Κανονισμός - Πληροφορίες > Δικαιώματα του ανθρώπου
Παρανομίες Τραπεζών....
Rose:
Δέστε τι κάνουν οι απατεώνες και εμείς καθόμαστε άπραγοι ενώ μας ληστεύουν!
Ξεσηκωθείτε ΤΩΡΑ!
http://alampasis.blogspot.gr/2012/03/blog-post_19.html
Τραπεζικά δάνεια και νέος νόμος για την "Δίκαιη δίκη": Εισαγωγή πρωτοφανούς ρύθμισης που παράγει εξοντωτικούς τόκους
Δευτέρα, 19 Μαρτίου 2012
Νόμος για την "Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής": Εισαγωγή πρωτοφανούς στα νομικά χρονικά ρύθμισης, που ενεργοποιείται αν τολμήσεις και αρνηθείς να αναγνωρίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΟ προς την τράπεζα χρέος και κινηθείς δικαστικά εναντίον της!!!
Με το νέο νόμο 4055/2012 για την "Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής" τροποποιήθηκε το άρθρο 346 του Αστικού Κώδικα.
1. Τι ίσχυε ΠΡΙΝ την τροποποίηση του άρθρου 346 ΑΚ για τα δάνεια στις τράπεζες
Από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους το άρθρο 346 του Αστικού Κώδικα προέβλεπε ότι οφειλέτης χρηματικής οφειλής, και αν δεν βρίσκεται σε καθυστέρηση (υπερημερία), οφείλει νόμιμους τόκους αφότου επιδόθηκε η αγωγή για το ληξιπρόθεσμο χρέος. Το νόμιμο επιτόκιο σήμερα είναι 6,75%. Ο νόμιμος τόκος υπερημερίας (καθυστέρησης) είναι 2 μονάδες πάνω. Το εκαστοτε νόμιμο επιτόκιο ορίζεται από το νόμο (διαφέρει δηλ ανά περίοδο). Με την 1219/2001 απόφαση του Αρείου Πάγου κρίθηκε μεταξύ άλλων, ότι τα τραπεζικά επιτόκια που υπερβαίνουν το όριο που θέτει ο νόμος είναι ΠΑΡΑΝΟΜΑ (τα τραπεζικά επιτόκια ΔΕΝ μπορεί να υπερβαίνουν τα εξωτραπεζικα).
Σημείωση: ΔΕΝ υπάρχει ΜΙΑ σύμβαση δανείου με τράπεζα που να ΜΗΝ περιέχει άκυρους Όρους. Οι πλέον παράνομες είναι οι συμβάσεις πιστωτικών καρτών (έχω εντοπίσει μέχρι και 12 άκυρους Όρους). Αυτά δεν τα λέω εγώ… Έτσι έχουν κριθεί από τα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. Οι συμβάσεις που υπογράφετε με τις τράπεζες από τις οποίες βγάζουν διαταγές πληρωμής εναντίον σας, περιέχουν Όρους που είναι ΑΚΥΡΟΙ όπως αυτοί έχουν κριθεί με τις 430/05, 1219/01, 2123/2009, 417/2010 και 652/2010 του Αρείου Πάγου, 5253/03, και 6291/00 του Εφετείου Αθηνών, 1119/02, 1208/98 και 961/07 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, 1210/2010 του Συμβουλίου της Επικρατείας κ.α.
Έστω λοιπόν ότι η τράπεζα σου έβγαζε πριν τρία (3) χρόνια διαταγή πληρωμής για 40.000 ευρώ από σύμβαση πιστωτικής κάρτας με επιτόκιο 18% (+ 2,5% τόκος υπερημερίας). Έστω ότι ασκούσες αμέσως ανακοπή με τον ισχυρισμό ότι το επιτόκιο ύψους 18% είναι παράνομο, δεδομένου ότι υπερβαίνει το νόμιμο κατά τρεις περίπου φορές (όπως έκρινε η 1219/2001 Α.Π). Έστω ότι το δικαστήριο δεχόταν το λόγο αυτό της ανακοπής και με απόφαση που δημοσιευόταν σήμερα, ακύρωνε τον όρο που επιβάλει επιτόκιο 18% επανακαθορίζοντας την οφειλή σου προς την τράπεζα στο νόμιμο ύψος των 30.000 ευρώ.
Μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης το ΝΟΜΙΜΟ επιτόκιο επιδικίας που θα έτρεχε για τα 30.000 ευρώ για τα τρία (3) αυτά χρόνια ήταν: από 15/03/2009 έως 07/04/2009 νόμιμο επιτόκιο 7,50% (+2 μονάδες τόκος υπερημερίας), από 08/04/2009 έως 12/05/2009 νόμιμο επιτόκιο 7,25% (+2 μονάδες τόκος υπερημερίας), από 13/05/2009 έως 12/04/2011 νόμιμο επιτόκιο 6,75% (+2 μονάδες τόκος υπερημερίας), από 13/04/2011 έως 12/07/2011 νόμιμο επιτόκιο 7,00% (+2 μονάδες τόκος υπερημερίας), από 13/07/2011 έως 08/11/2011 νόμιμο επιτόκιο 7,25% (+2 μονάδες τόκος υπερημερίας), από 09/11/2011 έως 13/12/2011 νόμιμο επιτόκιο 7,00% (+2 μονάδες τόκος υπερημερίας) και από 14/12/2011 έως 15/03/2012 νόμιμο επιτόκιο 6,75% (+2 μονάδες τόκος υπερημερίας).
Πρόσεξε τώρα: Οι ΝΟΜΙΜΟΙ τόκοι επιδικίας με τους οποίους επιβαρύνεσαι ΤΑ ΤΡΙΑ (3) ΑΥΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, είναι βάσει των παραπάνω νόμιμων επιτοκίων, ΕΥΡΩ 7.984,08. Άρα σήμερα θα όφειλες ΣΥΝΟΛΙΚΑ, 30.000 που το δικαστήριο όρισε ως ΝΟΜΙΜΗ έναντι της τράπεζας οφειλή (ακυρώνοντας το επιτόκιο ύψους 18%) + 7.984,08 νόμιμοι τόκοι υπερημερίας τριετίας = 37.984,08 ευρώ. Κράτα αυτό το νούμερο που είναι η ΝΟΜΙΜΗ ΟΦΕΙΛΗ σου προς την τράπεζα.
Έστω τώρα ότι η δυσχερής οικονομική κατάσταση στην όποια εξακολουθείς έως και σήμερα να βρίσκεσαι δεν σου επιτρέπει να πληρώσεις τα 30 χιλιάρικα που το δικαστήριο έκρινε ως νόμιμη οφειλή σου έναντι της τράπεζας. Άρα το ποσό που χρωστάς, εξακολουθεί και τοκίζεται, με το νόμιμο όμως επιτόκιο που αναγράφεται παραπάνω, όπως αυτό θα επανακαθορίζεται κάθε φορά με νόμο.
Δώσε τώρα προσοχή μεγάλη
Αν ΔΕΝ ασκούσες ανακοπή και άρα ΔΕΝ πρόσβαλες το επιτόκιο ύψους 18% (+2,5 υπερημερίας) που προβλέπει η σύμβαση της τράπεζας, ΔΕΝ θα μπορούσε να επανακαθοριστεί δικαστικά η νόμιμη οφειλή σου έναντι της τράπεζας... Άρα η οφειλή σου θα οριστικοποιούταν στα 40.000 ευρώ. Πρόσεξε τώρα: Αφού έχασες την προθεσμία και ΔΕΝ άσκησες ανακοπή, τους τόκους που η τράπεζα θα σου χρέωνε για την ΤΡΙΑ ΑΥΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, θα τους υπολόγιζε με το ΠΑΡΑΝΟΜΟ επιτόκιο που ορίζει η σύμβαση, δηλαδή 18% + 2,5 % = 20,5 % !!! Αυτό μεταφράζεται στο ποσό των 24.355,44 ευρώ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΚΟΥΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΤΡΙΕΤΙΑΣ!!! Άρα σήμερα θα όφειλες ΣΥΝΟΛΙΚΑ, 40.000 που ήταν το ποσό της διαταγής πληρωμής + 24.355,44 τόκοι υπερημερίας τριετίας = 64.355,44 ευρώ !!!
Μη ξεχνάς ότι αν σήμερα ΔΕΝ έχεις να πληρώσεις, το παραπάνω ποσό ΘΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να τοκίζεται με το εξοντωτικό 20,5 %!!!
Και αν νομίζεις ότι αυτό είναι ληστεία, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΑΚΟΜΑ ΤΙΠΟΤΑ… Μη ξεχνάς ότι τα παραπάνω ίσχυαν ΠΡΙΝ την τροποποίηση του άρθρου 346 του Αστικού Κώδικα. Κοιτά τώρα να δεις τι θα συμβεί ΜΕΤΑ την τροποποίηση…
2. Τι ισχύει ΜΕΤΑ την αντικατάσταση του άρθρο 346 Αστικού Κώδικα
Το άρθρο 346 του Αστικού Κώδικα το αντικατέστησαν προχθές με το άρθρο 2 ν. 4055/2012 ως εξής:
«Ο οφειλέτης χρηματικής οφειλής, και εάν δεν είναι υπερήμερος, οφείλει νόμιμους τόκους αφότου επιδόθηκε η αγωγή ή η διαταγή πληρωμής για το ληξιπρόθεσμο χρέος (τόκος επιδικίας). Το ποσοστό του τόκου επιδικίας είναι δύο (2) εκατοστιαίες μονάδες ΑΝΩΤΕΡΟ του τόκου υπερημερίας (!!!), όπως ο τελευταίος ορίζεται εκάστοτε από το νόμο ή με δικαιοπραξία (σύμβαση). Η προσαύξηση αυτή ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ, εάν πριν από τη συζήτηση της αγωγής ο οφειλέτης ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΕΓΓΡΑΦΩΣ ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΗ ή ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΕΙ εξωδίκως, ή εάν ΔΕΝ ΑΣΚΗΣΕΙ ΑΝΑΚΟΠΗ κατά της διαταγής πληρωμής αντιστοίχως!!! Με αίτημα του εναγομένου το δικαστήριο δύναται κατ` εξαίρεση, εκτιμώντας τις περιστάσεις, να επιδικάσει την απαίτηση με το νόμιμο ή συμβατικό τόκο υπερημερίας. Η εξαίρεση ισχύει ιδίως για τις κατ` εύλογη κρίση του δικαστηρίου επιδικαζόμενες χρηματικές απαιτήσεις. Από τη δημοσίευση της οριστικής απόφασης που επιδικάζει εντόκως χρηματική οφειλή ή απορρίπτει ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής το ποσοστό του τόκου επιδικίας είναι ΤΡΕΙΣ (3) εκατοστιαίες μονάδες ΑΝΩΤΕΡΟ του τόκου υπερημερίας (!!!). Η προσαύξηση αυτή ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ εάν δεν ασκηθεί ένδικο μέσο (ΕΦΕΣΗ) κατά της οριστικής απόφασης.»
Πάμε τώρα πίσω στο παραπάνω παράδειγμα για να δούμε τι τόκους παράγει η νέα αυτή ρύθμιση για… τη «Δίκαιη δίκη». Έστω λοιπόν ότι η ρύθμιση που πέρασε σήμερα, ίσχυε 3 χρόνια πριν όταν η τράπεζα σου έβγαλε διαταγή πληρωμής για ποσό 40.000 ευρώ από σύμβαση πιστωτικής κάρτας με επιτόκιο 18% (+ 2,5% τόκος υπερημερίας).
Η νέα ρύθμιση προβλέπει ότι ο οφειλέτης χρηματικής οφειλής, οφείλει νόμιμους τόκους αφότου επιδόθηκε η διαταγή πληρωμής. Άρα αρχίζουν και σου τρέχουν ΑΜΕΣΩΣ τόκοι (από την ημέρα που παραλαμβάνεις η σου θυροκολλείται η διαταγή πληρωμής). Τι τόκοι όμως τρέχουν? Σύμφωνα με την νέα ρύθμιση η τράπεζα τους υπολογίζει ΔΥΟ ΜΟΝΑΔΕΣ ΠΑΝΩ από τον τόκο υπερημερίας που ορίζει σύμβαση που υπέγραψες (η πλειοψηφία των συμβάσεων ορίζει τόκο υπερημερίας 2,5% αντί 2 που είναι ο νόμιμος). Άρα στο παράδειγμά μας, με το που σου κοινοποιήθηκε η διαταγή πληρωμής από την παραπάνω πιστωτική κάρτα, θα σου έτρεχαν τόκοι τους οποίους οι τράπεζα θα τους υπολόγιζε στο 22,5% (18% συμβατικό επιτόκιο + 2,5% συμβατικός τόκος υπερημερίας + 2% ΤΟΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΗ = 22,5%)!!!
Η προσαύξηση αυτή του 2% ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ, εάν ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΕΓΓΡΑΦΩΣ ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΗ ή εάν ΔΕΝ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΝΑΚΟΠΗ κατά της διαταγής πληρωμής!!! ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ. ΣΕ ΠΙΕΖΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΩΣΤΕ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΣΟΥ ΝΑ ΚΡΙΘΕΙ ΔΙΚΑΙΑ!!! ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΣΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΦΟΥ ΤΟ ΡΙΣΚΟ ΠΟΥ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙΣ ΑΝ ΧΑΣΕΙΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ !!!
Και το ΠΙΟ ΤΡΟΜΕΡΟ είναι, ότι ΣΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΑ ΚΡΙΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΑΡΑΝΟΜΗ!!! Όπως παραπάνω ανέφερα, η απαίτηση στο παράδειγμά μας (διαταγή πληρωμής για το ποσό των 40.000 ευρώ από πιστωτική κάρτα) είναι ΠΑΡΑΝΟΜΗ, όπως αυτό κρίθηκε με τις 430/05, 1219/01, 2123/2009, 417/2010 και 652/2010 του Αρείου Πάγου, 5253/03, και 6291/00 του Εφετείου Αθηνών, 1119/02, 1208/98 και 961/07 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, 1210/2010 του Συμβουλίου της Επικρατείας κ.α.
ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΩΡΑ ΚΑΛΑ:
Η διάταξη αυτή θα σε πίεζε στο παράδειγμά μας ΑΦΟΡΗΤΑ, επί 15 εργάσιμες ημέρες από την κοινοποίηση της διαταγής πληρωμής (προθεσμία άσκησης της ανακοπής), προκειμένου να λάβεις μια ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ απόφαση: ΕΙΤΕ α) ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΚΟΥΣΕΣ ΑΝΑΚΟΠΗ προκειμένου να τύχεις της «προστασίας» (!!!) της «ευεργετικής» (!!!) ρύθμισης του νόμου (να ΜΗΝ ΧΡΕΩΘΕΙΣ δηλ ΤΗΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΟΙΝΗ 2% στο επιτόκιο καθυστέρησης), οπότε η οφειλή σου θα είχε οριστικοποιηθεί στα 40.000 ευρώ, ΕΙΤΕ θα ασκούσες ανακοπή και μέχρι να εκδοθεί απόφαση σε πρώτο ΜΟΝΟ βαθμό, ΘΑ ΣΟΥ ΕΤΡΕΧΑΝ 2% ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΤΟΚΟΙ, επειδή σήκωσες κεφάλι και πήγες στα δικαστήρια!!!
Αν λοιπόν έπαιρνες την απόφαση να ΜΗΝ ασκήσεις ανακοπή, η τράπεζα ΓΙΑ ΤΑ ΤΡΙΑ ΑΥΤΑ ΧΡΟΝΙΑ θα υπολόγιζε τους τόκους με το ΠΑΡΑΝΟΜΟ επιτόκιο που ορίζει η σύμβαση δηλαδή 18% συμβατικό επιτόκιο + 2,5% συμβατικό επιτόκιο υπερημερίας = 20,5% (εδώ θα γλίτωνες την προσαύξηση του +2% που προβλέπει ο νέος νόμος, επειδή ήσουν καλό παιδί και δεν άσκησες ανακοπή, αποδεχόμενος αναντίρρητα το ΠΑΡΑΝΟΜΟ 20,5% που ορίζει η σύμβαση της τράπεζας). Αυτό μεταφράζεται στο ποσό των 24.355,44 ευρώ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΚΟΥΣ ΤΡΙΕΤΙΑΣ!!! Άρα σήμερα θα όφειλες ΣΥΝΟΛΙΚΑ, 40.000 που ήταν το ποσό της διαταγής πληρωμής + 24.355,44 παράνομοι τόκοι υπερημερίας τριετίας = 64.355,44 ευρώ!!! Υπενθυμίζω εδώ, ότι η ΝΟΜΙΜΗ οφειλή σου προς την τράπεζα ήταν 37.984,08 (αν γινόταν δεκτή η ανακοπή που τυχόν ασκούσες και το δικαστήριο έκανε δεκτό ότι το τραπεζικό επιτόκιο ΔΕΝ μπορεί να υπερβαίνει το εξωτραπεζικο όπως ο Άρειος Πάγος με την 1219 απόφασή Του έκρινε το 2001). Μην ξεχνάς επίσης, ότι αν σήμερα δεν έχεις να πληρώσεις, το παραπάνω ποσό ΘΑ ΕΞΑΚΟΛΟΥΘΕΙ να τοκίζεται με το εξοντωτικό 20,5 %!!!
Πάμε τώρα στην περίπτωση που τρία χρόνια πριν, έπαιρνες το ΜΕΓΑΛΟ ΡΙΣΚΟ να ασκήσεις ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής ποσού 40.000 ευρώ από σύμβαση πιστωτικής κάρτας με επιτόκιο 18% (+2,5 τόκο υπερημερίας). Ο νόμος εδώ προβλέπει το εξής: ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΣΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΟΦΕΙΛΗ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΥΨΟΥΣ 40.000 ΚΑΙ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΠΑΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΟΙΝΗ +2% ΣΤΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ!!!
Αυτό σημαίνει ότι οι τόκοι επιδικίας με τους οποίους επιβαρύνεσαι ΤΑ ΤΡΙΑ (3) ΑΥΤΑ ΧΡΟΝΙΑ, είναι 18% συμβατικό επιτόκιο + 2,5% συμβατικός τόκος υπερημερίας + 2% ΤΟΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΗ = 22,5%!!! Αν λοιπόν ΕΧΑΝΕΣ (ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΒΑΘΜΟ) τη δίκη της ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής των 40.000 ευρώ και η απόφαση δημοσιεύονταν χθές, σήμερα θα όφειλες στην τράπεζα για τόκους επιδικίας ΤΡΙΕΤΙΑΣ 27.019,60 ευρώ και συνολικά 67.019,60 ευρώ. ΠΡΟΣΕΞΕ ΟΙ ΤΟΚΟΙ ΑΥΤΟΙ (27.019,60) ΤΡΕΧΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ… ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΦΕΣΗ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΠΟΙΝΗ ΚΑΙ ΑΡΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΤΟΚΟΙ!!!!!!!!!!
Να σημειωθεί εδώ ότι αν τη δίκη της ανακοπής την έχανες (σε πρώτο βαθμό) πριν ψηφιστεί ο νέος νόμος (για την «Δίκαιη Δίκη») θα όφειλες με την προϊσχύουσα διάταξη, ποσό 64.355,44 ευρώ δηλαδή με τη νέα διάταξη, οφείλεις 2.664,16 ευρώ περισσότερους από τους ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ τόκους τριετίας, επειδή ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ σήκωσες κεφάλι και τόλμησες να πας στα δικαστήρια αμφισβητώντας την αρχική ΠΑΡΑΝΟΜΗ απαίτηση που η τράπεζα είχε από τη διαταγή πληρωμής!!! Υπενθυμίζω για μια ακόμη φορά, ότι η ΝΟΜΙΜΗ οφειλή σου προς την τράπεζα ήταν μόλις 37.984,08 (αν γινόταν δεκτή η ανακοπή που τυχόν ασκούσες και το δικαστήριο έκανε δεκτό ότι το τραπεζικό επιτόκιο ΔΕΝ μπορεί να υπερβαίνει το εξωτραπεζικο όπως ο Άρειος Πάγος με την 1219 απόφασή Του έκρινε το 2001).
Κι αν νόμισες ότι το δράμα τελειώνει εδώ γελιέσαι. Πρόσεξε το τελευταίο και καλύτερο...
Σύμφωνα με το νέο νόμο για την «Δίκαιη Δίκη», από τη δημοσίευση της οριστικής απόφασης που απορρίπτει την ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής το ποσοστό του τόκου επιδικίας είναι ΤΡΕΙΣ (3) εκατοστιαίες μονάδες ΑΝΩΤΕΡΟ του τόκου υπερημερίας!!! Η προσαύξηση αυτή ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ εάν δεν ασκηθεί ένδικο μέσο (ΕΦΕΣΗ) κατά της οριστικής απόφασης!!!
Αν μέχρι σήμερα έχανες στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο τη δίκη της ανακοπής, είχες το δικαίωμα να ασκήσεις έφεση και να πας στο «εφετείο» να βρεις το δίκιο σου… Οι τόκοι καθυστέρησης που όλο αυτό το διάστημα θα έτρεχαν (από την άσκηση της έφεσης έως την έκδοση της αποφάσεως του δευτεροβαθμιου δικαστηρίου) ήταν βάσει της προϊσχύουσας διάταξης του άρθρου 346 του Αστικού Κώδικα, αυτοί που ορίζει ο νόμος (όπως στο παράδειγμά μας αναλύονται για κάθε χρονική περίοδο).
ΜΕΤΑ όμως την τροποποίηση του άρθρου 346 του Αστικού Κώδικα όπως το αντικατέστησαν προχθές με το άρθρο 2 ν. 4055/2012, ΑΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ (ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ) ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΦΕΣΗ, θα συμβούν τα εξής:
α) ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΦΕΣΗ, ΠΡΕΠΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΕΑ ΡΥΘΜΙΣΗ (ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΗ) ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΠΑΡΑΒΟΛΟ ΥΨΟΥΣ 200 ΕΥΡΩ (άρθρο 12 ν 4055/2012 για την "Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής"). Δηλαδή ΜΙΣΟΣ ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΙΣΘΟΣ μόνο και μόνο για να πας στο εφετείο!!!!
β) Από τη στιγμή τώρα που ασκήσεις έφεση, το παραπάνω ποσό στο παράδειγμά μας, ΘΑ ΤΟΚΙΖΕΤΑΙ με το εξοντωτικό 23,5% (18% συμβατικό επιτόκιο πιστωτικής κάρτας + 2,5% συμβατικός τόκος υπερημερίας + 3% ΠΟΙΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΚΗ που ισχύει αν ασκήσεις έφεση = 23,5%).
Rose:
http://alampasis.blogspot.gr/2012/07/2-40552012.html
Παρασκευή, 6 Ιουλίου 2012
Τράπεζες: Ανακοπή με την οποία προσβάλλεται η νομιμότητα του άρθρου 2 ν. 4055/2012 για την «δίκαιη» δίκη, η οποία παράγει εξοντωτικούς τόκους
Νόμος για την "Δίκαιη δίκη και εύλογη διάρκεια αυτής": Εισαγωγή πρωτοφανούς στα νομικά χρονικά διάταξης, που ενεργοποιείται αν τολμήσεις και αρνηθείς να αναγνωρίσεις ΠΑΡΑΝΟΜΟ προς την τράπεζα χρέος και κινηθείς δικαστικά εναντίον της!!!
Για το ύψος των εξοντωτικών τόκων που η παραπάνω διάταξη παράγει, άρθρο εδώ.
Με την ανάρτηση αυτή δημοσιεύω το νομικό σκεπτικό ως προς τη μη συνταγματικότητα της πρωτοφανούς στα νομικά χρονικά διάταξης του άρθρου 2 ν. 4055/2012, με βάση τη συνταγματική κατοχύρωση του τρόπου ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων ως διάχυτου (δυνάμενου δηλαδή να ασκηθεί από τα δικαστήρια κάθε βαθμίδας). Με τον λόγο αυτό ανακοπής, πλήττεται (και) η νομιμότητα της εν λόγω διάταξης με το σκεπτικό ότι αντίκειται ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ στα περί δικαστικής προστασίας που προβλέπει το άρθρο 20 παράγραφος 1 του Συντάγματος και το άρθρο 6 παράγραφος 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).
Ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου ………
Α Ν Α Κ Ο Π Η
1. Της εταιρείας με την επωνυμία ….
ΚΑΤΑ
1. Της Ανώνυμης Τραπεζικής Εταιρείας, που φέρει την επωνυμία «………» και το διακριτικό τίτλο «…………….», πρώην «…………….» και με διακριτικό τίτλο «………….», που έχει έδρα στην Αθήνα [οδός Σταδίου αριθμ. …] και εκπροσωπείται νομίμως.
2. Της υπ’ αριθμ. 1…./2012 Διαταγής Πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κ…..
Η συνέχεια στον συνδεσμο http://alampasis.blogspot.gr/2012/07/2-40552012.html
Rose:
Και όσον αφορά τους εγγυητές δανείων ή καρτών... υπάρχουν λύσεις...
http://alampasis.blogspot.gr/search/label/%CE%95%CE%B3%CE%B3%CF%85%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%82%20%CF%83%CE%B5%20%CE%A4%CF%81%CE%AC%CF%80%CE%B5%CE%B6%CE%B1
Δευτέρα, 5 Σεπτεμβρίου 2011
Εγγυητής: Πότε και πως μπορεί να γλιτώσει απ τη διαταγή πληρωμής
Αντιμετώπισα πρόσφατα την περίπτωση ζευγαριού που είχε συμβληθεί σε σύμβαση δανείου με κάποια από τις παραπαίουσες ιδιωτικές -για λίγο ακόμα- τράπεζες. Πρωτοφειλετης ήταν ο σύζυγος και εγγυητής η σύζυγος. Η ιδιαιτερότητα εδώ της περίπτωσης, ήταν ότι η σύζυγος εγγυήθηκε με ακίνητο ιδιοκτησίας της το οποίο ήταν μικρότερης αξίας από το ύψος του δανείου, λόγος για τον οποίο νόμισε εσφαλμένα ότι αναλαμβάνει την υποχρέωση να χορηγήσει εμπράγματη ασφάλεια υπέρ της τράπεζας (με το ακίνητο που δέχτηκε να προσημειώσει) και ΟΧΙ ότι εγγυάται ατομικά ως αυτοφειλέτης (για το σύνολο δηλ του δανείου). Σε αυτή την περίπτωση, εφόσον βεβαίως τα πράγματα έχουν έτσι και αποδειχτεί όντος η πλάνη αυτή μεταξύ δηλώσεως και βουλήσεως, ΔΕΝ συντρέχει σύμφωνα με την ΑΠ 1096/2006 νόμιμος λόγος εκδόσεως διαταγής πληρωμής εις βάρος του εγγυητή για ΚΑΝΕΝΑ ποσό. Η απόφαση που στη δίκη αυτή εκδόθηκε από το Εφετείο, ΔΕΝ ακύρωσε ΜΕΡΙΚΩΣ τη διαταγή πληρωμής, περιορίζουσα το ποσόν αυτής, μέχρι την αξία του ακινήτου που ο εγγυητής χορήγησε ως εμπράγματη ασφάλεια, αλλά ακύρωσε ΟΛΙΚΩΣ την διαταγή πληρωμής!
Ειδικότερα:
Κατά το άρθρο 847 Α.Κ., «με τη σύμβαση της εγγύησης ο εγγυητής αναλαμβάνει απέναντι στο δανειστή την ευθύνη, ότι θα καταβληθεί η οφειλή». Σε μια τυπική σύμβαση δανείου με την τράπεζα ο εγγυητής δηλώνει ότι εγγυάται ανεπιφυλάκτως προς την τράπεζα ότι θα εξοφλήσει το ποσό του δανείου και υπόσχεται ότι, ευθύνεται αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με τον πρωτοφειλετη και ότι προς εξασφάλιση της απαιτήσεως της τράπεζας θα συναινέσει στην εγγραφή προσημειώσεως υποθήκης επί ακινήτων του. Ταυτόχρονα, κατά την πάγια τακτική των επί σειρά ετών προκλητικά παρανομούντων τραπεζών, βάζουν τους εγγυητές και υπογράφουν παραίτηση από τα ευεργετήματα διαιρέσεως και διζήσεως και όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από τις διατάξεις των αρθρ. 853, 862, 863, 864, 866, 867 και 868 του Α.Κ , όρoς που με πλείστες αποφάσεις έχει κριθεί από τη Δικαιοσύνη άκυρος ως καταχρηστικός.
Στην εγγύηση εφαρμόζονται οι κοινές για σύμβαση διατάξεις, όπως εκείνες που αφορούν τα ελαττώματα της δηλώσεως βουλήσεως. Κατά συνέπεια, η εγγύηση μπορεί να ακυρωθεί λόγω ουσιώδους πλάνης (άρθρα 140, 142 Α.Κ). Αυτό μπορεί να συμβεί στην περίπτωση κατά την οποία ο εγγυητής υπογράφει ένα έγγραφο νομίζοντας εσφαλμένα ότι έχει ορισμένο περιεχόμενο με ορισμένες συνέπειες, ενώ αυτό περιλαμβάνει περιεχόμενο διαφορετικό. Χωρεί λοιπόν ακύρωση της εγγύησης λόγω ουσιώδους πλάνης, όπως όταν ο εγγυητής υπογράφει μια σύμβαση εγγυήσεως νομίζοντας εσφαλμένα ότι έχει ορισμένο περιεχόμενο, ενώ στην πραγματικότητα αυτό είναι διαφορετικό. Αυτό μπορεί να συμβεί (και) όταν ο εγγυητής νόμιζε εσφαλμένα ότι με τη σύμβαση που υπέγραφε αναλάμβανε την υποχρέωση να παράσχει εμπράγματη ασφάλεια υπέρ της Τράπεζας και ΟΧΙ ότι εγγυόταν προσωπικά για την εξόφληση του συνόλου του χρέους του πρωτοφειλέτη.
Η εκ μέρους του εγγυητή παραχώρηση υποθήκης σε ακίνητο ΔΕΝ σημαίνει ότι αυτός γίνεται και οφειλέτης της τράπεζας, εκτός άν αυτός ενέχεται και προσωπικά. Το ίδιο ισχύει και για την προσημείωση υποθήκης. Η ακύρωση απαγγέλλεται με δικαστική απόφαση κατόπιν άσκησης αγωγής, ανακοπής ή ένστασης, από τον πλανηθέντα εγγυητή ή τον κληρονόμο του (μιας και τα χρέη κληρονομούνται άμα δεν ενεργήσεις τα δέοντα).
Η ανακοπή του εγγυητή κατά της διαταγής πληρωμής, ασκείται στην περίπτωση αυτή με αίτημα ενστάσεως περί ακύρωσης της εγγύησης ως προϊόντος πλάνης. Αποτελέσματα της ακύρωσης είναι να κριθεί ως μή νόμιμη η έκδοση διαταγής πληρωμής εις βάρος του εγγυητή.
Δες εδώ την Α Π Ο Φ Α Σ Α Ρ Α 1096/ 2006 του ΑΠ και υποκλίσου μπροστά στη σοφία αυτονών που γνωρίζουν νομικά.
Σοφία που θα μπορούσε να απαλλάξει τη χώρα απ τα καπετανάτα. Από την τυραννία των σύγχρονων οπλαρχηγών και των καπεταναίων. Όπου η συνείδηση της ομάδας είναι ισχυρή στα μικροπολιτικά όρια επιρροής του καπετάνιου… Όπως τότε που ήτανε αδύνατο στον Τριπολιτσιώτη που προσκυνούσε το Κωλοκοτρονέικο να υπηρετήσει τον Καραϊσκάκη σα γενικό αρχηγό… Νοοτροπία που έχει βαθύτερες ρίζες στο ψυχισμό του Έλληνα και οδήγησε σε τραγικά για τον τόπο και το μέλλον της πατρίδας αποτελέσματα…
Όπως συμβαίνει τώρα…
Rose:
http://alampasis.blogspot.gr/2012/07/blog-post_10.html
Τρίτη, 10 Ιουλίου 2012
Καθήκον εθνικό η αμφισβήτηση των εξοντωτικών τεκμηρίων διαβίωσης
Δίχως κίνημα Κατώτερων Δικαστών η χώρα θα οδηγηθεί στο χαμό
Δημοσιεύω παρακάτω τη δήλωση αμφισβήτησης των τεκμηρίων διαβίωσης.
Τα ισχύοντα σήμερα τεκμήρια διαβίωσης, που θεσπίστηκαν λόγω αδυναμίας προσδιορισμού του πραγματικού κόστους διαβίωσης, οδηγούν σε τρομερές φορολογικές αυθαιρεσίες. Διότι δημιουργούν εξοντωτικά υψηλές ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ φορολογικές υποχρεώσεις, ικανές να οδηγήσουν τον κοινό μέσο πολίτη στην απελπισία και σε ολοκληρωτική ψυχική κατάρρευση. Πρόκειται για προδοσία του Ελληνικού Λαού.
Θα αναφερθώ ενδεικτικά σε δυο περιπτώσεις που κλήθηκα να χειριστώ, οι οποίες στην κυριολεξία με συγκλόνισαν.
Γυναίκα διαζευγμένη με ένα ανήλικο τέκνο, πάμφτωχη κυριολεκτικά, με ετήσιο πραγματικό εισόδημα 4.500 ευρώ + 150 ευρώ το μήνα διατροφή, με ένα σπίτι 90 τ.μ στα Σεπόλια (από γονική παροχή πριν από 30 χρόνια) και ένα ταπεινό 1.000αρι (που το πληρώνει κάθε μήνα με δόσεις), κλήθηκε με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης, να πληρώσει φόρο εισοδήματος ύψους 2.500 ευρώ!!! Το μισό δηλ και παραπάνω από το ετήσιο πραγματικό εισόδημά της, χωρίς σε αυτό να συνυπολογιστεί η φορολογική υποχρέωσή της από το χαράτσι της ΔΕΗ… Οδηγείται με τον τρόπο αυτό σε βέβαιη ψυχική κατάρρευση, αν υποτεθεί ότι τα ήθη της δεν της επιτρέπουν να εκπορνευθεί.
Άνεργος έγγαμος με ένα νεογέννητο παιδί, με σύζυγο δημόσιο υπάλληλο που μετά τις περικοπές λαμβάνει μισθό ύψους 800 ευρώ το μήνα, με νεόδμητο διαμέρισμα στην Κυψέλη 70 τ.μ και ένα αυτοκίνητο 2.500 κ.ε από τις παλιές καλές ημέρες (ακινητοποιημένο σήμερα πλήρως), καλείται να πληρώσει με βάση τα τεκμήρια διαβίωσης, φόρο εισοδήματος ύψους 4.000 ευρώ.
Τίθεται εδώ το εύλογο ερώτημα: «Γιατί το κάνουν αυτό σε έναν φτωχό και εξαθλιωμένο λαό???». Την απάντηση επιχειρούν να δώσουν οι συντάκτες του γνωστού έγκυρου ιστολογίου olympia.gr, σε άρθρο τους με τίτλο «γιατί αυξάνουν φόρους και χαράτσια, αφού ξέρουν ότι δεν θα πληρωθούν???» (πηγή).
Έχω προσωπικά την αίσθηση, ότι η προσέγγιση που επιχειρούν οι αποδεδειγμένα οξυδερκείς συντάκτες του ιστολογίου, κινείται αυτή τη φορά προς την λάθος κατεύθυνση. Ούτε το κάνουν με τη λογική του ότι πιάσουν και από όπου τα πάρουν, ούτε για να δείξουν οι πολιτικοί κοτζαμπάσηδες προς τους ξένους αγάδες ότι αυτοί προσπαθούν, αλλά το εγχείρημα δεν αποδίδει, ούτε για να εξαναγκάσουν τον κόσμο να πουλήσει τις περιουσίες του όσο όσο σε σύγχρονους μαυραγορίτες που ελέγχουν το πολιτικό σύστημα, ούτε βεβαίως για να αρχίσουν να γίνονται αναγκαστικές εκτελέσεις περιουσιών και πώληση σε πλειστηριασμούς για ένα «κομμάτι ψωμί»…
Στόχευση εδώ των δανειστών μας δεν είναι η δημιουργία εκατομμυρίων νεοαστέγων. Γιατί μια τέτοια χαοτική κατάσταση, το παγκόσμιο σύστημα που πειραματίζεται με την Ελλάδα, δεν θα μπορούσε να τη διαχειριστεί. Βέβαιο επίσης είναι, ότι η Νέα Τάξη Πραγμάτων δεν επιδιώκει την απότομη κλιμάκωση της επιβαλλόμενης με οικονομικά και νομικά μέσα βίας που θα ήταν ικανή να οδηγήσει σε ευρεία και ανεξέλεγκτη κοινωνική αναταραχή, δεδομένου ότι στην παρούσα χρονική στιγμή, δεν επιθυμεί να διακινδυνεύσει την εύθραυστη σταθερότητα της υπάρχουσας κυβέρνησης. Τα αστικά μέχρι χθες κόμματα η Δύση τα χρειάζεται, μέχρις ότου προετοιμαστεί η διάδοχη κατάσταση… Τυχόν δε ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης δεν μπορεί να διακινδυνευθεί από τους δανειστές, έως ότου επιτευχθεί ο σκοπούμενος μετασχηματισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε συστημικό κόμμα εξουσίας… Ώστε να μπορεί να αποτελέσει επάξιο διάδοχο των απολιθωμάτων του δικομματισμού και αξιόπιστο εταίρο των δανειστών μας…
Επιφανειακή τέλος κρίνεται η τελική προσέγγιση, σύμφωνα με την οποία οι εξοντωτικοί φόροι επιβάλλονται ώστε να εξωθηθούν σε πίεση οι πολίτες και σε κινδύνους πλειστηριασμών, προκειμένου στη συνέχεια τα πολιτικά γραφεία να πουλάνε πολιτική εκδούλευση προς άγραν πελατείας. Διότι είναι αδιανόητο να επιχειρηθεί μια ευρείας κλίμακας ευνοϊκή φορολογική ρύθμιση με κριτήρια αποκλειστικά μικροπολιτικά… Όπου οι νεόπτωχοι που δεν θα είχαν πρόσβαση σε πολιτικά γραφεία θα έμεναν εκτός ευνοϊκής ρύθμισης… Τούτο θα αποτελούσε MEGA κοινωνικό, πολιτικό και ηθικό σκάνδαλο που θα συντάρασσε τα σαθρά θεμέλια του κυβερνητικού συνασπισμού του φιλευρωπαϊσμού και της προόδου…
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτοί που αυξάνουν τους φόρους και τα χαράτσια, με πλήρη επίγνωση ότι δεν θα πληρωθούν, στόχο έχουν τη μετατροπή των πολιτών σε ψυχικά ράκη, μέσω της δημιουργίας φόβου για την απώλεια της προσωπικής και οικογενειακής στέγης. Με τον τρόπο αυτό προσδοκούν να κάμψουν το ηθικό -να σπάσουν κατά τη λαϊκή έκφραση τον τσαμπουκά- της ελληνικής κοινωνίας. Διότι οι δανειστές γνωρίζουν τη ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ. Γνωρίζουν ότι το ελληνικό το «σπίτι», παρά το γεγονός ότι έχει προέλθει μετά από εξειδικευμένες τεχνικές μελέτες και εργασίες, με τη μόνιμη τοποθέτηση αδρανών υλικών επί εδάφους διαμορφωθέντων καταλλήλως, δεν αποτελεί στη συνείδηση του Έλληνα μια δομική απλώς κατασκευή, αλλά το ΣΥΜΒΟΛΟ της ενότητας και της συνέχειας της Ελληνικής Οικογένειας…
Γνωρίζουν ότι ένας από τους βασικούς πυλώνες της ανθρώπινης προσωπικότητας είναι η ατομική περιουσία. Και κυρίως Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ. Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΠΟΥ Η ΣΤΕΓΗ ΠΑΡΕΧΕΙ αποτελεί συστατικό στοιχείο μιας υγιούς προσωπικότητας. Αν κλονιστεί ο πυλώνας της προσωπικής περιουσίας και ιδίως αυτός της στέγης, κλονίζεται αυτομάτως και το ψυχικό υπόβαθρο του ανθρώπου. Ο φόβος της απώλειας της στέγης, κάνει τον άνθρωπο να νιώθει απροστάτευτος και εκτεθειμένος. Ο κίνδυνος της απώλειας της ασφάλειας που η στέγη παρέχει, δημιουργεί συνειρμούς που συνδέονται ευθέως με το αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης, που διαταράσσεται όταν ο άνθρωπος καταληφθεί από το φόβο της έκθεσης στα καιρικά φαινόμενα, το φόβο της κατάκλισης στο ύπαιθρο και κυρίως, το φόβο και τον τρόμο που προκαλούν τα σαρκοβόρα θηρία που τριγυρίζουν εκεί έξω…
Ο κίνδυνος της απώλειας της στέγης δημιουργεί επίσης συνειρμούς που συνδέονται ευθέως με την κοινωνική εικόνα του ανθρώπου. Με το κοινωνικό πρότυπο που καταρρέει, όταν ο άνθρωπος βρεθεί να κοιμᾶται εἰς τὸ ὕπαιθρον.
Έχω από αυτά την αίσθηση, ότι ο κατεξοχήν στόχος αυτών που επιβάλλουν φόρους και χαράτσια, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι δεν πρόκειται να πληρωθούν, είναι η κάμψη του ηθικού της κοινωνίας, μέσω της δημιουργίας φόβου που πηγάζει από την νομική αμφισβήτηση της κυριότητας της κατοικίας.
Ταυτόχρονα ο Ελληνικός Λαός βάλλεται από μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα, ότι δήθεν είναι παράλογο το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης των Ελλήνων που ανέρχεται στο 73%, όπως δικαιολογημένα δήθεν θεωρούν οι δανειστές μας… Και ότι για το καλό μας, απαραίτητη είναι η επιδίωξη μιας βίαιης εσωτερικής υποτίμησης της αγοράς ακινήτων, μέσω της εκποίησης του ελληνικού «σπιτιού», με όχημα τις υπερδανεισμένες από τους ξένους «ελληνικές» τράπεζες και ταυτόχρονα το «ελληνικό» δημόσιο στο οποίο χρεωστάνε πάνω από 2.000.000 Έλληνες…
Στόχος τους είναι η δημιουργία φοβικού συνδρόμου στον Έλληνα σε σχέση με τη διατήρηση της στέγης του. Χρησιμοποιείται άριστα προς την κατεύθυνση αυτή, ο εκφοβισμός δια της μεθόδου της απειλής λήψης νομικών μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της προσωπικής και οικογενειακής στέγης, με το πρόσχημα του χρέους προς το «ελληνικό» δημόσιο. Που στην περίπτωση των τεκμηρίων διαβίωσης, που θεσπίστηκαν υποτίθεται λόγω αδυναμίας προσδιορισμού του πραγματικού κόστους διαβίωσης, οδηγούν σε υπέρμετρες ΕΙΚΟΝΙΚΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. Για να μετατρέψουν τον Έλληνα σε ψυχικό ράκος, μέσω της ευθείας απειλής κατά της κατοικίας του.
Έχω από αυτά την αίσθηση, ότι κάθε είδηση αυτοκτονίας που φτάνει στα διοικητήρια της Νέας Τάξης και συγκεκριμένα στα τμήματα μελέτης της ψυχικής αντίδρασης και συμπεριφοράς της ελληνικής μάζας στα επιβαλλόμενα δυσβάστακτα μέτρα, αποτελεί μια τιμωρητική για αυτούς είδηση και μια επιβεβαίωση των δεινών που επιφυλάσσει στον άνθρωπο η απομάκρυνση από τις αρετές του προτεσταντικού Λουθηρανικού δόγματος.
Πρέπει ως Έθνος, να συνειδητοποιήσουμε ότι το γεωστρατηγικό σχέδιο που ξεκίνησε να εφαρμόζεται στην Ελλάδα, θα εξελιχθεί σε βάθος πολλών χρόνων. Και ότι θα κλιμακωθεί σε βάθος 15-20 χρόνων από σήμερα. Η υλοποίησή του θα είναι σταδιακή, θα επιχειρηθεί με μεγάλη προσοχή και θα είναι μελετημένη από κάθε άποψη… Οικονομικά και νομικά ως προς την επιβολή και τον έλεγχο της νομοθετικής, εκτελεστικής και της Δικαστικής εξουσίας και κοινωνιολογικά, σε επίπεδο ψυχολογίας του ατόμου και της μάζας.
Θα συμφωνήσω εδώ εν μέρει, με την αποδιδόμενη στον αμερικανό φιλόσοφο Noam Chomsky, 10η στρατηγική χειραγώγησης των μαζών, σύμφωνα με την οποία «ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ»… Σύμφωνα με τον συγγραφέα (ο οποίος έχει δημόσια εκφράσει την άποψη ότι «η Ελλάδα καταστρέφεται βάσει σχεδίου»), «κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους». (πηγή)
Την αποτελεσματικότητα της παραπάνω στρατηγικής του ελέγχου που το σύστημα ασκεί στον μη έχοντα ιδιαίτερες γνώσεις κοινό μέσο άνθρωπο, μου επιβεβαίωσε η γυναίκα στο παράδειγμα που έδωσα στην αρχή.
Είδα τρόμο μεγάλο στα μάτια της γυναίκας. Είδα μια γυναίκα ανήσυχη και φοβισμένη πολύ. Είδα μια γυναίκα να λυγίζει. Μου είπε ότι δεν μπορεί να κλείσει τις νύχτες μάτι. Ότι το μόνο που έχει, είναι αυτό το σπίτι που μεγαλώνει το παιδί της. Με ρώτησε γιατί η κυβέρνηση να θέλει να της τo πάρει, όταν ξέρει πως ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και πως τα λεφτά της φτάνουν ισα το γάλα του παιδιού της… Και μετά μονολόγησε αν τα δικά τους τα παιδιά είναι καλύτερα από το δικό της… Και αν αυτά βγήκαν μέσα από χρυσή μήτρα… Στο τέλος μου είπε ότι δεν έχει κανένα τρόπο να πληρώσει τα 2.5 χιλιάρικα που το κράτος της ζηταει. Της πρότεινα να αναλάβω την υπόθεσής της (ακόμη και χωρίς αμοιβή), με δήλωση κατ αρχήν αμφισβήτησης των τεκμηρίων σε επίπεδο Δ.Ο.Υ (κατέβασμα εγγράφου εδώ) και επί περιπτώσει άρνησης μείωσης των τεκμηρίων ανάλογα την ετήσια αντικειμενική δαπάνη, στην οποία θα αναφέρονταν οι ισχυρισμοί και τα αποδεικτικά στοιχεία που θα προσκομίζαμε, να ασκήσουμε προσφυγή στα διοικητικά δικαστήρια. Στην περίπτωση αυτή της είπα ότι Η ΜΟΙΡΑ Η ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ. Αρνήθηκε επικαλούμενη φόβο μεγάλο να μπλέξει με την εφορία, οπότε της συνέστησα να καλύψει τα δήθεν τεκμήρια διαβίωσης με ανάλωση εισοδήματος από προηγούμενα έτη, μηδενίζοντας με τον τρόπο αυτό σχεδόν το φόρο, πράγμα το οποίο και έκανε.
Το παραπάνω παράδειγμα δείχνει ότι δικαστές, δικηγόροι και εφοριακοί, έχουμε χρέος ιερό και Καθήκον Εθνικό, να σταθούμε ΟΛΟΙ δίπλα στο σκληρά δοκιμαζόμενο και βαλλόμενο πανταχόθεν Λαό μας. Η Ελλάς βρίσκεται σήμερα σε πόλεμο. Η κοινωνία και η χώρα ολόκληρη, τρομοκρατείται μέσα από τη δημιουργία ΕΙΚΟΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. Με συνεχείς και πρωτοφανείς σε έκταση και ένταση εκστρατείες τρόμου που εξαπολύονται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, μας τρομοκρατούν ότι θα μας πάρουν τα σπίτια, θα μας βγάλουν από το ευρώ, θα μας γυρίσουν στο μεσαίωνα, θα μας βάλουν όλους στη φυλακή αν αρνηθούμε να πληρώσουμε ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΦΟΡΟ και ότι εν τέλει, κακό μεγάλο θα μας βρει αν δεν συμμορφωθούμε σ αυτά που αυτοί μας λένε. Οδηγείται έτσι ο Λαός μας σε οικονομικό αδιέξοδο. Σε απελπισία και σε ψυχικό τέλμα.
Τα όπλα με τα οποία μας νίκησαν σε επίπεδο γενικευμένης σύρραξης ήταν οικονομικά. Και τα όπλα που χρησιμοποιούν για να μας καθυποτάξουν ως κοινωνία και ως λαό, είναι ΝΟΜΙΚΑ. Είναι ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΤΟΧΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ. Αποτελεί για αυτό Πατριωτικό Καθήκον του νομικού κόσμου να αντισταθεί. Η τύχη των Έθνους βρίσκεται σήμερα περισσότερο από ποτέ, στα χεριά των Κατώτερων Δικαστών. Κίνημα των Κατώτερων Δικαστών να μην περνανε από τα δικαστήρια οι εθνοκτόνοι νόμοι που μας επιβάλουν, αποτελεί μαζί με αυτό, τη μόνη ελπίδα που μας απέμεινε ως Έθνος και ως κοινωνία.
Τρανό παράδειγμα για όλους, η σπουδαία Ειρηνοδίκης Σταυρούλα Κουτρουβίδα η οποία κινήθηκε εκτός του νομικού πλαισίου σύνταξης των Μνημονίων όπως το προσδιόρισε ο πρώην Πρόεδρος του ΣτΕ και πρώην πρόεδρος της «ελληνικής» κυβερνήσεως, ότι κυρίαρχος σ' ένα πολίτευμα δεν είναι ο δικαστής αλλά αυτός που έχει την εξουσία να κρίνει εάν υφίστανται έκτακτες συνθήκες, εκδίδοντας έτσι την πρώτη απόφαση των πολιτικών δικαστηρίων που έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που έκρινε ότι οι μνημονιακοί περιορισμοί στις αποδοχές, δώρα, κ.λπ. των εργαζομένων είναι συμβατοί με τις επιταγές του Συντάγματος και την Ευρωπαϊκή και διεθνή νομοθεσία…
Δεν πρόκειται κατά την άποψή μου για ανυπακοή στη νομολογία του Ανώτατου Δικαστηρίου, αλλά για την αυτονόητη εφαρμογή των νόμων, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβάνομαι εγώ. Ως προς την επικυρωτική δε στάση που το ΣτΕ επέδειξε τα μαύρα τούτα χρόνια, η οποία σχεδόν ταυτίστηκε με την κυβερνητική οικονομική πολιτική που επιβλήθηκε κατ εντολή των δανειστών, είναι κάτι που θα κριθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος.
Είθε ο νομικός κόσμος και ιδίως οι Κατώτεροι Δικαστές να εκμεταλλευτούμε τη μεγάλη ευκαιρία που οι δανειστές μας έδωσαν, να μην προβλέψουν να φτιάξουν στην Ελλάδα Συνταγματικό Δικαστήριο…
Αν δεν αντισταθούμε είμαστε καταδικασμένοι να οδηγηθούμε σε διεθνοποίηση και μοιραία, μέσα σε τρεις δεκαετίες από τώρα, να χάσουμε την εθνική μας ταυτότητα και να εξαφανιστούμε ως Έθνος.
Rose:
'Αρχισαν οι ατομικές ΞΕΧΩΡΙΣΤΕΣ Τραπεζικές συμβάσεις!
Διαφορετικά θα χρεώνουν οι Τράπεζες, στον καθένα μας... :o
--- Παράθεση από: Rose στις Ιουλίου 19, 2012, 01:55:24 ---Αυτό που θέλουν είναι να κάνουν ΝΕΕΣ ΕΓΚΥΡΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ, διότι κατάφεραν να σπάσουν το πλαφόν του νόμιμου επιτοκίου, και να το απελευθερώσουν, χρεώνοντας ακόμα και διαφορετικό επιτόκιο σε κάθε πελάτη.[/b]
--- Τέλος παράθεσης ---
http://www.ibg.gr/IBGPublicSite/Forms/Greek/LoansInfo.aspx
Στους Δανειακούς Λογαριασμούς των επιχειρηματικών χορηγήσεων τα επιτόκια συμφωνούνται ανά περίπτωση με τον πελάτη.
https://www.investdirect.hsbc.gr/HSBC/portal/media-type/html/user/anon/page/default.psml/js_panename/Commissions
* ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΠΕΛΑΤΗ ΟΙ ΑΝΩΤΕΡΩ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΟΥΝ.
ΤΥΧΟΝ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΧΡΕΩΣΕΙΣ ΜΕΣΟΛΑΒΟΥΝΤΩΝ ΕΛΔΕ/ΕΠΕΥ ΘΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΡΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΤΟΜΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ.
:o :o :o
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση