εφαρμογής τους στην καθημερινή ζωή με σκοπό την προσωπική μας βελτίωση και κατ’ επέκταση τη βελτίωση της ανθρωπότητας, θα απασχολεί πάντα αντικείμενο έρευνας και συζητήσεων.

    Ο Φιλόσοφος Δικαστής είναι επιεικής, προσπαθεί να κατανοήσει την αδύναμη ανθρώπινη φύση και δε λαμβάνει υπ’ όψιν του αισθήματα συμπάθειας ή αντιπάθειας που μπορεί να τρέφει για τον κατηγορούμενο. Σε καμιά περίπτωση η τιμωρία του κατηγορουμένου δεν πρέπει να εμπεριέχει αισθήματα εκδίκησης. Η οποιαδήποτε ποινή πρέπει να λειτουργεί ως μέσον βελτίωσης της συμπεριφοράς του ενόχου και όχι ως τιμωρία. Γι’ αυτό οι τέκτονες τάσσονται ομόφωνα υπέρ της κατάργησης της εσχάτης των ποινών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

    Το χτύπημα του τηλεφώνου διέκοψε τη Βιολέτα από την ανάγνωση του βιβλίου. ΄Ηταν η Φαίη αγχωμένη που την παρακάλεσε να την ακούσει και να μην κλείσει το τηλέφωνο. Η Βιολέτα, εμφανώς επηρεασμένη από αυτά που διάβασε για τον τριακοστό πρώτο βαθμό αποφάσισε ν’ ακούσει τις εξηγήσεις της κατηγορουμένης πριν βγάλει τα τελικά συμπεράσματα. Η Φαίη ζήτησε ν’ ανέβει στο διαμέρισμα της Βιολέτας.
-Που είσαι; απόρησε η Βιολέτα
-Στην είσοδο της πολυκατοικίας σου! ΄Ανοιξέ μου!

    Η Φαίη τηλεφωνούσε από το κινητό της, αλλά η Βιολέτα δεν είχε αναγνώριση κλήσεων. Πάτησε το κουμπί για ν’ ανοίξει την εξώπορτα της πολυκατοικίας και ύστερα άνοιξε την πόρτα του διαμερίσματός της για να περιμένει την επισκέπτρια. Είδε μια Φαίη αγνώριστη, με τα σημάδια της αϋπνίας να διαγράφονται έντονα στο εντελώς αμακιγιάριστο πρόσωπό της. ΄Ηταν ολοφάνερο ότι είχε περάσει μια πολύ δύσκολη νύχτα, δυσκολότερη από της Βιολέτας. Η Φαίη κρατούσε ένα καλάθι με εκλεκτής ποιότητας πράσινο τσάι και μια μεγάλη ποικιλία από λαχταριστά βουτήματα, δώρο για τη φίλη της. Κρατούσε επίσης το πακέτο με την αυθεντική Louis Vuitton τσάντα που της είχε επιστρέψει η Βιολέτα.

    Η Φαίη άφησε το πακέτο με την τσάντα σε μια από τις πολυθρόνες του σαλονιού και κατευθύνθηκε στην κουζίνα κρατώντας το καλάθι.
-Θα ετοιμάσω τσάι και για τις δυο μας!
Η Βιολέτα παρακολουθούσε σιωπηλή τη φίλη της να ανοίγει τα ντουλάπια και να ετοιμάζει το τσάι. Η Φαίη ήξερε καλά τα κατατόπια του σπιτιού. ΄Εβαλε μια χορταστική ποικιλία από βουτήματα σ’ ένα πιάτο, πήρε το δίσκο και κατευθύνθηκε στο σαλόνι. Η Βιολέτα την ακολούθησε.
- Νομίζω ότι και οι δύο χρειαζόμαστε λίγο τσάι, να χαλαρώσουμε!

    Η Βιολέτα θυμήθηκε ένα βιβλίο που είχε διαβάσει πριν από πολλά χρόνια και της είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Ο τίτλος ήταν «Ζεν και η τέχνη του τσαγιού». Οι διάφορες παραδοσιακές τελετουργίες του τσαγιού, κυρίως στην Ιαπωνία, ήταν χρονοβόρες και είχαν σκοπό να εξαγνίσουν και να καθαρίσουν όχι μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα. Η Βιολέτα εξακολουθούσε να σωπαίνει και η Φαίη πήρε το λόγο.
-΄Εκανα πολλά λάθη στη ζωή μου! Για την ακρίβεια, μπορώ να χαρακτηρίσω τη ζωή μου μέχρι σήμερα, σαν ένα τεράστιο λάθος.
-Γιατί το λες αυτό; Είχες πάντα ότι ήθελες!
-Υλικά αγαθά, ναι! Χάρη στο γάμο μου με τον παππού είχα ότι μπορεί να επιθυμήσει ένα υπερφίαλο θηλυκό! Πολυτελές σπίτι, αυτοκίνητα, ρούχα, κοσμήματα, ταξίδια……………….
-Πάντα ονειρευόσουν τη μεγάλη ζωή. Από τότε που γνωριστήκαμε.
-Νόμιζα ότι αυτή η ζωή θα μ’ έκανε ευτυχισμένη! Κοίταξέ με τώρα! Μοιάζω με την προσωποποίηση της ευτυχίας;
-Η ευτυχία είναι μια ουτοπία! Μεγαλώσαμε πια…… και το μάθαμε το μυστικό!
- Η ηρεμία όμως δεν είναι ουτοπία. Να κοιμάσαι καλά τα βράδια……
-Θέλεις να πεις ότι δεν κοιμάσαι καλά τα βράδια;
-Κοιμάμαι με ηρεμιστικά. Εδώ και πολλά χρόνια!
-Δε μου το είχες πει αυτό.
-Τι να σου πω! Ότι μετάνιωσα για το γάμο μου με τον παππού; Αλλά δε μπορούσα να ζητήσω διαζύγιο, γιατί ένοιωθα τύψεις που διέλυσα την οικογένειά του;
-΄Εκανες τη ζωή σου, όμως! Είχες τις περιπέτειές σου κατά καιρούς!
- Καθαρά σαρκικές επαφές είχα! Κανένας από τους εραστές μου δε με κάλυψε συναισθηματικά.
-Ούτε ο ΄Αρης; ΄Ησουν έτοιμη να εγκαταλείψεις τον παππού για χάρη του.
-Πάνω στην απελπισία μου! Δεν άντεχα άλλο τη ζωή με το μακαρίτη!
- Κι ο Θανάσης; Τι ρόλο παίζει ο Θανάσης σ’ αυτή την ιστορία ανεκπλήρωτης συναισθηματικής κάλυψης;
- Το Θανάση, δεν τον είχα προσέξει ποτέ σαν άντρα, στο ορκίζομαι. Στην αρχή ήταν ο κουμπάρος μου, ο άντρας της καλύτερής μου φίλης.

    Ύστερα έγινε ο άντρας που πρόδωσε και πλήγωσε την καλύτερή μου φίλη. Υπέφερα κι εγώ μαζί σου δώδεκα χρόνια που τον περίμενες να γυρίσει κοντά σου. Υπέφερα γιατί αρνιόσουν να καταλάβεις ότι ο Θανάσης δε θα γύριζε ποτέ σε σένα, Βιολέτα. Υπέφερα όταν σ’ έβλεπα ν’ αφήνεις τα χρόνια να περνούν κι εσύ να μην αντιδράς, να μην κάνεις απολύτως καμιά προσπάθεια να προχωρήσεις μπροστά!
-Ήταν επιλογή μου!
-Το ξέρω! Τι μπορούμε τελικά να κάνουμε για τις λανθασμένες επιλογές των φίλων μας;
-Τίποτα……..είναι τα μαθήματα που πρέπει κανείς να πάρει στη ζωή του…………..
-Όλοι πήραμε τα μαθήματά μας, Βιολέτα. Κι εσύ κι εγώ κι ο Θανάσης.

    Η Βιολέτα τέλειωσε το τσάι της και γέμισε ξανά το φλιτζάνι από την τσαγιέρα. Η Φαίη δεν είχε καν αγγίξει το δικό της.
-Συνέχισε………πες μου για το Θανάση.
-Όπως ξέρεις συναντηθήκαμε για να πάρω πληροφορίες για τη δημοσιογράφο που τα ξανάφτιαξε με τον ΄Αρη! Εκεί που μιλούσαμε, κατάλαβα ότι δε μ’ ενδιέφερε πια ούτε η δημοσιογράφος ούτε ο ΄Αρης. Δεν υπήρχε παρά μόνον ο Θανάσης στον κόσμο!

    Η Βιολέτα δε μπόρεσε να συγκρατήσει ένα ειρωνικό γέλιο.
-Μη με κοροϊδεύεις, σε παρακαλώ. Όλες αυτές τις μέρες συνειδητοποίησα ότι αν δεν είχες συναντήσει εσύ πρώτη το Θανάση, αλλά εγώ, τώρα τα πράγματα θα ήταν τελείως διαφορετικά.
-Θα είχατε παντρευτεί και θα ζούσατε εσείς καλά κι εμείς καλύτερα!
-Βιολέτα, το ξέρεις ότι δεν ταίριαζες με το Θανάση. Εκείνος είναι κοινωνικός, του αρέσει η κοσμική ζωή όπως και σε μένα. Εσύ είσαι μια διανοούμενη που λατρεύει την ησυχία και το διάβασμα. Ο Θανάσης δεν ήθελε να κάνει παιδιά όπως κι εγώ, άσχετα αν το μετανιώσω στα γεράματα όπως λες. Και οι δύο ξοδευτήκαμε σε περιπέτειες με πολύ νεώτερους συντρόφους, αλλά δεν πειράζει, εμπειρίες ήταν κι αυτές. Τώρα ξέρουμε κι οι δυο τι θέλουμε από τη ζωή.
-Να υποθέσω ότι θέλετε ο ένας τον άλλον!
-Ακριβώς! Βιολέτα, άφησέ μας να το ζήσουμε χωρίς ενοχές. Σε παρακαλώ. Αν κάνουμε λάθος θα το πληρώσουμε. Εμείς οι ίδιοι θα το πληρώσουμε ακριβά.
-Δεν το πιστεύω ότι ζητάς την ευχή μου!
- Είσαι η καλύτερή μου φίλη, το ξέρεις. Η αδελφή που ποτέ δεν είχα. Είμαστε μια ζωή μαζί. Δε θέλω να σε χάσω.

    Η Βιολέτα ήπιε μια γουλιά από το δεύτερο φλιτζάνι τσάι. Ακολούθησε σιωπή για λίγο. ΄Υστερα η Βιολέτα κοίταξε τη Φαίη κατάματα.
-Ούτε εγώ θέλω να σε χάσω, Φαίη.
-Δε μου κρατάς κακία;
Η Βιολέτα κούνησε αρνητικά το κεφάλι. Στο κάτω – κάτω ο Θανάσης προτίμησε τελικά μια γυναίκα στην ίδια ηλικία με τη Βιολέτα. Και μάλιστα δύο μήνες μεγαλύτερη. ΄Ηταν κι αυτό μια δικαίωση.

    Η Βιολέτα βρέθηκε πάλι με δύο τσάντες Louis Vuitton. Την αυθεντική και τη «μαϊμού». Αποφάσισε να τις κρατά εναλλάξ σε κάθε της έξοδο για να τιμά και τους δύο φίλους της. Τη Φαίη και τον Ζαν – Μαρί από το Μπουρούντι. Σήμερα θα έπαιρνε μαζί της την αυθεντική. Θα πήγαινε σινεμά με το Στέλιο στα Village Cinemas στο The Mall. Ο Στέλιος πέρασε και την πήρε με το αυτοκίνητό του. Είχε κλείσει θέσεις στην Gold Class. Απόλαυσαν μια ρομαντική αμερικάνικη κομεντί στην πολυτελή πριβέ αίθουσα. Η Βιολέτα είχε ανάγκη να ξεσκάσει λίγο μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών. Όταν τελείωσε η προβολή, ο Στέλιος πρότεινε να πάνε σπίτι του και να παραγγείλουν κινέζικο φαγητό. Η Βιολέτα δέχθηκε μ’ ενθουσιασμό. Είχε πολύ καιρό να φάει κινέζικο φαγητό.

    Σούπα wonton, dumpling, spring rolls, ψητή πάπια Πεκίνου και τηγανητή μπανάνα με σοκολάτα για επιδόρπιο αποτέλεσαν ένα υπέροχο δείπνο. Η Βιολέτα, ασυναίσθητα, είχε πάψει να μετράει τις θερμίδες, αφού το βλέμμα του Στέλιου την επιβεβαίωνε συνεχώς σαν γυναίκα. Διηγήθηκε στο Στέλιο τη συνάντησή της με τη Φαίη και την άφεση αμαρτιών που έδωσε σ’ εκείνη και τον πρώην σύζυγό της. Η Βιολέτα θεωρούσε επιτέλους το Θανάση ως πρώην σύζυγο. Και αυτή η σκέψη δεν της προκαλούσε πια κανένα πόνο. Ο Στέλιος δεν έκανε καμιά προσπάθεια να κρύψει την ικανοποίησή του για την εξέλιξη της ιστορίας. Τα αισθήματά του για τη Βιολέτα γίνονταν όλο και πιο δυνατά..
Η Βιολέτα κοιμήθηκε με το Στέλιο εκείνο το βράδυ. Χωρίς αμφιβολίες και επιφυλάξεις αυτή τη φορά.

Οίαγρος:


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 32. ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΒΑΘΜΟΣ – ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ
    Η Βιολέτα δεν ξεχνούσε τις επαγγελματικές υποχρεώσεις της απέναντι στο Στέλιο. Η ανάγνωση του βιβλίου “FREEMASONRY –BEYOND THE TRUTH –A guide to paths and places inside the reader” (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΣ – ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – οδηγός σε μονοπάτια και τόπους μέσα στον αναγνώστη) έφθανε στο τέλος της. Σύντομα, κατά πάσα πιθανότητα αύριο, η Βιολέτα θα καθόταν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της και θα άρχιζε τη μετάφραση.

    Τρεις φορές συγκεντρώθηκαν μέχρι σήμερα οι οπαδοί των ιδεών του ελευθεροτεκτονισμού για να δράσουν υπέρ του συλλογικού συμφέροντος της ανθρωπότητας. Η πρώτη συγκέντρωση έλαβε χώρα το 1517 όταν ο Μαρτίνος Λούθηρος τοιχοκόλλησε τις 95 θέσεις του εναντίον της παπικής εκκλησίας στην πόρτα της ηγεμονικής εκκλησίας της Βιττεμβέργης. Ο μεγάλος γερμανός θεολόγος , χάρη στην υποστήριξη μιας πλούσιας οικογένειας, σπούδασε Γραμματική, Λογική, Ρητορική και Φιλοσοφία. Το 1505 έγινε μοναχός στο μοναστήρι των Αυγουστινιανών της Ερφούρτης, όπου συνέχισε τις σπουδές του στη Φιλοσοφία και επιπλέον παρακολούθησε Νομικά και Θεολογία. Το 1507 χειροτονήθηκε ιερέας ενώ η μεγάλη του μόρφωση και η ρητορική του δεινότητα τον ανέδειξαν γρήγορα σε καθηγητή της βιβλικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιττεμβέργης. Δεν άργησε να αρχίσει τον αγώνα του ενάντια στις ανομίες και καταχρήσεις της παπικής εκκλησίας όπως τα περίφημα συγχωροχάρτια.

    Η αντίδραση της παπικής εκκλησίας υπήρξε εντονότατη. Το τάγμα των Δομινικανών κατήγγειλε το Λούθηρο ως αιρετικό και αποστάτη και ο πάπας τον διέταξε να παρουσιασθεί στη Ρώμη για απολογία. Η απάντηση του Λούθηρου ήταν να κυκλοφορήσει τρία βιβλία διαποτισμένα από μεταρρυθμιστικές αντιλήψεις πρωτοποριακές για τα μέτρα της εποχής. Μεταξύ άλλων πρότεινε την κατάργηση των διακρίσεων ανάμεσα σε κληρικούς και λαϊκούς, τον περιορισμό του πάπα στα θρησκευτικά του καθήκοντα, την καταστολή της κερδοσκοπίας, την αναμόρφωση των σχολείων και την καθιέρωση της ανεξιθρησκείας. Ο πάπας τον αφόρισε και ζήτησε την καταδίκη του από τον αυτοκράτορα Κάρολο Ε’. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στη Συνέλευση των ηγεμόνων και επισκόπων της Γερμανίας, γνωστή ως Δίαιτα η οποία ύστερα από πολλές συνεδριάσεις καταδίκασε τον Λούθηρο σε θάνατο.

    Ο Λούθηρος κλεισμένος στον πύργο του προστάτη του, ηγεμόνα της Σαξονίας, Φρειδερίκο, μετάφρασε σε απλή και κατανοητή γερμανική γλώσσα την Αγία Γραφή, ενώ οι Γερμανοί επιστήμονες και σπουδαστές έκαναν σημαία τους τη λουθηριανή διδασκαλία. Ακόμα και οι χωρικοί θεωρούσαν το Λούθηρο ηγέτη τους. Παρά τη μετέπειτα αντιφατική συμπεριφορά του, όταν η διδασκαλία του κατέληξε σε επανάσταση και ο ίδιος πρότεινε υποταγή στους ηγεμόνες, τα κηρύγματα του Λούθηρου κατά του παπικού δεσποτισμού είχαν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία της εκκλησίας των διαμαρτυρομένων ή προτεσταντών. Η συνεισφορά του μεγάλου μεταρρυθμιστή είναι ανυπολόγιστη όσον αφορά την οικονομική, κοινωνική και πολιτική διαμόρφωση της νεώτερης Ευρώπης.

    Η δεύτερη συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε στις 4 Ιουλίου 1776 όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής διακήρυξαν μεταξύ άλλων ότι καμιά κυβέρνηση δεν είναι δίκαια, αν δεν προέρχεται από τα σπλάχνα του λαού. Η Τρίτη συγκέντρωση δεν άργησε να πραγματοποιηθεί στη Γαλλία το 1789 όταν ο λαός βροντοφώναξε τις τρεις ιερές λέξεις «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ». Η ανθρωπότητα έκανε μεγάλα και αποφασιστικά βήματα προς την πρόοδο. Ακόμα όμως χρειάζεται αρκετή δουλειά. Απομένουν δύο συγκεντρώσεις για να εγκατασταθεί στη γη το ιερό κράτος της Λογικής, της Αλήθειας και της Δικαιοσύνης. Δε θα χρειάζεται πλέον να χύνεται ανθρώπινο αίμα για έννοιες αυτονόητες όπως ελευθερία της συνειδήσεως, ανεξιθρησκεία, αγάπη για τον πλησίον.

    «Ακούσατε ουν, βασιλείς,και σύνετε. Μάθετε δικασταί περάτων γης. Ενωτίσασθε οι κρατούντες πλήθους και γεγαυρωμένοι επί όχλοις εθνών. Ότι εδόθη παρά του Κυρίου η κράτησις υμίν και η δυναστεία παρά Υψίστου, ος εξετάσει υμών τα έργα και τας βουλάς διερευνήσει. Ότι υπηρέται όντες της αυτού βασιλείας ουκ εκρίνατε ορθώς, ουδέ εφυλάξατε νόμον, ουδέ κατά την βουλήν του Θεού επορεύθητε………..ει ουν ήδεσθε επί θρόνοις και σκήπτροις, τύραννοι λαών, τιμήσατε σοφίαν, ίνα εις τον αιώνα βασιλεύσητε» μας λέει μεταξύ άλλων η Σοφία Σολομώντος, ένα από τα - εγκεκριμένα υπό των πατέρων της Χριστιανικής εκκλησίας - βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης.

    Τα άστρα κυβερνούν τους ανθρώπους, ενώ οι σοφοί κυβερνούν τα άστρα λέει ένα πολύ παλιό ρητό. Σοφός είναι εκείνος που δε θέλει να κυριαρχεί πάνω στους λιγότερο φωτισμένους ανθρώπους, αλλά που παλεύει να καταστήσει αυτούς εξ ίσου ή και περισσότερο σοφούς. Σοφός είναι εκείνος που αντιτίθεται με όλες του τις δυνάμεις ,ενάντια ακόμα και στο προσωπικό του συμφέρον, σε κάθε μορφής πολιτικής τυραννίας. Σοφότερος των σοφών είναι εκείνος που αγωνίζεται ενάντια στη χειρότερη τυραννία από όλες. Τη διανοητική τυραννία η οποία προσπαθεί να επιβάλλει αυθαίρετους ηθικούς νόμους στη συνείδηση των ανθρώπων για να μπορεί να ασκεί απόλυτο έλεγχο επάνω τους και να τους οδηγεί ακόμα και σε μαζικά εγκλήματα εν ονόματι του Θεού της αρεσκείας της και της απολύτου επινοήσεώς της. Τι διαφορά έχουν ο θεός του Τζωρτζ Μπους και ο θεός του Σαντάμ Χουσεϊν; Και οι δύο θεοί υπηρετούν το φανατισμό, την υποκρισία και το έγκλημα.

    Η Βιολέτα ήταν έτοιμη να προχωρήσει στην ανάλυση του τριακοστού τρίτου και τελευταίου βαθμού, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Χαμογέλασε όταν άκουσε τη φωνή του Στέλιου.
-Τελείωσα τον τριακοστό δεύτερο βαθμό δήλωσε περιχαρής. Προχωράω στον τριακοστό τρίτο. Λίγες σελίδες έμειναν ακόμα!
-Κλείσε αμέσως το βιβλίο διέταξε σχεδόν ο Στέλιος.
-Γιατί;
-Γιατί φεύγουμε για Ιταλία. Τον τριακοστό τρίτο βαθμό θα σου τον αναλύσω εγώ με τις φτωχές και πεπερασμένες μου γνώσεις αρχίζοντας από τις κατακόμβες των καπουτσίνων έξω από το Παλέρμο της Σικελίας.

Οίαγρος:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33. ΤΡΙΑΚΟΣΤΟΣ ΤΡΙΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ – ΚΥΡΙΑΡΧΟΣ ΜΕΓΑΣ ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΠΟΠΤΗΣ

    Στα τέλη του 16ου αιώνα η αύξηση του αριθμού των μοναχών στο μοναστήρι των Καπουτσίνων στο Παλέρμο έκανε επιτακτική την ανάγκη να βρεθεί ένας χώρος ταφής μεγάλος και αξιοπρεπής. Ο πρώτος αδελφός ενταφιάστηκε στις κατακόμβες το 1599, ενώ μεταφέρθηκαν εκεί και τα οστά κάποιων άλλων μοναχών που είχαν ταφεί αλλού. Μερικά χρόνια αργότερα, ύστερα από πιέσεις που ασκήθηκαν, επιτράπηκε η ταφή ανώτερων αξιωματούχων, ευεργετών του μοναστηριού και συγγενών τους. Ο γιατρός Σολάφια, από το Παλέρμο, ανέπτυξε μια εκπληκτική μέθοδο ταρίχευσης των νεκρών, τα σώματα των οποίων εξακολουθούν να μοιάζουν ζωντανά μέχρι τις μέρες μας. Ο γιατρός πήρε τα μυστικά της τέχνης του στον τάφο , το μόνο που γνωρίζουμε γι’ αυτή τη μέθοδο ήταν ότι βασίζονταν σε ενέσεις με διάφορες χημικές ουσίες. Ο Σολάφια ήταν αλχημιστής; Άλλες μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την ταρίχευση των νεκρών ήταν η βύθιση σε αρσενικό ή σε ασβέστη. Οι νεκροί, άντρες, γυναίκες, παιδιά, ντυμένοι με τα ρούχα τους, άλλοι ως σκελετοί και άλλοι λιγότερο ή περισσότερο διατηρημένοι, κρέμονται στους τοίχους προσφέροντας στον επισκέπτη ένα μακάβριο θέατρο με μαριονέτες που κάποτε υπήρξαν ζωντανές. Κάποτε όλοι οι νεκροί υπήρξαν ζωντανοί και όλοι οι ζωντανοί κάποτε θα πεθάνουν, εγκαταλείποντας το φυσικό τους σώμα.

    Όταν ο Στέλιος και η Βιολέτα περπάτησαν στους διαδρόμους των στοών με τους νεκρούς δεν υπήρχαν άλλοι επισκέπτες. ΄Αλλωστε τα γκρουπ των τουριστών δεν αρέσκονται σε τέτοια θεάματα. Οι άνθρωποι ταξιδεύουν για να διασκεδάσουν και να φωτογραφηθούν μπροστά σε διάσημα μνημεία, όχι για να πάθουν κατάθλιψη! Γιατί όμως οι άνθρωποι παθαίνουν κατάθλιψη και απωθούν από τη σκέψη τους το αναπόφευκτο του φυσικού θανάτου; Κι όχι μόνο οι κοινοί θνητοί, αλλά και άνθρωποι που διδάσκουν την ανάσταση των νεκρών και τη Δευτέρα Παρουσία;
Η Βιολέτα διάβασε στο αεροπλάνο τις εφημερίδες που πρόσφερε δωρεάν η αεροπορική εταιρεία στους επιβάτες. ΄Ολες είχαν ανταποκρίσεις από το Μαϊάμι. Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος περίμενε να βρεθεί μόσχευμα για να αποφύγει το μοιραίο. Η Βιολέτα, χωρίς να είναι ούτε γιατρός ούτε θεός, θεωρούσε ότι η ασθένεια του μακαριότατου είναι ανίατη, αφού η ίδια είχε χάσει ένα θείο και ένα ξάδελφο από την ίδια μορφή καρκίνου. Σοκαρίσθηκε μάλιστα όταν διάβασε τη δήλωση του μακαριότατου σε τηλεφωνική συνομιλία με γνωστό εκδότη: «σας λέγω ότι κι εγώ είχα τις στιγμές της αδυναμίας μου και είπα στο Θεό…….γιατί σε μένα……..ας πήγαινε κάπου αλλού!» Η Βιολέτα ανατρίχιασε όταν σκέφθηκε ότι ο Χριστόδουλος παρακαλούσε να πεθάνει κάποιος υγιής και νεαρός δότης για να του πάρει το συκώτι για να σώσει προσωρινά το φθαρτό του σώμα και να εξακολουθήσει να το περιφέρει μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες.

-Αυτός ο άνθρωπος έπρεπε να γίνει ηθοποιός ή τηλεπαρουσιαστής. Τι την ήθελε την εκκλησιαστική καριέρα; παρατήρησε εύστοχα ο Στέλιος.

    Ο μεγάλος διδάσκαλος που ονομάζεται Θάνατος μας περιμένει και πολύ καλά κάνει, αφού μια ζωή χωρίς αυτόν θα ήταν ανυπόφορη. Ο θάνατος οριοθετεί τη ζωή, της δίνει ένταση και νόημα. Η ζωή είναι σύντομη γι’ αυτό κάθε στιγμή είναι πολύτιμη και αναντικατάστατη.. Αν η ζωή ήταν αιώνια, θα βαριόμασταν και δε θα μπορούσαμε να ζήσουμε το τώρα. Και η ζωή είναι αυτό που συμβαίνει τώρα, την παρούσα στιγμή, επειδή το αύριο μπορεί να μην ξημερώσει ποτέ για μας.
- Υπάρχουν όμως κάποιοι άνθρωποι που πεθαίνουν για ένα ευγενικό συλλογικό σκοπό. Υπάρχουν άνθρωποι που θυσιάζουν την ζωή τους για την πρόοδο της ανθρωπότητας. Ο τριακοστός τρίτος βαθμός μας υπενθυμίζει τους μάρτυρες που θυσίασαν τη ζωή τους για να ζήσουμε εμείς καλύτερα.
Το δικαίωμα όλων στη μόρφωση, η ελευθερία έκφρασης, η κρατική μέριμνα για τους ασθενέστερους πολίτες δεν ήταν πάντα αυτονόητες καταστάσεις. Κάποιοι, κάποτε, θυσίασαν τη ζωή τους για να απολαμβάνουμε εμείς αυτά τα αγαθά συνέχισε τη διδασκαλία ο Στέλιος. Η Βιολέτα δε μπορούσε παρά να συμφωνήσει.

    Κάποτε η ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ευνοούσε τους ισχυρούς, η ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ήταν προνόμιο των βασιλέων και των φεουδαρχών, ενώ ο απλός λαός ζούσε για να τους υπηρετεί και δούλευε για ένα κομμάτι ψωμί. Ο αφέντης και εργοδότης είχε απόλυτο δικαίωμα πάνω στη ζωή, την αυτοδιάθεση και την τιμή των υφισταμένων του. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ και οι ανάξιοι εκπρόσωποί της, δεν αντιμετώπισαν τέτοιου είδους προβλήματα. Τα μοναστήρια απέκτησαν μεγάλη περιουσία και οι πνευματικοί ποιμένες εξουσία, εφάμιλλη και πολλές φορές ανώτερη των κοσμικών ηγετών.
-Ένα πράγμα που δεν μπόρεσα να καταλάβω ποτέ είναι ο φανατισμός! Πως οι άνθρωποι φθάνουν στο σημείο να είναι τόσο σίγουροι για τις πεποιθήσεις τους ώστε να σκοτώνουν γι’ αυτές; απόρησε η Βιολέτα.
- Μόνο ο άνθρωπος που έχει αμφιβολίες μέσα του, αλλά έχει ανάγκη ν’ ακουμπήσει κάπου, γίνεται φανατικός τόνισε ο Στέλιος. Φανατικός χριστιανός ή μουσουλμάνος γίνεται εκείνος που αμφιβάλλει κατά βάθος για την ορθότητα της πίστης του. Γίνεται φανατικός και επιθετικός όχι τόσο για ν’ αποδείξει κάτι στους άλλους, αλλά πρωτίστως για να αποδείξει στον εαυτό του ότι πιστεύει πραγματικά.
-‘Εχεις δίκιο! Όταν γνωρίζεις, δε γίνεσαι φανατικός. Αποκτάς τη σοφία και την ηρεμία που μόνο η γνώση μπορεί να δώσει στον άνθρωπο.
-Ο φανατισμός έκανε τους ανθρώπους υποχείρια, έτοιμους να σκοτωθούν στις μάχες για τη δόξα βασιλέων και ιερέων. Ο φόβος ενός Θεού – τιμωρού διατήρησε για πολλούς αιώνες τους ανθρώπους στο πνευματικό σκοτάδι, άβουλους και απόλυτα υποταγμένους. Υπάρχει πιο ισχυρός ηγέτης στον κόσμο από τον Πάπα;

    Επόμενη στάση του ταξιδιού του Στέλιου και της Βιολέτας, το Βατικανό.
Το Βατικανό είναι το μικρότερο σε έκταση κράτος στον κόσμο. ΄Εχει περίπου χίλιους μόνιμους κατοίκους κληρικούς και λαϊκούς, ενώ απασχολεί άλλους τρεις χιλιάδες τετρακόσιους λαϊκούς σε διάφορες εργασίες. Η υπηκοότητα αποκτάται με τη μόνιμη εγκατάσταση, την ανάληψη αξιώματος ή εργασίας στην πόλη. Ο ναός του Αγίου Πέτρου, κτισμένος σε σχέδια του ονομαστού αρχιτέκτονα Μπραμάντε, δεσπόζει στο Βατικανό. Η πλούσια διακόσμηση, το άφθονο χρυσάφι και ασήμι, τα πολύτιμα πετράδια και τα έργα καλλιτεχνών του βεληνεκούς ενός Μιχαήλ ΄Αγγελου, ενός Μποτιτσέλι, ενός Ραφαήλ και ενός Ντα Βίντσι καθιστούν την καλλιτεχνική και υλική αξία του ναού, ανυπολόγιστη.

    Το Βατικανό αποτελεί την Αγία ΄Εδρα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και τα έσοδά της προέρχονται από επενδύσεις και εθελοντικές εισφορές. Η Τράπεζα του Βατικανού - όπως είναι το παρατσούκλι του Instituto per le Opere di Religioni, (Ινστιτούτο Θρησκευτικών Εργασιών) με τα αρχικά IOR - επίσημος βραχίονας της Αγίας ΄Εδρας, υπολογίζεται ότι έχει περιουσία που ξεπερνά τα 4 δισεκατομμύρια δολάρια, καθώς και ανυπολόγιστα αποθέματα χρυσού στο Φορτ Νοξ των ΗΠΑ. Τα λειτουργικά έξοδα του Βατικανού, η έκδοση εφημερίδας, ο ραδιοφωνικός σταθμός, η παραγωγή τηλεοπτικών προγραμμάτων, οι διπλωματικές αποστολές και τα ταξίδια του Πάπα στο εξωτερικό δημιουργούν αυξανόμενο δημοσιονομικό έλλειμμα πάνω από ενενήντα εκατομμύρια δολάρια το χρόνο. Είναι άγνωστο πόσο πλούσιοι είναι οι κάτοικοι του Βατικανού. Η εγκληματικότητα ή είναι σχεδόν άγνωστη στο Βατικανό ή συγκαλύπτεται έντεχνα. Η μόνη εγκληματική ενέργεια που δεν μπόρεσε να αποφύγει τα φώτα της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια, ήταν η εμπλοκή αξιωματούχων της Τράπεζας του Βατικανού στην πτώχευση της Banco Ambrosiano.

    Ο Στέλιος και η Βιολέτα, μετά την επίσκεψη στην Καπέλα Σιξτίνα, απολάμβαναν τον ήλιο, τον εξαιρετικό καπουτσίνο και το θεϊκό τιραμισού σε καφέ της ιταλικής πρωτεύουσας.
-Κάποια τεκτονική στοά δεν ήταν μπλεγμένη σ’ αυτή την υπόθεση; ρώτησε η Βιολέτα.
-Η περιβόητη Propaganda due ή, χάριν συντομίας, P2 ήταν τεκτονική στοά όσον αφορά τους τύπους. Δεν είχε αναγνωριστεί ποτέ επίσημα από τη Μεγάλη Στοά της Ιταλίας. Η συμμετοχή του Βατικανού στη δημιουργία αυτής της Στοάς είναι πλέον γνωστή.
-Μα η καθολική εκκλησία όπως και οι άλλες επίσημες εκκλησίες είναι κατά του τεκτονισμού, απόρησε η Βιολέτα.
-Φυσικά, αφού ο τεκτονισμός πολεμάει κάθε θρησκευτικό και πολιτικό φανατισμό. Όμως πολλοί βασιλείς και ιερείς προσχώρησαν σε τεκτονικές στοές ανά τους αιώνες.
-Για ποιο λόγο;
-Για τρεις κυρίως λόγους. Πρώτον για να υπονομεύσουν το θεσμό εκ των έσω, δεύτερον για να τον εκμεταλλευτούν όπως στην περίπτωση της Ρ2 και τρίτον γιατί κάποιοι φωτισμένοι αξιωματούχοι και ιερείς πίστεψαν και ασπάσθηκαν πραγματικά τις διδασκαλίες του τεκτονισμού.
-Υπήρξαν πραγματικά τόσο φωτισμένα μυαλά;
-Μεταξύ άλλων ο Φρειδερίκος Β’ της Πρωσσίας, ο Μέγας Ναπολέων, ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον, ο Θήοντορ Ρούζβελτ και ο Γκαριμπάλντι. Πολλοί από τους πρωτεργάτες της ελληνικής επανάστασης του 1821 εναντίον των Τούρκων υπήρξαν τέκτονες. Επίσης αρκετοί ελληνορθόδοξοι πατριάρχες προσχώρησαν στις τεκτονικές στοές. ΄Οποιος ενδιαφέρεται είναι εύκολο να πληροφορηθεί τα ονόματά τους. Κυκλοφορούν πολλά βιβλία.
-Όμως και ο δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς και κάποιοι από τους πρωτεργάτες της επανάστασης της 21ης Απριλίου 1967 δεν υπήρξαν τέκτονες;
-Πράγματι, δεν είπε κανείς ότι στις τάξεις του τεκτονισμού δεν στρατολογήθηκαν ποτέ άνθρωποι που έκαναν κατάχρηση εξουσίας. Ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Πινοσέτ που ανέτρεψε το νόμιμο πρόεδρο της Χιλής Σαλβαντόρ Αλιέντε. ΄Ηταν και οι δύο τέκτονες.
-Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Πινοσέτ και ο Αλιέντε ήταν οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Το άσπρο και το μαύρο!
- Δεν υπάρχει άσπρο και μαύρο, Βιολέτα. ΄Ολοι και όλα παίζουν στις άπειρες αποχρώσεις του γκρίζου.
-Και τι έγινε μ’ αυτή τη στοά την Ρ2;
-Η Ρ2 ιδρύθηκε στην πόλη που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή τη δεκαετία του ’70. Το Βατικανό επιθυμούσε να στηρίξει τις αντικομουνιστικές του δραστηριότητες μέσα από αυτήν. Το 1978 εκλέχθηκε πάπας ο Ιωάννης Παύλος Α’ ο οποίος δε μακροημέρευσε στον παπικό θρόνο. Πέθανε τριάντα τρεις μέρες μετά την εκλογή του.
-Από φυσικό θάνατο;
-Λέγεται ότι πλήρωσε με τη ζωή του, την τιμιότητά του. Βλέπεις εξεδήλωσε ανοιχτά την πρόθεση να ξεκαθαρίσει τις συναλλαγές των προκατόχων του με την ιταλική και αμερικάνικη μαφία, τους πολιτικά διαπλεκόμενους μασόνους της Ρ2 και τη CIA.
-Τελικά τι ήταν αυτή η Ρ2;
-Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Και η αρχή όλων σχεδόν των σκοτεινών υποθέσεων, ανάγεται στο χρήμα Στο πολύ χρήμα! Το 1965, η ιταλική κυβέρνηση αποφάσισε να φορολογήσει το μετοχικό κεφάλαιο του Βατικανού, έτσι το «κράτος του Θεού» αποφάσισε να στραφεί σε άλλες χώρες για επενδύσεις χαρτοφυλακίου. Το 1971 επικεφαλής της Banco Vaticano, αναλαμβάνει ο αμερικανός επίσκοπος και αργότερα αρχιεπίσκοπος Πωλ Μαρσίνκους. Συνεργάζεται στενά με τον αρχιμαφιόζο Μικέλε Σιντόνα και μεγαλουργούν. Μετατρέπουν την Τράπεζα του Βατικανού σε παγκόσμια οικονομική αυτοκρατορία.
- Εντυπωσιακό!
-Οι φήμες βέβαια για εμπλοκή σε παράνομες δραστηριότητες όπως το εμπόριο όπλων και ναρκωτικών οργιάζουν. Ο πάπας Ιωάννης Παύλος Α’, μόλις καταλαμβάνει τον παπικό θρόνο, εξουσιοδοτεί τον καρδινάλιο Βιγιό να ερευνήσει το θέμα. Η έρευνα δεν πρόλαβε ν’ αρχίσει όταν ο νεοεκλεγείς πάπας πεθαίνει ξαφνικά από καρδιακή προσβολή.
-Τι έδειξε η νεκροψία;
-Μην είσαι αφελής! Νεκροψία δεν έγινε ποτέ, ο Πολωνός Κάρολος Βοϊτίλα ή Ιωάννης Παύλος Β’ γίνεται ο νέος Ποντίφικας και σοφά πράττοντας, τηρεί σιγή ιχθύος για την IOR. Η IOR σε αντάλλαγμα χρηματοδοτεί την «Αλληλεγγύη» του Λεχ Βαλέσα αρχίζοντας μια διαδικασία που καταλήγει εννέα χρόνια αργότερα στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
-Τώρα θυμήθηκα! Γι’ αυτό ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ δήλωσε ότι η πτώση του κομουνισμού δε θα είχε γίνει πραγματικότητα αν δεν υπήρχε ο Ιωάννης Παύλος Β’;
- ΄Εχεις εξαιρετική μνήμη! Στην στοά Ρ2 μέγας διδάσκαλος ήταν ο Λίτσιο Τζέλι, πρώην μελανοχίτωνας και υπολοχαγός των SS, διπλός πράκτορας στον Ψυχρό πόλεμο και έμπορος όπλων. Σχεδόν χίλιες ισχυρές προσωπικότητες της Ιταλίας ήταν μέλη στην παράνομη αυτή στοά. Τρεις υπουργοί, είκοσι τρεις βουλευτές, δέκα νομάρχες σαράντα εφτά διευθυντές τραπεζών, εκατοντάδες αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών και δε συμμαζεύεται.
- Κι ο Μπερλουσκόνι δεν ήταν μέλος αυτής της στοάς;
-Βεβαίως! Λείπει ο Μάρτης απ’ τη Σαρακοστή; Οι σχέσεις της Ρ2 με τον Σιντόνα, τον αρχιεπίσκοπο Μαρσίνκους και τον καρδινάλιο Πάολο Μπερτόλι αποτελούν πλέον ιστορικά γεγονότα. Ο Τζέλι προωθεί τον «αδελφό» Ρομπέρτο Κάλβι στην ηγεσία της Banco Ambrosiano της μεγαλύτερης ιδιωτικής τράπεζας της Ιταλίας που κατηγορείται και για ξέπλυμα μαφιόζικου χρήματος. Από το 1974 με την παγκόσμια ύφεση η οικονομική αυτοκρατορία του αρχιμαφιόζου Σιντόνα καταρρέει και τα διακόσια πενήντα εκατομμύρια δολάρια της IOR κάνουν φτερά. Ο Κάλβι αρνείται να καλύψει τον Σιντόνα ο οποίος εγκαταλείπει την Ιταλία και το 1976 καταδικάζεται ερήμην για είκοσι τρία οικονομικά αδικήματα. Τελικά συνελήφθη και πέθανε στη φυλακή το 1986.
-Τουλάχιστον αυτός πέθανε από φυσικό θάνατο!
-Αν νομίζεις ότι το υδροκυάνιο στον καφέ θεωρείται φυσικός θάνατος!
-Να υποθέσω ότι ο δολοφόνος του, δε βρέθηκε ποτέ;
-Σωστά υποθέτεις! Και ο Ρομπέρτο Κάλβι όμως έχει ανάλογο τέλος, πιο κινηματογραφικό όμως θα λέγαμε. Όταν το 1981, ο ιταλικός Τύπος αρχίζει να αποκαλύπτει τις δραστηριότητες της Ρ2 η Banco Ambrosiano ανακαλύπτει μια μαύρη τρύπα 1,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων και η IOR αναγκάζεται να εγγυηθεί χρέη 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αφού παραδέχεται την εμπλοκή της στην υπόθεση. Ο Κάλβι φεύγει από την Ιταλία κρατώντας βαλίτσες γεμάτες εκατομμύρια δολάρια. Ένα μέλος του ΔΣ της Banco Ambrosiano δολοφονείται στο δρόμο, ο Κάλβι τρομοκρατημένος δηλώνει στους δημοσιογράφους ότι ο ίδιος ο Πάπας εμπλέκεται στην υπόθεση, ενώ η γραμματέας του Γκρατσιέλα Κορόσερ πηδάει από τον πέμπτο όροφο.
- Αυτή τουλάχιστον πήδηξε οικιοθελώς; Ο Στέλιος κοιτάζει επιτιμητικά τη Βιολέτα. Τι αφελείς ερωτήσεις κάνω ώρες – ώρες, ε;
- Ο Κάλβι βρέθηκε κρεμασμένος από τη γέφυρα Blackfriars (Μαύροι καλόγεροι) του Λονδίνου στις 13 Ιουνίου 1982. Οι τσέπες του ήταν γεμάτες τούβλα και αρκετές χιλιάδες δολάρια.
- Άλλος ένας φυσικός θάνατος να υποθέσω!
-Η βρετανική αστυνομία μίλησε για αυτοκτονία λόγω τύψεων. Χρειάσθηκε η εκταφή του πτώματος του Κάλβι το 1998 για να αποδειχθεί ότι επρόκειτο για μια τελετουργική δολοφονία. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο τη δολοφονία του Κάλβι είχε διατάξει η σικελική μαφία και η Ρ2. Ο αρχηγός και ταμίας της Κόζα Νόστρα Τζιουζέπε Κάλο μαζί με άλλους τέσσερις κάθισαν στο εδώλιο κατηγορούμενοι για τη δολοφονία του «τραπεζίτη του Θεού» όπως αποκαλείται ο Κάλβι. Οι κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν λόγω αμφιβολιών στις 5 Ιουνίου 2007 ύστερα από μια μαραθώνια δίκη που κράτησε είκοσι μήνες. Ο 88χρονος πρώην μεγάλος διδάσκαλος της Ρ2 Λίτσιο Τζέλι ο οποίος βρίσκεται σε κατ’ οίκον περιορισμό, αλλά και ο Τζιουζέπε Κάλο, που εκτίει ποινή ισόβιας κάθειρξης για βομβιστική επίθεση, φωτογράφισαν το Βατικανό ως υπεύθυνο της τελετουργικής αυτής δολοφονίας.
-Θα βρεθούν ποτέ οι δολοφόνοι του Κάλβι;
-Δε νομίζω. Όμως η αξιοπιστία του Βατικανού έχει κλονιστεί σοβαρά. Εκατομμύρια σκεπτόμενοι πιστοί αμφιβάλλουν, αφού στην ουσία, οι δικηγόροι του Κάλο απέδειξαν ότι η Καθολική Εκκλησία είχε το μεγαλύτερο κίνητρο για τη δολοφονία του τραπεζίτη. Οι συγγενείς του Κάλβι κατέθεσαν ότι ο μακαρίτης δε φοβόταν τη μαφία ή τη Ρ2, αλλά το ίδιο το Βατικανό.
-Απίστευτο!
-Κι όμως αληθινό, συμπλήρωσε ο Στέλιος.

    Η Βιολέτα ένοιωσε τη Ρώμη να σκοτεινιάζει κι ας έλαμπε ο Αυγουστιάτικος ήλιος. Πόσα πράγματα συμβαίνουν γύρω μας κι εμείς απασχολημένοι στο μικρόκοσμό μας δεν παίρνουμε χαμπάρι! Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται τελικά. Ευτυχώς ο επόμενος σταθμός του ταξιδιού ήταν η Βενετία. Η Βιολέτα την είχε επισκεφθεί μαζί με το Θανάση πριν από πολλά χρόνια και ανυπομονούσε να ξαναπάει. Η Βενετία στα μάτια της φάνταζε η ομορφότερη πόλη του κόσμου. Μια πόλη βγαλμένη από τα παραμύθια.
Το 64ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας που άρχισε στις 29 Αυγούστου 2007 - η γνωστή Μόστρα - βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη όταν έφθασαν στο νησάκι Λίντο ο Στέλιος και η Βιολέτα. Ο Στέλιος επρόκειτο να συναντήσει ένα νέο και πολλά υποσχόμενο συγγραφέα, που είχε γράψει το σενάριο σε μια ταινία που συμμετείχε στο παράλληλο και ανεξάρτητο πρόγραμμα του Φεστιβάλ GIORNATE DEGLI AUTORI. Ο Στέλιος ενδιαφερόταν να πάρει τα δικαιώματα των βιβλίων του συγγραφέα - που διακρίνονταν για τις μυστικιστικές του τάσεις - για να τα μεταφράσει και να τα εκδώσει στην Ελλάδα.
-Θα έχεις πολύ δουλειά, αν κλείσω τη συμφωνία, τόνισε ο Στέλιος στη Βιολέτα.
-Κάτσε να μεταφράσω πρώτα το ογκώδες βιβλίο για τον τεκτονισμό, απάντησε εκείνη.

Οίαγρος:


....    Το Φεστιβάλ της Βενετίας ζούσε στο ρυθμό των επισκέψεων των σταρ του Χόλυγουντ οι οποίοι έκαναν πασαρέλα στο κόκκινο χαλί για να προωθήσουν τις καινούργιες τους ταινίες. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η άφιξη του ζεύγους Μπραντ Πιτ και Αντζελίνα Τζολί που ήρθε για την προβολή της τελευταίας ταινίας του Πιτ “THE ASSASSINATION OF JESSE JAMES BY THE COWARD ROBERT FORD”. Λίγες μέρες αργότερα ο Μπραντ Πιτ θα κέρδιζε το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας, ένα βραβείο που ούτε ο ίδιος δεν περίμενε, γι’ αυτό δεν παρευρέθηκε στην απονομή, αφού είχε ήδη αναχωρήσει για το φεστιβάλ του Τορόντο. Ο Μπραντ Πιτ άρεσε πολύ στη Βιολέτα η οποία αποφάσισε να πληρώσει τα 28 ευρώ του εισιτηρίου για την προβολή της ταινίας στις εννιά και μισή το βράδυ στη Sala Grande στις 2 Σεπτεμβρίου 2007. Την ίδια ώρα ο Στέλιος παρέθετε γεύμα εργασίας στον συγγραφέα στο κοντινό εστιατόριο QUATTRO FONTANE. Το γεύμα πήγε πολύ καλά και ο Στέλιος αισιοδοξούσε για τη θετική έκβαση της επικείμενης συνεργασίας.
-Πώς ήταν η ταινία; ρώτησε ο Στέλιος τη Βιολέτα στο απόμερο μπαράκι της περιοχής Cannaregio όπου κατέφυγαν μετά τη μία τα μεσάνυχτα, αφού πήραν το βαπορέτο από το Λίντο. Το Cannaregio, παλιό εβραϊκό γκέτο, δεν προσέλκυε πολλούς τουρίστες και μπορούσαν να ηρεμήσουν πίνοντας prosecco.
-Ενδιαφέρουσα, είχε λίγο αργό ρυθμό………….
-Ο Μπραντ Πιτ κούκλος; την πείραξε ο Στέλιος.
-Είχε γένια!
-Και δε φαινόταν το λαμπερό του πρόσωπο!
-Στέλιο, ζηλεύεις; Δεν το πιστεύω!
-Δε μ’ αρέσει το κορίτσι μου να φαντασιώνεται άλλους άντρες!

    Πολύ της άρεσε αυτό το «κορίτσι μου». Την έκανε να νοιώθει νέα, στο ξεκίνημα της ζωής της.
-Δε φαντασιώνεται άλλους άντρες! Απλώς της αρέσει ο Μπραντ Πιτ. Εσένα δε σ’ αρέσει καμιά ηθοποιός;
-Βεβαίως! Μ’ αρέσει η Σάρον Στόουν, η Μισέλ Φάιφερ, η Μεγκ Ράιαν, η Ναόμι Γουότς, η Νικόλ Κίντμαν, η Σαρλίζ Θερόν, η Κάμερον Ντίαζ, η Τζένιφερ ΄Ανιστον, η Γκουίνεθ Πάλτρου, η Σάρα – Τζέσικα Πάρκερ, η…….
-Σταμάτα επιτέλους, νευρίασε η Βιολέτα. Είναι πολλές και …..ξανθές. Καμιά μελαχρινή δε σου αρέσει;
-Μία και μοναδική!
-Μπα! Και ποια είναι αυτή παρακαλώ;
-Εσύ!

    Η Βιολέτα φρόντισε να ανταμείψει το Στέλιο για τη σωστή του απάντηση με μια θερμή ερωτική βραδιά που ακολούθησε στο ξενοδοχείο Santa Chiara. Ο Στέλιος και η Βιολέτα σηκώθηκαν αργά το επόμενο πρωί. Δεν πρόλαβαν το πρωινό του ξενοδοχείου. ΄Ετσι ήπιαν καπουτσίνο και έφαγαν κρουασάν σ’ ένα καφέ κοντά στο σιδηροδρομικό σταθμό Santa Lucia. Η μέρα ήταν ελεύθερη. Η τελευταία τους μέρα στην πόλη των δόγηδων. Αύριο θα έπαιρναν το αεροπλάνο για την Αθήνα. Αποφάσισαν να κάνουν βόλτες με το βαπορέτο και να κάνουν στάση στο νησάκι του San Giorgio για να επισκεφθούν τη βασιλική San Giorgio Maggiore και να θαυμάσουν τους πίνακες. ΄Ενας από αυτούς παριστάνει το Μυστικό Δείπνο χωρίς να παραλείπει να απεικονίσει τα παρασκήνια με τους υπηρέτες να ετοιμάζουν και να φέρνουν τα φαγητά. Ε, βέβαια τα φαγητά δεν ήρθαν μόνα τους στο τραπέζι του τελευταίου δείπνου του Ιησού με τους μαθητές του! Κάποιοι τα ετοίμασαν! Η Βιολέτα ξεχώρισε επίσης τους πίνακες «Η Γέννηση» του Μπασάνο, η «Σταύρωση» του Μικελόζο και η «Αποκαθήλωση» του Τιντορέτο.
-Ξεχώρισες τρεις σημαντικές φάσεις από την πορεία του Ιησού στον κόσμο, παρατήρησε ο Στέλιος.
-Μου άρεσαν τα χρώματα και το φως! Παρατήρησα ότι η γέννηση είναι πιο σκοτεινή από τη σταύρωση. Βέβαια, οι πίνακες ανήκουν σε διαφορετικούς καλλιτέχνες, οπότε το γεγονός μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο.
-Η γέννηση είναι πάντα πιο σκοτεινή από το θάνατο κι ας γιορτάζεται με χαρά από τους συγγενείς του βρέφους. Η πορεία του ανθρώπου είναι δύσβατη. Η ζωή στη γη είναι μια σκληρή περίοδος μαθητείας λένε οι σοφοί. Η γέννηση σηματοδοτεί την αρχή της εκπλήρωσης του κάρμα αυτής της ζωής.
-Και το κάρμα που έχουμε να εκπληρώσουμε είναι συνήθως βαρύ, έτσι δεν είναι; Πρέπει να ξεπλύνουμε τις αμαρτίες των προηγούμενων υπάρξεών μας. Η Βιολέτα προσπαθούσε ν’ αφομοιώσει καινούργιες γνώσεις που της είχε διδάξει ο άγνωστος συγγραφέας του βιβλίου που ανέλαβε να μεταφράσει.
- Κάρμα είναι εκείνος η ηθικός πυρήνας κάθε όντος που επιβιώνει του θανάτου και συνεχίζει τη μετοικεσία ή μετενσάρκωση μας λέει ο Βουδισμός, αλλά και πολλές άλλες θρησκείες του πρώιμου Χριστιανισμού συμπεριλαμβανομένου. Είναι ο περιβόητος νόμος της ανταπόδοσης ή της αιτίας και του αποτελέσματος. Μετά το θάνατο κάθε προσωπικότητας δε απομένουν παρά μόνον οι αιτίες που την προκάλεσαν. Αυτές οι αιτίες είναι αθάνατες, δηλαδή δε μπορούν να εξαφανισθούν στο Σύμπαν, παρά μόνο όταν αντικατασταθούν από τα νόμιμα αποτελέσματά τους και σβηστούν από αυτά.
- Και για να σβηστούν θα πρέπει το άτομο να ενσαρκωθεί ξανά σ’ ένα σώμα και με τις σωστές ενέργειες να εναρμονίσει τις αιτίες και τα αποτελέσματα. Πως μπορούμε όμως να είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει μετενσάρκωση;
-Δε μπορούμε ποτέ να είμαστε σίγουροι για τίποτα. Κάθε εμπειρία και κάθε πεποίθηση είναι αυστηρά προσωπική και μη μεταβιβάσιμη. Μέσω της πίστης στη μετενσάρκωση όμως μπορούμε να αποκτήσουμε συνείδηση των πιο αφηρημένων διαστάσεων του σύμπαντος.
-Ο πολεμιστής που αναρωτιέται είναι ήδη νεκρός μουρμούρισε η Βιολέτα.
-Τι είπες;
-Θυμήθηκα μια φράση από τον ηθικό κώδικα των Γιαπωνέζων πολεμιστών, Χαγκακούρε λέγεται. Ένα βιβλίο που είχα μεταφράσει παλιά. Είναι μια φιλοσοφία της δράσης, ο πολεμιστής δεν διερωτάται, προχωράει μπροστά, πολεμάει μέχρι τέλους κυρίως ενάντια στον εαυτό του, εκτελεί το καθήκον του.
-Είδες λοιπόν πως συναντιούνται φιλοσοφίες φαινομενικά διαφορετικές;

    Το βαπορέτο νούμερο 41 έφθασε στο νησάκι όπου βρισκόταν το νεκροταφείο της Βενετίας. Λίγοι επιβάτες κατέβηκαν. Οι περισσότεροι συνέχισαν για το νησί Μουράνο, που απείχε μια στάση από το νεκροταφείο. Η Βιολέτα είχε επισκεφθεί το Μουράνο και το Μπουράνο στο πρώτο ταξίδι της στη Βενετία και θεωρούσε ότι είχε τελειώσει με τα τουριστικά μέρη. Η Βιολέτα παρατήρησε ότι οι περισσότεροι Βενετσιάνοι που ήταν θαμμένοι εκεί πέθαναν σε μεγάλη ηλικία.

    Ο Στέλιος και η Βιολέτα έφθασαν στον ελληνικό τμήμα του νεκροταφείου. Οικογένειες Τζέτζου, Γιαννιώτη, το εντυπωσιακό μαυσωλείο της οικογένειας Μεσσήνη από τη Λευκάδα. Στον τάφο της οικογένειας Μπαλαμπάνη η Βιολέτα παρατήρησε ότι η ΄Ολγα Μπαλαμπάνη γεννήθηκε στις 17-4-1888 και πέθανε στις 2-6-1989, ενώ ο Ιωάννης Μπαλαμπάνης γεννήθηκε στις 6-3-1892 και πέθανε στις 20-2-1893. Μα ούτε χρόνο δε συμπλήρωναν τα παιδιά αυτής της οικογένειας; Τι είδους κάρμα εκπλήρωναν όσοι ζούσαν μόνο μερικούς μήνες;
- Μπορεί να ήρθαν στη ζωή για να δώσουν ένα μάθημα στους γονείς οι οποίοι έζησαν πολύ περισσότερο και έπρεπε να εκπληρώσουν κι αυτοί το δικό τους κάρμα, παρατήρησε ο Στέλιος.
-Θεούλη μου, ας μην έχω να εκπληρώσω κανένα παρόμοιο κάρμα παρακάλεσε φωναχτά η Βιολέτα. Δε θα μπορέσω να ζήσω χωρίς το Μάρκο!
-«Αν θέλεις να μάθεις ποια ήταν η προηγούμενη ζωή σου, εξέτασε την τωρινή κι αν θέλεις να μάθεις ποια θα είναι η μελλοντική σου ζωή εξέτασε τις τωρινές πράξεις σου» λένε οι σοφοί της Ανατολής.

    Η τωρινή ζωή της Βιολέτας είχε στιγματισθεί από την παρουσία -φυσική κατ’ αρχήν και υπό μορφή νοητικής και συναισθηματικής προσκόλλησης στη συνέχεια- ενός άντρα, του Θανάση. Η απόφασή της να γίνει μητέρα ρισκάροντας να χάσει το αντικείμενο της αφοσίωσής της, έδειχνε μια γυναίκα που αγαπούσε την οικογένεια. Μια γυναίκα που στην επόμενη ζωή θα προσπαθούσε να συνδυάσει μια ολοκληρωμένη οικογένεια αποτελούμενη από ένα σύντροφο και περισσότερα του ενός παιδιά.
-Γιατί στην επόμενη ζωή; Θεωρείς ότι είναι αργά για να καταφέρεις το στόχο σου σ’ αυτή τη ζωή; ρώτησε ο Στέλιος.

    Η Βιολέτα, πράγματι, θεωρούσε ότι στα σαράντα πέντε της χρόνια ήταν αργά για τέτοιου είδους σχέδια. Η επιστροφή του Στέλιου και της Βιολέτας στην Αθήνα συνοδεύτηκε από την αναπόφευκτη ενσωμάτωση των δραστηριοτήτων τους στην καθημερινή ρουτίνα. Οι γονείς της Βιολέτας, όπως κάθε χρόνο, συνόδεψαν το Μάρκο στο σπίτι της μητέρας του, αφού τα μαθήματα άρχιζαν στις 11 Σεπτεμβρίου. Ο Μάρκος θα πήγαινε στην πρώτη Γυμνασίου. Η αρχή του σχολικού έτους συνοδεύτηκε από δύο ημέρες αργίας, αφού στις 16 Σεπτεμβρίου έγιναν οι βουλευτικές εκλογές. Η οριακή νίκη του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, η πτώση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ, η άνοδος των κομμάτων της Αριστεράς και η είσοδος του ακροδεξιού ΛΑΟΣ στη Βουλή ήταν το αποτέλεσμα των εκλογών. Οι εκλογές διεξήχθησαν πάνω στις στάχτες εβδομήντα ανθρώπων και του 2% των δασών της χώρας που κάηκαν στις χειρότερες πυρκαγιές που γνώρισε ποτέ η Ελλάδα.

    Ο Στέλιος και η Βιολέτα έτρωγαν μαζί κάποια μεσημέρια και βρισκόντουσαν κάθε Σάββατο, που η Φαίη είχε αναλάβει γι’ αυτό το λόγο τη φύλαξη του Μάρκου. Ο δεσμός της με το Θανάση κυλούσε ομαλά και η Φαίη, για πρώτη φορά, ένοιωθε ότι είχε βρει τον άντρα της ζωής της. Η Βιολέτα παραλάμβανε η ίδια το γιό της στις τρεις και μισή το μεσημέρι από το σχολικό της ελληνογαλλικής σχολής Πειραιά «Ο Άγιος Παύλος». Τρία απογεύματα την εβδομάδα του δίδασκε Αγγλικά, ενώ τον βοηθούσε και στα Γαλλικά.

    Το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να προβεί σε εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου, αφού κάποιοι θεώρησαν υπεύθυνο της ήττας του κόμματος για δεύτερη συνεχή φορά το Γιώργο Παπανδρέου. Συνυποψήφιοι του Παπανδρέου στη διεκδίκηση της προεδρίας ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Κώστας Σκανδαλίδης.

    Αν και βρέθηκε συμβατό μόσχευμα που ανήκε σ’ έναν 25χρονο που έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα, η μεταμόσχευση ήπατος στον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο στο νοσοκομείο «Τζάκσον Μεμόριαλ» του Μαϊάμι δεν κατέστη δυνατή, αφού ο γιατρός Αντρέας Τζάκης διαπίστωσε μεταστάσεις στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Το ήπαρ που προορίζονταν για το μακαριότατο δόθηκε τελικά στον 63χρονο πιανίστα και τραγουδιστή όπερας Γιάκοβ Κίρσχον. Μόλις η είδηση έγινε γνωστή στην Ελλάδα, κάποιοι σεβάσμιοι αρχιερείς με πρωτεργάτη το μητροπολίτη Ζακύνθου, άρχισαν ήδη τα σενάρια διαδοχής. Το έθαψαν ζωντανό το Χριστόδουλο, με άλλα λόγια Ο αρχιεπίσκοπος επέστρεψε στην Ελλάδα στις 26 Οκτωβρίου, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου.

    Στις 28 Οκτωβρίου έγιναν οι καθιερωμένες παρελάσεις σε όλη τη χώρα για την επέτειο του «ΟΧΙ». Παρέλασε και ο Μάρκος, από συνήθεια. Για το χαβαλέ του όλου θέματος και επειδή μετά θα πήγαιναν στα Goodies. Τι και ποιούς εξυπηρετούν τελικά αυτές οι δημόσιες παράτες; Η Βιολέτα πάντα έβρισκε περίεργο το γεγονός ότι η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα που γιόρταζε την αρχή της εμπλοκής της στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κι όχι το τέλος αυτού του πολέμου, που αιματοκύλησε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη. Πρέπει να γιορτάζει κανείς τον πόλεμο, έστω κι αν βρίσκεται στην πλευρά των νικητών; Πρέπει να γιορτάζει κανείς όταν εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, βασανίσθηκαν, ακρωτηριάσθηκαν, βιάσθηκαν; Μήπως η ανάμνηση κάθε πολέμου πρέπει να είναι αφορμή για ενδοσκόπηση και περισυλλογή; Μήπως το μόνο που πρέπει να σκέφτονται οι άνθρωποι είναι πως θα καταργηθεί από όλες τις γλώσσες η λέξη «πόλεμος»;

    Το βράδυ της Κυριακής 11 Νοεμβρίου η Βιολέτα είχε ολοκληρώσει τη μετάφραση τριακοσίων σελίδων από τις οχτακόσιες περίπου του βιβλίου για τον τεκτονισμό. Την ώρα που στην τηλεόραση ανακοινώνονταν το όνομα του νικητή των εκλογών Γεώργιου Παπανδρέου, ως αρχηγού του ΠΑΣΟΚ , η Βιολέτα έχασε τις αισθήσεις της. Ο Μάρκος παράτησε το διάβασμα της Φυσικής και έτρεξε τρομαγμένος κοντά στη μητέρα του. Δεν ήξερε τι να κάνει. Θυμήθηκε ότι η Βιολέτα του είχε πει, ότι σε περίπτωση που της συνέβαινε κάτι, να ειδοποιήσει αμέσως τη Φαίη. Είχε γράψει και τοιχοκολλήσει τους αριθμούς τόσο του σταθερού όσο και του κινητού τηλεφώνου της νονάς του στην πόρτα του δωματίου του. Ο Μάρκος προτίμησε να πάρει στο κινητό.
-Νονά, η μαμά λιποθύμησε! Δεν ξέρω τι να κάνω! ΄Ελα γρήγορα!
Η Φαίη συμβούλεψε το Μάρκο να χαστουκίσει τη μητέρα του κι αν δε συνέλθει να της ρίξει νερό. Ο Μάρκος δεν πρόλαβε να κάνει τίποτα από όλα αυτά, αφού η Βιολέτα συνήλθε.
-Νονά, συνήλθε…..
-Δώσε της το τηλέφωνο, να της μιλήσω, ούρλιαξε η Φαίη.
Η Βιολέτα πήρε ζαλισμένη το ακουστικό.
-Είσαι καλά; Τι έπαθες;
-Δεν ξέρω, ξαφνικά…..λιποθύμησα…….
-Το έχεις ξαναπάθει;
-Ναι, προχθές!
-΄Ερχομαι αμέσως. Θα σε πάω στο νοσοκομείο.

    Η Φαίη έκλεισε το τηλέφωνο χωρίς ν’ ακούσει τις διαμαρτυρίες της Βιολέτας. Ο γιατρός στα εφημερεύοντα έστειλε τη Βιολέτα για εξετάσεις αίματος. Τα αποτελέσματα θα έβγαιναν την άλλη μέρα το πρωί. Η Φαίη συνόδεψε τη φίλη της και το βαφτισιμιό της στο σπίτι και ανέλαβε εκείνη που είχε αυτοκίνητο να περάσει να πάρει τις εξετάσεις το επόμενο πρωί.
Η Φαίη δεν πίστευε στα μάτια της όταν είδε τα αποτελέσματα. Η Βιολέτα καθόταν στον υπολογιστή και συνέχιζε τη μετάφραση όταν χτύπησε το τηλέφωνο.
-΄Ελα Φαίη, τι γίνεται….θα ζήσω;
- Θα ζήσεις! Και οι δύο θα ζήσετε!
- Και οι δύο; Ποιοι δύο;
-Εσύ και το μωρό. Είσαι έγκυος!
Η Βιολέτα έμεινε με το στόμα ανοιχτό.
-Δεν πιστεύω να λιποθύμησες πάλι! (παύση) Αν και στην κατάσταση που βρίσκεσαι είναι φυσιολογικό!
-Φαίη, τι είπες;
-Περιμένεις παιδί, χριστιανή μου!
Η Βιολέτα πάγωσε. ΄Ηταν το τελευταίο πράγμα που περίμενε ν’ ακούσει.
-Μα……. πώς έγινε;
-Ισχυρίζεσαι ότι δεν ξέρεις πως γίνονται τα παιδιά;
-Θέλω να πω…..στην ηλικία μου……..
-Τι έχει η ηλικία μας;
-Η γονιμότητά μας μειώνεται πολύ. ΄Ετσι λένε οι γιατροί.
-Μειώνεται, δεν εξαφανίζεται!
-Ω Θεέ μου! Τι θα κάνω τώρα;
-Αγόρι ή κορίτσι υποθέτω!
-΄Ασε τ’ αστεία, Φαίη. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά.

    Η Βιολέτα έπρεπε να ενημερώσει το Στέλιο. Φοβόταν την αντίδρασή του. Εκείνος μπορεί να νόμιζε ότι χρησιμοποιούσε αντισυλληπτικά χάπια. Εκείνη όμως δεν είχε σεξουαλικές σχέσεις εδώ και δώδεκα χρόνια. Κι αν της έλεγε να ρίξει το παιδί; Αποκλείεται. Η Βιολέτα ήταν κατά των εκτρώσεων. Το θεωρούσε έγκλημα. Μήπως δεν έπρεπε να του μιλήσει; Μήπως έπρεπε να εξαφανισθεί και να αναλάβει μόνη της την ευθύνη ενός δεύτερου παιδιού; Συνηθισμένη ήταν άλλωστε.
-Μη λες βλακείες τη διέκοψε η Φαίη. Σου είπε ποτέ ο Στέλιος ότι δε θέλει οικογένεια;
Η αλήθεια είναι ότι ο Στέλιος δεν της είπε ποτέ αν ήθελε ή όχι οικογένεια.
- Μόνο ένας τρόπος υπάρχει να μάθεις την αντίδρασή του. Να τον ενημερώσεις για την εγκυμοσύνη σου! επέμενε η Φαίη. Είστε ώριμοι άνθρωποι, θα το αντιμετωπίσετε.

    Η Βιολέτα απέφευγε να συναντήσει το Στέλιο για δέκα μέρες χρησιμοποιώντας ότι είδους πειστική δικαιολογία μπορούσε να εφεύρει. Δεν κοιμόταν τις νύχτες. ΄Εφτιαχνε χιλιάδες σενάρια. Ένα πρωί, ο Στέλιος χτύπησε την πόρτα του σπιτιού της. Ο Μάρκος έλλειπε στο σχολείο. Η Βιολέτα ξαφνιάστηκε.
-Τι κάνεις εσύ εδώ;
-Όταν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ. Μπορώ να μάθω γιατί με αποφεύγεις;
-Εγώ; Δε σε αποφεύγω!
-Βιολέτα, αν θέλεις να διακόψουμε δεν έχεις παρά να μου το πεις. Δε θα μ’ αρέσει, αλλά σαν ώριμος άνθρωπος οφείλω να το δεχτώ. Ούτε θα σου ζητήσω εξηγήσεις. Αλλά αυτό το κρυφτούλι μ’ ενοχλεί.
Η ένταση και η αυπνία των τελευταίων ημερών έκανε τη Βιολέτα να ξεσπάσει σε λυγμούς. Ο Στέλιος την πήρε στην αγκαλιά του.
-Μωρό μου, τι συμβαίνει;
-Δεν είμαι εγώ το μωρό σου! Το μωρό σου είναι στην κοιλιά μου!
Η χαρά του Στέλιου ξεπέρασε κάθε κρυφή προσδοκία της Βιολέτας. Ο Στέλιος την αγαπούσε πραγματικά και ήθελε ένα παιδί. Στα πενήντα ένα του χρόνια ήταν ώρα να το αποκτήσει.

    Η Βιολέτα δεν είχε φαντασθεί ποτέ μέχρι τώρα, ότι θα τηλεφωνούσε η ίδια στο Θανάση για να ζητήσει διαζύγιο. Ο Θανάσης δεν είχε αντίρρηση. Συμφώνησαν να γράψουν το διαμέρισμα της Καλλιθέας που κατείχαν από κοινού στο όνομα του Μάρκου. Το διαμέρισμα θα νοικιαζόταν και το μίσθωμα θα πήγαινε για τα έξοδα του παιδιού τους. Ο Θανάσης τόνισε ότι αγαπούσε το γιό τους, απλά η Βιολέτα έπρεπε να καταλάβει ότι όλοι οι άνθρωποι δεν ονειρεύονταν να γίνουν γονείς ούτε ήταν όλοι πλασμένοι γι’ αυτό το ρόλο. Η καινούργια Βιολέτα κατάλαβε. Μαζί με το Μάρκο θα μετακόμιζαν στο σπίτι του Στέλιου στην Καστέλα. Θα ήταν και πιο κοντά στον ΄Αγιο Παύλο», το σχολείο όπου φοιτούσε ο Μάρκος, ο οποίος ενθουσιάστηκε με την ιδέα ότι θα αποκτούσε αδελφάκι. Συμπαθούσε πολύ το Στέλιο και άρχισε να γίνεται καλός μαθητής. Μόλις έβγαινε το διαζύγιο ο Στέλιος και η Βιολέτα θα παντρεύονταν με πολιτικό γάμο.
-Μάρτυρες στο γάμο εγώ και ο Θανάσης επέμενε η Φαίη με ύφος που δε σήκωνε αντιρρήσεις.
-Εσείς σκέφτεστε να παντρευτείτε; ρώτησε ο Στέλιος
-Μπα, εμείς λέμε να το συνεχίσουμε στο ελεύθερο κι όσο πάει, απάντησε ο Θανάσης.
-Παιδιά δε σκεφτόμαστε ν’ αποκτήσουμε, ούτως ή άλλως. Εγώ τα αντισυλληπτικά μου τα παίρνω ανελλιπώς, αστειεύτηκε η Φαίη. Για ποιο λόγο να μπλέκουμε με τελετές και δεσμεύσεις;
-Σωστά, ο γάμος είναι μια κοινωνική σύμβαση. Εμείς θα παντρευτούμε για το παιδί έκανε η Βιολέτα και έδειξε τη φουσκωμένη κοιλιά της
-Θέλεις να πεις ότι αν δεν σε άφηνα έγκυο δεν επρόκειτο να με αποκαταστήσεις! αστειεύτηκε ο Στέλιος.

    Η Βιολέτα, ο Θανάσης και η Φαίη γέλασαν με την παρατήρηση του Στέλιου. Είχαν συναντηθεί για φαγητό σε μια ταβέρνα στην Πλάκα. Η μητέρα του Στέλιου είχε αναλάβει τη φύλαξη του Μάρκου. Η κυρία Χρυσή – όνομα και πράμα- λάτρευε τη Βιολέτα. Είχε χάσει τις ελπίδες της να γίνει γιαγιά, αφού ο Στέλιος ήταν το μοναδικό της παιδί. Ευγνωμονούσε το Θεό που της έστειλε δύο εγγονούς. Το Μάρκο και τον αδελφό του – αγοράκι κυοφορούσε ξανά η Βιολέτα – που θα ερχόταν στον κόσμο σε λιγότερο από τέσσερις μήνες. Η κυρία Χρυσή, χήρα που μόλις είχε κλείσει τα εβδομήντα ήταν πρόθυμη να βοηθήσει το ζευγάρι όσο μπορούσε στο μεγάλωμα του μωρού.
-Βιολέτα, έκανε ο Θανάσης, εσύ ήσουν πάντα υπέρ του θεσμού του γάμου!
-Μέχρι να καταλάβω ότι οι θεσμοί δεν αντιπροσωπεύουν πάντα την ουσία των καταστάσεων. Είναι ωραίο να βρίσκεσαι σε αρμονία με τους ανθρώπους και τις καταστάσεις γύρω σου, αλλά το πιο σημαντικό είναι να βρίσκεσαι σε αρμονία με τον ίδιο σου τον εαυτό τόνισε η Βιολέτα Θεοδωρίδη, πρώην Πανούση, η οποία θα παντρευόταν μεν το Στέλιο, αλλά – αυτή τη φορά - δεν το είχε σκοπό να μεταλλαχθεί σε Βιολέτα Καρύδα.
Εν τω μεταξύ, γύρω από τη Βιολέτα, το Στέλιο, τη Φαίη και το Θανάση, η Ελλάδα το έπαιρνε επιτέλους απόφαση ότι είναι μια χώρα δίχως μέλλον. Μια χώρα όπου για να βρεις δουλειά χρειάζεται να έχεις μέσον, να λαδώσεις ή να ειδικευτείς στους πεοθηλασμούς. Οι σπουδές, η εργατικότητα, η εντιμότητα δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο. Όχι ότι δεν τα ήξεραν αυτά οι Έλληνες. Απλώς έτρεφαν ακόμα κάποιες τελευταίες ελπίδες μέχρι που είδαν τις φωτογραφίες της συμβασιούχου με τον πρώην Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα». Κάποιοι «τυχεροί» μάλιστα πρόλαβαν να δουν και σκηνές στο Ίντερνετ.

    Στη χώρα που λέγεται Ελλάδα, είναι μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης, γέννησε και σκότωσε το Σωκράτη, χιλιάδες πολίτες περίμεναν στην ουρά και σπρώχνονταν γεμάτοι χριστιανική αλληλεγγύη, για να προσκυνήσουν το χρυσοστολισμένο λείψανο του αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου, που έχασε – όπως ήταν αναμενόμενο – τη μάχη απέναντι στον ύψιστο διδάσκαλο Θάνατο τα ξημερώματα της 28ης Ιανουαρίου 2008. Είθε ο διάδοχός του αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να ντυθεί με ακόμα πιο πολυτελή σάβανα όταν έρθει η ύστατη ώρα του στο μάταιο τούτο κόσμο. Ακόμα περισσότερα πλήθη να τον συνοδεύσουν στην τελευταία του κατοικία, προς δόξαν της ειδωλολατρείας.

    ‘Οταν ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού πήδηξε στο κενό παρέσυρε μαζί του – μεταξύ άλλων- και την υπέρτατη ιδέα του Πολιτισμού. Ο μεν Χρήστος Ζαχόπουλος γλύτωσε το θάνατο, ο Πολιτισμός όμως εγκατέλειψε οριστικά τη χώρα που τον γέννησε και κατευθύνεται πλέον σε άλλους γαλαξίες. Πολιτικοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, εκδότες, δικηγόροι, εισαγγελείς, αστυνομικοί, εφοριακοί και άλλες χρήσιμες κατηγορίες επαγγελματιών στροβιλίζονται σ’ ένα ατέρμονο χορό γεμάτο «Σεξ, ψέματα και βιντεοταινίες». «Είναι πολλά τα λεφτά, Άρη» έλεγε ο Σπύρος Καλογήρου στο Νίκο Κούρκουλο στο σινεμά. Κι όλοι ασχολούνται με τα λεφτά. Οι μεγαλοκαρχαρίες με τα λεφτά που έχουν και θέλουν να τα αυγατίσουν, ενώ οι υπάλληλοι και οι μικροσυνταξιούχοι με τα λεφτά που δεν έχουν και θα ήθελαν να αποκτήσουν . Όχι, αυτή η χώρα που λέγεται Ελλάδα δεν έχει μέλλον, αφού δεν έχει παρόν. Στο παρόν, χτίζεται το μέλλον.

    Και η ζωή περνά και χάνεται, η ελπίδα χάνεται, η ουσία χάνεται. Η πολιτική στην Ελλάδα, μετά την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην ηγεσία του Συνασπισμού στις 10 Φεβρουαρίου 2008 μπαίνει πια και επισήμως στην καινούργια της φάση. Την απόλυτη εποχή του «φαίνεσθαι». Το «σινεμά η Ελλάς» κατεβάζει ρολά. Ζήτω η εποχή των DVD.

Πλοήγηση

[0] Λίστα μηνυμάτων

[#] Επόμενη σελίδα

[*] Προηγούμενη σελίδα

Μετάβαση στην πλήρη έκδοση