Κανονισμός - Πληροφορίες > Δικαιώματα του ανθρώπου
Παρανομίες Τραπεζών....
Rose:
Τι κερδίζουμε με την Εθνικοποίηση – Κατάσχεση των Τραπεζών από τον Ελληνικό λαό?
Πέραν της επιστροφής του ποσού που παρακρατήθηκε παράνομα, στο πενταπλάσιο, και την ανάλογη αποζημίωση για ηθική βλάβη, που έχει υποστεί ο κάθε δανειολήπτης, από την ληστεία των τραπεζών, ο κάθε ‘Ελληνας και Ελληνίδα, θα δικαιούται χαμηλότοκα ή ακόμα και άτοκα δάνεια, σε κάποιες περιπτώσεις, επειδή το κόστος λειτουργίας των τραπεζών θα ελαχιστοποιηθεί. Οι Ελληνικές Τράπεζες θα λειτουργούν σε ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ βάση, και δεν θα υπάρχουν μετοχικά κέρδη.
Το αποτέλεσμα θα είναι η ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας μας να εκτοξευθεί στα ύψη.
Επίσης τα ποσά που λήστευσαν οι Τράπεζες, από το Ελληνικό δημόσιο, θα επιστραφούν με τα ανόλογα πρόστιμα, και Ελληνικό κράτος, θα ξεπεράσει την κρίση, θα ορθοποδήσει, και θα μπορεί να συμβάλει ανώδυνα, στην περαιτέρω αναχρηματοδότηση, και στήριξη νέων έργων.
Ορφέας:
ΤΟΠΙΚΑ
Πόλεμος τραπεζών δανειοληπτών
Επιμέλεια: Βάσω Σαμακοβλή
25/10/2009
Τη… σημαία μετωπικής σύρραξης δανειοληπτών, καταναλωτών και επιχειρηματιών με το τραπεζικό σύστημα σηκώνει και στο Βόλο το Εθνικό Ινστιτούτο Χρηματοπιστωτικών Ερευνών.
Οι πρώτες βαρύτατες μηνύσεις κατά τραπεζών σε τοπικό επίπεδο αναμένεται να κατατεθούν στην Εισαγγελία μέχρι τις 15 Νοεμβρίου. Οι μηνύσεις για τοκογλυφία και απάτη θα συνοδεύονται με αγωγές καταναλωτών και επιχειρηματιών, οι οποίοι θα διεκδικούν υψηλές αποζημιώσεις.
«Ζείτε σε μια πόλη κυριολεκτικά βουλιαγμένη στην τραπεζική τοκογλυφία», δήλωσε στον «Τ» ο πρόεδρος του Εθνικού Ινστιτούτου Χρηματοπιστωτικών Ερευνών (ΕΙΧΕ) Τάκης Χριστοδουλόπουλος, πρώην ανώτατο στέλεχος τραπεζών, ο οποίος τα τελευταία δέκα χρόνια πρωτοστατεί στην προσπάθεια ανάδειξης της τραπεζικής πολυπαρανομία μαζί με επιτελείο εξειδικευμένων στο αντικείμενο δικηγόρων.
Ο ίδιος προσθέτει ότι αρχίζει η κατάθεση μεγάλου αριθμού μηνύσεων κατά τραπεζών, ενώ κάθε καταναλωτής θα μπορεί με ομαδικές αγωγές που ετοιμάζει το ΕΙΧΕ να διεκδικήσει χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 6 εκατ. ευρώ από έξι εναγόμενους για κάθε μία πιστωτική κάρτα, προσωπικό ή καταναλωτικό δάνειο και δάνειο αυτοκινήτου που είχε στο παρελθόν ή έχει ακόμα.
Με ατομικές αγωγές οι επιχειρήσεις θα διεκδικήσουν από κάθε δανείστρια τράπεζα αποζημιώσεις δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για θετικές και αποθετικές ζημιές που τους προκάλεσαν με τις παράνομες χρεώσεις, καθώς και μεγάλες αποζημιώσεις για ηθικές βλάβες από αδικοπραξίες.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Ινστιτούτου το ποσό των χρεώσεων μόνο για παράνομους τόκους και άλλες αθέμιτες επιβαρύνσεις των τραπεζών σε βάρος του συνόλου των πελατών τους ανέρχεται σε 5,5 εκατ. ευρώ την ημέρα.
Με παρέμβαση του ΕΙΧΕ ενάντια σε δικαστικές ενέργειες τραπεζών και δανειοληπτών, έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα περισσότερες από 1.000 δικαστικές αποφάσεις σε βάρος των τραπεζών, με τις οποίες προστατεύτηκαν οι εμπλεκόμενοι δανειολήπτες από διαταγές πληρωμής, κατασχέσεις και πλειστηριασμούς τραπεζών.
Ορισμένες από αυτές τις δικαστικές αποφάσεις έχουν ήδη εκδοθεί και στο Βόλο. Μία από αυτές στην οποία θα βασιστεί η πρώτη μήνυση και αγωγή τοπικά αφορά σε δανειολήπτη, σε βάρος του οποίου Τράπεζα εξέδωσε διαταγή πληρωμής και μετά από δικαστικό αγώνα του Ινστιτούτου ανακόπηκε.
Ο Βόλος έχει επιλεγεί από το ΕΙΧΕ, όπως εξηγεί ο πρόεδρός του, ως πιλοτική πόλη για συντονισμένη εκστρατεία ενημέρωσης προς οφειλέτες τραπεζών από πιστωτικές κάρτες και δάνεια, οι οποίοι έχουν δυσκολίες να πληρώσουν τις μηνιαίες δόσεις, ενοχλούνται από εισπρακτικές εταιρίες για καθυστερημένες οφειλές, έχουν περάσει τα όρια της υπερχρεώσεις στις τράπεζες.
Η πρώτη μήνυση του Ινστιτούτου που έχει κατατεθεί στην Εισαγγελία Αθηνών, η οποία είναι τροχιοδεικτική, αφορά σε δύο πιστωτικές κάρτες.
Σύμφωνα με πορίσματα πραγματογνωμοσύνης του ΕΙΧΕ, τα νόμιμα ποσά οφειλής για τις δύο επίδικες πιστωτικές κάρτες είναι σημαντικά μικρότερα από τις απαιτήσεις της τράπεζας, που προσαυξήθηκαν με παράνομους τόκους υπερημερίας, με υπολογισμούς των δικηγορικών εταιριών της τράπεζας.
Η βασική αιτία των διαφορών, σύμφωνα με το πόρισμα, είναι η μεγάλη απόκλιση μεταξύ των επιτοκίων των καρτών (17-19%) και των δικαιοπρακτικών επιτοκίων (6,75%-10%), τα οποία δέχονται ως νόμιμα τα δικαστήρια.
Οι διαφορές αυτές υπάρχουν σε όλες τις πιστωτικές κάρτες που έχουν εκδοθεί στην Ελλάδας και όπως εξηγεί ο κ. Χριστοδουλόπουλος, σε μία από τις πιστωτικές κάρτες της μήνυσης, για την οποία η τράπεζα προχώρησε σε δικαστικές ενέργειες, η παράνομη απαίτηση της τράπεζας ήταν 5.200 ευρώ, ενώ η νόμιμη οφειλή ήταν μόνο 1.900 ευρώ.
Με την 26σέλιδη μήνυση και το ογκώδες αποδεικτικό υλικό που περιλαμβάνει σημαντικό αριθμό δικαστικών αποφάσεων από το σύνολο των 1.000, με τις οποίες το ΕΙΧΕ «χαρτογράφησε» τις παρανομίες των τραπεζών σε βάρος των ανυποψίαστων καταναλωτών αλλά και επιχειρήσεων, ο κ. Χριστοδουλόπουλος μήνυσε: Τον πρόεδρο και τους αρμόδιους Διευθυντές της Τράπεζας για τοκογλυφία, τον Πρόεδρο και τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων της τράπεζας κατά την τελευταία 8ετία για την έγκριση ψευδών ισολογισμών, απάτη σε βαθμό κακουργήματος σε βάρος των μετόχων-επενδυτών και νομιμοποίηση εσόδων από κακουργηματικές δραστηριότητες, τους Ορκωτούς Ελεγκτές της τράπεζας κατά την τελευταία 8ετία για παράβαση καθήκοντος και υπογραφή ψευδών ισολογισμών, τις ξένες εταιρίες, τα σήματα των οποίων φέρουν οι κάρτες, για συνέργεια σε τοκογλυφία, το σημερινό και τον προηγούμενο Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος για παράβαση καθήκοντος, την Ελληνική Ένωση Τραπεζών, καθώς και τον Πρόεδρο και τον Γενικό Γραμματέα αυτής για ηθική αυτουργία στις παράνομες πράξεις της μηνυομένης τράπεζας, τις δικηγορικές εταιρίες για τοκογλυφία και απάτη σε Δικαστήριο.
Για τις κατηγορίες οι οποίες περιλαμβάνονται στη μήνυση διενεργείται προκαταρκτική εξέταση.
«Οι τράπεζες και η Τράπεζα της Ελλάδος ως εποπτική Αρχή καθώς και το Κράτος είχαν προειδοποιηθεί για μηνύσεις με δύο εξώδικα του ΕΙΧΕ από το 2006 και το 2007 για το σύνολο των παρανομιών των τραπεζών στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου και της νομιμοποίησης εσόδων από κακουργηματικές δραστηριότητες και για το ότι θα τους ζητηθούν ευθύνες, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία. Τα εξώδικα είχαν επιδοθεί με δικαστικό επιμελητή στην ΕΕΤ για την ενημέρωση των τραπεζών-μελών της αλλά, μέχρι σήμερα, δεν είχαμε καμία αντίδραση», δηλώνει ο κ. Χριστοδουλόπουλος.
Το σύνολο των θεμάτων τραπεζικής παρανομίας μαζί με εκπαίδευση των καταναλωτών σχετικά σε όλα τα τραπεζικά προϊόντα καταναλωτικής πίστης, χρηστικές οδηγίες για την επιτυχή αντιμετώπιση των τραπεζών και των εισπρακτικών εταιριών μέσα και έξω από τα δικαστήρια, οδηγίες για την προετοιμασία αγωγών για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από τράπεζες, τους συνεργούς τους καθώς και το Ελληνικό Δημόσιο υπάρχουν στον δικτυακό τόπο του ΕΙΧΕ στη διεύθυνση «www.eixe.gr».
http://www.taxydromos.gr/ArticleDetail.aspx?nodeSerial=001001001001&nodeId=6&articleId=18769
Rose:
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=528425
Τζο Χίγγινς: Αντισταθείτε στην Κομισιόν!
Τσερεζόλε Ε.
Ημερομηνία δημοσίευσης: 07/03/2010
"Η συμβουλή μου στους εργαζόμενους της Ελλάδας είναι να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ιρλανδίας. Αυτό που συνέβη στην Ιρλανδία είναι ότι οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη γενικότερα, αναγκάστηκε να πληρώσει για την κρίση του συστήματος".
Δυστυχώς η συνδικαλιστική ηγεσία συμφώνησε ότι πρέπει να γίνουν περικοπές και τις διαπραγματεύτηκε. Οι συνδικαλιστές ηγέτες ήσαν πολύ αδύναμοι και η κυβέρνηση αντιλήφθηκε ότι μπορούσε να εφαρμόσει τα μέτρα της
__________________
Ο Τζο Χίγγινς, ευρωβουλευτής από πέρσι τον Ιούνιο του Σοσιαλιστικού κόμματος Ιρλανδίας, βρέθηκε στην Αθήνα προσκεκλημένος της Πρωτοβουλίας για την ανασύνθεση της Αριστεράς και τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΑΣΑ), προκειμένου να πάρει μέρος σε εκδήλωση με θέμα "η ριζοσπαστική αριστερά της Ευρώπης απέναντι στην καπιταλιστική κρίση". Με την ευκαιρία αυτή ανέλυσε στην "Κ.Α." την επώδυνη εμπειρία της Ιρλανδίας, όπου εφαρμόζεται εδώ και λίγους μήνες σκληρό πρόγραμμα λιτότητας. "Καλώ τους Έλληνες εργαζόμενους να αντισταθούν στις προτάσεις της Κομισιόν", λέει.
* Στην Ελλάδα προκειμένου να επιβληθεί το πρόγραμμα σκληρής λιτότητας, μας φέρνουν ως παράδειγμα την Ιρλανδία που μάλιστα υιοθέτησε και ακόμη σκληρότερα μέτρα και τώρα είναι, ισχυρίζονται, μια χαρά... Ισχύει αυτό;
Η συμβουλή μου στους εργαζόμενους της Ελλάδας είναι να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ιρλανδίας. Αυτό που συνέβη στην Ιρλανδία είναι ότι οι εργαζόμενοι, η εργατική τάξη γενικότερα, αναγκάστηκε να πληρώσει για την κρίση του συστήματος. Από το 1997 έως το 2008 είχαμε μια μεγάλη οικονομική ανάπτυξη, έκρηξη που τροφοδοτήθηκε από την κερδοσκοπία, τις οικοδομές, κ.ά. Οι μεγάλες τράπεζες, οι εργολάβοι, οι κατασκευαστικές εταιρείες έβγαλαν πάρα πολλά χρήματα, είχαν μαζικά κέρδη. Τώρα που το σύστημα κατέρρευσε - κάτι που ήταν αναπόφευκτο - τώρα λοιπόν θέλουν να πληρώσουν το τίμημα οι εργαζόμενοι! Εξ ου και η μαζική επίθεση κατά των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα, για παράδειγμα, η οποία άρχισε πριν από δύο χρόνια, με αφετηρία τον καπιταλιστικό Τύπο και τα ΜΜΕ. Αυτά ήσαν ακριβώς που ξεκίνησαν με μια σειρά άρθρων μια προπαγάνδα, προσβάλλοντας τους δημοσίους υπαλλήλους, γράφοντας δηλαδή ότι είναι άχρηστοι, υπονομεύοντάς τους και επιχειρώντας να προκαλέσουν διαίρεση μεταξύ των εργαζομένων του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα. Και βέβαια αυτές ήσαν προπαρασκευαστικές κινήσεις προκειμένου να προωθηθούν μαζικές περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, που κόπηκαν περίπου κατά 15%! Και αυτό αφορούσε υπαλλήλους που έχουν παιδιά, δάνεια, διάφορες υποχρεώσεις - πρόκειται για βάρβαρες περικοπές... Ωστόσο η κυβέρνηση εφάρμοσε τα μέτρα. Δυστυχώς πρέπει εδώ να επισημάνουμε ότι η συνδικαλιστική ηγεσία δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και δεν πίεσε όπως θα έπρεπε την κυβέρνηση. Για παράδειγμα, τον Δεκέμβριο, είχαμε ένα εκατομμύριο δημοσίους υπαλλήλους στους δρόμους, στο πλαίσιο 24ωρης απεργίας - οι περισσότεροι δε εργαζόμενοι στο δημόσιο είναι χαμηλόμισθοι και όχι... εκατομμυριούχοι, όπως τους περιέγραφαν τα ΜΜΕ. Δυστυχώς η συνδικαλιστική ηγεσία συμφώνησε ότι πρέπει να γίνουν περικοπές και τις διαπραγματεύτηκε. Οι συνδικαλιστές ηγέτες ήσαν πολύ αδύναμοι και η κυβέρνηση αντιλήφθηκε ότι μπορούσε να εφαρμόσει τα μέτρα της.
* Και τώρα που έχουν τεθεί σε εφαρμογή τα μέτρα ποια είναι η κατάσταση στην Ιρλανδία;
Η κυβέρνηση λέει ότι "κάναμε τη στροφή" και το χειρότερο είναι πίσω μας. Ωστόσο δεν έχουμε αποδείξεις για κάτι τέτοιο. Η ανεργία συνεχίζει να αυξάνεται. Το γεγονός είναι ότι αν πάρεις δισεκατομμύρια ευρώ από τις τσέπες των δημοσίων υπαλλήλων, τότε αυτά τα χρήματα δεν θα ξοδευτούν σε υπηρεσίες, σε μαγαζιά, κ.ά. Έτσι οι εργαζόμενοι που εξαρτώνται από τα χρήματα αυτά, θα οδηγηθούν στην ανεργία. Με άλλα λόγια, πρόκειται για διαδικασία αποπληθωρισμού. Και αυτό είναι μόνο η αρχή! Η κατάσταση αυτή θα συνεχιστεί για τουλάχιστον τρία χρόνια. Κατά τη γνώμη μου, αυτό θα χειροτερέψει, δεν θα βελτιώσει την κρίση!
* Μετά την εξαγγελία των σκληρών μέτρων, οι αγορές, το ΔΝΤ, η κ. Μέρκελ, ο Ζαν Κλωντ Γιουνγκέρ, κ.α. ήσαν πανευτυχείς. Οι Έλληνες πολίτες έχουν λόγους να αισθάνονται ικανοποίηση;
Συμβαίνει σε εσάς ό,τι και σε εμάς στην Ιρλανδία. Στο αεροπλάνο, καθώς ερχόμουν στην Αθήνα, διάβαζα μια γαλλική εφημερίδα. Ήταν ένα άρθρο με μια μεγάλη φωτογραφία του κυρίου Παπανδρέου που η λεζάντα της έλεγε: "Κάνουμε ό,τι μπορούμε έτσι ώστε οι αγορές να μας εμπιστευθούν ξανά". Είχαμε και στην Ιρλανδία μια παρεμφερή διαδικασία και τα ΜΜΕ σε κάθε μέτρο, σε όποια απόφαση λάμβανε η κυβέρνηση, έθεταν το ερώτημα: "αυτό θα ικανοποιήσει τις αγορές;", "τι θα σκεφθούν οι αγορές;", κ.ο.κ. Τί είναι αυτό; Πρόκειται για δικτατορία των αγορών! Ποιος ψήφισε τις αγορές; Αυτό το ερώτημα δεν το θέτουν τα ΜΜΕ. Ποιές είναι οι αγορές; Μερικοί μεγαλοτραπεζίτες, παίκτες του χρηματιστηρίου που κυνηγούν τεράστια κέρδη, πολυεθνικές εταιρείες... Πρόκειται για δικτατορία! Η συμβουλή μου στους Έλληνες εργαζόμενους είναι να μην ακολουθήσουν το παράδειγμα της Ιρλανδίας, να αγωνιστούν, να αντισταθούν, να κινητοποιηθούν. Ζητάμε την εθνικοποίηση των χρηματοπιστωτικών θεσμών, ζητάμε να εφαρμοστούν πολιτικές, να γίνουν επενδύσεις με στόχο τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι εκείνες των αγορών, κ.ά. Χρειάζονται ριζοσπαστικά μέτρα για να αλλάξει η κατάσταση. Πρόκειται για κρίση του καπιταλισμού και ο μόνος τρόπος διεξόδου από αυτήν, κατά τη γνώμη μου, είναι η εναντίωσή μας, εμάς στην αριστερά, στον καπιταλισμό, παρουσιάζοντας εναλλακτικές προτάσεις.
* Πράγματι, ένα σύνηθες επιχείρημα είναι ότι "δεν υπάρχει άλλος δρόμος", ότι τα μέτρα αυτά είναι "μονόδρομος"...
Εμείς υποστηρίζουμε ότι οι τράπεζες, οι κατασκευαστικοί όμιλοι, οι κερδοσκόποι έχουν δια. ευρώ ζημιών, έτσι δεν είναι; Και η ιρλανδική κυβέρνηση μεταθέτει το τίμημα αυτών των ζημιών στους ώμους των πολιτών! Και εμείς δεν το δεχόμαστε αυτό. Θέλουμε εθνικοποιήσεις αυτών των θεσμών, θέλουμε σοβαρό επενδυτικό πρόγραμμα σε βιομηχανικές υποδομές, κάτι που θα δώσει δουλειά σε δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους και θα δημιουργήσει τις βιομηχανικές βάσεις που έχει ανάγκη η κοινωνία. Αλλά αυτά έρχονται σε πλήρη αντίθεση με ό,τι η Κομισιόν προτείνει. Αλλά η Κομισιόν είναι ένα νεοφιλελεύθερο σώμα, κυριολεκτικά πράκτορας του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και των τραπεζών. Γι' αυτό και τις προτάσεις πρέπει να αντιπαλέψουν οι Έλληνες εργαζόμενοι!
* Πώς μπορεί να υπάρξει πανευρωπαϊκός συντονισμός ενάντια σε αυτού του είδους τα μέτρα;
Με την κινητοποίηση. Τα συνδικάτα και η αριστερά πρέπει να κινητοποιήσουν τον κόσμο. Ας μην ξεχνάμε ότι η εργατική τάξη είναι ακόμη η ισχυρότερη δύναμη της κοινωνίας. Πρέπει λοιπόν να κινητοποιηθεί, με μαζικές απεργιακές ενέργειες, να ζητήσει εθνικοποίηση των τραπεζών, σοβαρές δημόσιες επενδύσεις και να οικοδομήσει παράλληλα μια πολιτική εναλλακτική λύση. Στην αριστερά υπάρχει ένα μεγάλο κενό, όχι μόνο στην Ιρλανδία αλλά και στην Ελλάδα και παντού. Τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα έγιναν δεξιά, υιοθέτησαν τις αγορές, τον καπιταλισμό... Πρέπει λοιπόν να οικοδομήσουμε νέες πολιτικές δυνάμεις που θα εκφράζουν τους εργαζόμενους. Νέα κόμματα που θα υπερβαίνουν τη σημερινή αριστερά, κινητοποιώντας τους εργαζόμενους. Πρέπει να επαναλάβουμε ό,τι έγινε πριν από εκατό χρόνια, όταν οι εργαζόμενοι αντιλήφθηκαν ότι δεν εκπροσωπούνταν από τα υπάρχοντα κοινοβουλευτικά κόμματα και ίδρυσαν τα εργατικά, τα σοσιαλδημοκρατικά, τα σοσιαλιστικά κόμματα. Τώρα πρέπει να κάνουμε το ίδιο!
Rose:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=10443001
Εργαλείο των τραπεζών η ενοχοποίηση ενός κράτους...
Ο ηγέτης της γερμανικής Αριστεράς θεωρεί ψευδή τη συζήτηση για την οικονομική κατάσταση στα κράτη των «απατεώνων» και λέει ότι οι Ελληνες δεν πρέπει να αποδεχθούν την αντανάκλαση του κρατικού χρέους στο δικό τους μέλλον - «E» 27/2
«Η ενοχοποίηση ενός κράτους είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο των κερδοφόρων τραπεζών», επισημαίνει ο Λόταρ Μπίσκι, πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς και ηγέτης της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke). Σύμφωνα με τον κ. Μπίσκι, το πρόβλημα δεν είναι τα μεγάλα ελλείμματα αλλά το ασυνείδητο κυνήγι του κέρδους από τράπεζες, ενώ, σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, τονίζει ότι «και μόνη η δέσμευση για βοήθεια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης θα βελτίωνε τη φερεγγυότητά της». Τέλος, για το δημοσίευμα του περιοδικού «Focus» υπογραμμίζει ότι «η συζήτηση για την οικονομική κατάσταση στα κράτη των είναι ψευδής».
ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΣΟΥΤΣΙΑ
ptsoutsias@pegasus.gr
Πώς εκλαμβάνετε το δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού «FOCUS» το οποίο κάνει λόγο για «απατεώνες στην ευρωπαϊκή οικογένεια» και για «απατεώνες του Νότου που παίρνουν τα χρήματα του Γερμανού φορολογούμενου»;
Η συζήτηση για την οικονομική κατάσταση στα κράτη των «απατεώνων» είναι ψευδής. Το ερώτημα για το εάν και πώς θα μπορούσαν όλες οι χώρες να συμμορφωθούν, με ίδιες δυνάμεις, με τα πακέτα σταθερότητας και ανάπτυξης, δεν απασχόλησε ποτέ τους εγγυητές της νομισματικής σταθερότητας και τις αποδοτικές για την αγορά ιδεολογίες τους.
Εχουμε κατ’ αρχάς την επίθεση κατά του Ελληνα φορολογούμενου, οι οποίοι δεν πρέπει να αποδεχτούν την αντανάκλαση του κρατικού χρέους στο δικό τους μέλλον.
Την ωφέλεια των Γερμανών φορολογουμένων από τα κέρδη, που οι μεγάλες τράπεζες αποκομίζουν στις πλάτες των νοτιοευρωπαϊκών κρατών, τη βιώνουμε καθημερινά, όταν διεκδικήσεις, όπως η πάλη ενάντια στη φτώχεια, το ανώτερο εκπαιδευτικό επίπεδο, αξιοπρεπείς μισθοί και σημαντικές παγκόσμιες αξίες, όπως το κλίμα και η ορθολογική διαχείριση των οικονομικών, παρουσιάζονται ως μη αποτιμητές σε χρήμα.
Τον τελευταίο καιρό η Ελλάδα δέχεται επιθέσεις από τη Γερμανία εξαιτίας των οικονομικών χρεών της πρώτης. Ποια είναι η γνώμη σας πάνω σε αυτό;
H ενοχοποίηση ενός κράτους είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο των κερδοφόρων τραπεζών. Tο πρόβλημα δεν είναι τα μεγάλα ελλείμματα των κρατικών προϋπολογισμών, αλλά το ασυνείδητο κυνήγι του κέρδους από τράπεζες και χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, οι οποίες ακόμη και από την ίδια την κρίση επιδιώκουν να αποκομίσουν κέρδη.
Αντίστοιχα η πολιτική της ΕΕ εξωθεί την Ελλάδα στην αποπληρωμή του χρέους και σε ουσιαστικές περικοπές στους τομείς της εκπαίδευσης, της κοινωνικής πρόνοιας, των υποδομών και της εργασίας. Αυτό είναι ανεύθυνο και πραγματικά ανορθολογικό.
Το 1993 το Βέλγιο είχε χρέος 140% και η Ιαπωνία έχει σχεδόν 190%. Ωστόσο, αν και τότε κανείς δεν μίλησε για επαπειλούμενη χρεοκοπία, σήμερα σπεύδουν όλοι πρόθυμα να μιλήσουν για χρεοκοπία της Ελλάδας.
Πρόσφατα η κ. Μέρκελ είπε ότι «το ελληνικό παράδειγμα θα μπορούσε να μας ασκήσει πολύ ισχυρή πίεση». Ηταν μια έκφραση της έγνοιας για τη σταθερότητα του προϋπολογισμού στην Ευρωζώνη. Θεωρείτε ότι υπάρχει περίπτωση για διμερή οικονομική βοήθεια αν η Ελλάδα δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της;
Και μόνη η δέσμευση για βοήθεια στην Ελλάδα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης θα βελτίωνε τη φερεγγυότητά της. Αυτή θα ήταν μια πράξη αλληλεγγύης, καθώς το χρέος θα μειωνόταν χωρίς να ξοδευτεί ούτε ένα σεντ.
Ποια είναι η απάντηση της Αριστεράς στην κρίση;
Κατ’ αρχάς υποστηρίζουμε μέτρα, όπως η εφαρμογή ευρωπαϊκών δανεισμών. Πρέπει όμως και να δώσουμε τέλος στις πρακτικές ντάμπινγκ, που θεμελιώνει το Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά και να εξετάσουμε τη θέσπιση ενός minimum φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Η οικονομική υποστήριξη για τις ελλειμματικές χώρες πρέπει να θεσμοθετηθεί, γιατί η συμβίωσή μας δεν μπορεί να χρεοκοπήσει λόγω των αυριανών έργων.
Το Σύμφωνο Σταθερότητας θα πρέπει να καταργηθεί και στη θέση του να δημιουργηθεί μια περιβαλλοντική και κοινωνική συμφωνία, συνεισφέρουσα στην ελαχιστοποίηση των παγκόσμιων συγκρούσεων, όπως προστάζει ο πολιτικός ορθολογισμός.
Η παγκόσμια αλληλεγγύη, που βάζει τον άνθρωπο πάνω από τις επιταγές του Μάαστριχτ, πρέπει να βρεθεί στο προσκήνιο. Αυτή θα πρέπει να είναι η πολιτική πρόταση της Ευρώπης.
Rose:
http://www.xekinima.org/news/display.php?tbl=news&id=1071
Να ποια είναι η απάντηση στις αγορές:
Εθνικοποίηση των τραπεζών - παύση πληρωμών του χρέους!
27/3/2010
Από τις πιο σκανδαλώδεις πτυχές της αντεργατικής λαίλαπας που γνωρίζουμε είναι το γεγονός ότι οι τράπεζες που σήμερα επιβάλλουν τοκογλυφικούς όρους στον δανεισμό της ελληνικής (κι όχι μόνο) κυβέρνησης είναι οι ίδιες τράπεζες που πριν από ένα χρόνο θα είχαν καταρρεύσει αν δεν είχαν πάρει μαζική οικονομική στήριξη από τις κυβερνήσεις τους!
Προσφέροντας 28 δις ευρώ στους Έλληνες τραπεζίτες για να σωθούν, η ελληνική κυβέρνηση έκανε αυτό που έκαναν όλες οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις διεθνώς, με πρωταγωνιστές τις πλέον «ανεπτυγμένες» οικονομίες, και πρώτα απ' όλα τις ΗΠΑ. Η επιχείρηση «διάσωσης» των τραπεζιτών και των καπιταλιστών διεθνώς κόστισε τρισεκατομμύρια ευρώ.
Κι αυτά πρέπει τώρα να τα πληρώσουν οι εργαζόμενοι, στην Ελλάδα και παντού!
Ποιος δημιουργεί τα ελλείμματα και το χρέος;
28 δις εγγύηση στους έλληνες τραπεζίτες. Φορολογικές ελαφρύνσεις στους Έλληνες καπιταλιστές όλα τα προηγούμενα χρόνια. Επιδοτήσεις χωρίς όριο - για να τα εξάγουν τελικά αυτοί οι κύριοι στα Βαλκάνια και στις Ελβετικές τράπεζες. Κλοπή των ασφαλιστικών ταμείων. Δανεικά και αγύριστα, χαριστικές συμβάσεις, πρόστιμα που δεν πληρώνονται ποτέ (μόνο η «Ακρόπολις χρηματιστηριακή», 5,5 δις ευρώ πρόστιμο που δεν θα πληρωθεί ποτέ) φοροδιαφυγή, εισφοροδιαφυγή, κυκλώματα στο δημόσιο προς εξυπηρέτηση πολυεθνικών όπως η Siemens ...
Έτσι, έχουν δημιουργηθεί τα ελλείμματα!
Για να καλύψει αυτά τα ελλείμματα η ελληνική κυβέρνηση προχωρούσε σε δανεισμό. Κι έτσι έφτασε το χρέος στα σημερινά δυσθεόρατα ύψη.
Πρόκειται για μια συνειδητή πολιτική: να δανείζεται το κράτος για να ενισχύει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου κι αυτά τα ελλείμματα και τα χρέη να καλούνται στη συνέχεια να πληρώνουν οι εργαζόμενοι.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα απαγορεύεται να δανείζει τις κυβέρνησης των κρατών μελών. Μπορεί να δανείζει μόνο εμπορικές τράπεζες. Και οι κυβερνήσεις των κρατών μελών της ΕΕ επιτρέπεται να δανείζονται μόνο από τις εμπορικές τράπεζες. Οι εμπορικές τράπεζες ήταν αυτές που δεν θα υπήρχαν σήμερα -γιατί ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας- αν δεν τις στήριζαν οι κυβερνήσεις (με λεφτά που πήραν από τον φορολογούμενους, δηλαδή από όλους εμάς).
Με άλλα λόγια (για όποιον δεν το έχει καταλάβει) αυτοί που σήμερα αρνούνται να δανείσουν το ελληνικό δημόσιο, και επιβάλλουν τοκογλυφικούς όρους δανεισμού είναι οι ίδιοι κερδοσκόποι-χρηματιστές-τραπεζίτες που έφεραν την παγκόσμια οικονομία, και μαζί μ' αυτή και την ελληνική, στον γκρεμό. Είναι αυτοί που αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να ήταν στη φυλακή! Τώρα, έχοντας στηριχτεί στις κρατικές επιδοτήσεις για να σωθούν, δίνουν και μαθήματα χρηστής διοίκησης και σωστής διαχείρισης! Θράσος; Σκάνδαλο; Αλαζονεία; Κυνισμός; Πρόκληση; Αίσχος; Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν αυτή την κατάσταση. Ίσως μία να τα περιλαμβάνει όλα: καπιταλισμός.
Εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος
Και καλά αυτοί οι αλήτες, οι τραπεζίτες, κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους πίνοντας το αίμα των εργαζομένων για να κολυμπούν στα κέρδη τους. Οι ξεφτιλισμένοι «δημοκράτες» που μας κυβερνούν, στην Ευρώπη και την Ελλάδα ... αυτοί γιατί δεν λένε λέξη;
Γιατί κλαψουρίζουν όπως τον Γιωργάκη και μετά κάνουν τα θελήματα των τραπεζιτών και των μεγαλοβιομήχανων;
Για ένα βασικό λόγο. Οι κυβερνήσεις δεν ελέγχουν τους τραπεζίτες και τους καπιταλιστές, το αντίθετο συμβαίνει στον καπιταλισμό: οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές ελέγχουν τις κυβερνήσεις.
Υπάρχει απάντηση σ' αυτό το δίλημμα; Υπάρχει. Είναι το πέρασμα του τραπεζικού συστήματος στην κοινωνία - δηλαδή εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση στους μεγαλομετόχους, κάτω από συνθήκες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου και διαχείρισης του τραπεζικού συστήματος σαν τον πρώτο και πιο απαραίτητο όρο για να σπάσει η κυριαρχία των κερδοσκόπων πάνω στην οικονομία.
Παύση πληρωμών του χρέους στους τοκογλύφους - κερδοσκόπους - τραπεζίτες
Το ελληνικό δημόσιο χρέος ξεπερνά τα 300 δις ευρώ. Σε ποιους χρωστά το ελληνικό δημόσιο; Στους ιδιώτες τραπεζίτες (όχι μόνο ξένους αλλά και Έλληνες, ας μην το ξεχνάμε αυτό) οι οποίοι αφού σώθηκαν από την κρατική παρέμβαση τώρα ζητούν και τα ρέστα. Ανησυχούν, υποτίθεται, ότι το ελληνικό δημόσιο μπορεί να μην τους ξεπληρώσει τα χρέη και γι' αυτό αρνούνται να δώσουν νέα δάνεια εκτός κι αν το ελληνικό δημόσιο τους δώσει δύο και τρεις φορές τα επιτόκια που ισχύουν για χώρες όπως είναι η Γερμανία και η Γαλλία.
Ας γίνουμε πιο αναλυτικοί για να καταλάβουμε το μέγεθος του σκανδάλου. Οι ελληνικές τράπεζες, όπως η Εθνική, η Άλφα κλπ, δανείζουν το ελληνικό δημόσιο. Που βρίσκουν τα λεφτά; Ένα μέρος τους είναι οι δικές μας καταθέσεις. Ένα άλλο μέρος είναι τα δάνεια που παίρνουν από την Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, τα οποία όμως για να πάρουν τους εγγυήθηκε το ελληνικό δημόσιο με τα δικά μας λεφτά (είναι τα περιβόητα 28 δις ευρώ). Από την ΕΚΤ δανείζονται με επιτόκια πολύ κοντά στο 0%, όμως στο ελληνικό δημόσιο δανείζουν με 6% και 7%, διότι, λέει, δεν έχουν εμπιστοσύνη ότι θα μπορέσει να τους αποπληρώσει τα δάνεια!
Πρόκειται για καθαρή ληστεία.
Το εργατικό κίνημα έχει μόνο μία απάντηση σ' αυτούς τους ληστές: τέρμα η αποπληρωμή του χρέους. Αρκετά φάγατε και ήπιατε! Το πάρτι τελείωσε!
Δεν έχουμε, λεει το ΠΑ.ΣΟ.Κ., επιλογές, γιατί έχουν στραφεί εναντίον μας οι «αγορές». Μα οι «αγορές» είναι ακριβώς αυτοί: οι τραπεζίτες - τοκογλύφοι! Οι ληστές! Και δεν είναι πολλοί: έχουν όνομα και επώνυμο, μετριούνται στα δάκτυλα των δύο χεριών!
Μετωπική σύγκρουση με τις αγορές
Φέτος το ελληνικό δημόσιο θα πληρώσει σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2010, 45 δις ευρώ για την αποπληρωμή του χρέους στους τραπεζίτες - τοκογλύφους. Για λόγους σύγκρισης, για την Παιδεία και την Υγεία μαζί, ο προϋπολογισμός προνοεί λιγότερα από 13 δις ευρώ! Και για να πάρουν τα λεφτά τους οι τραπεζίτες-τοκογλύφοι πρέπει να ματώσει το εργατικό κίνημα, να κοπούν οι μισθοί και οι συντάξεις, να τιναχτεί η φτώχεια και η εξαθλίωση στα ύψη, να αποσταθεροποιηθεί ολοκληρωτικά η ζωή εκατομμυρίων εργαζομένων. Όχι!
Αν θέλουμε να απαντήσουμε στις αγορές, δεν φτάνει η Αριστερά να κάνει γενικές προτάσεις καταγγελίας των κακώς εχόντων. Η Αριστερά πρέπει απευθυνόμενη στο εργατικό κίνημα να προτείνει τη μετωπική σύγκρουση με τις αγορές.
Μπορείς να αντιμετωπίσεις τις «αγορές» μόνο μπαίνοντας σε αντεπίθεση. Και αντεπίθεση σημαίνει δύο πράγματα:
- εθνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος χωρίς αποζημίωση στους μεγαλομετόχους, κάτω από συνθήκες εργατικού και κοινωνικού ελέγχου και διαχείρισης
- σταμάτημα των πληρωμών των τοκοχρεολυσίων (δόσεις και τόκοι δημόσιου χρέους) πληρωμή των μισθών και των συντάξεων μ' αυτά τα λεφτά και αξιοποίησή τους για μαζικές δημόσιες επενδύσεις για το καλό και τις ανάγκες της οικονομίας αντί του κέρδους των καπιταλιστών.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση