'Αρθρα Εσωτερισμού > Ψυχολογία και εσωτερισμός
Δοκιμασία Σελήνης
Trithemius:
Θα σου πω κι εγώ ένα παράδειγμα 100% αληθινό που συνδέεται με το δικό σου:
Όταν ήμουν μικρός, έκανα διάφορες αταξίες και ήμουν αρκετά φασαρτζίδηκο παιδί. Γενικά οι γονείς μου έβρισκαν διαφόρουν τρόπους να με "συμμορφώσουν" (με την καλή έννοια) και αναλόγως της αταξίας που έκανα, υπήρχε και η ανάλογη "ποινή". Θυμάμαι αρκετά περιστατικά όμοια με αυτά που αναφέρεις από τη δική σου ηλικία αλλά να ξέρεις κάτι:
Ούτε ως παιδί, ούτε τώρα μου έλλειπε ποτέ η αυτοπεποίθηση, ποτέ δεν είχα πρόβλημα και ανασφάλεια να μιλήσω σε παρέες ακόμη και ξένος ων μέσα σε αυτές. Ένας λόγος που απασχολούμαι στον κλάδο πωλήσεων είναι ακριβώς γιατί το "επικοινωνιακό" μου προφίλ είναι παραγωγικό και καλά δομημένο. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω μιλήσει μπροστά σε 100-150 άγνωστα άτομα ή έχω κάνει παρουσιάσεις σε εταιρείες με 8-10 άτομα να έχουν καρφωμένο το βλέμμα τους επάνω μου.
Με απλά λόγια, ουδέποτε εμφάνισα τις συμπεριφορές και ανασφάλειες που αναφέρεις αν και είχα αρκετές παιδικές εμπειρίες 100% ίδιες με τις δικές σου.
Άρα λοιπόν γίνεται κατανοητό πως μία "τραυματική" εμπειρία στην παιδική ηλικία δεν είναι απαραίτητο να προκαλέσει μετέπειτα συγκεκριμένη προβληματική συμπεριφορά...
Πραγματικά δεν θέλω να παρεξηγηθώ και χωρίς ίχνος αλλαζονείας ή κάτι σχετικό υπερφίαλο, θα έλεγα πως η παιδική μου ηλικία ήταν απολύτως φυσιολογική (προβλεπόμενη ίσως) για παιδί μεσοαστικής οικογένειας αλλά και τώρα στα 34 μου είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις που θα έλεγα πως "κομπλάρω" στις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Ίσα ίσα που όχι μόνο τις επιδιώκω και κινούμαι άνετα μέσα στις παρέες αλλά ταυτόχρονα επιδιώκω συνεχώς να διευρύνω τον κοινωνικό μου κύκλο.
Γιατί θα πρέπει δηλαδή ντε και καλά να έχω περάσει ένα σωρό τραυματικές εμπειρίες στα 0-7 μου χρόνια όπως αναφέρεις;
::)
Κανένας:
--- Παράθεση από: Trithemius στις Ιουνίου 08, 2008, 21:19:33 ---μία "τραυματική" εμπειρία στην παιδική ηλικία δεν είναι απαραίτητο να προκαλέσει μετέπειτα συγκεκριμένη προβληματική συμπεριφορά...
--- Τέλος παράθεσης ---
Συμφωνώ απόλυτα:
--- Παράθεση από: Κανένας στις Ιουνίου 08, 2008, 20:01:54 ---Βέβαια όλα τα παιδάκια δεν ανταποκρίνοται το ίδιο στις συγκεκριμένες καταστάσεις. Ο καθένας έρχεται με διαφορετικό βαθμό ευαισθησίας και προορισμένος να περάσει διαφορετικά μαθήματα στη ζωή του. Άλλος είναι ευαίσθητος στη μαμά, άλλος στο μπαμπά, παπού κτλ. Άλλος αντιδρά με το να γίνει γίνεται καταθλιπτικός, άλλος επιθετικός, φιλάργυρος, σπάταλος κτλ.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ίσως ένα παράδειγμα να το κάνει ακόμα πιο ξεκάθαρο: Ας πούμε ότι μία μητέρα περιποιείται το μωρό της, ενώ συχνά είναι αγχωμένη από τη δουλειά της. Πολλά παιδάκια πιθανόν να τραυματιστούνε ψυχικά από κάτι τέτοιο. Κάποιο παιδάκι όμως ίσως μείνει τελείως ανεπιρέαστο. Αυτό το παιδάκι όμως ίσως πληγωθεί από άλλο περιστατικό, πχ επειδή ο πολιάσχολος πατέρας του αμελεί να παίξει μαζί του.
Τώρα, τα παιδάκια που θα αποκτήσουνε ψυχικό τραύμα, μπορεί να το εκδηλώσουνε με πολλούς διαφορετικούς τρόπους: Ανασφάλεια σε παρέες, αδυναμία να κρατήσουνε σοβαρές σχέσεις και γάμο (αυτά τα δύο τα εκδήλωσα εγώ προσωπικά). Φιλαργυρία, κατάθλιψη, επιθετικότητα, τάση για επιβολή.
Άλλα συμπτώματα από το άρθρο "Ο προϊστάμενός μου ο ψυχοπαθής!" :
Χαρακτηριστικά όπως ο υπέρμετρος εγωκεντρισμός, οι επιφανειακά καλοί τρόποι, η απόκρυψη της αλήθειας και η τάση για χειραγώγηση ανθρώπων αποτελούν τη βάση μίας από τις συνηθέστερες διαταραχές συμπεριφοράς. Ο ναρκισσισμός, σε συνδυασμό με την αδιαφορία για τα συναισθήματα των άλλων και η τάση για εκμετάλλευση συνιστούν μία δεύτερη διαταραχή ή ψυχική απόκλιση. Τέλος, σύμφωνα με τις Μπόαρντ και Φρίζον, οι εμμονές για τελειότητα, υπέρμετρη αφοσίωση στην εργασία, οι δικτατορικές τάσεις στον χώρο εργασίας και η σκληρότητα
Άλλα συμπτώματα από τα άρθρα που είχε βρει η Rose:
--- Παράθεση από: Rose_777 στις Σεπτεμβρίου 10, 2007, 17:39:52 ---οι ψυχοπαθείς άνθρωποι έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό την σοβαρή έλλειψη εμπάθειας, συμπόνοιας, μετάνοιας, ή ενοχής για το κακό που προξενούν σε άλλους.
.....................................
η τεράστεια πλειοψηφία των ψυχοπαθών κυκλοφορούν αναμεσά μας ως φυσιολογικοί άνθρωποι, οι οποίοι όμως συστηματικά πληγώνουν, εξουσιάζουν ή εκμεταλεύονται ανθρώπους γύρω τους, συχνά με απάνθρωπους τρόπους, χωρίς κανένα δισταγμό και χωρίς κανένα ίχνος ενοχής.
.....................................
οι υψηλόβαθμες θέσεις της ιεραρχικής μας κοινωνίας φαίνεται να είναι στελεχωμένες απο ψυχοπαθείς ανθρώπους.
--- Τέλος παράθεσης ---
Όλους αυτούς αν τους ρωτήσεις θα σου πούνε ότι τα έχουνε 400 και είναι ψυχικά απόλυτα υγιείς.
--- Παράθεση από: Trithemius στις Ιουνίου 08, 2008, 21:19:33 ---ποτέ δεν είχα πρόβλημα και ανασφάλεια να μιλήσω σε παρέες ακόμη και ξένος ων μέσα σε αυτές.
--- Τέλος παράθεσης ---
Ωραία. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα δεν υποφέρεις από ΕΝΑ από τα συμπτώματα που υπέφερα εγώ. Από τα άλλα που ανέφερα είσαι σίγουρος ότι δεν έχεις κανένα? Αλλά κι αυτά είναι μόνο ενδεικτικά. ΑΝ κάτι δε πάει καλά με εσένα, θα το καταλάβεις όταν ο πόνος θα έχει γίνει ανυπόφορος.
--- Παράθεση από: Trithemius στις Ιουνίου 08, 2008, 21:19:33 ---είναι πολύ λίγες οι περιπτώσεις που θα έλεγα πως "κομπλάρω" στις διαπροσωπικές μου σχέσεις.
--- Τέλος παράθεσης ---
Δεν ξέρω τι εννοείς, αλλά αν έχεις αυτοπεποίθηση, γιατί να κομπλάρεις έστω και 1 φορά σε κάθε 10 χρόνια? Θα πρέπει να εξετάσεις αυτές τις περιπτώσεις. Ή έχεις αυτοπεποίθηση ή δεν έχεις.
Όπως ανέφερα πιο πάνω, κάποιες γνώμες τρίτων που ζήτησες, βρίσκονται εδώ: Μήπως είσαι Ψυχοπαθής? Πχ:
--- Παράθεση από: Ορφέας στις Σεπτεμβρίου 07, 2007, 12:44:39 ---Είναι λυπηρό, αλλά πέρα για πέρα αληθινό, ότι οι άνθρωποι ανήκουν σε δύο γενικές κατηγορίες, σε σχέση με την συναισθηματική ωριμότητα και υγεία. Σε αυτούς που είναι ψυχικά ασθενείς, έχουν παρατηρήσει ότι κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό τους και αναζητούν ίαση και απαλειφή του προβλήματος που τους ταλαιπωρεί και τους αποτρέπει από την προσωπική γαλήνη και ευημερία. Δεύτερον, σε αυτούς που νομίζουν ότι είναι καλά, ενώ στερούνται την αρμονία, την γαλήνη και την δυνατότητα της προσωπικής επίτευξης της ευημερίας.
--- Τέλος παράθεσης ---
Trithemius:
Αν κομπλάρω 1 φορά κάθε 10 χρόνια, τότε αυτό σημαίνει πως η δεδομένη κατάσταση χρειάζεται ειδικό χειρισμό και όχι πως πρόκειται για κάποιο ξεχασμένο κόμπλεξ από την βρεφική μου ηλικία που ζωντάνεψε ξαφνικά.
Αλλά φυσικά ο καθένας μας το βλέπει με τη δική του οπτική. Θα ήμουν πάντως ένας αξιοζήλευτος ψυχοπαθής... ::)
Κανένας:
--- Παράθεση από: Rose_777 στις Ιουνίου 12, 2008, 14:04:28 ---Ο Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ .......
Πειραματίστηκε με τον εαυτό του και σταμάτησε να διδάσκει, προσπαθώντας να κατανοήσει τις φαντασιώσεις και άλλα ατομικά του περιεχόμενα. Το πείραμά του τελείωσε μετά από 6 χρόνια. Τις εσωτερικές του εμπειρίες τις μετέφερε στο Κόκκινο Βιβλίο, έναν τόμο δεμένο με κόκκινο δέρμα και πλούσια εικονογράφηση σε τεχνοτροπία Αρ Νουβώ (art nouveau). Ο ίδιος ποτέ δεν θεώρησε τους πίνακές του ως τέχνη, αλλά ως εξωτερίκευση των βιωμάτων του.
--- Τέλος παράθεσης ---
Από τις εμπειρίες μου συμπεραίνω ότι ο Καρλ Γιουνγκ πέρασε εκείνο το διάστημα τη δική του Δοκιμασία της Σελήνης. Ο Π.Ο. Μάρτιν δίνει πολλά βοηθητικά στοιχεία για τη διαδικασία αυτή στο βιβλίο του :
--- Παράθεση από: Κανένας στις Σεπτεμβρίου 10, 2007, 23:57:59 ---"Ένα πείραμα σε βάθος" του Π.Ο. Μάρτιν. Εκδόσεις Σπαγειρια, Θεσσαλονίκη 1990. σελ 194-195.
--- Τέλος παράθεσης ---
Κανένας:
--- Παράθεση από: Κανένας στις Απριλίου 21, 2008, 14:31:20 ---Περίπτωση 1. Άτομο που βρίσκεται σε άλλη Ήπειρο.......
--- Τέλος παράθεσης ---
Τα πειράματά μου συνεχίζονται με πολύ εντυπωσιακά αποτελέσματα. Τώρα πια μπορώ και συνδέομαι τηλεπαθητικά με το άτομο. Αυτό το κάνω σε διαλογισμούς είτε μόνος μου, είτε μαζί με το άλλο άτομο (ακόμα και από το τηλέφωνο). "Βλέπω" το ψυχολογικό τραύμα του ατόμου, τι περίπου το έχει προκαλέσει. Οπότε πολύ εύκολα μπορώ να κατευθύνω το άτομο, να επισκεφτεί το συμβάν από τη παιδική του ηλικία, και να θεραπεύσει το πρόβλημα.
Πλοήγηση
[0] Λίστα μηνυμάτων
[#] Επόμενη σελίδα
Μετάβαση στην πλήρη έκδοση